I
Molt jauzions mi prenc amar
un joi don plus mi vueill aizir;
e pos en joi vueill revertir,
ben dei, si puesc, al meils anar,
quar meillor n'am, estiers cujar,
c'om puesca vezer ni auzir.
 
II
Eu, so sabetz, no·m dei gabar
ni de grans laus no·m sai formir;
mas si anc nuills jois poc florir,
aquest deu sobretotz granar
e part los autres esmerar
si com sol brus jorns esclarzir.
 
III
Anc mais nom poc hom faisonar,
<car> en voler ni en dezir
ni en pensar ni en consir
aitals jois non pot par trobar;
e qui be·l volria lauzar
d'un an no·i poiri'avenir.
 
IV
Totz jois li deu humeliar
e tota ricors obezir,
midons, per son bel acuillir
e per son dous plazent esgar;
e deu hom mais sent tans durar
qui·l joi de s'amor pot sazir.
 
V
Per son joi pot malaus sanar,
e per sa ira sas morir,
e savis hom enfolezir
e belhs hom sa beutat mudar
e·l plus cortes vilanejar
e·l totz vilas encortezir.
 
VI
Pos hom gensor no·n pot trobar
ni hueils vezer ni boca dir,
a mos obs la vueill retenir,
per lo cor dedins refrescar
e per la carn renovelar
que no puesca enveillezir.
 
VII
Si·m vol midons s'amor donar,
pres soi del penr'e del grazir
e del celar e del blandir
e sos plazers dir e far -
e de son pretz tener en car
e de son laus enavantir.
 
VIII
Ren per autrui non l'aus mandar,
tal paor ai c'ades s'azir;
ni ieu mezeis, tam tem faillir,
non l'aus m'amor fort asemblar;
mas ela·m deu mon meils triar,
pos sap c'ab lieis ai a guerir.

I
Mout jauzens me prenc en amar
un joy don plus mi vuelh aizir;
e pus en joy vuelh revertir
ben dey, si puesc, al mielhs anar,
quar mielhs onra·m estiers cujar
qu'om puesca vezer ni auzir.
 
II
Ieu, so sabetz, no·m dey gabar,
ni de grans laus no·m say formir;
mas si anc nulhs joys poc florir,
aquest deu sobre totz granar
e part los autres esmerar,
si cum sol brus jorns esclarzir.
 
III
Anc mais no poc hom faissonar
cors, en voler ni en dezir
ni en pensar ni en cossir;
aitals joys no pot par trobar,
e qui be·l volria lauzar
d'un an no·y poiri'avenir.
 
IV
Totz joys li deu humiliar
e tota ricors obezir,
midons, per son belh aculhir
e per son belh, plazent esguar;
e deu hom mais cnet ans durar
qui·l joy de s'amor pot sazir.
 
V
Per son joy pot malautz sanar,
e per sa ira sas morir
e savis hom enfolezir
e belhs hom sa beutat mudar
e·l plus cortes vilaneiar
e·l totz vilas encortezir.
 
VI
Pus hom gensor non pot trobar
ni heulhs vezer ni boca dir
a mos ops la·m vuelh retenir:
per lo cor dedins refrescar
e per la carn renovellar,
que no puesca envellezir.
 
VII
Si·m vol midons s'amor donar,
pres suy del penr'e del grazir
e del celar e del blandir
e de sos plazers dir e far
e de son pretz tenir en car
e de son laus enavantir.
 
VIII
Ren per autruy non l'aus mandar,
tal paor ay qu'ades s'azir;
ni ieu mezeys, tan tem felhir,
no l'aus m'amor fort assemblar;
mas elha·m deu mo mielhs triar,
pus sap qu'ab lieys ai a guerir.

I
Molt jauzens, mi prenc en amar
un joi don plus mi vueill aizir;
e pos en joi vueill revertir,
ben dei, si puesc, al meils anar,
qu'al meils or n'an, estiers cujar,
c'om puesca vezer ni auzir.

II
Eu, so sabetz, no·m dei gabar
ni de grans laus no·m sai formir;
mas si anc negus jois poc florir,
aquest deu sobre totz granar
e part los autres esmerar,
si cum sol brus jorns esclarzir.

III
Anc mais no poc hom faissonar
cors, en voler ni en dezir
ni en pensar ni en consir;
aitals jois non pot par trobar,
e qui be·l volria lauzar,
d'un an no·i poiri'avenir.

IV
Totz jois li deu humeliar
e tot'autr'amors oberzir,
midons, per son bel acuillir
e per son bel douset esgar:
e deu hom mai cent tans durar
qui·l joi de s'amor pot sazi.

V
Per son joi pot malaus sanar,
e per sa ira sas morir,
e savis hom enfolezir,
e belhs hom sa beutat mudar,
e·l plus cortes vilaneiar,
e·l totz vilas encortezir.

VI
Pus hom gensor no·n pot trobar,
ni huells vezer, ni boca dir,
a mos obs la vueill retenir,
per lo cor dedins refrescar
e par la carn renovelar,
que no peusca envellezir.

VII
Si·m vol midons s'amor donar,
pres soi del penr'e del grazir
e del celar e del blandir
e de sos plazers dir e far
e de son pretz tener en car
e de son laus enavantir.

VIII 
Ren per autrui non l'aus mandar,
tal paor ai c'ades s'azir;
ni ieu mezeis, tan tem faillir,
non l'aus m'amor fort asemblar.
Mas ela·m deu mon meils triar,
pos sap c'ab lieis ai a guerir.

I
Mout jauzens me prenc en amar
un joy don plus mi vuelh aizir,
e pus en joy vuelh revertir
ben dey, si puesc, al mielhs anar,
quar mielhs onra·m, estiers cujars,
qu'om puesca vezer ni auzir.
 
II
Ieu, so sabetz, no·m dey gabar
ni de grans laus no·m say formir,
mas si anc nulhs joys poc florir,
aquest deu sobre totz granar
e part los autres esmerar,
si cum sol brus jorns esclarzir.
 
III
Anc mais no poc hom faissonar
co's, en voler ni en dezir
ni en pensar ni en cossir;
aitals joys no pot par trobar,
e qui be·l volria lauzar
d'un an no y poiri' avenir.
 
IV 
Totz joys li deu humiliar,
en tota ricors obezir
mi dons, per son belh aculhir
e per son belh plazent esguar;
e deu hom mais cent ans durar
qui·l joy de s'amor pot sazir.
 
V
Per son joy pot malautz sanar,
e per sa ira sas morir
e savis hom enfolezir
e belhs hom sa beutat mudar
e·l plus cortes vilanejar
e totz vilas encortezir.
 
VI
Pus hom gensor no·n pot trobar
ni huelhs vezer ni boca dir,
a mos ops la vuelh retenir,
per lo cor dedins refrescar
e per la carn renovellar,
que no puesca envellezir.
 
VII 
Si·m vol mi dons s'amor donar,
pres suy del penr' e del grazir
e del celar e del blandir
e de sos plazers dir e far
e de sos pretz tener en car
e de son laus enavantir.
 
VIII
Ren per autruy non l'aus mandar,
tal paor ay qu'ades s'azir,
ni ieu mezeys, tan tem falhir,
no l'aus m'amor fort assemblar;
mas elha·m deu mo mielhs triar,
pus sap qu'ab lieys ai a guerir.

I
Mout jauzens me prenc en amar,
un joy, don plus mi vuelh aizir;
e pus en joy vuelh revertir,
ben deu, si puesc, al mielhs anar;
quar mielhs or n'am estiers cuiar,
qu'om puesca vezer ni auzir.
 
II
Jeu, so sabetz, no m dey gabar,
ni de grans laus no m say formir;
mas, si anc nulhs joys poc florir,
aquest deu sobre totz granar,
e part los autres esmerar,
si cum sol brus jorns esclarzir.
 
III
Anc mais no poc hom faissonar
com en voler ni en dezir,
ni en pensar ni en cossir,
aitals joys no pot par trobar;
e qui be 'l volria lauzar,
d'un an no y poiria venir.
 
IV
Totz joys li deu humiliar,
e tota ricors obezir
mi dons, per son bel aculhir
e per son belh douset esguar;
e deu hom mais cent ans durar
qui 'l joy de s'amor pot sazir.
 
V
Per son joy pot malautz sanar,
e per sa ira sas morir,
e savis hom enfolezir,
e belhs hom sa beutat mudar,
e 'l plus cortes vilanejar,
e 'l totz vilas encortezir.
 
VI
Pus hom gensor non pot trobar,
ni huelhs vezer, ni boca dir,
a mos ops la 'n vuelh retenir
per lo cor dedins refrescar,
e per la carn renovellar
que no puesca envellezir.
 
VII
Si m vol mi dons s'amor donar,
pres suy del penr' e del grazir,
e del celar e del blandir,
e de sos plazers dir e far,
e de son laus enavantir.
 
VIII
Ran per autrui non l'aus mandar,
tal paor ai qu'ades s'azir!
Ni ieu mezeys, tan tem falhir,
no l'aus m'amor fort assemblar,
mas elha m deu mon mielhs triar,
pus sap qu'ab lieys ai a guerir.