Dubbie attribuzioni
BdT 262,1
Mss.: C 214, Mʰ² 73, e 174 = Jaufre Rudel.
Metrica: a8 b8 b8 a8 c8 c8 d8 (Frank 571:9). Vers (chan) di 8 coblas doblas di 7 versi.
Edizioni: Stimming 1873, p. 49; Jeanroy 1915, p. 9; Pickens 1978, p. 144; Beltrami 1978-79; Wolf - Rosenstein 1983, p. 130; Chiarini 1985, p. 101; Lafont 1992, p. 48; Chiarini 2003, p. 109.
Vai al Rialto [34].
A cura di Flavia Volpe
I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor
quar mais de joy m’i es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen
es ben razos e d’avinen
qu’om sia plus coyndes e guays.
II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
e restauratz en ma valor,
e non iray jamai alhor
ni non querrai autruy conquistz,
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui aten
e selh es fols qui trop s’irays.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fort endurmitz
que no·m rissides de paor;
mas aras vey e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar jamays.
IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cuy ieu n’ey obeditz
quar a mon joy suy revertitz,
e laus en lieys e Dieu e lhor
qu’er an lur grat e lur prezen,
e, que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lay m’apays.
V.
Mas per so m’en suy esclarzitz:
ja non creyrai lauzenjador,
qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no·n sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trays.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz;
totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantays.
VII.
Mais d’una re soi en error,
e·n estai mos cors ebaïtz,
que tot can lo fraire·m desditz
aug autreiar a la seror,
e nuills hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vueill mos chans si’auzitz,
et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.
I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi m’i es cobitz.
Et quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e avinen
qu’om sia plus coindes e guais.
II.
Er ai ieu joi e sui jausitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais alhor
ni non querrai autrui conquistz:
qu’eras sai ben az escien
que sol es savis qui aten,
e selh es fols qui tro s’irais.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
et de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas aras vei e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mais.
IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz;
e laus en lieis e Dieu e lor,
qu’er an lur grat e lur prezen.
E que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.
V.
Mas per so m’en sui encharzitz,
ja non creirai lauzenjador:
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trais.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz,
que despolhatz sotz cobertor:
e puesc vos en traire auctor
la nueit quant ieu fui assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantais.
VII.
Mais d’una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,
aug autrejar a la seror.
E nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vuelh mos chans si’auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.
I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi m’i es cobitz.
Et quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e avinen
qu’om sia plus coindes e guais.
II.
Er ai ieu joi e sui jausitz
e restauratz en ma valor,
e non irai jamais alhor
ni non querrai autrui conquistz:
qu’eras sai ben az escien
que sol es savis qui aten,
e selh es fols qui trop s’irais.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
et de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz
que no·m reisides de paor.
Mas aras vei e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mais.
IV.
Mout m’o tenon a gran honor
tug silh cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz;
e laus en lieis e Dieu e lor,
qu’er an lur grat e lur prezen.
E que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.
V.
Mas per so m’en sui encharzitz,
ja non creirai lauzenjador:
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren:
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors home non trais.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz,
que despolhatz sotz cobertor:
e puesc vos en traire auctor
la nueit quant ieu fui assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantais.
VII.
Mais d’una re soi en error
e·n estai mos cors esbaitz:
que tot can lo fraire·m desditz,
aug autrejar a la seror.
E nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vuelh mos chans si’auzitz.
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.
I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz,
Quan l’auzelh chanton sotz la flor,
Mas ieu tenc l’ivern per gensor
Quar mais de joy m’i es cobitz;
Et quant hom ve son jauzimen
Es ben razos e d’avinen
Qu’om sia plus coyndes e guays.
II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
E restauratz en ma valor,
E non iray jamai alhor
Ni non querrai autrui conquistz,
Qu’eras say ben az escien
Que selh es savis, qui aten
E’ selh es fols, qui trop s’irays.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
E de tot mon afar marritz,
Qu’anc no fuy tant fort endurmitz
Que no·m rissides de paor.
Mas aras vey e pes e sen,
Que passat ai aquelh turmen,
E non hi vuelh tornar ja mays.
IV.
Mout mi tenon a gran honor
Tug silh, cui ieu n’ey obeditz
Quar a mon joi suy revertitz:
E laus en lieys e Dieu e lor,
Qu’er an lur grat e lur prezen,
E, que qu’ieu m’en anes dizen,
Lai mi remanh e lai m’apais.
V.
Mas per so m’en sui encharzitz,
Ja no·n creyrai lauzenjador,
Qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
Qu’er no·n sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren;
Per qu’ieu sai ben az escien
Qu’anc fin’amor home non trays.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
Que despolhatz sotz cobertor
E puesc vos en traire auctor
La nueyt, quant ieu fuy assalhitz.
Totz temps n’aurai mon cor dolen,
Quar aissi·s n’aneron rizen,
Qu’enquer en sospir e·n pantays.
VII.
Mais d’una re soi en error
E·n estai mos cors esbaïtz
Que tot can lo fraire·m desditz
Aug autrejar a la seror;
E nulhs hom non a tan de sen,
Que puesc’ aver cominalmen,
Que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor
Can l’auzel movon lur dous critz
Adoncs vuelh mos chans si’ auzitz,
Et aprendetz lo, chantador!
E sapchatz tug cominalmen
Qu’ie·m tenc per ric e per manen
Car soi descargatz de fol fais.
I.
Belhs m’es l’estius e’l temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor;
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de jòy m’i es cobitz.
E quant hòm ve son jauzimen,
es ben razós e d’avinen
qu’òm sia plus coyndes e guays.
II.
Er ai ieu jòy e suy jausitz
e restauratz en ma valor,
e non iray jamai alhor
ni non querrai autruy conquistz,
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui atén,
e selh es fóls qui tròp s’irays.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fòrt endurmitz
que no’m rissidès de paor.
Mas aras vey e pen e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mays.
IV.
Mout mi tenon a gran honor
totz selhs cuy ieu n’ey obeditz,
quar a mon jòy suy revertitz;
e laus eu lieys e Dieu e lhor,
qu’er an lur grat e lur prezen.
E qué qu'ieu me’n anès dizen
lai mi remanh e lay m’apays.
V.
Mas per sò m’en suy encharzitz
ja non creyrai lauzenjadors:
q’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no’n sia sals e gueritz.
Plus savis hòm de mi mesprén,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amors hòme non trays.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz.
Totz temps n’aurai mon còr dolen,
quar aissí’s n’aneron rizen
qu’enquer en sospir e’n pantais.
I.
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
Quan l’auzelh chanton sotz la flor,
Mas ieu tenc l’ivern per gensor
Quar mais de joy m’i es cobitz;
Et quant hom ve son jauzimen,
Es ben razos e d’avinen
Qu’om sia plus coyndes e guays.
II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz
E restauratz en ma valor,
E non iray ja mai alhor
Ni non querrai autruy conquistz,
Qu’eras say ben az escïen
Que selh es savis qui aten
E selh es fols qui trop s’irays.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
E de tot mon afar marritz,
Qu’anc no fuy tant fort endurmitz
Que mo·m rissides de paor;
Mas aras vey e pes e sen
Que passat ai aquelh turmen
E non hi vuelh tornar ja mays.
IV.
Mout mi tenon a gran honor
Totz selhs cuy ieu n’ey obeditz.
Quar a mon joy suy revertitz
E laus en lieys e Dieu e lhor,
Qu’er an lur grat e lur prezen;
E que qu’ieu me n’anes dizen,
Lai me remanh e lay m’apays.
V.
Mas per so m·en suy encharzitz:
Ja non creyrai lauzenjador,
Qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
Qu’er non sia sals e gueritz.
Plus savis hom de mi mespren,
Per qu’ieu sai ben az escïen
Qu’anc fin’ amor home no trays.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
Que despollatz sotz cobertor,
E puesc vos en traire auctor
La nueyt quant ieu fuy assalhitz:
Totz temps n’aurai mon cor dolen,
Quar aissi n’aneron rizen,
Qu’enquer en sospir e·n pantays.
VII.
Mais d’una re soi en error,
E n’estai mos cors esbaïtz,
Que tot can lo fraire·m desditz
Aug autrejar a la seror;
E nuills hom non a tan de sen
(Que puesc’ aver cominalmen)
Que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de Pascor,
Can l’auzel movon lurs dous critz,
Adoncs vueill mon chans si’ auzitz;
Et aprendetz lo, cantador,
E sapchatz tug cominalmen
Qu’ie·m tenc per rics e per manen
Car soi descargatz de fol fais.
I.
Belhs m’es l’estius el temps floritz,
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor,
quar mais de joi mi es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e d’avinen,
qu’om sia plus coindes e guais.
II.
Er ai ieu joi e sui jauzitz
e restauratz en ma valor
e non irai jamai alhor
ni non querai autrui conquitz;
qu’eras sai ben az escien,
que selh es savis, qui aten,
e selh es fols, qui trop s’irais.
III.
Lonc temps ai estat en dolor
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fui tan fort endurmitz,
que nom rissides de paor;
mas aras vei e pes e sen,
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar jamais.
IV.
Mout mi tenon a gran honor
tug silh, cui ieu n’ei obeditz,
quar a mon joi sui revertitz,
e laus en lieis e dieu e lor,
qu’er an lur grat e lur prezen,
e que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lai m’apais.
V.
Mas per so m’en sui escharitz,
ja non creirai lauzenjador,
qu’anc no fui tan lunhatz d’amor,
qu’er non sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren;
per qu’ieu sai ben az escien,
qu’anc fin’amor home non trais.
VI.
Mielhs mi fora jazer vestitz
que despolhatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueit, quant ieu fui assalhitz;
totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissis n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir en pantais.
VII.
Mais d’una re soi en error,
en estai mos cors esbaitz,
que tot, can lo frairem desditz,
aug autrejar a la seror;
e nulhs hom non a tan de sen,
que puesc’ aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lurs dous critz,
adoncs vuelh, mos chans si’ auzitz,
et aprendetz lo, chantador;
e sapchatz tug cominalmen,
qu’ ieum tenc per ric e per manen,
car soi descargatz de fol fais.
I
Belhs m’es l’estius e·l temps floritz
quan l’auzelh chanton sotz la flor,
mas ieu tenc l’ivern per gensor
quar mais de joy mi es cobitz;
e quant hom ve son jauzimen,
es ben razos e d’avinen
qu’om sia plus coyndes e guays.
II.
Er ai ieu joy e suy jauzitz,
e restauratz en ma valor,
e non iray ja mai alhor,
ni non querrai autruy conquistz;
qu’eras say ben az escien
que selh es savis qui aten,
e selh es fols qui trop s’irays.
III.
Lonc temps ai estat en dolor,
e de tot mon afar marritz,
qu’anc no fuy tan fort endurmitz
que no·m rissides de paor;
mas aras vey e pes e sen
que passat ai aquelh turmen,
e non hi vuelh tornar ja mays.
IV.
Mout mi tenon a gran honor,
totz selhs cuy ieu n’ey obeditz,
quar a mon joy suy revertitz,
e laus en lieys e Dieu e lhor,
qu’er an lur grat e lur prezen,
e que qu’ieu m’en anes dizen,
lai mi remanh e lay m’apays.
V.
Mas per so m’en suy escharzitz,
ja non creyrai lauzenjador;
qu’anc no fuy tan lunhatz d’amor
qu’er no·n sia sals e gueritz;
plus savis hom de mi mespren,
per qu’ieu sai ben az escien
qu’anc fin’amor home non trays.
VI.
Mielhs mi for a jazer vestitz
que despollatz sotz cobertor,
e puesc vos en traire auctor
la nueyt quant ieu fuy assalhitz;
totz temps n’aurai mon cor dolen,
quar aissi·s n’aneron rizen,
qu’enquer en sospir e·n pantays.
VII.
Mais d’una re soi en error,
e·n estai mos cors ebaïtz:
que tot can lo fraire·m desditz
aug autrejar a la seror;
e nuills hom non a tan de sen
que puesc’aver cominalmen,
que ves calque part non biais.
VIII.
El mes d’abril e de pascor,
can l’auzel movon lur dous critz,
adoncs vueill mos chans si’auzitz:
et aprendetz lo, chantador!
e sapchatz tug cominalmen
qu’ie·m tenc per rics e per manen
car soi descargatz de fol fais.
1
C: Belhs m'es l'estius e·l temps floritz
Mʰ²: Bel m'es l'estius e·l temps fluritz
e: Bel m'est l'estius e·l temps fluritz
2
C: quan l'auzelh chanton sotz la flor
Mʰ²: e·ls auzels chanton sotz la flor
e: e·ls auzels chanton sotz la flor
3
C: mas ieu tenc l'ivern per gensor
Mʰ²: mai ieu tenc l'ivern per gensor
e: mai ieu tenc l'ivern per gensor
4
C: quar mais de joy m'i es cobitz
Mʰ²: car mais de joi mi es cobitz
e: car mais de joi m'i es cobitz
5
C: e quant hom ve son jauzimen
Mʰ²: e cant hom ve son jauzimen
e: e cant hom ve son jauzimen
6
C: es ben razos e d'avinen
Mʰ²: es ben razos et avinen
e: es ben razos et avinen
7
C: qu'om sia plus coyndes e guays.
Mʰ²: c'om sia cueintes e gais.
e: c'om sia cueintes e gais.
8
C: Er ai ieu joy e suy jauzitz
Mʰ²: Er ai ieu joi e soi jausitz
e: Er ai ieu joi e soi jauzitz
9
C: e restauratz en ma valor
Mʰ²: e restauratz en ma valor
e: e restauratz en ma valor
10
C: e non iray iamai alhor
Mʰ²: e non irai jamais aillor
e: e non irai jamais aillor
11
C: ni non querrai autruy conquistz
Mʰ²: ni conquerrai autruis conquitz
e: ni conquerrai autruis conquitz
12
C: qu'eras say ben az escien
Mʰ²: qu'eras sai ben az essien
e: qu'eras sai ben ad essien
13
C: que selh es savis qui aten
Mʰ²: que sel es savis qui aten
e: que sol es savais qui aten
14
C: e selh es fols qui trop s'irays.
Mʰ²: e sel es fol qui trop s'irais.
e: e sel es fol qui trop s'irais.
15
C: Lonc temps ai estat en dolor
Mʰ²: Lonc temps ai estat en dolor
e: Lonc temps ai estat en dolor
16
C: e de tot mon afar marritz
Mʰ²: e de tot mon afar marritz
e: e de tot mon afar marritz
17
C: qu'anc no fuy tan fort endurmitz
Mʰ²: c'anc no fui tan fort endurmitz
e: c'anc no fui tant fort endurmitz
18
C: que no·m rissides de paor
Mʰ²: que no·m reisides de paor
e: que no·m reisides de paor
19
C: mas aras vey e pes e sen
Mʰ²: mas eras vei e pes e sen
e: mas eras vei e pes e sen
20
C: que passat ai aquelh turmen
Mʰ²: que pasatz sui d'aisel turmen
e: que passatz sui d'aisel turmen
21
C: e non hi vuelh tornar ja mays.
Mʰ²: e no·i vueil tornar ja mais.
e: e no i vueill tornar ja mais.
22
C: Mout mi tenon a gran honor
Mʰ²: Molt m'o tenon a gran honor
e: Molt m'o tenon a gran honor
23
C: totz selhs cuy ieu n'ey obeditz
Mʰ²: tug silh a cui non soi peditz
e: tug silh a cui non soi peditz
24
C: quar a mon joy suy revertitz
Mʰ²: car a mon joi soi revertitz
e: car a mon joi soi revertitz
25
C: e laus en lieys e Dieu e lhor
Mʰ²: e laus en Dieu e lieis e lor
e: e laus en Dieu e leis e lor
26
C: quer an lur grat e lur prezen
Mʰ²: qu'er an lur grat e lur prezen
e: qu'er an lur grat e lur prezen
27
C: e que qu'ieu m'en anes dizen
Mʰ²: e que que ieu manes dizen
e: manca
28
C: lai mi remanh e lay m'apays.
Mʰ²: lai mi remanh e lai m'apais.
e: lai mi rimanh e lai m'apais
29
C: Mas per so m'en suy escharzitz
Mʰ²: Mai per so men soi escarzitz
e: Mai per so m'en soi escarzitz
30
C: ja non creyrai lauzenjador
Mʰ²: ja non creirai lauzenjador
e: ja non creirai lauzenjador
31
C: qu'anc no fuy tan lunhatz d'amor
Mʰ²: car non soi tan lonhatz d'amor
e: car non soi tan lonhatz d'amor
32
C: qu'er no·n sia sals e gueritz
Mʰ²: qu'er no·n sia sals e gueritz
e: qu'er non sia sals e gueritz
33
C: plus savis hom de mi mespren
Mʰ²: plus savis hom de mi mespren
e: plus savis hom de mi mespren
34
C: per qu'ieu sai ben az escien
Mʰ²: per qu'ieu sai be az essien
e: per qu'ieu sai be ad essien
35
C: qu'anc fin'amor home non trays.
Mʰ²: c'anc fin'amors home non trais.
e: c'anc fin'amors home non trais.
36
C: Mielhs mi fora jazer vestitz
Mʰ²: Meills mi fora jazer vestitz
e: Meills mi fora jazer vestitz
37
C: que despollatz sotz cobertor
Mʰ²: que despoillatz sotz cobertor (v. 38)
e: que despoillatz sotz cobertor (v. 38)
38
C: e puesc vos en traire auctor
Mʰ²: e puesc vos en traire auctor (v. 37)
e: e puesc vos en traire auctor (v. 37)
39
C: la nueyt quant ieu fuy assalhitz
Mʰ²: la nueit cant ieu soi asaillitz
e: la nueit, cant ieu soi assaillitz
40
C: totz temps n'aurai mon cor dolen
Mʰ²: tostemps n'aurai mon cor dolen
e: tostemps n'aurai mon cor dolen
41
C: quar aissi·s n'aneron rizen
Mʰ²: c'aisi·s n'aneron rizen
e: c'aisi·s n'aneron rizen
42
C: qu'enquer en sospir e·n pantays.
Mʰ²: qu'enquer en sospir e·n patais.
e: qu'enquer en sospir e·n patais.
43
Mʰ²: Mai d'una re soi en error
e: Mais d'una re soi en error
44
Mʰ²: e·n estai mos cors esbaitz
e: e·n estai mos cors esbaitz
45
Mʰ²: que tot can lo fraire·m desditz
e: que tot can lo fraire·m desditz
46
Mʰ²: aug autrejar a la seror
e: aug autrejar a la seror
47
Mʰ²: e nuills hom nona tan de sen
e: e nuills hom non a tan de sen,
48
Mʰ²: que puesc'aver cominalmen
e: que puesc'aver cominalmen
49
Mʰ²: que ves calque part non biais.
e: que ves calque part non biais.
50
Mʰ²: El mes d'abril e de pascor
e: El mes d'abril e de pascor
51
Mʰ²: can l'auzel movon lurs dous critz
e: can l'auzel movon lurs dous critz
52
Mʰ²: adoncx vueil mos chans si'auzitz
e: adoncs vueill mos chans si'auzitz
53
Mʰ²: et aprendetz lo chantador
e: et aprendetz lo chantador
54
Mʰ²: e sapchatz tug cominalmen
e: e sapchatz tug cominalmen
55
Mʰ²: qu'ie·m tenc per ricx e per manen
e: qu'ie·m tenc per rics e per manen
56
Mʰ²: car soi descargatz de fol fais.
e: car soi descargatz de fol fais.
A cura di Sara Rattenni
![]() |
B Elhs Jaufre rudel. E r ai ieu ioy e suy iau L onc temps ai estat en dolor. e de tot mon a far marritz. q(ua)nc no fuy tan fort endurmitz. que nom rissides de paor. mas aras uey e pes e sen. que passat ai a quelh turmen. e non hi uuelh tornar iamays. M out mi tenon a gran honor. totz selhs cuy ieu ney obeditz. quar amon ioy suy reuertitz. e laus en lieys e dieu elhor. quer an lur grat e lur prezen. e que quieu men anes dizen. lai mi remanh e lay ma pays. M as per so men suy escharzitz. |
![]() |
ia non creyrai lauzen iador. q(ua)nc no fuy tan lunhatz damor. quer non sia sals e gueritz. plus sauis hom de mi mespren. per quieu sai ben azescien. quanc finamor ho- me non trays. M ielhs mi fora iazer uestitz. que despollatz sotz cobertor. e puesc uos en traire auctor. la nueyt quant ieu fuy assalhitz. totz temps nau rai mon cor dolen. quar aissis na- ueron rizen. quenquer en sospir en pantays. |
Jaufre rudel. | Jaufre Rudel |
I | |
B Elhs Jaufre rudel. mes lestius el temps flo ritz. quan lauzelh cha(n) ton sotz la flor. mas ieu tenc liuern per gensor. q(ua)r mais de ioy mi es cobitz. e quant hom ue son iauzimen. es ben razos e dauinen. quom sia plus coyndes eguay(s). |
Belhs m'es l'estius e·l temps floritz, quan l'auzelh chanton sotz la flor; mas ieu tenc l'ivern per gensor, quar mais de joy m'i es cobitz. E quant hom ve son jauzimen es ben razos e d'avinen qu'om sia plus coyndes e guays. |
II | |
E r ai ieu ioy e suy iau zitz. e restauratz en ma ualor. e non iray iamai alhor. ni non q(ue)r- rai autruy conquistz. queras say ben azescien. que selh es sa- uis qui aten. e selh es fols qui trop sirays. |
Er ai ieu joy e suy jauzitz e restauratz en ma valor, e non iray jamai alhor ni non querrai autruy conquistz: qu'eras say ben az escien que selh es savis qui aten, e selh es fols qui trop s'irays. |
III | |
L onc temps ai estat en dolor. e de tot mon a far marritz. q(ua)nc no fuy tan fort endurmitz. que nom rissides de paor. mas aras uey e pes e sen. que passat ai a quelh turmen. e non hi uuelh tornar iamays. |
Lonc temps ai estat en dolor e de tot mon afar marritz, qu'anc no fuy tan fort endurmitz que no·m rissides de paor. Mas aras vey e pes e sen que passat ai aquelh turmen, e non hi vuelh tornar ja mays. |
IV | |
M out mi tenon a gran honor. totz selhs cuy ieu ney obeditz. quar amon ioy suy reuertitz. e laus en lieys e dieu elhor. quer an lur grat e lur prezen. e que quieu men anes dizen. lai mi remanh e lay ma pays. |
Mout mi tenon a gran honor totz selhs cuy ieu n'ey obeditz, quar a mon joy suy revertitz; e laus en lieys e Dieu e lhor, quer an lur grat e lur prezen. E que qu'ieu m'en anes dizen, lai mi remanh e lay m'apays. |
V | |
M as per so men suy escharzitz. ia non creyrai lauzen iador. q(ua)nc no fuy tan lunhatz damor. quer non sia sals e gueritz. plus sauis hom de mi mespren. per quieu sai ben azescien. quanc finamor ho- me non trays. |
Mas per so m'en suy escharzitz, ja non creyrai lauzenjador: qu'anc no fuy tan lunhatz d'amor, qu'er no·n sia sals e gueritz. Plus savis hom de mi mespren: per qu'ieu sai ben az escien qu'anc fin'amor home non trays. |
VI | |
M ielhs mi fora iazer uestitz. que despollatz sotz cobertor. e puesc uos en traire auctor. la nueyt quant ieu fuy assalhitz. totz temps nau- rai mon cor dolen. quar aissis na- neron rizen. quenquer en sospir en pantays. |
Mielhs mi fora jazer vestitz, que despollatz sotz cobertor: e puesc vos en traire auctor la nueyt quant ieu fuy assalhitz. Totz temps n'aurai mon cor dolen, quar aissi·s n'aneron rizen, qu'enquer en sospir e·n pantays. |
Testo Careri 1996, p. 395.
Bel mes lestius el temps fluritz Els auzels chanton sotz la flor Mai ieu tenc liuern per gensor Car mais de ioi mi es cobitz E cant hom ue son iauzimen Es ben razos et auinen Com sia cueintes e gais |
I. Bel m'es l'estius e·l temps fluritz, e·ls auzels chanton sotz la flor; mai ieu tenc l'ivern per gensor, car mais de joi mi es cobitz. E cant hom ve son jauzimen, es ben razos et avinen c'om sia cueintes e gais. |
Erai ieu ioi e soi iausitz E restauratz en ma ualor E nonirai iamais aillor Ni conquerrai Ni conquerrai autruis conquitz Queras sai ben azessien Que sel es sauis qui aten E sel es fol qui trop sirais. |
II. Er ai ieu joi e soi jausitz e restauratz en ma valor, e non irai jamais aillor ni conquerrai autruis conquitz: qu'eras sai ben az essien que sel es savis qui aten, e sel es fol qui trop s'irais. |
Lonc temps ai estat en dolor E de tot mon afar marritz Canc no fui tan fort endurmitz Que nom reisides de paor Mas eras uei e pes e sen Que pasatz sui daisel turmen E noi uueil tornar iamais |
III. Lonc temps ai estat en dolor e de tot mon afar marritz, c'anc no fui tan fort endurmitz que no·m reisides de paor. Mas eras vei e pes e sen que pasatz sui d'aisel turmen, e no·i vueil tornar ja mais. |
Molt mo tenon a gran honor Tug silh a cui non soi peditz Car a mon ioi soi reuertitz E laus en dieu e lieis e lor Queran lur grat e lur prezen; E que que ieu manes dizen Lai mi remanh e lai mapais. |
IV. Molt m'o tenon a gran honor tug silh a cui non soi peditz car a mon joi soi revertitz; e laus en Dieu e lieis e lor, qu'er an lur grat e lur prezen. E que que ieu manes dizen, lai mi remanh e lai m'apais. |
Mai per so men soi escarzitz Ia non creirai lauzeniador Car non soi tan lonhatz damor Quer non sia sals e gueritz Plus sauis hom de mi mespren Perquieu sai be azessien Canc finamors home non trais. |
V. Mai per so men soi escarzitz, ja non creirai lauzenjador: car non soi tan lonhatz d'amor, qu'er no·n sia sals e gueritz. Plus savis hom de mi mespren: per qu'ieu sai be az essien c'anc fin'amors home non trais. |
Meills mi fora iazer uestitz E puesc uos en traire auctor Que despoillatz sotz cobertor La nueit cant ieu soi asaillitz Tostemps naurai mon cor dolen Caisis naneron rizen Quenquer en sospir en patais. |
VI. Meills mi fora jazer vestitz, e puesc vos en traire auctor que despoillatz sotz cobertor la nueit cant ieu soi asaillitz. Tostemps n'aurai mon cor dolen c'aisi·s n'aneron rizen, qu'enquer en sospir e·n patais. |
Mai duna re soi en error Enestai mos cors esbaitz Que tot can lo frairem desditz Aug Aug autreiar ala seror E nuills hom nona tan de sen Que puescauer cominalmen Que ues calque part non biais. |
VII. Mai d'una re soi en error e·n estai mos cors esbaitz: que tot can lo fraire·m desditz, aug autrejar a la seror. E nuills hom nona tan de sen, que puesc'aver cominalmen, que ves calque part non biais. |
El mes dabril e de pascor Can lauzel mouon lurs dous critz Adoncx uueil mos chans siauzitz Et aprendetz lo chantador E sapchatz tug cominalmen Quiem tenc per ricx e per manen Car soi descargatz de fol fais. |
VIII. El mes d'abril e de pascor, can l'auzel movon lurs dous critz, adoncx vueil mos chans si'auzitz. Et aprendetz lo, chantador! E sapchatz tug cominalmen qu'ie·m tenc per ricx e per manen, car soi descargatz de fol fais. |
A cura di Luca Gatti
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Jaufre Rudel. Bel m'est l'estius, e 'l temps fluritz E' ls auzels chanton sotz la flor; Mai ieu tenc l'ivern per gensor, Car mais de ioi mi es cobitz: E cant hom ve son iauzimen, Es ben razos, et avinen, Com sia cueintes, e gais. |
![]() |
Er ai ieu ioi, e soi iauzitz, E restauratz en ma valor; E non irai iamais aillor; Ni conquerrai autruis conquitz; Qu'eras sai ben ad essien, Que sol es savais qui aten, E sel es fol, qui trop s'irais. |
![]() |
Lonc temps ai estat en dolor, E de tot mon afar marritz, C'anc no fui tant fort endurmitz, Que no'm reisides de paor. Mas eras vei, e pes, e sen, Que passatz sui d'aisel turmen, E no i vueill tornar iamais. |
![]() |
Molt m'o tenon à gran honor Tug silh, a cui non soi peditz; Car à mon ioi soi revertitz; E laus en Dieu, e leis, e lor, Quer an lur grat, e lur prezen: Lai mi rimanh, e lai m'apais. |
![]() |
Mai per so men soi escarzitz; Ia non creirai lauzeniador, Car non soi tan lonhatz d'amor, Quer non sia sals, e gueritz. Plus savis hom de mi mespren, Per quieu sai be ad essien, C'anc fin amors home non trais. |
![]() |
Meills mi fora iazer vestitz, E puesc vos en traire auctor, Que despoillatz sotz cobertor La nueit, cant ieu soi assaillitz. Tostemps n'aurai mon cor dolen, C'aisis n'aneron rizen, Quenquer en sospir, e'n patais. |
![]() |
Mais d'una re soi en error, E n'estai mos cors esbaitz, Que tot can lo fraire'm desditz, Aug autreiar à la seror. E nuills hom non a tan de sen, Que puesc'aver cominalmen, Que ves calque part non biais. |
![]() |
El mes d'Abril, e de Pascor, Car l'auzel el movon lurs dous critz, Adoncs vueill mos chans sia'uzitz; Et aprendetzlo chantador, E sapchatz tug cominalmen, Quie'm tenc per rics, e per manen, Car soi descargatz de fol fais. |
Bel m'est l'estius, e 'l temps fluritz E' ls auzels chanton sotz la flor; Mai ieu tenc l'ivern per gensor, Car mais de ioi mi es cobitz: E cant hom ve son iauzimen, Es ben razos, et avinen, Com sia cueintes, e gais. |
I. Bel m'est l'estius e·l temps fluritz e·ls auzels chanton sotz la flor; mai ieu tenc l'ivern per gensor, car mais de joi m'i es cobitz. E cant hom ve son jauzimen, es ben razos et avinen c'om sia cueintes e gais. |
Er ai ieu ioi, e soi iauzitz, E restauratz en ma valor; E non irai iamais aillor; Ni conquerrai autruis conquitz; Qu'eras sai ben ad essien, Que sol es savais qui aten, E sel es fol, qui trop s'irais. |
II. Er ai ieu joi e soi jauzitz e restauratz en ma valor, e non irai jamais aillor ni conquerrai autruis conquitz: qu'eras sai ben ad essien, que sol es savais qui aten, e sel es fol qui trop s'irais. |
Lonc temps ai estat en dolor, E de tot mon afar marritz, C'anc no fui tant fort endurmitz, Que no'm reisides de paor. Mas eras vei, e pes, e sen, Que passatz sui d'aisel turmen, E no i vueill tornar iamais. |
III. Lonc temps ai estat en dolor e de tot mon afar marritz, c'anc no fui tant fort endurmitz que no·m reisides de paor. Mas eras vei e pes e sen que passatz sui d'aisel turmen e no i vueill tornar ja mais. |
Molt m'o tenon à gran honor Tug silh, a cui non soi peditz; Car à mon ioi soi revertitz; E laus en Dieu, e leis, e lor, Quer an lur grat, e lur prezen: Lai mi rimanh, e lai m'apais. |
IV. Molt m'o tenon a gran honor tug silh a cui non soi peditz, car a mon joi soi revertitz; e laus en Dieu e leis e lor, qu'er an lur grat e lur prezen. Lai mi rimanh e lai m'apais. |
Mai per so men soi escarzitz; Ia non creirai lauzeniador, Car non soi tan lonhatz d'amor, Quer non sia sals, e gueritz. Plus savis hom de mi mespren, Per quieu sai be ad essien, C'anc fin amors home non trais. |
V. Mai per so m'en soi escarzitz, ja non creirai lauzenjador: car non soi tan lonhatz d'amor, qu'er non sia sals e gueritz. Plus savis hom de mi mespren: per qu'ieu sai be ad essien c'anc fin'amors home non trais. |
Meills mi fora iazer vestitz, E puesc vos en traire auctor, Que despoillatz sotz cobertor La nueit, cant ieu soi assaillitz. Tostemps n'aurai mon cor dolen, C'aisis n'aneron rizen, Quenquer en sospir, e'n patais. |
VI. Meills mi fora jazer vestitz, e puesc vos en traire auctor, que despoillatz sotz cobertor la nueit cant ieu soi assaillitz. Tostemps n'aurai mon cor dolen, c'aisi·s n'aneron rizen, qu'enquer en sospir e·n patais. |
Mais d'una re soi en error, E n'estai mos cors esbaitz, Que tot can lo fraire'm desditz, Aug autreiar à la seror. E nuills hom non a tan de sen, Que puesc'aver cominalmen, Que ves calque part non biais. |
VII. Mais d'una re soi en error e·n estai mos cors esbaitz: que tot can lo fraire·m desditz, aug autrejar a la seror. E nuills hom non a tan de sen, que puesc'aver cominalmen, que ves calque part non biais. |
El mes d'Abril, e de Pascor, Can l'auzel movon lurs dous critz, Adoncs vueill mos chans sia'uzitz; Et aprendetzlo chantador, E sapchatz tug cominalmen, Quie'm tenc per rics, e per manen, Car soi descargatz de fol fais. |
VIII. El mes d'abril e de pascor, can l'auzel movon lurs dous critz, adoncs vueill mos chans si'auzitz. Et aprendetz lo, chantador! E sapchatz tug cominalmen, qu'ie·m tenc per rics e per manen, car soi descargatz de fol fais. |
BdT 262,2
Mss.: A 127, B 77, C 215, D 88, E 149, I 121, K 107, M 165, Mʰ 31, Mʰ² 79, R 63, S 182, Sg 96, a² 498, e 186, κ 72 = Jaufre Rudel; W 189 = Gaucelm Faidit; X 81, ε 1299 = anonimo.
Metrica: a8 b8 a8 b8 c8 c8 d8 (Frak 376:8). Vers di 7 coblas unissonans di 7 versi, seguite da una tornada di 3.
Melodia: ABABCDB (mss. XWR).
Edizioni: Stimming 1873, p. 50; Appel 1895, p. 54; Jeanroy 1915, p.12; Lejeune 1959; Pickens 1978, p.150; Wolf - Rosenstein 1983, p. 146; Chiarini 1985, p. 85; Lafont 1992, p. 64; Chiarini 2003, p. 92; Zufferey 2009.
Vai al Rialto [36].
A cura di Flavia Volpe
I.
Lanquand li iorn son lonc en mai,
m’es bels douz chans d’auzels de lonh,
e quand me sui partitz de lai,
remembra·m d’un’amor de lonh.
vauc de talan enbroncs e clis,
si que chans ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’inverns gelatz.
II.
Ia mais d’amor no·m gauzirai,
si no·m gau d’est’amor de lonh,
que gensor ni melhor no·n sai
vas nulha part, ni pres ni lonh;
tant es sos pretz verais e fis,
que lai el renc dels Sarrazis
fos eu per lieis chaitius clamatz!
III.
Be·m parra iois, quan li querrai
per amor dieu l’alberc de lonh,
e s’a lieis plai, albergarai
pres de lieis, si be·m sui de lonh;
adoncs parra·l parlamens fis,
quand drutz lonhdas’ er tant vezis
c’ab bels digz iauzira solatz.
IV.
Iratz e gauzens me·n partrai,
quan veirai cest’amor de lonh;
mas non sai coras veirai,
car trop son nostras terras lonh:
assatz i a pas e camis,
e per aisso no·n sui devis;
mas tot sia cum a Dieu platz.
V.
Ben tenc lo Senhor per verai,
per qu’ieu veirai l’amor de lonh;
mas per un ben que me·n eschai
n’ai dos mals, car tant m’es de lonh.
ai! car me fos lai pelleris,
si que mos fustz e mos tapis
fos pels sieus bels huolhs remiratz!
VI.
Dieus, que fetz tot quant ve ni vai,
e formet cest’amor de lonh,
mi don poder, que·l cor eu n’ai,
qu’en breu veia l’amor de lonh
veraiamen en locs aizis,
si que la cambra e·l iardis
mi resembles totz temps palatz.
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
ni desiran d’amor de lonh,
car nulhs autres iois tant no·m plai
cum iauzimens d’amor de lonh;
mas so qu’eu vuolh m’es tant ahis!
qu’enaissi·m fadet mos pairis
qu’ieu ames e non fos amatz.
VIII.
Mas so qu’ieu vuolh m’es tant ahis!
totz sia mauditz lo pairis
que·m fadet qu’ieu non fos amatz!
I.
Lanquan li jorn son lonc en mai
m’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh,
e quan mi sui partitz de lai
remembra·m d’un’amor de lonh:
vau de talan embroncx e clis,
si que chans ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’iverns gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m jauzirai
si no·m jau d’est’amor de lonh:
que gensor ni melhor no·n sai
ves nulha part, ni pres ni lonh.
Tant es sos pretz verais e fis
que lai el reng dels Sarrazis
fos hieu per lieis chaitius clamatz!
III.
Iratz e gauzens m’en partrai,
s’ieu ja la vei, l’amor de lonh;
mas no sai quoras la veirai,
car trop son nostras terras lonh:
assatz i a pas e camis,
e per aisso no·n sui devis ...
Mas tot sia cum a Dieu platz!
IV.
Be·m parra jois quan li querrai,
per amor Dieu, l’alberc de lonh:
e, s’a lieis platz, alberguarai
pres de lieis, si be·m sui de lonh.
Adoncs parra·l parlamens fis
quan drutz lonhdas er tan vezis
qu’ab cortes ginh jauzis solatz.
V.
Ben tenc lo Senhor per verai
per qu’ieu veirai l’amor de lonh;
mas per un ben que m’en eschai
n’ai dos mals, quar tan m’es de lonh.
Ai! car me fos lai pelegris,
si que mos fustz e mos tapis
fos pels sieus belhs huelhs remiratz!
VI.
Dieus, que fetz tot quant ve ni vai
e formet sest’amor de lonh,
mi don poder, que cor ieu n’ai,
qu’ieu veia sest’amor de lonh,
veraiamen, en tals aizis,
si que la cambra e·l jardis
mi resembles totz temps palatz!
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
ni deziron d’amor de lonh,
car nulhs autres jois tan no·m plai
cum jauzimens d’amor de lonh.
Mas so qu’ieu vuelh m’es atahis,
qu’enaissi·m fadet mos pairis
qu’ieu ames e nos fos amatz.
VIII.
Mas so qu’ieu vuoill m’es atahis.
Totz sia mauditz lo pairis
que·m fadet qu’ieu non fos amatz!
I.
Lanquan li jorn son lonc en mai
m’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh,
e quan me sui partitz de lai
remembra·m d’un’amor de lonh:
vau de talan embroncx e clis,
si que chans ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’iverns gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m jauzirai
si no·m jau d’est’amor de lonh:
que gensor ni melhor no·n sai
ves nulha part, ni pres ni lonh.
Tant es sos pretz verais e fis
que lai el reng dels sarrazis
fos ieu per lieis chaitius clamatz!
III.
Iratz e gauzens m’en partrai,
s’ieu ja la vei, l’amor de lonh;
mas no sai quoras la veirai,
car trop son nostras terras lonh:
assatz i a pas e camis,
e per aisso no·n sui devis...
Mas tot sia cum a Dieu platz!
IV.
Be·m parra jois quan li querrai,
per amor Dieu, l’alberc de lonh:
e, s’a lieis platz, alberguarai
pres de lieis, si be·m sui de lonh.
Adoncs parra·l parlamens fis
quan drutz lonhdas er tan vezis
qu’ab cortes ginh jauzis solatz.
V.
Ben tenc lo Senhor per verai
per qu’ieu veirai l’amor de lonh;
mas per un ben que m’en eschai
n’ai dos mals, quar tan m’es de lonh.
Ai! car me fos lai pelegris,
si que mos fustz e mos tapis
fos pels sieus belhs huelhs remiratz!
VI.
Dieus, que fetz tot quant ve ni vai
e formet sest’amor de lonh,
mi don poder, que cor ieu n’ai,
qu’ieu veia sest’amor de lonh,
veraiamen, en tals aizis,
si que la cambra e·l jardis
mi resembles totz temps palatz!
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
ni deziron d’amor de lonh,
car nulhs autres jois tan no·m plai
cum jauzimens d’amor de lonh.
Mas so qu’ieu vuelh m’es atahis,
qu’enaissi·m fadet mos pairis
qu’ieu ames e nos fos amatz.
VIII.
Mas so qu’ieu vuelh m’es atahis.
Totz sia mauditz lo pairis
que·m fadet qu’ieu non fos amatz!
I.
Lanquan li jorn son lonc en may
M’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh,
E quan mi suy partitz de lay
Remembra·m d’un’ amor de lonh:
Vau de talan embroncx e clis
Si que chans ni flors d’albespis
No·m platz plus que l’yverns gelatz.
II.
Ben tenc lo senhor per veray
Per qu’ieu veirai l’amor de lonh;
Mas per un ben que m’en eschay
N’ai dos mals, quar tant m’es de lonh.
Ai! car me fos lai pelegris,
Si que mos fustz e mos tapis
Fos pels sieus bels huelhs remiratz!
III.
Be·m parra joys quan li querray,
Per amor Dieu, l’alberc del lonh:
E, s’a lieys platz, alberguarai
Pres de lieys, si be·m suy de lonh:
Adoncs parra·l parlamens fis
Quand drutz lonhdas er tan vezis
Qu’ab bels digz jauzira solatz.
VI.
Iratz e gauzens m’en partray,
S’ieu ja la vey, l’amor de lonh:
Mas non sai quoras la veyrai,
Car trop son nostras terras lonh:
Assatz hi a pas e camis,
E per aisso no·n suy devis...
Mas tot sia cum a Dieu platz!
V.
Ja mais d’amor no·m jauziray
Si no·m jau d’est’ amor de lonh,
Que gensor ni melhor no·n sai
Vas nulha part, ni pres ni lonh;
Tant es sos pretz verais e fis
Que lay el reng dels Sarrazis
Fos hieu per lieys chaitius clamatz!
VI.
Dieus que fetz tot quant ve ni vai
E formet sest’ amor de lonh
Mi don poder, que cor ieu n’ai,
Qu’ieu veya sest’amor de lonh
Verayamen, en tals aizis,
Si que la cambra e·l jardis
Mi resembles tos temps palatz!
VII.
Ver ditz qui m’apella lechay
Ni deziron d’amor de lonh,
Car nulhs autres joys tan no·m play
Cum jauzimens d’amor de lonh;
Mas so qu’ieu vuelh m’es atahis.
Qu’enaissi·m fadet mos pairis
Qu’ieu ames e no fos amatz.
VIII.
Mas so qu’ieu vuoill m’es atahis.
Totz sia mauditz lo pairis
Qe·m fadet q’ieu non fos amatz!
I.
Lanquan li jorn son lonc e may,
m’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh,
e quan mi suy partitz de lay,
remembra’m d’un’ amor de lonh.
Vau de talan embroncx e clis
si que chans ni flor d’albespís
no’m valon plus que yverns gelatz.
II.
Be tenc lo Senhor per veray
que formét sest’amor de lonh,
mas per un ben que me n’eschay
n’ai dos mals, quar tant suy de lonh.
A! quar no fuy lai pelegrís,
si que mos fustz e mos tapís
fos pels sieus belhs huelhs remiratz!
III.
Be’m parrà jòys quan li querray
per amor Dieu l’ostal de lonh,
e s’a lieys platz, alberguarai
pres de lieys, si be’m suy de lonh,
qu’aissí es lo parlamens fis,
quan drutz lonhdàs es tan vezís
qu’ab cortés ginh jauzís solatz.
IV.
Iratz e dolens me’n partray
s’ieu no vey sest’amor de lonh.
No’m sai quora mais la veyrai,
que tan son nòstras terras lonh.
Assatz hi a pas e camís
e per aissò no’n sui devís.
Mas tot sia cum a lieys platz!
V.
Jamai d’amor no’m jauziray
si no’m jau d’est’ amor de lonh,
que miélher ni gensor no’n sai
ves nulha part, ni pres ni long.
Tant es sos pretz ricx e sobrís
que lai el reng dels Sarrasís
fo hieu per lieys chaitius clamatz!
VI.
Dieus, que fetz tot quant ve ni vay
e formèt sest’amor de lonh,
mi don poder, que còr be n’ai,
qu’ieu veya sest’amor de long,
verayamen en luec aizís,
si que las cambras e’ls jardís
mi resemblo novels palatz!
VII.
Ver ditz qui m’apella lechay
e dezirós d’amor de lonh,
que nulhs autres jòys tan no’m plai
cum jauzimen d’amor de lonh.
Mas sò qu’ieu vuelh m’es tant ahís,
qu’enaissí’m fadèt mos pairís
qu’ieu amès e no fos amatz.
Versione 1:
I.
Lan qand li jorn son lonc e mai
M’es bels douz chans d’auzels de loing,
E qand me sui partitz de lai
Remembra·m d’un’amor de loing;
Vauc de talan enbroncs e clis,
Si que chans ni flors d’albespis
No·m platz plus que l’inverns gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m gauzirai
Si no·m gau d’est’amor de loing:
Qe gensor ni meillor non sai
Ves nuilla part ni pres ni loing.
Tant es sos pretz verais e fis
Qe lai el renc dels Sarrazis
Fos eu per lieis chaitius clamatz.
III.
Iratz e gauzens me·n partrai
Qan veirai cest’amor de loing;
Mas non sai coras la·m veirai,
Car trop son nostras terras loing:
Assatz i a portz e camis,
E per aisso no·n sui devis,
Mas tot sia cum a Dieu platz!
IV.
Be·m parra jois qan li qerrai,
Per amor Dieu, l’alberc de lonh:
E s’a lieis plai, albergarai
Pres de lieis, si be·m sui de loing.
Adoncs parra·l parlamens fis
Qand drutz loindas er tant vezis
C’ab bels [digz] jauzirai solatz.
V.
Ben tenc lo seignor per verai
Per q’ieu veirai l’amor de loing,
Mas per un ben qe me n’eschai
N’ai dos mals, car tant m’es de loing.
Ai! car me fos lai peleris
Si qe mos fustz e mos tapis
Fos pelz sieus bels huoills remiratz!
VI.
Dieus qe fetz tot qant ve ni vai
E fermet cest’ amor de loing
Mi don poder, qe·l cor eu n’ai,
Q’en breu veia l’amor de loing
Veraiamen en locs aizis,
Si qe la cambra e·l jardis
Mi resembles totz temps palatz.
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
Ni desiran d’amor de loing,
Car nuills autre jois tant no·m plai
Cum jauzimens d’amor de loing;
Mas so q’eu vuoill m’es tant ahis
Q’enaissi·m fadet mos pairis
Q’ieu ames e nos fos amatz.
VIII.
Mas so q’ieu vuoill m’es tant ahis...
Totz sia mauditz lo pairis
Qe·m fadet q’ieu non fos amatz!
Versione 2:
I.
Lan quan li jorn son lonc e mai
M’es bels dous chanz d’auzels de loing,
E qan mi soi partitz de lai
Remembran d’un’ amor de loing.
Vauc de talan enbroncs [e] clis,
Si que chans ni flors d’albespis
No·m platz plus que li vertz gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m jauzirai
Si no·m gaug d’est’ amor de loing,
Que gensor ni meillor non sai
Ves nuilla part ni pres ni loing.
Tant es sos pretz verais e fis
Que lai el renc del[s] Sarracis
Fos eu per leis caitius clamatz.
III.
Iratz e jausens me·n partrai
Qan verai cest’ amor de loing,
Que per un ben que me n’eschai,
N’ai dos mals, si be·m soi de loing.
A! con fora dreigs pellegris
Si ja mos fots ni mos tapis
Fos per sos bels oillz remiratz!
IV.
Dieus que fes tot qant es e fai
E formet nostr’ amor de loing
Mi don poder q’enquerra lai,
[Eu] remir cest’ amor de loing
Veraiamen en tal[s] aisis
Si que la cambra e·l jardis
Mi resemblon maisos e palatz!
V.
Ben para jois qant li querrai
Per amor Dieu l’alberc de loing,
E s’a lei platz, albergarai
Pres de lei, si be·m soi de loing.
Adoncs para·l parlamenz fis
Quan druz londanz er tan vezis,
Ab bels ditz jauzira solatz.
Versione 3:
I.
Lan quan li jorn son lonc e may
M’es bels dous chans d’auzelhs de lonh,
E quan mi suy partitz de lay
Remembra·m d’un’ amor de lonh.
Vau de talan embroncx e clis,
Si que chans ni flor d’albespis
No·m valon plus qu’yverns gelatz.
II.
Be tenc lo senhor per veray
Que fermet sest’ amor de lonh,
Mas per un ben que me n’eschay
N’ai dos mals quar tant suy de lonh.
A! quar no fuy lai pelegris
Si que mos fustz e mos tapis
Fos pels sieus belhs huelhs remiratz!
III.
Be·m parra joys quan li querray
Per amor Dieu l’ostal de lonh,
E s’a lieys platz, alberguarai
Pres de lieys, si be·m suy de lonh,
Qu’aissi es lo parlamens fis
Quan drutz lonhdas es tan vezis
Qu’ab cortes ginh jauzis solatz.
IV.
Iratz e dolens me·n parray
S'ieu no vey sest’ amor de lonh:
No·m sai quora mais la veyrai
Que tan son nostras terras lonh.
Assatz hi a pas e camis,
E per aisso no·n suy devis,
Mas tot sia cum a lieys platz!
V.
Ja mai d’amor no·m jauziray
Si no·m jau d’est’ amor de lonh,
Que mielher ni gensor non sai
Ves nulha part ni pres ni lonh.
Tant es sos pretz ricx et sobris
Que lai el reng dels Sarrazis
Fos hieu per lieys chaitius clamatz!
VI.
Dieus que fetz tot quant ve ni vay
E formet sest’ mor de lonh
Mi don poder, que cor be n’ai,
Qu’ieu veya sest’ amor de long.
Verayamen en luec[s] aizis,
Si que las cambras e·ls jardis
Mi resemblo novels palatz.
VII.
Ver ditz qui m’apella lechay
E deziros d’amor de lonh,
Que nuhls autres joys tan no·m plai
Cum jauzimen d’amor de lonh.
Mas so qu’ieu vuelh m’es tant ahis
Qu’enaissi·m fadet mos pairis
Qu’ieu ames e no fos amatz.
Versione 4:
I.
Lai can li jorn son lonc e may
M’es bel dos chans d’auzels de lon[h],
E can mi soi partitz de lay
Remembran un’ amor de lonh.
Vau de talan enbrons e clis,
Si que chans ni flor dels bels pis
No·m val plus que l’yvern in glatz.
II.
Be tenc lo senhor per veray
Que formet sest’ amor de lonh,
Que per un ben que me n’eschay
N’ai dos mals, si be·m soi de lonh.
A! car me fos ieu lay peleris
Si que [mos fustz e mos tapis]
Fos pels sieus bels huelhs remirat[z].
III.
Sel que fes tot cant ven e vay
E formet sest’ amor de lonh
Me don poder al cor qu’ieu n’ay
Que venha sest’ amor de lonh
Veraiamen el[s] luec[s] aisi[s],
Si que la cambra e·l jardi[s]
Mi ressembles tos temps pala[tz].
IV.
Iratz e dolens me·n partrai
S’ieu ja la vey l’amor de lonh,
Mais no say coras la·m veray
Car trop son nostras terras lonh.
C’assatz y a pas e camis,
E per aiso no soi devis;
Mais tot sia si com Dieu pla[tz].
V.
Ja mais, amors, no·m jauziray
Si no·m jaus d’est’ amor de lonh,
Car melhor ni jenser non sai
Vas nulha part ni pres ni lonh,
Car tan pareys son pretz sobris
Que lay el reng dels Sarrazis
Fos yeu ab lieys caitieus clamatz.
VI.
Ver ditz qui m’apela l[e]ial
Ni deziron d’amors de lonh,
Car nulh’ autr’ amor tan no·m play
Com chauzimen d’amor de lonh;
Mas so qu’ieu vuelh m’es es aital
Qu’enaisi m’arret mos parri[s]
Qu’ieu ames e no fos amatz.
Versione 5:
I.
Lai qan li jorn son long en mai
M’es bells dous chans d’auzells de loinh,
E qam sui partitz de lay
Remembra·m d’un’ amor de loinh.
Vau de talan enbroncs e clis,
Si qe chanz ni flors d’albrespis
No·m val plus que l’iverz gelatz.
II.
Dieus qi fes tot qan ven e vai
E fermet est’ amor de loinh
Mi don poder, pos bon cors n’ai,
Con jauzisca d’amor de loinh
Veraiamentz en tals aissis
Si qe li cambra e li jardis
Mi resenbles novells plaissatz.
III.
Be·m parra jois qan li qerrai
P[er] amor Dieu l’ostal de loinh,
E s’a leis platz, alberjerai
Pres de leis, si ben sui de loinh.
Adoncs parra·l parllamentz fis
Qan drutz lointans er tan vesis,
Ab cortes [genh] jausis solatz.
IV.
Iratz e marritz me·n partrai
S’ieu ja la vei l’ amor de loinh,
Mas non sai si ja la verrai
Qar trop son nostras terras loinh:
Asatz hi a pas e camis,
Per qu’ieu non puesc esser devis;
Mas tot sia si con Dieu platz.
V.
Ver dis qi m’apellet liçay
Ni deziros d’amor de loinh,
Qar neguna res tan no·m plai
Com jauzimentz d’amor de loinh.
Ai! qar mi fos ieu pelleris,
Si qe mos fustz e mos tapis
Fos pels sieus bells hueills remiratz!
VI.
Ja mai d’amor non jauzirai
S’aquest’amor non jau de loinh,
Quar meillor ni gensor non sai
Vas nulla part ni pres ni loinh,
Qe tant es sos bos pretz sobris
Qe lai el renc dels Sarrazis
Fos ieu per leis caitius clamatz.
Versione 2-a:
I.
[L]an cant li jorn son lonc en mai
M’es bels douz chanz d’auzels de lonh,
E quant me soi partit de lai
Remembra·m d’un’ amor de lo[n]g[h].
Vau de talan enbronchs e clis,
Si que flors ni chant d’albrespis
No·m val plus que l’ivers gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m jausirai
Si non vau d’est’ amor de longh,
Que genser ni meylor non sai
Vas nulha part ni prop ni lonh.
Tant es sos prets verais e fins
Que lai el renc dels Sarrazins
Fos eu chaitius per leis clamatz.
III.
Iratz e marritz me·n partrai
Si ja remir l’ amor de lonh,
Que per un ben que me n’eschai
N’ai dos mals, si be·m son de lonh.
Ai! com fora dretz pelegris
Si ja mos flocs ni mei tapis
Sion per sos hoilhs remiratz!
IV.
Deus que fe tot can ve e vai
E formet nostr’ amor de lonh
Me·n don poder qu’enqueras lai
Eu remir cest’ amor de lonh
Veraiamen en tal[s] aizis
Si que la cambra e li jardins
Mi resenbles totz jorns pala[tz].
V.
Ben parra jois quant li querrai
Per amor Deu l’ostal de lonh,
E s’a leis platz, albergarai
Pres de leis, si ben son de lonh.
Adonch parra parlamens fis
Can drutz loindas sera vezis,
C’ab cortes joi jatz bel solatz.
VI.
Ver diz qui m’apela lichai
E desiran d’amor de loing,
Car tan bela domna non sai
Vas nulha part ni prop ni lonh,
Car fin’ amor a tan apris
Que cant troba dos amans fis
Sab ben faire d’estrains privatz.
Versione 5-a:
I.
Lay quan li jorn son loyn en may
M’es bel douç xans d’auçel de loyn,
E quar me soy partit de lay
E·m membra d’un’ amor de loyn
Vau de talanç embronchs e clis,
Si que xant ne flor d’alvespis
No·m val pus que l’ivern gelatz.
II.
Deus qui fe tot quan ve ni vay
E formet est’ amor de loyn
Me do poder que·l cor bel m’ay
De veser est’ amor de loyn
Veramen e en lochs asis,
Si que la cambra e·l jardis
Mi resemblet totz temps palatz.
III.
Be·m parra joy quant e·l querray
Per amor Deu l’ostal de loyn,
E s’a leys platz albergaray
Pres de leys, si be·m soy de loyn.
Adonch seran parlamentz fis
Quan drutz loy[n]dans er tam vesis
C’ap cortes jeyns jau bel solatz.
IV.
Be tench lo senynor per veray
Per qu’eu veuray senynor de loyn,
Car jencer ne meyllor no·n say
Ni çay ni lay, ni pres ni loyn,
Que tant parex so pretz sobris
Que lay el reyns del[s] Sarraÿs
Fos heu per leys xaytius clamatz.
V.
Ja mays car anar no faray
Tro veya est’ amor de loyn
E no say si ja la veyray
Car trop so[n] nostras terras loyn;
Asatz hi a pas e camis,
E per aquo no·n so devis:
Mas tot si’ axi com Deu platz!
VI.
Iratz e dolentz m·en partray
S’eu ja vey est’ amor de loyn,
Car peu un be qu[i me·n] estxay
N’ay [cen] mals car tant soy de loyn;
Mas tot quant heu vuyll m’es taÿs
Qu’enaxi·m fadet mos payris
Qu’eu ames e no fos amatz.
Versione 6:
I.
Lan qan li jorn son long en mai
M’es bel del chant d’ausels de long,
Et can me soi parti de lai
Mi menbre d’un’ amor de long.
Vau de talanz enbrunz e clins,
Si qe chant ni flor d’albespins
Non val mais qan l’ive[rn] clamatz.
II.
Ni ja d’amor non chausirai
Si no chan d’est’ amor de long,
Qe zenser ni meillor no sai
Vers nulla part [ni] pres ni long.
Qe tant es sos pretz gai e fins
Qe lai el reng de Sarrazins
Fos eu per lei caitiu clamatz.
III.
Ben parra joi qan li qerrai
Per amor Deu l’ostal de long,
Et s’a lei plais, albergerai
Pres de lei, se tot soi de long.
Adonc sera parlamen fins
Can druz luintans sera vizins
A bel diz et a gai solatz
IV.
Iraz e dolent me·n partrai
S’eu non vei cest’ amor de long,
Et non sai se ge la verai
Qar tan son nostres terres long;
Et tant i a pas et chemins
Per q’eu non puis estre vezins;
Mas tuiz sia si com Deu plaz.
V.
Deu qe fist tuiz can ven et vai
E fermez cest’ amor de long
Mi don poder, pos talent n’ai
Qe remir cest’ amor de long
Veraiamen in palazins,
Si qe la canbra et lo zardins
Me fos tan pres come longaz.
Versione 7:
I.
Lan qan li jorn son long en mai
M’es bels chans d’auzels de long,
E qam mi sui partitz de lai
Mi [membra] d’un’ amor de long.
Vau de talan embroncs e cliz,
Si qe chantz ni f[l]ors d’albrespis
Non val mais q[e l’] ivern gela[tz].
II.
Dieus qi fes tot qant ven e vai
E forme[t] qest’ amor de loing
Mi don poder al cors q’eu ai
Q’en breu [r]emir [l’] amor de loing,
Qe maintz i a portz e camis,
Ni eu no sui del plus devis;
Mas tot sia ci som Dieu platz.
III.
Ben tieng lo segnor per verai
[Per q’ieu veirai] l’amor de loing,
Mas per un ben qi me n’eschai
Val dos mals, qar tan fui de loing.
Ai! qe no sui la pelegris
Si qe motz fuitz e mos [t]apis
Fosson dels sieus bels oils miratz!
IV.
Ben paira joi qan li qerrai
De la part Dieu l’ostal de loing,
E s’a leis plai, m’albergarai
Pres de leis, si ben sui de loing:
Aqest er doutz perlamenz fis
Qan drutz loindas sera vezis
Ab cortes ditz e bel solatz.
V.
[Ja] d’autr’ amor non jauzirai
Si non jau de s’amor de loing,
Qe genzor ni meillor non sai
Ves nulla part ni pres ni loing,
E es tant sos ric pretz auzitz
Qe lai el reng dels Sarazis
Fos ieu ab leis chaitius clamatz.
VI.
Iratz e dolens me·n partrai
S’ieu ja la vai d’amor de loing,
E no sai coras la veirai,
Qe trop son nostras terras loing.
Versione 8:
I.
[L]an que li jor sunt lonc en may
M’est bel dolz chanz d’oisel de [loig],
[E q]an me sui partis de lai
Membre [moi d’un]e amor de loig.
Vais de talens bruns et enclins,
Si que chanz ne flors d’aubespins
Non val maiz que l’ivers gelaiz.
II.
Mol teg lou segnor per verai
Per que l’en dit amor de loig,
E per un ben que me n’eschai
Ai deus maus, car trop sui de loig.
Deus! car fusse sains pelegrins
Tan que mos fust e mos tapins
Fust de ses biauz eus remirais!
III.
Ben parra jois quant li querrai
Per amors Dé l’hostal de loig,
E se li plais, helbergerai
Pres de li, car trop sui de loig.
Adoncs sera parlemens fins
Quant dru lointains seront veisins:
En corteis jois gist gens soulais.
IV.
Ja mais d’amors non jauzirai
Se non jauzis d’amors de loig,
E bien sai que grieument l’aurai,
Quar trop sunt nostres terres loig.
Dieus! tant i a pas et chemins
Que griément en serai saisins;
Or seit del tot si com li plais!
Versione 9:
I.
Lan qant li jor sont lonc en mai
M’est bel del chant d’auziaus de long,
E qant me sui partiz de lai
Membre moi d’une amor de long.
Vais de talant, bruns et enclin[s],
Si que chant ne flors d’aubespin[s]
Non mi vaut mais qu’ivers jalaiz.
II.
Bien aurai jor qant li querrai
Por amor Dieu l’ostal de long,
Et se li plaist, s’ erbergerai
Pres de li, que trop sui de long.
Adons sera parlemans fins
Quant dru lontan sont pres voisin[s]:
En corteis geu gist beaus solaz.
III.
Ja mais d’amor non jauzirai
S’eu non jauzis d’amor de long,
Qant por un bon qui me n’eschai
N’ai dous mals, qe trop sui de long.
He, las! que non fui palerin[s],
Si que nos fuz et mos tapin[s]
Fous de ses bels euz remiraz!
IV.
Celui seignor teng [por] verai
Qui fait jauzir d’amor de long:
Plus bel[e] ne gençor ne sai
Negune part ne pres ne long.
Tant aim en terre es Sarrazin[s]
Volgre por li chaitis clamar.
I.
Lanquand li jorn son lonc en mai,
m’es bels douz chans d’auzels de lonh,
e quand me sui partitz de lai,
remembram d’un’ amor de lonh:
vauc de talan enbroncs e clis,
si que chans ni flors d’albespis
nom platz plus que l’inverns gelatz.
II.
Jamais d’amor nom gauzirai,
si nom gau d’est’ amor de lonh,
que gensor ni melhor non sai
vas nulha part ni pres ni lonh;
tant es sos pretz verais e fis,
que lai el renc dels sarrazis
fos eu per lieis chaitius clamatz.
III.
Iratz e gauzens m’en partrai,
quan veirai cest’ amor de lonh;
mas non sai coras la veirai,
car trop son nostras terras lonh;
assatz i a pas e camis,
e per aisso non sui devis;
mas tot sia, cum a dieu platz,
IV.
Bem parra jois, quan li querrai
per amor dieu l’alberc del lonh,
e s’a lieis plai, albergarai
pres de lieis, si bem sui de lonh;
adoncs parral parlamens fis,
quand drutz lonhdas er tant vezis,
c’ab bels digz jauzira solatz.
V.
Ben tenc lo senhor per verai,
per qu’ieu veirai l’amor de lonh,
mas per un ben, que m’en eschai,
n’ai dos mals, car tant m’es de lonh;
ai! car me fos lai pelleris,
si que mos fustz e mos tapis
fos pels sieus bels huolhs remiratz!
VI.
Dieus, que fetz tot, quant ve ni vai,
e formet cest’ amor de lonh,
mi don poder, quel cor eu n’ai,
qu’en brau veja l’amor de lonh
veraiamen en locs aizis,
si que la cambra el jardis
mi resembles totz temps palatz.
VII.
Ver ditz, qui m’apella lechai
ni desiran d’amor de lonh,
car nulhs autres jois tant nom plai
cum jauzimens d’amor de lonh;
mas so qu’eu vuolh m’es tant ahis!
qu’enaissim fadet mos pairis,
qu’ieu ames e non fos amatz.
VIII.
Mas so qu’ieu vuolh m’es tant ahis!
totz sia mauditz lo pairis,
quem fadet quieu non fos amatz!
I.
Lanqan li jorn son lonc en mai
m’es bels doutz chans d’auzels de loing,
e qan me sui partitz de lai,
remembra·m d’un’amor de loing:
vau de talan embroncs e clis,
si que chans ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’iverns gelatz.
II.
Ben tenc lo Seignor per verai
per q’ieu veirai l’amor de loing,
mas per un ben qe m’en eschai
n’ai dos mals, car tant m’es de loing;
ai! car me fos lai pelleris,
si que mos fustz e mos tapis
fos pels sieus bels oills remiratz!
III.
Be·m parra jois qan li qerrai,
per amor Dieu, l’alberc de loing;
e s’a lieis platz, albergarai
pres de lieis, si be·m sui de loing;
adoncs parra·l parlamens fis,
qand drutz loindas er tant vezis
c’ab bels digz jauzira solatz.
IV.
Iratz e gauzens m’en partrai,
qan veirai cest’amor de loing;
mas non sai coras la veirai,
car trop son nostras terras loing;
assatz hi a portz e camis,
e per aisso no·n sui devis…
mas tot sia cum a Dieu platz!
V.
Ja mais d’amor no·m gauzirai
Si no·m gau d’est’amor de loing,
que gensor ni meillor non sai
vas nuilla part, ni pres ni loing;
tant es sos pretz verais e fis
qe lai el renc dels Sarrazis
fos eu per lieis chaitius clamatz.
VI.
Dieus qui fetz tot cant ve ni vai,
e formet cest’amor de loing,
mi don poder, que·l cor eu n’ai,
q’en breu veia l’amor de loing,
veraiamen en locs aizis,
si que la cambra e·l jardis
mi resembles totz temps palatz.
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
ni desiron d’amor de loing,
car nuills autre jois tant no·m plai
cum gauzimens d’amor de loing;
mas so q’eu vuoill m’es tan taïs
q’enaissi·m fadet mos pairis
q’ieu ames e non fos amatz.
VIII.
Mas so q’ieu vuoill m’es tan taïs:
toz sia mauditz lo pairis
qe·m fadet q’ieu non fos amatz!
I.
Lan qand li jorn son lonc en mai,
m’es bels douz chans d’auzels de loing,
e qand me sui partitz de lai,
remembra·m d’un’amor de loing.
Vauc de talan enbroncs e clis,
si que chans ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’inverns gelatz.
II.
Ja mais d’amor no·m gauzirai
si no·m gau d’est’amor de loing,
qe gensor ni meillor no·n sai
vas nuilla part, ni pres ni loing.
Tant es sos pretz verais e fis
qe lai el renc dels Sarrazis
fos eu per lieis chaitius clamatz!
III.
Iratz e gauzens m’en partrai
qan veirai cest’amor de loing,
mas non sai coras la·m veirai
car trop son nostras terras loing.
Assatz i a portz e camis,
e per aisso non sui devis,
mas tot sia cum a Dieu platz!
IV.
Be·m parra jois qan li qerrai
per amor Dieu l’amor de loing,
e s’a lieis plai, albergarai
pres de lieis, si be·m sui de loing.
Adoncs parra·l parlamens fis
qand drutz loindas er tant vezis
c’ab bels digz jauzirai solatz.
V.
Ben tenc lo Seignor per verai
per q’ieu veirai l’amor de loing,
mas per un ben qe m’en eschai
n’ai dos mals, car tant m’es de loing.
Ai! car me fos lai peleris,
si qe mos fustz e mos tapis
fos pelz sieus bels huoills remiratz!
VI.
Dieus, qe fetz tot qant ve ni vai
e fermet cest’amor de loing,
me don poder, qe·l cor eu n’ai,
q’en breu veia l’amor de loing!
Veraiamen, en locs aizis,
si qe la cambra e·l jardis
mi resembles totz temps palatz!
VII.
Ver ditz qui m’apella lechai
ni desiran d’amor de loing,
car nuills autre jois tant no·m plai
cum jauzimens d’amor de loing.
Mas so q’eu vuoill m’es tan tahis,
q’enaissi·m fadet mos pairis
q’ieu ames e non fos amatz.
T.
Mas so q’ieu vuoill m’es tan tahis,
totz sia mauditz lo pairis
qe·m fadet q’ieu non fos amatz!
Ordine coblas:
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | |
AB | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
C | 1 | 5 | 4 | 3 | 2 | 6 | 7 | |
D | 1 | 2 | 3(1-2)+6(3-7) | 4 | ||||
EIK | 1 | 2 | 3(1-2)+5(3-7) | 6 | 4 | |||
M | 1 | 6 | 4 | 3 | 7(1-4)+5(5-7) | 2 | ||
Mʰ | 1 | 4 | 5(1-2)+2(3+7) | 2(1-2)+3(3-7) | 3(1-2)+5(3-4)+7(5-7) | |||
Mʰ²e | 1 | 5 | 4 | 3 | 2 | 6(1-4)+7(5-7) | ||
R | 1 | 5 | 6 | 3 | 2 | 7 | ||
Sg | 1 | 2 | 3(1-2)+5(3-7) | 6 | 4 | 7(1-2)+2(3-4)+5-7bis | ||
W | 1 | 5 | 4 | 2(1-2)+3(3-7) | ||||
X | 1 | 4 | 2(1-2)+5(3-7) | 5(1-2)+2(3-7) | ||||
a² | 1 | 6(1-4)+3(5-7) | 5 | 4 | 2 | 3(1-4) | ||
ε | 1 |
Le varianti di Mʰ sono prese da Cabré - Boadas 2017, p. 258.
1
A: Lanqan li jorn son lonc en mai
B: Lanqand li jorn son lonc en mai
C: Lanquan li jorn son lonc e may
D: Lanquant li jorn son lonc en mai
E: Lanquan li jorn son lonc en mai
I: Lanquan li jorn son lonc en mai
K: Lanquan li jorn son lonc e mai
M: Lanqan li jorn son long en mai
Mʰ: lay quan
Mʰ²:Lancan li jorn son lonc en mai
R: Lai can li jorn son lonc e may
S: Lanqan li jorn son long en mai
Sg: ancant li jorn son lonc en mai
W: an que li jorn sunt lonc en mai
X: Lanqant li jor sont lonc en mai
a²: Lanqan li jorn son long en mai
e: Lancan li jorn son lonc en mai
ε: Lorsque li jor sont lonc en mai
2
A: m'es bels doutz chans d'auzels de loing
B: m’es bels douz chans d’auzels de loing
C: m’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh
D: m'es bels dous chanz d'ausels de loing
E: m’es bel dous chans d’auzels de lonh
I: m’es bels dous chanz d’auzels de loing
K: m’es bels dous chanz d’auzels de loing
M: m’es bells dous chans d’auzells de loinh
Mʰ²: m'es bel lo chan d'auzels de lonh
R: m’es bel dos chans d’auzels de lonc
S: m'es bel del chant d'ausels de long
Sg: m'es bels douz chanz d'auzels de lonh
W: m'est bel dolz chanz d'oisel de -1
X: m'est bel del chant d'auziaus de long
a²: m'es bels lo chanz d'auzel de long
e: m'es bel lo chan d'auzels de lonh
ε: m'es biaus doz chant d'oisel de lonc
3
A: e qand me sui partitz de lai
B: e qand me sui partitz de lai
C: e quan mi suy partitz de lay
D: e can me sui part de lai -1
E: e quan me soi partitz de lai
I: e quan mi sui partitz de·llai
K: e qan mi soi partitz de llai
M: e qam mi sui partitz de lay
Mʰ²: e can mi soi partitz de lai
R: e can mi soi partitz de lay
S: et can me soi parti de lai
Sg: e quant me soi partit de lai
W: [u]an me sui partis de lai -1
X: et qant me sui partiz de lai
a²: e qam mi sui partitz de lai
e: e can mi soi partitz de lai
ε: et quant me sui partiz de la
4
A: remembra·m d'un' amor de loing
B: remembra·m d’un' amor de loing
C: remembra·m d’un' amor de lonh
D: membra·m d'un' amor de log -1
E: remembra·m d’un’ amor de lonh
I: remenbran d’un’ amor de loing
K: remembran d’un’ amor de loing
M: remenbra·m d’un’ amor de loinh
Mʰ: remembra·m] en membra
Mʰ²: remembra·m d'un' amor de lonh
R: remenbra·m un’ amor de lonh
S: mi menbre d'un' amor de long
Sg: remenbra·m d'un' amor de log
W: membre e amor de loig -1
X: membre moi d'une amor de long
a²: mi membra d'un' amor de long
e: remembra·m d'un' amor de lonh
ε: menbre mi d'une amor de lonc
5
A: vau de talan embroncs e clis
B: vauc de talan enbroncs e clis
C: vau de talan embroncx e clis
D: vauc de talan enbroncs e clins
E: vent de talan enbroncx e clis
I: vauc de talan enbroncs clis
K: vauc de talan enbroncs clis
M: vau de talan enbroncs e clis
Mʰ²: vauc de talan broncx et enclis
R: vau de talan enbrons e clis
S: vau de talanz enbrunz et clins
Sg: vau de talan enbronchs e clis
W: vais de talens bruns et enclins
X: vains de talant bruns et enclin
a²: vau de talan embroncs e clis
e: vauc de talan brancs et enclis
ε: vois de ça gens bruns et enduis
6
A: si que chans ni flors d'albespis
B: si que chans ni flors d’albespis
C: si que chans ni flor d’albespis
D: si que chanz ni flors d'albres pins
E: si c’ auzels ni flor d’albespis
I: si que chanz ni flors d’abesbis
K: si que chanz ni flors d’albesbis
M: si que chanz ni flors d’albres pis
Mʰ²: si que chans ni flor d'albespis
R: si que chans ni flors dels bels pis
S: si qe chant ni flor d'albespins
Sg: si que flors ni chant d'albespis
W: si que chanz ne flors d'aubespius
X: si que chant ne flors d'aubespin
a²: qe si qe chantz ni jors d'albre espes +1
e: si que chans ni flor d'albespis
ε: si que chans ne flors d'aubespin
7
A: no·m platz plus qe l'iverns gelatz.
B: no·m platz plus que l’inverns gelatz.
C: no·m valon plus que yverns gelatz.
D: no·m platz plus que l'invertz gelatz.
E: no·m platz plus que l’ivers gelatz.
I: no·m platz plus que l’ivert geletz.
K: no·m platz plus que l’ivertz geletz.
M: no·m val plus qe l’iverz gelatz.
Mʰ: platz] val
Mʰ²: no·m val mai com l'iverns gelatz.
R: no·m val pus que l’yvern ni glay.
S: non val mais qan l'ivern gelaz.
Sg: no·m val plus que l'ivers gelatz.
W: non val maiz que l'ivers gelaiz.
X: non mi vaut mais qu' ivers jalaiz.
a²: non val mais q' ivern gelas. -1
e: no·m val mai com l'iverns gelatz.
ε: ne mi val ne cu' ivers gelas.
8
A: Ja mais d'amor non guizarai
B: Ja mais d’amor no·m gauzirai
C: Ja mai d’amor no·m jauziray
D: Ja mais d'amor non jauzirai
E: Ja mais d’amar no·m jauzirai
I: Ja mais d’amor no·m jauzirai
K: Ja mais d’amor no·m jauzirai
M: Ja mais d’amor non jauzirai
Mʰ²: Ja mai amor non jauzirai
R: Ja mais amors no·m jauziray
S: Ni ja d'amor no chausirai
Sg: Ja mais d'amor non jausirai
W: Ja mais d'amors non jauzirai
X: Ja mais d'amor non jauzirai
a²: Jo d'autr' amor non jauzirai
e: Ja mai amor non jauzirai
9
A: si no·m gau d'est'amor de loing
B: si non gau d’est’amor de loing
C: si no·m jau d'est'amor de lonh
D: si non gaug d'est'amor de loing
E: si no·m gaug d’est’amor de lonh,
I: si non gaug d’est’amor loing -1
K: si non gaug d’est’amor loing -1
M: s’ aqest' amor non jau de loinh
Mʰ²: s' aquest' amor non jau de lonh
R: si no·m jaus de est’amor de lonh
S: si no chau d'est'amor de long
Sg: si non vau d'est'amor de longh
W: se non jauzis d'amors de loig
X: s'eu non jauzis d'amor de long
a²: si non jau des amor de loing
e: s' aquest' amor non jau de lonh
10
A: qe gensor ni meillor no·n sai
B: que gensor ni meillor no·n sai
C: que mielher ni gensor no·n sai
D: que gensor ni meillor no·n sai
E: que genser ni meillor no·n sai
I: que gensor ni meillor no·n sai
K: que gensor ni meillor no·n sai
M: qar meilhor ni gensor no·n sai
Mʰ: gensor] jencer
Mʰ²: que meillor ni gensor no·n sai
R: car melhor ni jenser no·n sai
S: qe zenser ni meillor no sai
Sg: que genser ni meylor no·n sai
X: plus bele ne gencor ne sai
a²: qe gensor ni meillor no·n sai
e: que meillor ni gensor no·n sai
11
A: vas nuilla part ni pres ni loing
B: vas nuilla part ni pres ni loing
C: ves nulha part ni pres ni long
D: ves nuilla part ni pres ni loing
E: vas nuilla part ni pres ni lonh
I: ves nuilla part ni pres ni loing
K: ves nuilla part ni pres ni loing
M: vas nulla part ni pres ni loinh
Mʰ²: ves nuilla part ni prop ni lonh
R: vas nulha part ni pres ni lonh
S: vers nulla part pres ni long
Sg: vas nulha part ni prop ni lonh
X: negune part ne pres ne long
a²: vas nulla part ni pres ni loing
e: ves nuilla part ni prop ni lonh
12
A: tant es sos pretz verais e fis
B: tant es sos pretz verais e fis
C: tant es sos pretz ricx e sobris
D: tant es sos prez verais e fis
E: tant es sos pretz verais e fis
I: tant es sos pretz verais e fis
K: tant es sos pretz verais e fis
M: qe tant es sos bos prez sobris
Mʰ²: que tan pareis sos pretz verais e fis +2
R: car tan pareys sos pretz sobriers
S: qe tant es sos prez gai et fins
Sg: tant es sos pretz verais e fins
X: tant ai·m son douz vis et son ris
a²: et es tant sos ric pretz auzitz
e: que tan pareis sos pretz verais e fis +2
13
A: qe lai el renc dels Sarrazis
B: que lai el renc dels Sarrazis
C: que lai el reng dels Sarrazis
D: que lai el renc de Sarazis
E: lai el regne dels Sarrazis
I: que lai el renc del Sarrazis
K: que lai el renc del Sarracis
M: qe lai el renc dels Sarrazis
Mʰ²: que lai el renh del Sarrazis
R: que lay el reng dels Sarrazis
S: qe lai el reng de Sarrazins
Sg: que lai el renc dels Sarrazins
X: ke lonz en terre es Sarrazin
a²: qe lai el reng dels Sarragis
e: que lai el renh del Sarrazis
14
A: fos ieu per lieis chaitius clamatz.
B: fos eu per lieis chaitius clamatz.
C: fos hieu per lieys chaitius clamatz.
D: fos eu per leis chaitius clamatz.
E: fos ieu per leis caitius clamatz.
I: fos eu per leis caitius clamatz.
K: fos eu per leis caitius clamatz.
M: fos ieu per leis caitius clamatz.
Mʰ²: for ieu per lieis caitius clamatz.
R: fos yeu ab lieys caitieus clamatz.
S: fos eu per lei caitiu clamaz.
Sg: fos eu chaitius per leis clamatz.
X: volgre per li chaitis clamar.
a²: fos ieus ab leis chatius clamatz.
e: for ieu per lieis caitius clamatz.
15
A: Iratz e gauzens m'en partrai
B: Iratz e gauzens m'en partrai
C: Iratz e dolens m’en partray
D: Iratz e jauzens m'en partrai
E: Iratz e jauzens m’en partrai
I: Iratz e jausens m’en partrai
K: Iratz e jausens m’en partrai
M: Iratz e marritz m’en partrai
Mʰ²: Iratz e dolens m'en partrai
R: Iratz e dolens m’en partiray
S: Iraz et dolent m'en partirai
Sg: Iratz e marritz m'en partrai
a²: Iratz e dolenz m'en partirai
e: Iratz e dolens m'en partrai
16
A: qan veirai cest' amor de loing
B: qan veirai cest' amor de loing
C: s’ieu no vey sest' amor de lonh
D: quan verai cest' amor de loing
E: quan ben remir l’amor de lonh
I: quan verai cest' amor de loing
K: qan verai cest' amor de loing
M: s’ieu ja la vei l’amor de loinh
Mʰ²: s'ieu non vei sel amor de lonh
R: s’ieu ja la vey l’amor de lonh
S: s'eu non vei cest' amor de long
Sg: si ja remir l'amor de lonh
a²: s'ieu ja la vei l'amor de loing
e: s'ieu non vei sest' amor de lonh
17
A: mas non sai coras la veirai
B: mas non sai coras la·m veirai
C: no·m sai quora mais la veyrai
M: mas non sai si ja la verrai
Mʰ: mas] e
Mʰ²: e no sai cora la·m veirai
R: mais no say coras la·m veray
S: et non sai se ge la verai
a²: e no sai coras la verai
e: e no sai cora la·m veirai
18
A: car trop son nostras terras loing
B: car trop son nostras terras loing
C: que tan son nostras terras lonh
M: qar trop son nostras terras loinh
Mʰ²: que tan son nostras terras lonh
R: car trop son nostras terras lonh
S: qar tan son nostres terres long
W: quar trop sunt nostres terres loig
a²: qe trop son nostras terras loing
e: que tan son nostras terras lonh
19
A: assatz hi a portz e camis
B: assatz i a portz e camis
C: assatz hi a pas e camis
M: asaz hi a pas e camis
Mʰ²: c'asatz hi a pas e camis
R: c’assatz y a pas e camis
S: et tant i a pas et chemins
W: dex tant i a pas et chemins
e: c'assatz hi a pas e camis
20
A: e per aisso no·n sui devis
B: e per aisso no·n sui devis
C: e per aisso no·n suy devis
M: per q’ieu non puesc esser devis
Mʰ²: e per aiso no·n soi devis
R: e per aiso no soi devis
S: per q'eu non puis estre vezins
W: que griement en serai saisius
e: e per aiso no·n soi devis
21
A: mas tot sia cum a Dieu platz.
B: mas tot sia cum a Dieu platz.
C: mas tot sia cum a lieys platz.
M: mas tot sia si con Dieu plaz.
Mʰ²: mas tot sia si com liei platz.
R: mais tot sia si com Dieu play.
S: mas tuiz sia si com Deu plaz.
W: or seit del tot si cum li plais.
e: mais tot sia si com lei platz.
22
A: Be·m parra jocs qan li qerrai
B: Be·m parra jois qan li qerrai
C: Be·m parra joys quan li querray
D: Be·m para jois quan li querrai
E: Be·m parra jois quan li querrai
I: Ben para jois quant li querrai
K: Ben para jois qant li querrai
M: Be·m parra jois qan li qerrai
Mʰ²: Be·m parra joi can li qerrai
S: Ben parra joi qan li qerrai
Sg: Ben parra jois quant li querrai
W: Ben parra jois quant li querrai
X: Bien aurai joi qant li querrai
a²: Ben paira joi qan li qerrai
e: Be·m parra joi can queirai -1
23
A: per amor Dieu l'alberc de loing
B: per amor Dieu l’amor de loing
C: per amor Dieu l’ostal de lonh
D: per amor Dieu l'alberc de loing
E: per amor Dieu l’amor de lonh
I: per amor Dieu l’alberc de loing
K: per amor Dieu l’alberc de loing
M: per amor Dieu l’ostal de loinh
Mʰ: l'alberc] l'ostal
Mʰ²: per amor Dieu ostal de lonh
S: per amor Deu l'ostal de long
Sg: per amor Deu l'ostal de lonh
W: per amors de l'hostal de loig
X: per amor Dieu l'ostal de long
a²: da la part Dieu l'ostal de loing
e: per amor Dieu ostal de lonh
24
A: e s'a lieis platz albegarai
B: e s'a lieis plai albergarai
C: e s’a lieys platz alberguarai
D: e s'a lei platz albergarai
E: e s’a lei platz alberguarai
I: e s’a lei platz albergarai
K: e s’a i lei platz albergarai
M: e s’a leis plaz alberjerai
Mʰ²: e s'a liei platz albergarai
S: et s'a lei plais albergerai
Sg: e si a leis plaz albergarai
W: et se li plais herbergerai
X: et se li plaist s'erbergerai
a²: e s'a leis plai m'albergarai
e: e s'a lieis platz albergarai
25
A: pres de lieis si be·m sui de loing
B: pres de lieis si be·m sui de loing
C: pres de lieys si be·m suy de lonh
D: pres de llei si be·m soi de loing
E: pres de lei si be·m soi de lonh
I: pres de llei si be·m sui de loing
K: pres de llei si be·m soi de loing
M: pres de leis si ben sui de loinh
Mʰ²: prop de lieis si be·m soi de lonh
S: pres de lei se tot soi de long
Sg: pres de leis si ben son de lonh
W: pres de li car trop sui de loig
X: pres de li que trop sui de long
a²: pres de leis si ben sui de loing
e: prop de liei si be·m soi de lonh
26
A: doncs parra·l parlamens fis
B: adoncs parra·l parlamens fis
C: qu’aissi es lo parlamens fis
D: adoncs parra·l parlamenz fis
E: adonx parra parlamen fis
I: adoncs para·l parlamenz fis
K: adoncs para·l parlamenz fis
M: adoncs parra·l parllamentz fis
Mʰ²: c'aisi m'es lo parlamens fis
S: adonc seran parlamen fins
Sg: adonch parra parlamens fis
W: adonc sera parlemens fins
X: adous sera parlemanz fins
a²: aqest er doutz parlamenz fis
e: c'aisi m'es lo parlamens fis
27
A: qand drutz loindas er tant vezis
B: qand drutz loindas er tant vezis
C: quan drutz lonhdas es tan vezis
D: quan drutz londanz er tant vesis
E: quan drutz loindas er tan vezis
I: quan drutz londans er tan vezis
K: quan druz londanz er tan vezis
M: qan drutz lointans er tan vesis
Mʰ²: can drutz loindas es tan vezis
S: can druz luintans sera vizins
Sg: can drutz loindas sera vezis
W: quant dru lontains seront veisins
X: qant dru lontan sont pres voisin
a²: qan drutz loindas er ta vezis
e: can drutz loindas es tan vezis
28
A: c'ab bels digz gauzirai solatz.
B: c’ab bels jauzirai solatz. -1
C: qu’ab cortes ginh jauzis solatz.
D: c'ab bels ditz jauzira solatz.
E: ab bels digz et ab bels solatz.
I: ab bels ditz jausira solatz.
K: ab bels ditz jausira solatz.
M: ab cortes gieinh jausis solaz.
Mʰ: bels digz] cortes jeyns; jauzirai] jay bel
Mʰ²: c'ap cortes genh jau bel solatz.
S: a bel diz et a gai solaz.
Sg: c'ab cortes joi jatz bel solatz.
W: en corteis jois gist gens soulais.
X: q'en corteis geu gist beaus solaz.
a²: ab cortes ditz e bel solatz.
e: c'ap corte genh jau bel solatz.
29
A: Ben tenc lo Seignor per verai
B: Ben tenc lo Seignor per verai
C: Be tenc lo Senhor per veray
Mʰ²: Ben tenc lo Senhor per verai
R: Ben tenc lo Senhor per veray
W: Mol teg lou Segnor per verai
X: Celui Seignor teng pir verai
a²: Ben tieng lo Segnor per verai
e: Ben tenc lo Senhor per verai
30
A: per q'eu verrai l'amor de loing
B: per q'ieu veirai l’amor de loing
C: que formet sest' amor de lonh
Mʰ²: per qu'ieu veirai l'amor de lonh
R: que formet sest’ amor de lonh
W: per que dit amor de loig -1
X: qui fait jauzir d'amor de long
a²: l'amor de loing
e: per qu'ieu veirai l'amor de lonh
31
A: mas per un ben que m'en eschai
B: mas per un ben que m'en eschai
C: mas per un ben que m’en eschay
E: que per un be que m’en eschai
I: que per un ben que m’en eschai
K: que per un ben que m’en eschai
Mʰ²: mai per un be que m'en eschai
R: que per un ben que m’en eschay
Sg: que per un ben que m'en eschai
W: et per un ben que m'en eschai
X: qant per un ben qui m'en eschai
a²: mais per un ben qi m'en eschai
e: mais per un be que m'en eschai
32
A: n'ai dos mals car tant m'es de loing
B: n'ai dos mals car tant m’es de loing
C: n’ai dos mals quar tant suy de lonh
E: n’ai dos mals si be·m soi de lonh
I: n’ai dos mals si ben sui de loing
K: n’ai dos mals si be·m soi de loing
Mʰ²: n'ai dos mals car m'es tant de lonh
R: n’ai dos mals si be·m soi de lonh
Sg: n'ai dos mals si be·m son de lonh
W: ai deus maus car trop sui de loig
X: n'ai dous mals que trop sui de long
a²: n'ai dos mals qar tan fui de loing
e: n'ai dos mals car m'es tant de lonh
33
A: ai car me fos lai peleris
B: ai car me fos lai peleris
C: a quar no fuy lai pelegris
E: ai com fora dreitz pelegris
I: a con fora dreichs pellerins
K: a con fora dreigs pellegrins
M: ai qar mi fos ieu pelleris
Mʰ²: ai car mi fos lai pelegris
R: ai car fos ieu lay peleris
Sg: ai com fora dretz pelegris
W: Dex car fuisse fas pelegrins
X: he las que non fui palerin
a²: ai qe non sui lai pelegris
e: ai car mi fos lai pelegris
34
A: si qe mos fustz e mos tapis
B: si que mos fustz e mos tapis
C: si que mos fustz e mos tapis
E: si ja mos flox ni mos tapis
I: si ja mos focs ni mos tapis
K: si ia mos focs ni mos tapis
M: si qe mos fustz e mos tapis
Mʰ²: si que mos futz e mos tapis
R: si que nos
Sg: si ja mos flotz ni mei tapis
W: tan que mos fust et mos tapiris +1
X: si que mos fuz et mos tapin
a²: si qe motz fuitz e mos tapis
e: si que mos fustz e mos tapis
35
A: fos pels sieus bels oills remiratz.
B: fos pelz sieus bels huoills remiratz.
C: fos pels sieus belhs huelhs remiratz.
E: fos per sos bels hueils remiratz.
I: fos per sos bels oills remiratz.
K: fos per sos bels oilli remiratz.
M: fos pels sieus bells huellhs remiratz.
Mʰ²: fos per lo sieus bels hueills remiratz. +1
R: fos pels sieus bels huelhs remirar.
Sg: sion per sos hoilhs remiratz.
W: fust de ses biauz ex remirais.
X: fous de ses bels euz remiraz.
a²: fos on dels sieus bels oils miratz.
e: fos per los sieus bels hueills remiratz. +1
36
A: Dieus qui fetz tot cant ve ni vai
B: Dieus que fetz tot qant ve ni vai
C: Dieus que fetz tot quant ve ni vay
E: Dieus que fes tot quant es e fai
I: Dieus que fos tot quant es e fai
K: Dieus que fes tot qant es e fai
M: Dieus qi fes tot qan ven e vai
Mʰ²: Dieus que fes tot can ven e vai
R: Sel que fes tot cant ven e vay
S: Deu qe fist tuiz can ven et vai
Sg: Deus que fe tot can ve e vai
a²: Dieus qi fes tot qan ven e vai
e: Dieus que fes tot can ven e vai
37
A: e formet cest' amor de loing
B: e fermet cest’ amor de loing
C: e formet sest' amor de lonh
E: e formet est’ amor de lonh
I: e formet nostr’amor de loing
K: e formet nostr’amor de loing
M: e fermet est’ amor de loinh
Mʰ²: e formet sest' amor de lonh
R: e formet sest’ amor de lonh
S: en fermez cest’ amor de long
Sg: e formet nostr'amor de lonh
a²: e forme qest' amor de loing
e: e formet sest' amor de lonh
38
A: mi don poder qe·l cor ieu n'ai
B: me don poder qe·l cor eu n'ai
C: mi don poder que cor ben ai
D: mi don poder q'en cor eu l'ai
E: mi do poder qu’enquera lai
I: mi don poder qu’enquera lai
K: mi don poder q’enquerra lai
M: mi don poder pos bon cor n’ai
Mʰ²: me don poder que·l cor qu'ieu n'ai
R: me don poder al cor q’ieu n’ay
S: mi don poder pos talent n'ai
Sg: m'en don poder qu'enqueras lai
a²: mi don poder al cor q'eu ai
e: me don poder que·l cor qu'ieu n'ai
39
A: q'en breu veia l'amor de loing
B: q'en breu veia l’amor de loing
C: qu’ieu veya sest' amor de long
D: eu remir cest’ amor de loing
E: eu remir cest’ amor de lonh
I: fu remir cest’ amor de loing
K: fu remir cest' amor de loing
M: con jauzisca d’amor de loinh
Mʰ²: consi remir l'amor de lonh
R: que venha sest’ amor de lonh
S: qe remir cest' amor de long
Sg: eu remir cest' amor de lonh
a²: q'en breu remir l'amor de loing
e: consi remir l'amor de lonh
40
A: veraiamen en loncs aizis
B: veraiamen en locs aizis
C: verayamen en luec aizis
D: veraiamen en tal assais
E: veraiamen en tal jauzis
I: veraiamen en tal aisis
K: veraiamen en tal aisis
M: veraiamentz en tals aissis
Mʰ: locs] lochs
R: veraiamen el luec aisi
S: veraiamen in palazins
Sg: veraiamen en tal aizis
41
A: si que la cambra e·l jardis
B: si que la cambra e·l jardis
C: si que las cambras e·ls jardis
D: si que lla chambra e·l jardis
E: si que la cambra e·l jardis
I: si que la canbra e·l jardis
K: si que la cambra e·l jardis
M: si qe la cambra e·l jardis
R: si que la cambra e·l jardi
S: si qe la chambra et lo zardins
Sg: si que la cambra e·l jardins
42
A: mi resembles totz temps palatz.
B: mi resembles totz temps palatz.
C: mi recemblo novels palatz.
D: mi sembla maisos e palatz.
E: mi semble maios e palaitz.
I: mi senblon maisos e palatz.
K: mi semblon maisos e palatz.
M: mi resembles novells plaissatz.
R: mi ressembles tos temps palais.
S: me fos tan pres come longaz.
Sg: me resenbles totz jorns palais.
43
A: Ver ditz qui m'apella lechai
B: Ver ditz qui m’apella lechai
C: Ver ditz qui m’apella lechay
M: Ver dis qi m’apellet licay
R: Ver ditz qi m’apela lial
Sg: Ver diz qui m'apela lichai
44
A: ni desiron d'amon de loing
B: ni desiran d’amor de loing
C: e deziros d’amor de lonh
M: ni deziros d’amor de loinh
R: ni deziron d’amors de lonh
Sg: e desiran d'amor de lonh
45
A: car nuills autre jois tant no·m plai
B: car nuills autre jois tant no·m plai
C: que nulhs autres joys tan no·m plai
M: qar neguna res tan no·m plai
R: car nulh autr’ amor tan no·m play
Sg: car tan bela donna non sai
46
A: cum gauzimens d'amor de loing
B: cum jauzimens d’amor de loing
C: cum jauzimen d’amor de lonh
M: com jazimentz d’amor de loinh
R: com chauzimen d’amor de lonh
Sg: vas nulha part ni prop ni lonh
47
A: mas so q' eu vuoill m'es tant aïs
B: mas so qu’eu vuoill m’es tant ahis
C: mas so qu’ieu vuelh m’es tant ahis
Mʰ²: mas so qu'ieu vueil m'es tot taïs
R: mas so q’ ieu vuelh mes el aital
Sg: car fin'amor atan apris
e: mais so qu'ieu vueill m'es tot taïs
48
A: q' enaissi·m fadet mos pairis
B: qu’ enaissi·m fadet mos pairis
C: qu’ enaissi·m fadet mos pairis
Mʰ²: car aisi·m fadet mos pairis
R: qu’ enaisi marret mos pairi
Sg: que cant troba dos amans fis
e: car aisi·m fadet mos pairis
49
A: q'ieu ames e non fos amatz.
B: q'ieu ames e non fos amatz.
C: qu’ieu ames e no fos amatz.
Mʰ²: qu'ieu ames e non fos amatz.
R: q’ieu ames e no fos amatz.
Sg: sab ben faire d'estrains privatz.
e: qu'ieu ames e non fos amatz.
50
A: Mas so q'ieu vuoill m'es tant aïs
B: Mas so q'ieu vuoill m’es tant ahis
51
A: totz sia mauditz lo pairis
B: totz sia mauditz lo pairis
52
A: qe·m fadet q'ieu non fos amatz.
B: qe·m fadet q'ieu non fos amatz.
AB | DEIK |
I | I |
Lanqan li jorn son lonc en mai m'es bels doutz chans d'auzels de loing, e qand me sui partitz de lai remembra·m d'un'amor de loing: vau de talan embroncs e clis, si que chans ni flors d'albespis no·m platz plus qe l'iverns gelatz. |
Lanquan li jorn son lonc en mai m’es bel dous chans d’auzels de lonh, e quan me soi partitz de lai remembra·m d’un’amor de lonh: vauc de talan enbroncx e clis, si que chanz ni flors d’albespis no·m platz plus que l’ivers gelatz. |
II | II |
Ja mais d'amor no·m gauzirai si no·m gau d'est'amor de loing: qe gensor ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos pretz verais e fis qe lai el renc dels Sarrazis fos ieu per lieis chaitius clamatz! |
Ja mais d’amor no·m jauzirai si non gaug d’est’amor de lonh, que gensor ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni lonh. Tant es sos pretz verais e fis que lai el renc dels Sarrazis fos ieu per leis caitius clamatz! |
III | III |
Iratz e gauzens m'en partrai qan veirai cest amor de loing, mas non sai coras la·m veirai car trop son nostras terras loing: assatz hi a portz e camis e per aisso no·n sui devis... Mas tot sia cum a Dieu platz! |
Iratz e jauzens m’en partrai quan verai cest’amor de lonh que per un ben que m’en eschai n’ai dos mals si be·m soi de lonh. Ai, com fora dreitz pelegris si ja mos flox ni mos tapis fos per sos bels hueils remiratz. |
IV | IV |
Be·m parra jois qan li qerrai, per amor Dieu, l'alberc de loing, e s'a lieis platz, albegarai pres de lieis, si be·m sui de loing. Adoncs parra·l parlamens fis qand drutz loindas er tant vezis c'ab bels digz gauzirai solatz. |
Dieus que fes tot quant es e fai e formet est’amor de lonh, mi don poder qu’encor lai eu remir cest'amor de lonh veraiamen en tal aisis: si que la cambra e·l jardis mi semble maisos e palaitz. |
V | V |
Ben tenc lo Seignor per verai per q'eu veirai l'amor de loing; mas per un ben que m'en eschai n'ai dos mals, car tant m'es de loing. Ai! car me fos lai peleris si qe mos fustz e mos tapis fos pels sieus bels oills remiratz! |
Be·m parra jois quan li querrai per amor Dieu l’alberc de lonh, e s’a lei platz alberguarai pres de lei si be·m soi de lonh. Adonx parra·l parlamenz fis quan drutz loindas er tan vezis ab bels digz jausira solatz. |
VI | |
Dieus, que fetz tot cant ve ni vai e formet cest'amor de loing, mi don poder, qe·l cor ieu n'ai, q'en breu veia l'amor de loing, veraiamen, en locs aizis, si que la cambra e·l jardis mi resembles totz temps palatz! |
|
VII | |
Ver ditz qui m'apella lechai ni desiron d'amor de loing, car nuills autre jois tant no·m plai cum gauzimens d'amor de loing. Mas so q'eu vuoill m'es tant aïs, q'enaissi·m fadet mos pairis q'ieu ames e non fos amatz! |
|
VIII | |
Mas so q'ieu vuoill m'es tant ahis. Totz sia mauditz lo pairis qe·m fadet q'ieu non fos amatz! |
I | I |
Lanquan li jorn son lonc en mai m’es bel dous chans d’auzels de lonh, e quan me soi partitz de lai remembra·m d’un’amor de lonh: vauc de talan enbroncx e clis, si que chanz ni flors d’albespis no·m platz plus que l’ivers gelatz. |
Lanquant li jorn son lonc en mai m'es bels dous chanz d'ausels de loing, e can me sui part de lai membra·m d'un'amor de log: vauc de talan enbroncs e clins, si que chanz ni flors d'albres pins no·m platz plus que l'invertz gelatz. |
II | II |
Ja mais d’amor no·m jauzirai si non gaug d’est’amor de lonh, que gensor ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni lonh. Tant es sos pretz verais e fis que lai el renc dels Sarrazis fos ieu per leis caitius clamatz! |
Ja mais d'amor non jauzirai si non gaug d'est'amor de loing, que gensor ni meillor no·n sai ves nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos prez verais e fis que lai el renc de Sarazis fos eu per leis chaitius clamatz! |
III | III |
Iratz e jauzens m’en partrai quan verai cest’amor de lonh que per un ben que m’en eschai n’ai dos mals si be·m soi de lonh ai com fora dreitz pelegris si ja mos flox ni mos tapis fos per sos bels hueils remiratz. |
Iratz e jauzens m'en partrai quan verai cest amor de loing. Mi don poder q'encor eu l'ai eu remir cest'amor de loing veraiamen en tal assais: si que lla chambra e·l jardis mi sembla maisos e palatz. |
IV | |
Dieus que fes tot quant es e fai e formet est’amor de lonh, mi don poder qu’enquera lai eu remir cest'amor de lonh veraiamen en tal aisis: si que la cambra e·l jardis mi semble maisos e palaitz. |
|
V | IV |
Be·m parra jois quan li querrai per amor Dieu l’alberc de lonh, e s’a lei platz alberguarai pres de lei si be·m soi de lonh; adonx parra·l parlamenz fis quan drutz loindas er tan vezis ab bels digz jausira solatz. |
Be·m para jois quan li querrai per amor Dieu l'alberc de loing, e s'a lei platz albergarai pres de llei si be·m soi de loing; adoncs parra·l parlamenz fis quan drutz londanz er tant vesis c'ab bels ditz jauzira solatz. |
I
Lanquan li jorn son lonc en mai
m’es bel dous chans d’auzels de lonh,
e quan me soi partitz de lai
remembra·m d’un’amor de lonh:
vauc de talan enbroncx e clis,
si que chanz ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’ivers gelatz.
II
Ja mais d’amor no·m jauzirai
si non gaug d’est’amor de lonh,
que gensor ni meillor no·n sai
vas nuilla part, ni pres ni lonh.
Tant es sos pretz verais e fis
que lai el renc dels Sarrazis
fos ieu per leis caitius clamatz!
III
Iratz e jauzens m’en partrai
quan verai cest’amor de lonh
que per un ben que m’en eschai
n’ai dos mals si be·m soi de lonh
ai com fora dreitz pelegris
si ja mos flox ni mos tapis
fos per sos bels hueils remiratz.
IV
Dieus que fes tot quant es e fai
e formet est’amor de lonh,
mi don poder qu’enquera lai
eu remir cest'amor de lonh
veraiamen en tal aisis:
si que la cambra e·l jardis
mi semble maisos e palaitz.
V
Be·m parra jois quan li querrai
per amor Dieu l’alberc de lonh,
e s’a lei platz alberguarai
pres de lei si be·m soi de lonh;
adonx parra·l parlamenz fis
quan drutz loindas er tan vezis
ab bels digz jausira solatz.
I
Lanquan li jorn son lonc en mai
m’es bel dous chans d’auzels de lonh,
e quan me soi partitz de lai
remembra·m d’un’amor de lonh:
vauc de talan enbroncx e clis,
si que chanz ni flors d’albespis
no·m platz plus que l’ivers gelatz.
II
Ja mais d’amor no·m jauzirai
si non gaug d’est’amor de lonh,
que gensor ni meillor no·n sai
vas nuilla part, ni pres ni lonh.
Tant es sos pretz verais e fis
que lai el renc dels Sarrazis
fos ieu per leis caitius clamatz!
III
Iratz e jauzens m’en partrai
quan verai cest’amor de lonh
que per un ben que m’en eschai
n’ai dos mals si be·m soi de lonh.
Ai, com fora dreitz pelegris
si ja mos flox ni mos tapis
fos per sos bels hueils remiratz.
IV
Dieus que fes tot quant es e fai
e formet est’amor de lonh,
mi don poder qu’encor lai
eu remir cest'amor de lonh
veraiamen en tal aisis:
si que la cambra e·l jardis
mi semble maisos e palaitz.
V
Be·m parra jois quan li querrai
per amor Dieu l’alberc de lonh,
e s’a lei platz alberguarai
pres de lei si be·m soi de lonh;
adonx parra·l parlamenz fis
quan drutz loindas er tan vezis
ab bels digz jausira solatz.
![]() |
![]() |
Vai al manoscritto [37]
![]() |
Jaufres rudels de blaia. L an qan li iorn son lonc enmai. Mes bels doutz chans dauzels deloing. E qand |
![]() |
me sui partitz delai. Remembram dun I amais damor non guizarai. Si nom I ratz egauzens menpartrai. Qan uei rai cest amor deloing. Mas non sai coras laueirai. Car trop son nostras terras loing. Assatz hia portz ecamis. Ep(er) aisso non sui deuis. Mas tot sia cu(m) adieu platz. Bem parra iocs qan li qerrai. p(er) amor dieu lalberc deloing. Esalieis platz al begarai. pres delieis sibem sui deloing. Adoncs parral parlamens fis. Qand drutz loindas er tant uezis. Cab bels digz gauzirai solatz. Ben tenc loseignor p(er)uerai. p(er)q(e)u uerrai lamor deloing. Mas p(er)unben que men eschai. Nai dos mals car tant mes de loing. Ai car me fos lai peleris. siq(ue) mos fustz emos tapis. fos pels sieus bels oills remiratz. Dieus qui fetz tot cant ue ni uai. efor met cest amor deloing. Mi don poder q(e)l cor ieu nai. Qenbreu ueia lamor deloi(n)g. Veraiamen en loncs aizis. si que la cambra el iardis. mi resembles totz temps palatz. V er ditz qui mapella lechai. ni desiron damon deloing. Car nuills autre iois tant nom plai. Cum gauzimens da mor deloing. mas so q(e)u uuoill mes ta(n)t |
![]() |
ais. Q(e)naissim fadet mos pairis. Qieu ames enon fos amatz. Mas so qieu uuoill mes tant ais. Totz sia mauditz lopairis. Qem fadet qieu non fos amatz. |
Jaufres rudels de blaia. | Jaufres Rudels de Blaia. |
I | |
Lan qan li iorn son lonc enmai. Mes bels doutz chans dauzels deloing. E qand me sui partitz delai. Remembram dun amor deloing. Vau de talan embroncs e clis. si que chans ni flors dalbespis. Nom platz plus q(e) liuerns gelatz. |
Lanqan li jorn son lonc en mai m'es bels doutz chans d'auzels de loing, e qand me sui partitz de lai remembra·m d'un'amor de loing: vau de talan embroncs e clis, si que chans ni flors d'albespis no·m platz plus qe l'iverns gelatz. |
II | |
Iamais damor non guizarai. Si nom gau destamor deloing. Q(e) gensor ni meil lor non sai. Vas nuilla part nipres ni loing. Tant es sos pretz uerais e fis. Qel lai el renc dels sarrazis. Fos ieu p(er) lieis chaitius clamatz. |
Ja mais d'amor non guizarai si no·m gau d'est'amor de loing: qe gensor ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos pretz verais e fis qe lai el renc dels Sarrazis fos ieu per lieis chaitius clamatz! |
III | |
Iratz egauzens menpartrai. Qan uei rai cest amor deloing. Mas non sai coras laueirai. Car trop son nostras terras loing. assatz hia portz ecamis. Ep(er) aisso non sui deuis. Mas tot sia cu(m) adieu platz. |
Iratz e gauzens m'en partrai qan veirai cest amor de loing, mas non sai coras la veirai car trop son nostras terras loing: assatz hi a portz e camis e per aisso no·n sui devis... Mas tot sia cum a Dieu platz! |
IV | |
Bem parra iocs qan li qerrai. P(er) amor dieu lalberc deloing. Esalieis platz al begarai. Pres delieis sibem sui deloing. Adoncs parral parlamens fis. Qand drutz loindas er tant uezis. Cab bels digz gauzirai solatz. |
Be·m parra jocs qan li qerrai, per amor Dieu, l'alberc de loing, e s'a lieis platz, albegarai pres de lieis, si be·m sui de loing. Adoncs parra·l parlamens fis qand drutz loindas er tant vezis c'ab bels digz gauzirai solatz. |
V | |
Ben tenc loseignor p(er)uerai. P(er)q(e)u uerrai lamor deloing. Mas p(er)unben que men eschai. Nai dos mals car tant mes de loing. Ai car me fos lai peleris. Siq(e) mos fustz emos tapis. Fos pels sieus bels oills remiratz. |
Ben tenc lo Seignor per verai per q'eu verrai l'amor de loing; mas per un ben que m'en eschai n'ai dos mals, car tant m'es de loing. Ai! car me fos lai peleris si qe mos fustz e mos tapis fos pels sieus bels oills remiratz! |
VI | |
Dieus qui fetz tot cant ue ni uai. Efor met cest amor deloing. Mi don poder q(e)l cor ieu nai. Qenbreu ueia lamor deloi(n)g. Veraiamen en loncs aizis. Si que la cambra el iardis. Mi resembles totz temps palatz. |
Dieus, qui fetz tot cant ve ni vai e formet cest'amor de loing, mi don poder, qe·l cor ieu n'ai, q'en breu veia l'amor de loing, veraiamen, en loncs aizis, si que la cambra e·l jardis mi resembles totz temps palatz! |
VII | |
Ver ditz qui mapella lechai. Ni desiron damon deloing. Car nuills autre iois tant nom plai. Cum gauzimens da mor deloing. Mas so q(e)u uuoill mes ta(n)t ais. Q(e)naissim fadet mos pairis. Qieu ames enon fos amatz. |
Ver ditz qui m'apella lechai ni desiron d'amon de loing, car nuills autre jois tant no·m plai cum gauzimens d'amor de loing. Mas so q'eu vuoill m'es tant aïs, q'enaissi·m fadet mos pairis q'ieu ames e non fos amatz! |
VIII | |
Mas so qieu uuoill mes tant ais. Totz sia mauditz lopairis. Qem fadet qieu non fos amatz. |
Mas so q'ieu vuoill m'es tant aïs. Totz sia mauditz lo pairis qe·m fadet q'ieu non fos amatz! |
![]() |
I a mais damor nom gauzirai. si no(n) I ratz egauzens men partrai. Qan ueirai cest amor deloing. mas non sai coras lamueirai. car trop son no stras terras loing. assatz i a portz e ca- mis. ep(er) aisso non sui deuis. mas tot sia cum adieu platz. B em parra iois qan li qerrai. p(er) a- mor dieu lamor deloing. esalieis plai albergarai. pres delieis si bem sui de loing. adoncs parral parlamens fis. Qand drutz loindas er tant ue- zis. cab bels iauzirai solatz. Ben tenc lo seignor p(er) uerai. p(er) qieu ueirai lamor deloing. Mas p(er) un ben q(ue) men eschai. nai dos mals car tant |
![]() |
mes deloing. ai carme fos lai pele D ieus q(ue) fetz tot qant ue ni uai. e V er ditz qui mapella lechai. ni desi- ran damor deloing. car nuills au- tre iois tant nom plai. cum iauzi mens damor deloing. Mas so q(ue)u uuoill mes tant ahis. Q(e) naissim fadet mos pairis. Qieu ames enon fos amatz. M as so qieu uuoill mes tant ahis. totz sia mauditz lo pairis. Qem fa det qieu non fos amatz. |
Jaufres rudels de blaia. | Jaufres Rudels de Blaia. |
I | |
Lan qand li iorn son lonc en mai. mes bels douz chans dauzels deloi(n)g. eqand me sui partitz delai. reme(m)bra(m) dun amor deloing. uauc de talan en broncs e clis. si que chans ni flors dalbespis. nom platz plus que lin uerns gelatz. |
Lanqand li jorn son lonc en mai m’es bels douz chans d’auzels de loing, e qand me sui partitz de lai remembra·m d’un'amor de loing: vauc de talan enbroncs e clis, si que chans ni flors d’albespis no·m platz plus que l’inverns gelatz. |
II | |
Ia mais damor nom gauzirai. si no(n) gau destamor deloing. q(ue) gensor ni meillor non sai. uas nuilla part ni pres niloing. tant es sos pretz uerais e fis. q(ue) lai el renc dels sarrazis. fos eu p(er) lieis chaitius clamatz. |
Ja mais d’amor no·m gauzirai si non gau d’est’amor de loing, que gensor ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos pretz verais e fis que lai el renc dels Sarrazis fos eu per lieis chaitius clamatz! |
III | |
Iratz egauzens men partrai. qan ueirai cest amor deloing. mas non sai coras lamueirai. car trop son no stras terras loing. assatz i a portz eca- mis. ep(er) aisso non sui deuis. mas tot sia cum adieu platz. |
Iratz e gauzens m'en partrai qan veirai cest amor de loing, mas non sai coras la·m veirai car trop son nostras terras loing: assatz i a portz e camis e per aisso no·n sui devis... Mas tot sia cum a Dieu platz! |
IV | |
Bem parra iois qan li qerrai. p(er) a- mor dieu lamor deloing. esalieis plai albergarai. pres delieis si bem sui de loing. adoncs parral parlamens fis. qand drutz loindas er tant ue- zis. cab bels iauzirai solatz. |
Be·m parra jois qan li qerrai per amor Dieu l’amor de loing, e s'a lieis plai albergarai pres de lieis si be·m sui de loing; adoncs parra·l parlamens fis qand drutz loindas er tant vezis c’ab bels jauzirai solatz. |
V | |
Ben tenc lo seignor p(er) uerai. p(er) qieu ueirai lamor deloing. mas p(er) un ben q(ue) men eschai. nai dos mals car tant mes deloing. ai car me fos lai pele ris. si q(ue) mos fustz emos tapis. fos pelz sieus bels huoills remiratz. |
Ben tenc lo Seignor per verai per q'ieu veirai l’amor de loing, mas per un ben que m'en eschai n'ai dos mals car tant m’es de loing. Ai! car me fos lai peleris si que mos fustz e mos tapis fos pelz sieus bels huoills remiratz. |
VI | |
Dieus q(ue) fetz tot qant ue ni uai. e fermet cest amor deloing. me don poder qel cor eu nai. qen breu ueia lamor deloing. ueraiamen en locs aizis. si q(ue) lacambra el iardis. mire sembles totztemps palatz. |
Dieus que fetz tot qant ve ni vai e fermet cest'amor de loing, me don poder qe·l cor eu n'ai q'en breu veia l’amor de loing, veraiamen en locs aizis: si que la cambra e·l jardis mi resembles totz temps palatz. |
VII | |
Uer ditz qui mapella lechai. ni desi- ran damor deloing. car nuills au- tre iois tant nom plai. cum iauzi mens damor deloing. mas so q(ue)u uuoill mes tant ahis. q(ue) naissim fadet mos pairis. qieu ames enon fos amatz. |
Ver ditz qui m’apella lechai ni desiran d’amor de loing, car nuills autre jois tant no·m plai nuills autre jois tant no·m plai cum jauzimens d’amor de loing. Mas so qu’eu vuoill m’es tant ahis qu’enaissi·m fadet mos pairis: q'ieu ames e non fos amatz. |
VIII | |
Mas so qieu uuoill mes tant ahis. totz sia mauditz lo pairis. qem fa det qieu non fos amatz. |
Mas so q'ieu vuoill m’es tant ahis. Totz sia mauditz lo pairis qe·m fadet q'ieu non fos amatz! |
![]() |
B e tenc lo senhor per ueray. B em parra ioys qua(n) miratz. li querray. per amor dieu los- tal de lonh. e salieys platz al- berguarai. pres de lieys si bem suy de lonh. quaissi es lo parla- mens fis. quan drutz lonhdas es tan uezis. quab cortes ginh |
![]() |
iauzis solatz. Iamai damor nom iauziray. si nom iau desta mor de lonh. q(ue) mielher ni gensor non sai. ues nulha part ni pres ni long. ta(n)t es sos pretz ricx e sobris. que lai el reng dels sarrazis. fos hieu p(er) lieys chaitius clamatz. Dieus que fetz tot quant ue ni uay. e formet sesta mor de lonh. mi don poder que cor ben ai. quieu ueya sesta mor de lo(n)g. uerayamen en luec aizis. si q(ue)- las cambras els iardis. mi rece(m)- blo nouels palatz. Uer ditz qui ma pella lechay. e deziros damor de lonh. que nulhs autres ioys tan nom plai. cum iauzimen damor de lonh. mas so quieu uuelh mes tant ahis. quenaissim fadet mos- pairis. quieu ames e nofos a matz. |
Jaufre rudel de blaya | Jaufre Rudel de Blaya. |
I | |
Lan quan rudel de blaya. li iorn son lonc e may mes belhs dous chans dauzelhs delonh. e q(ua)n mi suy partitz de lay. reme(m)bra(m) duna mor delonh. uau de tala(n) em broncx e clis. si que cha(n)s ni flor dalbespis. nom ualon plus queyuerns gelatz. |
Lanquan li jorn son lonc e may m’es belhs dous chans d’auzelhs de lonh, e quan mi suy partitz de lay remembra·m d’un'amor de lonh: vau de talan embroncx e clis, si que chans ni flor d’albespis no·m valon plus que yverns gelatz. |
II | |
Be tenc lo senhor per ueray. que formet sesta mor de lonh. mas per un ben que me(n) eschay. nai dos mals quar tant suy de lonh. a quar no fuy lai pelegris si que mos fustz e mos tapis. fos pels sieus belhs huelhs re miratz. |
Be tenc lo Senhor per veray que formet sest'amor de lonh, mas per un ben que m’en eschay n’ai dos mals quar tant suy de lonh. A! quar no fuy lai pelegris si que mos fustz e mos tapis fos pels sieus belhs huelhs remiratz. |
III | |
Bem parra ioys qua(n) li querray. per amor dieu los- tal de lonh. e salieys platz al- berguarai. pres de lieys si bem suy de lonh. quaissi es lo parla- mens fis. quan drutz lonhdas es tan uezis. quab cortes ginh iauzis solatz. |
Be·m parra joys quan li querray per amor Dieu l’ostal de lonh, e s’a lieys platz alberguarai pres de lieys si be·m suy de lonh; qu’aissi es lo parlamens fis quan drutz lonhdas es tan vezis qu’ab cortes ginh jauzis solatz. |
IV | |
Iratz e dolens men partray. si- eu no uey sesta mor delonh. no(m) sai quora mais la ueyrai. que tan son nostras terras lonh. as- satz hi a pas e camis. e per aisso non suy deuis. mas tot sia cum alieys platz. |
Iratz e dolens m’en partray s’ieu no vey sest'amor de lonh, no·m sai quora mais la veyrai que tan son nostras terras lonh: assatz hi a pas e camis e per aisso no·n suy devis... Mas tot sia cum a lieys platz! |
V | |
Iamai damor nom iauziray. si nom iau desta mor de lonh. q(ue) mielher ni gensor non sai. ues nulha part ni pres ni long. ta(n)t es sos pretz ricx e sobris. que lai el reng dels sarrazis. fos hieu p(er) lieys chaitius clamatz. |
Ja mai d’amor no·m jauziray si no·m jau d'est'amor de lonh, que mielher ni gensor no·n sai ves nulha part, ni pres ni long. Tant es sos pretz ricx e sobris, que lai el reng dels Sarrazis fos hieu per lieys chaitius clamatz! |
VI | |
Dieus que fetz tot quant ue ni uay. e formet sesta mor de lonh. mi don poder que cor ben ai. quieu ueya sesta mor de lo(n)g. uerayamen en luec aizis. si q(ue)- las cambras els iardis. mi rece(m)- blo nouels palatz. |
Dieus que fetz tot quant ve ni vay e formet sest'amor de lonh, mi don poder que cor ben ai qu’ieu veya sest'amor de long verayamen en luec aizis: si que las cambras e·ls jardis mi recemblo novels palatz. |
VII | |
Uer ditz qui ma pella lechay. e deziros damor de lonh. que nulhs autres ioys tan nom plai. cum iauzimen damor de lonh. mas so quieu uuelh mes tant ahis. quenaissim fadet mos- pairis. quieu ames e nofos a matz. |
Ver ditz qui m’apella lechay e deziros d’amor de lonh, que nulhs autres joys tan no·m plai cum jauzimen d’amor de lonh. Mas so qu’ieu vuelh m'es tant ahis qu’enaissi·m fadet mos pairis: qu’ieu ames e no fos amatz. |
![]() |
![]() |
![]() |
I amais damor no(n) iauzirai. Sino(n) ga I ratz eiauzens men partrai. Quan ue rai cest amor de loing. Mi don pode(r) qencor eu lai. Eu remir cestamor de lo ing. ueraiamen ental assais. Siquella chambra el iardis Mi sembla maisos e palatz. B em para iois quan li q(ue)rrai. p(er) amor |
![]() |
dieu lalberc deloing. Esalei platz |
* I due versi mancanti sono stati aggiunti di lato con il seguente segno di richiamo (richiamo) e ca(n) me sui part
de lai. me(m)bram dunamor de log |
Jdem. Jaufre | Idem Jaufre |
I | |
Lan quant li iorn son lonc en mai. Mes bels dous chanz dausels de loing. * Vauc de talan en broncs ecli(n)s. Si que chanz ni flors dalbres pins. No(m) platz plus que linuertz gelatz. * e ca(n) me sui part de lai. me(m)bram dunamor de log |
Lanquant li jorn son lonc en mai m'es bels dous chanz d'ausels de loing, e can me sui part de lai membra·m d'un'amor de log: vauc de talan enbroncs e clins, si que chanz ni flors d'albres pins no·m platz plus que l'invertz gelatz. |
II | |
Iamais damor no(n) iauzirai. Sino(n) ga ug d(e)stamor de loing. Que gensor ni meillor non sai. Ues nuilla part ni p(re)s ni loing. Tant es sos prez uerais efis. Que lai el renc de sarazis. fos eu p(er) leis chaitius clamatz. |
Ja mais d'amor non jauzirai si non gaug d'est'amor de loing, que gensor ni meillor no·n sai ves nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos prez verais e fis que lai el renc de Sarazis fos eu per leis chaitius clamatz! |
III | |
Iratz eiauzens men partrai. Quan ue rai cest amor de loing. Mi don pode(r) qencor eu lai. Eu remir cestamor de lo ing. ueraiamen ental assais. Siquella chambra el iardis Mi sembla maisos e palatz. |
Iratz e jauzens m'en partrai quan verai cest amor de loing. Mi don poder q'en cor eu l'ai eu remir cest'amor de loing veraiamen en tal assais: si que lla chambra e·l jardis mi sembla maisos e palatz. |
IV | |
Bem para iois quan li q(ue)rrai. p(er) amor dieu lalberc deloing. Esalei platz albergarai. p(re)s dellei sibem soi deloi(n)g. Adoncs pa(r)ral parlamenz fis. Quan drutz lon danz er tant uesis. Cab bels ditz iauzira solatz. |
Be·m para jois quan li querrai per amor Dieu l'alberc de loing, e s'a lei platz albergarai pres de llei si be·m soi de loing; adoncs parra·l parlamenz fis quan drutz londanz er tant vesis c'ab bels ditz jauzira solatz. |
![]() |
Iamais damar nom iauzirai. si nom Iratz eiauzens men partrai quan ben re - mir lamor de lonh. que perun be que men eschai. nai dos mals si bem soi de lonh. ai com fora dreitz pelegris. si ia mos flox ni mos tapis. fos per sos bels hueils remiratz. Dieus que fes tot quant es efai. eformet estamor de lonh. mi do poder quenquera lai. eu remir cestamor de lonh. ueraiame(n) ental iauzis. si que la cambra el iardis. mi semble maios epalaitz. Bem parra iois quan li querrai. per amor dieu lamor de lonh. esalei platz alberguarai. pres delei si bem soi delonh. adonx parra parlamen fis. quan drutz loindas er tan uezis. ab bels digz (et) ab bels solatz. |
Jaufre rudel | Jaufre Rudel |
I | |
Lan quan li iorn Jaufre rudel. son lonc enmai. mes bel dous ch ans dauzels de lonh. equan me soi partitz de lai. remembram dunamor de lonh. ue(n)t de talan en broncx eclis. si cauzels ni flor dalbespis. nom platz plus que liuers ge latz. |
Lanquan li jorn son lonc en mai m’es bel dous chans d’auzels de lonh, e quan me soi partitz de lai remembra·m d’un’amor de lonh: vent de talan enbroncx e clis, si c’auzels ni flor d’albespis no·m platz plus que l’ivers gelatz. |
II | |
Iamais damar nom iauzirai. si nom gaug destamor de lonh. q(ue) genser ni me illor non sai. uas nuilla part ni pres ni lonh. tant es sos pretz uerais efis. lai el regne dels sarrazis. fos ieu per leis caitius clamatz. |
Ja mais d’amar no·m jauzirai si no·m gaug d’est’amor de lonh, que genser ni meillor no·n sai vas nuilla part, ni pres ni lonh. Tant es sos pretz verais e fis lai el regne dels Sarrazis fos ieu per leis caitius clamatz! |
III | |
Iratz eiauzens men partrai quan ben re - mir lamor de lonh. que perun be que men eschai. nai dos mals si bem soi de lonh. ai com fora dreitz pelegris. si ia mos flox ni mos tapis. fos per sos bels hueils remiratz. |
Iratz e jauzens m’en partrai quan ben remir l’amor de lonh, que per un be que m’en eschai n’ai dos mals si be·m soi de lonh. Ai! com fora dreitz pelegris si ja mos flox ni mos tapis fos per sos bels hueils remiratz. |
IV | |
Dieus que fes tot quant es efai. eformet estamor de lonh. mi do poder quenquera lai. eu remir cestamor de lonh. ueraiame(n) ental iauzis. si que la cambra el iardis. mi semble maios epalaitz. |
Dieus que fes tot quant es e fai e formet est’amor de lonh, mi do poder qu’enquera lai eu remir cest'amor de lonh veraiamen en tal jauzis: si que la cambra e·l jardis mi semble maios e palaitz. |
V | |
Bem parra iois quan li querrai. per amor dieu lamor de lonh. esalei platz alberguarai. pres delei si bem soi delonh. adonx parra parlamen fis. quan drutz loindas er tan uezis. ab bels digz et ab bels solatz. |
Be·m parra jois quan li querrai per amor Dieu l’amor de lonh, e s’a lei platz alberguarai pres de lei si be·m soi de lonh; adonx parra parlamen fis quan drutz loindas er tan vezis ab bels digz et ab bels solatz. |
![]() |
L Anquan li iorn son lonc e(n)mai. Mes bels dous chanz dauzels de loing. Equan mi sui partitz de llai. Remenbran dun amor de loi(n)g. Vauc de talan enbroncs clis. Si que chanz ni flors dabes bis. Nom platz pl(us) que li uert geletz. I amais damor nom iauzirai. Si n(on) gaug |
![]() |
destamor loing. Que gensor ni meillor n(on) sai. I ratz eiausens men partrai. Qan uerai ce - Dieus que fes tot quant es efai. Eformet no stramor de loi(n)g.Midonpoder q(ue)nq(ue)ra lai.Fu remir cestamor de loi(n)g. Ueraiamen en tal aisis. Si que la canbra el iardis. Misenblo(n) maisos epalatz. Ben para iois quant li querrai. P(er) amor dieu lalberc de loing. Esalei platz albergarai. P(re)s dellei si bem sui de loing. Ado(n)cs paral parla - me(n)z fis. Quan drutz londans er tan uezis. Ab bels ditz iausira solatz. |
I | |
L Anquan li iorn son lonc e(n)mai. Mes bels dous chanz dauzels de loing. Equan mi sui partitz de llai. Remenbran dun amor de loi(n)g. Vauc de talan enbroncs clis. Si que chanz ni flors dabes bis. Nom platz pl(us) que li uert geletz. |
Lanquan li jorn son lonc en mai m’es bels dous chanz d’auzels de loing, e quan mi sui partitz de·llai remenbran d’un’amor de loing: vauc de talan enbroncs clis, si que chanz ni flors d’abesbis no·m platz plus que l’ivert geletz. |
II | |
Iamais damor nom iauzirai. si n(on) gaug destamor loing. Que gensor ni meillor n(on) sai. ues nuilla part ni pres ni loing. Tant es sos p(re)tz uerais efis. Que lai el renc del sarrazis. fos eu p(er) leis caitius clamatz. |
Ja mais d’amor no·m jauzirai si non gaug d’est’amor loing, que gensor ni meillor no·n sai ves nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos pretz verais e fis que lai el renc del Sarrazis fos eu per leis caitius clamatz! |
III | |
Iratz eiausens men partrai. Quan uerai ce - stamor de loing. Que p(er) unben q(ue) men eschai. Nai dos mals si ben sui de loing. Acon fora dreichs pellerins. Si iamos focs ni mos ta - pis. fos p(er) sos bels oills remiratz. |
Iratz e jausens m’en partrai quan verai cest amor de loing, que per un ben que m’en eschai n’ai dos mals si ben sui de loing. A! con fora dreichs pellerins si ja mos focs ni mos tapis fos per sos bels oills remiratz. |
IV | |
Dieus que fes tot quant es efai. Eformet no stramor de loi(n)g. midonpoder q(ue)nq(ue)ra lai.fu remir cestamor de loi(n)g. ueraiamen en tal aisis. Si que la canbra el iardis. misenblo(n) maisos epalatz. |
Dieus que fos tot quant es e fai e formet nostr’amor de loing, mi don poder qu’enquera lai fu remir cest'amor de loing veraiamen en tal aisis: si que la canbra e·l jardis mi senblon maisos e palatz. |
V | |
Ben para iois quant li querrai. p(er) amor dieu lalberc de loing. Esalei platz albergarai. p(re)s dellei si bem sui de loing. Ado(n)cs paral parla - me(n)z fis. Quan drutz londans er tan uezis. ab bels ditz iausira solatz. |
Ben para jois quant li querrai per amor Dieu l’alberc de loing e s’a lei platz albergarai pres de·llei si be·m sui de loing, adoncs para·l parlamenz fis quan drutz londans er tan vezis ab bels ditz jausira solatz. |
![]() |
I amais damor nom iauzirai. Si no(n) gaug I ratz eiausens men partrai. Qanuerai ce - stamor de loing. Que per un ben que men eschai. Naidos mals si bem soi de loing. Acon fora dreigs pellegrins. Si ia mos focs ni mos tapis. Fos per sos bels oilli remiratz. Dieus que fes tot qant es efai. Eformet no - stramor de loing. Midon poder qen querra lai. Fu remir cestamor de loing. Ueraiamen en tal aisis.Siquela ca(m)bra el iardis. Misem - blon maisos epalatz. B en para iois qantli querrai. P(er) amor dieu lalberc de loing. Esai lei platz alb(er)garai. Pres dellei si bem soi de loing. Adoncs pa - ral parlamenz fis. Quan druz londanz er tan uezis. Ab bels ditz iausira solatz. |
I | |
L An quan li iorn son lo(n)c emai. Mes bels dous ch- anz dauzels de loing. Eqan mi soi partitz dell- ai. Reme(m)bran dun a- mor deloing. Vauc de talan en broncs clis. Si que chanz ni flors dal- bes bis. Nom platz plus que li uertz geletz. |
Lanquan li jorn son lonc e mai m’es bels dous chanz d’auzels de loing, e qan mi soi partitz de llai remembran d’un’amor de loing: vauc de talan enbroncs clis, si que chanz ni flors d’albesbis no·m platz plus que l’ivertz geletz. |
II | |
Iamais damor nom iauzirai. si no(n) gaug destamor loing. Que gensor ni meillor n(on) sai. ues nuilla part ni pres ni loing. Tant es sos pretz uerais efis. Que lai el renc del sa- rracis. fos eu per leis caitius clamatz. |
Ja mais d’amor no·m jauzirai si non gaug d’est’amor loing, que gensor ni meillor no·n sai ves nuilla part, ni pres ni loing. Tant es sos pretz verais e fis que lai el renc del Sarracis fos eu per leis caitius clamatz! |
III | |
Iratz eiausens men partrai. Qanuerai ce- stamor de loing. Que per un ben que men eschai. Naidos mals si bem soi de loing. Acon fora dreigs pellegrins. Si ia mos focs ni mos tapis. fos per sos bels oilli remiratz. |
Iratz e jausens m’en partrai qan verai cest amor de loing, que per un ben que m’en eschai n’ai dos mals si be·m soi de loing. A! con fora dreigs pellegrins si ia mos focs ni mos tapis fos per sos bels oilli remiratz. |
IV | |
Dieus que fes tot qant es efai. Eformet no- stramor de loing. Mi don poder qen querra lai. fu remir cestamor de loing. ueraiamen en tal aisis. siquela ca(m)bra el iardis. mi sem- blon maisos epalatz. |
Dieus que fes tot qant es e fai e formet nostr’amor de loing, mi don poder q'enquerra lai fu remir cest'amor de loing veraiamen en tal aisis: si que la cambra e·l jardis mi semblon maisos e palatz. |
V | |
Ben para iois qant li querrai. p(er) amor dieu lalberc de loing. Esai lei platz alb(er)garai. pres dellei si bem soi de loing. Adoncs pa- ral parlamenz fis. Quan druz londanz er tan uezis. Ab bels ditz iausira solatz. |
Ben para jois qant li querrai per amor Dieu l’alberc de loing, e s’a i lei platz albergarai pres de·llei si be·m soi de loing; adoncs para·l parlamenz fis, quan druz londanz er tan vezis ab bels ditz jausira solatz. |
![]() |
Cansos q(e) fes iofre rodel. L An qan li iorn son long enmai. mes bells dous chans dauzells de loinh. e qam mi sui partitz de lay. remenbram dun amor de lo inh. uau de talan enbroncs e clis. si que chanz ni flors dal brespis. nom ual plus qe li uerz gelatz. DIeus qi fes tot qanuen e uai. e fermet est amor de loinh. mi don poder pos bon cor nai. con iauzisca damor de loinh. ueraiamentz entals aissis. si qe la cambra eliardis. mi re sembles nouells plaissatz. |
![]() |
B Em parra iois qanli qerrai. p I Ratz e marritz men partrai. sieu U Er dis qimapellet licay. ni dezi ros damor deloinh. qar negu na res tan nom plai. co(m) iauzi mentz damor deloinh. ai qar mi fos ieu pelleris. si qe mos fustz e mos tapis. fos pels sieus bells huellhs remiratz. I Amais damor non iauzirai. sa qest amor non iau deloinh. q(ua)r meilhor ni gensor non sai. ua(s) nullapart ni pres ni loinh. qe tant es sos bos prez sobris. |
![]() |
qelai elrenc delssarrazis. fos ieu perleis caitius clamatz. |
Cansos q(e) fes iofre rudel. | Cansos qe fes Jofre Rudel. |
I | |
L An qan li iorn son long enmai. mes bells dous chans dauzells de loinh. e qam mi sui partitz de lay. remenbram dun amor de lo inh. uau de talan enbroncs e clis. si que chanz ni flors dal brespis. nom ual plus qe li uerz gelatz. |
Lanqan li jorn son long en mai m’es bells dous chans d’auzells de loinh, e qam mi sui partitz de lay remenbra·m d’un’amor de loinh: vau de talan enbroncs e clis, si que chanz ni flors d’albrespis no·m val plus qe l’iverz gelatz. |
II | |
DIeus qi fes tot qan uen e uai. e fermet est amor de loinh. mi don poder pos bon cor nai. con iauzisca damor de loinh. ueraiamentz entals aissis. si qe la cambra eliardis. mi re sembles nouells plaissatz. |
Dieus qi fes tot qan ven e vai e fermet est’amor de loinh, mi don poder pos bon cor n’ai con jauzisca d’amor de loinh veraiamentz en tals aissis: si qe la cambra e·l jardis mi resembles novells plaissatz. |
III | |
BEm parra iois qanli qerrai. p amor dieu lostal deloinh. e sa leis plaz alberierai. pres de leis si ben sui de loinh. adoncs par ralparllamentz fis. qan drutz lointans er tanuesis. ab cortes gieinh iausis solaz. |
Be·m parra jois qan li qerrai per amor Dieu l’ostal de loinh, e s’a leis plaz alberjerai pres de leis si ben sui de loinh; adoncs parra·l parllamentz fis, qan drutz lointans er tan vesis ab cortes gieinh jausis solaz. |
IV | |
IRatz e marritz men partrai. sieu ia la uei lamor de loinh. mas non sai siialauerrai. qar trop son nostras terras loinh. asaz hia pas e camis. per qieunon puesc esser deuis. mas tot sia si con dieu plaz. |
Iratz e marritz m’en partrai s’ieu ja la vei l’amor de loinh, mas non sai si ja la verrai qar trop son nostras terras loinh: asaz hi a pas e camis per q’ieu no·n puesc esser devis... mas tot sia si con Dieu plaz! |
V | |
UEr dis qimapellet licay. ni dezi ros damor deloinh. qar negu na res tan nom plai. co(m) iazi mentz damor deloinh. ai qar mi fos ieu pelleris. si qe mos fustz e mos tapis. fos pels sieus bells huellhs remiratz. |
Ver dis qi m’apellet licay ni deziros d’amor de loinh, qar neguna res tan no·m plai com jazimentz d’amor de loinh. Ai! qar mi fos ieu pelleris si qe mos fustz e mos tapis fos pels sieus bells huellhs remiratz. |
VI | |
IAmais damor non iauzirai. sa qest amor non iau deloinh. qar meilhor ni gensor non sai. uas nulla part ni pres ni loinh. qe tant es sos bos prez sobris. qelai elrenc delssarrazis. fos ieu perleis caitius clamatz. |
Ja mais d’amor non jauzirai s’aqest amor non jau de loinh, qar meilhor ni gensor no·n sai vas nulla part, ni pres ni loinh; qe tant es sos bos prez sobris, qe lai el renc dels Sarrazis fos ieu per leis caitius clamatz! |
Testo Careri 1996, p. 401.
Lan can li iorn son lonc en mai Mes bel lo chan dauzels de lonh E can mi soi partitz de lai Remembram dun amor de lonh Vauc de talan broncx et enclis Si que chans ni flor dalbespis Nom ual mai com liuerns gelatz. |
I. Lancan li jorn son lonc en mai m'es bel lo chan d'auzels de lonh, e can mi soi partitz de lai remembra·m d'un amor de lonh: vauc de talan broncx et enclis, si que chans ni flor d'albespis no·m val mai com l'iverns gelatz. |
Ben tenc lo senhor per uerai Perquieu ueirai lamor de lonh Mai per un be que men eschai Nai dos mals car mes tant de lonh Ai car mi fos lai pelegris Si que mos futz e mos tapis Fos per lo sieus bels hueills remiratz. |
II. Ben tenc lo Senhor per verai per qu'ieu veirai l'amor de lonh; mai per un be que m'en eschai n'ai dos mals, car m'es tant de lonh. Ai! car mi fos lai pelegris, si que mos futz e mos tapis fos per lo sieus bels hueills remiratz! |
Bem parra ioi can li qerrai Per amor dieu ostal de lonh E saliei platz albergarai Prop de lieis si bem soi de lonh Caisi mes lo parlamens fis Can drutz loindas es tan uezis Cap cortes genh iau bel solatz. |
III. Be·m parra joi can li qerrai, per amor Dieu ostal de lonh; e, s'a liei platz, albergarai prop de lieis, si be·m soi de lonh. C'aisi m'es lo parlamens fis can drutz loindas es tan vezis c'ap cortes genh jau bel solatz. |
Iratz e dolens men partrai Sieu non uei sel amor de lonh E no sai cora lam ueirai Que tan son nostras terras lonh Casatz hia pas e camis E per aiso E per aiso non soi deuis Mas tot sia si com liei platz. |
IV. Iratz e dolens m'en partrai, s'ieu non vei sel amor de lonh; e no sai cora la·m veirai, que tan son nostras terras lonh: c'asatz hi a pas e camis, e per aiso no·n soi devis... mas tot sia si com liei platz! |
Ia mai amor non iauzirai Saquestamor non iau de lonh Que meillor ni gensor non sai Ves nuilla part ni prop ni lonh Que tan pareis sos pretz uerais e fis Que]s[ lai el renh del Sarrazis Fo]s[r ieu per lieis caitius clamatz. |
V. Ja mai amor non jauzirai s'aquest'amor non jau de lonh: que meillor ni gensor no·n sai ves nuilla part, ni prop ni lonh; que tan pareis sos pretz verais e fis que lai el renh del Sarrazis for ieu per lieis caitius clamatz! |
Dieus que fes tot can uen e uai E formet sestamor de lonh Me don poder quel cor quieu nai Consi remir lamor de lonh ]Que nuills autre ioi tant nom plai Com iauzimens damor de lonh[ Mas so quieu uueil mes tot tais ]Maldig sion tug mei paren[ Car aisim fadet mos pairis Quieu ames e non fos amatz. |
VI. Dieus, que fes tot can ven e vai e formet sest'amor de lonh, me don poder, que·l cor qu'ieu n'ai consi remir l'amor de lonh: mas so qu'ieu vueil m'es tot taïs, car aisi·m fadet mos pairis qu'ieu ames e non fos amatz. |
![]() |
Jaufre rudelh. L ai can li iorn son lonc e may. mes bel dos cha(n)s dauzels de lonc. e can mi soi partitz de lay. remenbram |
![]() |
vnamor de lo(n)h. vau de talan enbro(n)s e clis. si q(ue) chans ni flors dels bels pis. nom val pus quel yuern niglay. |
![]() |
B en te(n)c lo senhor p(er) u(er)ay. q(ue) formet sestamor de lo(n)h. q(ue) p(er) .i. ben q(ue) me(n) eschay. nai dos mals si bem soi de lo(n)h. ai car fos ieu lay peleris. si q(ue) nos fos pels sieus bels huelhs re mirar. S el q(ue) fes tot cant ue(n) e uay. e formet sestamor de lo(n)h. me don pod(er) al cor q(ui)eu nay. q(ue) uenha sestamor de lo(n)h. u(er)ai - ame(n) el luec aisi. si q(ue) la cambra el iardi. mi ressembles tos temps palais.I ratz e dole(n)s me(n) partiray. sieu ia la uey lamor de lonh. mais no say coras lam ueray. car trop so(n) nostras t(er)ras lo(n)h. cassatz ya pas e camis. e p(er) aiso no soi deuis. mais tot sia si co(m) dieu play. I amais amors no(m) iauziray. si no(m) iaus de estamor. de lonh car melhor ni iens(er) no(n) sai. uas nulha part ni pres ni lonh. car ta(n) pareys so(s) pretz so briers. q(ue) lay el re(n)g dels sarrazis. fos yeu ab lieys caitieus |
![]() |
clamatz. V er ditz qim apela lial. ni deziro(n) damors de lonh. car nulhautramor tan no(m) play. co(m) chauzime(n) damor de lonh. mas so qieu uuelh mes el aital. q(ue)naisi marret mos pairi. qieu ames eno fos amatz. |
I | |
L ai can li iorn son lonc e may. mes bel dos cha(n)s dauzels de lonc. e can mi soi partitz de lay. remenbram vnamor de lo(n)h. vau de talan enbro(n)s e clis. si q(ue) chans ni flors dels bels pis. nom ual pus quel yuern niglay. |
Lai can li jorn son lonc e may m’es bel dos chans d’auzels de lonc, e can mi soi partitz de lay remenbra·m un’amor de lonh: vau de talan enbrons e clis, si que chans ni flors dels bels pis no·m val pus que l’yvern ni glay. |
II | |
B en te(n)c lo senhor p(er) u(er)ay. q(ue) formet sestamor de lo(n)h. q(ue) p(er) .i. ben q(ue) me(n) eschay. nai dos mals si bem soi de lo(n)h. ai car fos ieu lay peleris. si q(ue) nos fos pels sieus belshuelhs re mirar. |
Ben tenc lo Senhor per veray que formet sest’amor de lonh, que per un ben que m’en eschay n’ai dos mals si be·m soi de lonh. Ai! car fos ieu lay peleris si que nos fos pels sieus bels huelhs remirar. |
III | |
S el q(ue) fes tot cant ue(n) e uay. e formet sestamor de lo(n)h. me don pod(er) al cor qieu nay. q(ue) uenha sestamor de lo(n)h. v(er)ai ame(n) el luec aisi. si q(ue) la cambra el iardi. mi ressembles tos temps palais. |
Sel que fes tot cant ven e vay e formet sest’amor de lonh, me don poder al cor q’ieu n’ay que venha sest’amor de lonh veraiamen el luec aisi: si que la cambra e·l jardi mi ressembles tos temps palais. |
IV | |
I ratz e dole(n)s me(n) partiray. sieu ia la uey lamor de lonh. mais no say coras lam ueray. car trop so(n) nostras t(er)ras lo(n)h. cassatz ya pas e camis. e p(er) aiso no soi deuis. mais tot sia si co(m) dieu play. |
Iratz e dolens m’en partiray s’ieu ja la vey l’amor de lonh, mais no say coras la·m veray car trop son nostras terras lonh: c’assatz y a pas e camis e per aiso no soi devis... mais tot sia si com Dieu play! |
V | |
I amais amors no(m) iauziray. si no(m) iaus de estamor. de lonh car melhor ni iens(er) no(n) sai. uas nulha part ni pres ni lonh. car ta(n) pareys so(s) pretz so briers. q(ue) lay el re(n)g dels sarrazis. fos yeu ab lieys caitieus clamatz. |
Ja mais amors no·m jauziray si no·m jaus de est’amor de lonh, car melhor ni jenser no·n sai vas nulha part, ni pres ni lonh, car tan pareys sos pretz sobriers que lay el reng dels Sarrazis fos yeu ab lieys caitieus clamatz! |
VI | |
V er ditz qim apela lial. ni deziro(n) damors de lonh. car nulhautramor tan no(m) play. co(m) chauzime(n) damor de lonh. mas so qieu uuelh mes el aital. q(ue)naisi marret mos pairi. qieu ames eno fos amatz. |
Ver ditz qi m’apela lial ni deziron d’amors de lonh, car nulh autr’amor tan no·m play com chauzimen d’amor de lonh. Mas so q’ieu vuelh mes el aital qu’enaisi marret mos pairi: q’ieu ames e no fos amatz. |
![]() |
![]() |
![]() |
Çufre rodel.
L an qan li iorn son long en mai. Mes bel del chant dausels de long. E t can me soi parti de lai. M i menbre dun amor de long. V au de talanz enbrunz et clins. |
![]() |
S i qe chant ni flor dalbe spins. N on ual mais qan li uern gelaz. N i ia damor no chausirai.
S i no chau dest amor delong. Q ezenser ni meillor no sai. V ers nulla part pres ni long. Q e tant es sos prez gai et fins. Q e lai el reng de sarrazins. F os eu per lei caitiu clamaz B en parra ioi qan li qerrai.
P er amor deu lostal de long. E t salei plais albergerai. P res de lei se tot soi de long. A donc seran parlamen fins. C an druz luintans sera uizins. A bel diz et a gai solaz. I raz et dolent men partirai.
S eu non uei cest amor de long. E t non sai se ge la uerai. Q ar tan son nostres terres long. E t tant i a pas et chemins. P er qeu non puis estre uezins M as tuiz sia si com deu plaz. D eu qe fist tuiz can uen et uai.
E n fermez cest amor de long. M i don poder pos talent nai. Q e remir cest amor de long. V eraiamen in palazins. S i qe la chambra et lo zardins. M e fos tan pres come longaz. |
Çufre rodel. | Çufre Rodel. |
I | |
L an qan li iorn son long en mai . Mes bel del chant dausels de long . E t can me soi parti de lai . M i menbre dun amor de long . V au de talanz enbrunz et clins . S i qe chant ni flor dalbe spins . N on ual mais qan li uern gelaz . |
Lanqan li jorn son long en mai m'es bel del chant d'ausels de long, et can me soi parti de lai mi menbre d'un'amor de long: vau de talanz enbrunz et clins, si qe chant ni flor d'albespins non val mais qan l'ivern gelaz. |
II | |
N i ia damor no chausirai . S i no chau dest amor delong . Q ezenser ni meillor no sai . V ers nulla part pres ni long . Q e tant es sos prez gai et fins . Q e lai el reng de sarrazins . F os eu per lei caitiu clamaz |
Ni ja d'amor no chausirai si no chau d'est'amor de long, qe zenser ni meillor no sai vers nulla part, pres ni long: qe tant es sos prez gai et fins, qe lai el reng de Sarrazins fos eu per lei caitiu clamaz! |
III | |
B en parra ioi qan li qerrai . P er amor deu lostal de long . E t salei plais albergerai . P res de lei se tot soi de long . A donc seran parlamen fins . C an druz luintans sera uizins . A bel diz et a gai solaz . |
Ben parra joi qan li qerrai per amor Deu l'ostal de long, et s'a lei plais albergerai pres de lei se tot soi de long. Adonc seran parlamen fins can druz luintans sera vizins a bel diz et a gai solaz. |
IV | |
I raz et dolent men partirai . S eu non uei cest amor de long . E t non sai se ge la uerai . Q ar tan son nostres terres long . E t tant i a pas et chemins . P er qeu non puis estre uezins M as tuiz sia si com deu plaz. |
Iraz et dolent m'en partirai s'eu non vei cest amor de long, et non sai se ge la verai qar tan son nostres terres long: et tant i a pas et chemins per q'eu no·n puis estre vezins... mas tuiz sia si com Deu plaz! |
V | |
D eu qe fist tuiz can uen et uai . E n fermez cest amor de long . M i don poder pos talent nai . Q e remir cest amor de long . V eraiamen in palazins . S i qe la chambra et lo zardins . M e fos tan pres come longaz . |
Deu qe fist tuiz can ven et vai en fermez cest'amor de long, mi don poder pos talent n'ai qe remir cest amor de long, veraiamen in palazins, si qe la chambra et lo zardins me fos tan pres come longaz. |
![]() |
En Jaufre rudel de blaia. An cant li iorn son lonc en mai. mes bels douz l chanz dauzels delonh. e quant me soi partit delai. remenbram dunamor delog. uau de talan en bronchs e clis. si q(ue) flors ni chant dal bespis. nom ual plus q(ue) liuers gelatz. |
![]() |
Jamais damor no(n) iausirai. si non uau desta mor de longh. que genser ni meylor no(n) sai. uas nulha part ni pr op ni lonh. tant es sos pretz uerais e fins. que lai el renc dels sar razins. fos eu chaitius p(er) leis clamatz. Iratz e marritz men partrai. si ia remir lamor delonh. que p(er) un ben que meneschai. nai dos mals si bem son delonh. ai com fo ra dretz pelegris. si ia mos flotz ni mei tapis. sion p(er) sos hoilhs remiratz. |
![]() |
Deus q(ue) fe tot can ue euai. e formet nostramor delonh. men don poder quenq(ue)ras lai. eu remir cestamor delonh. ueraiamen en tal aizis. si q(ue) la ca(m)bra eliardins. me resenbles totz iorns palais. Ben parra iois quant li querrai. p(er) amor deu lostal delonh. e si a leis plaz albergarai. pres de leis si ben son delonh. adonch parra parla mens fis. can drutz loindas sera uezis. cab cortes ioi iatz bel solatz. Verdiz q(ui) mapela lichai. e desiran damor delonh. car ta(n) bela do(n) na no(n) sai. uas nulha part ni prop ni lonh. car finamor atan apris. q(ue) cant trobados amans fis. sab ben faire destrains priuatz. |
En Jaufre rudel de blaia. | En Jaufre Rudel de Blaia |
I | |
... An cant li iorn son lonc en mai. mes bels douz chanz dauzels delonh. e quant me soi partit delai. remenbram dunamor delog. uau de talan en bronchs e clis. si q(ue) flors ni chant dal bespis. nom ual plus q(ue) liuers gelatz. |
... an cant li jorn son lonc en mai m'es bels douz chanz d'auzels de lonh, e quant me soi partit de lai remenbra·m d'un'amor de log: vau de talan enbronchs e clis, si que flors ni chant d'albespis no·m val plus que l'ivers gelatz. |
II | |
Jamais damor no(n) iausirai. si non uau desta mor de longh. que genser ni meylor no(n) sai. uas nulha part ni pr op ni lonh. tant es sos pretz uerais e fins. que lai el renc dels sar razins. fos eu chaitius p(er) leis clamatz. |
Ja mais d'amor non jausirai si non vau d'est'amor de longh, que genser ni meylor no·n sai vas nulha part, ni prop ni lonh. Tant es sos pretz verais e fins que lai el renc dels Sarrazins fos eu chaitius per leis clamatz! |
III | |
Iratz e marritz men partrai. si ia remir lamor delonh. que p(er) un ben que meneschai. nai dos mals si bem son delonh. ai com fo ra dretz pelegris. si ia mos flotz ni mei tapis. sion p(er) sos hoilhs remiratz. |
Iratz e marritz m'en partrai si ja remir l'amor de lonh, que per un ben que m'en eschai n'ai dos mals si be·m son de lonh. Ai! com fora dretz pelegris si ja mos flotz ni mei tapis sion per sos hoilhs remiratz. |
IV | |
Deus q(ue) fe tot can ue euai. e formet nostramor delonh. men don poder quenq(ue)ras lai. eu remir cestamor delonh. ueraiamen en tal aizis. si q(ue) la ca(m)bra eliardins. me resenbles totz iorns palais. |
Deus que fe tot can ve e vai e formet nostr'amor de lonh, m'en don poder qu'enqueras lai eu remir cest amor de lonh veraiamen en tal aizis: si que la cambra e·l jardins me resenbles totz jorns palais. |
V | |
Ben parra iois quant li querrai. p(er) amor deu lostal delonh. e si a leis plaz albergarai. pres de leis si ben son delonh. adonch parra parla mens fis. can drutz loindas sera uezis. cab cortes ioi iatz bel solatz. |
Ben parra jois quant li querrai per amor Deu l'ostal de lonh, e si a leis plaz albergarai pres de leis si ben son de lonh; adonch parra parlamens fis can drutz loindas sera vezis c'ab cortes joi jatz bel solatz. |
VI | |
Verdiz q(ui) mapela lichai. e desiran damor delonh. car ta(n) bela do(n) na no(n) sai. uas nulha part ni prop ni lonh. car finamor atan apris. q(ue) cant trobados amans fis. sab ben faire destrains priuatz. |
Ver diz qui m'apela lichai e desiran d'amor de lonh, car tan bela donna non sai vas nulha part ni prop ni lonh. Car fin'amor atan apris que cant troba dos amans fis sab ben faire d'estrains privatz. |
![]() |
ossiames faidius . an que li iorn sunt lonc en mai. . mest bel dolz chanz doisel de . [u]an me sui partis de lai. membre . e amor de loig. vais de talens bru(n)s . et enclins. si que chanz ne flors daubespius. . non val maiz que liuers gelaiz. M ol teg lou segnor per uerai. per que le dit amor de loig. et per un ben que men eschai. ai deus maus. car trop sui de loig. dex car fuisse fas pelegrins. tan que mos fust et mos tapiris. fust deses biauz ex re- mirais. Ben parra iois quant li querrai. per a- mors del hostal deloig. et se li plais herber- gerai. pres de li car trop sui de loig. adonc sera parlemens fins. quant dru lontains se- ront ueisins. en corteis iois gist gens soulais. |
![]() |
I amais damors non jauzirai. se non iau-
zis damors de loig. et bien sai que grieu- ment laurai. quar trop sunt nostres terres loig. dex tant i a pas et chemins. que grie- ment en serai saisius. or seit del tot si cum li plais. |
....... ossiames faidius | ....... ossiames Faidius |
I | |
..... an que li iorn sunt lonc en mai. mest bel dolz chanz doisel de ..... [u]an me sui partis de lai. membre ... e amor de loig. vais de talens bru(n)s et enclins. si que chanz ne flors daubespius. non val maiz que liuers gelaiz. |
..... an que li jorn sunt lonc en mai m'est bel dolz chanz d'oisel de ....... ..... [u]an me sui partis de lai membre ...e amor de loig: vais de talens bruns et enclins, si que chanz ne flors d'aubespius non val maiz que l'ivers gelaiz. |
II | |
Mol teg lou segnor per uerai. per que dit amor de loig. et per un ben que men eschai. ai deus maus. car trop sui de loig. dex car fuisse fas pelegrins. tan que mos fust et mos tapiris. fust deses biauz ex re- mirais. |
Mol teg lou Segnor per verai per que dit amor de loig, et per un ben que m'en eschai ai deus maus car trop sui de loig. Dex! car fuisse fas pelegrins tan que mos fust et mos tapiris fust de ses biauz ex remirais! |
III | |
Ben parra iois quant li querrai. per a- mors del hostal deloig. et se li plais herber- gerai. pres de li car trop sui de loig. adonc sera parlemens fins. quant dru lontains se- ront ueisins. en corteis iois gist gens soulais. |
Ben parra jois quant li querrai per amors de l'hostal de loig, et se li plais herbergerai pres de li car trop sui de loig. Adonc sera parlemens fins quant dru lontains seront veisins en corteis jois gist gens soulais. |
IV | |
Iamais damors non jauzirai. se non iau- zis damors de loig. et bien sai que grieu- ment laurai. quar trop sunt nostres terres loig. dex tant i a pas et chemins. que grie- ment en serai saisius. or seit del tot si cum li plais. |
Ja mais d'amors non jauzirai se non jauzis d'amors de loig, et bien sai que grieument l'aurai quar trop sunt nostres terres loig, dex! tant i a pas et chemins que griement en serai saisius or seit del tot si cum li plais. |
![]() |
L an qant li ior sont lonc en mai mest bel del chant dauziaus de long. et qant me sui partiz de lai membre |
![]() |
moi dune amor de long. uains de talant bruns et enclin. si que chant ne flors daubespin. non mi uaut \mais/ quiuers ia - |
![]() |
| B ien aurai ioi qant li querrai por amor dieu lostal laiz. | de long. et se li plaist serbergerai pres de li que trop sui de long. adous sera parlemanz fins. qant dru lontan. sont pres uoisin. qencorteis geu gist beaus solaz. Jamais |
![]() |
damor non iauzirai. seu no(n) iauzis damor de long. qant por un ben qui men eschai nai dous mals q(ue) t(ro)p sui de long he las q(ue) no(n) fui palerin. si q(ue) mos fuz et mos tapin. fous de ses bels euz remiraz. Celui seignor teng pir uerai. qui fait iauzir damor de long. plus bele ne gencor ne sai negune part ne pres ne long. tant aim son douz uis et son ris. ke lonz en t(er)re es sarrazin. uolgre por li chaitis cla mar. |
I | |
L an qant li ior sont lonc en mai mest bel del chant dauziaus de long. et qant me sui partiz de lai membre moi dune amor de long. uains de talant bruns et enclin. si que chant ne flors daubespin. non mi uaut \mais/ quiuers ia- laiz. |
Lanqant li jor sont lonc en mai m'est bel del chant d'auziaus de long, et qant me sui partiz de lai membre moi d'une amor de long: vains de talant bruns et enclin, si que chant ne flors d'aubespin non mi vaut mais qu'ivers jalaiz. |
II | |
B ien aurai ioi qant li querrai per amor dieu lostal de long. et se li plaist serbergerai pres de li que trop sui de long. adous sera parlemanz fins. qant dru lontan sont pres uoisin. qencorteis geu gist beaus solaz. |
Bien aurai joi qant li querrai per amor Dieu l'ostal de long, et se li plaist s'erbergerai pres de li que trop sui de long; adous sera parlemanz fins qant dru lontan sont pres voisin q'en corteis geu gist beaus solaz. |
III | |
Jamais damor non iauzirai. seu no(n) iauzis damor de long. qant per un ben qui men eschai nai dous mals q(ue) t(ro)p sui de long he las q(ue) no(n) fui palerin. si q(ue) mos fuz et mos tapin. fous de ses bels euz remiraz. |
Ja mais d'amor non jauzirai s'eu non jauzis d'amor de long, qant per un ben qui m'en eschai n'ai dous mals que trop sui de long. He las! que non fui palerin si que mos fuz et mos tapin fous de ses bels euz remiraz! |
IV | |
Celui seignor teng pir uerai. qui fait iauzir damor de long. plus bele ne gencor ne sai negune part ne pres ne long. tant aim son douz uis et son ris. ke lonz en t(er)re es sarrazin. uolgre per li chaitis cla mar. |
Celui Seignor teng pir verai qui fait iauzir d'amor de long, plus bele ne gencor ne sai negune part ne pres ne long. Tant ai·m son douz vis et son ris ke lonz en terre es Sarrazin volgre per li chaitis clamar! |
![]() |
![]() |
![]() |
en iaufre rudel
L an qan li iorn son longenmai mes bels lochanzdauzel de long. e qam mi sui partitz. delai mi membra dun amor de long uau de talan em broncs e diz qesiqe chantz. ni fors dalbre espes non ualmais qiuern gelas |
![]() |
D ieus qi fes totqan uen e uai e forme qestamorde loing. mi don poder al cor qeu ai qen breu remir lamor de loing. qe maintz ia portz ecamis. nieu no sui del plus deuis. mas tot sia si com dieu platz. |
![]() |
B en tieng lo segnor p(er) uerai lamor de loing mais p(er) un ben qi men eschai ual dos mals qar tan fui de loing. aiqe non sui lai pelegris. si qe motz fuitz e mos rapis. fos son dels sieus bels oils miratz. |
![]() |
B en paira ioi qan li qerrai. da la part dieu lostal de loing. esa leis plai malbergarai. pres de leissi ben sui de loing aqest er doutz parlamenz fis. qan drutz loindas sera uezis ab cortes ditz e bel solatz. |
![]() |
I o dautramor non iauzirai si noniau desamor de loing qe gensor ni meillor non sai. uas nulla part ni presni loing (et) es tant sos ric p(re)tz auzitz qe lai el reng dels sarragis fos ieu ab leis c hatius c lamatz. |
![]() |
I ratz e dolenz. men partirai sieuia la uei lamor de loing. e no sai coras la uerai. qe trop son nostras terras loing. |
en iaufre rudel | En Jaufre Rudel |
I | |
Lan qan li iorn son longenmai. mes bels lochanzdauzel de long. e qam mi sui partitz. delai mi membra dun amor de long uau de talan em broncs e clis qesiqe chantz ni Iors dalbre espes non ualmais qiuern gelas |
Lanqan li jorn son long en mai m'es bels lo chanz d'auzel de long, e qam mi sui partitz de lai mi membra d'un'amor de long: vau de talan embroncs e clis, qe si qe chantz ni jors d'albre espes non val mais q'ivern gelas. |
II | |
Dieus qi fes totqan uen e uai e forme qestamorde loing. mi don poder al cor qeu ai qen breu remir lamor de loing. qe maintz ia portz ecamis. nieu no sui del plus deuis. mas tot sia si com dieu platz. |
Dieus qi fes tot qan ven e vai e forme qest'amor de loing, mi don poder al cor q'eu ai q'en breu remir l'amor de loing, qe maintz i a portz e camis ni eu no sui del plus devis... mas tot sia si com Dieu platz! |
III | |
Ben tieng lo segnor p(er) uerai lamor de loing mais p(er) un ben qi men eschai nai dos mals qar tan fui de loing. aiqe non sui lai pelegris. si qe motz fuitz e mos tapis. fos on dels sieus bels oils miratz. |
Ben tieng lo Segnor per verai l'amor de loing, mais per un ben qi m'en eschai n'ai dos mals qar tan fui de loing. Ai! qe non sui lai pelegris si qe motz fuitz e mos tapis fos on dels sieus bels oils miratz. |
IV | |
Ben paira ioi qan li qerrai. da la part dieu lostal de loing. esa leis plai malbergarai. pres de leissi ben sui de loing aqest er doutz parlamenz fis. qan drutz loindas erta uezis ab cortes ditz e bel solatz. |
Ben paira joi qan li qerrai da la part Dieu l'ostal de loing, e s'a leis plai m'albergarai pres de leis si ben sui de loing; aqest er doutz parlamenz fis qan drutz loindas er ta vezis ab cortes ditz e bel solatz. |
V | |
Io dautramor non iauzirai si noniau desamor de loing qe gensor ni meillor non sai. uas nulla part ni presni loing (et) es tant sos ric p(re)tz auzitz qe lai el reng dels sarragis fos ieus ab leis c hatius c lamatz. |
Jo d'autr'amor non jauzirai si non jau des amor de loing, qe gensor ni meillor non sai vas nulla part, ni pres ni loing. Et es tant sos ric pretz auzitz qe lai el reng dels Sarragis fos ieus ab leis chatius clamatz! |
VI | |
Iratz e dolenz men partirai sieuia la uei lamor de loing. e no sai coras la uerai. qe trop son nostras terras loing. |
Iratz e dolenz m'en partirai s'ieu ja la vei l'amor de loing, e no sai coras la verai qe trop son nostras terras loing. |
![]() |
L'an, can li iorn son lonc en Mai, M'es bel lo chan d'auzels de lonh; E can mi soi partitz de lai, Remembra'm d'un'amor de lonh, Vauc de talan brancs et enclis, Sì que chans, ni flor d'Albespis No'm val mai, com l'iverns gelatz. |
![]() |
Ben tenc lo Senhor per verai, Perquieu veirai l'amor de lonh; Mais per un be, que men eschai, N'ai dos mals; car m'es tant de lonh Ai! c'ar mi fos lai pelegris, Sì que mos fustz, e mos tapis Fos per los sieus bels hueills remiratz. |
![]() |
Be'm parrà ioi, can queirai Per amor Dieu ostal de lonh, E s'à lieis platz, albergarai Prop de liei, sì be'm soi de lonh; C'aisì m'es lo parlamens fis, Can drutz loindas es tan vezis; C'ap corte genh iau bel solatz. |
![]() |
Iratz, e dolens men partrai; Sieu non vei sest amor de lonh, E no sai, c'ora lam veirai; Que tan son nostras terras lonh, C'assatz hi a pas, e camis. E per aiso non soi devis; Mais tot sia, sì com lei platz. |
![]() |
Jà mai amor non iauzirai, S'aquest amor non iau de lonh, Que meillor, ni gensor non sai Ves nuilla part ni prop, ni lonh; Que tan pareis sos pretz verais, e fis, Que lai el renh del Sarrazis For ieu per lieis caitius clamatz. |
![]() |
Dieus, que fes tot can ven, e vai E formet sest'amor de lonh; Me don poder, que'l cor quieu n'ai, Con si remir l'amor de lonh. Mais so, quieu vueill, m'es tot tais, |
![]() |
Car aisì 'm fadet mos pairis; Quieu amès, e non fos amatz. |
L'an, can li iorn son lonc en Mai, M'es bel lo chan d'auzels de lonh; E can mi soi partitz de lai, Remembra'm d'un'amor de lonh, Vauc de talan brancs et enclis, Sì que chans, ni flor d'Albespis No'm val mai, com l'iverns gelatz. |
I. Lancan li jorn son lonc en mai m'es bel lo chan d'auzels de lonh, e can mi soi partitz de lai remembra·m d'un'amor de lonh: vauc de talan brancs et enclis, si que chans ni flor d'albespis no·m val mai com l'iverns gelatz. |
Ben tenc lo Senhor per verai, Perquieu veirai l'amor de lonh; Mais per un be, que men eschai, N'ai dos mals; car m'es tant de lonh Ai! c'ar mi fos lai pelegris, Sì que mos fustz, e mos tapis Fos per los sieus bels hueills remiratz. |
II. Ben tenc lo Senhor per verai per qu'ieu veirai l'amor de lonh; mais per un be que m'en eschai n'ai dos mals, car m'es tant de lonh. Ai! car mi fos lai pelegris, si que mos fustz e mos tapis fos per los sieus bels hueills remiratz! |
Be'm parrà ioi, can queirai Per amor Dieu ostal de lonh, E s'à lieis platz, albergarai Prop de liei, sì be'm soi de lonh; C'aisì m'es lo parlamens fis, Can drutz loindas es tan vezis; C'ap corte genh iau bel solatz. |
III. Be·m parra joi can queirai per amor Dieu, ostal de lonh: e, s'a lieis platz, albergarai prop de liei, si be·m soi de lonh. C'aisi m'es lo parlamens fis can drutz loindas es tan vezis c'ap corte genh jau bel solatz. |
Iratz, e dolens men partrai; Sieu non vei sest amor de lonh, E no sai, c'ora lam veirai; Que tan son nostras terras lonh, C'assatz hi a pas, e camis. E per aiso non soi devis; Mais tot sia, sì com lei platz. |
IV. Iratz e dolens m'en partrai, s'ieu non vei sest amor de lonh; e no sai cora la·m veirai, que tan son nostras terras lonh: c'assatz hi a pas e camis, e per aiso no·n soi devis... mais tot sia si com lei platz! |
Jà mai amor non iauzirai, S'aquest amor non iau de lonh, Que meillor, ni gensor non sai Ves nuilla part ni prop, ni lonh; Que tan pareis sos pretz verais, e fis, Que lai el renh del Sarrazis For ieu per lieis caitius clamatz. |
V. Ja mai amor non jauzirai s'aquest amor non jau de lonh, que meillor ni gensor non sai ves nuilla part, ni prop ni lonh: que tan pareis sos pretz verais e fis que lai el renh del Sarrazis for ieu per lieis caitius clamatz! |
Dieus, que fes tot can ven, e vai E formet sest'amor de lonh; Me don poder, que'l cor quieu n'ai, Con si remir l'amor de lonh. Mais so, quieu vueill, m'es tot tais, Car aisì 'm fadet mos pairis; Quieu amès, e non fos amatz. |
VI. Dieus, que fes tot can ven e vai e formet sest'amor de lonh, me don poder, que·l cor qu'ieu n'ai con si remir l'amor de lonh. Mais so qu'ieu vueill m'es tot taïs, car aisi·m fadet mos pairis: qu'ieu ames e non fos amatz. |
![]() |
Lorsque li ior sont lonc en mai. mes biaus doz chant doisel. delonc (et) q(ua)nt me sui p(ar)tiz dela. m enbre mi dune amor delonc vois deca gens b runs (et) enduis si que chans ne flors d'aubes |
![]() |
pin ne mi val ne cuivers gelas |
Lorsque li ior sont lonc en mai. mes biaus doz chant doisel. delonc (et) q(ua)nt me sui p(ar)tiz dela. m enbre mi dune amor delonc vois deca gens b runs (et) enduis si que chans ne flors d'aubes pin ne mi val ne cuivers gelas |
Lorsque li jor sont lonc en mai, m'es biaus doz chant d'oisel de lonc, et quant me sui partiz de la, menbre mi d'une amor de lonc: vois de ça gens bruns et enduis, si que chans ne flors d'aubespin ne mi val ne cu'ivers gelas. |
BdT 190,1
Mss.: C 214, Mʰ² 78, e 182 = Jaufre Rudel (ma autonominatio di En Grimoartz alla cobla VI).
Metrica: a7' b7' c7 d7 e7 f7 g7' h7' (Frank 879:13). Vers di 8 coblas alternadas e retrogradadas di 8 versi, con rim derivatiu ai versi 1/3, 2/4, 5/7, 6/8.
Edizioni: Stimming 1873, p. 57; Ferrari 1991; Lafont 1992, p. 52.
A cura di Flavia Volpe
I.
Lanquan lo temps renovelha
e par la flors albespina,
ai talant d’un chant novelh,
e son florit l’albespi
qu’ieu sai cum lo chans refri
doussament per miei la bruelha,
lo rossinhols s’esbaudeja.
II.
E quan lo boscs reverdeja
nais fresca e vertz la fuelha
adoncas ieu reverdei
de joi e florisc cum suelh,
ab lo dous chan del mati,
que fan d’amor li auzelh,
jauzens somon a l’aurelha.
III.
E pus l’us l’autre s’enselha,
e·l par ves sa par s’aizina,
de nos es dregz, que s’enselh
quascus d’atretal aizi
ab fin’amor ses erguelh
qu’ieu conosc assatz e vey,
pus la malvestatz s’orguelha
qu’amors non deu far enveja.
IV.
Jois ab amar cabaleja,
e·s veston d’una despuelha,
e cui que desabalei,
d’escassedat mi despuelh;
amors si senh ab joi fi,
e jois fa d’amor capdelh,
e malvestatz, que no fina,
baissa pretz e·l descapdelha.
V.
Cortezament assembelha
amors vera e s’afina,
que de joi fa son sembelh,
per qu’ieu plus ves lieis acli,
e malvestatz dezacuelh
pretz, que no sap on s’estei,
per qu’ieu laus, jovens acuelha
amor et ab lieis esteja.
VI.
Aissi voluda e guerreja
mai lo ben, que Dieus lur tuelha,
als avars, qui ieu guerrei,
mais no val re so que·ls tuelh,
ans porta jovens tapi
s’amors no·i fai son apelh
tota joja s’atapina
c’uns no vol pretz ni l’apelha.
VII.
Res el mon non es plus belha
d’amor veraia vezina,
ni re non tenc mai per belh
ni·m vol aver a vezi
ves nulha part on reduelh,
qu’ieu puesca trobar mersei,
rics malvatz gara e rodelha,
et amors ri e merseja.
VIII.
Sobre·ls melhors senhoreja
mos chans, en qual guiza·m vuelha,
e·ls motz laissa·ns senhorei,
e·ls sai dir aissi cum vuelh;
e vec vos del vers la fi,
qu’En Grimoartz vos espelh,
qu’ab joi lo las e l’afina,
si·s qui be·l chant ni l’espelha.
I.
Lanquan lo temps renovelha
e par la flors albespina,
ai talant d’un chant novelh
qu’ieu sai cum lo chans refrí
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .;
doussament per miey la bruelha
lo rossinhòl s'esbaudeya.
II.
E quand lo bòsc reverdeya,
nays fresca e vertz la fuelha,
adoncas ieu reverdey
de jòy e florisc cum suelh,
ab lo dous chan del matí
que fan d’amor li auzelh
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .;
jauzens somón a l’aurelha.
III.
E pus l’us l’autre s’enselha,
e’l par ves sa par s’aizina,
de nos es dregz que s’enselh
quascus d’autretral aizí,
ab fin’amor, ses erguelh.
Qu’ieu conosc assatz e vey,
pus la malvestatz s’orguelha,
qu’amor non deu far enveya.
IV.
Jòys ab amar cabaleya,
e’s veston d’una despuelha,
e cui que desabaley,
d’escassedat mi despuelh;
amors si senh ab jòy fi
e yòys fa d’amor capdelh,
e malvestat que no fina,
bayssa prez e’l descapdelha.
V.
Cortezament assembelha
amors vera e d’afina,
que de jòy fa son sembelh,
per qu’ieu plus ves lieys aclí:
e malvestat dezacuelh
pretz que no sap on s’estey.
Per qu’ieu laus jovens acuelha
amors e ab lieys esteya.
VI.
Sobre’ls melhors senhoreya
mos chans en qual guiza’m vuelha,
e’ls motz laissans senhorey
e’ls say dir aissí cum vuelh.
E vec vos del vers la fi
qu’En Grimoartz vos espelh:
qu’ab jòy lo las’ e l’afina
si’s qui bel chant ni l’espelha.
I.
Lanquan lo temps renovelha
e par la flors albespina,
ai talant d’un chant novelh,
e son florit l’albespi
[qu’ieu sai cum lo chans refri]
doussament per miei la bruelha,
lo rossinhols s’esbaudeja.
II.
E quan lo boscs reverdeja
nais fresca e vertz la fuelha,
adoncas ieu reverdei
de joi e florisc cum suelh,
ab lo dous chan del mati,
que fan d’amor li auzelh,
jauzens somon al aurelha.
III.
E pus l’us l’autre s’enselha,
el par ves sa par s’aizina,
de nos es dregz, que s’enselh
quascus d’atretal aizi
ab fin’ amor ses erguelh,
qu’ieu conoso assatz e vey,
pus la malvestatz s’orguelha
qu’amors non deu far enveja.
IV.
Jois ab amar cabaleja,
es veston d’una despuelha,
e cui que desabalei,
d’escassedat mi despuelh;
amors si senh ab joi fi,
e jois fa d’amor capdelh,
e malvestatz, que no fina,
baissa pretz el descapdelha.
V.
Cortezament assembelha
amors vera e s’afina,
que de’ joi fa son sembelh,
per qu’ieu plus ves lieis acli,
e malvestatz dezacuelh
pretz, que no sap on s’estei,
per qu’ieu laus, jovens acuelha
amor et ab lieis esteja.
VI.
Aissi voluda e guerreja
mai lo ben, que dieus lur tuelha,
als avars, qui ieu guerrei,
mais no val re so quels tuelh,
ans porta jovens tapi
s’amors noi fai son apelh
tota joja s’atapina
c’uns no vol pretz ni l’apelha.
VII.
Res el mon non es plus belha
d'amor veraja vezina,
ni re non tenc mai per belh
nim vol aver a vezi
ves nulha part on reduelh,
qu’ieu puesca trobar mersei,
rics malvatz gara e rodelha,
et amors ri e merseja.
VIII.
Sobrels melhors senhoreja
mos chans, en qual guizam vuelha,
els motz laissans senhorei
els sai dir aissi cum vuelh;
e vec vos del vers la fi,
qu’en Grimoartz vos espelh,
qu’ab joi lo las e l’afina,
sis qui bei chant nil espelha.
Testo Careri 1996, p. 400.
Lan can lo tems renouella E par la flor albespina Ai talant dun chan nouel E son flurit li albespi Quieu sai com lo chans refri Doussamen per mei la brueilla Lo rossinhol sesbaudeia. |
I. Lancan lo tems renovella e par la flor albespina, ai talant d'un chan novel, e son flurit li albespi qu'ieu sai com lo chans refri doussamen per mei la brueilla, lo rossinhol s'esbaudeja. |
E can lo bosc reuerdeia Nais fresca e uertz la fueilla Adoncas reuerdei de ioi com sueill Ab lo dous chant del mati Que faun damor li auzel iauzen So mou lauzeletz laureilla. |
II. E can lo bosc reverdeja nais fresca e vertz la fueilla adoncas reverdei de joi com sueill, ab lo dous chant del mati, que faun d'amor li auzel jauzen, so mou l'auzeletz l'aureilla. |
E pos luns lautre senseilla El par ues sa par saizina De nos es dreitz que sen sel Cascuns dautretal aizi Ab fin amor ses ergueill Quieu conosc asatz e uei Pos la maluestatz sergueilla Camor non deu far enueia. |
III. E pos l'uns l'autre s'enseilla, e·l par ves sa par s'aizina, de nos es dreitz, que s'ensel cascuns d'autretal aizi ab fin'amor ses ergueill qu'ieu conosc asatz e vei, pos la malvestatz s'ergueilla c'amor non deu far enueja. |
Iois ab amor cabaleia Es uieston duna despueilla E cui que E cui que descabelei Escasedatz ni despueill Amors si senh ap ioi fi E iois fai damor capdel E maluestatz que non fina Baissa pretz el descapdela |
IV. Jois ab amor cabaleja, e·s vieston d'una despueilla, e cui que descabelei, escasedatz ni despueill; amors si senh ap ioi fi, e jois fai d'amor capdel, e malvestatz, que non fina, baissa pretz e·l descapdela. |
Cortezament asembela Amors uers esaclina Que de ioi fai son sembel Perquel plus ues lieis acli E maluestatz desacueill Pretz que no sap on sestei Perquieu laus iouens acueilla Amor et ab liei esteia. |
V. Cortezament asembela amors vers e s'aclina, que de joi fai son sembel, per que·l plus ves lieis acli, e malvestatz desacueill pretz, que no sap on s'estei, per qu'ieu laus, jovens acueilla amor et ab liei esteja. |
Aissi uoluda e guerreia Mai lo ben que dieus lur tueilla Als auars qui ieu guerrei Mai noual re no quels tueill Ans porta iouens tapi Samors noi fai son apel Tota ioia satapina Cuns no uol pretz ni lapella. |
VI. Aissi voluda e guerreja mai lo ben, que Dieus lur tueilla, als avars qui ieu guerrei, mai no val re no que·ls tueill, ans porta jovens tapi s'amors no·i fai son apel tota joia s'atapina c'uns no vol pretz ni l'apella. |
Res el mon non es plus bella Damor ueraia uezina Ni re non tenc mai per bel Nim uol auer a uezi Ves nuilla part ]n[on rodueill Quieu puesca trobar merse Ricx maluatz garde rodeilla Et amors ri e merseia. |
VII. Res el mon non es plus bella d'amor veraia vezina, ni re non tenc mai per bel ni·m vol auer a vezi ves nuilla part on rodueill, qu'ieu puesca trobar merse, ricx malvatz gard' e rodeilla, et amors ri e merseia. |
Sobrels nouels senhoreia Mos chans en cal guizam uueilla Els motz laisans senhorei]a[ El sai dir aisi com uueill E au uos E au uos del uers la fi Qen grimoartz no sespel Cap ioi lo lassa e lafina Sis qui bel chant ni lespella. |
VIII. Sobre·ls novels senhoreja mos chans, en cal guiza·m vueilla, e·ls motz laisa·ns senhorei, e·l sai dir aisi com vueill; e au vos del vers la fi, q'en Grimoartz no s'espel, c'ap joi lo lassa e l'afina si·s qui be·l chant ni l'espella. |
BdT 262,3
Mss.: C 215, E 150, M 166, Mʰ² 77, R 63, b¹ 5, e 192, α 29417, κ 71 = Jaufre Rudel; a² 458 = Bernart Marti.
Metrica: a8 b8 b8 a8 a8 b8 (Frank 470:5). Vers di 6 coblas unissonans di 6 versi, seguite da una tornada di 2.
Melodia: ABABCD (ms. R).
Edizioni: Stimming 1873, p. 53; Paris 1893, p. 257; Bertoni 1911c; Jeanroy 1915, p. 16; Richter 1976, p. 303 (α); Pickens 1978, p. 215; Wolf - Rosenstein 1983, p. 134; Chiarini 1985, p. 55; Lafont 1992, p. 60; Chiarini 2003, p. 54.
Vai al Rialto [49].
A cura di Flavia Volpe
I.
No sap chantar qi son non di,
ni vers trobar [qui motz non fa],
ni no conois rima com va
si razo non enten en si;
[mas] lo mieus chantz es enaissi,
con plus l’auzires mas valra.
II.
Nuls hom nos meravill de mi
s’eu am zo qe ia nom veira,
q’el cor ioi d’autr’ amor non ha
mas de cella q’ieu hanc non vi;
ni per autre ioi tan non ri,
senes pro qe ia no m’aura.
III.
E si tan fai de zo devi,
ma donna cossi m’amara,
pos messatgiers lai non ira,
ni eu men metrai el cami?
E s’anc per leis null mal suffri,
ia per mon grat non o sabra.
IV.
Ben sai q’anc de leis non iauzi,
n’ella de mi non iauzira,
ne per zon amic nom tenra,
ni covent nom fara de si:
anc ver nom diz ni nom menti,
car non cove ni non esca.
V.
Colps de ioi mi fer, qe m’ausi,
e ponha d’amor, qem sostra
la charn, per qel cors magrira;
qe anc mais tant fort nom feri,
ni per autre tant non langui;
non sai qals bes men avenra.
VI.
Anc tan soven no m’adormi,
mos esperitz tost non fos la,
ni tan d’ira non ac de sa,
q’ades ab ioi no fos aqi,
e qan mi reveil al mati
totz mos bos sabers mi trazva.
VII.
Fagz es lo vers, q’anc noi falli,
e tot zo q’i es ben esta;
e cel qi de mi l’apenra,
gart nol frang ni nol penzi
e [vuelh l’auja] en caerci
Bertranz nil Comz lai en Tolza.
VIII.
Bons es lo soms e faran i
qalqe ren don hom chantara.
I.
Non sap chantar qui so non di,
ni vers trobar qui motz no fa,
ni conois de rima co·s va
si razo non enten en si.
Mas lo mieus chans comens’ aissi:
com plus l’auziretz, mais valra. a a
II.
Nuils hom no·s meravill de mi
s’ieu am so que ja no·m veira,
que·l cor joi d’autr’amor non a
mas de cela qu’ieu anc no vi,
ni per nuill joi aitan no ri
e no sai quals bes m’en venra. a a
III.
Colps de joi me fer, que m’ausi,
e ponha d’amor que·m sostra
la carn, don lo cors magrira;
et anc mais tan greu no·m feri
ni per nuill colp tan no langui,
quar no cove ni no s’esca. a a
IV.
Anc tan suau no m’adurmi
mos esperitz tost no fos la,
ni tan d’ira non ac de sa
mos cors ades no fos aqui;
e quan mi reisit al mati
totz mos bos sabers mi desva. a a
V.
Ben sai c’anc de lei no·m jauzi
ni ja de mi no·s jauzira,
ni per son amic no·m tenra
ni coven no·m fara de si.
Anc no·m dis ver ni no·m menti,
ni no sai si ja s’o fara. a a
VI.
Bos es lo vers, qu’anc no·i falhi
e tot so que·i es ben esta;
e sel que de mi l’apenra
gart se no·l franha ni·l pessi.
Car si l’auzon en Caersi
En Bertrans e·l coms en Tolza, a a
VII.
Bos es lo vers, e faran hi
calque re don hom chantara. a a
I.
Non sap chantar qui so non di
ni vers trobar qui motz no fa,
ni conois de rima co·s va
si razo non enten en si.
Mas lo mieus chans comens’ aissi:
com plus l’auziretz, mais valra. a a
II.
Nuils hom no·s meravill de mi
s’ieu am so que ja no·m veira,
que·l cor joi d’autr’amor non a
mas de cela qu’ieu anc no vi,
ni per nuill joi aitan no ri
e no sai quals bes m’en venra. a a
III.
Colps de joi me fer, que m’ausi,
e ponha d’amor que·m sostra
la carn, don lo cors magrira;
et anc mais tan greu no·m feri
ni per nuill colp tan no langui,
quar no conve ni no s’esca. a a
IV.
Anc tan suau no m’adurmi
mos esperitz tost no fos la,
ni tan d’ira non ac de sa
mos cors ades no fos aqui;
e quan mi reisit al mati
totz mos bos sabers mi desva. a a
V.
Ben sai c’anc de lei no·m jauzi
ni ja de mi no·s jauzira,
ni per son amic no·m tenra
ni coven no·m fara de si.
Anc no·m dis ver ni no·m menti,
ni no sai si ja s’o fara. a a
VI.
Bos es lo vers, qu’anc no·i falhi
e tot so que·i es ben esta;
e sel que de mi l’apenra
gart se no·l franha ni·l pessi.
Car si l’auzon en Caersi
en Bertrans e·l coms en Tolza, a a
VII.
bos es lo vers, e faran hi
calque re don hom chantara. a a
I.
No sap chantar qui so no di,
Ni vers trobar qui motz no fa,
Ni conois de rima co·s va
Si razo non enten en si.
Mas lo mieus chans comens’ aissi
Com plus l’auziretz, mais valra, a a.
II.
Nuils hom no·s meravill de mi
S’ieu am so que ja no·m veira,
Que·l cor joi d’autr’amor non ha
Mas de cela qu’ieu anc no vi,
Ni per nuill joi aitan no ri,
E no sai quals bes m’en venra, a a.
III.
Colps de joi me fer, que m’ausi,
Et ponha d’amor que·m sostra
La carn, don lo cors magrira;
Et anc mais tan greu no·m feri,
Ni per nuill colp tan no langui,
Quar no cove ni so s’esca, a a.
VI.
Anc tan suau no m’adurmi
Mos esperitz tost no fos la,
Ni tan d’ira non ac de sa
Mos cors ades no fos aqui:
E quan mi resveill al mati
Totz mos bos sabers mi desva, a a.
V.
Ben sai c’anc de lei no·m jauzi,
Ni ja de mi no·s jauzira,
Ni per son amic no·m tenra
Ni coven no·m fara de si;
Anc no·m dis ver ni no·m menti
E no sai si ja s’o fara, a a.
VI.
Bon es lo vers, qu’anc no·i falhi,
Et tot so que·i es ben esta;
E sel que de mi l’apenra
Gart se no·l franha ni·l pessi;
Car si l’auran en Caersi
En Bertrans e·l coms en Tolza, a a.
VII.
Bos es lo vers, e faran hi
Calque re don hom chantara, a a.
I.
No sap chantar qui so non di
ni vers trobar qui motz no fa,
ni conoys de rima quo’s va
si razons non entén en si.
Però mos chans comens’aissí,
quon plus l’auziretz, mais valrà.
II.
Nulhs hòm no’ys meravilh de mi
s’ieu am sò que no veyrai ja
ni nulha res ta mal no’m fa
quo sò qu’anc de mos huelhs no vi,
ni no’m dis ver ni no’m mentí
ni no sai si ja sò farà.
III.
Còlp de jòy me fier, que m’aucí
ab poncha d’amor que’m sostrà
lo còr don la carns magrirà,
se’m breu mercé no’l pren de mi.
E anc hòm tan gen no morí
ab tan dous mal, ni non s’eschà.
IV.
Anc ta suau no m’adurmí
que mos esperitz no fos la,
a la belha que mon còr a,
on mey voler fan dreg camí.
E pòt ben dir sa man m’aucí,
que mais tan fizel non aurà.
V.
Un’ amor lonhdana m’aucí,
e’l dous dezirs propdàs m’està
e quan m’albir qu’eu me’n an la
en forma d’un bon pellegrí,
mey voler son sai; anc issí
de ma mòrt qu’estiers no serà.
VI.
Peironet, passa riu, di-li
que mo còrs a lieys passarà,
e si li platz alberguar m’a,
per que’l parlamen serà fi.
Mal me faderon mey pairí,
s’amors m’aucí per lieys que m’a.
VII.
Bos es lo vers, s’ieu no’y falhí,
ni tot sò que y es ben està,
e selh que de mi l’apenrà
guard-si que res no m’i cambí,
que si l’auzon en Caercí
lo vescòms ni’l còms en Tòlza.
Bos es lo vers e faràn-hi
quasqus don mos chans gensarà.
I.
No sap chantar quil so no di,
Ni vers trobar quils motz non fa,
Ni conois de rima cos va,
Si razo non enten en si;
Ma lo mieus chans comens aisi:
Com plus l’auziretz mais valra a a.
II.
Nulhs hom nos meravilh de mi
S’ieu am so que ja nom veira,
Qu’el cor joi d’autr’ amor non a
Mas d’aissella que anc non vi;
Ni per nulh joi aitan no ri,
E no sai quals bas m’en venra a a.
III.
Colps de joi me fer, que m’auci,
E ponha d’amor, quem sostra
La carn, don lo cors magrira;
Et ano mais tan greu nom feri,
Ni per nulh colp tan non langui,
Quar no cove ni no s’esca a a.
IV.
Ane tan suau no m’adurmi
Mos esperitz tost non fos la,
Ni tan d’ira non ac de sa
Mos cors ades no fos aqui;
Mais quant mi reissit lo mati,
Totz mos bos sabers mi desva a a.
V.
Ben sai qu’anc de leis nom jauzi,
Ni ja de mei nos jauzira,
Ni per son amie nom tenra
Ni coven nom fara de si;
Ane nom dis ver ni nom menti,
E no sai si ja so fara a a.
VI.
Bos es lo vers, qu’anc noi falhi,
E tot so quei es ben esta;
E sel que de mi l’apenra
Gart nol franha ni nol pessi;
E vuelh l’auja en Caersi
En Bertrams, el coms en Tolsa a a.
VII.
Bos es lo vers, e faran hi
Qualque res don hom chantara a a.
Versione 1:
I.
No sap chantar qui so non di
Ni vers trobar qui motz no fa
Ni connoys de rima quo·s va
Si razos non enten en si;
Pero mos chans comens’ aissi:
Quon plus l’auziretz, mais valra.
II.
Nulhs hom no·y·s meravilh de mi
S’ieu am so que no veyrai ja;
Ni nulha res ta[n] mal no·m fa
Quo so qu’anc de mos huelhs no vi:
Ni no·m dis ver ni no·m menti
Ni no sai si ja so fara.
III.
Colp de joy me fier que m’auci
Ab poncha d’amor que·m sostra
Lo cor, don la carns magrira
S’em breu merce no·l pren de mi;
E anc hom tan gen no mori
Ab tan dous mal ni no·n s’escha.
IV.
Anc ta[n] suau no m’adormi
Que mos esperitz no fos la
A la belha que mon cor a,
On mey voler fan dreg cami;
E pot ben dir s’a man m’auci,
Que mais tan fizel non aura.
V.
Un’ amor lonhdana m’auci
E·l dous dezirs propdas m’esta,
E quan m’albir qu’ieu me n’an la
En forma d’un bon pellegri,
Mey voler son siey anc issi
De ma mort, qu’estiers no sera.
VI.
Peironet, passa riu; di li
Que mos cors a lieys passara,
E si li platz, alberguar m’a,
Per que·l parlamen sera fi.
Mal me faderon mi pairi
S’amors m’auci per lieis que m’a.
VII.
Bos es lo vers s’ieu no·y falhi,
Ni tot so que·y es, ben esta;
E selh que de mi l’apenra,
Guart si que res no mi cambi,
Que si l’auzon en Caersi
Lo vescoms ni·l coms en Tolza.
VIII.
Bos es lo sos, e faran hi
Quas que don mos chans gensara.
Versione 2:
I.
No sap chantar qui so non di
Ni vers trobar qui motz non fa
Ni conois de rima co·s va
Si razo non enten en si;
Mas lo mieus chans comens’aissi:
Con plus l’auziretz, ma[i]s valra.
II.
Nuils hom no·s meravill de mi
S’ieu am so que ja no·m veira,
Que·l cor joi d’autr’ amor non a
Mas de cela que anc no vi,
Ni per nuill joi aitan no ri;
E no qual bes me·n venra.
III.
Colps de joi me fer que m’ausi
E ponha d’amor que·m sostra
La carn, don lo cors magrira;
Et anc mais tan greu no·m feri
Ni per nuill colp tan no langui,
Quar no cove ni so s’esca.
IV.
Anc tan soven no m’adurmi,
Mos esperitz tost no fos la,
Ni tan d’ira non ac de sa,
Mos cors ades no fos aqu,
Ho, quan mi resveill al mati,
Totz mos bos sabers mi desva.
V.
Ben sai, anc de leis no·m jauzi
Ni ja de mi no·s jauzira
Ni per son amic [no·m ten]ra
Ni coven no·m f[ara de si:
Anc no·m dis] ver ni no·m [menti
Ni no sai si ja mi vei[ra.
VI.
Bos es [lo vers, anc no·l failli,
Si tot so que]e·i es, be[n esta;
E sel que de mi l’apenra
Ga]rt no·l [franha ni no·l pessi,
E vueill l’auia] en Caerc[i]
[En Bertrans e·l coms en Tolza].
VII.
Bos es [lo vers, e faran hi
Cal que re don] hom cha[ntara.]
Versione 1-a:
I.
No sap chantar qi·l son no di
Ni·l vers trobar qi·ls motz no fa
Ni no sa re rima con si va
Si razos non enten en si;
Pero mos chant comens’ aissi:
Con plus l’ausirez, mais valra. a. a.
II.
Ja nulls no·s meravilh de mi
S’ieu am ço qu’ieu non veirai ja,
Qar nuilha res tan mal no·m fa
Con ço qez anc dels hueilhs non vi:
Anc mais nul temps no mi menti
Ni no sai si ja so fara. a. a.
III.
Anc tan suau no m’adurmi
Qe mos esperitz no fos la
On li bella si dorm, et ja
Mei dezir fan lai lur cami;
Mei suspir son sei assasi;
De l’amor no sai qo·m penra. a. a.
IV.
Bos es le sons s’ieu non menti
E tot qant i a, ben ista;
E cel qi de mi l’apenra
Gard si non mueva ni camgi,
Qar si l’auson en Caerzi;
Le coms de Tolza l’entendra. a. a.
Versione 1-b:
I.
No sap chantar qui· so no·m di
Ni·l vers trobar qui·ls motz no fa
Ni no sap de rima co·s va
Si razo non enten en si,
Mais lo mieu chant comen aisi:
Com pus l’auziretz, mais valra.
II.
Nuls hom no·s meravilh de mi
S’ieu am so qu’enquar vist no m’ha,
Car m’autra mon cors joy non a
Mais d’aisela qu’ieu anc no vi:
Ni no·m dis ver ni no·m menti
Ni no sai si ja so fara.
III.
Colp de joy me fer que m’ausi
E ponha d’amor que·m sostra
La carn, don mon cors magrira,
Et anc mais tan greu no·m fezi
Ni per nulh colp tant non lagui
Ni no·s mue ni no s’e[s]cha.
IV.
Anc tan suau no m’andormi
Qe mos esperitz no fos la
Ni tan d’ira non anc de sa
Mon cors, c’ab guag no si aisi;
Mais cant mi ressit lo mati
Tot mon bo saber si desva.
V.
Bos es lo vers can no·i falhi,
E tot so que·i es, ben esta,
E sel que de mi l’apenra
Gart se no·i falha ni·l pessi,
Qu[e] si l’auzo en Lemozi
E Bertrans e·l coms el Tolza.
VI.
Bons er lo sos e faran y
Calsque motz que hom chantara.
Versione 2-a:
I.
No sap chantar qi son non di
Ni vers trobar [qui motz no fa]
Ni conois de rima, com va,
Si razo non enten en si;
[Mais] lo mieus chant comen[s]’ aissi:
Con plus l’auzires, mas valra.
II.
Nuls hom no·s meravill de mi
S’eu am zo qe ja non veira.
Qe·l cors joi d’autr’ amor non ha
Mas de cella q’ieu hanc non vi,
Ni per autre joi tan no ri
Senes pro qe ja no n’aura.
III.
E si tan fai qe zo devi,
Ma domna cossi m’amara,
Pos massatgiers la non ira
Ni eu me·n metrai el cami:
E s’anc per lieis null mal sufri,
Ja per mon grat non o sabra.
IV.
Ben sai q’anc de leis non jauzi
N’ella de mi non jauzira,
Ne per zon amic no·[m] tenra
Ni covent non fara de si:
Anc ver non diz ni no menti,
Car non cove ni non esca.
V.
Colps de joi me fer qe m’aussi
E pois chan d’amor en sostra,
Lo chan per qe·l cor m’ajura,
Qe anc mais tan fort non magri
Ni per autres tant non langui,
Non sai qals bes me n’avenra.
VI.
Anc tan soven no adormi,
Mos esp[e]rits tost non fos la,
Ni tant ira non ac de la
Q’ades ab joi no·l fos aqi;
E qan mi reveil al mati
Totz mos bos sabers mi trazva.
VII.
Fagz es lo vers q’anc no·i falhi,
Si tot zo q’i es, ben esta;
E cel qi de mi l’apenra
Gart no·l fran[ha] ni [no·]l pezi,
Car il [l’auzon] en Caerci:
Bertranz [e·l] comz lai en Tolza.
VII.
Bos es lo soms e faran i
Qal qe ren don hom chantara.
Testo di α
Nulhs hom no·s meravilh de mi
S'ieu am sso que ia no·m veira,
Que·l cors ioi d'autr'amor non ha
Mas de cela qu'ieu anc no vi
Ni per nulh ioi aitan non ri
Ni no sai quals bes m'en venra.
I.
No sap chantar, qui so no di,
ni vers trobar, qui motz no fa,
ni conois de rima cos va,
si razo non enten en si;
mas lo mieus chans comens aisi,
con plus l’auziretz, mais valra a a.
II.
Nulhs hom nos meravilh de mi,
s’ieu am so que no veirai ja,
qu’el cor joi d’autr’ amor non a
mas d’aissella, que anc non vi;
anc nom dis ver ni nom menti,
ni so sai, si ja so fara a a.
III.
Colp de joi me fer, quem ausi,
e ponha d’amor, quem sostra
la carn, don lo cors magrira;
et anc mais tan greu nom feri,
ni per nulh colp tan non langui;
quar no cove ni so s’esca a a.
VI.
Anc tan suau nom adurmi,
mos esperitz tost no fos la,
ni tan d’ira non ac de sa,
mos cors ades no fos aqui;
mais, quan mi reissit lo mati,
totz mos bos sabers mi desva a a.
V.
Ben sai c’anc de leis nom jauzi,
ni ja de mi nos jauzira
ni per son amic nom tenra
ni coven nom fara de si
ni per nulh joi aitan no ri,
e no sai quals bes m’en venra a a.
VI.
Un’ amor lonhdana m’auci,
el dous dezirs propdas m’esta,
e quan m’albir, qu’ieu m’en an la
en forma d’un bon pellegri,
mei voler son siei anc issi
de ma mort qu’estiers non sera a a.
VII.
Peironet, passa riu d’Ili,
que mos cors a lieis passara,
e si li platz, alberguar m’a,
per quel parlamens sera fi;
mal me faderon mei pairi,
s’amors m’auci per lieis que m’a a a.
VIII.
Bos es lo vers, can noi falhi,
e tot so quei es, ben esta;
e sel que de mi l'apenra
gart se, noi falha nil pessi;
car si l’auzon en Caerci
en Bertrans el coms en Tolza a a.
IX.
Bos es lo vers, e faran hi
calque re, don hom chantara a a.
I.
No sap chantar qui so non di,
ni vers trobar qui motz no fa,
ni conois de rima co·s va
si razo non enten en si;
mas lo mieus chans comens’aisi:
con plus l’auziretz, mais valra.
II.
Nuils hom no·s meravill de mi
si ieu am so que ja no·m veira,
que·l cor joi d’autr’amor non a
mas de cela que anc no vi,
ni per nuill joi aitan no ri;
e no sai qual bes m’en venra.
III.
Colps de joi me fer que m’ausi,
e ponha d’amor que·m sostra
la carn, don lo cors magrira;
et anc mais tan greu no·m feri,
ni per nuill colp tan lo langui,
quar no cove ni no s’esca.
IV.
Anc tan suau no m’adurmi,
mos esperitz tost no fos la,
ni tan d’ira non ac de sa,
mos cors ades no fos aqui;
mais quan mi resveill al mati,
totz mos bos sabers mi desva.
V.
Ben sai, anc de leis no·m jauzi,
ni ja de mi no·s jauzira,
ni per son amic no·m tenra,
ni coven no·m fara de si;
anc no·m dis ver ni no·m menti,
ni no sai si ja o fara.
VI.
Bos es lo vers, anc no·i failli,
si tot so que·i es ben esta;
e sel que de mi l’apenra
gart no·l franha ni no·l pessi;
e vueill l’auja en Caersi
En Bertrans e·l coms en Tolza.
VII.
Bos es lo vers, e faran hi
calque re don hom chantara.
Ordine coblas:
I | II | III | IV | V | VI | VII | ||
EMʰ²(1)e(2) | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
a² | 1 | 2(1-5+6bis) | ap. 1 | 5(1-5)+3(6) | 3(1-5)+2(6) | 4 | 6 | 7 |
C | 1 | 2(1-2+3-4bis)+5(5-6) | 3(1-3+4-6bis) | 4(1-2+3-6bis) | ap. 2 | ap. 3 | 6 | 7 |
MMʰ²(2)e(1) | 1 | 2(1-2+3-4bis)+5(5-6) | 4(1-2+3-6bis) | 6 | ||||
R | 1 | 2(1-4)+5(5-6) | 3 | 4 | 6 | 7 | ||
b¹ | 1 | |||||||
α | 2 |
1
C: No sap chantar qui so non di
E: No sap chantar qui so non di
M: Non sap chantar qi·l son no di
Mʰ²(1): No sap chantar qui·l so non di
Mʰ²(2): Nons sap chantar qi·l son no di
R: No sap cantar qui·l so no·m ditz
a²: Non sap chantar qi son non di
b¹: No sap chantar qui·l so non di
e(1): No sap chantar qui·l son no di,
e(2): No sap chantar qui·l son non di
2
C: ni vers trobar qui motz no fa
E: ni vers trobar qui motz no fai
M: ni·l vers trobar qi·ls motz no fa
Mʰ²(1): ni vers trobar qui·ls motz non fa
Mʰ²(2): ni·l vers trobar qi·ls motz no fa
R: ni·l vers trobar qui·ls motz no fay
a²: ni vers trobar
b¹: ni vers trobar qui·ls motz non fa
e(1): ni·l vers trobar qui·ls motz no fa
e(2): ni vers trobar qui·ls motz no fa
3
C: ni conoys de rima quo·s va
E: ni conois de rima co·s va
M: ni sap de rima con si va
Mʰ²(1): ni conois de rima co·s va
Mʰ²(2): ni sap de rima con si va
R: ni no sap de rima co·s vay
a²: ni non conois rima com va
b¹: ni conois de rima co·s va
e(1): ni sap de rima con si va
e(2): ni sap de rima con si va
4
C: si razos non enten en si
E: si razo non enten en si
M: si rason non enten en si
Mʰ²(1): si razo non enten en si
Mʰ²(2): si rason non enten en si
R: si razo non enten e si
a²: si razo non enten ensi
b¹: si razo non enten en si
e(1): si rason non enten en si
e(2): si razo non enten en si
5
C: pero mos chans comens'aissi
E: mas lo mieus chans comens aisi
M: pero mon chant comens'aissi
Mʰ²(1): mai lo mieus chantars comens'aisi
Mʰ²(2): pero mon chan comens'aissi
R: mais lo meu chant comens'aisi
a²: lo mieus chantz es enaissi
b¹: pero mon chant comens aisi
e(1): pero mon chant comens'aissi
e(2): mai lo mieus chantars comens'aissi
6
C: quon plus l'auziretz mais valra.
E: con plus l'auziretz mais valra.
M: con plus l'ausires, mais valra. a a
Mʰ²(1): con plus l'auziretz mais valra.
Mʰ²(2): con plus l'ausires mais valra.
R: com pus l'auziretz mais valra.
a²: con plus l'auzires mas valria.
b¹: con pluz l'auziretz mais valra.
e(1): con plus l'auziretz mais valra.
e(2): con plus l'audiretz mais valra.
7
C: Nulhs hom no·ys meravilh de mi
E: Nuils hom no·s meravill de mi
M: Ja nulls no·s meravilh de mi
Mʰ²(1): Nuils hom no·s meravill de mi
Mʰ²(2): Ja nulls no·s meravill de mi
R: Nuls hom no·s meravilh de mi
a²: Nuls hom no·s meravill de mi
e(2): Nulls hom no·s meravill de mi
α: Nulhs hom no·s meravilh de mi
8
C: s'ieu am so que no veyrai ja
E: si ieu am so que ja no·m veira
M: s'ieu am ço q'ieu non veirai ja
Mʰ²(1): s'ieu am so que ja no·m veira
Mʰ²(2): s'ieu am ço q'ieu non veirai ja
R: s'ieu am so qu'enquer vist no·m ha
a²: s'eu am zo qe ja non veira
e(2): s'ieu am so que ja no·m veira
α: S'ieu am sso que ia no·m veira
9
C: ni nulha res ta mal no·m fa
E: que·l cor joi d'autr'amor non a
M: qar nuilha res tan mal no·m fa
Mʰ²(1): que·l cor joi d'autr'amor non a
Mʰ²(2): qar nuilla res tan mal no·m fa
R: car d'autra mon cors ioy non a
a²: qe·l cors joi d'autr'amor non ha
e(2): que·l cor joi d'autr'amor non a
α: Que·l cors ioi d'autr'amor non ha
κ: Quel cor ioi d' autr Amor non a
10
C: quo so qu'anc de mos huelhs no vi
E: mas de cela que anc no vi
M: con ço qez anc dels hueilhs non vi
Mʰ²(1): mai d'aisella que anc non vi
Mʰ²(2): con ço qez anc dels hueilhs non vi
R: mais d'aisela qu'ieu anc non vi
a²: mas de cella q'ieu hanc non vi
e(2): mai d'aisella que anc non vi
α: Mas de cela qu'ieu anc no vi
κ: Mai d'aisella, que anc non vi
11
E: ni per nuill joi aitan no ri
Mʰ²(1): ni per nuill joi aitan non ri
a²: ni per autre joi tan non ri
e(2): ni per nuill joi aitan non ri
α: Ni per nulh ioi aitan non ri
12
E: e no sai qual bes m'en venra.
Mʰ²(1): e no sai cals bes m'en venra.
a²: non sai qals bes m'en avenra.
e(2): e no sai cals bes men venra.
α: Ni no sai quals bes m'en venra.
13
C: Colp de joy me fier que·m auci
E: Colps de joi me fer que m'ausi
Mʰ²(1): Colp de joi mi fer que m'ausi
R: Colp de joy me fer, que·m ausira,
a²: Colps de joi mi fer, q'en aussi,
e(2): Colp de joi mi fer, que m'ausi
14
C: ab poncha d'amor que·m sostra
E: e ponha d'amor que·m sostra
Mʰ²(1): e ponha d'amor que·m sostra
R: e ponha d'amor que·m sostra
a²: e pois chan d'amor en sostra
e(2): e ponha d'amor que·m sostra
15
C: lo cor don la crans magrira
E: la carn don lo cors magrira
Mʰ²(1): la carn don lo cors magrira
R: la carn don mon cors magrisa
a²: lo chan per qe·l cor majura;
e(2): la carn don lo cors magrira
16
C: s'em breu merce no·l pren de mi
E: et anc mais tan greu no·m feri
Mʰ²(1): et anc mai tan greu no·m feri
R: et anc mais tan greu no·m fezi
a²: qe anc mais tant fort non magri
e(2): et anc mai tan greu no·m feri
17
C: et anc hom tan gen no mori
E: ni per nuill colp tan no langui
Mʰ²(1): ni per nuill colp tan non langui
R: ni per nulh colp tant non l’agui
a²: ni per autres tant non langui
e(2): ni per nuill colp tan non langui
18
C: ab tan dous mal ni non s'escha.
E: quar no conve ni no s'esca.
Mʰ²(1): car no cove ni non s'esca.
R: ni no·s cove ni no s'echa.
a²: car non cove ni non esca.
e(2): car no cove ni non s'esca.
19
C: Anc ta suau no·m adormi
E: Anc tan soven no m'adurmi
Mʰ²(1): Anc tan soven no m'adurmi
Mʰ²(2): Anc tan suau no m'adurmi
R: Anc tan suau no·m adormi
a²: Anc tan soven non a dormi
e(1): Anc tan suau no m'adurmi
e(2): Anc tan soven no m'adurmi
20
C: que mos esperitz no fos la
E: mos esperitz tost no fos la
Mʰ²(1): mos esperitz tost non fos la
Mʰ²(2): qe mos esperitz no fos la
R: que mos cortz no fos lay
a²: mos esperitz tost non fos la
e(1): que mos esperits no fos la
e(2): mos esperitz tost non fos la
21
C: a la belha que mon cor a
E: ni tan d'ira non ac de sa
Mʰ²(1): ni tan d'ira non ac de sa
Mʰ²(2): on li bella si dorm e ja
R: ni tan d'ira non ac de sa
a²: ni tant ira non hanc de la
e(1): on la bella si dorm e ja
e(2): ni tan d'ira non ai de sa
22
C: on mey voler fan dreg cami
E: mos cors ades no fos aqui
Mʰ²(1): mos cors ades non fos aqui
Mʰ²(2): mei dezir fan lai lur cami
R: mos cors esperit no fos la
a²: q'ades ab joi no·l fos aqi
e(1): mei dezir fan lai lur cami
e(2): mos cors ades non fos aqui
23
C: e pot ben dir s'aman m'auci,
E: ho quan mi resveill al mati
Mʰ²(1): e can mi reisit lo mati
Mʰ²(2): mei suspir son sei assasi
R: c'ab gaug no si'aisi / mais cant mi ressit lo mati
a²: e qan mi reveil al mati
e(1): mei suspir son sei assasi
e(2): e can mi reisit lo mati
24
C: que mais tan fizel non aura.
E: totz mos bos sabers mi desva.
Mʰ²(1): totz mos bos sabers mi desva
Mʰ²(2): de l'amor no sai qom penra.
R: tot mon bo saber si desva.
a²: totz mos bos sabers mi trazva.
e(1): de l'amor no sai com penra.
e(2): totz mos bos sabers mi desva.
25
E: Ben sai anc de leis no·m jauzi
Mʰ²(1): Ben sai c'anc de lieis no·m jauzi
a²: Ben sai q'anc deleis non jauzi
e(2): Ben sai c'anc de lieis no·m jauzi
26
E: ni ja de mi no·s juzira
Mʰ²(1): ni ja de mi nos jauzira
a²: n'ella de mi non jauzira
e(2): ni ja de mi no·s jauzera
27
E: ni per son a................
Mʰ²(1): ni per son amic no·m tenra
a²: ne per zon amic non tenra
e(2): ni per son amic no·m tenra
28
E: ni coven no·m f ...................
Mʰ²(1): ni coven no·m fara de si
a²: ni covenz non fara de si
e(2): ni coven no·m fara de si
29
C: ni no·m dis ver ni no·m menti
E: ver ni no·m
M: anc mais nul temps no mi menti
Mʰ²(1): anc no·m dis ver ni no·m menti
Mʰ²(2): anc mais nul temps no mi menti
R: ni no·m dis ver ni no·m menti
a²: anc ver non diz ni no menti
e(1): anc mais nul temps no mi menti
e(2): anc no·m dis ver ni no·m menti
30
C: ni no sai si ia s'o fara.
E:
M: ni no sai si ia s'o fara. a a
Mʰ²(1): ni non sai si ja mi veira.
Mʰ²(2): ni no sai si ja so fara.
R: ni no sai si ja s'o fara.
e(1): ni no sai si ja so fara.
e(2): ni no sai si ja mi veira.
31
C: Bos es lo vers s'ieu no·y falhi
E: Bos es
M: Bons es le sons s'ieu non menti
Mʰ²(1): Bon es lo vers anc no·i failli
Mʰ²(2): Bons es lo sons s'ieu non menti
R: Bos es lo vers can no falhi
a²: Fagz es lo vers q'anc no·i falli
e(1): Bons es lo sons s'ieu non menti
e(2): Bos es lo vers anc no·i failli
32
C: ni tot so que·y es ben esta
E: e·i es b
M: e tot qant i a ben ista
Mʰ²(1): si tot so que·i es ben esta
Mʰ²(2): e tot qant ja ben ista
R: e tot so que·i es ben estan
a²: si tot zo qi es ben esta
e(1): e tot cant i a ben esta
e(2): si tot so que·i es ben esta
33
C: e selh que de mi l'apenra
E:
M: e cel qui de mi l'apenra
Mʰ²(1): e sel que de mi l'apenra
Mʰ²(2): e cel qi de mi l'apenra
R: e cel que de mi l'apenra
a²: e cel qi de mi l'apenra
e(1): e cel qui de mi l'aprendra
e(2): e sel que de mi l'aprenra
34
C: guart si que res no mi cambi
E: rt no·l
M: gard si non mueva ni camgi
Mʰ²(1): gart no·l franha ni no·l pessi
Mʰ²(2): gard si non mueva ni camgi
R: gart se no·i falha ni·l pessi
a²: gare no·l frang ira ni·l pezi
e(1): gard si no·n mueva ni camgi
e(2): gart no·l franha ni no·l pessi
35
C: que si l'auzon en Caerci
E: en Caers
M: qar si l'auson en Caerzi
Mʰ²(1): e vueil l'avia en Caersi
Mʰ²(2): qar si l'auson en Carzi
R: car si l'auzo en Lemozi
a²: car il an un en Caerci
e(1): car si l'auzon en Caerzi
e(2): e vueill l'avia en Caersi
36
C: lo vescoms ni·l coms en Tolza.
E:
M: le vescons e com de Tolsa l'entendra. a a
Mʰ²(1): en Bertrans e·l comps en Tolza.
Mʰ²(2): le vescons e coms de Tolsa l'entendra.
R: en Bertrans e·l comz el Tolza.
a²: Bertranz ni comz lai en Toloza.
e(1): lo coms de Tolsa l'entendra.
e(2): en Bertrans el coms en Tolza.
37
C: Bos es lo sos e faran hi
E: Bos es
Mʰ²(1): bos es lo vers e faran hi
R: Bons er lo vers e faran y
a²: bons es lo soms e faran i
e(2): bon es lo vers, e faran hi
38
C: quasque don mos chans gen sara.
E: hom ch
Mʰ²(1): calque re don hom chantara.
R: cals que motz que hom chantara.
a²: qalqe ren don hom chantara.
e(2): calque re don hom chantara.
![]() |
Jaufre rudel de blaya. N O sap chantar q(ui) so no(n) di. ni uers trobar q(ui) motz no fa. ni conoys de rima quos ua. si razos no(n) en ten en si. pero mos chans come(n)s aissi. quon plus lauziretz mais Nulhs hom noys me ualra. rauilh de mi. sieu am so que no ueyrai ja. ni nulha res ta mal nom fa. quo so quanc de mos huelhs no uj. ni nom dis uer ni nom menti. ni nosai si ia so C olp de ioy me fier que(m) fara. auci. ab poncha damor quem. - sostra. lo cor don la crans magri - ra. sem breu merce nol pren de - mi. (et) anc hom tan gen no mori. ab tan dous mal ni no(n) sescha. A nc ta suau nom a dormi. que mos esperitz no fos la. a la belha que mon cor a. on mey uoler fan dreg cami. e pot ben dir sa man mauci. que mais tan fizel non aura. U na mor lonhdana mauci. el dous dezirs propdas mesta. e |
![]() |
quan malbir q(ui)eu men an la. en forma dun bon pellegri. mey uo - ler son siey ancissi. de ma mort questiers no sera. P eironet passa riu dili. q(ue) mos cors a lieys passara. e si li platz alberguar ma per quel parlame(n) sera fi. mal me faderon mey pai - ri. samors mauci p(er) lieys que(m) a. Bos es lo uers sieu noy falhi. ni tot so quey es ben esta. e felh que de mi la penra. guart si q(ue) res no mi cambi. que si lauzon en caerci. louescoms nil coms en tolza. B os es lo sos e faran hi. quasq(ue) don mos chans gensara. |
Jaufre rudel de blaya. | Jaufre Rudel de Blaya. |
I | |
No sap chantar q(ui) so no(n) di. ni uers trobar q(ui) motz no fa. ni conoys de rima quos ua. si razos no(n) en ten en si. pero mos chans come(n)s aissi. quon plus lauziretz mais ualra |
No sap chantar qui so non di ni vers trobar qui motz no fa, ni conoys de rima quo·s va si razos non enten en si. Pero mos chans comens'aissi: quon plus l'auziretz, mais valra! |
II | |
Nulhs hom noys me rauilh de mi. sieu am so que no ueyrai ja. ni nulha res ta mal nom fa. quo so quanc de mos huelhs no uj. ni nom dis uer ni nom menti. ni nosai si ia so fara. |
Nulhs hom no·ys meravilh de mi s'ieu am so que no veyrai ja, ni nulha res ta mal no·m fa quo so qu'anc de mos huelhs no vi ni no·m dis ver ni no·m menti, ni no sai si ia s'o fara. |
III | |
Colp de ioy me fier que(m) auci. ab poncha damor quem. - sostra. lo cor don la crans magri - ra. sem breu merce nol pren de - mi. et anc hom tan gen no mori. ab tan dous mal ni no(n) sescha. |
Colp de joy me fier, que·m auci, ab poncha d'amor que·m sostra lo cor, don la crans magrira; s'em breu merce no·l pren de mi et anc hom tan gen no mori, ab tan dous mal ni non s'escha. |
IV | |
Anc ta suau nom a dormi. que mos esperitz no fos la. a la belha que mon cor a. on mey uoler fan dreg cami. e pot ben dir sa man mauci. que mais tan fizel non aura. |
Anc ta suau no·m adormi que mos esperitz no fos la a la belha que mon cor a; on mey voler fan dreg cami e pot ben dir s'aman m'auci, que mais tan fizel non aura. |
V | |
Una mor lonhdana mauci. el dous dezirs propdas mesta. e quan malbir q(ui)eu men an la. en forma dun bon pellegri. mey uo - ler son siey ancissi. de ma mort questiers no sera. |
Un'amor lonhdana m'auci el dous dezirs propdas m'esta. E quan m'albir qu'ieu m'en an la en forma d'un bon pellegri mey voler son siey anc issi, de ma mort qu'estiers no sera. |
VI | |
Peironet passa riu dili. q(ue) mos cors a lieys passara. e si li platz alberguar ma per quel parlame(n) sera fi. mal me faderon mey pai - ri. samors mauci p(er) lieys que(m) a. |
Peiron et passa riu di li que mos cors a lieys passara, e si li platz alberguar m'a per que·l parlamen sera fi. Mal me faderon mey pairi s'amors m'auci per lieys que m'a. |
VII | |
Bos es lo uers sieu noy falhi. ni tot so quey es ben esta. e selh que de mi la penra. guart si q(ue) res no mi cambi. que si lauzon en caerci. louescoms nil coms en tolza. |
Bos es lo vers, s'ieu no·y falhi ni tot so que·y es ben esta; e selh que de mi l'apenra guart si que res no mi cambi. Que si l'auzon en Caerci lo vescoms ni·l coms en Tolza. |
VIII | |
Bos es lo sos e faran hi. quasq(ue) don mos chans gensara. |
Bos es lo sos e faran hi quasque don mos chans gen sara. |
![]() |
N o sap chantar Jaufre rudel. qui so non di. ni uers trobar qui motz no fai. ni conois de rima cos ua. si razo non enten ensi. mas lo mieus chans comensai si. conplus lau - ziretz mais ualra. Nuils hom nos merauill demi. si ieu am so que ia nom ueira. quel cor ioi dautra mor nona. mas de cela que anc no ui. ni per nuill ioi aitan no ri. eno sai qual bes men uenra. C olps de ioi me fer que mausi. epo - nha damor q(ue)m sostra. la carn don lo cors magrira. (et) anc mais tangreu n - om feri. niper nuill colp tan nola(n)gui. q(ua)r no conue ni no sesca. |
![]() |
A nc tan souen nomadurmi. mos espe - ritz tost no fos la. ni tan dira non ac de sa. mos cors ades no fos aqui. ho q(ua)n mi resueill almati. totz mos bos sabers mi desua. B en sai anc deleis nom iauzi. ni ia de mi nos iauzira. ni per son a................ ra. ni couen nom f............................ uer ni nom ....................................... ra. B os es .............................................. ei es b............................................... rt nol ............................................... encaers............................................. Bos es .............................................. hom ch.............................................. |
Jaufre rudel | Jaufre Rudel |
I | |
No sap chantar qui so non di. ni uers trobar qui motz no fai. ni conois de rima cos ua. si razo non enten ensi. mas lo mieus chans comensai si. conplus lau - ziretz mais ualra. |
No sap chantar qui so non di ni vers trobar qui motz no fai, ni conois de rima co·s va si razo non enten en si. Mas lo mieus chans comens aisi: con plus l'auziretz, mais valra. |
II | |
Nuils hom nos merauill demi. si ieu am so que ia nom ueira. quel cor ioi dautra mor nona. mas de cela que anc no ui. ni per nuill ioi aitan no ri. eno sai qual bes men uenra. |
Nuils hom no·s meravill de mi si ieu am so que ja no·m veira, que·l cor joi d'autr'amor non a mas de cela que anc no vi, ni per nuill joi aitan no ri e no sai qual bes m'en venra. |
III | |
Colps de ioi me fer que mausi. epo - nha damor q(ue)m sostra. la carn don lo cors magrira. et anc mais tangreu n - om feri. niper nuill colp tan nola(n)gui. q(ua)r no conue ni no sesca. |
Colps de joi me fer que m'ausi e ponha d'amor que·m sostra la carn don lo cors magrira; et anc mais tan greu no·m feri ni per nuill colp tan no langui, quar no conve ni no s'esca. |
IV | |
Anc tan souen nomadurmi. mos espe ritz tost no fos la. ni tan dira non ac de sa. mos cors ades no fos aqui. ho q(ua)n mi resueill almati. totz mos bos sabers mi desua. |
Anc tan soven no m'adurmi mos esperitz tost no fos la, ni tan d'ira non ac de sa mos cors ades no fos aqui; ho quan mi resveill al mati totz mos bos sabers mi desva. |
V | |
Ben sai anc deleis nom iauzi. ni ia de mi nos iuzira. ni per son a................ ra. ni couen nom f ............................ uer ni nom ....................................... ra. |
Ben sai anc de leis no·m jauzi ni ja de mi no·s juzira, ni per son a................ ra ni coven no·m f ................... ............... ver ni no·m ............. .......................................... ra. |
VI | |
Bos es .............................................. ei es b ............................................... rt nol ............................................... encaers ............................................. |
Bos es ...................................... ......................... e·i es b ....................... ........................ rt no·l ........................ ....................... en Caers ...................... |
VII | |
Bos es .............................................. hom ch .............................................. |
Bos es ...................................... ........................ hom ch ................... |
![]() |
Jofre rodel. N On sap chantar qil so(n) no di. nil uers trobar qils motz no fa. ni sap de rima consi ua. si rason non enten ensi. pero mon chant co - mens aissi. con plus lausires mais ualra. a a. I A nulls nos merauilh de mi. sieu am ço qieu no(n) ueirai ia. qar nuilha res tan mal nom fa. con ço qez anc dels hueilhs nonui. anc mais nul temps no mimenti. ni no sai si ia so fara. a a. ANc tan suau no madurmi. q(ue) mos esperitz no fos la. onlibel la si dorm e ia. mei dezir fan lai lur cami. mei suspir son sei assasi. delamor no sai qom penra. a a. BOns es le sons sieu non me(n)ti. e tot qant ia ben ista. e cel q(ui) de mi lapenra. gard si non mueua ni camgi. qar si lau - son en caerzi. le uesconse coms |
![]() |
de tolsa lentendra. a a. |
Jofre rodel. | Jofre Rodel. |
I | |
NOn sap chantar qil so(n) no di. nil uers trobar qils motz no fa. ni sap de rima consi ua. si rason non enten ensi. pero mon chant co- mens aissi. con plus lausires mais ualra. a a. |
Non sap chantar qi·l son no di ni·l vers trobar qi·ls motz no fa, ni sap de rima con si va si rason non enten en si. Pero mon chant comens'aissi: con plus l'ausires, mais valra. a a |
II | |
IA nulls nos merauilh de mi. sieu am ço qieu no(n) ueirai ia. qar nuilha res tan mal nom fa. con ço qez anc dels hueilhs non ui. anc mais nul temps no mimenti. ni no sai si ia so fara. a a. |
Ja nulls no·s meravilh de mi s'ieu am ço q'ieu non veirai ja, qar nuilha res tan mal no·m fa con ço qez anc dels hueilhs non vi; anc mais nul temps no mi menti ni no sai si ia s'o fara. a a |
III | |
ANc tan suau no madurmi. q(ue) mos esperitz no fos la. on li bel la si dorm e ia. mei dezir fan lai lur cami. mei suspir son sei assasi. delamor no sai qom penra. a a. |
Anc tan suau no m'adurmi que mos esperitz no fos la on li bella si dorm e ia; mei dezir fan lai lur cami mei suspir son sei assasi, de l'amor no sai q'om penra. a a |
IV | |
BOns es le sons sieu non me(n)ti. e tot qant ia ben ista. e cel q(ui) de mi lapenra. gard si non mueua ni camgi. qar si lau- son en caerzi. le uesconse com de tolsa lentendra. a a. |
Bons es le sons, s'ieu non menti e tot qant i a ben ista; e cel qui de mi l'apenra gard si non mueva ni camgi. Qar si l'auson en Caerzi le vesconse com de Tolsa l'entendra. a a |
Testo Careri 1996, p. 399.
No sap chantar quil so non di Ni uers trobar quils motz non fa Ni conois de rima cos ua Si razo \non/ enten en si Mai lo mieus chantars comensaisi Con plus lauziretz mais ualra. |
I. No sap chantar qui·l so non di ni vers trobar qui·ls motz non fa, ni conois de rima co·s va si razo non enten en si. Mai lo mieus chantars comens'aisi: con plus l'auziretz, mais valra. |
Nuils hom nos merauill de mi Sieu am so que ia nom ueira Quel cor ioi dautramor nona Mai daisella que anc non ui Ni per nuill ioi aitan non ri E no sai cals bes men uenra. |
II. Nuils hom no·s meravill de mi s'ieu am so que ja no·m veira, que·l cor joi d'autr'amor non a mai d'aisella que anc non vi, ni per nuill joi aitan non ri e no sai cals bes m'en venra. |
Colp de ioi mi fer que mausi E ponha damor quem sostra La carn don lo cors magrira Et anc mai tan greu nom feri Ni per nuill colp tan non langui Car no coue ni non sesca. |
III. Colp de joi mi fer que m'ausi, e ponha d'amor que·m sostra la carn, don lo cors magrira; et anc mai tan greu no·m feri ni per nuill colp tan non langui, car no cove ni non s'esca. |
Anc tan souen nomadurmi Mos esperitz tost non fos la Ni tan dira non ac de sa Mos cors ades non fos aqui E can mi reisit lo mati Totz mos bos sabers mi desua. |
IV. Anc tan soven no m'adurmi mos esperitz tost non fos la, ni tan d'ira non ac de sa mos cors ades non fos aqui; e can mi reisit lo mati totz mos bos sabers mi desva. |
Ben sai canc de lieis nom iauzi Ni ia de mi nos iauzira Ni per son amic nom tenra Ni couen nom fara de si Anc nom dis uer ni nom menti Ni non sai si ia mi ueira Bon es lo uers |
V. Ben sai c'anc de lieis no·m jauzi ni ja de mi nos jauzira, ni per son amic no·m tenra ni coven no·m fara de si. Anc no·m dis ver ni no·m menti, ni non sai si ja mi veira. |
Bon es lo uers anc noi failli Si tot so quei es ben esta E sel que de mi la penra Gart nol franha ni nol pessi E uueil lauia en caersi En bertrans el comps en tolza. |
VI. Bon es lo vers, anc no·i failli si tot so que·i es ben esta; e sel que de mi l'apenra gart no·l franha ni no·l pessi. E vueil l'avia en Caersi en Bertrans e·l comps en Tolza, |
Bos es lo uers e faran hi Calque re don hom chantara. |
VII. bos es lo vers, e faran hi calque re don hom chantara. |
Testo Careri 1996, p. 399.
Nons sap chantar qil son no di Nil uers trobar qils motz no fa Ni sap de rima con si ua Si rason non enten en si Pero mon chan comens aissi Con plus lausires mais ualra |
I. Nons sap chantar qi·l son no di ni·l vers trobar qi·ls motz no fa, ni sap de rima con si va si rason non enten en si. Pero mon chan comens'aissi: con plus l'ausires, mais valra. |
Ia nulls nos merauill de mi Sieu am ço qieu non ueirai ia Qar nuilla res tan mal nom fa Con ço qezanc dels hueilhs non ui Anc mais nul temps no mi menti Ni no sai si ia so fara. |
II. Ja nulls no·s meravill de mi s'ieu am ço q'ieu non veirai ja, qar nuilla res tan mal no·m fa, con ço qez anc dels hueilhs non vi: anc mais nul temps no mi menti ni no sai si ja so fara. |
Anc tan suau no madurmi Qe mos esperitz no fos la On li bella si dorm e ia Mei dezir fan lai lur cami Mei suspir son sei assasi Delamor no sai qom penra. |
III. Anc tan suau no m'adurmi qe mos esperitz no fos la, on li bella si dorm e ja mei dezir fan lai lur cami; mei suspir son sei assasi de l'amor no sai qom penra. |
Bons es lo sons sieu non menti E tot qant ia ben ista E cel qi de mi la penra Gard si non mueua ni camgi Qar si lauson en carzi Le uescons e coms de tolsa lentendra. |
IV. Bons es lo sons, s'ieu non menti e tot qant ja ben ista; e cel qi de mi l'apenra gard si non mueva ni camgi. Qar si l'auson en Carzi le vescons e coms de Tolsa l'entendra. |
![]() |
jaufre rudelh. N o sap cantar quil so nom ditz. nil uers trobar |
![]() |
quils motz no fay. ni no sap de rima cos uay. si razo no(n) enten e si. mais lo mieu chant comens aisi. com pus lau |
![]() |
| N uls hom nos m(er)auilh d(e) mi. sieu ziretz mais ualra. | am so q(ue)nq(ue)r uist nom ha. car dautra | mo(n) cors ioy no(n) a. mais daisela q(ui)eu a(n)c | no(n) ui. ni no(m) dis uer ni no(m) menti. ni |
![]() |
no sai si ia sofara. C olp de ioy me fer q(uem) ausira. e po- nh(a) damor q(uem) sostra. la carn do(n) mo(n) cors magrisa. (et) anc m(a)is ta(n) greu nom fezi. ni p(er) nulh colp tant non lagui. ni nos coue. ni no secha. A nc ta(n) suau nom adormi. q(ue) mos esp(er)itz ]cors[ no fos lay. ni tan dira no(n) ac de sa. mos cors esp(er)it no ]fos la.[ cab gaug no siaisi. mais ca(n)t mi ressit lo mati. tot mo(n) bo sab(er) si desua. B os es lo u(er)s ca(n) no falhi. e tot so q(ue)i es be(n) esta(n). e cel q(ue) de mi lape(n)ra. gart se noi falh(a) nil pessi. car si lauzo e(n) lemozi. e(n) b(er)tra(n)s el co(m)z el tolza. B ons er lou(er)s e fara(n)y. cals q(ue) motz q(ue) hom chantara. |
jaufre rudelh | Jaufre Rudelh |
I | |
No sap cantar quil so nom ditz. nil uers trobar quils motz no fay. ni no sap de rima cos uay. si razo no(n) enten e si. mais lo meu chant comens aisi. com pus lau ziretz mais ualra. |
No sap cantar qui·l so no·m ditz ni·l vers trobar qui·ls motz no fay, ni no sap de rima co·s vay si razo non enten e si. Mais lo meu chant comens'aisi: com pus l'auziretz, mais valra. |
II | |
Nuls hom nos m(er)auilh de mi. sieu am so q(ue)nq(ue)r uist nom ha. car dautra mo(n) cors ioy no(n) a. mais daisela q(ui)eu a(n)c no(n) ui. ni no(m) dis uer ni no(m) menti. ni no sai si ia sofara. |
Nuls hom no·s meravilh de mi s'ieu am so qu'enquer vist no·m ha, car d'autra mon cors joy non a mais d'aisela qu'ieu anc non vi; ni no·m dis ver ni no·m menti ni no sai si ja s'o fara. |
III | |
Colp de ioy me fer q(ue)m ausira. e po - nha damor q(ue)m sostra. la carn do(n) mo(n) cors magrisa. et anc mais ta(n) greu nom fezi. ni p(er) nulh colp tant non lagui. ni nos coue. ni no secha. |
Colp de joy me fer, que·m ausira, e ponha d'amor que·m sostra la carn don mon cors magrisa; et anc mais tan greu no·m fezi ni per nulh colp tant non l'agui, ni no·s cove ni no s'echa. |
IV | |
Anc ta(n) suau nom adormi. q(ue) mos cortz no fos lay. ni tan dira no(n) ac de sa. mos cors esp(er)it no fos la. cab gaug no siaisi. mais ca(n)t mi ressit lo mati. tot mo(n) bo sab(er) si desua. |
Anc tan suau no·m adormi que mos cortz no fos lay, ni tan d'ira non ac de sa mos cors esperit no fos la, c'ab gaug no si'aisi; mais cant mi ressit lo mati tot mon bo saber si desva. |
V | |
Bos es lo u(er)s ca(n) no falhi. e tot so q(ue)i es be(n) esta(n). e cel q(ue) de mi lape(n)ra. gart se noi falha nil pessi. car si lauzo e(n) lemozi. e(n) b(er)tra(n)s el co(m)z el tolza. |
Bos es lo vers can no falhi e tot so que·i es ben estan; e cel que de mi l'apenra gart se no·i falha ni·l pessi. Car si l'auzo en Lemozi en Bertrans e·l comz el Tolza. |
VI | |
Bons er lou(er)s e fara(n)y. cals q(ue) motz q(ue) hom chantara. |
Bons er lo vers e faran y cals que motz que hom chantara. |
![]() |
![]() |
![]() |
bernartz martis. Non sap chantar. qi son non di ni uers trobar. ni non conois rima com ua. si razo non enten ensi lo mieus chantz es enaissi con plus lauzires mas ualria |
![]() |
Nuls hom nos m(er)a uill demi seu am zo qe ia non ueira. qel cors ioi dautramor. non ha mas de cella qieu hanc non ui. ni p(er) autre ioi tan non ri sen es pro qe ia non aura. |
![]() |
E si tan fai qe zo deui ma domna cossim mamara pos messat giers lai non ira. ni eu men metrai el cami. e sanc p(er) leis null. mal suffri. ia p(er) mon grat non o sabra. |
![]() |
Ben sai qanc deleis non iauzi. nella demi non iauzira. ne p(er) zo(n) amic. non tenra ni couenz non fara de si anc uer no(n) diz. ni no menti car non coue ni non esca. |
![]() |
Colps de ioi mi fer qen aussi e pois chan damor en sostra. lo cha(n) per qel cor maiura. qe anc mais tant fort non magri ni p(er) autres tant non langui. non sai qals bes men aue(n)ra. |
![]() |
Anc tan souen non a dormi mos esp(er)itz tost non fos la. ni tant ira non hanc de la. qades ab ioi nol fos ]q[ aqi e qan mi reueil al mati totz mos bos sabers mi traz ua. |
![]() |
Fagz es lo uers qanc noi falli. si tot zo qi es ben esta. e cel qi de mi la penra. gare nol frang ira nil pezi. car il an un en. caerci bertranz ni comz lai en toloza. |
![]() |
Bons es lo soms. e faran i. qalqe ren don hom chantara. |
I. |
Non sap chantar. qi son non di ni uers trobar. ni non conois rima com ua. si razo non enten ensi lo mieus chantz es enaissi con plus lauzires mas ualria |
Non sap chantar qi son non di ni vers trobar ni non conois rima com va, si razo non enten ensi. Lo mieus chantz es enaissi: con plus l'auzires mas valria. |
II. |
Nuls hom nos m(er)a uill demi seu am zo qe ia non ueira. qel cors ioi dautramor. non ha mas de cella qieu hanc non ui. ni p(er) autre ioi tan non ri sen es pro qe ia non aura. |
Nuls hom no·s meravill de mi s'eu am zo qe ja non veira, qe·l cors joi d'autr'amor non ha mas de cella q'ieu hanc non vi, ni per autre joi tan non ri senes pro qe ja non aura. |
III. |
E si tan fai qe zo deui ma domna cossim mamara pos messat giers lai non ira. ni eu men metrai el cami. e sanc p(er) leis null. mal suffri. ia p(er) mon grat non o sabra. |
E si tan fai qe zo devi ma domna cossi·m m'amara, pos messatgiers lai non ira ni eu m'en metrai el cami, e s'anc per leis null mal suffri ja per mon grat non o sabra. |
IV. |
Ben sai qanc deleis non iauzi. nella demi non iauzira. ne p(er) zo(n) amic. non tenra ni couenz non fara de si anc uer no(n) diz. ni no menti car non coue ni non esca. |
Ben sai q'anc deleis non jauzi n'ella de mi non jauzira, ne per zon amic non tenra ni covenz non fara de si. Anc ver non diz ni no menti, car non cove ni non esca. |
V. |
Colps de ioi mi fer qen aussi e pois chan damor en sostra. lo cha(n) per qel cor maiura. qe anc mais tant fort non magri ni p(er) autres tant non langui. non sai qals bes men aue(n)ra. |
Colps de joi mi fer, q'en aussi, e pois chan d'amor en sostra lo chan per qe·l cor majura; qe anc mais tant fort non magri ni per autres tant non langui: non sai qals bes m'en avenra. |
VI. |
Anc tan souen non a dormi mos esp(er)itz tost non fos la. ni tant ira non hanc de la. qades ab ioi nol fos ]q[ aqi e qan mi reueil al mati totz mos bos sabers mi traz ua. |
Anc tan soven non a dormi mos esperitz tost non fos la, ni tant ira non hanc de la, q'ades ab joi no·l fos aqi; e qan mi reveil al mati totz mos bos sabers mi trazva. |
VII. |
Fagz es lo uers qanc noi falli. si tot zo qi es ben esta. e cel qi de mi la penra. gare nol frang ira nil pezi. car il an un en. caerci bertranz ni comz lai en toloza. |
Fagz es lo vers, q'anc no·i falli si tot zo qi es ben esta; e cel qi de mi l'apenra gare no·l frang ira ni·l pezi. Car il an un en Caerci, Bertranz, ni comz lai en Toloza, |
VIII. |
Bons es lo soms. e faran i. qalqe ren don hom chantara. |
bons es lo soms, e faran i qalqe ren don hom chantara. |
![]() |
1ᵃ stanza d'una Canz. di Giaufre Rudel No sap chantar quil so non di Ni uers trobar quils motz non fa Ni conois de rima cos ua Si razo non enten en si; Pero mon chant comens aisi Con pluz lauziretz mais ualra. |
No sap chantar quil so non di Ni uers trobar quils motz non fa Ni conois de rima cos ua Si razo non enten en si; Pero mon chant comens aisi Con pluz lauziretz mais ualra. |
No sap chantar qui·l so non di, ni vers trobar qui·ls motz non fa, ni conois de rima co·s va si razo non enten en si. Pero mon chant comens aisi: con pluz l'auziretz, mais valra. |
![]() |
No sap chantar, qui 'l son no di, Ni 'l vers trobar, qui 'ls motz no fa; Ni sap de rima con si va, Si rason non enten en si. Pero mon chant comens' aissì, Con plus l'auziretz, mais valrà. |
![]() |
Ja nuills ]hom[ no's meravill de mi, Sieu am so, que non veirai ià ]Que 'l cor ioi d'autr'amor non a[ Car nuilla res tan mal no'm fa Con so, qued anc dels hueills non vi; |
![]() |
Anc mais nul temps no mi menti, Ni no sai, si ia so fara. |
![]() |
Anc tan suau no m'adurmi, Que mos ]suspirs[ esperits no fos là, On la bella si dorm, e ià Mei ]suspir[ dezir fan lai lur camì; Mei suspir son sei assasi, Del amor no sai com penrà. |
![]() |
Bons es lo sons, sieu non mentì, E tot cant i a, ben està; E cel, qui de mi l'aprendrà, Gard si, non mueva, ni camgi: Car si l'auzon en Caerzi, Lo Coms de Tolsa l'entendrà. |
No sap chantar, qui 'l son no di, Ni 'l vers trobar, qui 'ls motz no fa; Ni sap de rima con si va, Si rason non enten en si. Pero mon chant comens' aissì, Con plus l'auziretz, mais valrà. |
I. No sap chantar qui·l son no di, ni·l vers trobar qui·ls motz no fa, ni sap de rima con si va, si rason non enten en si. Pero mon chant comens'aissi: con plus l'auziretz, mais valra. |
Ja nuills ]hom[ no's meravill de mi, Sieu am so, que non veirai ià ]Que 'l cor ioi d'autr'amor non a[ Car nuilla res tan mal no'm fa Con so, qued anc dels hueills non vi; Anc mais nul temps no mi menti, Ni no sai, si ia so fara. |
II. Ja nuills no·s meravill de mi s'ieu am so que non veirai ja, car nuilla res tan mal no·m fa con so, qued anc dels hueills non vi. Anc mais nul temps no mi menti, ni no sai si ja so fara. |
Anc tan suau no m'adurmi, Que mos ]suspirs[ esperits no fos là, On la bella si dorm, e ià Mei ]suspir[ dezir fan lai lur camì; Mei suspir son sei assasi, Del amor no sai com penrà. |
III. Anc tan suau no m'adurmi, que mos esperits no fos la, on la bella si dorm e ja mei dezir fan lai lur cami; mei suspir son sei assasi, de l'amor no sai com penra. |
Bons es lo sons, sieu non mentì, E tot cant i a, ben està; E cel, qui de mi l'aprendrà, Gard si, non mueva, ni camgi: Car si l'auzon en Caerzi, Lo Coms de Tolsa l'entendrà. |
IV. Bons es lo sons, s'ieu non menti, e tot cant i a ben esta; e cel qui de mi l'aprendra gard si no·n mueva ni camgi. Car si l'auzon en Caerzi, lo coms de Tolsa l'entendra. |
![]() |
No sap chantar qui 'l son non di, Ni vers trobar qui 'ls motz no fà; Ni sap de rima con si và, Si razò non enten en sì. Mai lo mieus chantars comens' aissì, Con plus l'audiretz, mais valrà. |
![]() |
Nulls hom no's meravill de mì, Sieu am so, que ià no'm veirà, Que 'l cor ioi d'autr'amor non à Mai d'aisella, que anc non vi; Ni per nuill ioi aitan non ri, E no sai, c'als bes men venrà. |
![]() |
Colp de ioi mi fer, que m'ausi, E ponha d'amor, que'm sostrà La carn, don lo cors magrirà. Et anc mai tan greu no'm ferì, Ni per nuill colp tan non languì; Car no covè, ni non s'escà. |
![]() |
Anc tan soven no m'adurmì, Mos esperitz tost non fos là; Ni tan d'ira non ai de sà, Mos cors ades non fos aquì. E can mi reisit lo matì, Totz mos bos sabers mi desvà. |
![]() |
Ben sai, c'anc de lieis no'm iauzì, Ni ià de mi no's iauzerà, Ni per son amic no'm tenrà, Ni coven no'm farà de sì. Anc no'm dis ver, ni no'm menti; Ni no sai, si ià mi veirà. |
![]() |
Bos es lo vers; anc no i fàillì, Si tot so, que i es, ben està: E sel, que de mi l'aprenrà, Gart nol franha, ni nol pessì. E vueill l'avia en Caersì, En Bertrans el Coms en Tolzà. |
![]() |
Bon es lo vers, e faràn hi Calque re, don hom chantarà. |
No sap chantar qui 'l son non di, Ni vers trobar qui 'ls motz no fà; Ni sap de rima con si và, Si razò non enten en sì. Mai lo mieus chantars comens' aissì, Con plus l'audiretz, mais valrà. |
I. No sap chantar qui·l son non di, ni vers trobar qui·ls motz no fa, ni sap de rima con si va si razo non enten en si. Mai lo mieus chantars comens'aissi: con plus l'audiretz, mais valra. |
Nulls hom no's meravill de mì, Sieu am so, que ià no'm veirà, Que 'l cor ioi d'autr'amor non à Mai d'aisella, que anc non vi; Ni per nuill ioi aitan non ri, E no sai, c'als bes men venrà. |
II. Nulls hom no·s meravill de mi s'ieu am so que ja no·m veira, que·l cor joi d'autr'amor non a mai d'aisella que anc non vi, ni per nuill joi aitan non ri e no sai cals bes men venra. |
Colp de ioi mi fer, que m'ausi, E ponha d'amor, que'm sostrà La carn, don lo cors magrirà. Et anc mai tan greu no'm ferì, Ni per nuill colp tan non languì; Car no covè, ni non s'escà. |
III. Colp de joi mi fer, que m'ausi, e ponha d'amor que·m sostra la carn, don lo cors magrira; et anc mai tan greu no·m feri ni per nuill colp tan non langui, car no cove ni non s'esca. |
Anc tan soven no m'adurmì, Mos esperitz tost non fos là; Ni tan d'ira non ai de sà, Mos cors ades non fos aquì. E can mi reisit lo matì, Totz mos bos sabers mi desvà. |
IV. Anc tan soven no m'adurmi, mos esperitz tost non fos la, ni tan d'ira non ai de sa mos cors ades non fos aqui; e can mi reisit lo mati totz mos bos sabers mi desva. |
Ben sai, c'anc de lieis no'm iauzì, Ni ià de mi no's iauzerà, Ni per son amic no'm tenrà, Ni coven no'm farà de sì. Anc no'm dis ver, ni no'm menti; Ni no sai, si ià mi veirà. |
V. Ben sai c'anc de lieis no·m jauzi ni ja de mi no·s jauzera, ni per son amic no·m tenra ni coven no·m fara de si. Anc no·m dis ver ni no·m menti, ni no sai si ja mi veira. |
Bos es lo vers; anc no i fàillì, Si tot so, que i es, ben està: E sel, que de mi l'aprenrà, Gart nol franha, ni nol pessì. E vueill l'avia en Caersì, En Bertrans el Coms en Tolzà. |
VI. Bos es lo vers, anc no·i failli si tot so que·i es ben esta; e sel que de mi l'aprenra gart no·l franha ni no·l pessi. E vueill l'avia en Caersi, en Bertrans el coms en Tolza, |
Bon es lo vers, e faràn hi Calque re, don hom chantarà. |
VII. bon es lo vers, e faran hi calque re don hom chantara. |
BdT 262,4
Mss.: C 215, Mʰ² 79, e 190 = Jaufre Rudel.
Metrica: a8 b8 a8 b8 c8 c8 d8 e8 (Frank 379:1). Vers di 7 coblas unissonans di 8 versi.
Edizioni: Stimming 1873, pp. 47; Jeanroy 1915, p. 6; Pickens 1978, p. 136; Wolf - Rosenstein 1983, p. 126; Chiarini 1985, p. 65; Lafont 1992, p. 56; Chiarini 2003, p. 67.
Vai al Rialto [55].
A cura di Flavia Volpe
I.
Pro ai del chan essenhadors
entorn mi et ensenhairitz:
pratz e vergiers, albres e flors,
voutas d’auzelhs e lays e critz
per lo dous termini suau;
qu’en un petit de joy m’estau,
don nulhs deportz no·m pot jauzir
tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors
et als enfans burdens petitz,
e mias sion tals amors
don ieu sia jauzens jauzitz.
Qu’ieu la sai bona tot’aitau
ves son amic en greu logau:
per so·m sen trop soen marrir
quar no n’ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors
on elha jai e sos maritz,
et si per bos cosselladors
cosselhan non sui enantitz
— q’autre cosselhs petit m’en vau,
aitant n’ai fin talan corau —
alres no·i a mais del murir,
s’alqun joi non ai en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
del renh on sos jois fo noiritz,
e crei que·m sia grans honors
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortes lejau.
Ves l’amor qu’ins el cor m’enclau
ai bon talan e bon albir,
e say qu’ilh n’a bon escien.
V.
Lai es mos cors si totz c’alhors
non a ni sima ni raitz,
et en dormen sotz cobertors
es lai ab lieis mos esperitz;
e s’amors mi revert a mau
car ieu l’am tant e liei non cau.
Tost veirai ieu si per sufrir
n’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntatz s’en vai lo cors,
la nueit e·l dia esclarzitz,
laintz per talan de socors;
mas tart mi ve e tart mi ditz:
«Amicx», fa selha, «gilos brau
an comensat tal batestau
que sera greus a departir,
tro qu’abdui en siam jauzen».
VII.
Per so m’en creis plus ma dolors
car non ai lieis en luecs aizitz:
que tan no fau sospirs e plors
qu’us sols baizars per escaritz
lo cor no·m tengues san e sau.
Bon’ es l’amors e molt per vau,
e d’aquest mal mi pot guerir
ses gart de metge sapien.
I.
Pro ai del chan essenhadors
entorn mi et ensenhairitz:
pratz e vergiers, albres e flors,
voutas d’auzelhs e lais e critz
per lo dous termini suau;
qu’en un petit de joi m’estau,
don nulhs deportz no·m pot jauzir
tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors
et als enfans burdens petitz,
e mias sion tals amors
don ieu sia jauzens jauzitz.
Qu’ieu la sai bona tot’aitau
ves son amic en greu logau:
per so·m sen trop soen marrir
quar no n’ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors
on elha jai e sos maritz,
et si per bos cosselhadors
cosselhan non sui enantitz
— q’autre cosselhs petit m’en vau,
aitant n’ai fin talan courau —
alres no·i a mais del murir,
s’alcun joi non ai en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
del renh on sos jois fo noiritz,
e crei que·m sia grans honors
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortes lejau.
Ves l’amor qu’ins el cor m’enclau
ai bon talan e bon albir,
e sai qu’ilh n’a bon escien.
V.
Lai es mos cors si totz c’alhors
non a ni sima ni raitz,
et en dormen sotz cobertors
es lai ab lieis mos esperitz;
e s’amors mi revert a mau
car ieu l’am tant e liei non cau.
Tost veirai ieu si per sufrir
n’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntat s’en vai lo cors,
la nueit e·l dia esclarzitz,
laintz per talan de socors;
mas tart mi ve e tart mi ditz:
«Amicx», fa selha, «gilos brau
an comensat tal batestau
que sera greus a departir,
tro qu’abdui en siam jauzen».
VII.
Per so m’en creis plus ma dolors
car non ai lieis en luecs aizitz:
que tan no fau sospirs e plors
qu’us sols baizars per escaritz
lo cor no·m tengues san e sau.
Bon’ es l’amors e molt per vau,
e d’aquest mal mi pot guerir
ses gart de metge sapien.
I.
Pro ai del chan essenhadors
Entorn mi et ensenhairitz:
Pratz e vergiers, albres e flors,
Voutas d’auzelhs e lays e critz,
Per lo dous termini suau,
Qu’en un petit de joy m’estau,
Den nulhs deportz no·m pot jauzir
Tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors
Et als enfans burdens petitz,
E mias sion tals amors
Don ieu sia jauzens jauzitz!
Qu’ieu la sai bona tot’aitau
Ves son amic en greu loguau;
Per so·m sen trop soen marrir
Quar no n’ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors
On elha jay e sos maritz,
Et si per bos cosselladors
Cosselhan no suy enantitz
— Q’autre cosselhs petit m’en vau,
Aitant n’ay fin talan corau, —
Alres noy a mais del murir,
S’alqun joy non ay en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
Del renh on sos joys fo noyritz,
E crey que·m sia grans honors
Quar ieu dels plus envilanitz
Cug que sion cortes lejau:
Ves l’amor qu’ins el cor m’enclau
Ai bon talant e bon albir,
E say qu’ilh n’a bon escien.
V.
Lai es mos cors si totz c’alhors
Non a ni sima ni raïtz,
Et en dormen sotz cobertors
Es lai ad lieis mos esperitz;
Et s’amors mi revert a mau
Car ieu l’am tant e liei non cau:
Tost verai ieu si per sufrir
N’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntatz s’en vai lo cors,
La nueit el dia esclarzitz,
Laïntz per talant de son cors,
Mas tart mi ve e tart mi ditz:
«Amicx, fas elha, gilos brau
An comensat tal batestau
Que sera greus a departir,
Tro qu’abdui en siam jauzen».
VII.
Per so m’en creis plus ma dolors
Car non ai lieis en luecs aizitz,
Que tan no fau sospirs e plors
Que sols baizars per escaritz
Lo cor no·m tengues san e sau.
Bona es l’amors e molt provau,
E d’aquest mal mi pot guerir
Ses gart de metge sapien.
I.
Pro ai del chan essenhadors
entorn mi et ensenhairitz:
pratz e vergiers, albres e flors,
vòutas d’auzelhs e lays e critz
per lo dous termini suau;
qu’en un petit de jòy m’estau,
don nulhs depòrtz no’m pòt jauzir
tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors
et als enfans bordentz petitz,
e mias sion tals amors
don ieu sia jauzens jauzitz.
Qu’ieu lo sai bona tot loguau.
Per sò suy tròp soen marritz
quar non ai sò qu’al còr n’atén.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors
ont elha jay e sos maritz,
e si per bos cosselladors
cosselhan non suy enantitz
– qu’autre cosselh petit me’n vau
aitant n’ay fin talan corau –
alres no y a mais del murir,
s’alqun jòy non ai en breumen.
IV.
Totz los vezís apel senhors
del renh on sos jòys fo noyritz,
e crey que’m sia grans honors
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortés leyau.
Ves l’amor qu’ins el còr m’enclau
ai bon talant e bon albir
e say qu’ilh n’a bon escien.
V.
Ma voluntat se’n vay lo cors,
la nueit e’l dia esclarzitz,
laïntz per talant de socors;
«Amicx», fa selha, «gilòs brau
an comensat tal batestau
que serà greus a departir,
trò qu’abduy en siam jauzen».
I.
Pro ai del chan essenhadors
En torn mi et ensenhairitz:
Pratz e vergiers, albres e flors,
Voutas d’auzelhs e lays e critz,
Per lo dous termini suau;
Qu’en un petit de joy m’estau
Don nulhs deportz no·m pot jauzir
Tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors
E als enfans borteitz petitz,
E mias sion tals amors
Don ieu sia jauzens jauzitz;
Qu’ieu la sai bona tot aitau
Ves son amic en greu loguau:
Per so suy trop soen marritz
Quar non ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castells e la tors
Ont elha jay e sos maritz,
E si per bos cosselladors
Cosselhan no suy enantitz
(Qu’autre cosselhs petit m·en vau,
Aitant n’ay fin talan corau),
Alres no·y a mais del murir
S’alqun joy no n’ai en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
Del renh on sos joys fo noyritz,
E crey que·m sia grans honors,
Quar ieu dels plus envilanitz
Cug que sion cortes leyau:
Ves l’amor qu’ins el cor m’enclau
Ai bon talant e bon albir,
E say qu’ilh n’a bon escïen.
V.
Lai es mos cors, si totz c’allors
Non a ni sima ni raitz,
Et en dormen sotz cobertors
Es lai ab lieis mos esperitz;
E s’amor mi revert a mal,
Car ieu l’am tant e liei non cal:
Tost veirai ieu si per sufrir
N’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntat s[e]·n vay lo cors
La nueit e·l dia esclarzitz
Laintz per talant de son cors,
Mas tart mi ve e tart mi ditz:
"Amicx, fa selha, gilos brau
An comensat tal batestau
Que sera greus a departir
Tro qu’abduy en siam jauzen."
VII.
Per so m·en creis plus ma dolors
(Car ieu au lieis en luec aizit)
Que tan no fauc sospirs e plors
Que sol baizar per escarit,
Que·l cor mi tengues san e sau.
Bona es l’amors e molt per vau
E d’aquest mal mi pot guerir
Ses gart de metge sapien.
I.
Pro ai del chan essenhadors
entern mi et ensenhairitz:
pratz e vergiers, albres e flors,
voutas d’auzelhs e lais e critz,
per lo dous termini suau,
qu’en un petit de joi m’estau;
den nulhs deportz nom pot jauzir
tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors,
et als enfans bordeitz petitz,
e mias sion tals amors,
don ieu sia jauzens jauzitz;
qn’ieu la sai bona tot aitau
ves son amic en greu loguau
[per so sui trop soen marritz,]
quar non ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors,
ont elha jai e sos maritz,
e si per bos cosselhadors
cosselhan no sui enantitz,
qu’autre cosselhs petit m’en vau,
aitant n’ai fin talan corau:
al res noi a mais del murir,
s’alquun joi non ai en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
del renh, on sos jois fo noiritz,
e crei, quem sia grans honors,
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortes, lejau;
ves l’amor, qu’ins el cor m’enclau,
ai bon talant e bon albir
e sai, qu’ilh n’a bon escien.
V.
Lai es mos cors si totz, c’alhors
non a ni sima ni raitz,
et en dormen sotz cobertors
es lai ad lieis mos esperitz;
e s’amors mi revert a mau,
car ieu l’am tant e liei non cau;
tost verai ieu, si per sufrir
n’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntatz s’en vai lo cors
la nueit el dia esclarzitz
laintz per talant de son cors;
mas tart mi ve e tart mi ditz:
«amicx, fas elha, gilos brau
an comensat tal batestau,
que sera greus a departir,
tro qu’abdui en siam jauzen».
VII.
Per so m’en creis plus ma dolors,
car ieu au lieis en luecs aisitz,
que tan no fauc sospirs e plors,
que sol baizar per escaritz,
quel cor mi tengues san e sau;
bona es l’amors e molt per vau,
e d’aquest mal mi pot guerir,
ses gart de metge sapien.
I.
Pro ai del chan essenhadors
entorn mi, et esenhairitz,
pratz e vergiers, albres e flors,
voutas d’auzelhs e lays e critz,
per lo dous termini suau,
qu’en un petit de joy m’estau,
don nulhs deportz no·m pot jauzir
tan cum solatz d’amor valen.
II.
Las pimpas sian als pastors,
et als enfans bordeitz petitz,
e mias sion tals amors
don ieu sia jauzens jauzitz;
qu’ieu la sai bona tot aitau
ves son amic en greu loguau;
per so·m sen trop soen marrir
quar non ai so qu’al cor n’aten.
III.
Luenh es lo castelhs e la tors
ont elha jay e sos maritz,
e si per bos cosselhadors
cosselhan no suy enantitz --
qu’autre cosselhs petit m’en vau,
aitan n’ay fin talan corau --
alres no·y a mais del murir,
s’alqun joy non ai en breumen.
IV.
Totz los vezis apel senhors
del renh on sos joys fo noyritz,
e crey que·m sia grans honors,
quar ieu dels plus envilanitz
cug que sion cortes leyau;
ves l’amor qu’ins el cors m’enclau
ai bon talant e bon albir,
e say qu’ilh n’a bon escien.
V.
Lai es mos cors, si totz c’aillors
non a ni sima ni raïtz,
et en dormen sotz cobertors
es lai ab lieis mos esperitz;
e s’amor mi revert a mal,
car ieu l’am tant e liei non cal;
tost veirai ieu si per sufrir
n’atendrai mon bon jauzimen.
VI.
Ma voluntat[z] s’en vay lo cors
la nueit e·l dia esclarzitz
laïntz per talant de socors,
mas tart mi ve e tart mi ditz:
“Amicx”, fa·s elha, “gilos brau
an comensat tal batestau
que sera greus a departir
tro qu’abduy en siam jauzen.”
VII.
Per so m’en creis plus ma dolors,
car ieu au lieis en luec[s] aizit[z],
que tan no fauc sospirs e plors
que sol baizar per escarit[z]
lo cor no·m tengues san e sau;
bona es l’amors, e molt per vau,
e d’aquest mal mi pot guerir
ses gart de metge sapien.
1
C: Pro ai del chan essenhadors
Mʰ²: Pro ai del chant ensenhadors
e: Pro ai del chant ensenhadors
2
C: entorn mi et ensenhairitz
Mʰ²: entorn mi et ensenhairitz
e: entorn mi es ensenhairitz
3
C: pratz e vergiers albres e flors
Mʰ²: pratz e vergiers albres floritz
e: pratz e vergiers albres floritz
4
C: voutas d'auzelhs e lays e critz
Mʰ²: voutas d'auzels e lais e critz
e: voutas d'auzels e lais e critz
5
C: per lo dous termini suau
Mʰ²: per lo dous termini suau
e: per lo dous termini suau
6
C: qu'en un petit de joy m'estau
Mʰ²: qu'en un petit de joi m'estau
e: qu'en un petit de joi m'estau
7
C: don nulhs deportz no·m pot jauzir
Mʰ²: don nuill deport non pot jauzir
e: don nuill deport non pot jauzir
8
C: tan cum solatz d'amor valen.
Mʰ²: tan com solatz d'amor valer.
e: tan com solatz d'amor valer.
9
C: Las pimpas sian als pastors
Mʰ²: Las pimpas sion als pastors
e: Las pimpas sion als pastors
10
C: et als enfans bordeitz petitz
Mʰ²: et als enfans burdens petitz
e: e als enfans burdens petitz
11
C: e mias sion tals amors
Mʰ²: e mienas sion tals amors
e: e mienas sion tals amors
12
C: don ieu sia jauzens jauzitz
Mʰ²: don ieu jauzens sia jauzitz
e: don ieu jauzens sia jauzitz
13
C: qu'ieu la sai bona tot’aitan
Mʰ²: qu'ieu l'ai bona tot'aitan
e: qu'ieu l'ai bona tot’aitan
14
C: ves son amic en greu loguau
Mʰ²: ves son amic greu logau
e: ves son amic greu logau
15
C: per so suy trop soen marritz
Mʰ²: per so soi trop soven marritz
e: per so soi trop soven marritz
16
C: quar non ai so qu'al cor n'aten.
Mʰ²: car non ai so c'al cor n'aten.
e: car non ai so c'al cor n'aten.
17
C: Luenh es lo castelhs e la tors
Mʰ²: Luenh es lo castels e la tors
e: Luenh es lo castels e la tors
18
C: ont elha jay e sos maritz
Mʰ²: on ella jai e sos maritz
e: on ella jai e sos maritz
19
C: e si per bos cosselladors
Mʰ²: e si per bons conseilladors
e: e si per bons conseilladors
20
C: cosselhan no suy enantitz
Mʰ²: conseillan no soi enaizitz
e: conseillan no soi enaizitz
21
C: qu'autre cosselhs petit m'en vau
Mʰ²: c'autre conseill petit m'en au
e: c'autre conseill petit m'en au
22
C : aitant n'ay fin talan corau
Mʰ²: aitan n'ai fin talen corau
e: aitan n'ai fin talen corau
23
C: alres no·y a mais del murir
Mʰ²: alres non ai mai del morir
e: alres non ai mais del morir
24
C: s'alqun joy non ai en breumen.
Mʰ²: s'alcun joi non ai en breumen.
e: s'alcun joi non ai en breumen.
25
C: Totz los vezis apel senhors
Mʰ²: Totz los vezis apel senhors
e: Totz los vezis apel senhors
26
C: del renh on sos joys fo noyritz
Mʰ²: del renh on sest joi fo noiritz
e: del renh on sest joi fo noiritz
27
C: e crey que·m sia grans honors
Mʰ²: e crei que·m sia grans honors
e: e crei qe·m sia grans honors
28
C: quar ieu dels plus envilanitz
Mʰ²: car ieu dels plus envilanitz
e: car ieu dels plus envilanitz
29
C: cug que sion cortes leyau
Mʰ²: cug que sion cortes lejau
e: cug que sion cortes lejau
30
C: ves l'amor qu'ins el cor m'enclau
Mʰ²: ves l'amor qu'ins el cor mi clau
e: ves l'amor qu'ins el cor mi clau
31
C: ai bon talant e bon albir
Mʰ²: ai bon talan e bon albir
e: ai bon talan e bon albir
32
C: e say qu'ilh n'a bon escien.
Mʰ²: e sai qu'ill n'a bon essien.
e: e sai qu'ill n'a bon essien.
33
Mʰ²: Lai es mos cors si totz c'aillors
e: Lai es mos cors si totz c'aillors
34
Mʰ²: non a ni sima ni raitz
e: non a ni sima ni raitz
35
Mʰ²: et en dormen sotz cobertors
e: et en dormen sotz cobertors
36
Mʰ²: es lai ab lieis mos esperitz
e: es lai ab lieis mos esperitz
37
Mʰ²: e s'amor mi revert a mal
e: e s'amor mi revert a mal
38
Mʰ²: car ieu l'am tant e liei non cal
e: car ieu l'am tant e liei non cal
39
Mʰ²: tost veirai ieu si per sufrir
e: tost verirai ieu si per sufrir
40
Mʰ²: n'atendrai mon bon jauzimen.
e: n'atendrai mon bon jauzimen.
41
C: Ma voluntat s'en vay lo cors
Mʰ²: Ma volontat s'en vai el cors
e: Ma volontat s'en vai e·l cors
42
C: la nueit e·l dia esclarzitz
Mʰ²: la nueit e·l dia esclarzitz
e: la nueit e·l dia esclarzitz
43
C: laintz per talant de son cors
Mʰ²: lains per talant de son cors
e: lains per talant de son cors
44
C: mas tart mi ve e tart mi ditz
Mʰ²: mai tart mi ve e tart me ditz
e: mai tart mi ve e tart me ditz
45
C: amicx fa selha gilos brau
Mʰ²: amicx fai ella gelos brau
e: amics fai ella gelos brau
46
C: an comensat tal batestau
Mʰ²: aun comensat tal barestau
e: aun comensat tal barestau
47
C: que sera greus a departir
Mʰ²: que sera greus a departir
e: que sera greus a departir
48
C: tro qu'abduy en siam jauzen.
Mʰ²: tro c'apdui en siam jauzen.
e: tro c'apdui en siam jauzen.
49
Mʰ²: Per so m'en creis plus ma dolors
e: Per so m'en creis plus ma dolors
50
Mʰ²: car ieu ab lieis en luec aizit
e: car ieu au lieis en luec auzit
51
Mʰ²: que tan no fauc sospirs e plors
e: que tan no fauc sospirs e plors
52
Mʰ²: que sol baizar per escarit
e: que sol baizar per escarit
53
Mʰ²: que·l cor mi tengues san e sau
e: que·l cor mi tengues san e sau
54
Mʰ²: bona es l'amors e molt per vau
e: bona es l'amors e molt per vau
55
Mʰ²: e d'aquest mal mi pot guerir
e: e d'aquest mal mi pot guerir
56
Mʰ²: ses gart de metge sapien.
e: ses gart de metge sapien.
![]() |
Jau L as pimpas sian als pastors. L uenh es lo castelhs ela tors. ont elha iay e sos maritz. e si per bos cosselladors. cosselhan no suy enantitz. quautre cos- selhs petit men uau. aitant nay fin talan corau. alres noy a mais del murir. sal qun ioy. non ai en breumen. T otz los uezis a pel senhors. del renh on sos ioys fo noyritz. |
![]() |
e crey quem sia grans honors. quar ieu dels plus en uilanitz. cug que sion cortes leyau. ues lamor quins el cor meu clau. ai bon talant e bon albir. e say quilh na bon estien. Ma uoluntat sen uay lo cors. la nueit el dia esclarzitz. laintz per talant de son cors. mas tart mi ue e tart mi ditz. amicx fas elha gilos brau. an comensat tal batestau. que sera greus a de- partir. tro quab duy en siam iau- zen. |
Jaufre rudel de blaya. | Jaufre Rudel de Blaya. |
I | |
P Ro ai del chan essenhadors. en- torn mi (et)ensenhairitz. pratz e uergiers albres e flors. uoutas dauzelhs e lays e critz. per lo dous termini suau. quen un petit de ioy mestau. don nulhs deportz nom pot iau- zir. tan cum solatz damor ualen. |
Pro ai del chan essenhadors entorn mi et ensenhairitz: pratz e vergiers, albres e flors. voutas d'auzelhs e lays e critz. per lo dous termini suau; qu'en un petit de joy m'estau, don nulhs deportz no·m pot jauzir tan cum solatz d'amor valen. |
II | |
L as pimpas sian als pastors. (et) als enfans bordeitz petitz. e mi- as sion tals amors. don ieu sia iauzens iauzitz. quieu la sai bo- na tot aitan. ues son amic en greu loguau. per so suy trop so- en marritz. quar non ai so q(ua)l cor naten. |
Las pimpas sian als pastors et als enfans bordeitz petitz, e mias sion tals amors don ieu sia jauzens jauzitz. Qu'ieu la sai bona tot'aitan ves son amic en greu loguau: per so suy trop soen marritz quar non ai so qu'al cor n'aten. |
III | |
L uenh es lo castelhs ela tors. ont elha iay e sos maritz. e si per bos cosselladors. cosselhan no suy enantitz. quautre cos - selhs petit men uau. aitant nay fin talan corau. alres noy a mais del murir. sal qun ioy. non ai en breumen. |
Luenh es lo castelhs e la tors ont elha jay e sos maritz, e si per bos cosselladors cosselhan no suy enantitz qu'autre cosselhs petit m'en vau, aitant n'ay fin talan corau alres no·y a mais del murir, s'alqun joy non ai en breumen. |
IV | |
T otz los uezis a pel senhors. del renh on sos ioys fo noyritz. e crey quem sia grans honors. quar ieu dels plus en uilanitz. cug que sion cortes leyau. ues lamor quins el cor men clau. ai bon talant e bon albir. e say quilh na bon escien. |
Totz los vezis apel senhors del renh on sos joys fo noyritz, e crey que·m sia grans honors quar ieu dels plus envilanitz cug que sion cortes leyau. Ves l'amor qu'ins el cor m'enclau ai bon talant e bon albir, e say qu'ilh n'a bon escien. |
V | |
Ma uoluntat sen uay lo cors. la nueit el dia esclarzitz. laintz per talant de son cors. mas tart mi ue e tart mi ditz. amicx fas elha gilos brau. an comensat tal batestau. que sera greus a de - partir. tro quab duy en siam iau - zen. |
Ma voluntat s'en vay lo cors, la nueit e·l dia esclarzitz, laintz per talant de son cors; mas tart mi ve e tart mi ditz: "Amicx", fa selha, "gilos brau an comensat tal batestau que sera greus a departir, tro qu'abduy en siam jauzen". |
Testo Careri 1996, p. 401.
Pro ai del chant ensenhadors Entorn mi et ensenhairitz Pratz e uergiers albres floritz Voutas dauzels e lais e critz Per lo dous termini suau Quen un petit de ioi mestau Don nuill deport non pot iauzir Tan com solatz damor ualer. Las |
I. Pro ai del chant ensenhadors entorn mi et ensenhairitz: pratz e vergiers, albres floritz, voutas d'auzels e lais e critz per lo dous termini suau; qu'en un petit de joi m'estau, don nuill deport non pot jauzir tan com solatz d'amor valer. |
Las pimpas sion als pastors Et als enfans burdens petitz E mienas sion tals amors Don ieu iauzens sia'iauzitz Quieu lai bona tot aitan Ves son amic greu logau Per so soi trop souen marritz Car non ai so calcor naten. |
II. Las pimpas sion als pastors et als enfans burdens petitz, e mienas sion tals amors don ieu jauzens sia jauzitz. Qu'ieu l'ai bona tot'aitan ves son amic greu logau: per so soi trop soven marritz car non ai so c'al cor n'aten. |
Luenh es lo castels e la tors On ella iai e sos maritz E si per bons conseilladors Conseillan no soi enaizitz Cautre conseill petit menau Aitan nai fin talen corau Al res non ai mai del morir Salcun ioi nonai enbreumen. |
III. Luenh es lo castels e la tors on ella jai e sos maritz, e si per bons conseilladors conseillan no soi enaizitz - c'autre conseill petit m'en au aitan n'ai fin talen corau - alres non ai mai del morir, s'alcun joi non ai en breumen. |
Totz los uezis apel senhors Del renh on sest ioi fo noiritz E crei quem sia grans honors Car ieu dels plus enuilanitz Cug que sion cortes leiau Ves lamor quins el cor mi clau Ai bon talan e bon albir E sai quill na bon essien. |
IV. Totz los vezis apel senhors del renh on sest joi fo noiritz, e crei que·m sia grans honors car ieu dels plus envilanitz cug que sion cortes lejau. Ves l'amor qu'ins el cor mi clau ai bon talan e bon albir, e sai qu'ill n'a bon essien. |
Lai es mos cors si totz caillors Nona ni sima ni raitz Et en dormen sotz cobertors Es lai ab lieis mos esperitz E samor mi reuert amal Car ieu lam tant e liei non cal To\s/t ueirai ieu si per sufrir Natendrai mon bon iauzimen. |
V. Lai es mos cors si totz c'aillors non a ni sima ni raitz, et en dormen sotz cobertors es lai ab lieis mos esperitz; e s'amor mi revert a mal car ieu l'am tant e liei non cal. Tost veirai ieu si per sufrir n'atendrai mon bon jauzimen. |
Ma uolontat sen uai el cors La nueit el dia esclarzitz Lains per talant de son cors Mai tart mi ue e tart me ditz Amicx fai ella gelos brau Aun comensat tal barestau Que sera greus a departir Tro capdui ensiam iauzen. |
VI. Ma volontat s'en vai el cors, la nueit e·l dia esclarzitz, lains per talant de son cors; mai tart mi ve e tart me ditz: "Amicx", fai ella, "gelos brau aun comensat tal barestau que sera greus a departir, tro c'apdui en siam jauzen". |
Per so mencreis plus madolors Car ieu ab lieis en luec aizit Que tan no fauc sospirs e plors Que sol baizar per escarit Quel cor mi tengues san e sau Bona es lamors e molt peruau E daquest mal mi pot guerir Ses gart de metge sapien. |
VII. Per so m'en creis plus ma dolors car ieu ab lieis en luec aizit: que tan no fauc sospirs e plors que sol baizar per escarit que·l cor mi tengues san e sau. Bona es l'amors e molt per vau, e d'aquest mal mi pot guerir ses gart de metge sapien. |
![]() |
I. Pro ai del chant ensenhadors; Entorn mi es ensenhairitz Pratz, e vergiers, albres floritz, Voutas d'auzels, e lais, e critz Per lo dous termini suau, Que 'n un petit de ioi m'estau, Don nuill deport non pot iauzir Tan, com solatz d'amor valer. |
![]() |
II. Las pimpas sion als pastors, E als enfans burdens petitz, E mienas sion tals amors, Don ieu iauzens sia'iauzitz; Quieu l'ai bona tot aitan Ves son amic greu logau. Per so soi trop soven marritz, Car non ai so, c'al cor n'aten. |
![]() |
III. Luenh es lo castels, e la tors, On ella iai, e sos maritz; E si per bons conseilladors Conseillan no soi enaizitz, C'autre conseill petit menau, Aitan n'ai fin talen corau. Al res non ai mais del morir, S'alcun ioi non ai enbreumen. |
![]() |
IV. Totz los vezis apel senhors Del renh, on sest ioi fo noiritz; E crei, qe'm sia grans honors, Car ieu dels plus envilanitz Cug, que sion cortes leiau Ves l'amor, quins el cor mi clau. Ai bon talan, e bon albir; E sai, quill n'a bon essien. Lai |
![]() |
V. Lai es mos cors, si totz c'aillors Non a ni sima, ni raitz, Et en dormen sotz cobertors Es lai ab lieis mos esperitz, E s'amor mi revert a mal; Car ieu l'am tant, e liei non cal. Tost verirai ieu, si per sufrir N'atendrai mon bon iauzimen. |
![]() |
VI. Ma volontat sen vai, e'l cors La nueit, e'l dia esclarzitz Là ins per talant de son cors. Mai tart mi ve, e tart me ditz: "Amics (, fai ella gelos brau,) "Aun comensat tal barestau, "Que serà greus à departir, "Tro c'ap dui en siam iauzen. |
![]() |
VII. Per so men creis plus ma dolors, Car ieu aulieis en luec auzit, (Que tan no fauc sospirs, e plors, Que sol baizar per escarit,) Que'l cor mi tenguès san, e sau. Bona es l'amors, e molt pervau; E d'aquest mal mi pot guerir Ses gart de Metge sapien. |
Pro ai del chant ensenhadors; Entorn mi es ensenhairitz Pratz, e vergiers, albres floritz, Voutas d'auzels, e lais, e critz Per lo dous termini suau, Que 'n un petit de ioi m'estau, Don nuill deport non pot iauzir Tan, com solatz d'amor valer. |
I. Pro ai del chant ensenhadors entorn mi es ensenhairitz, pratz e vergiers, albres floritz, voutas d'auzels e lais, e critz per lo dous termini suau; qu'en un petit de joi m'estau, don nuill deport non pot jauzir tan com solatz d'amor valer. |
Las pimpas sion als pastors, E als enfans burdens petitz, E mienas sion tals amors, Don ieu iauzens sia'iauzitz; Quieu l'ai bona tot aitan Ves son amic greu logau. Per so soi trop soven marritz, Car non ai so, c'al cor n'aten. |
II. Las pimpas sion als pastors, e als enfans burdens petitz, e mienas sion tals amors don ieu jauzens sia jauzitz. Qu'ieu l'ai bona tot'aitan ves son amic greu logau: per so soi trop soven marritz, car non ai so c'al cor n'aten. |
Luenh es lo castels, e la tors, On ella iai, e sos maritz; E si per bons conseilladors Conseillan no soi enaizitz, C'autre conseill petit menau, Aitan n'ai fin talen corau. Al res non ai mais del morir, S'alcun ioi non ai enbreumen. |
III. Luenh es lo castels e la tors on ella jai e sos maritz, e si per bons conseilladors conseillan no soi enaizitz — c'autre conseill petit m'en au, aitan n'ai fin talen corau — alres non ai mais del morir, s'alcun joi non ai en breumen. |
Totz los vezis apel senhors Del renh, on sest ioi fo noiritz; E crei, qe'm sia grans honors, Car ieu dels plus envilanitz Cug, que sion cortes leiau Ves l'amor, quins el cor mi clau. Ai bon talan, e bon albir; E sai, quill n'a bon essien. Lai |
IV. Totz los vezis apel senhors del renh on sest joi fo noiritz, e crei qe·m sia grans honors car ieu dels plus envilanitz cug que sion cortes lejau. Ves l'amor qu'ins el cor mi clau ai bon talan e bon albir, e sai qu'ill n'a bon essien. |
Lai es mos cors, si totz c'aillors Non a ni sima, ni raitz, Et en dormen sotz cobertors Es lai ab lieis mos esperitz, E s'amor mi revert a mal; Car ieu l'am tant, e liei non cal. Tost verirai ieu, si per sufrir N'atendrai mon bon iauzimen. |
V. Lai es mos cors si totz c'aillors non a ni sima ni raitz, et en dormen sotz cobertors es lai ab lieis mos esperitz; e s'amor mi revert a mal car ieu l'am tant e liei non cal. Tost verirai ieu si per sufrir n'atendrai mon bon jauzimen. |
Ma volontat sen vai, e'l cors La nueit, e'l dia esclarzitz Là ins per talant de son cors. Mai tart mi ve, e tart me ditz: "Amics (, fai ella gelos brau,) "Aun comensat tal barestau, "Que serà greus à departir, "Tro c'ap dui en siam iauzen. |
VI. Ma volontat s'en vai e·l cors la nueit e·l dia esclarzitz, lains per talant de son cors; mai tart mi ve e tart me ditz: "Amics", fai ella, "gelos brau, aun comensat tal barestau, que sera greus a departir, tro c'apdui en siam jauzen". |
Per so men creis plus ma dolors, Car ieu aulieis en luec auzit, (Que tan no fauc sospirs, e plors, Que sol baizar per escarit,) Que'l cor mi tenguès san, e sau. Bona es l'amors, e molt pervau; E d'aquest mal mi pot guerir Ses gart de Metge sapien. |
VII. Per so m'en creis plus ma dolors car ieu au lieis en luec auzit: que tan no fauc sospirs e plors que sol baizar per escarit que·l cor mi tengues san e sau. Bona es l'amors e molt per vau, e d'aquest mal mi pot guerir ses gart de metge sapien. |
BdT 262,5
Mss.: A 127, B 77, C 214, D 88, E 149, I 122, K 107, M 165, Mʰ² 75, R 63, S 183, Sg 96, U 126, b¹ 6, e 180, κ 72 = Jaufre Rudel; a² 278 = Guillem de Cabestaing; X 149, ζ 115 = anonimo.
Metrica: a7' b7 c7' d7 a7' c7' e7' (Frank 838:2). Vers di 5 coblas di 7 versi.
Melodia: ABAB'CD(B'')E (ms. R).
Edizioni: Bartsch 1855, p. 57; Stimming 1873, p. 44; Bartsch - Koschwitz 1904, col. 59; Jeanroy 1915, p. 3; Crescini 1926, p. 171; Pickens 1978, p. 88; Wolf - Rosenstein 1983, p. 138; Lachin 1982-83; Chiarini 1985, p. 73; Lafont 1992, p. 40; Chiarini 2003, p. 77.
Vai al Rialto [57].
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol
e non puosc trovar meizina
si non vau al sieu reclam,
ab atraich d'amor doussana,
dinz vergier o sotz cortina
ab desirada companha.
A cura di Flavia Volpe
I.
Quan lo rius de la fontana
S’esclarzis, si com far sol,
E par la flors aiglentina
E-l rossinholetz e-l ram
Volv e refranh et aplana,
Dregz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
Per vos totz lo cors mi dol;
E non puesc trobar metzina,
Tro veng’ al vostre reclam,
Ab atrag d’amor doussana,
Dins vergier o tras cortina
Ab dezirada companha.
III.
Pos totz jorns m’en falh aizina,
No-m meravilh, s’ieu m’aflam;
Quar anc genser Crestiana
Non fon ni dieus no la vol,
Juzeva ni Sarrazina;
Ben es dones pagutz de manna,
Qui ren de s’amor guazanha.
IV.
De voler mos cors non fina
Ves cela re qu’ien plus am,
E sai que volers m’engana,
Si cobezeza la-m tol.
Quar plus es ponhens d’espina
Ma dolors quez ab joi sana,
Don ja non vuelh qu’om mi planha.
V.
Quan pensars m’eu fai aizina
Adoncs la hais e l’acol;
Mas pueis torn en revolina,
Per que-m n’espert e n’aflam;
Quar so que floris non grana,
Lo jois que mi n’ataina
Totz mos aujatz afaitanha.
VI.
Senes breu de parguamina
Tramet lo vers que chantam,
En plana lengua romana
A-n Ugo-l Brun, per Filhol.
Bo-m sap que gens Peitavina
E totz Angieus e Viana
S’esjan per leis e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzis, si cum far sol,
e par la flors aiglentina,
e·l rossignoletz el ram
volf e refranh et aplana
son doutz chantar et afina,
dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol;
e no·n puosc trobar meizina,
si non vau, al sieu reclam,
ab atraich d’amor doussana
dinz vergier o sotz cortina
ab desirada companha.
III.
Pois del tot m’en falh aizina,
no·m meravilb s’ieu n’aflam;
car anc genser crestiana
no fo, ni Dieus non la vol,
juzeva ni sarrazina.
Ben es cel pagutz de mana
qui ren de s’amor gazainha!
IV.
De desir mos cors non fina
vas cella ren qu’ieu plus am,
e sai que volers m’engana
si cobezesa la·m tol;
que plus es ponhens qu’espina
la dolors que ad joi sana,
don ja no vuolh c’om m’en planha.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers, que chantam
en plana lenga romana,
a ’n Hugon Brun por Filhol.
Bo·m sap, car gens peitavina
e totz Angeus e Guaian
s’esgau per lui, e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzis, si cum far sol,
e par la flors aiglentina
e·l rossinholetz el ram
volf e refranh ez aplana
son dous chantar et afina,
dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol.
E no·n puesc trobar meizina
si non vau vostre reclam
ab atraich d’amor doussana
dinz vergier o sotz cortina
ab dezirada companha.
III.
Pois del tot m’en falh aizina,
no·m meravilh s’ieu n’aflam:
quar anc genser crestiana
non fo, ni Dieus non la vol,
Juzeva ni Sarrazina.
Ben es selh pagutz de mana,
qui ren de s’amor gazanha!
IV.
De dezir mos cors no fina
vas selha ren qu’ieu plus am,
e cre que volers m’enguana
si cobezeza la·m tol;
que plus es ponhens qu’espina
la dolors que ab joi sana:
don ja non vuelh qu’om m’en planha.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers, que chantam
en plana lengua romana,
a·n Hugon Brun per Filhol:
bo·m sap quar gens peitavina,
de Beiriu e de Guiana,
s’esgau per lui e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzis, si cum far sol,
e par la flors aiglentina
e·l rossinholetz el ram
volf e refranh ez aplana
son dous chantar et afina,
dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol.
E no·n puosc trobar meizina
si non vau al sieu reclam
ab atraich d’amor doussana
dinz vergier o sotz cortina
ab dezirada companha.
III.
Pois del tot m’en falh aizina,
no·m meravilh s’ieu n’aflam:
quar anc genser crestiana
non fo, ni Dieus non la vol,
juzeva ni sarrazina.
Ben es selh pagutz de mana,
qui ren de s’amor gazanha!
IV.
De dezir mos cors no fina
vas selha ren qu’ieu plus am,
e cre que volers m’enguana
si cobezeza la·m tol;
que plus es ponhens qu’espina
la dolors que ab joi sana:
don ja non vuolh qu’om m’en planha.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers, que chantam
en plana lengua romana,
a·n Hugon Brun per Filhol:
bo·m sap quar gens peitavina,
de Beiriu e de Guiana,
s’esgau per lui e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzis, si cum far sol,
e par la flors aiglentina,
e·l rossinholetz el ram
volf e refranh et aplana
son doutz chantar et afina,
dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol:
e no·n puosc trobar meizina,
si non vau al sieu reclam
ab atraich d’amor doussana,
dinz vergier o sotz cortina
ad desirada companha.
III.
Pos totz jorns m’en falh aizina,
no·m meravilh s’ieu n’aflam,
car anc genser crestiana
non fo, ni Dieus non la vol,
juzeva ni sarrazina:
ben es cel pagutz de mana,
qui ren de s’amor gazanha!
IV.
De desir mos cors non fina
vas cella ren, qu’ieu plus am;
e cre que volers m’engana,
si cobezesa la·m tol;
que plus es ponhens qu’espina
la dolors, que ab joi sana,
don ja non vuolh c’om m’en planha.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers, que chantam,
en plana lenga romana
an Hugon Brun per Filhol:
bo·m sap, car gens peitavina
de Beiriu e de Guiana
s’esgau per lui e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
S’esclarzis, si cum far sol,
E par la flors aiglentina,
E·l rossinholetz el ram
Volf e refranh ez aplana
Son douts chantar et afina,
Dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
Per vos totz lo cors mi dol;
E non puesc trobar mezina
Si non au vostre reclam
Ab atraich d’amor doussana
Dinz vergier o sotz cortina
Ab dezirada companha.
III.
Pus totz jorns m’en falh aizina,
No·m meravilh s’ieu n’aflam,
Quar anc genser crestiana
Non fo, ni Dieus non la vol,
Juzeva ni Sarrazina;
Ben es selh pagutz de mana,
Qui ren de s’amor guazanha!
IV.
De dezir mos cors no fina
Vas selha ren qu’ieu pus am;
E cre que volers m’enguana,
Si cobezeza la·m tol;
Que pus es ponhens qu’espina
La dolors que ab joi sana;
Don ja non vuelh qu’om m’en planha.
V.
Senes breu de parguamina
Tramet lo vers, que chantam
En plana lengua romana,
A·n Hugo Bru per Filhol;
Bo·m sap, quar gens Peitavina
De Beirri e de Guïana
S’esgau per lui e Bretanha.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzís, si cum far sòl,
e par la flors aiglentina
e’l rossinholet el ram
vòlf e refranh ez aplana
son dous chantar e l’afina
be’ys dregz q’ieu lo mieu refranha.
II.
Amor de terra lonhdana
per vos tot lo còr mi dòl,
e no’n puesc trobar mezina
si non al vòstre reclam
ab maltrait d’amor doussana
dins vergier o part cortina
ab dezirada companha.
III.
Pus tot jorn m’en falh aizina,
no’m meravilh si n’ai fam,
quar anc génser crestiana
no fo, ni Dieus non o vòl,
juzia ni sarrazina.
Ben es selh paguatz de mana,
qui de s’amor ren guazanha.
IV.
De dezir mos còrs no fina
vas selha res qu’ieu pus am,
e cre que’l voler m’enguana
si cobezeza la’m tòl;
que pus es ponhens d’espina
la dolors que per jòy sana,
don ja no vuelh qu’òm me’n planha.
V.
Quan pensar m’en fai aizina,
adoncs la bays e la còl,
mas pueys torn en revolina
perque’m n’espert e n’aflam,
quar sò que florís non grana.
Lo jòy que mi n’ataïna
tot mos cujatz afaitanha.
V.
Senes breu de parguamina
tramet lo vers en cantan
en plana lengua romana,
a’N Ugò Bru per Filhòl.
Bo’m sap quar gent peitavina,
de Berrí e de Guizana
s'esjau per lieys e’n Bretanha.
Versione 1:
I.
Qan lo rius de la fontana
S’esclarzis si cum far sol,
E par la flors aiglentina,
E·l rossignoletz el ram
Volf e refraign et aplana
Son douz chantar et afina,
Dreitz es q’ieu lo mieu refraigna.
II.
Amors de terra loingdana.
Per vos totz lo cors mi dol;
E non puosc trobar meizina
Si non vau al sieu reclam
Ab atraich d’amor doussana,
Dinz vergier o sotz cortina,
Ab desirada compaigna.
III.
Pois de tot me·n faill aizina,
No·m meravill s’ieu m’aflam,
Car anc genser Crestïana
Non fo, que Dieus non la vol.
Juzena ni Sarrazina;
Et es ben paisutz de manna
Qui ren de s’amor gazaigna.
IV.
De desir mos cors non fina
Vas cella ren q’ieu plus am,
E cre que volers m’engana
Si cobezesa la·m tol,
Que plus es poignens qu’espina
La dolors que ab joi sana,
Don ja non voill c’om me·n plaigna.
V.
Senes breu de pargamina,
Tramet lo vers en chantan
Plan et en lenga romana
A·N Hugon Brun per Fillol.
Bon m’es, car gens Peitavina,
De Beiriu et de Bretaigna
S’esgau per lui, e Guianna.
Versione 2:
I.
Qan lo rius de la fontaina
S’esclarzis si com far sol,
E per la flors aiglentina,
E·l rossinholetz el ram
Volv e refrainh ez aplana
Son dous chantar ez afina,
Dreg es q’ieu lo mieu refrainha.
II.
Amors de terra loindana.
Per vos totz le cors mi dol,
E nen puesc trobar mezina
Tro veng’ al vostre reclam
Ab atraig d’amor doçana,
Dinz vergier o tras cortina,
Ab dezirada compainha.
III.
Pos totz jorns me·n failh aiçina,
No·m meravilh s’ieu aflam,
Qar anc gençer Crestïana
Non fon, ni Dieus no la vol,
Juzeva ni Sarrazina:
Ben es doncs pagutz de manna
Oi ren de s’amor gazainha.
IV.
De voler mos cors non fina
Ves cella re q’ieu plus am;
E sai qe volers m’enjana
Si cobezesa la·m tol,
Qar plus es poinhenz d’espina
Ma dolors que·m ab joi sana,
Don ja non vueilh q’om mi plainha.
V.
Si·n sui de lonja taïna
E mais seinha no·n susfrainh.
Ço dis li gens ancïana
Q’ab sufrir venz savis fol,
Q’ades se·n ven de rabina;
Mas ieu aten causa vana,
Q’ailhor remanc en la fainha.
VI.
Senes brieu de pargamina,
Tramet lo vers [en] chantan
En plana lenga romana
A·N Ugo·l Brun per Filhol.
Bo·m sap, que gens Petavina,
E totz Angieus e Vïana
S’esjau per leis, e Bretainha.
Versione 3:
I.
[Quan lo rius] de la [fontana]
[S’e]scalrzis [si com far] sol,
E par [la flors aigle]ntina,
[E·l rossinhole]z el ram
[Volt e refra]nh et apl[ana]
[Son do]us chant[tar e l’afi]na,
Be·s [dregz q’ieu lo mieu refranha].
II.
[Amor de terra lonhdana,
Per v]os tot lo cor mi dol,
E no puesc trobar metzina
Si no·m val vostre reclam
Ab maltrag d’amor dousana,
Dins vergier o part cortina
Ab desirada companha.
III.
A totz jorns me·n faill aizina,
No·m meravill si·m n’aflam,
Car anc genser Crestïana
Non fo, ni Dieus no la vol,
Juzieva ni Sarrazina:
Ben es astrucx qui se·n vana
Ni re de s’amor guazanha.
IV.
De dezir mos cors non fina
Ves cella re qu’ieu tant am.
Sai que volontatz m’enguana
E cobezeza la·m tol,
Quar plus es ponhens qu’espina
La dolor c’al cor mi mena;
E a negus no me·n planha.
V.
Senes breu de pargamina,
Tramet mon vers en chantan
En plana lengua romana
Envas lo Bru, mon fillol;
E sapcha gens Crestïana
Que totz Peiteus hi guazanha
E·n val mais per leis Bretanha.
Versione 1-a:
I.
[Q]ant lo riu de la fontaina
S’esclarsis si com far sol,
E par la flor aiglantina,
E·l rossinholet el ram
Volv e refrainh e aplana
Son douz chantar e afina,
Dregh es q’eu lo meu refranha.
II.
Amor de terra loig[n]dana,
Per vos totz lo cor mi dol,
E non posc trobar metsina
Si non vau al siu reclam
Ab [a]trait d’amor douzana,
Dinz vergier o trans cortina,
Ab desirada companha.
III.
Pois de tot me·n faill aizina,
No·m meravill s’ieu m’aflam,
Car anc genser Crestïana
Non fo, que Dieus non la vol.
Juzena ni Sarrazina;
Et es ben paisutz de manna
Qui ren de s’amor gazaigna.
IV.
De voler mon cor no·s fina
Vas cel’ amor qu’eu tant am,
E sai que voler m’engana,
Que cobeeza la·m tol,
Car plus es punhens qu’espina
Ma dolor que per joi sana,
Don ja non volh c’om me·n plainha.
V.
Pois de tot me·n failh aizina,
No·m meravilh s’ieu n’aflam,
C’aiss[i] genser Cristïana
No fo, ni Deus non la vol,
Juzeva ni Sarrazina:
Ben es cel pascut de mana
Qui ren de s’amor gazanha.
VI.
Senes breu de parjamina,
Tramet lo vers qe chantam
[En] plazent lenga romana
A·N Hugo Brun, mon filhol;
E sabc[h]a gen Crestïana
Que tots Peiteus e Vïana
Val mais per leis, e Bretanha.
Versione 2-a:
I.
Quan lo rius de la fontana
S’esclarzis si cum far sol,
E·l rossinholet el ram
Volt e refranh ez aplana
Son dous chantar e l’afina,
Be·s dregz q’ieu lo mieu refranha.
II.
Amor de terra lonhdana,
Per vos tot lo cor mi dol,
E non puesc trobar mezina
Si non al vostre reclam
Ab maltrait d’amor doussana
Dins vergier o part cortina,
Ab dezirada companha.
III.
Pus tot jorn me·n falh aizina,
No·m meravilh si n’ai fam,
Quar anc genser Crestiana
No fo, ni Dieus non o vol,
Juzïa ni Sarrazina:
Ben es selh paguatz de mana
Qui de s’amor ren guazanha.
IV.
De dezir mos cors no fina
Vas selha res qu’ieu pus am,
E cre que·l voler m’enguana
Si cobezeza la·m tol,
Que pus es ponhens d’espina
La dolors que per joy sana,
Don ja no vuelh qu’on me·n planha.
V.
Quan pensar me·n fai aizina,
Adoncs la bays e l’acol,
Mas pueys torn en revolina,
Per que·m n’espert e n’aflam,
Quar so que floris non grana:
Lo joy que mi n’atayna
Tot mos cujatz afaitanha.
VI.
Senes breu de parguamina,
Tramet lo vers en cantan
En plana lengua romana
A·N Ugo Brun per Filhol.
Bo·m sap, quar gent Peitavina
De Berri o de Bretanha
S’esjau per lieys, e·n Guizana.
Versione 2-b:
I.
Pois lo rius de la fontaina
S’esclarzis si con far sol,
E par la flors aiglentina,
E·l rossignoletz el ram
Volf e refraing et aplana
Son douz chantar e afina,
Dreitz es q’eu lo meu refragna.
II.
Amor de terra londana,
Per vos totz lo cors mi dol,
E non pois trobar meizina
Si no·i val vostre reclam
Ab atrag d’amor douzana
Dinz vergier o sotz cortina,
Ab dezirada compagnia.
III.
Pois del tot me·n fail aizina,
No·m meravil s’eu n’aflam,
Qar anc genzer Crestïana
Non fo, ni Deus non la vol,
Juseva ni Serrazina;
Ben es cel paguz de manna
Qi ren de s’amor ren guazaignia.
IV.
Mon cor de valer non fina
Aiquella [r]es q’eu plus am;
E sai sel volers m’engana,
Qe sobrevoler la·m tol:
Plus tost se·n vai de rabina,
E eu son cun causa vana,
Las! qi remaing en la fagna.
V.
Ben agra bona setmana
Qi de leis agues son vol,
Qe duguessa ni regina
Non es qi de leis no·s clam.
Boc’ ha vermeilla cun grana,
E sembla roza d’espina
Mesclad’ ab neu de montagna.
VI.
Senes breu de pargamina,
Enviu mon chant part Roam
Em plana lengua romana
Lai a·N Peir’ Ug[o] per Sigol.
Ben sapcha gentz peitavina
Qe tot Pitau e Gïana
Val mais per leis, e Bretaigna.
Versione 2-c:
I.
Pois lo riu de la fontaina
S’esclargis si com far sol,
Et par la flor argletina,
E·l rosignolet el ram
Vol’ et refrang et aplaina
[E] son novel chant s’afina,
Drez est qe·l meu se refraigna.
II.
Amor de terra lontaina,
Per vos toz lo cor mi dol,
E non poisc trobar meiçina
S’eu non vaug al seu reclam
A[b] maltraig d’amor douzana
En vergiers o denz cortina
A[b] [desirada] compagna.
III.
Pois tot jorn mi faill aisina,
No·m meraveill s’eu n’ai fam,
Qe tan gensor, en plevina,
Deu no la fis ni la·m vol,
Judea ni Serracina:
Cel es ben paguz de manna
Qi en s’amor ren gazagna.
IV.
Del voler mon cor non fina
Cela cui tan voll et am.
Ben sai qe voler me mena
E cobitanza la·m tol
Et c’ar me poing plus q’espina
Ma dolor qe per joi sana:
Ja non voill qe hom mi plaigna.
Versione 4:
I.
Pos lo riu de la fontana
S’esclarsis si cum far sol,
E par la flor aiglentina,
Lo rosingnolet el ram
Veilh’ e refraing et aplana
Son douz chant[ar] e afina;
Dreig es que lo meu refraingna.
II.
Amors de terra lointana,
Per vos tot lo cor mi dol,
E non posc trobar medzina
S’eu no n’au al seu reclam
[Ab] atrait d’amor lointana
Dinz vergier a sa cortina,
Ab desirada compaingnia.
III.
Pois toz jorn mi failh l’aizina,
No·m meraveilh si n’aflam,
Car anc gençor Cristïana
Non fo, ni Deus no la vol,
Judeva ni Serazina:
Ben es cel pagaz de maina
Qui rem de s’amor guazaingna,
IV.
Sem pensier la·m fai proçana
Ladoncs la bais e l’acol,
Mais pois din Mirimolina,
Per q’eu m’esperc e aflam,
Qar sai si flor[i]s ni grana
Le joi q’era de ço camina
Tro qu’a mos guabs a fac tengna.
V.
Sa contenensa es soldana,
Qe joi me grup’ e m’asol.
E non fai amor vizina.
Q’en abanz non cant q’eu bram.
Tan desir l’amor [dousana],
Cui jois e jovens aclina,
Cum fos lai en terra straingna.
VI.
Trop foi de loinga traïna
Qe messatgiers no·n [sus]fraing;
E diz la gent ançïana
Qe sufren venz savi fol,
Qar pus es pungent q’aspina
Ma dolors qe per joi sana,
Don ja non voil c’om me plaingna.
Versione 5:
I.
Kant li rus de la fontaine
Renclarsist si come solt,
Ke naist la flour aglentaine,
Et rosignor chante el ro,
Volv e·i refraint et aplaigne
Son douls chanteir e afine,
Drois es ke li miens refraigne.
II.
Amors de terre lointainne
Por vos tous li cors me dolt,
E non peux troveir messine,
S’on ne l’ait per voi confort
E retrait d’amor altaigne
En vergier ou so gaudaine
Tail desir ai de compaigne.
III.
Moult auroit bone semaine
Ki de li auroit son vol,
C’ains contesse ne Rodainne
Non ot tant avenant cors:
Bouche ait vermoille com grainne
Et semble roze en espaine,
Blanche est com noix de montaigne.
IV.
Puesc ke tout mi fait lonsainne,
No m’eir a vis s’on es fol,
K’ains si belle Crestïanne
Ne fut, ne Deuz ne la volt,
Judee ne Sarazainne:
Bien seroit paüs del mainne
[Ki] tient de s’amor gadainne.
V.
Ensi com cottidïenne,
Com chascuns die et retor,
Lou cors ke per sumelainne
Ait tenue en son redol
(Ensi amors mi demainne),
Et tient pres de sai saixaine
Et paist de dousor prochainne.
I.
Quan lo rius de la fontana
s’esclarzis, si cum far sol
e par la flors aiglentina,
el rossinholetz el ram
volf e refranh et aplana,
son doutz chantar et afina,
dreitz es qu’ieu lo mieu refranha.
II.
Amors de terra lonhdana,
per vos totz lo cors mi dol;
e non puosc trobar meizina,
si non vau al sieu reclam
ab atraich d’amor doussana
dinz vergier o sotz cortina
ab desirada companha.
III.
Pois totz jorns m’en falh aizina,
nom meravilh s’ieu n’aflam,
car anc genser crestiana
non fo, ni dieus non la vol,
juzeva ni sarrazina;
ben es cel pagutz de mana,
qui ren de s’amor gazanha!
IV.
De desir mos cors non fina
vas cella ren, qu’ieu plus am;
e cre que volers m’engana,
si cobezesa lam tol;
que plus es ponhens qu’espina
la dolors, que ab joi sana,
don ja non vuolh c’om m’en planha.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers, que chantam,
en plana lenga romana
an Hugon Brun per Filhol;
bom sap, car gens Peitavina
de Beiriu e de Gujana
s’esgau per leis e Bretanha.
VI.
[Quan pensar m’en fai aizina
adoncs la bays e l’acol
mas pueys torn en reuolina
per quem n’espert en aflam
quar so que floris non grana
lo ioy que mi n’atayna
tot mos cujatz afaitanha.]
VII.
[Sin sui de lonia taina
e mais seinha non sufrainh
ço dis li gens anciana
q’ab sufrir uenz sauis fol
q’ades s’en uen de rabina
mas ieu aten causa uana
q’ailhor remanc en la fainha.]
VIII.
[Car lo pessamen m’afama
don yeu l’abras e l’acol
m’a tornat trop aroyna
per quem pert mas no m’en clam
car sai que no floris ni grayna
l’amors on mon cors s’aclina
ni hom nos quei remanha.]
IX.
[Sa contenansa es soldana
qe ioi mi grup e m’asoilh
e nou fai amor uizina
q’en nabanz non cant q’eu bram
tan desir l’amor de cusana
cui iois e iouens aclina
cum fos lai en terra straigna.]
X.
[Entre Grec e Trasmontana
volgra esser dins el mar
et agues can e traina
ab que m’anes deportar
fuec e lenha e sertana
e pron peison per cozinar
e mi dons per companha.]
I.
Qan lo rius de la fontana
s’esclarzis si cum far sol,
e par la flors aiglentina,
e·l rossignoletz el ram
volv e refraing et aplana
son doutz chantar et afina,
dreitz es q’ieu lo mieu refraigna.
II.
Amors de terra loindana,
per vos totz lo cors mi dol;
e non puosc trobar meizina
si non vau al sieu reclam,
ab atraich d’amor doussana,
dinz vergier o sotz cortina
ab desirada compaigna.
III.
Pois del tot m’en faill aizina,
no·m meravill s’ieu m’aflam,
car anc genser Crestiana
non fo, que Dieus non la vol,
Juzeva ni Sarrazina;
et es ben paisutz de manna
qui ren de s’amor gazaigna.
IV.
De desir mos cors non fina
vas cella ren q’ieu plus am;
e cre que volers m’engana
si cobezeza la·m tol;
que plus es pongens q’espina
la dolors que ab joi sana,
don ja non vuoill c’om m’en plaigna.
V.
Senes breu de pargamina
tramet lo vers que chantam
plat et en lenga romana
a·N Hugon Brun per Fillol;
bon m’es car gens Peitavina,
de Beiriu et de Guianna
s’esgau per lui, e Bretaigna.
I, 1 v. 1 |
A | Qan lo rius de la fontana |
B | Qan lo rius de la fontana | |
C | Quan lo rius de la fontana | |
D | Quan lo rius de la fontana | |
E | de la | |
I | Quan lo rius de la fontana | |
K | Qan lo rius de la fontana | |
M | Qan lo rius de la fontaina | |
Mh2 (b3) | Can lo riu de la fontaina | |
Mh2 (g3) | Qan le rius de la fontaina | |
R | Can lo rieu de la fontayna | |
S | Pois lo riu de la fontaina | |
Sg | Ant lo rius de la fontaina | |
U | Pos lo riu de la fontana | |
X | Quant li rus de la fontainne | |
a | Pois la rius de la fontaina | |
b | - | |
e | Can lo riu de la fontaina | |
I, 2 v. 2 |
A | s’esclarzis si cum far sol |
B | s’escarzis si cum far sol | |
C | s’esclarzis si cum far sol | |
D | s’esclarsis si com far sol | |
E | clarzis ol | |
I | s’esclarzis si com far sol | |
K | s’esclarzis si com far sol | |
M | s’esclarzis si com far sol | |
Mh2 (b3) | s’esclarzis si com far sol | |
Mh2 (g3) | s’esclarzis si con far sol | |
R | s’esclarzis si befar sol | |
S | s’esclargiz si com far sol | |
Sg | s’esclarsis si com far sol | |
U | s’esclarsis si cum far sol | |
X | resclarsist si com fait sol | |
a | s’esclarzis si con far sol | |
b | - | |
e | s’esclarsis si con far sol | |
I, 3 v. 3 |
A | e par la flors aiglentina |
B | e par la flors aiglentina | |
C | e par flors aiglentina | |
D | e par la flors aiglentina | |
E | e par ntina | |
I | e par la flors aglentina | |
K | e par la flors aiglentina | |
M | e par la flors aiglentina | |
Mh2 (b3) | e par la floraiglentina | |
Mh2 (g3) | e par la flors aiglentina | |
R | e par la floraiguentina | |
S | - | |
Sg | e par la floraiglantina | |
U | e par la floraiglentina | |
X | et peirt la flors aglantine | |
a | e par la flors aiglentina | |
b | - | |
e | e par la floraiglentina | |
I, 4 v. 4 |
A | e·l rossignoletz el ram |
B | e·l rossignoletz el ram | |
C | e·l rossinholet el ram | |
D | e·l rossignoletz el ram | |
E | r el ram | |
I | e·l rossignolez el ram | |
K | e·l rossignolez el ram | |
M | e·l rosinholetz el ram | |
Mh2 (b3) | e·l rosinholet el ram | |
Mh2 (g3) | e·l rosinholetz el ram | |
R | e·l rossinholet pelram | |
S | e·l rosignolet el ram | |
Sg | e·l rossinholet el ram | |
U | lo rossignolet el ram | |
X | et rossignors chante el rols | |
a | e·l rossignoletz el ram | |
b | - | |
e | e·l rosinholet el ram | |
I, 5 v. 5 |
A | volv e refraing et aplana |
B | volf e refraign et aplana | |
C | volf e refranh ez aplana | |
D | volv e refraign et aplana | |
E | nh et apla | |
I | volver refraing et aplana | |
K | volver refraing et aplana | |
M | volv e refrainh ez aplana | |
Mh2 (b3) | volt e refranh et aplana | |
Mh2 (g3) | volv e refrainh ez aplana | |
R | volv e refrainh et aplana | |
S | vol et refrang et aplaina | |
Sg | volun e refrainh e aplana | |
U | veilh e refraing e aplana | |
X | veul vol refraing et aplaire | |
a | volf e refraing et aplana | |
b | - | |
e | volt e refranh et aplana | |
I, 6 v. 6 |
A | son doutz chantar et afina |
B | son doutz chantar et afina | |
C | son dous chantar e l’afina | |
D | son dutz chantar et afina | |
E | us chan | |
I | son douz chantar et afina | |
K | son douz chantar et afina | |
M | son douz chantar ez afina | |
Mh2 (b3) | son dous chantar et afina | |
Mh2 (g3) | son dous chantar ez afina | |
R | son dos chantar e l’afina | |
S | son novel chants’afina | |
Sg | son douz chantar e afina | |
U | son douz chant e afina | |
X | sont dous chantair et aifine | |
a | son douz chantar et afina | |
b | - | |
e | son dous chantar et afina | |
I, 7 v. 7 |
A | dreitz es q’ieu lo mieu refraigna |
B | dreitz es q’ieu lo mieu refraigna | |
C | beyz dregz qu’ieu lo mieu refranha | |
D | dretz es qu’eu lo mieu refraigna | |
E | a ben es | |
I | dretz es qu’eu lo mieu refraingna | |
K | dretz es q’eu lo mieu refraingna | |
M | dreg es q’ieu lo mieu refrainha | |
Mh2 (b3) | dreitz es doncxque·l mieu refranha | |
Mh2 (g3) | dreg es q’ieu lo mieu refrainha | |
R | bes dretz qu’ieu lo mieu refranha | |
S | drez est q·el meu se refraigna | |
Sg | dregh es qu’eu lo meu refranha | |
U | dreiz es qe lo meu cant refraingna | |
X | drois est ke li miens refraigne | |
a | dreiz es q’eu so meu refragna | |
b | - | |
e | dreitz es doncsque·l mieu refranha | |
II, 1 v. 8 |
A | Amors de terra loindana |
B | Amor de terra loingdana | |
C | Amor de terra lonhdana | |
D | Amors de terra lointana | |
E | - | |
I | Amors de terra londana | |
K | Amors de terra londana | |
M | Amors de terra loindana | |
Mh2 (b3) | Amors de terra londana | |
Mh2 (g3) | Amors de terra loindana | |
R | Amors de terra londaina | |
S | Amor de terra lontaina | |
Sg | Amor de terra loigdana | |
U | Amor de terra lointana | |
X | Amors de terre lontainne | |
a | Amor de terra londana | |
b | Amor de terra lontana | |
e | Amors de terra loindana | |
II, 2 v. 9 |
A | per vos totz lo cors mi dol |
B | per vos totz lo cors mi dol | |
C | per vos tot lo cormi dol | |
D | per vos totz lo cors mi dol | |
E | os tot lo cormi dol | |
I | per vos totz lo cors mi dol | |
K | per vos totz lo cors mi dol | |
M | per vos totz lecors mi dol | |
Mh2 (b3) | per vos totz moscors mi dol | |
Mh2 (g3) | per vos totz lecors mi dol | |
R | per vos tot lo cormi dol | |
S | per vos toz lo cormi dol | |
Sg | per vos totz lo cormi dol | |
U | per vos tot lo cormi dol | |
X | por vos toz li cors mi dol | |
a | per vos totz lo cors mi dol | |
b | per vos totz lo cors mi dol | |
e | per vos totz lo cors mi dol | |
II, 3 v. 10 |
A | e non puosc trovar meizina |
B | e non puosc trobar meizina | |
C | e non puesc trobar mezina | |
D | e non puosc trobar metsina | |
E | e no puesc trobar meizina | |
I | e non posc trobar mesina | |
K | e non puosc trobar metsina | |
M | e n’en puesc trobar mezina | |
Mh2 (b3) | e non puesc trobar metzina | |
Mh2 (g3) | e n’en puesc trobar mezina | |
R | e non puesc trobar mezina | |
S | et non poisc trobar meiçina | |
Sg | e non posc trobar metsina | |
U | e non posc trobar medzina | |
X | et non po trobar mesine | |
a | e non pocs trobar meizina | |
b | e non puesc trobar metdina | |
e | e non puesc trobar metzina | |
II, 4 v. 11 |
A | si non vau al sieu reclam |
B | si non vau al sieu reclam | |
C | si non al vostrereclam | |
D | si eu non vauc al sieu reclam | |
E | si no·m val vostrereclam | |
I | s’ieu non vauc al sieu reclam | |
K | s’ieu non vauc al sieu reclam | |
M | tro venga·l vostrereclam | |
Mh2 (b3) | si non vauc al sieu reclam | |
Mh2 (g3) | tro uenga·l vostrereclam | |
R | si non al vostrereclam | |
S | s’eu non vaug al seu reclam | |
Sg | si non vau al sui reclam | |
U | s’eu non au al seu reclam | |
X | ki non vee a son reclam | |
a | se no i val vostrereclam | |
b | tro venga·l vostrereclam | |
e | tro venha·l vostrereclam | |
II, 5 v. 12 |
A | ab atraich d’amor doussana |
B | ab atraich d’amor doussana | |
C | ab maltraitd’amor doussana | |
D | ab atraic d’amor dousana | |
E | ab maltragd’amor dousana | |
I | ab atraic d’amor dousana | |
K | ab atraic d’amor dousana | |
M | ab atrag d’amor doçana | |
Mh2 (b3) | ab maltraitd’amor dousana | |
Mh2 (g3) | ab atrag d’amor doçana | |
R | ab atrag d’amor dossayna | |
S | a maltraig amor douzana | |
Sg | ab trait d’amor douzana | |
U | ab trait d’amor lointaina | |
X | et non bra d’amor sodainne | |
a | ab atrag d’amor douzana | |
b | - | |
e | ab atrag d’amor dousana | |
II, 6 v. 13 |
A | dinz vergier o sotz cortina |
B | dinz vergier o sotz cortina | |
C | dins vergier o part cortina | |
D | dinz vergier o sotz cortina | |
E | dins vergier o part cortina | |
I | dinz vergier o souz cortina | |
K | dinz vergare o souz cortina | |
M | dinz vergier o trascortina | |
Mh2 (b3) | en vergier o sotz cortina | |
Mh2 (g3) | dinz vergier o trascortina | |
R | en vergier o dinscortina | |
S | en vergiers oidenz cortina | |
Sg | dius vergier o trascortina | |
U | dinz vergier a sa cortina | |
X | el vergier o so gordainne | |
a | dinz vergier o sotz cortina | |
b | - | |
e | dins vergier ó trascortina | |
II, 7 v. 14 |
A | ab desirada compaigna |
B | ab desirada compaigna | |
C | ab dezirada companha | |
D | ad desirada compaigna | |
E | ab dezirada companha | |
I | ab desirada conpaingna | |
K | ab desideradacompaigna | |
M | ab dezirada compainha | |
Mh2 (b3) | ab desirada companha | |
Mh2 (g3) | ab dezirada compainha | |
R | ab dezirada companha | |
S | a desideradaconpaigna | |
Sg | ab desirada conpanha | |
U | ab desidrada compaingna | |
X | o desirair de conpagne | |
a | ab dezirada compagnia | |
b | - | |
e | ab dezirada companha | |
III, 1 v. 15 |
A | Pois del tot m’en faill aizina |
B | Pois del tot m’en faill aizina | |
C | Pus tot iorn m’en falh aizina | |
D | Pois del tot m’en faill l’açina | |
E | A totz iorns m’en faill aizina | |
I | Pois del tot m’en faill azina | |
K | Puois del tot m’en fail azina | |
M | Pos totz iornsm’en failh aizina | |
Mh2 (b3) | A totz iorns m’en faill aizina | |
Mh2 (g3) | Pos totz iornsm’en failh aiçina | |
R | Pus quex iornsme falh aizina | |
S | Pois tot jorn mi faille aisina | |
Sg | Pois del tot m’en failh aizina (IV) | |
U | Pois toz iorn mi failh l’aizina | |
X | - | |
a | Pois del tot m’en fail aizina | |
b | - | |
e | Pos totz iornsmen faill aizina | |
III, 2 v. 16 |
A | no·m meravill s’ieu m’aflam |
B | no·m meravill s’ieu m’aflam | |
C | no·m meravilh si n’ai fam | |
D | no·m meravill s’ieu n’aflam | |
E | no·m meravill si·m n’aflam | |
I | no·m meravil s’ieu n’aflam | |
K | no·m meravill s’ieu n’aflam | |
M | no·m meravilh s’ieu n’aflam | |
Mh2 (b3) | no·m meravill si·m n’aflam | |
Mh2 (g3) | no·m meravilh s’ieu n’aflan | |
R | no·m meravilh si·m n’aflamz | |
S | no·m meraveill s’eu n’ai fam | |
Sg | no·m meravilh s’ieu n’aflam (IV) | |
U | no·m meraveilh sin n’aflam | |
X | - | |
a | no·m meravil s’eu n’aflam | |
b | - | |
e | no·m meravilh si·m n’aflam | |
III, 3 v. 17 |
A | car anc gensser crestiana |
B | car anc genser crestiana | |
C | quar anc genser crestiana | |
D | car anc genser cristiana | |
E | car anc genser crestiana | |
I | car anc genser cristiana | |
K | car anc genser cristiana | |
M | qar anc gençer crestiana | |
Mh2 (b3) | car anc genser crestiana | |
Mh2 (g3) | qar anc gencer crestiana | |
R | car anc genser crestiana | |
S | qe tan gensor en plevina | |
Sg | caiss tant genser cristiana (IV) | |
U | qar anc gençor cristiana | |
X | - | |
a | qar anc genser crestina | |
b | - | |
e | car anc genser crestiana | |
III, 4 v. 18 |
A | non fo que Dieus non la vol |
B | non fo que Dieus non la vol | |
C | no fo ni Dieus non o vol | |
D | non fon queDieus non la vol | |
E | no fo ni Dieus no la vol | |
I | non fon ni Dieus non la vol | |
K | non fon ni Dieus non la vol | |
M | non fon ni Dieus no la vol | |
Mh2 (b3) | non fes Dieu ni non la vol | |
Mh2 (g3) | non fon ni Dieus no la vol | |
R | no fon ni Dieus non o vol | |
S | Deu non la fis ni la·m vol | |
Sg | no fo ni Deus non la volc (IV) | |
U | non fo ni Dieus no la vole | |
X | - | |
a | non fo ni Deus non la vol | |
b | - | |
e | non fes Dieu ni·no [58]la vol | |
III, 5 v. 19 |
A | juzeva ni sarrazina |
B | iuzeva ni sarrazina | |
C | iuzia ni sarrazina | |
D | juzeva ni sarazina | |
E | iuzieva ni sarrazina | |
I | juzena ni sarasina | |
K | juzena ni sarrasina | |
M | iuseva ni sarrazina | |
Mh2 (b3) | iuziena ni sarrazina | |
Mh2 (g3) | iusena ni sarrazina | |
R | iuzieva ni sarrazina | |
S | judea ni sarracina | |
Sg | iuzena ni sarrazina (IV) | |
U | judeua ni serazina | |
X | - | |
a | jusena ni serrazina | |
b | - | |
e | juziena ni sarrazina | |
III, 6 v. 20 |
A | Et es ben pagutz de manna |
B | Et es ben paisutz de manna | |
C | Ben es selhpaguatz de mana | |
D | Ben es cel passutz de mana | |
E | Ben es astrucx qui s’en vana | |
I | Per qu’es ben passutz de mana | |
K | Per qu’es ben pasuz de mana | |
M | Ben es doncspagutz de manna | |
Mh2 (b3) | Ben es sel pagutz de mana | |
Mh2 (g3) | Ben es doncxpagutz de manna | |
R | Ben er doncxpascutz de mana | |
S | Cel es ben paguz de manna | |
Sg | Ben es cel pascut de mana (IV) | |
U | Ben es cel pagaz de maina | |
X | - | |
a | Ben es cel pagutz de manna | |
b | - | |
e | Ben es doncspagues de mana | |
III, 7 v. 21 |
A | qui ren de s’amor gazaigna |
B | qui ben de s’amor gazaigna | |
C | qui de s’amor renguazanha | |
D | qui ren de s’amor gazaingna | |
E | ni re de s’amor guazanha | |
I | qui ren de s’amor gazaigna | |
K | qui ren de s’amor guazaingna | |
M | qi ren de s’amor gazainha | |
Mh2 (b3) | drutz que de s’amor gazanha | |
Mh2 (g3) | qi ren de s’amor gazainha | |
R | si ia drutz s’amor guazanha | |
S | qi en s’amor rengazagna | |
Sg | qui ren de s’amor gazanha (IV) | |
U | qui rem de s’amor guazaigna | |
X | - | |
a | qi ren de s’amor juazaignia | |
b | - | |
e | drutz que de s’amor gazanha | |
IV, 1 v. 22 |
A | De desir mos cors non fina |
B | De desir mos cors non fina | |
C | De dezir mos cors no fina | |
D | De desir mos cors no·s fina | |
E | De dezir mos cors non fina | |
I | De desir mos cors no fina | |
K | De desir mos cors no fina | |
M | De voler mos cors non fina | |
Mh2 (b3) | - | |
Mh2 (g3) | De voler mos cors non fina | |
R | Mon cor del dezirnon fina | |
S | De voler mon cor non fina | |
Sg | De voler mon cor no·s fina (III) | |
U | - | |
X | - | |
a | Mon cor de valernon fina | |
b | - | |
e | De voler mos corsmon fina | |
IV, 2 v. 23 |
A | vas cella ren q’ieu plus am |
B | vas cella ren q’ieu plus am | |
C | vas selha res qu’ieu pus am | |
D | vas cela ren qu’eu plus am | |
E | vas cella re qu’ieu tant am | |
I | vas cella renqu’eu plus am | |
K | vas cella renqu’eu plus am | |
M | ves cella re q’ieu plus am | |
Mh2 (b3) | - | |
Mh2 (g3) | ves cella re q’ieu plus am | |
R | de sel res qu’ieu pus am | |
S | cela cui tan voll et am | |
Sg | vas cel’amorqu’eu tant am (III) | |
U | - | |
X | - | |
a | aiquella es q’eus plus am | |
b | - | |
e | ves cella re qu’ieu plus am | |
IV, 3 v. 24 |
A | e cre que volers m’engana |
B | e cre que volers m’engana | |
C | e cre que·l volerm’enguana | |
D | e cre que·l volers m’engana | |
E | sai que volontatz m’enguana | |
I | e cre que·l volers m’engana | |
K | e cre que·l volers m’engana | |
M | e sai qe volers m’eniana | |
Mh2 (b3) | - | |
Mh2 (g3) | e sai qe volers m’eniana | |
R | e say que·l volers m’eniana | |
S | ben fai qe volerme mena | |
Sg | e sai que volerm’engana (III) | |
U | - | |
X | - | |
a | e sai sel volers m’engana | |
b | - | |
e | e sai que volers m’eniana | |
IV, 4 v. 25 |
A | si cobezeza la·m tol |
B | si cobezesa la·m tol | |
C | si cobezeza la·m tol | |
D | si cobezesa la·m tol | |
E | e cobezeza la·m tol | |
I | si cobezesa la·m tol | |
K | si cobezesa la·m tol | |
M | si cobezesa la·m tol | |
Mh2 (b3) | - | |
Mh2 (g3) | si cobezesa la·m tol | |
R | e cobezeza la·m tol | |
S | et cobitanza la·m tol | |
Sg | que cobeeza la·m tol (III) | |
U | - | |
X | - | |
a | que sobrevolerla·m tol | |
b | - | |
e | si cobe[d]esa la·m tol | |
IV, 5 v. 26 |
A | que plus es pongens qu’espina |
B | que plus es poignens q’espina | |
C | que pus es ponhens d’espina | |
D | que plus es poingnes qu’espina | |
E | quar plus es ponhens qu’espina | |
I | que plus es poingnens d’espina | |
K | que plus es poingnens d’espina | |
M | qar plus es poinhenz d’espina | |
Mh2 (b3) |