Cortesamen vuoill comenssar
Un vers si es qui l'escout'ar,
E puois tant m'en sui entremes,
Veirai si· l poirai affinar,
Qu' eras vuoill mon chan esmerar,
E dirai vos de maintas res.
Testo Gaunt-Harvey-Paterson 2000.
Cortesamen vuoill comensar
un vers, si es qi l’escoutar;
e pos tant m’en sui entremes,
veirai si·l poirai afinar,
q’era voill mon chan esmerar,
e dirai vos de mantas res.
II.
12
Assatz pot hom villanejar
Qui Cortezia vol blasmar,
Que· l plus savis e· l mieills apres
Non sap tantas dire ni far,
C' om no li posca enseignar
Petit o pro, tals hora es.
Assaz pot hom vilaneiar
qi cortesia vol blasmar;
qe·l plus savis e·l meils apres
no·n sap tantas dire ni far
c’om no·n li puosca enseignar
petit o pro, tals hora es.
III.
18
De Cortesia ·is pot vanar
Qui ben sap Mesur' esgardar;
E qui tot vol auzir quant es,
Ni tot cant ve cuid' amassar,
Del tot l'es ops a mesurar,
O ja non sera trop cortes.
De cortesia·is pot vanar
qui ben sap mesura esgardar;
e qui tot vol auzir cant es
ni tot qant ve cuida amassar,
lo tot l’es ops amesurar,
o ja no sera trop cortes.
IV.
24
Mesura es de gen parlar,
E cortesia es d' amar;
E qui non vol esser mespres
De tota vilania·is gar,
D'escarnir e de folleiar,
Puois sera sa vis ab qu' el pes.
Mesura es en gent parlar
e cortesia es d’amar;
et qui no vol esser mespres
de tota vilania·is gar,
d’escarnir e de foleiar,
puois sera savis, ab que·ill pes.
V.
30
C'aissi pot savis hom reignar,
E bona dompna meillurar;
Mas cella qu'en pren dos ni tres
E per un non si vol fiar,
Ben dcu sos pretz asordeiar,
E sa valors a chascun mes.
C’aissi pot savis hom regnar
e bona dompna meillurar;
mas cella q’en pren dos o tres
e per un no si vol fiar –
be·n deu sos prez asordeiar
e sa valors a chascu mes.
VI.
36
Aitals amors fai a prezar
Que si meteissa ten en car;
E s'ieu en die nuill vilanes
Per mal que la·n vueilh encolpar,
Be·ill lauzi fassa·m pro muzar,
Qu'ieu n'aurai so que·m n'a promes.
Aitals amors fai a prezar
que si mezeissa ten en car;
e s’ieu en dic nuill vilanes
per lleis, que m’o teingn’a amar;
be·ill lauzi fassa·m pro musar,
qu’eu n’aurai so qe·m n’es promes.
VII.
42
Lo vers e· l son vuoill enviar
A·n Jaufre Rudel outra mar,
E vuoill que l'aujon li Frances
Per lor coratges alegrar;
Que Dieus lor o pot perdonar,
O sia pechatz o merces.
Lo vers e·l son voill enviar
a·n Jaufre Rudel oltramar,
e voill que l’aion li Frances
per lor coratges alegrar,
que Dieus lor o pot perdonar,
o sia peccaz o merces.