Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it)

Home > JAUFRE RUDEL > EDIZIONE > Quan lo rius de la fontana > Edizioni > Bartsch

Bartsch

I.
Quan lo rius de la fontana
S’esclarzis, si com far sol, 
E par la flors aiglentina
E-l rossinholetz e-l ram
Volv e refranh et aplana,
Dregz es qu’ieu lo mieu refranha.

II.
Amors de terra lonhdana,
Per vos totz lo cors mi dol;
E non puesc trobar metzina,
Tro veng’ al vostre reclam,
Ab atrag d’amor doussana,
Dins vergier o tras cortina
Ab dezirada companha.

III.
Pos totz jorns m’en falh aizina,
No-m meravilh, s’ieu m’aflam;
Quar anc genser Crestiana
Non fon ni dieus no la vol,
Juzeva ni Sarrazina;
Ben es dones pagutz de manna,
Qui ren de s’amor guazanha.

IV.
De voler mos cors non fina
Ves cela re qu’ien plus am,
E sai que volers m’engana,
Si cobezeza la-m tol.
Quar plus es ponhens d’espina
Ma dolors quez ab joi sana,
Don ja non vuelh qu’om mi planha.

V.
Quan pensars m’eu fai aizina
Adoncs la hais e l’acol;
Mas pueis torn en revolina,
Per que-m n’espert e n’aflam;
Quar so que floris non grana,
Lo jois que mi n’ataina
Totz mos aujatz afaitanha.

VI.
Senes breu de parguamina
Tramet lo vers que chantam,
En plana lengua romana
A-n Ugo-l Brun, per Filhol.
Bo-m sap que gens Peitavina
E totz Angieus e Viana
S’esjan per leis e Bretanha.

  • letto 539 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/bartsch-0