97,3
Mss.: B 1357, V 965.
Cantiga de meestria; quattro coblas singulars (rima b alternata) di sette versi cui segue una fiinda di due vv. modellata sulla quarta strofe.
Schema metrico: a9' b9' c9' b9' d11 d10 b9' (247:1).
Fiinda: d10 b9'.
Edizioni: Lapa 287; Bertolucci 32; Arias, Antoloxía, 154; Lopes 250; CA II, pp. 651-652; Braga 965; Machado 1308; Alvar/Beltrán, Antología, 17; Álvarez Bláquez, Escolma, pp. 84-85.
Cavaleiro, con vossos cantares
mal avilastes os trobadores;
e, pois assi per vós son vençudos,
busquen per al servir sas senhores;
ca vos vej' eu mais das gentes gaar 5
de vosso bando, por vosso trobar,
ca non eles, que son trobadores.
Os aldeiãos e os concelhos
tôdolos avedes por pagados;
tambem se chaman por vossos quites, 10
como se fossen vossos comprados,
por estes cantares que fazedes d' amor,
en que lhis achan os filhos sabor
e os mancebos, que teen soldados.
Ben quisto sodes dos alfaiates, 15
dos peliteiros e dos reedores;
do vosso bando son os trompeiros
e os jograres dos atambores,
por que lhis cabe nas trombas vosso son;
pera atambores ar dizen que non 20
achan no mund' outros sõos melhores.
Os trobadores e as molheres
de vossos cantares son nojados,
as ũas porque eu pouco daria,
pois mi dos outros fossen loados; 25
ca eles non saben que xi en fazer:
queren bon son e bõo de dizer
e os cantares fremosos e rimados.
E tod' aquesto é mao de fazer
a quen os sol fazer desiguados. 30