Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it)

Home > MARCABRU > EDIZIONE > Pos l'iverns d'ogan es anatz > Edizioni > Edizioni a confronto

Edizioni a confronto


 
 
I.
 
 
 
 
 
7
 
Testo Dejeanne 1909

Pois l'inverns d' ogan es anatz
E·l douz temps floritz es vengutz,
De moutas guisas pels plaissatz
Aug lo refrim d'auzels menutz;
Li prat vert e·il vergier espes
M'ant si fait ab joi esbaudir,
Per qu'ie·m sui de chant entremes;
Testo Gaunt-Harvey-Paterson 2000

Pois l’inverns d’ogan es anatz
e·l douz temps fluritz es vengutz,
de moutas guisas pels plaissatz
aug lo refrim d’auzels menutz.
Li prat vert e·il vergier espes
m’ant si faich ab joi esbaudir
per que·m sui de chant entremes.
II.
 
 
 
 
 
14
 
Totz lo segles es encombratz
Per un albre que·i es nascutz,
Autz e grans brancutz e foillatz,
Et a meravilla cregutz,
Et a si tot lo mon perpres
Que vas neguna part no·m vir,
No·n veia dels rams dos o tres.
Totz lo segles es enconbratz
per un arbre que·i es nascutz,
aus e grans, brancutz e foillatz,
et a meravilla cregutz,
et a si tot lo mon perpres
que vas neguna part no·m vir,
no·n vega dels rams dos o tres.
III.
 
 
 
 
 
21
 
Empero aissi es levatz,
E vas totas partz espandutz
Que lai d'outra·ls portz es passatz
En Franss' et en Peitau vengutz;
Qu'ieu sai qu'el es en tal defes,
E dic ver, segon mon albir,
Qu'en tenra sa verdor jasses.
Empero aissi es levatz
e vas totas partz espandutz,
que lai d’outra·ls Portz es passaz
e·n Franssa et en Peitau vengutz,
q’eu sai q’el es en tal defes –
e dic ver segon mon albir –
enteir’a sa verdor ja ses.
IV.
 
 
 
 
 
28
 
E per so s'es enrazigatz
Car greu sera mais abatutz;
Que la razitz es Malvestatz,
Per que Jovens es confondutz,
E tornatz en tal contrapes
Per cels qui· l degran obezir,
Que tant non cridon c'us l'ades.
E per so s’es enraïgatz –
c’ar greu sera mais abatutz –
que la raïz es malvestatz,
per que jovens es confondutz,
e tornatz en tal contrapes
per cels qui·l degron mantener
que tan non cridon c’us l’ades.
V.
 
 
 
 
 
35
 
Meravill me de poestatz
On a tans joves e canutz,
Comtes e reis, et amiratz
E princes en l'albre pendutz;
Mas lo latz escarsetatz es
Que lor fai si lo col flaquir
C'us non cspcretz ja·is mogues.
Meravil me de poestatz,
on a tans – jovens e canuz,
contes e reis et amiratz
e princes – en l’albre pendutz;
mas lo latz es escarsedatz
que lor fai lo col flaqueïr,
c’us no·n espera ja·is mogues.
VI.
 
 
 
 
 
42
 
Jovens fo ja bautz apellatz,
Mas aras es si recrezutz
Que jamais non er tant honratz
Per que Jois li sia rendutz,
C'Avoleza l'a si conques
C'anc de pois no·n poc erebir
Que·is parti de lui Dreitz ni Fes.
Jovens fora bautz appellatz,
mas ara es si recressutz
que ja mais non er tant onratz,
per que jois li sia rendutz;
c’avoleza l’a si conques
c’anc de pois no·n poc erebir
qe·is parti de lui dreitz ni fes.
VII.
 
 
 
 
 
49
 
Loncs temps a que no· l fo donatz
Sai entre· ls baros mentaugutz;
Faiditz es e loing issillatz;
En lai on el es remasutz,
Marcabrus li manda per mes
[Qu]e no·il calia tant fugir,
Que jamais, no, sai sera pres.
Lonc temps a que no fo donatz
sai entre·ls baros mantengutz;
faiditz es e loing issillaz,
e lai on el es remasuz.
Marcabrus l’i manda salutz;
e no·l calia tan fugir,
qe ja mais no sai sera pres.
VIII.
 
 
 
 
 
56
 
Non puosc sofrir qu·als moilleratz
Non diga lor forfaitz saubutz;
Non sai la cals auctoritatz
Lor mostra c'om los apel drutz;
Semblan fant de l'ase cortes,
C'ab son seignor cuidet bordir,
Cant lo vic trepar ab sos ches.
Non puos mudar c’als moilleratz
non diga lor forfaiz saubutz.
Non sai la quals auctoritatz
lor demostra qu’il sion drutz:
senblan fant de l’ase cortes
c’ab son seingnor cuidet burdir,
cand lo vic trepar ab los ches.
IX.
 
 
 
 
 
63
 
De taLs sa·n vei enrazigatz,
Los fols, e·ls savis deceubutz
Per los acropitz penchenatz
Que tot jorn demandon salutz,
E demandon aco per ces;
C'anc nuills francs hom non dec sofrir
C'aitals gastaus fumos tengues.
E d’aitals sen enraïgaz
los fols, e·ls savis deceubutz
per los acrupitz penchenatz
qe tot jorn demandon salutz
– e demandon aco per ces;
c’anc nuills francs hom non dec sofrir
c’aitals gastauz fummos tengues.
  • letto 637 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/edizioni-confronto-45