.
Vai al manoscritto [1]
[carta 3r]
[s] Iem sentis fidels amics . Per uerencuser amor.
mais ermo lais per paor. No(n) dobleis loint el
destrics. Mas aitan puesc dire ses dan. Qanc denian ni de no(n)
fe. Non membret pos a mei be. Anç nai sufertz de granz mals.
Qaissi sauen als leials.
e Car no(n) grana le spics. Si com pareis a la flor. Cuiaz qe
plaz al segnor. Anz lencreis ire gençies. E par qe consire del
an. Enauan qar sabe ue. Qe sos a fars no(n) laue. Qeu ui qun
Iorn ferials. Meiller qun nadals.
e ui ia mentrera rics. Segon lo te(m)ps qera cors. Qem tornet
a deshonors. mai(n)z plaiz don er soi ab rics. Cum uencuz su-
frire qe blan. Suferz tan e piez li ue. Zo don plus li descoue.
Qar segon qel er egals. Lamors e lamics cabals.
c uiaz ioues ni antics. Pos en sa bailli en cor. tri de dos-
danz lo menor. Non feral rei lodoics. Deu som donc ben rire
denian. qi lafan damor sofre. E nol sab lognar de se. Pos ue
qe li res uenals. Es doncs danz damor aitals.
e soi fegnenz e nics. Por espauentar los lor. Si plans ua-
lers noia cor. Pauc iual precs ni chanzios. Deus som donc
aucire preian. Dreit nai gran. qeu sai (et) cre. Mas ges non
o dic per me. Cals uerais amix corals. No(n) uai enan lor chaptals.
e raus semblara predics. Mos chant mais si deu ador. Trop
a non ui amador. Cui menz noia ainta ni trics. Mas p(er) meilz
assire mo(n) chan. Uau cerchan bos motz enfre. Qe son tuit cha-
riat e ple. Du(n)s estrainz sens naturals. Mas no(n) sabon tuit de qals.
[carta 3v]
Girard de burnelt
[a] Ben chantar conuenamars. E locs e graçirs e saços.
Mas seu agues dels carels dos. No(n) par ials altres
e speres. Qe luoc me dona iois ades. E la faço pos qeu soi gais.
Qe ges lo te(m)ps qan lerba nais. Si ben se ge(n)ça fuill e flors. Tan
non maiuda mon chantar. Cum prex et graçirs de seignors
e per amar fo ia chantars. Graçif e iois (et) prez pels pros.
E fo qe so la sospeiços. Ses autre plus qom i cuiges. Ensegnaua
qom senantes. Vas tot son ben estar des lais. E qes penes en-
manz assais. Cum li cregues preç e ualors. E qes chausis de
mes es cabar. E il fos uils segnorils e honors.
e ra no(n) par qe castiars. Me ualgues ni clams ni tenços.
Pero non crei qanc amors fos. Plus fin sol qamadors trobes.
E qi per dreit la raiçones. Tot iorn meillura e ual mais. Mas
si cum par fin als uerais. Sembla trafan als trichardos. Elor
enian fal no(m) camar. Qe pos faill no(n) es fin amors.
d e chastiar me soi tan pars. Qe pro ueç ne stau consiros.
Qar uei qab pognerdesperos. No(n) puesc tan far qe iois cobres.
Pero si sos duz aueres. Mos bels seigner lire lesmais. Qeu nai
safert me fora iois. E forç e ualors e socors. E deuria sen plus
coichar. Qar no(n) deman ni uoill dai lors.
e seu da fars li fos auars. Don magues mandit ni somos.
A ssaz aporteta raços. Qe ia conuent no matendes. mas seu
li soi uerais penses. Sis taing qes uolua nis biais. Qe la bona
sperançam pais. E ma co(m)paing ab chantadors. E ma faich so
laz acobrar. Don mera totz cobrar amorsal(er) acors .
[carta 4r]
e ges dauer no(m) par afars. Pos qe trabailz ni messios. No(m)
tol qe non sia ioios. Qanc non paret qe ben annes. Celui
cui iois non agrades. Qanc senz ni poder cui ioi bais. Non
magradet ni no matrais. Qe deschai irada ricors. E qi qe sap-
el trop pensar. Saber eu dic qa(n)z es follors.
a merceiar taing merceiars. E frankeç als francs amoros.
E contrals sobres orgoillos. Orgoils e mals qe sis gardes. Dun
altre pas anz qe passes. Ia uils ni sobrers ni sauais. Noill plagra
qe noil taing sa pais. En tal obra don desonors. Li reman ses.
sa raçonar. Lan auen entrels amadors.
s eigner sobre totz de colors. Son li drap e qil sap triar.
Faill si compra del sordeiors.
Girad de burnelt
[q] ant la bruna aurases lucha. Pel soao termini franc.
Era se de ioi me stanc. Sil bes son ne la nis clucha.
Lamors qim fera languir. Si uolam de logna ublit. Malmer
e si fal mos chan. Uos naurez tort malami ia.
q ar uos mes un pauch es clucha. Mauez uirat brun de blanc.
Non per so qeu dises anc. Dom maiaz tal ira aducha. E si auses
descobrir. Com uos ma don(n)a pleuit. Qe destratz ni mals ni dan.
Non lez qe plus uos endi ia.
l o cor dinz mencrida en chucha. Qi uol ro(m)pa nidels branc.
del uostramor (et) eu planc. Qar uei qe ren no(m) a frucha. Ans
sai qem ner a fugir. Se uiure no(n) uoill a unit. Etemi sobra
lafan. Qem tol repaos endestri ia.
t al mauez tornat qa lucha. Non defendria dun manc.
[carta 4v]
E inz anc leu clop ni ranc. Qi per mal pas no(n) trebucha. Qa
uant no(n) pusca fugir. Eissament ua oc febreçit. Coms el desa-
mat aman. Qe de ioi se desrai ia.
e la noiç qan son me tucha. Dorm sobrascha (et) sobre banc.
trou qe me dolen li flanc. Per qe ma ualors destrucha. Qel
lech non pois ren dormir. Ans en leu tot esbait. E pens de
uos en estan. Contra qe mez tant eni ia.
a ma uolontat pair rucha. No(n) mai laissat carn ni sanc.
Pus tel en son oill el cranc. Qius me cuidauer for ducha.
Qabanz merier a fenir. Mon uers qe sia co(m)plit. E sui daiço
plus claman. Qar anc mi noc gent men di ia.
q Eu ui lora e uos la uit. Non cui era uns amiran. Ni
noges deus los al maudi ia.
Girard de burnelt
[i] ois (et) chanz e solaz . E cortesiam plaz. Mais no(n) mes
gen. Qi en sols ab cen. Chant ni mesbaudei. Qape-
nas uei. Qa ioi iog mi sostegna. Perqe me strang. E pois qem plang.
Del us del mon seignors. Qe mauia socors. Ab ioi cobrar p(ro)mes.
Mais la speranç el bes. E ço de qui eu plus uaill. Mi sui fors del
trebaill. Per qe ma sospeiços. Se uai uiran. Qe mer ab ioi raços.
e I maçanz de reiaz. Qe ser en fol leuaz. Ira chazen. Qar
follamen. Eu qier e donnei. Cuei no(n) son trei. Cui tan souen
nauegna. Mals sen gadang. E si remang. Entrels fis amadors
qe qant eu cuit aillors. Uirar on conqeses. Lom diz ma bona
fes. E mostrem so(n) miraill. Qe qi per faillir faill. No(n) es ualenz.
ni pros. Anz son duidan. E fora mielç qun fos.
[carta 5r]
a i tan danz nai celaz. De qem fora clamaz. Mais no-
menten. E clam souen. Ni lei non desrei. Tot ben am nei.
Com iam diz ni messegna. Qaissim gauang. Qar si sofrang.
En loncs temps bona mors. A fins entendedors. Tot res-
taura un mes. Per qi eu ni tu sim cres. Non ai cor qe nu
aill. Per un an si strassaill. Anz serai uers e bos. Qanc ab
enian. Non sauenz amoros.
m as lenianz es intraz. Qe desteia dains laz. Uilanamen
cuns a presen. Qe bais ni manei. Non sec tornei. Ni
nescrida ses segna. Pero nos tang. Qe sa co(m)pang. Donna
en cui es ualors. Ab tal qan laura sors. Qeia mielz non
ualgues. Anz uolgra il conogues. Anz qe rop sagaçailll.
Nil don ganz ni fermaill. Siner genz lo resos. Qar gen maçan.
Sol hom far de gaz dos.
e sil manz ses tardaz. Qem degresser mandaz. Eu lo maten.
Si tot uen len. Non cug mal me stei. Qar ben fadei. Et
esper ia non uegna. Qar gen bargang. Si eu per estang.
Don mon aur per follors. Zo troban els actors. Aiuda
maintas res. Mais er a gran dan pres. Iois e demoraill.
Pos si feç dautre taill. Dom neis e fo saços. Com p(er) un gan.
Era gais et ioios.
e t es granz freuoltaz. Com ben am desamaz. Ses iau-
çimen. Per tal conuen. Qe cill segnorei. Cui re(n) non crei.
Si en uau secan coma legna. E qam qem lang. Ill iaçes
bang. Egença sas colors. E mi cres tal dolors. Qe lam las
(et) espres. Mas amors ges nous pes. Qe non par bene
gaill. Qi eu desir e badaill. E uiua consiros. E qella chan
[carta 5v]
Del mieu dolsas chansos.
p erç qi qes ait dail. Non mou de las senaill. Don
for enqer ioios. Sil traitz daitan. Nos fos uiraz en dos.
Girard de burnelt
[p] er solaz reueillar. Qi ses trop endurmiz. E per
prez qi es faidiz. Acuillir e tornar. Me cugei
trabailar. Mar ar men soi qegiz. Per ço men sui failliz.
Qar non es de chabar. Com plus men uen uolontaz e
talanz. Plus creis de lai lo dannages el danz.
g reus es de sos fraitar. A uoz odic qouiz. Com era
ioi grasiz. E tuit li benestar. Omai poden uirar. Qi
ega de fust nouiz. Ni uilan ueil forniz. Ester gart
caualchar. Laiz es lafars e mals e mal estanz. Don
hom perd deu e reman malanananz.
e uiz torneis mandar. E segre gens garniz. E pois dels
meis feriz. Un na sai sons parlar. Ar es prez de raubar.
E dembraçar berbiç. Chaualer sia auniz. Qil met a
donneiar. Pois che tocha deus mas mo(n)tons belanz. Ni
chi rauba gleisas ni uiandanz.
o n sum gandit ioglar. Qeu uit gent acuiliz. Qa tal
a mester guiz. Qi solea guidar. E pero sens reptar. Auar
tan es chariz. Pois fo bon prez failliz. Qi solean menar.
De compagnons e non sai dire qanz. Gent en arnes
e bels e benestanz.
e ui’ per cort anar. De ioglaret petiz. Gent cha-
usat (et) uestiz. Sol per donnas laudar. Ar non auden
[carta 6r]
parlar. Tant es lor prez desliz. Dont lo tort en siz.
Dellas mal rasonar. Digas de qals dellas a dels amanz.
Eu dic d(e) totz qel prez na trait leoianz.
Girad de burnelt.
[g] es aissi del tot no(m) lais. Solatz ni deport ne
rire. Canqera no(n) mies lais. Mascar plus non
plaz. Deport ni solaz. Non uoill en mi sol despendre. Mas
bo(n)s diz presaz. Anz deis qe comenz. Leus chanz auinenz.
Pos estreing lasdenz. Qar nols aus retraire. Qar noi uei
gaire. Cui plaça iais. Ni trob qi menuei. Qant malegri
ni mesbaudei.
e pero si me noç mais. Mas qar nomes bel a dire.
ma mal amiga qim trais. Esim par foldaz. Qan me soi
proaz. Pois de lei nom puesc defendre. Mal men soi menaz.
Serai donc sofrenz. Ia men uegna lenz. Ben ni gauçi
menz. Qar nuls fins amaire. No sap damor gaire. Qi
leu sirais. Qamors dona lei. Com lautrui torz bla(n)d e mercei.
u ers es qe samor me strais. E no se pot escondire.
E pois la forçal prat pais. qe men ual uertaz. Meill me
fora assaz. Qel cor uires en atendre. Uas qal acun laz.
Qe pois força uenz. Dreich no(n) es *ualenz. El paux esci- *al(iter) . guirenz
enz. Qem es cap de laire. Don(n)a mi ueiaire. *Qe tem biabais. *al(iter) . qeu ren
Seu uas lei felnei. Qa poder qem soria om sordei. non pois
m ais qim fos amix uerais. E de mon ben es gauçire.
Fins e francs e ses mals aibs. Ab qem fos celaz. Ia no fos
preiaz. Ioi me pogra enqera rendre. No(n) soi tan lognaz. Qel-
[carta 6v]
cor mescreçenz. Se combat el senz. El terz espauenz. Qanc
mais temen laire. Dinz nuill forz repaire. Sols nos nes
frais. Cel cors (et) tuit trei. Plus temen uas lei no(n) desrei.
e ra soiornez en grais. Qar sap com me pod aucire. Qanc
pois no fui liez ni gais. Des quin fols uersaz. Qe maduis pechaz.
Ma fiet en fes entendre. Granz mensogna el faz. No(m) fo pois
garenz. Plus qel ardimenz. En qe ma soenz. Ni ia do(m)neiaire.
Ser uns emperaire. Sel sobrer fais. Non er qi la uei. Qamors
non uol com segnorei.
q anc no fo qi lei safrais. Nis feç uencuz ni sofrire. Si tot
ses en al sauais. Qanc non fos paiaz. Cuns desmesuraz. Qis
menaça descoissendre. Per qumilitaz ual als conoissenz. Edonc
non aprenç. Qorgoill es nienz. Per qe sofferraire. Si no(n) es
gabaire. Qancer cui bais. E tegna e manei. Mas eu non dic
qe ben estei.
q anc ualors cui uils preçfrais. Per uil agradir assire. Uer
ben estar nom atrais. Ni ia rix maluaz. Ni malensegnaz. No(n)
se degra en alt entendre. Sem fos dreich iudiaz. E uai si men-
tenz. Oc. r donc consenz. Qe maluaisa genz. Saus uas do(m)na
traire. Co(n)igda e de bon aire. Qe daise nais. Locs en qe follei.
Mas cui non pesa amors em uei.
[carta 7r]
Girad de burnelt
[d] e cantar me for entromes. Pro ueç per cuia de
solaz. Sei uis qe bon chanz fos amaz. Pero sagues.
aiuda. De raison o de druda. Ualen. Ges non defen. Qeu no(n)
chantes anqera. Tant mes eschiua e fera. La perda el danz.
Qar aissi reman iois e chanz. E preç e galobia. Qera ap-
pellum felnia. Sen deport ni mesgao ni chan. E non faz zo
qe li altre fan.
e non par com sia cortes. Qi tot iorn uol esser sennaz.
molt magrada bella foldaz. Lognada e retenguda. Si com
locs el temps muda. Qal sen. Fais pariscen. Qel enansa (et) es
mera. Et eu qi chant lesqera. Per uer enan. Seu sapes qe
ioi fos afan. Ni trabaill cortesia. Ia deus sos pro no(n) sia. Qi
lassa ioi ni bel semblan. Per maluistat ni per enian.
o blidar uolgra seu pogues. Mas non puesc ço dan sui iraz.
Qar uei a las granç poestaz. Laissar solaz e briuda. . . . . Per pren. Qe tol iouen. E lencalça e lesfera.
Et eu qe non ciuera. Qe de mil an. Fos tant baissaz prez ni
buban. qe se chaualaria. En ual me(n)s e drudaria. Pois gardet
son pro ni son dan. No(n) nac mester de fin aman.
g es mudar non puesc qe non pes. Mas duna ren soi conortaz.
Qun
[carta 7v bianca]
[carta 8 r]
Folchet de marseilla
[p] Er deu amors ben sabez ueramen. Com plus descen
plus paia humilitaz. Et orgoill chai on plus haut es poiaz.
Don dei auer gauz e uos espauen. Qare se mostraz orgoill
contra mesura. E brau respos a mas humil chansos. Donc
es semblant qel orgoill chaia ios. Qa pres bel iorn ai uist far
noit escura.
m as uos no(n) par puscaz far fallimen. Pero qan faill cel qes
pros ni presaz. Tan qan ual mais tan es plus encolpaz. Qen
la ualor poial colp (et) descen. E li tot hom perdon la for fai-
tura. Ia del blasme noi sera faiz perdos. E cel reman en
mala sospeiços. Qa mai(n)t met cel qi uas un desmesura.
b lasme na hom (et) chascun cela sen. Per qes le man e nes plus
galiaz. Aicel qil fai qaicel qes eniannaz. E donc amors per qel
fai tan souen. Com plus uos serf chascuns plus sen rancura.
E del seruir taing qal qe gierdos. Preç o amix meillorament o
dos. Ses nn da qest par fol qi si atura.
f ols fui eu donc qi mis lo cor el sen. Sen no fu ges enanz
fo gran foldaz. Car cel es fol qi cuida esser senaz. E sab hom
miels chascuns on mais apren. Qanc pois merces qe ual mais
qe dritura. Na ualg a mi ni ag poder en uos. Pauc me sembla
ma gel ualgud rasos. P(er) qeu fui fols qar anc de uos aig cura.
m as er sui rix pois en uos no inenten. Qen cuidat es riqessa
(et) paubretaz. Qar cel es rix qi sen ten per pagaz. E cel e pau-
bres qen trop ricor enten. Per qen sui rix tan rix iois masegu-
ra. Qan pens qensui tornaz desamoros. Qadonc era marriz
er sui ioios. per qeo mel teing a gran bonauentura.
[carta 8v]
c ortesia non es als mais mesura. Mas uos amor nous sabez
anc qe fos. Mas eu serai tan plus cortes de uos. Qal maior
briu calerai ma rancura.
a b naiman (et) ab tos te(m)ps tatura. Chansons qar de lor es
(et) de lor raços. Qautressi sel chascuns desamoros. Mas
*fan semblant * daiso don non an cura.
Folchet de marseilla
[a] Qan gent ue(n)ç (et) ab qant pauc dafan. Aicel qis laissa
uencer a merce. Qar en aisi uenz hom autrui (et) se. Et a uen-
cut duas uez senes dan. Mas uos amor non faiz ges aisi.
Qanc iorn merces ab uos non pog ualer. Anz mauez mostrat
tant uostre poder. Qeras nous ai ni uos non auez mi.
p er qe par fols qi non sap retener. Zo qe conqer qen prez
ben acertan. Qi ço reten qe a conqis de nan. Per lon esforç
co(m) faz o conqerer. Qaissim pograç tener qol fols rete. le
sparuier fer qan tem qe si desli. Qel estreing tant en son
pong tro lauci. E pos estors uos soi uiure pusc be.
t ot ça qe ual pod nocer autressi. Donc seu teng pro beus
porai dan tener. Et er merces sabeis uostre saber. Qe mauez
dat don anc iorn no(n) iaudi. Uos mon tenso eus dig mal en
cha(n)tan. Mas non er fait chausimenz men rete. Anc uoil trop mais
mon dan suffrir ia se. Qels uostres tortz sadreitures clamar.
e n trobarez mais tant de bona fe. Qanc mais nuls hom se
meteis no(n) trai. Son escien si com en qeus serui. Tan loniamen
qanc no(n) iaudi dere. Er qer merce ço faria parer. Qar qi trop
uai seruisi reprochan. Semblansa fai qe gaçerdon deman.
[carta 9r]
Mas ia e mi nous cuidez qel nesper.
e qil bon rei richard qe uol qeu chan. Blasmet daiço qar
non passet de se. Er len desmen si qe chascus lo ue. Qa reires
trais per mels sallir e nan. Qel era cons er es rix reis ses fi.
Qar bon secors fai deus als bos auer. E sen dis ben al croçar
eu dis uer. Et er uei bom per qadonc non menti.
i a naiman ne tot te(m)ps non creran. Qeu uas amor aia iurat
monfre. *Mas ben pod hom creire aiço qe ue. Et er sabut oi *al(iter) mas eu tenc ben
mais da qi e nan. p(er) probatço qom ue
Folchet de marseilla
[s] al cor plagues ben fora oi mai saços. de far chanson p(er)
ioia mantener. Mas trop me fai ma uentura doler. Qant
eus gard los bens els mals qeu ai. Qar rix diz hom qe soi
e qe ben uai. Mas cel qel diz non sab ies ben lo uer. Qar
benenansa no pot nul hom auer. De nulla re mas daiço qal
cor plai. P(er) qeu nam mais un paubres ses ioios. Qus rix sens ioi
qel tot lan consiros.
e seu anc iorn fui gais ni amoros. Er non ai ioi damor ni nol
esper. Ni autre pens no(m) pot el cor caber. Ainz me semblan
tut autre ioi esmai. Pero damor qel uer uos en dirai.
Nom lais del tot ni nomen pusc remaner. Aisi cum cel qen
mei del arbre estai. Qes poiaz tant qe non sap tornar ios.
Ni sus no uai tant li par temoros.
p ero non lais si tot es pereillos. Qades non poig en susa
mon poder. E deuriam domnal fis cors ualer. Pos conoissez
qe ia no(m) recreirai. Qab ardimen apoderisc lesglai. E no
[carta 9v]
ten dan qe men deia eschaer. Per çous er ient sim degnaz
retener. El gaçerdos er ai tals cum seschai. Qen eis lo dons
es faiz lo gazerdos. Acel qi sap dauinent far sos dos.
d onc se merces a nul poder en uos. Traga senan si iam
uol prou tener. Qeu no men fi en prez ni en saber. Ni en
chansos qar ben conosc (et) sai. Qe merces uol ça qe rasos dechai.
Per qen uos cuiç ab merce conqerer. Qem es escuz co(n)tral
sobre ualer. Qi es en uos em fai metre en assai. De uostramor
ço qem ueda rasos. Merces me fai cuidar qauinent fos.
a ra conosc qe soi neins paoros. Qan al comensamen men
desesper. E mas chansons pois merce qerer. Farai adonc
si com lo ioglars fai. Qaisi com mog lo lais lo finerai.
Desesperaz qar eu non pusc ueçer. Rasons per qel degnes
de me chaler. Pero al mens ai tant retendrai. Qenz en
mon cors lamarai a rescos. E dirai be de leis en mas chansos.
s inaimanz sabia ço qeu sai. Dir poria qe ben paucai
occhaisos. Noz en amor mais qe noi ual raços.
Folchet de marseilla
[b] en an mort mi (et) lor. Mei oill galiador. Per qes
tang qab els plor. Qar il ço an merit. Qen tal domnan
chausit. On an fait fallimen. E qinaut poia baus dessen.
Pero en sa merce maten. Qar eu non cre qe merces aus
fallir. Lai ondeus uolg toz autres bes assir.
p ero conoisc damor. Qe mas dans li es sabor. Qaiço dont
ai largor. Me fai presar petit. E pognar a estrit. En leis
qe se(n) defen. Zo qe men cauça uau fugen. E ça qem fug
[carta 10r]
eu uau sigen. Aiso no(n) sai cosim pusca suffrir. Qen sems
non pusc encausar (et) fugir.
e r auiaz gran folor. Qardiç soi per paor. Qer tan tem
la dolor. Damor qi ma saçit. Qai som fai plus ardit.
De mostrar mon talen. Alleis qim fai ueillar dormen.
Donc ai per paor ardimen. Aisi cum cel qesters non pon
gandir. Qe uai tot sols eutre çincçens ferir.
p ros donna cui ador. Restauraz en ualor. Mi (et) uostra
laudor. Qam dui nem afreulit. Qar merces en noblit. Mi qe-
us am finamen. Qaicil qi sabon uan disen. Qe croi seruir
fai manta gen. Et eu qeus am tant qe dals non consir.
Per mi (et) uos ueiaz sim dei marrir.
m as ges oiam per flor. Non uiraz chantador. Mas li
prec mon segnor. Lo bon rei cui deus guit. Daragon man
partit. Dira (et) de matrimen. Per qeu chant tot forsada-
men. E al seu bel plasen mandamen. Non deuon ges sei
amic (con)tradir. Qals e nemix uei qes fai obedir.
s ai alas dolor de las dens. Uir la linga lei cui mi rens. Et er
merces se mi degna acoillir. Qe mainç bons locs faç son ric prezaudir.
b els nadimanz deu mi gard de faillir. Uas lei qe fail uas
ini seu lauses dir.
Folchet de marseillia
[t] ant mabelis lamoros pensamen. Qi ses uenguz en mon
fin cor assire. Per qe noi pot nulautre pens caber. Ni autre
iois no mes dolç ni plasenz. Qadonc uiu sans qan maucion con-
sire. E finamors alleuia mon martire. Qem promet ioi mas
[carta 10v]
trop len dona len. Qab bel semblant ma trainat loniamen
b en sai qe tot qan faiz es dreiz nien. Eu qem pusc mais
samors me uol aucire. Qar escien ma donat tal uoler.
Qe ia non er uencuz ni el no(n) uen. Uencuz si er qaucir man
li consire. Tan suauet qar de leis cui dezire. Non ai
secors ni dallor non la ten. Ni dautramor no(n) pusc auer talen.
b ona do(n)na sius plaz siaz suffren. Del be qeus uoilqeu
soi del mal suffrire. E pois lo mals no(n) poira dan tener.
Anç mer semblanz qel partam e(n)galmen. Pero sius plaz qa
dautra part me uire. Ostaz de uos la beutad el dolz rire. El
bel semblan qe men folis mon sen. Pois partir mai de uos mon escien.
a toz iors mes plus bella (et) plus plasen. Per qen uoil mal
al oils ab qeus remire. Qar a mon pro no(n) poi rien ueçer.
Et amon dan ueçon trop suptilmen. Mos dan no(n) es si uals
pos nom naire. Anz mes tan dolz donna per qeu mal bire. Si
mauçiez qe nous estara ien. Qar lo meus danz uostre ser eisamen.
p er ço donna nous am sauiamen. Qar uos soi fis (et) amos
obs traire. E uos tem perdre (et) mi no(n) pusc auer. Eus cuid
noçer (et) soi a mi nosenz. Pero mon mal nous aus mostrar
ni dire. Mas al esgard podez mon cor deuire. Qar leus cuid
dir (et) eras men repren. Eport nals oils uergogna (et) ardimen.
t rop uos am mais do(m)na qeu non sai dire. E seu anc
iorn fui dautramor iaudire. No men pened anz uosam
per un cen. Et ai proat lautrui captenemen.
c ansons uas lei ten ua qi qe sen aire. Gauç nauran
per lo meo escien. Las autres do(n)nas a cui eu te presen.
E celas tres ual non mais daltras cen.
[carta 11r]
Folchet de marseilla
[e] N amor ai tant petit de fiansa. Qa pena sai de qem
sia ioios. Ni sai per qem fasa gaias chantos. Qe cil en
cui ai maior mesperansa. No mi uol far de mos maltraids
esmenda. Anç qan le sgard no(n) fai semblant qem ueia.
Et en aisi fai me morir denueia.
p ero mos cors uas autra part no se pleia. En dreit damors nis
ca(m)ia ma raços. Ez eu reptin denian mos oils ambdos. Qem fanamarleis
qe plus me guerreia. Eseu col fal sec mon dan p(er) semblansa. Eu prec
amors pos uol qen lui entenda. Qe no(n) fasa faire trop longa atenda.
q ar qi ben fai no(n) es dreitz qe car uenda. Qe assaz ual mais
(et) es plus saboros. Cazenqere (et) faire auinen doz. Qa qerire soldoz
ab non a tenda. Qe mado(n)na no(n) taing qe far odeia. Qel dieu damor
ma nafrad d(e) sa lansa. Per qe mon cor en leis anar seslansa.
m as toz hom fai gra(n) follia (et) enfansa. Qi loniament uol seruir
en perdons. E no(n) le nes reddutz nuls guiardons. E cel qel prend fai
gra(n) desmesuransa. Qar de seruir taing qe hom gaçerdon renda. Per
qeu no(n) uoil ma bella do(n)na creia. Qe ia del sieu seruiçi mi recreia.
e sapchaz ben amor uais o qeu stia. Lam mil aitans qechemen
dire con fon. E son ient cors dous (et) car francs (et) bon. Qe de ualor
(et) de prez senhoreia. Sobre qe tot aia de mi membra(n)sa. Se uals
daita(n)t qe mas chansos aprenda.
e donc merces me uulha (et) dexenda. Qe sab com eu son destreitz
(et) choços. E membre li qe longa entensios. An descordat mantas
bonas façenda. Perqes foudatz qi damor no(n) espleia. E non
auçis qe mais ual benenansa. Qi auer la pod qira ni malenansa.
[carta 11v]
Folchet de marseilla
[a] mor merce no(n) mora tan souen. Qe iam podez uiaz del
tot aucire. Qe uiurem faiz (et) morir mescladam(en) . Et en
aissi doblaz me mon martire. Pero meiz mort uos sui homs (et) serui-
re. El seruises mes mil aitanz plus bos. Qe de nul autre auer ric guierdos
p erqes peccat amor so sabez uos. Si mauciez pois ues uos no(m)
maire. Mas trop seruir ten dan maintas sasos. E son amic en
perd hom so auz dire. Qeus ai seruit (et) anqer nomen uire. Eqar
sabez qal gierdo(n)s naten. Ai perdud uos el servirs esiamen.
m as uos do(m)na qe auez mandamen. Forzaz amors (et) uos cui tan
d(e)sire. Non ges p(er) me mas p(er) dreit iausimen. Qe tot plangen uos pre
gon mei sospire. Qen mon cor plor qan ueiez los oils rire. Mas
p(er) paor qeu no(n) semble noios. Part mi de uos e traic mal en perdos.
i a no(n) cuiçera uostre cors orgoillos. Poges al meu tan long desir
assire. Mas p(er) paur no(n) feçes dun dan dos. No(n) aus eu tot mo(n) mal
traiz de uire. Ai qar uostroill no(n) ueçon mon martire. Qadonc na
gran il merce * mon escien. Dun dolz esgard si uals damor paruen. *al(iter). se el nomen.Li
a uos uolgra mostrar lo mal qeu sen. Et als autres celar (et) asco(n) dolçesgard qim fan
dire. Qeu nol pusc plus tener celadamen. Donc seu no(n) sai cobrir semblan paruen.
qi mer cobrire. Ni qi mer fis seu eis me sui traire. Qe si no(n) sab
celar no(n) es rasos. Qel celon cel a cui no(n) es nul pros.
d o(n)nal fin cor qi eus ai nous aus tot dire. Mas ço qeu lais
qeu non dic per non sen. Restauraz uos en bons entendimen.
m ons aimans diç qeu li sui traire. E mons toste(m)ps qe uas
lui sui gelos. Qar tot mon cor non retrac a el dos.
[carta 12 r]
[g] reu fera nuls hom fallensa. Si tan temses son bon sen. Cum
lo blasme de la gen. Qi iudia ab desconoissensa. Qeu faill
qar lais (per) temensa. Del blasme desconoissen. Qen contramor no men
pren. Qautresi noz trop sufrensa. Cum leus cors ses retenensa.
q ar en uostra mantenensa. Me mis amors franchamen. E forai
morz ueramen. Si no(n) fos ma conoissensa. Donc non aiaz mais
*pliuensa. Qeu mansi cu(m) soil plagnen. Ni mora oi mais ta(n) soen. *al(iter) . credensa
E mas chanso(n)s qen paruensa. Nauian me(n) de ualensa.
n i ia merces no uosuensa. Per mi qeu no(n) lai atten. Anz
me starai planamen. Ses uos pos tant uos aiensa. Franx de
bella captenensa. Seu pusc en aison nenten. E cil suffran lo
tormen. Qi fan p(er) fol atendensa. Anz del peccat penedensa.
m as eu auia pliuensa. Tant qant amei follamen. En aiço
qom uai disen. Ben fenis qi mal comensa. Per qeu auia enten-
densa. Qe por proar mon talen. Mag sez mal comensamen. Mas
er comisc a presensa. Qe toz te(m)ps magra tenensa.
e sim degraz dar guirensa. Qar miels* gazagna (et) plus gen. Qi *al(iter) . mais
dona qaicel qi pren. Si prez na ni benuolensa. Mas uolts esen
uil tenensa. Uostra fars (et) en nien. Qom uos soldar er uos uen.
Mas lais men qeu ai sabensa. De mal dir (et) abstenensa.
n aiman al uostre sen. E de toç te(m)ps eissamen. Mi teng damors
qe paruensa. En faiz mas pauc uos agensa.
Folchet de marseilla
[m] out i fez gran peccat amors. Pois li plac qes meçes en
me. Qar merce non aduis ab se. Ab qe sadolçes ma dolors.
[carta 12v]
qamor perd son nom el desmen. Et es desamor planamen. Pois
merces noi pot far socors. Per qel fora prez (et) honors. Pos il
uol uencer totas res. Quna uez la uenqes merces.
s i nous uenz uencuz soi amors. Uencer nous pusc mas ab
merce. E sentre tanz* mals nai un be. Ia nous er dans ni *al(iter) cenz
desonors. Cui daz uos donc qeus estia gen. Qar mi faiz pla-
gner tan soen. Ans en ual mens uostra laudors. Pero mals me
fora dolçors. Sol lautram a cui me soi *pres. Me pleies merceia(n) merces. *al(iter) tes
m as trop maadirat amors. *Qar ab merce sen desaue. Perol *al(iter) qant
miels de miels qe hom ue. Mi dons qe ual mais qe ualors.
Eu pot leu far a cordamen. Qar maior na fait per un cen. Qi
ueu cum la neus el calors. Zo es la blanqessa el colors. Sacor
dant en lei semblanz es. Qamors si acord (et) merces.
e sters non pusc duraramors. E no(n) sai cosi sen deue. De mon
cor qaisi us aeus te. Qe re no(n) par qe naia allors. Qar si beus
es grans eissamen. Podez en mi caber leumen. Qos deuezis una
grans tors. En un pauc miraill el largors. Es *dinz tan grans *al(iter) eu sui
qe sius plagues. Enqer neis icaubra merces.
m as non pod esser pos amors. Non uol ni mi dons so cre.
pero de mi dons no(n) sai re. Qanc ton no(n) menfolli follors. Qeu
lauçes dir mon pensamen. Mas cor ai qem *captel absen. Et *al(iter) . çab del
ardimen qe(m) tol paors. Pero esperar fai la flors. Tornar fruit
e damor sim pes. Qe speran la uenqes merces.
t *rop mi soi gardaz p(er) no sen. Qa mi eis ma emblatamors. Er qeta e *al(iter) mal
storç de sas dolors. Mas dir pusc qeu eis me sui pres. Neus nome(n) a ualgut merces.
n aimanz lo uostre secors. Ara (et) tost te(m)ps uoill ben aillors.
Mas aiço no(n) uoil sapzaz ges. Qanc qar neis no la sap meres.
[carta 13 r]
Folchet de marseilla
[t] ant mou de cortesa rason. Mon chantar qeu nois pois fa
illir. Ennanz men dei meill auenir. Qe mais no(n) fe (et) sabezqo(m)
qe leinp(er)aris me somon. E pregam fort qeu men ieqis. Sil mal
sufris. Mais qar il es cim (et) rais. Densegnam(en). No(n) seschai qal seu
mandamen. Sia mon saber flas ni lenz. Anz taing qe dobles mos enienz.
e sam per lei en ma chanson. De lausenger cui deus a dir. A qi lor
uoill del tot mal dir. Ni ia deus nocalur perdon. Qar an diz so qan
uer non fon. Per cela cui obedis. Me relinqis . E cuia qal ior aiasis.
Mon pensamen. Ben modon per gran fallimenz. Qan per ço qeu ain
finamen. Per el qel dison qe nie(n)z.
a meraila donc a lairon. Pois uei qil no(m) degna sufrir. Qienzei
mon cor la desir. E sai qe farmer uoill o non. Qel cor ten lo cors
en preson. Et al si destrez (et) conqis. Qe no me uis. Caia poder qeu
men partis. Abanz a ten. qanqer la uencha sufren. Qe merce ab
lung sufrir uenz. Lai u non ual força ni nienz.
e se merce non me ten pron. Qe farai porai men partir. No(n)
eu qe pres soi a morir. De guisa qi mer sobre bon. Qen pensan re
mir sa faison. E remirand eu languis. Qar ellamdis. Qe non
dara ço qeu lai quis. Tan loniamen. Ni per aiço no malen. Anz
dobl ades mon pensamen. E morai si mescladamenz.
n i per aiço no mabadon. Qar en ai sempre audi dir. Qe men
sogna no(n) pod cubrir. Qe non mora qalqe sason. E pois drez uenz
fals occhaison. Anqer aissi plus e deuis. Comeu fui fis. Qar si fai
suiez (et) aclis. De bon talen. De lei amare apres conten. Mon fin
corages (et) mon senz. Chascun cui amar plus formenz.
[carta 13v]
Folchet de marseilla
[e] n chantan mauen a membrar. Zo qeu cuid chantan oblidar. Mas
p(er) ço chant qoblides la dolor. Del mal damor. Mas on plus cha(n)t mais
me soue. Qa la bocha nulla re(n) nom aue. Mas sol merce. Per qes uertaz (et)
sembla be. Qinz el cor port don(n)a uostra faiçon. Qem castia qeu no uir ma roçon.
e pos amors mi uol ondrar. tant qen cor uos me fai portar. P(er) merce
us preg qeus gardez del ardor. Qeus ai paor. De uos molt maior qe de
me. Donc pos mo(n) cors do(m)na uos a en se. Si mals lin ue. Pois dinzel sufrir
leuscoue. Ep(er) ço faiz del cors so qi les bo(n) . El cor gardaz si com uostra maison.
q el garda uos (et) ten tant car. Qil en fa nesci semblar. Qel sen i met le(n)-
gein (et) la valor. Siqen error. Laissal cors p(er) sen qen rete. Com mi parla
mantas uez sen deue. Qeu no(n) sai qe. Qem salud hom. Qeu non aug re.
E ia p(er) ço nuls hom nom ochaison. Sim saluda (et) eu mot noli son.
p erol cors nous deus ges blasmar. Del cors p(er) mal qel sapcha far. Qar
tornad la al plus ondrat seinor. E tolt dallor. On trobaua enian (et) no(n) fe.
Mas dreiz torna uas so(n) segnoranc se. Pero no(n) cre.Qendeingsi merces no(n) ma(n)-
te. Qel intrel cor ta(n) qen logdu(n) ric don. Deing escoltar ma ueraia chanson.
(Et) ar sillam degnaz escoltar. Do(m)na mercei deuria trobar. Pero obsmes
qoblides la ricor. Mas la laudor. Qeu nai dit en dirai ia se. Pero ben sai mos
laudars pro no(m) te. Cum qem malme. Qar lardors me creis em reue. El
focs qil mou sai qe creis a bandon. Eqom nol toc mor en pauc de saçon.
m orir pusc be. Naiman per mia bona fe. Ni sim doblaual mals
dai tal faiçon. Qom doblal poinz del tauler per raçon.
c ansons
Folchet
[carta 14r]
[u] os uoler oltracuidaz. Ses inz en mon cor aders. Pero
non dis mos espers. Ia puosc esser accabaz. Tant aut
ses es penz. Ni no mautreia mos senç. Qen sia desperaz. E
soi aissi mertadaz. Qeu non desper. Ni aus esperanç auer.
q ar trop me soi haut poiaz. Ues qes petit mos poders. per
qem castia temers. Qar aital ardimenz. Fac noz a mantas
genz. Mas dun conhort soi iausenz. Qim uen deues autrelatz.
Emostram qumilitatz. La tant en poder. Qe ben me pot escader.
t ant si es mon cor *fermaz. Qe menson iam sembla uers. *al(iter) pausaz
Qe ai tal mal traich mes le sers. Pero ben sai qes uertaz. Qe
longatur uenz. P(er) qeus prec do(m)na ualenz. Qe sol dai ta(n)t me sofraz.
E poi serai gent pagaz. Qem laisser uoler. Lo gauç queus desir auer.
b en parec nesci e taz. E trop sobrardiz uolers. Qar solament
uns ueders. Ma decebut tant uiaz. Qes co(n)igdetamenz. Me
uenc al cor uns talenz. Tals don eu soi enamoraz. Mas pos mes
tant fort doblaz. Qe maitin (et) ser. Me fai dolçament doler.
m as pero chantar no(m) plaz. Si men ualgues esteners. Anz
me fora no(n) calers. Laissar deport (et) solaz. Oi mais pos nes
meinz. Le(m)perariz cui iouenz. A poiaz en lauçor graz. E sel
cors noill fos forchaz. Il fera saber. Com fol se sap dechader.
Folchet
[c] antan uolgra mon franc cors descobrir. La o magrobs qe sus
saupuz mon uers. Mas p(er) dreit gaug me fallit mon sabers.
Per qai paur qe noi puosc auenir. Quns nouel ioi en cui ai ma
speransa. Uol qe mo(n) chant p(er) lei sia adrers. Eda lei plaz qeu ennanz sa
laudor. En mo(n) cha(n)tar don ai gaug (et) paor. Qar so(n) preçsabis lauçador.
[carta 14v]
p er qe no(n) par qe podes deuenir. Son prez cortes qer tant
aut aders. Qaro no(n) dei en uer semblant faillir. Qar qeu chanten
leu de bon audir. Qe son bel ris (et) sa bella semblansa. Me pars ses
oils tan garda ueers. Per qeu poghes retraire sa ualor. Ede bon
prez triar lo meillor. E dels aman lo plus fin amador.
c ar anc nol dis tam tem uas lui faillir. Qun ses en lei a turat
mos uolers. Mas der enant no me cal mais temer. Qeu sai qel focs sa-
brasa p(er) cobrir. E dieus damor am nafrat de tallansa. Don no(n) tenpro
soiornar ni iazers. Qeu ai lascad p(er) leis cui eu açor. Tals qe ma fait
gran ben (et) grand honor. Mas ben dei hom cambiar p(er) meillor.
e doncs pos eu no(n) ai mais lo desir. Non ai donc pro mout es gran mon
poders. Se uals daitant mena donat leçers. E doncs p(er) qeni uuilh de plus
enardir. Qar sei beil oill (et) sa gaia semblansa. Don pasc mos oils tan ma-
gradal ueçer. Mandat conort tal qe meu de folor. Qades mes uisqem
uulha dar samor. Qan uoilh ues mises oils ples de dousor.
e donc do(m)na qeu mais no(n) puosc sufrir. Lo mal qeu trag p(er) uos mai-
tin (et) sers. Merces naiaz qel mond non a auers. Qi senes uos me
podes enriqir. E qant uos uei souen nai tal doptansa. Qab uos me
faga oblidar mon calers. Mas eu qe sent la pena (et) la dolor. No uos
oblit ges anz i teing noit (et) ior. Les oils el cor si qe nol uir aillor.
Folchet
[c] hantar mi torn ad afan. Qant mi souen del baral. E pois da-
mor plus non cal. Non sai com ni de qe chan. Mas qex deman-
da chanson. E noil cal de la raison. Qautressi mes obs la faça. Denuo
cum los moz el son. E pos forsaz fes amor. Chan per dept e de folor.
Proer mon chanz caballos. Si no(n) es auols ni bos.
[carta 15r]
a mador soi dun semblan. El ric cube dautretal. Cades ab dolor
coral. Merman lor iois on mais nan. Qe en luoc de fenestra son.
qe merma som ia pan.On plus pren qex so qe chaza. Plus a de
segre ochaison. Per qeu teing cel p(er) meillor. Qe rei ni emperador.
Qi cel mals cubs uenz am dos. Qi uenz hom plus dels baros.
b en fora som preçes tan. Dieus co(m) si ni ben cu(m) mal. Mas ça
prez hom qi no(n) ual. E son pro ten hom adan. Per qeu no(n) aus nostre
pro. Dir chantan qe no(n) sap bo. Al segle in cue qil placha. Qil diren
si son mal no. Mas pero la deishonor. Puos dir sill truc entre lor.
Son uencutni bassat ios. Puois tuich uencut ue(n)zon nos.
b en uenz hom pois nul deman. Noi fan de la uinta mortal. Mas si
nos fossam leiall. Tornera antz ad honor gran. Qu(n)s cortes genz
de dieus fon. Qal rics trobes son perdo. Qis fan plus freuol qe
glacha. Qi dab strenençal somo. Mas co(m)batten ab lauçor. Na deus
pres en son labor. Mainz qe ia consessios. Noill plagra sa qi nosos.
d onc nostre baron qe fan. Nil rei engles cui deus sal. E iuça a
uer fonz son iornal. Molt iaura lart enian. Sil a faiz la messio.
En autre fan la preiso. Qe lemperaires p(er)chaza. Cum deus cobres
sa reiço. Qe p(ri)mers cre qe socor. Si deus li rent so honor. Res
taing tant es rix lo dos. Qe tal sial ghiardos.
a l rei francs laure fachal. Tornar com nol tenga bo. Perqeu
dic serai socor. Qes ops qe nos don paor. E sar noi uai qe saisos.
Dic cau ni des per un dos.
n aiman molt mi sap bo. E molt en prez mais ualor. Cab
embaral mon seignor. E monosprez e messios. Aissi cum sanc
re no(n) fos. E toç te(m)ps (et) eu (et) uos. E luns per lautre ioios.
[carta 15 v]
Folchet de marseilla
[s] i tot me soi a tard aperceubuz. Aisi cum cel qa tot perdut
(et) iura. Qe no(n) iog mais a gran bonauentura. Me dei tener
qar me soi conoguz.Del grans enians qamors uas me façia. Qab
bels semblanz ma tengud en fadia. Mais de dex ans a lei de mal
deutor. Qades promet mas re non pagaria.
q ab bels semblanz qe fals amors aduz. Satrai uas lei fols
ama(n)z e satura. Qol parpallion qa tan folla natura. Qes fer el foc
per la clartat qei luz. Mas eu men part (et) segrai autra uia. Qom
mal pagaz qe stiers no men partria. E segrai laib de tot bo(n) *s(er)uidor. *al(iter) sufridor
Qe si rais fort si cum fort sumelia.
n on muderai si ben soi irascuz. Ni faz de leis chantan ma
rancura. Ni diga ren qe noi semble mesura. Mas ben sapcha qa
sos obs soi perduz. Qanc sobre fre nom uolg menar un dia. Anz
mi fez far mo(n) poder tota uia. Et anc sempre cauals de gran ualor.
Qin beorda trop soen felnia.
f el for eu trop mas somen retenguz. Qar qab plus fort de si se
desmura. Fai gran foldaz neis a granauentura. E de son par qesser
en pot uencuz. Ede plus freol de si es uillania. Per qanc nom plag
nim plaz sobransaria. Pero en sen deuon gardar honor. Qar senz
aunid preç trop mens qe follia.
a mors per ço men soi eu *recressuz. de uos seruir qe mais no(n) *al(iter) retenguz
arai cura. Qaisi com mais preç hom laidi pentura. De long no
fai qant es de pres uenguz. Presau eu uos mais qan nous coinos-
sia. E sanc ren uolg mais nai qer no(n) uoldria.Qaisi mes pres
cum al fol qeridor. Qe dis qaurs fos tot qant el tocaria.
b el naiman samors uos destregnia. Uos nin toçte(m)ps eu non
[carta 16r]
conseillaria. Sol membres uos qant eu nai de dolor. O qant de
ioi ia plus no(n) uon caldria.
e n plus leial sab los oill uos neçia. Aisi cum faz ab lo cor
tota uia. Zo qeu ai diç poria auer ualor. Qeus qier conseil (et)
conseill uos daria.
Folchet
[i] a non cuit hom qeu change mas chansos. Pois no(n) cangia mos
cor ni ma raços. Qar sem iaçis damor eu men lauçera. Mas
qeu mentis no(m) seria nuils pros. Qautressim ten cum se sol en
balançha. Desesperat ab alques desperança. Pero non uol del tot
laissar morir. Per ço qem puosca plus souen aucir.
m as er uei ço qanc no(n) cuigei qe sos. Qe soi tornaz de mi me-
theis gelos. Contra mi don qeu no la correiera. Mas tot conseil
qe damor si es bos. Nai assaiatz (et) pois re nomenança. Tot li farai
de desamar semblança. Ai lais qai dit iam cui deueu cobrir.
E donc oi mais ia sab tot mon albir.
d o(m)na sperança (et) paur ai de uos. Ar men conort (et) eram
soi doptos. Pero paors tem qe mapodenera . Mas un conort ço apoderera
ai damor a saços. Qab tal poder mi mostra sa contança. Qe plus qeil ma podem
no(n) pot mostrar de malestança. E fai esforç qi pot en se sofrir.
ire poder de cel qi uol delir. qina
m as ben conosc qe gran meillorasos. Es de cort fait qant ire
hom nes oblidos. Ia mais amors a tal tort no menera. Si ia
pogues tornar desamoros. Pero leus cors tol mainta benena(n)ça.
Qeu neg faillir maiç per qeu doptança. Qel fallimen dautrui
taing qom remir. Per ço qom gard se meçeis de faillir.
[carta 16v]
d onna ben uei qe no(n) ual ochaisos. Qamor no(n) uol qeu tansia
gignos. Merce uos clam qe no(n) enqera. Tan es mon cors
de uostramor cortos. Uoillaç si us plaç complir la deuinança.
Com dis qeu ai dautramor benenança. E qeus poges cobertamen
iausir. El bruç uenges de lai on sol uenir.
a na ponça cals esforç faz per uos. Qar era chan en ai null
allegrança. Qe morç de mon seignor mi desenança. Qar uos
sabeç qe il sabia iausir. Cui deu iom onrar ni enançir.
a naiman uai chanson (et) enança. Et an toç te(m)ps (et) di lor
ses doptança. Qe totz ai tals soi cum eis in albir. Eno me
pot niulç faiç enfadeçir.
Folchet de roman
[q] ant ben me sui a pensaz. Tutz lals es mens mas deu.
Qeu hom lais la lou el fei. E tuz las heritaz. El ricor
del segle maluaz. None mais un trepasseme(n)ç. Per qom deuria
esser temenz. E leials ses tuç en ians. Qar chascun es uiandans.
a i tantost com hom es naz. Mou (et) ua com romeu. A iornaz.
(et) es greu. Lo uiag ço sapchaz. Qa hom sen ua toz eslaissaz.
Uer la mort. qaur ni argens. No li pod esser garens. E qant
om uiu plus dans. Ses dieu. mais fa de sous dans.
e tu zaitius qe faras. Qi conois el mal el ben. Fols es se no(n)
te souen. Don es uenguç ni on uas. E sen ta uida ben no(n) fas.
Tu metheis tes eschernis. E si sem part lesperiz. Charchaz de
pechaz mortals. Qar a tutz es mors perpetuals.
a r garda com oberas. Meinç qe uida te sosten. Qa ma(n)tas
[carta 17r]
uez qen deuen. Qe hom mor en un trapas. Per qom no(n) de-
uria esser las. De ben far qan est ailiç. Qan un sol puntz es
failliç. Le ioi da qest segle fals. Qa tutz es mors comunals.
e u no(n) uei feble ni fort. Qar tan sapcha de schermir. Qe
a la mort pusca gandir. Qe no(n) gard agur ni sort. Ni dreit ni
mesura ni tort. Qaisi tost no(n) prendal meillor. Com fal sordeior.
Pero neguns hom p(er) nul plait. No(n) puosc gardar del soi trait.
o nias mais un conort. Qe hom pens en deu seruir. E qes
gard de faillir. Mentrom uais uas la mort. Qar passar nus
conuenal port. On tutz passan a dolor. Erei e emperador.
Ela trob hom a traisat. El ben el ma qe hom a fait.
p regheu deu per sa dolsor. Qe nesgard de mortal agaiz.
Trol seu plaser aiam faiç.
Folchet.
[L] uçenç larc (et) arditz a drez amoros. Era qan uei lo gais
termin (et) gentz. Qe fai la flors espanditz per la plagna.
El rosignol chanta iosta uerç fuoil. Ma eu non am son douç
chant si com suoil. Pois mi dons plaiz qe toç be(n)s mi soffragna.
p ero ben sai qe dreitz es e rasos. Qes cels qes francs (et) hu-
mils (et) plasenz. Sia plus mals dautrom (et) plus felos. Qan noilten
pro merces ni çausimen. E pois mi dons me seluagia (et) estraigna.
Leu pot trobar a me mal (et) orgoill. Mas leis non cal sim perd
per qe non uoill. Plus desamor. nia cor qe men plaigna.
n on dic eu ges qe toz te(m)ps si eus no(n) fos. E no(n) feçes tot son
comandamenç. Sol qe no(n) fos sos cors tant orgoillos. Mas si
tot ses bona (et) bella (et) plaçenz. Franc (et) gentils (et) dauinent
[carta 17v]
compagna. Ia non aura si nol uol tot qan uoill. Ai los qem
ual si eu lam o si men tuoil. Qi fai semblan qe rens de mi noil tagna.
t otz mal menaiç forieu siçels (et) bons. Franc (et) humils (et) de
toç en ians bros. E saubla entrels desconoisenç. Cobrir mon ioi
qe fals cui deu contragna. No me nesso de uostramor gangoill. So
sim uolges la ge(n)çer qes despuoill. Ia no(n) ferai fencha ni gran ni lagna.
p ero me stau marritz (et) consiros. Car anc lamei ni failli tan
mon sens. Qar per un ioi don no soi poderos. Soan ai lors totz
autres çausimenz. Aisi no(n) sai conseil a couire magna. Sautra
non am (et) ella desacoill. Fols es qi qe totz qan ueçon sei oill.
Ni qi pert trop so qe non gaçagna.
a mors loncs te(m)ps ai estat en bretagna. E faiz pechat qar
me mostraz orgoill. Si eu plus qe totz laulnamador uos uoill.
Ni mais uos ames dreitz doncs qe men plagna.
Folchet
[p] ois entremes me soi de far gaia chanson. Ben dei gardar qe
faus moç noi entenda. E seu dic ren qe madon(n)a en grat prenda.
Ben men sera rendut bo(n) gaçerdon. Et auren tort si mos chant no(n) es bos.
Per qe qar il me dona lart elgeing. E so qeu fag no(n) dei metre en desdein.
e si tot mes de semblant orgoillos. Non ai poder qe uas autra
mentenda. Qel cor els oils me mostron qe me renda. Tant magradan
de sa bella faisos. E qant eu men cug partir mais me pren. Las en a-
mor mas denant qe maten. Qem fai tornar uas leis tant mi destrein.
a nc nuls amans p(er) dons no(n) sofrir. Tan gra(n) dolor ni tangreu ma-
lennansa. Per mer seus preg qem digaz tal pesansa. Sil cor no(n) aqes
mellhur en uers mi. Per qe uengues plus uiatz a la fi. Qassatz ual
[carta 18r]
mais morri al meu senblan. Qe toz te(m)ps uiurea pena (et) ab afan.
l oinh mes des oill mas del cor mes tant pres. Sela per cui
soen plang (et) sospir. Et on plus nai dafan (et) de martir. Dobla la-
mor (et) creis (et) nais ades. Eqar so(n) sieus no(n) qe men guanses. Su
mes ta(n)t en lensenhament. Perqe ai respeit qe naurai iausiment.
c ansonetta uaiten tot dreit cami. Uas a mi dons en cui ai
mesperansa. E digaç li qaia qal qe me(n)bransa. De mi qe lam sens
enian ab cor fi. Qanc per ma fe dalora qeu la ui. No(n) mi mu-
dei nin cangei mon talan. Ans lam ades e la dopt e la blan.
Folchet de roman.
[q] an cuit chantar eu plaing (et) plor. Per ço qe uei es deuenir.
Qa per pauc no(n) muer de dolor. Qant en mon cor pens
(et) consir. La perda el gran da(m)pnage. Qa pres cortesia (et) solaz.
Qar se de seruir uos meschaz. Nuis donaz allegrage. Il di-
ran qeus es fols prouaz. Si de tot ioi no(n) uos laissaz.
t ornaç es en pauc de ualor. La segles qil uer en uol dir.
E il clerge son ia li peior. Qi degran los bes mantenir. Ez
an un tal usage. Q mais aman guerras qe paz. Tant lor
plais maleça (et) pechaz. Per primer passage. Men ualria
esser passaz. qel mais de qant uei me desplaz.
e son uers lor meçeis traior. Le mais dels rics p(er) qels air.
Qil ant oilç on no(n) alugor. Qen re no(n) sabont auenir. Qe sia
dagradage. Qaisils ei sorba cobeitaz. Enianç (et) fina maluestaz.
Qe de struch an parage. E per aqels pert sas clartaz. Preç
(et) ualors (et) leialtaz.
b en uolgra agessen un senior. Ab tant de poder (et) dallor.
[carta 18v]
Qal auols tolgues la richor. E noil laisses terra tenir.
E dones leritage. A tal qi fos pros (et) preisaz. Qaissi fo el
segles comenhaz. E noi gardes linage. E mudes hom los
rics maluaç. Si co(m) fai prior (et) abaz.
a r prec al bon emperador. Qi ses croisaz per deu seruir.
Qe mueua ab força (et) ab uigor. Ues la terra on deus *uenc *al(iter) uolc
morir. E mes son cor engage. Per nos en fo en croiz leuaz.
Et es tot hom desesperaz. Qi noia ferm corage. Qi ue com
el fo clauellaz. Per nos (et) battuz (et) nafraz.
t uit deurian auer paor. Qar melç no li sa bon grazer.
Zo qel sofre per nostramor. Qel receup mort p(er) mort au
cir. Tan uolc nostr homenage. Per qe so d(e) honora naz.
toz hom qel f(er)uira croçaz. Ni faral seu uiage. Qanc puols
qel fo deseretaz. Non ac honor crestiendaz.
e mperaire si beus pensaz. Com deus fai uostra uolun-
taz. Mout haurez bon corage. Qel ual (et) es uers ço sapchaz.
Qe uos cobrez sos heritaz.
s eruentes mon cenis passaz. E anoth del carret digaz.
Qeus tramettet per message. Qez an lai on iesus fo naz.
Puois er sos bo(n)s preç coronaç.
Folchet de roman seruentes.
[m] a bella donna per uos de esser gais. Qal departir
me dones un dolç bais. Tan dolçamen lo cor del cors
me trais. Lo cor aues do(n)na qeu la uos lais. Per tal conuen
qeu nol uoil cobrar mais. Qe meill no pres a raol de cambrais.
[carta 19r]
Ni a flori qan poget el palais. Com feç a mi qar soi fins
(et) uerais. Ma bella donna.
a uos me uallia deu. Qe mil aitans son meil uostre qe
meu. Obedient plus qe serf ni iudeu. E de uos teng mon
aluoc (et) mon feu. E null trabaill no(n) pot esser greu. Sol qa
uos plaça anç mes plaçens (et) leu. E morrai tot aissi com
fes nandreu. E ualgra mais pagues mort uint romeu.
Ma bella donna.
i auos am eu tan fort. Se no uos ai uencuz soi a mal post.
Qeu ai ben uist (et) coneguç en sort. Qen breu de te(m)p mauran
li sospir mort. Si eu ab uos en chambra no(n) deport. La-
dolça res uostre cor sia cort. Qe ren sen uos no me poidar
conort. Sen aisi mor pechat naurez (et) tort. Ma bella do(n)na.
n o me laissaç morir. Qe mil aitant uos am qeu non sai
dir. Qe nulla ren non am tan ne desir. Com eu faz uos per
cui plaing (et) sospir. Lo danç er uostre sen aissim faiz languir.
Qar plus uos uei mais uos ue embelir. Nafrat mauez no(n)
sai tan de schermir. Ab dolç esgard (et) ab genç acoillir.
Ma bella donna.
d e uos soi enueios. Sabeç per qe qar es ualenz (et) pros.
E ges parlant (et) dauinent respos. Qanc no(n) uos ne qe non
si amoros. Qe deus uos de cors ab bella faiços. E ia nous
pes sen soi un pauc gelos. E per amor fu uencuz sala-
mos. Aissi soi eu cortesa res per uos. Ma bella do(n)na.
[carta 19v]
Folchet de roman.
[d] o(n)na eu prenco Per pauc no(n) uoil los oilz crebar.
miat de uos. Qar sentremettent del ueillar.
Ez anc no(n) sui E uauc uos p(er) lo leich cerchan.
plus angoissos. E qan nos trob reman ploran.
Com soi de uostra departia. Qeu uolria toç te(m)ps dormir.
E comant uos adeu amia. Qen sonian uos pogues tenir
per cui mos cors languis (et) fo(n)t Mas aissi com plaira sia.
Qe mais uos am qe rem del mo(n)t. Qen uos es ma morç (et) ma uia.
Qar de puesc qeus parlaini(us) uic. Qautra no me pot aiudar.
Rendel mont tan no(n) mabelic. Uos me podez far o defar.
Qar neguna tan ben non fai. Qeu am pro mais p(er) uos morir.
Tot qant auoillen prez seschai. Qe per autra do(m)pna guarir.
Ni neguna tan ben non di. Mas uos naurez pechat (et) tort.
Bels plaçers ni tangen no(n) ri. Se mais no(n) mamaz uiu qemort.
Qabbel semblan fra(n)c (et) cortes. E sai ben qe gran ardimen.
[Aveç mon cor laçat et pres.]
tan qe dal re no(n) pueis pensar. Faz do(m)pna qar en uos menten.
Mais de uos seruir (et) amar. Qe ben sai camort no(n) sa taing.
E sen grat seruir uos sabia. Pero fai sol qi no(n) sen plaing.
Ja mais marriment no(n) auria. Al mege qi lo pot guarir.
Don(n)a qeia no(n) uoilla deus. Qom no(n) se deu laissar morir.
Se meilç no(n) soi uostre qe meus. Qe no(n) faça som mal saber.
Qela nueit qan soi en durmiz. Al mege qi li pot ualer.
Sen uai a uos mos esperiz. Per qeu ofaz saber a uos.
Don(n)a ar agues eu tan de ben. Bella don(n)a ualenz (et) pros.
Qe qan resueil (et) me(n) souen. De cui teing tot qant ai en feu.
[carta 20r]
Et comandarai uos a deu. Qe tan lauez bel e ben fach
Qe se(n)z cor uauc (et) se(n)z cor ueing. Qe li autrem se(m)blan esser lach.
E ses cor ades me sosteing. Qe qan uei la gula e la faça.
Qe de cor soi mondes (et) blos. Plus blancha qe neus sobreglaça.
Bella do(m)pna uos nauez dos. E uei lo menton ben assis.
Qe uos auez lo meu el uostre. Ben cuch esser en paradis.
E ai ben talen qe uos mostre. E qan uei la bocca uermeilla.
Qan preses mon anellet dor. Qanc deus no(n) sap far la pareilla.
Mi traisses dinz del cors locor. Per baisar ni per rire gen.
Qanc pueis en mo(n) poder no(n) so. Ni per enamorar la gen.
Anz remas en uostra preiso. A donc soi eu enamoraz.
E uos p(er) finamor enteira. Qe no(n) sai qe dic ni qe faz.
Do(m)pna mi des uostral mosneira. E qan uei uostras bellas denç.
Don eus uos rent cinc ce(n)ç merces. Plus blanchas qe nes fins arge(n)z.
Qamorosamen mauez pres. E uostra color natural.
E farez peccat a sobrer. Qe deus fez qe noia ren al.
Sauciez uostre preisoner. Ais si soi damor entrerpres.
Do(m)pna mais daitam me conort. Qe qun sona non respon ges.
Qanc hom no(n) feç ta(n) bella mort. Qan uei uostre bel nas traiz.
Com eu farai seu mor peruos. El cils gignosez e petiz.
Per qen dei esser mout ioios. E lsbels oilz rienz en la testa.
Qeu no(n) cre qe negus fos naz. De ioi faz dinz mo(n) cor gra(n) festa.
Con ta(n)bel glaui fos nauraz. E qan uei lo fron bel e blanc.
Com eu soi ni ab tan plaçen. Tal qe son pareil no(n) ui anc.
O inuera o uiua a uos mi ren. E uei los cabeilz genz (et) sors.
Qe uostre cors no(n) a pareil. Qi reluison plus qe fins ors.
En tan qan hom uei lo soleil. Si soi esperduç (et) pensis.
[carta 20v]
Qe non sai si soi morz o uis. E sen amor uolez entendre.
Do(m)pna uos audir mo(n) corage. No(n) uos deuez ues mi defendre.
Mas si ben uoleç el uisage. Qencar no(n) façaz mos plaçer.
Esgardar . lor poreç chausir. Sel deus damor es dreiz ni uer.
Qeus es cella qim fai murir. Qe tan uos soi ferms e leials.
E si esguardaz cals uos e sez. Qe tristan fo uers ysout fals.
De qal beutaz (et) de qal prez. Contra mi e uers blancha flor.
Ni de mi qi soi ni qan uail. Floris ac cor galiador.
Toç te(m)ps uiurai mais ab trebail. A ues qe uos soi francs (et) fis.
Mas no(n) mi deu noire parages. Qe qan truep homen del pais.
Ni riqueza ni auz lignages. On uos estaz noil aus parlar.
Com non deu gardar en amor. Nim pueis partir ni(m) sai lognar.
Gran parage ni gran richor. Anç li uauc demandant raços.
Qamors deu esser comunals. Tant qe lo faz parlar de uos.
Pois luns es ues lautre leials. E adonc no(n) me pueis tener.
Qar fin amors pren a amic. En pes anz mi uen a chaer.
Tant tost lo paubre com lo ric. Si qe uergoigna nai souen.
E ual mais merces qe raços. Chascuns sen uai a perceuen.
En amor ço dis salamos. Qeu no(n) o pueis far desconoisser.
Per qeu dei ben trobar merce. Quns orbs o poriad conoisser.
En uos pos mais am qe re. Ke uos mauez pres (et) lazat.
Do(m)pna tot aissi o fai deus. O uolgra aguesses la mitat.
Qar qi meilz lama meilz es seus. Ol terç ol qart del mal qeu ai.
Donc pos eu uos am mais e plus. Qadonc sabriaz come stai.
Meilz uos dei auer qe negus. Mas uos no(n) senteç la dolor.
Qe uostr hom soi e uostre sers. Nil mal qim uen de fin amor.
Plus obediens quns conuers. Ez eu no(n) serai ia mais lez.
[carta 21r]
Se uos uostra part no(n) sentez. Qella sen repenti mout fort.
Qadonc sabriaç uos de uer. Qar no(n) lac eschapa de mort.
Qeus es cella qim fai doler. Atrestal auentura e de me.
Qaltre mal mi semblauan iuec. Do(m)pna se no(m) aueç merce.
Tan qeu senti damor lo fuec. Ke sen breu te(m)ps no(n) maiudaz.
Uers es leiaxemples d(e) ramart. Mort mi trobarez ço sapchaz.
Tal se cuida chal far qi fart. E ço es ben ueritaz pura.
Qar el primer acondamen Ke trobem en sainta scritura
Me trais pres de uos planamen. Qe do(m)pna qe aucit lo seu.
E uos ab ioi (et) ab solatz. Aescien. non uei pueis deu.
Mi tendeç en rient un laz. Ma bella do(m)pna se uos plaz
Qeu no(n) gardei tro qe fui pres. De mi uos prenda pietaz.
Aissi fui damor sobre pres. Qe mort me podez far caçer.
E pagues mi ben come fol. O uiu me podez retener.
Qan mi meses lo braç al col. Qeu soi tot en uostra merce.
Em disses qeu era primers. Far mi podez mal o be.
Amics e seria de rers. Mas eus prec p(er) uostra fra(n)qesa.
Don uos anc fos enamorada. Qar es del mont la plus cortesa.
Donc fos la ueritaz prouada. La plus plazenz e la plus bella.
A qe nagues crebat lun hueil. E cil qi gençer se cap della.
Do(m)pna ben sai qeu dic orgueil. Qun pauc maleugesez mo(n) martire.
Mas non men deuez piez ualer. Qar ren del mon tan no(n) desire.
Qe per toç luers uos ai dit uer. Com faz uostre bel cors leial.
E sem teneç en tal balança. Qe deu no(n) sai querre ren al.
Compainz serai andreu defran(n)ça. Do(m)pna mas qeus meta bon cor.
Qe mori per amor samia. Ues uostre amic qi per uos mor.
E pueis uenc tart la repentia. Qeu uos dirai qe mes desie.
[carta 21v]
Per uos cam mais qe nulla re. E uns iois cent iras mortals.
Qan me(n) intraz el moster. Ni no(n) sab damor ben iausir.
Si com autres pechaires quer. Qi non sab celar (et) sofrir.
Adeu perdon de sos pechaz. Ni ia no(n) sera benananz.
Ez eu vos or entre mos braz. Qi no(n) es soffrenz (et) celanz.
Qeu no(n) sai far autra oraçon. En aissi cree o cuit.
Ans pens tant a uostra faiçon. E daiço sai eu mais qe tuit.
Qe qan eu cuit dir patre nostre. Qe mi no(n) aren mais amors.
Ez eu dic do(m)pna tot soi uostre. Qaisim faderont tres serors.
Aissi mauez ensollit. En a quel ora qeu fui naz.
Qe deu e me en entroblit. Qe toz te(m)ps fos enamoraz.
Pero tant es gra(n)z la uertuz. Camors nos partes ia de me.
De uos a cui me soi renduz. Ni eu damor per nulla re.
Qe sen façiaz damor tan Damor soi e damor me plai.
Qe me retenguesses baisan. tot qant ella mi dis ni fai.
Mos mal traichz qes peiers qe morz. Qeu soi faiz per do(m)pna seruir.
Deuenria iois e deporz. Qanc res no(n) poch tant abellir.
E serian tuit mei sospir. Mi donz mautrei. Mi do(n)z mi ren.
E mei afan e mei desir. Qeu nasqi per far son talen.
Tornat en ioi (et) en dolçor. E uailla mi deus (et) merces.
Qe tals es la força damor. En samor e ma bona fes.
Quns bens fai oblidar ce(n)t mals.
[carta 22r bianca]
[carta 22v bianca]
[carta 23r]
Lensegnament darnald
de miroilt.
[r] aisons es e mesura. Mentrom el segle dura.
Qe aprenda chascus. De cels qe sabon plus. Ial
sens de salamon. Nil sabers de platon. Nil engeinz de uirgili.
Domer ni de porfili. Ni des autres doctors. Qaueç auçit-
pluisors. Non fora ren presaz. Sagues e stat celaz. Per qeu
soi en consire. Com pogues far e dire. Tal ren qe fas honors.
E graçit pels meillors. Mas ia uns no(n) entenda. Qeu a qest
fais mi prenda. Qe lencrini de folor. Nun tenga per doctor.
De saber uom feng ges. Mais daiço qai apres. Escoltan (et)
ueçen. Demandan (et) auçen. Qe uns non a doctrina. Senz
autrui disciplina. Mos sabers non es granz. Ues qem tiral
talanz. Az aprendre (et) auçir. Zo com degues graçir. Qe
neus lo men apenre. Se nuls es d(e) mi menre. De sen (et) de soi-
ença. Segon la conoissença.Qeu sent ui uei ni sai. Del segle
mostrarai. Com se deu captener. Qi bon laus uola auer. Mas
ben conuen guardar. On adeu comenzar. Qar senz non es
graçiç. Mas p(er) los escherniz. E si uos no(n) es guaire. E p(er) ço uoil
retraire. Al rei cui es lerida. Cui iois e iouenz guida. Preme-
iramen mos diç. Si com los ai escriç. No(n) p(er) tal qeil sofraigna.
Res qa bon preç ataigna. Mas qar es conoissenz. En toz faiz
auinenz. La prec qe mend eu me. Si eu mespren en re.
q i uol cortesa uida. demenar ni graçida. Ab ferm
cor e segur. Per ço qe sos preç dur. Sapcha deu rete-
ner. Onorar (et) temer. Qar preç e cortesia. Senz deu non
[carta 23v]
cre che sia. Pueis de totas contradas. E straignas (et) priuadas.
A preiugas de las genz. Faiç (et) captenemenç. E demant ez en-
qeira. Le ser e la maneira. Delsauols e dels pros. Dels mal-
uaz e dels bos. Lo mal el ben apreigna. Lo meilç gart (et) re-
teigna. Toç qant *les leiz saber. El ben sol retener. Epot sen *al(iter) es leç
meilç defendre. Se nuls lo uol reprendre. Ja non aura proeça.
Qi no(n) fuiç auoleça. Ni no la pot fugir. Qi no la sap chausir.
Ni cortes no(n) eria. Qi no(n) conois uila. Ni bons se deus mi sal.
Qi no(n) conois lo mal. Perço nos deu tarçar. Dauçir e descoltar.
Nuls hom qen preç enten. Qar pel meu escien. dentrels nescis els faç.
Pot chausir lo senaç. Tal ren qa lui er bo. Eç a els no(n) ten pro.
Qi sap senç e foldaz. Meillers nes sos solaz. Qar li sens (et) li ioc.
An lor te(m)ps (et) lor loc. Luin se fan a retraire. P(er) cels qe sabon faire.
d el segle dic artan. Segon qe mes semblan. Celui tenga p(er) pro.
Qi sab guardar saço. De sas ibtas ueniar. Els bens guiçardonar.
Caitals es sos usages. E requer o parages. Com sia humils als bos.
Eals mals orgoillos. Mas una reus dirai. Segon lo sen qeu ai.
Non an proeça bona. Ges tuit cel com raçona. Qentrels desconoisse(n)ç.
Es per auol garenz. Proeça for iudiada. E per mai(n)ç autriada.
Qanc no(n) saubron qe fos. Proeça p(er) raços. Proeças son diuisas.
E preç de maintas guisas. Las unas son uenals. E las altras cabals.
Mas cui qe pes o plaça. Ja nous dirai quel faza. Preç de gab ni du fana.
Ab proeça certana. Qab son don sasegura. Tan com el segle dura.
q i proeça desira. Fols es si non consira. Don nais ni don soste.
Qar senz aiço no(n) cre. Qe nuls hom bon p(re)çaia. Qi qe se(n)crit ni(n) braia.
Per fals raçonador. Qi non conois ualor. En se ne en altrui.
No(n) es se benembrui. Ges pros cel qa lauçat. Ni auol li blasmat.
[carta 24r]
Dels no(n) uoil plus parlar. Mas laserai estar. Los nescis ab lo faz.
El pros ab los presaz. E mostrarai als gais. De proeça don nais.
Qe no(n) nais ni comença. Segon autra naisença. Qinz el cor ço sapchaz.
La noiriç uolontaz. E nous sia ueiaire. Qe fils fos de bon paire.
Qom per pro merauil. Se no(n) pareis al fil. Terra pot hon laissar.
Son fil (et) heretar. Mas preç no(n) aura ia. Qi de son cor non la.
Perqe preç segnoreia. E par qe far o deia. Sobre totas honors.
E nes caps e colors. Parages dalta gen. Poders daur ni dargen.
Nous dara ia bon preç. Se ric cor no(n) aueç. Ric cor ses desmesura.
Qe daltre no(n) ai cura. Proeça eis del corage. Uens son meillor lignage.
Eç entendez a pres. Pre cui esta en pes. Conoisença e sabers.
Senz largeça e poders. Dan on preç p(er) toç te(m)ps. Qil sab auer en sens.
Ena qest çinq sens pliu. Nais proeça (et) reuiu. Conoisença e largeça.
Son las claus de proeça. Poders nes la serrailla. Eqi gen la barailla.
Nola sap desfermar. Ne pot guaire durar. Per qel senz i conuen.
Qe las claus gard e ten. Sabers ni messagers. Cortes (et) placenters.
Qe diç plaçers e fai. Lai on ue qe seschai. Senz a qesi cinc no(n) uei.
Emperador ni rei. Duc conte ni baro. Ni nuil altre home pro.
Cui preç pusca durar. Se beus fau raçonar. Li flac ric de parage.
Sofrachos de corage. Fan dir a lor priuaç. Per uertat sapiaç.
Mos seinor foro pros. Ab qels poders i fas. A qesz raçonamen.
Es uns deuinamenz. Ea nai non lor ual. Segnor se deus mi sal.
Ni ia nols encreirai. Qar conosc ben e sai. Qauc sempre so ezer.
Qe toz pros hom conquer. Ab sen e ab saber. E ab bon cor poder.
Pero ges eu non dic. Qe cel qi an cor ric. Poschan far tota uia.
Tot qan ben estaria. Mas qi tan qan pot fai. Deço qa preç seschai.
De qalqe poder sia. Pros es senes faillia. Pero non entendaz.
[carta 24v]
Qe a toz los presaz. Autrei proeça enteira. Per neguna maneira.
En cort non adiria. Qar sai qeu failliria. Preç ia e honors.
De diuersas lauçors. Mas tot cels qi prezan. Nulei ges dun semblan.
L i chaualer an preç. Si com auçir podez. Li un son bo(n) guerrer.
Li autre bon conducher. Li un an preç de s(er)uir. Li autre d(e) ge(n)t guarnir.
Li un an preç d(e) donar. Lautre d(e) bon estar. Li un son bon chaualer.
Li autre en cort plaçenter. Cist aibs qeus ai co(m)itat. So(n) greu eu se(n)s trobat.
Mas qi mais na ab se. Mais d(e) bon preç rete. E qi negun non a.
Si ia pueis li rema. Le noms de chaualer. Nol tenc p(er)drei turer.
L as donnas eissamen. An preç diuersamen. Las unas d(e) belleça
Las autras de proeça. Las unas son placenz. Las autras conoisenç.
Las unas gent parlanç. Las autras benestanz. A do(m)pnas ço sapchaç.
Esta molt gent beltaz. E sobre tot lagença. Sabers e conoisença.
E sapcha quec honrar. Segn qe tain a far.
e il clerc per cui anc se. Sab hom lo mal el be. An p(re)ç cil cui seschai.
Segon qeus dirai. Li un de bona clerçia. Li autre de cortesia.
Li un de gen parlar. Li autre de rics faiz far. Ez en aissi seignors.
Son diuersas lauçors. Donadas a chascun. Mas non nia negun.
Donna ni chaualer. Ia celar nous oquer. Ni clerc ço mes ueiaire.
Don hom puescha retraire. Per aisi d(e)l tot fi. Qon noi trob qe chasti.
Qaisi o de part natura. Graçia e auentura. Los dons entre las genç.
Non es uns tan ualenz. El segle ni tan pros. Ni tant auenturos.
De qalqe poder sia. Qen alcuna partia. De lauçor noil sofraigna.
Tal ren don se complaigna. Mas ia li plus p(re)çat. No(n) men sapcha(n)t malgrat.
Ni non sen desesper. Qi bon laus uol auer. Qar qi mais diz e fai.
De ço qa preç eschai. Pro es auenturos. Se meiller es dels pros.
Uers es ço auch retraire. Qel te(m)ps d(e)l primer paire. Des qe crego(n) las genz.
[carta 25r]
Per bo(n)s entendemenz. Elegron poestaz. Per qe entrels fos paç.
E franqeça e mesura. E merces e dreitura. Maiormen qen altrui.
Mas sera non destrui. Chascuns e no(n) auçi. Aicel qe son ueçi.
Non cuida esser presaz. Tant es desmesuraz. Lo segles deschausiç.
Dessebraç (et) partiç. De sen e de proeça. E mesclaç ab maleça.
Eu o plain per iouen. Per lo destric qei pren. Mas qe no(n) faz p(er) uie.
Qami no(n) graua re. Sel segles se deschai. Non puesc mouer esmai.
De ço qe ueia far. Ab tan qe deus mi guar. Ma dolça domna cara.
Qem cap della einguara. De tot altre consir. Mais de leisobedir.
Pros domna e ualenz. Cortesa (et) auinenz. Sen renai conoisença.
La uostra souinença. Qe mes denuei escrima. La(m) do(n)na elama prima.
Per qeu de toç mos bes. Uos rent laus (et) merces. Eus o graçiscades.
Qar mes al cor plus pres.
Arnauld de miroilt.
[d] omna genser qeu mon pensamen (et) mon corage.
non sai dir. Per un meteis o per message.
Per cui souen Mas per message non aus ges.
plaing e sospir. Tal paor ai nous desplagues.
Lo uostr amics fins (et) leials. Anç o diria eu metes.
Assaz podeç entendre qals. Mas tan soi damor entrepres.
Mand e tramet saluz a uos. Qan remir uostra gran beutat.
Mas a sos obs ne sofraitos. Tot moblit qant eu ai pensat.
Ja mais saluz ni autre be. Messageus trametrai fiçel.
Non aura si per uos noil ue. Breu sagellat de mon anel.
Do(m)pna lonc te(m)ps a qeu desir. No(n) sai message plus cortes.
Qeus diga o uos faça dir. Ni qe meilz celes totas res.
[carta 25v]
Cest conseil ma donat amors. Me tenon sil cor angoissos.
A cui deman souen socors. Cen ueç prec deu la nueit el ior.
Amors ma comandat escrire. Qem don la mort o uostramor.
Zo qab la boca non aus dire. Do(m)pna sim don uostramor deus.
E non puesc faresdit ni ganda. Cen tanz soi meilz uostre qe meus.
Daiço qamors uol e comanda. Qar de uos sai do(m)pna qem uen.
Erauiaz do(m)pna sa uos plai. Tot qant eu faz ni dic de ben.
ço qe mon breus uos dira lai. E de uos ai lensegnament.
Cortesa do(m)pna *(et) auinenz. E tot qant sai far dauinent. *al(iter) conoisenz.
De bons saluz a totas genz. Lo primer iorn do(m)pna qeus ui.
A presa de tot benestanz. Mentret al cor uostramor si.
Eu diz en faiz e en semblanç. Qun foc maueç lainç asis.
La cortesia e la beutaz. Qanc no(n) mermet pueis fo e(m)pris.
El genz parlars el bels solaz. Focs damor es qart (et) destreing.
Le nsegnamenz e la ualors. Qe uins ni aigua nol desteing.
E l genç cors e la fresca colors. Pueis fo emp(en)s anc no(n) esteis.
Lo bels ris lesgarz amoros. De ior en autre doble e creis.
E il autre benestan de uos. E qan soi de uos plus loignanz.
Li bon faich e il dich agradiu. El creis e dobla treis aitanz.
Me fan si noit (et) iorn pensiu. Qeu uos uei do(m)pna nius remir.
Joi ni deport non puesc auer. Son sans (et) sals mon escien.
No(n) pueis auer ioi ni deport. Per qeusai ben qe fail e men.
Periz soi si no(n) traiz a port. Lo reprochiers qe hom dir sol.
Qen lonc esper el greu sospir. Qe oilz non ueçon cor no(n) dol.
El trop ueillars el pauc dormir. Lo cors men dol do(m)pna per uer.
El desiners de ueçer uos. Qar nous podon mei oil ueçer.
[carta 26r]
Mas del ueçer conseill no(n) sai. As loncs gra(n)z grailes e plans.
Pero mos cors qe remas lai. E la uostra bella faiçon.
Lo primer iorn qe anc uos ui. Ou non aren de mespreison.
Anc pueis de uos no(n) se parti. El uostres guabs plaçenz e bos.
Non se parti de uos un iorn. El genz solaz el francs respos.
Ab uos soiorna nueit e iorn. El bel semlblan qem fer al prin.
Ab uos esta ou qeu me steia. Con se deuenc qam don nos uim.
La nueit el iorn ab uos do(m)pneia. Cançom remembral cor em daz.
Ges dautrafar pensar no(n) leiz. Adonc reman si esbahiz.
E non ses deue maintas ueiz. No(n) sai ou uac ni don me uenc.
Qan cuit entendre en autras res. Meraueil me car me sostenc.
De uos ai message cortes. Qal cor me failh e la colors.
Mon cor qes lai uostr ostagiers. Sim destreing do(m)pna uostramors.
Me uen de uos çai messagers. Tot ior suffert ai tal batailla.
Qem diz em reme(m)bra em retrai. Mas la nuit trauc peior trabailla.
Uostre gen cors coint e gai. Qar qant eu soi anaz iaçer.
Las uostras bellas souras cris. Eu cuid alcun repaus auer.
El fronz plus blancs qe flor d(e) lis. Eil compaignon dormon trestuit.
Los uostres oilz clars (et) rienz. Qe nuls no(n) fai noisa ni bruit.
El nas qes dreiz e ben scenz. Adonc metorn em uol em uir.
La tendra face e la color. Pens e repens e pueis *sospir. *al(iter) consir
Blancha e uermeilla plus qe flor. Souen me laui en scenz.
Petita bocha bellas denz. E pueis me retorn en iaçenz.
Plus claras qes meraz argenz. E colc me sus mon braz destre.
Menton e guola e petrina. No(n) sai sim soi sus el senestre
Plus blanc qe neus ni flors d(e) spina. Descobremi si doucamenz.
Las uostras bellas blanchas ma(n)s. Pueis me recobri bellamenz.
[carta 26v]
E qan me soi pro trabaillaz. Abraça e baisa e maneia.
Euget de fors am dos mos braz. Sol qen aissi dures mon sons.
La chaira el cor el oilz enclis. No(n) uolri esser reis ni cons. *al(iter) faç
Las mans iontas uas lo pais. Ni rodocesta ni biblis.
Ou eu sai do(m)pna qe uos es. Blanchaflors ni samiramis.
Faç la raçon qauçir podes. Tibes neyda ni elena.
Ai bella do(m)pna benestanz. Ni antigona ni esmena.
Se ia ueira est fin amanz. Ni bel yseut ab lo pel blai.
A son uiuen nil iorn nil ser. No(n) agron la meitat d(e) ioi.
Qe per celat o per leçer. Qant il eran ab lor amis.
Uostre gen cors coind e preçan. Comeu ab uos ço mes auis.
Entre mos braç remir baisan. Per la douçor faz un sospir.
Oils e bocha tan dolçamen. Pueis qan me uen a lesperir.
Qun dolç baisar façam dels cen. Obri mos oilz esnelamen.
E dens del ior blasmar me lais. Gard çai (et) lai tot bellamen.
Ar ai trop dich mas no(n) puesc mais. Trobar uos cuit do(m)pna lonc mei.
Qar sol una ueç ai parlat. Mas no(n) uos trob ni no(n) uos uei.
ço qel cor ai mil ueç pensat. Clauçi mos oilz (et) torn machera.
Ar ai trop dich no(n) pueis plus dir. Las mans iontas daital mainera.
Claus son mos oils faç un sospir. Si iam poiria endormir.
En sospiranz uac endormiz. Mas ges noi puesc esderuenir.
A donc sen ua mos esperiz. Anç torn en eussa la batailla.
Tot dreitame(n)t do(m)na uas uos. Damor qi ma mes en trabailla.
De cui ueçer es cobeitos. Do(m)na no(n) sai lo centen dire.
Tot en aissi com eu desir. De las penas ni del martire.
La nueich el iorn qan mo consir. Del pantais ni de la dolor.
Ason talent ab uos do(m)pneia. Qeu trac do(m)pna per uostramor.
[carta 27r]
Toz uius per uos art (et) aflam. Eprometteç me uostr amor.
Mas per merce do(m)naus reclam. De plus nous prec ni nos conue.
Qem perdones seu fail ni pec. Mas tot sia en uostra merce.
Auiaz e entendeç ces prec. Qaisim lais deus damor iauçir.
Do(m)pna la gençer criatura. Mais am de uos sol un desir.
Qe formes anc el mon natura. O lesperança o long esper.
Gençer qeu no(n) puesc dir ne sai. Qe de nulla autra son iacer.
Plus bella qe bel iorn de mai. E pueis de mi uos faç liança.
Soleilh de uern ombra de stiu. Promettez me bona esperança.
Rosa de mai plueia dabriu. De la promessa aurai confort.
Flors de beltat mirailh damor. E bon respit tro ca la mort.
Claus de bon preç e scrinz donor. Mais uoil en bon respech morir.
Mans de do(m)pnei caps de iouen. Non faz desesperaz languir.
Cim (et) raiç densegnamen. Do(m)pna nous aus de plus preiar.
Cambra de ioi locs de do(m)pnei. Mas deus uos salf (et) deus uos gar.
Do(m)pna mans iontas soi leialmenz. Seus plaz rendez mi mos saluz.
E pueis uostre soi leialmenz. Qar per amor soi si uencuz.
Uenchaus merces e chausime(n)z. Uenchaus p(er) mi cortesamenz.
Qem retenguas aseruidor. Amors qe totas chausas uenz.
Dompna.
Arnald de miroilt.
[t] ant mabellis em plaz. Iouens e amistaz.
Cui per iasse mautrei. Nul autra re no(n) uei.
Don aia soing ni cura. Qai tals es ma uentum.
Pero la manentia. Qeu ai d(e) druderia. Es mos maier tesors.
E fes e uerais cors. E ma bona esperança. Don si dieus mo ena(n)sa.
Crei qe uencha al plus. Chaisi o fai chascus. Qisuol damor iauçir.
[carta 27v]
Ubs les sapcha sofrir. Las penas els afans. Las iras els bobans.
Lorgoill el spauen. Qa mors mostra soen. Ell uetell escondig. Nosio
e mal es rig. Ab gen sofrir en paz. Esta lorgoill damnaz. E ab bellas
preguieras. En diuersas maineras. Qi sentremet damar. E ien no(n)
sap preguar. Enqer so gran damaçe. Qamors uol encoraçe. Ardit
cortes (et) franc. Sol qe no(n) sia estanc. Nulha fola uanansa. Retor-
ne en balansa. Amors maiutas saços. A cui no(n) es nuls pros. Ans-
ual mout mais assaz. Iois on es mais celaz. Qe pos eleses pars.
Non es tenguz en cars. Segon a qest saber. Se deu ho(m) captener. Cel
qamon finament. Seguon mon essient. Mais de me sen deue. Qe
mais am dautra re. Qaissi com eu am plus. Tem plus fort qe negus.
Qa penas aug cuiar. En mon cor ni pensar. Qe sel amar mi
deing. Per qamors mi destreing. Ans nai lonc te(m)ps desert. Mon
deçier cubert. Qanc no li(n) fi semblant. Mas des er en auant.
Conoisca be sel plai. Qe tant qant eu uiurai. Serai uas leis
aclis. Cab un amoros ris. Qem feç qan mesgardet. Mubri em-
trasforet. Mon cor iusqa en mei loc. A donc me tenc aioc. E
paregrom leugier. Damor li cossier. Mas er son tan cregut.
Qaissi man destolgut. De nulh autra facenda. Nom plaz qe mi
entenda. Ni se tot me uolia. Entendre noi poiria. Qades tenc
en corage. Lo donç el bel estage. Qe se la sab auer. Qe ma en
so poder. On es tota ma fortz. Ma uida e ma mortz. La uida
ies selh plaz. A far sas uolentatz. Ma retengut per ceu. Qe ulh
uir elh don a feu. Qe ia no pens ni fassa. Mas so qe aleis plassa.
Bella do(n)na corteça. Ensenhada e apreça. La uostra grans beutaz.
El deport el solaz. DOn aueç entier laus. Mi fan teneren claus. Ins
el cor un desir. Don mauenra morir. Se nous en pren merces.
[carta 28r]
A dousa franca res. Per uos art e aflam. Tan de bon cor
uos am. E se merces nom ual. Ab uos ia mais no(n) cal. Qe mes
force de uiure. Qe non poria escriuire. Uns clers a so(n) uiuen. Lo
mals qeu per uos sen. Ni no(n) crei qel pogues. Mais sufrir nulla res.
Mas amors mi fai creire. Qe ies nom dei recreire. Damar uos
a ma uida. Qeus es tant echernida. E pros e conoichens. Peraus
en chausimens. De mi e pietaz. For aissi soi lassaz. E pres de uostr-
amor. Domna per gran dousor. Uos uoill merce clamar. Si nom
degnaz amar. Consentez me qeus am. Per gran merceus oclam.
Cab sola bella semblansa. Mi podez de speransa. De so qeu plus
deçir. Lonc te(m)ps suau noirir. Qe mais am fe qeus dei. Do(m)na
con que(n) nestei. De uos lo bon esper. Qe dautra tot auer. Qe si
deus mi secora. Pueis uos ui nulhora. Nos pos de uos partir.
Mos cors don uos remir. En pensan car estiers. No puesc ke
uolentiers. Uos uira de mos oils. Ies no mo tolg orgoils. Mas
failh mon ochaiços. Domna maintas saços. Qe non posc uenir
lai. On uostre cors estai. Pero domna on Reum sia. Uos maues
en bailia. Aisi ses part dautrui. No fez ren dieus ab cui. Uos
maiaz a deuire. Nous me pot contradire. Negun autr amistaz.
Qanc domna ço sapchaz. No(n) fo neguns amans. Qe tant be ses
engans. Ames comeu am uos. Neih leandier eros. Ni paris
elenan. Ni pirramus titban. Ni floris blancha flor. Qen traich
mainta dolor. Ni lauina eneas. No neich cleopatras. Cel qe
fo reis de tyr. Non ac tan ferm desir. Ni crei qe tant ames.
Lo reis ociocles. Salamandra tan be. Ni tan p(er) bona fe. Ni anc
yseut tristan. Qen sofri maint afan. Ni berenguiers quendis.
Ni ualensa seguis. Ni pel me un essien. Absalon florissen.
[carta 28v]
Ni anc iris ço cre. No amet biblis re. Auers so qeu am uos. Ni
nuls amans qanc fos. No amet tant samia. Ni no crei ke mais
sia. Cors daman tant uerais. Reu domna no mi rais. Tant
dousamen mi seinch. E tan gen mi destreinch. Lo uostramor
em lassa. No sen mal qe no(m) plassa. E donc do(m)pna cum er. Dest
uostr home qeus quer. Uns don que uos li deç. Nous aus dir
qe mamez. Ni noug aug dir aitan. Mous seus plaz so semblan.
Do(m)pnam podez far be. E nous greua de re. E sab qa pauc da-
fan. Podez tan fin aman. Com eu so retener. Mout o deuez
uoler. Do(m)pna nous posc plus dir. Qar tot lo mon consir. Mas
ben podez mo(n) mal. E ma dolor coral. Conoicher (et) saber. p(er)qeu de toz
mos bes. Uos rent laus e merces. Eus o graçisc ades. Qal cor
me staz plus pres.
Arnald de miroilt
[c] El cui uos esal Cel qe ses uos non pot auer.
cor plus pres. En est segle gaug ni plaçer.
Do(m)pna preget qeus saludes. Cel qe no sap conseill de se.
Cel qeus amet pos anc uos ui. Se ab uos non troba merce.
Ab ranc cor (et) humil e fi. Uos saluda e uostra lauçor.
Cel qe autra no(n) pot amar. Uostra beutat uostra ualor.
Ni auça uos merce clamar. Uostre solaz uostre parlar.
Cel qe languis per uostramor. Uostraculliir e uostr onrar.
E uiu ses ioi e ses baudor. Uostre preç uostr ensegnamen.
Cel qe no(n) pot de uos partir. Uostre saber e uostre sen.
Mon cor sin sabia mori. Uostre gen cors e uostre dolç ris.
Cel qe toz te(m)ps uos amara. Uostra terra uostre pais.
Mais dautra re tan qan uiura. Mas lorgoill qaueç uas lui.
[carta 29r]
Uolgra ben aesez uas autrui. Sius plaz lo deuez be uoler.
Qe lorgueils do(m)na e lo spauens. Mas una re deuez saber.
Qel feces lhes tals masrime(n)s. Qe a locs ai guardar raços.
Qanc puich no ac ioi ni conort. E qi la sec maintas saços.
Ni sab en cel guisas deport. Non es cortesia ni sens.
Mas lo meillor conort ke na. Do(m)pna cortesa e auinens.
Es qar sab qe per uos morra. Nous fassa raços oblidar.
E plaiz li mais morir per uos. Merce qe non o deuez far.
Qe per autra uiure ioios. Raços part maintas res de re.
Morir li plaz qar o uolez. Qe merces cossent e rete.
Qel non o uolgra ies isez. Raços es esquiua e cozens.
Anz uolgra uiure sius plages. Merces es doussa e plaçens.
E si nous plaz non o uoles. Raços siraih merces blandih.
Qel no uol re qe non uoillaz. Raços destrui merces nairih.
Mas una re don es forçaz. Raços regarda ab orgoilh.
Qar uos ama tan de bon cor. De merce son humil sei oilh.
Qe deçiran languis e mor. En raço agran re de fel.
El nes forsaz e forsan uos. En merce no are mas mel.
Aisones tota la chaiços. Souen se tol raços amix.
Per quens pot uas uos raçonar. Merces pladeials e nemix.
Seras fai qeus torn a pe sar. Raços auci per iudiamen.
Qar hom dai so don es forsaz. Merces aduz a saluamen.
Non deuesser on chaiçonaz. Maintas uez iudia raços mort.
Pero tant es gra(n)s uostre prez. Qe merces perdona lo tort.
Raços es tot qant uos uolez. Doncs do(m)na uailla mai merces.
Mas qar nous ama e nous sabbo. Per qem semblera sius plagues.
Sol per a qesta ochaiso. Qem degues mais ab uos ualer.
[carta 29v]
Merces qe raços don tener. Eus tehin sobre tot qa(n)t escar.
b ella do(m)na cortez e pros. Qab uos degues merce trobar.
Ab gai semblan e amoros. Quna reus posc iurar en uer.
Ab toç bos fags cus meins no(n) es Sim lais deus far uostre plaçer.
Perqe nous pren de mi merces. Qe non aueç tan bon amic.
Qe ia ses uos ioi no(n) aurai. En tot lo mon paubre ni ric.
Ni nulh co(n)seilh de mi no sai. Qe feçes de tan bon talen.
Si merces p(er) son chausimen. Tot lo uostre comandamen.
El uostre ric cor no(n) dechen. Com eu farei e totas uez.
Qeus fassa humilitat auer. E tem qe ia be nom farez.
Uas mi cui res no(n) pot ualer. Bona don(n)a qans mi faiz mal.
En est segle si uos in faillez. En sofri dolor tan mortal.
Mas qar es tan gra(n)s uostre prez. Qe in uostre faiz ab peiz d(e) mort.
El parages e la ricors. E si pogesseç auer tort.
Tem qe nos mals ni mas dolors. Ni blasme de neguna re.
No ue(n)gua de na(n)s uostr oils. Tort e pechat agraz de me.
Eques o defenda orgoils. Qar si uos al comensamen.
Mas ab dieu qes senher d(e) nos. Qeu uos mostrei cubertamen.
Drei turiers humils cars e bos. Cum uos amaua mais qe re.
Ual lo bos cor el iens preiar. Si qe uos conogues be.
E merces (et) humiliar. No(n) sofridez qen diches plus.
Mais qe riqeça ni auers. Eus tenga mon fin cor reclus.
Per qem par qe mesurafos. E amera uos a rescos.
Seu anc re no(n) for fi uas uos. Aissi qe ia re no(n) saubratz.
Mas qar uos am d(e) cor uerai. E no(n) perderal bel solatz.
On plus coralmen posc ni sai. Nils plaçers nils cortes respos.
[carta 30r]
Per qes part benuole(n)s de uos. De lor ensa sim uailla dieus.
Chascus qe(con)ue segon qe ses. Ai estat meilhs uostre qe meus.
Ab grat ab laus e ab merces. De bon cor e de bon talen.
Nuls hom nous ue nous sia amix. De bon talen e de bon sen.
Tant es uostre preç cars e rix. Per tot uostre prez enansar.
Mas ami es qar uos am plus. Totas saços qes tainh a far.
Uostre solatz esquius e brus. E so mercesno(n) ual ab uos.
E a toz autres plaçentiers. Tris e marriz e uergoignos.
Per qe magra do(m)na mestiers. Lais chant e deport e solaz.
Qai tals trebails no(n) auengues. E no no fat ho(m) plus forsaz.
Mas era sai be qe uers es. E no posc mai ioi mantener.
Tal se cuia calsar qe sart. Si a uos no uen a plaçer.
Qeu no(n) cuiera qe lo qart. Deuez iurar plus pres de me.
Me de streiches per uos amors. Los oils damor e de merce.
Lo iorn qem feiz uostra ualors. Ma sperança mon cor e me.
El parages e la beutaz. Laih tot en la uostra merce.
Ublidar autras amistaz.
Arnald de miroilt.
[s] i com li peis an en laigua lor uida. Lai eu en ioi e
toç te(m)ps laurai. Qamor ma fait en tal domna iausir.
Don uiu gaudent sol del desir qeu nai. Tant es ualens qe qan
Ben me consir. Menais orgoill em creis humilitaz. E sim ten
ioinç amor e ioie amb dos. Qe ren noi perd mesura ni raços.
t ot autre ioi desconois (et) oblida. Qi uei seu cors coind (et) cor-
tes e gai. Qen aissi sab dauinent far e dir. Ab purs plaçer tot
so qil dic ni fai. Qhom no(n) pot mal dir senes mentir. Qen leis
[carta 30v]
es preç honor. senç (et) beltaz. E si non ual songent cors amo
ros. Amor na tort qi men fai enueios.
b ona do(m)na de toz bons aibs complida. Tant es ualens per la
meillors qeu sai. Mais am de uos lo talens el desir. Qe daura-
uer tot ço qadrut seschai. De tant nai pro qar temel plus
faillir. Pero no(n) soi del tot desesperaz. Qen richas cort ai uist
maintas saços. Paubrenrichir e recebre gens dos.
u ers lo pais pros do(m)na e ischirnida. Repaus mos oils ol uoste
cors estai. E qan de uos plus pres no(m) poisc aisir. Tenc uos al cor
ades e consir sai. Uostre bels cors cortes qem faii languir. El ge(n)t
parlar el deport el solaz. Lo preç el sen e la beltaz de uos. Donc
pois uos ui no(n) fui anc oblidos.
d onna cui preç (et) iois (et) iouenz guida. Ia no mameç toz te(m)ps
uos amerai. Qamor o uol uers cui no(m) posc gandir. Eqar conoisc
qeus ai fin cor uerai. Mostran de uos de tal guisa iausir. Pensan
uos bais eus manei eus embraz. A qest do(m)neis mes dolç e car e
bos. E nol mi pod uedar negun gelos.
m on gens conquis ioi e preç e solaz. Uos tenon guai uostre
cors e ioios. Per chom no uos uei qi no(n) saçaut de uos.
u ers mon franches uoill qes and ma chansos. Qar es adreitz
e larg e amoros.
Arnald de miroilt
[L] a gran beutatz el fins ensegnamenç. El uerais pres
a las bonas lausors. El cortez diç ab la fresca colors.
Qe son en uos bona don(n)a ualenz. Me don geing qeu chant (et) es
siença. Ma granç paors mou tol e gran temença. Qeu no(n) aus
[carta 31r]
dir do(m)na qen chant de uos. E no(n) sai ren si mes o danz o pros.
e u uos am don(n)a tan celadamenz. Qe no(n) osa mas chant eu (et)
amors. Ni uos eil sa tan granç sobre temors. Mou tol ades qeu
no(n) aus far paruenz. Tal paor ai qira e maluolença. Nom por-
tasses qar eu ai entendença. E pos mon cor nous aus dira res-
cos. Pregar uos ai se uals en ma chansos.
a issi uos rend pros do(m)na conoisenç. Mon cor ni ia noluire-
rai aillors. E uos faz mi qan uos plaira secors. Qeu uos serai
de tot mon mal sofrenç. Tro conoiscaz ma fina ben uoilença.
Bona do(m)na aiaz en conoisença. E no(m) siaz de semblant orgoillos.
Ami qi soi lials e amoros.
i a non serai uencuz ni recredenz. De uos amar sia sens o
folors. Qar seu follei per uos mas mes damors. Qe sab autra
mabo(n)dona mon senç. E si ricors me tol uostra ualença. P(er) merçe
prec qumilitaç uos uença. Se uaus daitan do(m)na ge(n)ser qanc fos.
Qel mon seruis uos plaça e sia bos.
g enser do(m)na qanc fos de nulla genz. E la meiller de totas la
meillors. Per uos morrai chom dis ades paors. Sen uos no(n) trau
merçe e iausimenç. Bona do(m)na aiaz en souinença. Al cor ni ia
no me façaz paruenza. Tro conoiscaz qe ben sia raiços. Qin es
qalqe ric ghierdos.
b ella guarda saber e conoisença. Uos do(n) engein sobre totas ualença.
Per qeu retrai uostre prez cabaillos. Al meilç qeu saia mas humil chansos.
Arnald de miroilt.
[L] A franca captenensa. Qeu no(n) posc oblidar. El dolors el
esgar. El semblan qeus ui far. Me fan domna ualen.
[carta 31v]
meillor qe non aus dir. Dinc dels cors consirar. E si per mi
nous uenz. Amors e iausimenz. Tem qe mera morir.
s ens gein e sens fallensa. Uos am e ses cor uar. Al plus chom pod
pensar. De tant uos pois forsar. Per uostre mandamen. Ai do(m)na
cui desir. Si conoisseç mos par. Qe sia fallimenz. Qar uos soi ben-
uolenz. Sofreç ma qest faillir.
t ant es de gran ualensa. Mais uos am ab cor clar. Sens
pro merce damar. Qab autra gadagnar. El uostrensegnamen.
Pois no(n) men posc partir. Fasa uos humiliar. Si qel uostre cors
genç. Amoros (et) plaisenç. Si no(m) uol no(n) madir.
d omna per gran temensa. Tant uos am eus ten car. Nous
aus esters preiar. Mais plus fai ab honrar. Un paubres a-
uinen. Qi sab honor graçir. El bens damor celar. Cuns rics
desconoisenç. Cui par qe totas genz. Lo deian obedir.
p lus noi ai de pliuensa. Ni pois rason trobar Don maus
asegurar. Qe iam degnaz amar. Mais duns mon ferm talen.
Qe poria auenir. No(m) dei desesperar. Qe tals es paoc manenç.
Qi fa astres e senç. En ran ricor uenir.
g enoes sens faillir. Com plus aus demandar. Cortes faiç
auinenz. De reis o dautras ge(n)ç. Lo uostre uei iausir.
Arnald de miroilt.
[m] out eran dolç mei consir. E ses tot marrimen. Qan
la bella ab lo cor gen. Humils e franca e de bonaire.
*Me dis de samor estraire. Don ies non pusc partir. E pos il *al(iter) mandet
nom rete. Nilaus clamar merce. Tuit solaz mi son e strang.
Pos de leis iois me sofrang.
[carta 32r]
d onna sius plagues sufrir. Per uostre iausimen. Qab mos cors
prey humilmen. Merceian cum fins amaire. Uos auses mon cor
retraire. En loc dautres iaudir. Uos no(n) costera re. E mi fera gran
be. Qel malates qan se plang. Si nol ual si sen refrang.
d olsa do(m)na cui desir. Per uostrensegnamen. Uostre bel acoilimen.
Non uedeç qem soleç faire. De plus nous aus pregar gaire. Tan
soi espauentaz. Qar es de tan rix plais. Mas ouidis (et) retrais. Qen
trels corals amadors. No(n) ual parages ni ricors.
e nsegnament e beutaz. Franchesa e gens parlar. Gens acoillir
e ondrar. Humils e gaia semblansa. Uos fan sobrautres onransa.
Per qe iois e solaz. Reuiu un uos e nais. Uas qalqe part bi ais.
E no mo fai dir amors. Mas uers e uostra ualors.
t ant es per toz autreiaz. Uostre preç rix e cars. Tem qe noi ual
mos laudars. Pero dir puesc ses dopta(n)sa. SI tot ses plena la balansa.
Qi met de uas lun laz. Sol un gran pesa mais. Uascela part lo
fais. Autressi creis uostr honors. Qaut hom plus endiç laudors.
Arnald de miroilt.
[L] ensegnament el preç e la ualors. De uos do(m)na cui saplei
noit e dia. Man si mon cors duc de bella paria. Com plus
mi doil e chant e mesbaudi. E qar amors mostran tan son poders.
Uas mi tot sol cui troba plus leial. No(n) ual esfors co(n)tra lei ni sabers.
e donc do(m)na uaillam uostre secors. E uenca uos merces e corte
sia. Anç qe talant del desirer maucia. De uostre cors gençers qel
mond estei. Qal uostre laus dir me sofram leçers. Qar es tar rix
uostre pres e tant ual. Sobres melliors es auçat (et) ers.
d e ço sai grat als autres trobadors. Qen son cha(n)tars plic chascu(n)s
[carta 32v]
(et) afia. Qe sa don(n)a es la genser qe sia. Si tot ses fals lors diç lau
e mercei. Qentre lor gabs passa segurs mon uers. Quns no(n) conois
ni no so cen a mal. Qaisi chascuns cui gen sia plaçers.
d omna nos tri uos (et) eu (et) amors. Saben tot ses autra garentia.
Cals fol conuent nos taing qe plus uos dia. Mas uostre soi e per
uostre mautrei. Si es mos cors en uos iont e aers. De fin amor
(et) de d(e)sir coral. Qen autra part no(n) es ferms mon uolers.
d o(m)na ualens ab auinenz laudors. Ren de mon cors no(n) te(n)g mas
la bailia. De uos lo teng don tot lo mon terria. Sol ora meus o
qar souent nous uei. Silou uos es contrastamel temers. Qar eu
mon cor eu uos faison aital. Com eraz lai al plus plasen ueders.
d o(m)nals plaçers graçis e lashonors. E graçirai toz te(m)ps si tant
uiuria. Si tant sofreç qen bon respec estia. Pos a uos plaz be(n) sai
qe far odei. Mas seu i mor qem ual mos bos espers. Si eu breu d(e)
mi plus coralment nous cal. Desesperaz me fara no(n) calers.
Arnald de miroilt.
[s] im destregnes do(m)na uos e amors. Qamar nous aus
ni no men posc estraire. Lun menchauça lautrem
fai remaner. Luns men ardis lautrem fai temer. Preiar nous
aus per entendre iaudir. Aissi cum cel qes naurat a morir. Sap
qe mort es e pero sis combat. Uos clam merce ab cor desesperat.
b ona do(m)na parages e ricor. On plus aut es (et) de maier afaire.
Deu mais en se dumilitat auer. Qar ab orgoill no(n) po bo(n) preç chaber.
Qi gent nol sa a chausiment cobrir. Mas poes no(n) puesc de uos a-
mar sofrir. Merce uos clam per uostr humilitat. Qen uos trobes
qalqe pietat.
[carta 33r]
n o me nogues uostra richa ualor. Qanc no la pag un iorn plus
enanz traire. Pois eu uos ui ab lo sen el saber. De uostre preç
creiser a mon poder. Qen maint bon loc lai diz (et) faiç audir.
E seus plagues qel degnesaz graçir. Nous qeria plus de uostramis-
tat. E gradiria per gederdon lo grat.
t ot los forfaitz e totas lasclamor. Qeus mi podes rancurar ni
retraire. Es qar mausaz abellir ni plaiser. Mais dautra ren qeu
anc pogues ueder. Autra ochaison do(m)na no(m) sabeç dir. Mais qar uos
sai conoiser (et) chausir. Per la plus fina (et) ab mais de beutat. Uecç
la tort en qe maueç trobat.
u ostre gens uostra fresca color. El dolç *semblan plaisen *al(iter) . esgard
qe sabeç faire. Me uos fan tant desirar e uoler. Qe mais uos am
on plus me desesper. E *faz qe fol qar no(n) men sai partir. Mas *al(iter) esi follei
qant eu pens qi es qem fai languir. Consir lonor (et) oblit la
foldat. E fug mon sen e seg ma uolontat.
Arnald de miroilt.
[a] Grant honor uiu cui ioi es cubiç. Qe da chi mou
cortesia e solatz. Ensemhament e freschesa mesura.
E cor damar (et) es fors de seruir. Echausiment sabers
e conoisença. E gens parlars (et) auinens respos. E toz bon aibs
per ço es gais e pros.
t oz te(m)ps er iois per mei couitz e seruiz. De mon poder car
tenguz (et) honraz. Ma sperança iai mes (et) ma uentura. Mas qar
tant tarç ues lei cui plus desir. Nai en mon cor uergogna e te-
mença. No men raçon qar no me ual raços. Mas chausimenz
e merces e perdos.
[carta 33v]
b ona do(m)na cui iois e prez es guiz. Esgard mon cor la uostr-
umilitaz. E sem trobaz uer mi nulla falsura. Ia uostre cors no(n)
pois ia plus iausir. No(m) faça mais de fin iois mantenensa. Qel
nom qem deç don ab dich amoros. Me seruis al cor per qeu
son denian bros.
u as on qeu ueu an lo cor ele speriz. E sel uostre segno au-
triaz. E sa uos plaz non gittez a non cura. Si uals daitan me
podeç enriqir. Sufreç qeus am e si tot nous agença. Non
puesc esser de mon cor poderos. Se nous am mais de nulla
ren qanc fos.
q ar uos enquer ben i faz qe ardiz. Mais a tot iorn dobla
ma uolontaz. De ben amar (et) esmera (et) meillura. Lengeing
camor sol als autres partir. Lor uai tollen car i conois fal-
lença. E donal mi qar soi fins francs (et) bos. Qester donna
non auser amar uos.
m on gent consir dieu uos dec conoisença. E toz bons aibs
per qes tant enneios. E fins (et) cars uostre preç sobre bos.
e n aragon al rei cui iois agença. Tramet mon chant qar
es cortes e pros. E lai ostaing humils (et) orgoillos.
Arnaud de miroilt.
[a] issi com cel qam (et) non es amaz. Ai eu faiz qai
amat loniamen. En un sol loc e ges no men repen.
Ainz la uoil mais amar desesperaz. Qe dautr auer
totas ma uolontaz. E car eu lam finamen ses enian. Crei
qill ualt tant per qeu noi aurai dan.
a r auiaç per qeu son conortaz. Qar qi ben serf bon gidardon
[carta 34r]
aten. Sol qel seruir sia en loc ualen. Qen aissi ert mout
meilz gederdonaz. Per qeu me soi del tot a uos donaz.
Bella donna qe dals non ai talan. Mais de seruir uostre
cors benestan.
m eilz qe nous dic uos prec qe mentendaz. Qe mais uos
am qeu nous aus far paruen. E no men lais mais per dreiz
espauen. Qe sim faisia de uos plus priuaz. Hom diria qeu fos
enamoraz. Pero uers es qanc re non ame tan. Mas en dreit
damor nous aus far lo semblan.
u os ualeç tant qar ben crei qe sapchaz. Qar qi plus ama
prega plus temen. E qels qe prec ades ardidamen. Bella
donna ia a qel non credaz. Qab enian uai (et) sia enianaz.
Mas eu soi cel qe temen mor aman. Per qeu nous prec gaire
mais en chantan.
s ouen mauen la noit qan soi colqaz. Qeu soi ab uos per-
semblant en dormen. Adonc estau en tan rix iausimen. Ges
non uolria esser resiaz. Sol qem dures a qel plaisen pensaz.
E qant me sueill cuig morir desiran. Per qei uolgra aissidor-
mir un an.
c hascun qe uos ue do(n)na sa qe uertaz. Qe toz bons aibs
aueç complidamen. En uos pot hom trobar beutat (et) sen.
Preç (et) ualor (et) tot bon faiz onraz. Per ço endreit uos er
maior li pechaç. Sel mal eu ai (et) per uos mor aman. Qe no(n)
foria se non ualghes aitan.
s e toz non soi auutz auenturaz. Daiço qeu ai tenduz
loniamen. Et eu per ço non soi desconortaz. Per ço uos prec
bella do(n)na en chantan. Qaiaz merce del uostre fin aman.
[carta 34v]
b ella do(n)na souent sui acordaz. Qeus an ueder (et) soue(n)t uau
doptan. Qe nous plagues per qeu ni stau aitan.
s egner franceis qals qe sia baissaz. De tot bon prez uos anai
meilloran. Per dir e far trestoz faiz benestan.
Arnald de miroilt.
[s] Ens ioi nones ualors. Ni sens ualors honors.
Qar ioi adus amors. Et amor donna gaia.
E gaieça solaz. E solaz cortesia. Pero non uoil
un dia. Uiure desconortaz. Qen eis qan sui iraz. Eu chant
e me solaz. Cora cauinent sia.
e n ioi ai mon esper. Fin cor e ferm uoler. E ioi non
posc auer. Donna tro qa uos plaia. Acui som autreiaz. Per
aital auentura. Qamors me nasegura. E uos menesfreidaz.
Mas una ren sapchaz. Samor e mi forsaz. Ben es
saluag e dura.
d el cor uos mir ades. E qar nous uei plus pres. La gen-
ser qanc nosqes. Prec uos qe dalz no sia. Bona donna sius
plaz. Al uostre p(re)z retraire. Ses ioi de uos mesclaire. Sim
ferma uolontaz. Qen autres es baissaz. Non fui a le oraz.
Pois eu anc uos ui gaire.
d onna de uos me clam. Qe tot ard (et) aflam. Tant de
bon cor uos am. Ai franca ren uerai. Qar tant aut mes
poiaz. Merçeus clam donna genta. Colors dautra beltaz.
Qar seu orgoill i faz. La uostr humilitaz. Per merce
mol consenta.
i ausiment e merce. Podeç auer de me. Qeus amerai
[carta 35r]
iase. E toz ço qe men es gaia. Donna penrai en paz. Aissi
com bon sofrire. Qeus am tant e desire. Mais men ual un
hondraz. La noiz qan soi colqaz. Eus or entre mos braz.
Qe dautre esser iausire.
Arnald de miroilt.
[a] issi com cel qe anc non ac consire. Ni uolontat ni
cor ni pensamen. De nulla pois uos ui mais de uos.
Don ai estat donna tan consiros. Qeus pogues tan
de plaiser far (et) dire. Qe una ueiç entrestot mon uiuen.
Uos daiço qeu plus desir seruire.
e donc donna gençer qel mon seruire. Pois aissi soi uostre
ses liamen. Per iausimen (et) per honor de uos. Uoillaz qel
uostre bel respos. Tengal meo cor plaçen en tal albire. Qe uo-
lontaz qai del uostre cor gen. Ten lo meo cor en angoissos
martire.
u as qal qe par eu an nim uol nim uire. Bona do(n)na tan
uos am finamen. Mon corage nos pot partir de uos. Anz
en dormen me uir maintas saços. Qe ioc (et) ri ab uos en sui
iauçire. Pois qem re (et) conosc (et) sen. Qe ren no(n) torn
en plainz e maçire.
p ero plaçenç (et) douz (et) ses martire. Mes lo mals per lo
ben qeu naten. E sius plagues qeu agues ren de uos. Anz
com saubes per me qe ren en fos. Sapchaz do(n)na qem laisserai
aucire. Ia deu non don pois uiure loniamen. Qan ia ren fas
don uostre cor saçire.
m ais uoill estar toz temps con franc sofrire. Qanc plus
[carta 35v]
non posc auer de iauçimen. Caial solaz e lacoillir de uos.
Qannes p(re)çan çoi (et) lai en rescos. Qe ges non posc mon corage
deuire. Qal mieu albir qi en dos locs senten. A chascuns
engannaire e mentire.
d onna lo iorn mauciez mantenen. Qe iam trobeç en ren
mais de ben dire.
Arnald de miroilt.
[L] o iorn qeus ui donna primeramen. Qant a uos
plac qeus mi laisaz ueçer. Parti mon cor tot dau-
tre pensamen. E foron ferm en uos tuit mei uoler.
Qaisim pausez donna en mon cor lenueia. Ab un dolç ris (et)
ab un simple esgar. Mi (et) qant eis mi feçes oblidar.
q el granz beultaz el solatz dauinen. El cortes diz e lamo-
ros plaser. Qe sabeç dir membleron mon sen. Qanc pois don(n)a
nol poc auer. A uos lautrei cui mon fins cors merçeia.
Per e(n)nantir uostre prez ab onrar. A uos mi ren com mielç
non pot amar.
e qar uos am donna tan finamen. Qe daultramar nom
donamor poder. Mas ço donna qab aultra cortei gen. Don
cuig de me la gran dolor moer. Pois qant consir de uos cui
ioi sopleia. Tot autre ioi oblit (et) desempar. Ab uos remaing
cui tenc al cor plus car.
e membre uos sius plaz del bon comien. Qe me feçes al de
partir saber. Doncai mon cor adonc gai (et) iausen. Pel bon
respeitz en qen man deistener. Mout nai gran ioi sera lo mals
sengreia. Et aurai qan uos plaira encar. Bona domna
[carta 36r]
qeus ui en lesperar.
e ges mal traitz non men fan espauen. Sol qeu en cug ma
uida auer. De uos do(n)na qal començamen. Tuit li mal traig
mi son ioi (et) plaser. Sol per aiço qanc sai qamor autreia. Qe
fins amans deu gran tort perdonar. E gen sufrir maltraitz
per guadaing far.
a sier ia donna lora qeu ueia. Qe per merçe me uoillaz tant
andrar. Qe sol amic me deignaz apelar.
Arnald de miroilt.
[u] . nn guais amoros orgoils. De leis cui beutatz sautreia.
plangenser qanc formes. Amors (et) p(er) la plus gaia. E
prez per la plus ualent. Ma sayit tot mon coradge. Si
qen paresc als auols orgoillos. E son plus franc (et) humils als plus pros.
d on mersei lo cor els oils. Qar en tan ondrada enueia. Lor
plac qen ardir mauçes. Qel mon non crei tant ric naia. Pero
noi ac ges dondrament. E noi feç uassallage. Esim guerreia
lei qem feç un respos. Tant auinent per qeu ne uiu ioias.
t ant es sobre lauçors.
b ella donna fis capd. De ric prez ues on qe stia. Mes
ades del cors pres. Qeu no(n) ai poder mestraia. Damar uos a mon
uiuent. Del uostre senhoradge. E si nous plaz mos enatz e mos
pres. Uoldrai me mal do(n)na (et) amarai uos.
a mors merce qar acoils. Qe paradges te sopleia. Qeu tem
[carta 36v]
qen deçesperes. Mas una res menapaia. Don preç cor (et) ardi
ment. Qe nans co(m)tries paradge. Don senhorist tant sobrel po
deros. Qe qant q(ue)r plac fo pois ades raços.
Arnald de miroilt.
[a] nc uas amor no(m) pog res contradire. Pos ben iuolc
son poder demostrar. Per qeu no(n) puosc sa uerra sol
atendre. Qen sas merces me ren totz domengiers.
E ia mos cors uas leis no(n) er leugiers. Qanc nuls amans pos
lo primer conquis. Ni a qel eis nol fon de cor plus fis.
d amar nom feing ni soi del plus iausire. Mas sol daitant qab
ferm cor (et) ab clar. A lei damant me fai en tal entendre. Don es
sos pretz sobrautres tan entiers. Ia *enqisa no(n) er per me estiers. *conqisa
Si finamor qe a mon cor assis. Lo seu dur cor per força no(n) languis.
s i dieus uolgues sa gran beutat deuire. Gran ren pogra dautras
don(n)as hondrar. Tant qant mars clau ni terras pod estendre. Es lo
seus pretz de totz caps e p(ri)miers. Et a gran obs lo iorn ui las portiers.
Qauei uas eis o qeu tan p(ri)m no uis. Qe mos sabers ai paor qe maucis.
b ona do(n)na li plaçer el dolç rire. Elauinent respos qem sabeç far.
Man si conqis qad autra nom puesc rendre. Partiramen seu pogues
uolentiers. Qel uostre plaiz tem qe mes sobranciers. Mas en ai
som conort emafortis. Qe paradges es uas amor aclis.
a l ferm uoler don uos am eus desire. Do(n)nam iudiaz e si me
seraus par. Qeus endegnes merces al cor descendre. Nomo toilla
paors de lauçengiers. Qar ia negus no mer tan plaçentiers. Ab
prim saber ni lointas ni ueçis. Pere qel sia de mon afar deuis.
q aitant se perd qun cuida plaçer dire. Ni lausenga p(er) mon cor
[carta 37r]
deuinar. Qatertant ie(n)t o miels men sai defendre. Qeu sai mentir
e remaing uertadiers. Tal uer ia qes fals emensongiers. Qar qi diz
ço per qamors sauilçis. Uas si dons ment e si meteis trais.
c hansoneta cel cui es monpesliers. Qes gais e pros uolgra ben
qe taudis. Mas en abanz uai a mon ient conqis.
Arnald de miroilt.
[f] ranqesa (et) noirimenz. Madui (et) chausimen. Qades am
ses falsura. Quals qe sialbes. Euoill trop mais ab uos. Bel-
la don(n)a (et) pros. Totz te(m)ps far mon da(m)pnadge. Qab autra co(n)qeçes. Qar
tan grans honors mes. Totz mos mal traiz meilhura.
t ant es ferms mos talenz. En uos don(n)a ualen. No(n) puesc auer
mesura. Nous am mas beus pes. Mais dautra re qanc fos. Aiso
es lochaisos. Don maueç cor saluadge. E daiso sius plagues. Sa-
utre tort nous feçes. Non degraz far rancura.
f ranca res auinenz. En cui iois (et) iouen. E totz bon prez
meilhura. A tort es mespres. Qi tant qant pod es bos. E plus no(n)
qer raços. E non es de paradge. Sera cons o marqes. Auols ho(m)
mal apres. Es iudiaz per dreitura.
p ros don(n)a conoisenz. Qen uos es prez e sen. E beutatz fin (et)
pura. Qe natura imes. Cors gais (et) orgueillos. Ab semblanz
amoros. De ioi dagradage. E son en totas res. Tuich uostre
faich cortes. Plus qautra creatura.
o n plus ol uostre cors ge(n)z. Mi mostrals ni men. Deça segura. Amors
qe ma pres. Men fai plus enueios. Emte uostra faisos. Plus preçde mo(n)
coradge. E mostra(n) qe merçes. Amainz autres co(n)ques. Ueus tota ma ue(n)tura
s enher en genoes. Abon prez no(n) tainh res. Don uos aiaz fraitura.
[carta 37v]
Arnald de miroilt.
[h] om diz qe gauz no(n) es senes amor. Mas eu noi trob
mas enug e peçansa. Qe anc noi ac ioi qe non costes un
plor. Et en aissi dobla ma mala(n)nansa. Qal prim qeu ui mado(n)na (et) il
mi. Magra ben obs qadoncs no(n) uis en re.
a nc mais mos oils no(n) foron traidor. Mas eras man traid ses
desfiansa. Qar man traid assaz an traids lor. Qil en ploran chascun
iorn ses doptansa. en pren lo cor (et) eu lo iorn ueniansa. Lo cor
dels seus sospirs qe nan anch se. Et eu del mal (et) del dan qe men ue.
a lor obs an chausit en la gensor. Mei oill e pres segon la lur es
mansa. Mas a mos obs çausiron la peior. Pois descobrir no(n) laus
ma malenansa. Qautressim pues la reina de fransa. Amar aiso
no(m) pod uedar so cre. Pois no(n) lenqier ni laus clamar merçe.
n on esgardez paradge ni ricor. Do(n)na uas me mas uostra benesta(n)
sa. Qar ben podez de bon faire meillor. Et er lo pro meus (et) uostra
londransa. Qar no(n) fai trop qils enansaz enansa. Mas quis humils
enansa (et) soste. Dieu (et) amics (et) bon prez en rete.
[carta 38r bianca]
[carta 38v bianca]
[carta 39r]
Arnald daniel.
[s] im fos amor de ioi donar tant larga. Com eu
uer leis dauer fin cor e franc. Ia p(er) gran be no(m) cal de far
embarg. Qeran ten aut qes p(er) me puia em to(m)ba. Mais qant malbir con
es de preç al som. Molt me nam mais qar ac lauçei uoler. Qera sai
eu qe mos cors (et) mos sens. Me faran far lor grat rica conquesta.
p er ço seu faz long esper nomenbarga. Qe tant ric loc me son
mes e me stanc. Qabsos bel diz me tindra de ioi larg. O segrai tant
com me(n) port a la tomba. Qeu no soi ges cel qe lais aur per plomb.
E pois en leis nos tamh com ren esmer. Tant li serai fins (et) obediens.
Tro de samor sil plaz baisan menuesta.
U n bon respeit me reuen em descarga. Dun dolç desir don mi
dolon li flanc. Qem padz pren lafan el sofri (et) parg. Pois de beutat
son las autras en co(m)ba. Qe la genser par qaia pres un tomb. Plus bas
de leis qi laue (et) es uer. Qe totz bos aibs prez (et) saber (et) sens. Ren ho(m)
ab leis quns non es mens ni testa.
e pos tant ual nous cuiez qe ses pargua. Mos desirers ni ques
fort ni semblanc. Qar eu no sai si eus ni meus si men parc. Per
sel seinhor qes mostret en colomba. Qel mon no(m) a hom di negun nom.
Tant desirers gran benena(n)sa auer. Com eu fas leis (et) teng a no(n) caler.
Los enoios cui dans damor es festa.
u a en miels de ben ia no(n) siatz auargua. Qen uostramor me
troberez tot blanc. Qeu no(n) ai cor ni poder qem descarg. Del ferms
uolers qe no(n) es par de recomba. Qe qan mesueilh ni claus los
oils de son. A uos mautrei qant leu me uauc iacer. E nous cuies
qes merme mos talens. No(n) farages qaral sent en la testa.
[carta 39v]
f als lausengiers focs la lengua uos argua. O qe perdaz los oils
ab un mal tang. Qe per uos son estrait caual (et) marc. Amor tollez
qa pauc de tot non tomba. Confondaus dieus qe ia no(n) sabes com. Uos
faiz als druz mal dir e uil tener. Malastres es qeus ten desconoiscens.
Qe pegier es qant hom uos amonesta.
a rnaud a fait (et) fara lonc atenz. Qatenden fai pros hom ri-
ca conquesta.
Arnald daniel.
[a] Issi com cel qa la lebre caçada. Or pois la perd (et)
autre la reten. Tot autresi es auengud a me. Duna
falsa qai loniament amada. E seruida de bon cor humilme(n) . e qa(n)t
cuid auer mo(n) iaçimen. Pres soi de ioi e mi mesen soan. Aissi a fes co(m)
las lobas o fan.
m as se raiçons men fos a dreit iudiada. Saluas man part en
degra eu auer. Eu samistat don ara no(n) uoil re. Qar tal do(n)na uia
samor autreiada. Qe bella es a mos obs per un cen. E ual trop
mais a laus de tota gen. Fin (et) leial e senes cor truan. Per qeu
lam mais non fes auda rolan.
s ouen soplei uas la douçe contrada. On il estai e se tot no mi
ue. Eu la uei ben en mon cor per ma fe. Qar maintas uez laurai
so(m)pnas baisada. En ai agud mil plaçers en dormen. Qe del menor
ai plus mon cor iauçen. Qant ben me pens ni men uauc rime(m)-
bran. Qe sautram des tot ço qa leis deman.
[carta 40r]
Arnald daniel.
[L] o ferms uolers qel cor mintra. No(m) pod ges betz escois-
cendre niongla. De lauçengier qe perd per mal dir sarma.
E qar no(n) laus batrapan ni ab uerga. Se uals a frau lai on no(n) aurai
honcle. Ni iauçirai ioi en uergier odins cambra.
q an mi souen de la cambra. On a mon dan sai qe neguns non
intra. Anç me son tug plus qe fraire ni oncle. No(n) ai membre non
frenisca ni ongla. Plus qe no(n) fai lenfans denant la uerga. Tal paor
ai nol sia trop delarma.
d el cors Ii fos non delarma. E consentis ma selad dins sa cam-
bra. Qe plus me na fral cor qe colp de uerga. Qar lo seus sers
lai on il es no(n) intra. De leis serai aissi cum carns (et) ongla. E non
creirai castig damic ni doncle.
[carta 40v]
a nc la seror de mon oncle. No(n) amei tant ni plus per aqest
arma. Qai tant ueçis comes lo detz del ongla. Sa leis plagues
uolgr esser d(e) sa ca(m)bra. De mi pod far lamors qins al cor mintra.
Mielç so qes uo . . . . fort de freuol uerga.
p os florid la seca uerga. E den adan foron nebod (et) oncle. Tant
fin amor cum sela qal cor mintra. No(n) cre qe fos en cors ni es en
arma. Qe on qe mestes fors en pla o dinscambra. Mos cors nos
part tant cum la carn del ongla.
q aisi sen pren (et) sen ogla. Mos cors en leis cum le scorse en la
uerga. Qel mes de ioi tors (et) palaidz (et) cambra. E no(n)am tant fraire
parent ni oncle. Qen paradis naura doble ioi marma. Si negus
hom per ben amar lai intra.
a rnaud tramet son chantar dongla en oncle. Ab ondraz diz
qe de samia larma. Son deçirat cui iois en cambra intra.
Arnald Daniel.
[c] Anson dolç motz son plan (et) prim. Fatz mos eral bronol
uim. E li ausor. Sim som de color. De manta flor. Euer-
deia la fulha. E chant (et) brailh. Son a lombrailh. Delç auçels
per la brulha.
f els bruilh aug loçan (et) referm. E per qhom no(n) men fasa
crim. Obri (et) lim. Motz de ualor. Abar damor. Don no(n) ai cor
Qem tulha. Anç si ben failh. La sec atrailh. On plus ueis mi
sorgullia.
p ent ual orgoill damor. Qades trabuca son senhor. Del
luec ausor. Bas el terrailh. Per tal trebailh. Qe de ioi lo
despulha. Dreitz es lagrim. Et art (et) rim. Cel qi damor
[carta 41r]
iangulha.
b ona donna ues cui açor. Ges per orgulh non uau alhor.
Mas per paor. Del deuinailh. Don ios trasailh. Faz semblant
qe nous uolha. Qanc non iauçim. De lor nai rim. Mal mes
qe lor culha.
s i ben uau per tot adescailh. Mos pensamentz lai uos assailh.
Qeu chant (et) uailh. Pel ioi qenz fim. Lai ont partim. Mas
souent loilh mi mulha. Dire e de plor. E de dolsor. Qar per
ioi ai qem dulha.
e rai fam damor don badailh. E nosec mesura ni tailh. Sols
mo egailh. Qanc non auçim. Del temps caim. Amador mens
aculha. Coir triçhador. Ni bausador. Per qe mos iois cap
dullia.
b ella qi qis destulha. Arnaud dreitz cor. Lai o es honor.
Car uostre pretz capdullia.
Arnald daniel.
[a] l R uei uermeilh uertz blaus blancs gruecs. Uergiers
plais plans tertres (et) uaus. El uotz dels auçels sone(n)t .
Tuit ab dous acort maitin e tart. Zom met en cor qeu colore
mon chan. Dun aital flor don lo frutz si amors. E ioi lo
grans e lolors de noi gandres.
d amor me uen pesan lo fuecs. El desiriers douç (et) coraus.
El mals es saboros qen sint. E flama suaus on plus mart. Qa-
mors enqer lo sieus daital semblan. Uerais francs fis merce-
ianz partidors. Qar a sacort notz orguelz e ual blan-
dres.
[carta 41v]
m as mi non chania temps ni luecs. Conseilz aiçinabes ni ma-
us. E si eu al mieu enten uos mint. Ja mais la bella no *reguart. *al(iter) mesgart.
Qel cor el sen tenc durmen e ueillan. Qeu non uoil ges qan
pens as granz ualors. Ualer ses leis on plus ualc alix-
andres.
m aintas uez mes solatz en uecs. Ses lei qar de lei uoil
si uaus. Com parle lo qart mot ol qint. Qel cor non uir uas
autra part. Qeu non ai dals pensamen ni talan. Per ço
qil es dels bos sabers sabors. E tenc la el cor sera en poilla
o en flandres.
m olt desir qenqer li fos cuecs. E mauengues aitals ior-
naus. Qar eun uiuria danz plus de uint. Tant met el
cor baut (et) gaillart. Ua ben sui fols qe uauc dunals sercan.
Qeu non uoil ges mas per geing treuallors. Bailir qe cla-
uçon tegris e menandres.
e ntrautres faiz soen feng iuecs. El iornz sembla un an
noaus. E pesam qar dieus non consint. Com pogues temps
breuiar ab art. Qar lonc respeitz fai languir fin aman. Luna
(et) soleils trop faitz lonc uostre cors. Mal faitz qar plus soue(n)
nous faill resplandres.
Arnald daniel.
[a] Nc eu non lac mais ella ma. Totz temps en so poder
amors. E fai mirat liet sauis (et) fol. Cum selui
qen ren no(n)s torna. Com nos defen qi ben ama. Qamors co-
manda. Com la serua e la blanda. Per qeu naten. Sufren.
Bona partida. Qan mer escarida.
[carta 42r]
q en dic pauc qins el cor mesta. Qe star me fai temen paors.
La lengas feng mais lo cor uol. ço don dolenz se saiorna. Gent
languis mais non senclama. Qen tant aranda. Qan mars (et) terra
garanda. No(n) a ta(n)gen. Presen. Com la chausida. Qeu ai en cobida.
t ant sai son prez fin (et) certan. Per qeu no(m) puesc uirar ail-
lors. Perço faz eu qel cors mi dol. Qant soleils clau ni soiorna.
Eu no(n) aus dir qi maflama. Lo cors mabranda. E loill non la
uianda. Qar solamen. Ueçen. Mestai aiçida. Ueus qen te(n) auida.
f ols es qi p(er) parlar en uan. Qier com sos iois sia dolors. Qar
lausengiers cui deus afol. No(n) anges lenguet adorna. Lus co(n)-
seille lautre brama. Per qes demanda. Amors tals fora granda.
Mas eum defen. Fegnen. De lor brugida. Et am ses faillida.
p ero iauçen menten (et) san. Ab un plaçer ab qe ma sors.
Mas mi no(n) passara ial col. Per paor qil nom fos morna. Qenqe
ram sen de la flama. Damor qimi manda. Qe mon cor non es-
panda. Si faz souen. Temen. Qeu uei per grida. Mai(n)t amor d(e)lida.
m ant bon chantar leuet en plan. Nagri eu plus fait sim
fes socors. Cella qem da ioi el mi tol. Qer soi leiz er mo trastor-
na. Qar a son uol me liama. Re(n) noil demanda. Mos cors ni nol
fai ganda. Mas fra(n)chamen. Lim ren. Donc se moblida. Merces esperida.
m ielz de ben. Sitz pren. Chançons graçida. Qarnautz no(n) oblida.
Arnal daniel.
[a] Ns qel cims reston dels branchas. Sec ni despulhad
de fulha. Farai qamors mi comanda. Breu chanson de
raçon logna. Qar ient maduç ab lafar de lescola. Sei tant qel
cors fas restar de suberna. E mous buos es trop plus coçe(n)s qe lebres.
[carta 42v]
e tu qe maus nota franchas. Per e per camars aculha. Sec set
defui nic fai ganda. Mas greu er com naia ponha.
Qeu passera part la plutz de lerna. Lomh peregris olai drech
on cor ebres.
s eu nai passatz pontz ni planchas. Per leis cuiaz qeu mendulha.
No faz cap ioi ses uianda. Mi saup far medçina conta. Baisan tenen
(et) cor si tot mi uola. Nos part de leis qem capdella em gouerna.
Cors on qeu an de leis no pars me sebres.
e tu cailhors no te stanchas. Per autra qec denhnit nulha. Tot
pladies qi ue desmanda. Sai (et) lai qi qit somonha. Qe fol plah fai
qi se meteis afola. Etu non fai folha don hom desqerna. Mos a prop
dieu lei sonors (et) selebres.
i es de paris (et) us casanchas. Jenser nos uest ni despulha.
E sa beutaz es tan granda. Qe sembla riaus mensonia. Ben uai
damor sillam bais (et) macola. Non dopti mai ielada ni buerna. Nim
fai patz mals ni guera ni febres.
a braços co(n)tas (et) franchas. Ma mandid qeu no(n) destulha. Ni no(n)
seg autra nim blanda. Mas tant sai qapsi ma coinda. E ditz qe flors
non semble de uiola. Qes cania leu si tot nocas iuerna. Mas per
samors sia laurs o ginebres.
s eus es narnautz del sim ius qen la sola. E senes leis no uol
auer luçerna. Nil segnoriu del rei enqe corebres.
Arnald daniel.
[a] l resplan la flors enuersa. Pels trenchanz rancs e pel
tertres. Qa flors gels neus e co(n)glapis. Qe cotz e destrein
(et) trencha. Don uei mortz qils critz brais ciscles. El foil els rams (et) els
[carta 43r]
giscles. Mais mi ten uert e iauçen iois. Er qan uei secs los do-
lenz crois.
q ar enaisi o enuerse. Qe bel plan me semblon tertre. E tenc
per flor lo co(n)glapi. El cautz mes uis qel freg trenca. El tron mi
son cant (et) ciscle. E parom foillat li giscle. Sim soi lazatz e ferms
en ioi. Qe ren no(n) uei qem sia croi.
m as una gens fada enuersa. Qem semblon noirit en tertres.
Qem fan trop pietz qel conglapis. Qus qei sap sa lengua trenca.
En paraulas (et) ab ciscles. E noi ual bastons ni giscles. Ni menaças
anz lur es iois. Qan fan ço don hom los clam crois.
c ar en baisan nous enuerse. Non mo tollon uall ni tertre. Do(n)-
na ni gels ni co(n)glapi. Mas no(n) poders trop entrenche. Do(n)na percui
chant et ciscle. Uostre bel oill mi son giscle. Qem castiom sil cor
ab ioi. Qeu no(n) aus auer talan croi.
a nat ai cum chaus enuersa. Totz temps cerchan uals e tertres.
Marriz com hom cui co(n)glapis. Destregn e maçoll et trencha. Qanc no(m)
conqes chanz ni ciscles. Plus qel sel clerc conqer giscles. Mas er
dieu lau malberga iois. Mal grat dels fals lausengiers crois.
d* olça do(n)na amors (et) iois. Nos ten en sems mal grat dels crois.
Ioglar gran ren ai mon de ioi. Qan nous uei en faitz semblan croi .
*An mos uers chaissi
enuerse. Enol tegnon
uall ni tertre. Lai on
hom no(n) sen conglapi.
Ni a freiz poder qe
trenche. Amidonç
lo cant el ciscle. Clar
qinz el cor lintrol
giscle. Cel qe sab gen
cha(n)tar ab ioi. Qar nos
fai a cantador croi.
Arnald daniel.
[L] os braid els cric. El sons el chant es uoltas. Qau dels
auçels qen lor latin fan pres. Damar lors pars altre-
si co(m) nos i fan. Elas amigas en cui entenden. E donca eu qen
lagençer entendi. Deg far chanson sobre tot de bel obra. Qe no(n)
aia moz fals ni rim estramba.
[carta 43v]
b en soi guaric. E mas paraulas coltas. Per tals qe gens al
iausir no(n) sai pecs. Anç uolgri mais penre fin aur qe ram. Al
prin qeu (et) ma do(n)na nos baiçen. Nim fes escu de son gent man-
tel en di. Qe lauçengers fals lenga de colobra. Nonoui sim
don tan mal mot sescampa.
d on soi maric. Ni no(n) pexi de stoltas. A prim qentrei el castel
dinz los decs. Lai on midon stai don a gran fam. Anc tal nol
lac bot san guill(el)m. Cent ues lo iorn em badais em nestedei.
Uas la bellas qi totas altras sobra. Et an canual mais gran
gauç qe no(n) fam rampa.
d eus lau chançic. Per cui foron acoltas. Las faillidas
qe fes longin lo cecs. Uoilla qeu (et) mi don lais iaisam. En la
chambra on ambedui nos mandem. Un dolç conuen don tan
gran don atendi. E qel son cors baisan iguan descobra. Eqel
remir (con)trallum de la lampa.
b ocha qe dic. Qeu crei qe maiaz toltas. Tals promessas qe
lemperaire grecs. Foron ric ol senhor de roam. Ol rei qi
ten sur (et) ierusalem. Don bei soi fols qe tan qer qeti rependi.
Qe ies amor non a poder qes cobra. NI sanginei ni hom
qe ioi acampa.
L os deschauçic. Ab las lengas es moutas. Non dic euges
sel seinor dels galecs. An faig faillir per cades son blasman.
Qe son parent pres romeu ço saben. Raimon lo si alcondi
(et) aprendi. Qe greu al rei ferran de pres cobra. Sen man-
tenent nol sol uenul eschampa.
[carta 44r]
Arnald daniel.
[t] os te(m)ps serai seruentz per deseruir. De seruentesal
flacs rics dauer sers. Qar uei de lor conseilher (et)
conuers. Conseilhadors qe fan aunhor aunir. Et en lor
cortz as densenhament. Noia sol senz ni cap ho(m) ensenhatz. Neis
iometeis qe no(n) sui trop apres. Ni trop presaz qan mi pre(n)c mi te(n)c pres.
m as ui anar uolgra de uiancs. Qanc piez no(n) ui an(n)az a uiatz.
Qio fui qan ui(n)c mos parenz paratz. Pero baros cortz es
corçatz cortes. Ai trobat manz on ren no(n) ualg trobar. Tan son
ualen qen ual tan mon ualgut. Qanc piez no(n) foros a roma
romieus. Qio fui del mieu desmaisaitz entrel mieus.
s apchan sen des lo ric dona ireidons poder del rics
Aital fossio sieu lor qesetz adiudz. Com fu iudas qel uendec despoderaz perduz
als iudeus. Lor faitz fals fraich mon laitz desafetait. E de-
solat de solaz e de chan. Lor cresier sa non rosat de gai. Uilde
uilan cheranz (et) çheruai.
a i qan mal uiu qi ue ço qel desplai. Qel desplacer son faitz
qel rio croi fan. Qio enuei mantz cui prez trach de soan. Qe
so anam poi preç qan ben lor uai. Qio ni ia el ric rei rugier
frideric. Fresc ses esfrei per ualer auolar. Qan non cusei
tan lauçi preç preçar. Qe ial pogues lemperes peiorar.
e n monferrat se solen referrar. Li desferrat ualent al
ualedor. Per noia dels ensenhatz seinhor. Se tuit no(n) fan luinh
sa ualor uolar. Mas io com fol uolei a mon uoler. En uiaues
on par dolor donat. On fuilh trebailh ma trabaillat tres anz.
Qanc plus estranç trabailh no(n) trac truanz.
[carta 44v]
Arnaud de qintenach.
[L] a ioi comenz en un bel mes. En la melhor saçon del
an. Qan li auçel mouon lor chan. Contral dous ter-
mini de stiou. Cadui una dolça sabor. Per qe sallegron chantador.
Et eu las torn en recaliou.
s anc amor tornet en defes. Per fals amador pres lo dan.
Qel fols cuida far prim engan. E lenganaua sobrel badiou.
Pois lamistat torna en error. E donna da la colpa lor. Ediçon
tuch qom no si fiou.
u es tal amor mi tiral fres. Canc nos açautet de truan.
Ni negus no sen uau gaban. Ni sos amics no(n) len castic. Qanc
no feç blasme ni folor. Anz porta de beutat la flor. E de ric
preç nomenatiou.
p etit son damador cortes. Qe sapchon guaire al meu sem-
blan. Enqere damor com ni can. Mais pois iois rs el mager
briu. Aqi pareisson li meilhor. Qi sabon tenir fin amor. E fols
es de son segnoriou.
s amor fai son amic qel pes. Ges non desconort per aitan.
Qeil li rendra son ioi doblan. Sil nol conois fol o auriou. Qe
donna cama per amor. Non cainia il meilh per sordeior. Et
silh sirais hom someliou.
e n petit dora uen grans bes. Si es qe qi lenqeira ol deman.
E de pauc ioi uen hom a gran. Perqe nai ric cor esforsiou.
Plens dun bon respeit qe(m) socor. Qem creis ma força (et) ma ualor.
Ab qe madonna non obliou.
q ira damor porta merçes. Cab orgueill uai contra lassan.
[carta 45r]
E pois sil uenz humelian. Lira el mal e pes aisiou. Don lo plait
porta gran ualor. E cil qei son mal diçedor. Non faron anch
del meils iauçiou.
q i sap damor qant bona es. Ni com sallegra ni reblan. Ni
bel comensamen qe fan. Sil qen sabon esser amic. Greu pot
asmar sa gran ualor. E cil qi son mal diçedor. Non foron
anc del meils iauçiou.
b os es lo uers e chantador. E uolgra bon entendedor. Per
deu bel clerc tu me le scriu.
e ntrametrail a lagensor. Qanc iague de sotz cobertor. Per
cui eu chant (et) uau (et) uiou.
d e tintinach a la ualor. Qi fes lo uers no men atiou.
[carta 45v bianca]
[carta 46r]
Naimerig de pegugnan.
[a] issi com larbres qe per sobre carçar. Frain se me-
teis (et) perd son fruit (et) se. Ai eu perdut ma bella
do(n)na (et) me. E mon enter sen fraing per sobr amar.
Pero se tot me son apoderaz. Anc iorn no(n) fi mon dan ad esieu.
Mais ar conosc qe trop sobral foldaz.
e non es ben qom sia tot asennaz. Qe a saçon non sega son ta-
len. E se noia de çascun mesclamen. No(n) es bona sola luna
mitaz. Qar ben deuen hom per sobresaber. Ne sis en uai ma(n)-
tas uez foleian. Per qe seschai com aia en loc mesclan. Sens
ab foldaz qil sab gen retener.
l as qeu non ai nii meteis en poder. Anç uau mon mal
enqeren e cercan. E uoil trop mais perdre e far mon dan.
Ab uos do(n)na qab autra conqerer. Qar eu cuit far ab qest dan
man pro. E qe sauis ab qesta folor. Pero a lei de fin fol ama-
dor. Maues ades on pieç mi fa plus bo(n) .
n on sai nul hoc per qeu des uostre no(m) . Pero souen tornon
mei ris en plor. Et eu com fol ai gauç de ma dolor. E de ma
mort qan mir uostra faiçon. Col basalesc qab ioie sanet a
ocire. Qant el mirail se remireg es ui. Tot autressi es uos
mirail a mi. Qe maucieç qan uos uei neus remir(e) .
e nous en cal qan mi uedez morir. Abanzo sai de mi tot en
aisi. Com del enfant qab un marabotti. Fai hom del plor laissar
(et) departir. E pois qant es tornaz en allegrer. E hom lestrai
ço qel donet el toill. Et el adonc plora (et) fai maior doill. Mil
aitant plus qe non feç de primer.
[carta 46v]
n es castellan ges uostre preç non cal. De mellurar qoi ual
pro mais qe er.
Naimerig de pegugnan.
[i] N greu pantais ma tenguç loniamen. Qar nom lasset
(et) nom reteng amors. Et am saggiat del totsa dolors.
Si qe del tot ma faitz obedien. E qar mi sab isforçiu (et) suffren.
Am si carçat del amoros afan. Qei millor cent no(n) sufferian tan.
a mar mi fai mal mon grat finamen. Leis cui ma faitz iausir
per la gensors. Et agran obs qen fes çausir aillors. Qassai ual mais
gadagnar in argen. Qe perdren aur segon mon escien. Mas eu
faiz a leg de fin aman. Qe fug mon pro (et) uau segen mon dan.
e seu com fol seg mon dan follamen. A tuz lo men mer la
foldaz honors. Qar eu ai uist far maintas folors. Qe tornauon
a saber (et) a sen. Et ai uist far maint faitz sauiamen. Qe torna-
uon a follia trop gran. Per qeu cuit far sen qan uoi fulleian.
e uos do(n)na qauetz ualor uaen. Aissi cones bona part la
meillors. Uaillam merçes (et) oblit uostre ricors. Enoi gardaz
rasons mas çausimen. Qar lun poia ço qe lautre descen. E ço qe merçe
creis rasons uai merman. E sa uos platz auciderm podez rasonan.
p auc uos carra de meu ennançamen. Seus remembra uos-
tra ualent ualors. Del gent parlar e la fresca colors. Qanqora
son al cor uostr oill plasen. El dolç esgard amoros e riden. Eqan
eu plus souen uus uau deuan. A pauc mei oill estier mo(n) grat
noi uan.
[carta 47r]
Naimerig de pegugnan.
[m] Antas ueiz soi enquiriç. En cortz cossi uers no(n) faz.
Per qieu uueill si appellaz. E si allor lo çausiz. Chan-
sons o uers a qest çanç. E respond als demandanz. Com noi troba
ni sab diuision. Mas sol nom entreuers e chançon.
q i eu ai motz mascles auçiç. En chansoneitas assaz. E motz
feminis pausaz. En uersetz bos egraçiz. E cortz sonez e choçanz.
Ai auçuç en uerseç inanz. Et auçida chansonet ab lonc son. El motz
damb dos dun grau el chan dun ton.
e si eu en soi desmentiz. Qaissi non sia uertaz. Non er hom per
mi blasmaz. Si per dreit ma contradiz. Anz nes sos sabers plus
granç. Entrels bons el meus mermanç. Si daiçon poit uençer
segon raison. Qeu non ai ges tot lo sen salamon.
q ar es de son log partiz. Donneis qi ia fu presaz. Mi soi alqes
desuiaz. De ioi tan ne stau marriz. Qentrel marriz els amanz.
Se mes un pales enianz. Qeiuanan lu(n)s lautre cre far son pron.
E noi garda te(m)ps ni per qe ni con.
q eu ui anç qel fos faidiz. Seus fos per amor donaz. Us cordos
qa dreitz solaz. Nis sira e corç e couiz. Per qem par qe dur dos
tanç. Us mes non façi un anz. Qan regnaua donneis ses traiçon.
Grieu es qi ue con es e sab con fon.
e non es tan relinquiz. Si tot me sui desamaz. Qi eu no(n) sia
enamoraz. De tal qe cima (et) raiz. De preç tan qa mi es danz.
Puis la ualors el semblanz. Son assemblat en tan bella faison.
Com noi pot neis pensar meillur raison.
a bel cors cars gen noiriz. Adreitz e ben faisonaz. ço qi eus
[carta 47v]
uueil dir deunaz. Qi eu non soi ges tan ardiz. Qi eus prec qe mames
ab anç. Uos clam merce merceians. Suffrez qeus am e nous
quier autre don.
u es mala spina ten çanç. Al pro guillelm qes presaz. Qel apren-
da de te los moç el son. Qalqes uuilla per uers o per çançon.
Naimerig de pegugnan.
[d] estreiç coiços desamaz amoros. Aissi con cel qaman
plora e felneia. Uos uac anc se merceian en perdos.
E on plus uos merçi mi desmerçeia. Lo uostr orgoil qa merce
tol poder. De merçeiar pros donna de bon aire. E qar uos soi mer-
çeian fins amaire. Segon merçe me degraz ben uoler. E si merces
merçeian non defen. En dreit damor preç pauc merceiamen.
p ero ben sai qen noç plus de uas uos. ço qe mi par qe mais
ualer me deia. Uostre ric preç e lauinent faiços. El gai solaz qab
mesura pareia. El sens qeu fais conoiser (et) ueder. Lo mal el ben uos
el fin conseillaire. De mal ieqir edel ben dir (et) faire. Per qe no faz
forfaitz ni no(n) de uer. Mais qen uas mi cui faiz plaigner souen.
Ues lo meu dan e uostre fallimen.
e qar ab sens es plus gai e plus pros. E a qella qe meilç parla
(et) condeia. Deueç gardar uostre preç per per uns dos. Com plus daut
chai preç plus fraingn e peçeia. Mas preç mesclat ab sen non pod
cader. Donde qen faz parlers ni castiaire. Qab sol gaoden qen fesseç
pauc ni gaire. Ren nos uos pogron brasmar ni uil tener. Et eu
pregrera uos en log de iausimen. La bel sembrant qautre faiz no enten.
g rans forami (et) a uos pauc lo dos. Tant me destreing uostr
amors et guerreia. E fa souent irat (et) tard ioios. En defen ço
[carta 48r]
qe iausiment mautreia. Mas uos se uals men deuriaz ualer.
Al me(n)s daitant qar uos soi merçeiare. Si ben no(n) faz e no(n) feseç
mal traire. E del ben faiz fos en uostre plaçer. Qeu seruirai pre-
ian tan loniamen. Qem fareç ben o morai uos seruen.
e n chastell al ualent rei nan fos. Qares lo meils qom aoga
era ni ueia. Anç qaillor uai de ma part chansos. Qel mellura qan
altra ren sordeia. De gaidagnar preç ni retener. Noli es nuls reis
pars ni emperaire. Per qes tot sols qom noi pot trobar paire. Qem
meraueill com pod en lui caber. Lo preç qil tol e rauba (et) embra
(et) pren. E co(m)pra ades (et) non dona ni uen.
Naimerig de pegugnan.
[a] mors auos medisam clam de uos. Qar en mi es entra-
da solamen. E no(n) intraL en mado(n)na eissamen. Si qe
lafans da(m)bs comunalmen fos. Mas uos laissatz lei (et) retenez mi.
Qar me trobaz senes tot enian fi. E daz a lei gauz (et) a mi dolor.
Les oils el cor uos en trai ad auctor.
e fai ben paoc desfortz ço sabes uos. E grant orgoill e malen-
segnam(en) . Cel qi çelui combat qe nos defen. Pois es peçatz e auol
uenasos. Mas uos o faz de mi tot autressi. Com çel qi pres repren
e mort auçi. Auer uoleç laib de bon seruidor. Qe seus deserf
tan uol seruir aillor.
m ais tot mes bel pros do(n)na tant am uos. E amauaus anz
qe uos ui finamen. E qant uos ui amei uos per un cen. E çascun
ior creis lamor per un dos. Gent me sembret a la uista em paicti.
La uostramor dunautra qem trai. Mas tolt maues mal (et) donat
peior. Samor ab uos e merces non secor.
[carta 48v]
q a per uos perd lei (et) ges non ai uos. Com cel qi uai sos qarels
per traren. Qe per lun perd lautre tot aisim pren. E meron mal
uostras bellas faiços. Uostra beltaz brasmaz qar mabeli. A preç
brasmaz amor qar menardi. E seu ifaiz nesies ni follor. Non
brasmez mi mas uos eissa (et) amor.
a com man mort uostre belsoill e uos. Ab un esgard qem feron
dolçemen. Qe cuiaua qe fesson ucramen. E non eramais geing (et) trai-
ços. Pauc en aissi. De pauc engrand (et) de grand en maior. De sospir
en plaing e d(e) plaing en plor.
a nc la dolçor pois del cor nomeissi. Des qeus baisei les mans
sim dolçi. Neos ma bocha dinç tant nag gran dolçor. Qanc non
tastet de tan dolçe sabor.
Naimerig de pegugnan.
[a] utressim prend com fai al iugador. Qal comensar ioga.
maestramen. A petit ioc pois se scalfa perden. Qel fa
montar tan qes en la follor. Aissim mis eu pauc a pauc en la
uia. Qem cuiaua amar a maestria. Si qem pogues partir qan
mi uolgues. Ar soi entraz tant qesir no(n) posc ges.
a utra ueç fui en la preison damor. Don eschapei mais eram
repren. Ab un cortes engeing tan sotilmen. Qen fai plaiser mo(n)
mal e ma dolor. Qun laiç me mis al col ab qem lia. Don per
mon grat mais no(m) deslieria. E nulz autrom qe fos liaz no(n) es.
Qil deslies qe ben no li plagues.
a nc mais nuls te(m)ps non trobei liador. Tan ferm lies a tan
pauc liamen. Qel liam fo cortz dun braç solamen. Don non
[carta 49r]
trob çhai qim desli ni aillor. En li amaz soi tanqe sim uolia.
Desliamar ges far non o porria. Qamor qe lai mon liamet em-
pres. Me liamasai plus fort per un tres.
a lei del fer qe uai ses tirador. Ues laçiman qel tira uao
seguen. Amor qem sap tirar ses tiramen. Mas tirama si uals per
la meillor. Qe se dautra meillurar me sabria. Tant am lo meill
qe ben meilluraria. Mas meillurar non cre qe mi pogues. Perqem
par la meillur qun es.
a gentils or format plus gent flor. Aiaz de mi qalcun iau
simen. Qeu mor per uos denuei (et) de talen. E podeç lo proar
a ma color. Qan uos remir qe trauail (et) cambia. Qe for almos-
na (et) gran cortesia. Qumiltaz merçean uos preses. Da qest
coiçhos sofraiços de toz bes.
b en plaz guillielm malaspina marqes. Qar conqer prez (et)
preç ali conqes.
n abiatris dest lo bens qen uos es. E a meillorar las
autras ab los bes.
Naimerig de pegugnan.
[d] E fin amor comença ma chansos. Plus qe non fai de
nul autra sciença. Qeu no(n) sabria nient samors no fos.
Et an tan car no(n) comprei conoisença. Qab bel semblan aissi com
fals traire. Me uai doblan chascun iorn li martire. Qen la bo-
cham feç al primier dolcir. ço qe ma fait pois el cor amartir.
s i de merce acusar fos raiços. Degnademades benuoillença.
Qamors uenç lei (et) iausiment amb dos. Eus auria del poder qe
lui uença. Pero mi uoil del tot en tot aucire. Qar sab (et) ue qe
[carta 49v]
merces nes a dire. Pero non uolges solament aucire. Abanz
mi fai langent peiz de morir.
p eiz a de mort cel qe uiu consiros. E non a iois mais dolor
(et) temença. Pois ue la ren qem pogra far ioios. Ar non troba
sosteing ni mantenença. E donc eu las qe soi del mal sofrire. De
mil dolors fos dun sol ioi iauçire. E ia no fo mais p(er) un escarnir.
Son degra far al bel semblan languir.
m as nona tort qeu am lei a rescos. Et en mon cor non aus
far paruença. Daitant en faz a guisa dorgoillos. Qar soi de lei
aus auer souença. Mas eu no(n) puesc al maor (con)tradire. ço qeil
plaz am ço qeil desplaz aire. Pero con fols me uoil enfoleçir.
Qe enchauç ço qeu non aus conseguir.
q e son ric preç es lo meillors dels bos. Pois la beutaz es en-
gal a uolença. Qant plus remir i ueg daltras faiços. Ades mes
uis qe sa beutaz agença. Per qeu uoil puos mon cor preiant
deuire. Se uals deuant li fermisc (et) sospire. E sis laises ab
merce co(n)uertir. Dreit fora oi mais qem fes uas si uenir.
o i mais pois lo dous temps gais ue. E la douça do(n)na plaisenz.
En cui es preç iois (et) iouenz.
Naimeric de pegugnan.
[c] El qe sirais ni guerreia ab amor. Ges qe sauis no(n)
fai al meu semblan. Qar hom a tard pro de guerra
(et) tost dan. E guerra fa tornar mal en peior. En guerra trou per
qeu nola uolria. Uiltat de mal (et) de ben charestia. E fins amors
se tu me fai languir. Ai tant de ioi qem popi leu çonsir.
q el plaiser son plus qe le noi damor. El ben qel mal el soiorn
[carta 50r]
qe lafan. El ris qel plor e leu fais qel pesan. . . . . .
. . . Non dig aisi del tot qe mal noi sia. Mas lo mal
qom na plais plus qe sen garia. Qar cel qama de cor no(n) uol guarir.
Del mal damors tant es dolç a sofrir.
e nqar sai plus dautre ben en amor. Qel uil fai pro el nesis
gen parlan. E le scars larg (et) leals lo truan. El fol sauis el pec
conoisidor. E lorgoillos domest (et) humilia. E fa de dos cor un tan
ferm les lia. Pero no(n) de hom ad amor contradir. Pois tan gen
sab emendar (et) finir.
s i eu lai seruit ben nai cha(n)ge damor. Ia qe plu no(m) faç mas aitan.
qen maint loc ma fait ta(n)t alt (et) gran. On ges ses lui no(n) pogr auer honor.
E maintas uez mi gard d(e) uillania. Qar ses amor guardar no men sabria
E maint bon motz mi fai pe(n)sar (et) dir. Qar sens amor noi poria auenir.
b ona do(m)na de uos te(n)g (et) damor. Sen (et) sabers cor (et) cors mot (et) talan.
E si eu fai ren qe sia benestan. Deues auer lo grat e la laudor. Uos (et)
amor qem daz la maestria. E se ia plus de ben no men uenia. Pro nai
de cange segon lo meu arbir. Mas sel plus fos ben sabria plus grasir.
c hançon uaten de ma part e damor. Al bon al bel al ualen al p(re)san.
A cui seruon latin (et) alaman. E so preian chom bon emperador. Con
trals maiors aura maioria. Conoisença larghessa e cortesia. Mesu
ra (et) sen parlar entendre (et) dir. E toz bons aibs de preç enrichir.
Naimerig de pegugnan.
[s] enç mos apselg no(n) uaug ni senz ma lima. Ab qe fa-
breg moç e aplan (et) lim. Qeu no(n) ueg dobra sotil ni pri-
ma. De nulla leg plus sotil ni plus prim. Ni plus adreitz obrer
en cara rima. Ni plus sprereg sos moç ni mielç los rim. Masal
[carta 50v]
destrig tan no(n) es erim. Son fe qeus deg qe no me ual escrima.
s i per merce fes amors a percebre. La bella qe mos precs non
aperceb. Qe degnes me per seruidor recebre. Molt fera e fail qar no(n)
receb. Non sai per qe mauci nim uol decebre. Qe bona fe ai on plus
me deceb. Non ai en se merse si non soy be. Mas orgoill cre qe nolol
cal sacebre.
b enes damoruog e de merçe sema. Las per qe plor qel cor ma
de ioi sem. Qe nom secor anç loing sestrema. De mi cai glor uol
qeu mud e mi strem. Non a paor ni ta(n)t ni qant no(n) trema. De la dolor
don eu fremisc (et) trem. Per qai maior mal em par qe plus trem.
Qar de la dolor qi mard ella no(n) trema.
t ant dolçamen me uenc nafrar (et) pugner. Qeu no(n) osen ni no(n)
sai ab qe poi(n)g. Pos ses ungen mi sap guarir (et) ogner. Ab un pla
sen esgard ueus ab qe moing. Qe fa mon sen a ma uoluntat ioigner.
Qe dun talen las trob qels lie noing. Per qeu corren ueng uas lei
don mi loing. Tan mi promet len e fai de lognor logner.
s enes maniar do(m)na poiriatz passer. Ab gent parlar qel cortes
dig mi pais. Qab eschiuar mi tornaz en iraisser. Per qom blasmar
no(m) deu seu men irais. Nei lingrassar em perd qe un fora grasser.
Per aultr afar nom fail la carn nil grais. E sab peiar en uos
merces no(n) ais. Foram çom par miels qeu fosez a naisser.
a b douç esgard sab se(n)s uençedor paiser. O ab onrar ne(m)milla cui ioi pais.
Qonor ten car (et) preç qab leis renais. E do(m)neiar sufrel fa mort renaiser.
Naimerig de pegugnan.
[t] ant fui de dura condansa. Uas uos al comensament
tant qen prendez ueriament. Abrau respos (et) ab lo(n)gansa.
[carta 51r]
Ans qeu ames mames uos senz enian. Et eu meçius bona do(n)na
en soan. Per tal qe ma traid ses desfiansa.
s eu fui a la comensansa. Fals ar uos am finament. E sai qe
direz souent. Qe fraitura dautramansa. Me fai uenir uas uos
omelian. Qar anc seus uau minten (et) gualian. E ges en faitz
nouan mas en semblansa.
d e gran forfaitz gran uenia(n)sa. ço dis dreitz per iudiament.
E merces dis eissament. De gran tort gran perdonansa. Qamb
dui son en maint loc dun semblan. Et en mant loc se uan (con)tra-
lian. Qar dreitz auçi (et) merçes a pietansa.
d oncs si dreitz ni uostra ondransa. Guardatz nil meu falli-
ment. Ia non aurei chausiment. Qel mal dreitz malenna(n)sa. Qel
falliment qeus fis uas uos tan gran. E londrament qaueç sobre
mi tan. Creischon mamor (et) mermon mesperansa.
p ois conoichetz ses doptansa. Qe falhi nesiament. Nous sia la
mal en ment. Mas del bene aiaz membransa. Si ben noi faitz
se uals no(n) tenguaz dan. E del ben far sial uostre coman. Qeu
atendrai senes doptansa.
Naimerig de pegugnan.
[p] Ois ma mala enemia. Ma mes de cent sospirs captal.
A for de cabaliel lial. Los lai cregutz chascun dia.
Dun mil per qoi mais se(r)ia. Raços (et) dreitz comunals. Qels par-
tissem per engal. Qaisi stanh de compagnia.
p ois sin uolla seinoria. Ben es dreitz qe mais pod (et) ual.
Et emport lamor tant coral. Qel neis si fort o no(n) lia. Son uo-
ler non desdiria. Mas daitant e no(n) de ren al. Damar son gent.
[carta 51v]
cors natural. Ueus tot qant endes uoldria.
m as ellam prega em castia. Qeu men lais qar perd mon
iornal. Et eu no(n) puesc se dieus mi sal. Si doncs lo cor non
traçia. Et autre no(n) ni metia. E mei oilh meron del tot mal.
E sil semploron no(n) men cal. Qil procasan lor follia.
p eiz mes qe si mausiçia. Qan la prec nin soi en logual. El-
lam respon (et) ditz maital. Qe fort sen iracheria. Si da ueras
lo disia. No men crei pechat fai mortal. E sil nai mostrat
mant senhal. Per qe creire men deuria.
a çir sen sis uol on ria. Qe ben sai qe nomes uenal. Qe plus
uer dun libre messal. E tot ço qeu li diçia. No(n) puesc mais
sis na feunia. Qeu felnei per leis autretal. Ab tot some a
meilhs sens sal. Qe qant lim dei no(n) auia.
Naimerig de pegugnan.
[n] Uls hom non sap qe ses gauç ni dolors. Sen son
poder no la tengut amors. Mas eu sai be la dolor
el turment. E ren no(n) sai qals es sa benenansa. Pero molt mais
senuia sel consent. Qe nol rete niluol del tot geqir. Per so qe
mais le pusca far languir.
m as mi no(n) te mal traitz dan ni dolors. Ans soi plus fis
on plus crema lardors. Uas leis cui son totz seus hon no(n) defent.
E per so ilh ne pren ne dura ueniansa. Amor qar faitz ta(n)t desme-
suransa. Qar qi poia mais qe no(n) deu descen. Eras conosc qem
uol far penedir. De so qe il ma fait tant abelir.
d e lauçengiers ni de mals parladors. No(n) clam en res ans
mer lor brug honors. Per qerl menors de lor duz no(n) desment.
[carta 52r]
Pero dans mes mas lo dans mes ondransa. E lais qar bes sil bel
ana me(m)bransa. Qesters no(n) sap de mi niulh mon talent. Qadonc
mespren qant eu be mo consir. E çels di son so qeu no(n) li aus dir.
a b uos soi mutz (et) gent parlantz alhors. Ab las autras (et) ges
aitals errors. No(n) deu esser contaz per falliment. Bona do(n)na
qe ma simpla semblansa. Podeç saber mon fin cor ses doptansa. E
uos sius platz ne(n)gua rament. Qen loc de fait loli deu hom gra-
çir. E sel qia uolontad de seruir.
s i com ual mais de uant ui en pascors. Et autresi com so-
bre mal douçor. Es sobre totas de bel captenement. Qe mantas
nan geloçia (et) pesansa. Et eu meteis en mur de sobra ama(n)sa.
Qa mi son fals tan uos am finament. E no(n) deuez de tot en tot
delir. So qe ab uos a auiure (et) amorir.
Naimerig de pegugnan.
[p] Er solatz dautrui chant souent. Mas anqar qeu
per me chantes. Ni p(er) bon respeit malegres. Sai qeu
cha(n)t p(er) nient. E son a mon dan çantaire. Si co(m) lauçel de bon aire.
Qe sap qes pres (et) p(er) so nos recre. Qades no(n) cha(n)t autretal es d(e) me.
e n amor ai lo cor el sen. Fermad (et) meillur men ades. Seu
podes trobar qe mames. Tan ben com eu am finamen. Mas eu
am lei ses cor uaire. Donc sui desamatz amaire. Et on eu
plus lam de cor (et) de fe. Ades creis plus lamor qem lasa em te.
n omes uis qanc plus follament. Nuls hom p(er) amor foleges.
Qeu am mais qe sautram baises. De leis plus lentendime(n)t. Qonors
mes mas qi pod faire. Ses emper emperaire. Qem ual honors
ni preç don mals mi ue. Si fai qel mals qe platz es par del be.
[carta 52v]
p er so mi son li mal qeu nai plaçent. Qanc no(n) ui do(n)na loinh
ni pres. Qi tan ben ni tan gent parles. Ni tant amesuradament.
Si qe çascun nes lauçaire. Puis es del mon la belaire. Qanc
natura nomis en leis so cre. Ni plus ni menz mas aquo qel coue.
d o(m)na per merçe solament. Sofrisetz cun pauc merseies.
merçes (et) qun pauc afranqes. Merçeian uostre dur talent.
Uers mi qeu son merseiaire. Toz te(m)ps (et) merce clamaire. E mer-
seian sui (et) serai ia se. Uostrhom claman merse merse merse.
L o pros guillielm malespina soste. Don (et) do(n)nei cortesia (et) me.
Bel peraguon ca(n)t on plus souen ue. Na beatritz dest mais li uol de be.
Naimerig de pegugnan.
[c] Hantar uuilh per qem iam pladz. Ia teneras tu lai
chatz. O eu fols es tu qines. De cui chantas fola res.
De la genser qel mon fia. Oc ben leu mas si tul cres. Altre nol te
creiria ges. Per deu si faria.
t oz hom qe uis sa beutatz. Es tan pros com lom lauçaz. La
melher qanc dieus feçes. Doncs fastu be(n) qe cortes. Et eu fol no to diçia.
Si be doncz de qem mescres. Sai si es platz mi e sos bes. No(n) entremetria.
s ai si no fos la uertaz. Erauos qar me digaz. Eqe amaus tan ni
qan. Uai tu mensongier truan. E la p(er) qe mameria. En ta(n)t qant
soleilhs resplan. Na tan pro ni tan preçan. Fol costan heria.
a mi sos genz cors hondratz. Ben es doncs nesis (et) fatz. Cum car
as mes tot afan. A guisa de fol aman. Cre me tu qe merseian. A-
man siruen (et) preian. Conqer hom amia. La on gares not ualdria.
t ost o tard doner auiatz. Qe ben es hom enguanatz. No(n) es ges saps
qe ma sors. Eu nous conort qamors. Restaura tot en undia. Qa(n)t
[carta 53r]
qe a mesfait alhors. Per qem sofri sas dolors. En paç tota uia.
e ls afans qe ma tardatz. Las eu mur cun soi nafratz. Quit na-
fret del mon la flor. Qe flors es de la mellhors. Per qe fetz qar se uo-
lia. Bel cre do(n) aten socors. De leis qe sa gran ualors. Mes suaus medgria.
g arir ses leis no poiria. Perre de mas greus dolors. Qasim nai
fret gent samors. Non sai co(m) me stia.
n a beatrix cui iois guia. Dest qes flors de lagensors. E mellier
de las meillors. Meillura tot dia.
Naimerig de pegugnan.
[q] i sofrir sen pagues. Ben fora qom se stes. Qe ia pois no(n)
blasmes. So qe lausadz agues. Pero ses tot pro dan.
E se(n)s soiorn afan. E ses aiuda fais. Uolria eu portar mais. Qe
desonor sofrir. Don no(m) pogues cobrir. Ni men auses ueniar. No(n)
poria far. E sia pro ueniança. Qis part de falsa mança.
s oi men partir no(n) ges. Anz mi souen ades. De li tan me sta
pres. Del cor ço qamespres. Si soi partitz daitan. Qe totz lo me-
inz pessan. Mes preç sos faitz sauais. Qar una en creis (et) nais. Be(n)s
plus qom no(n) pot dir. Lam fai desabelir. E de mo(n) cor loignar. E sim
fai ta(n)t amar. Qanc eu plus greu bala(n)ça. No(n) so andreus de frança.
q aisi cum sers o pres. Soi seus liges co(n) fes. Qe anc nuls hom
qames. No(n) fo tan leus conqes. Qal traire de son gan. Sa bella ma(n)
baiçan. Mintret tan a qel bais. Qel cor del cors mi trais. Al re-
torn dun sospir. Per qel uiure el morir. Mi fai esser mesclatz. E
hom nos pot guardar. Ni cobrir d(e) sa lança. Damor pois ta(n) for la la(n)ça.
e ia no(n) er ni no(n) es. Ni cuit qom anc trobes. Eu do(n)na qanc nasqes.
Ses totz mals tan de bes. Per qades hom qeu man. Humils (et) mer-
[carta 53v]
çeian. Li sui fins (et) uerais. Si qe ren no(n) biais. E seu ab gent ser-
uer. Ni sufren ab brandir. Noi puois merçe trobar. Ia nos deu hom
fiar. Mais en bella semblança. Ses peing o ses fermança.
d o(n)na sisius preses. Cu mi pres nius forçes. mor ni merçeies.
Si com sol far merçes. Uos magraz fin talan. No(m) tengaz en soan.
grasir. Et hondradiment chausir. E ço qis taing celar. E sol de cest
pensar. Mes feses perdonança. Qanc mais nous fitz pesança.
L a reina sap far. de tolosa ses par. E dir so deon senança.
Sos pretz (et) creis sondrança.
L enfant pod hom laudar. Castellan cui deus guar. Qom del mon
d(e) senfança. tan dreich uas prez no(n) lanza.
Naimerig de pegugnan.
[e] N amor trob algues en qem refrang. Qal meins damor
mal o ben nom sofraing. Ni eu p(er) mal nom loing damor
nim flaing. Com plus mauci ues amor me flaing. Mas no(n) conosc qa
mor ues mi sofraigna. Ni eu damor no(n) ai poder qem flagna. Ren nom
sofraing sol qamor nom sofragna. Qar ses amor no(n) sai en qem reflagna.
d amor nom puesc partir qamor me pren. Eqan me cuit emblar
plus me re pren. Ab un esgard don mon cor ses compren. Qim fai ue-
nir de lei en cui men pren. Mas a so no(m) cuiez qeu mi prenda. Ni per
autra mon fin cor sesco(n)prenda. Don hom per fals amador mi repren-
da. Qen leis es tot seil platz qem lais o prenda.
a issi son faig del tot al seu coman. Qe nulla re(m) nol desdic qil
oman. Pero dun ben la prec qil no(m) desman. Qal començar me p(ro)mes
del deman. Don sol peççat oi mais qar no(m) demanda. Egran merçeis
[carta 54r]
si uals qar no(m) desmanda. Ma eus teing ben p(er) desman sil non demanda.
Pero affatz qe no(n) desditz comanda.
e n lei son tot los bons aibs qom retrai. Estiers qe greu promet
(et) leu estrai. Per qeu no(n) puesc sofrir lo mal qeu trai. Si qal qe ben
merces no(n) matrai. Ma perol ben ol mal qalqe matraia. Sofrirai
tot qe ia per mal qem traia. Non estarai qi qe me ne straia. Qe ia nul
te(m)ps non uoil qom me retraia.
d onna uos ai mon cor tan fin (et) ferm. Qe ges non ai poder qe
lom deferm. Ab anç uos iur sobre sainz eus aferm. Com plus me
cuig partir plus me referm. E sel merces qil per temença referma.
Per çausimenç en uos plus no(n) sa ferma. Qautre mais uos non
uoil qe me steia ferma.
n abeatriç ta(n)t es de bontat ferma. Qe uostre sens no(n) cania ni disferma.
De uostre laus anç meillure e saferma. E pois mos cha(n)tz e mos digs eus referma.
Naimerig de pegugnan.
[t] ot hom qai so brasma qe deu laudar. Lais autresi
aiço qe de blasmar. Eu dic per so qar es amors. For
iudiada per nesci iudiadors. Qe no(n) sabon a dreitz mostrar per qe.
Mas eral te(m)ps qe diz hom de mal be. Et autresi qe de ben diç hom mal.
Per qe lor diz non es co(n)ditz de sal.
e straniament se deuria pensar. Sel qaltrui uol reprendre (et)
uergognar. Qeu nai uist mait repres reprendidors. E mainz
bassatz qestre cuiauan sus. Per qal sel deu gardar qi repren. Si qom
no(n) pusce lui reprendre de ren. Qab ainz deuen se meteis far lial.
Qaultrui per traitor ni uenal.
a mainz homes aug amor acusar. Et el mal dic damor assotilliar.
[carta 54v]
Qe chaualiers ai uist (et) trobadors. Qe de bassez feç aulç (et) daulç
auçors. Tant eis laissatz qe non ten piu fren. De dir damor tuit
mal senes merçe. Aisi cones de traitor mortal. Acil qa fait
de men fan aital.
m as ges adreitz no lon pod hom prouar. Qamors fai ben tot
aiço qe deu far. Qenna mairritz entra en amadors. Don nais doncs
cortesia (et) ualors. Et tutit aiço qe uerais prez perten. No(n) es del
plus tengut amors. Socre. Dunc pois lo ben lor mostra e il fan
al. Qar amb las mans fan pechat criminal.
p er menton segon ço qe mi par. Co no ue rens qi pos-
ca ben gardar. Son regnes me tot sol ses bailidors. Deus qi tro-
ba ses uassals traidors. Dunc pois aors fai tuit ço qes co(n)uen.
E cil qa faitz li porta mala fe. Dic qom deo dir dels per dreit
natural. ço qil an dit damor se deu mi sal.
u na do(m)na sai qe no(n) troba par. Qe de beutat posca ab lei
preçar. E sa beutat es entres les çençors. Als com entre foil-
la flors. Et eu am la trop e il petit me. Mais ades nai un
conort qe reuen. Qal menz se totz de sobre plus no(m) ual. Ta(n) nai
donors qe ben coble los captal.
q ar conois plus dels autres (et) ma(n)ten. Sen (et) saber (et) tot ço qes d(e) ben.
Lemp(er)aire qe sobre le ualen ual. Conoisera si eu dic ben o dic mal.
Naimerig de pegugnan.
[a] B ta(n)t de sen cum dieus ma *donat. Sui cresenç en la *dat
far damors. Qar hom no(n) pod auer honors. Si no(n) fai lo-
qil a mandat. El mandament es tan granç pros. A cel qi de bon cor
lo fai. Qe puis nes en prez cabalos. Qar daiso fai ben qis nestrai.
[carta 55r]
q aisi son partid (et) iudiat. En lacort del uer dieu damors.
A dreg per leial preiadors. Per qe aras o teng per proat. Qar qi
de son poder es bos. Per bon a de hom tener ses plai. E sama no(n)
an em per dos. Qe per dreit a mairitz li eschai.
m os diç blasmaran li blasmat. E sil qe son fals ues amors.
E las fals el trichadors. Qalus lautre si galiat. Qe çascuna na
al menz dos. E chascus dels doas o mai. E puis es loignans
traiçonç. Il garden qa ben lor estai.
q an dui cor en unamistat. Sacordan per leial amors. Aqil
an de fin ioi la flors. Et eu ço dic sai en uertat. Et par als
ditz demas chansos. Et en so qera uos dirai. Qe no(n) chanta ho(m)
consiros. Ni es marritz cantaiai.
a ital do(n)na cu(n) per horat. Am ioue (et) es caps damors. Oilz
rienz ab fresca colors. Et a son cors gras edalgat. Long (et) dreit
gai (et) amoros. Mil tanz genser qeu dir no(n) sai. Edaut paradge
ab bellas faisos. Et es tot bon qant diz e fai.
b ona uentura tant es pros. E bella qe chascus retrai.
So qeu uoill (et) qem plaz de uos. Et tug en remanen uerai.
Naimerig de pegugnan.
[a] Nc mais de ioi ni de chan. Ni de solatz mantener.
No(n) agui al meu parer. Tan bon ni tan ferm talan.
Ni anc mais no me plac tan. Com eram plaz damor sa man-
tenensa. Per qeu la uoil mantener (et) ondrar. E contra cels
defendre (et) raçonar. Qin fan clamor alqes per no(n) sabensa.
e qals qe se uan claman. Damor a pauc de saber. Qar
segon raçon (et) uer. Eu lenuenserai raçonan. Celsqe sen uan
[carta 55v]
rancuran. Qamors no(n) fai mal ni desconoisensa. Per qe nuls
hom en degua rancurar. Ni ges amors no(n) pod apoderar. Neguna
re ses grat dautra ualensa.
n i fin amor souos man. No(n) ai ni no(n) pod auer. Ab si forsa
ni poder. Ni nul conseilh pauc ni gran. Sil oilh el cors non
li dan. Mas so qals oils plaz (et) al cor agensa. Uol fin amors
qe noil pod contrastar. Per qhom non deu amor occhaiçonar.
Tant qant los oils e cor e ma paruensa.
q ar li oilh son droguoman. Del cor. e li oill uan ueçer.
So qal cor plaz retener. E qan ben son accordan. E ferm tut
trei dun semblan. Adonc pren uerai amor nachensa. Daiço qe
luilh fan al cor agradar. Qesters no(n) pod naise ni comensar.
Mas per lo grat delstres nais (et) comensa.
p er lo grat (et) pels coman. Dels tres (et) per lor plaçer. Na-
is amors qen bon esper. Uai sos amics confortan. Per qe tuch
li fin aman. Sapchan qamors es fina benuolensa. Qe nais del
cor (et) dels oils sens doptare. Qeil oill la fan florir (et) cor gra-
nar. Amors qes frutz de lor uera semensa.
p er qeu aclin merceian. Mas oils (et) cors sens temer. Et
amor qap ferm uoler. Se uan trestuit per chassan. De mas
honors traire enan. E de mos bes ses geinh (et) ses temensa.
Per qeu los dei grasir (et) merceiar. Qar il man fait de tant
enamorar. Don sui paguaz ses plus ab lentendensa.
c hanson uai dir emblacaz en proensa. Qe fai ualor ualer
(et) p(re)z preçare. Qom lui lauçan non pod sobre lauçar. Tant
es ualenz (et) fina la ualensa.
[56r]
Naimerig de pegugnan.
[p] Er raçon natural. Seguon ma conoichensa. Deu
dir de maluoilhensa. Ben qi dis damor mal. Per qes fols
cel qe cre. Lui qe de mal diz be. Eqan dic eissamen. Del be(n) mal fai no(n)
sen. Qi so(n) blasme tem ni sa lauçor bla(n).Qar no ate(n) p(ro)sos laus ni blasmes da(n).
p auc noz dome ni ual. Sos ditz a ma paruensa. Qan no(n) a de
falhensa. Uergogna ni paor. No noz ni ual ab me. Ni entrels
sauis re. Qen lui meteis enten. Lo dan daicel qemen. Emaldiz
fals es laus al meu semblan. E ben diz fals blasmes qan mon denia(n).
a qel qe diz aital. Qe lauia cresensa.
mes eror. E parlar contra se. Donc autresi conue. De bon co
mensamen. Far mal finimen. En lui par uer qal comensar
chantan. Dis ben damor (et) fenir mal gran.
q ar apres ben diz mal. Fe gran desconoisensa. Mas falsa
mal diçensa. Mou de fals diçedor. Donc no failh an laue. Qan
diz so qil pete. Mas leial failh minten. Els fals failh uer diçen.
Qautresil fals failh leialtad menan. Cum lo leials qan seuai desuian.
u na do(n)na leial. Sai eu qes de plaçensa. Mas esta en ualensa.
Per mels guardar san flor. E mirabel qe te. E corteçon per qe.
Gaçanha ben auen. E bel iuc francamen. E ten guarda (et) uerona
ma(n)dan. Es bateiet lo iorn de san Joan.
q ui qes crod le ni estai entrenan. Malaspina esta en
ferm en lestan.
[carta 56v vuota]
[carta 57r]
Naimerig de belhnui.
[a] Issi col pres qe sen cuia fuir. Ades estortz (et) hom
pois lo repren. Eli doblom son per illos turmen. Cui-
gei ab geing de la preison issir. Damor qe ma tan
durament repres. Qe per nul geingestorçer no(n) puesc ges. Anc
mais no(n) fui entan mala preison. Qe sen o geing no(n) puogues tener pro.
a b aital geing mi fes mon sen partir. De son pais qeu no(n) ui son
cors gen. Qes oblid hom ço qe no(n) ue souen. Mas anc mon sen nos
pot tant afortir. Qem get dal cor cela qe ma conqes. Don crei mo-
rir si no len pren merces. qe mon cor es mirails de sa faiço. Per
qel fugir no mes ren se mal no.
t ant mes alcor qe qant de leis consir. Cels qe parlon a mi ges
nols enten. Mas faz les ben ab esgardar paruen. Et ab rire (et) ab
oc eno(n) dir. E pois entrels tris ab fin ioi cortes. Pensan de leis com
ueçer la pogues. Qeu no(n) ai ioi mas tant qant ab leis so. Ni naus
parlar tan *tem son mal resso. * al(iter)
a ls no(n) aus far mas lai on puesc auçir. De lei parlar men tor enten mal reso.
nerai corren. Qar fins ama(n)z pren gran refraemen. Qant au si don
laudar ni e(n)nantir. E parla pois a cels cui plaz los bes. Qar negu(n)s
hom tant enemic nomes. Si lamentau qeu no(n) uoilla son pro. Se
uals daitant qant dira sa raiso.
t restot qant deu a honor abelir. E tot qant uei en uerai preç
ualen. E tot qant taing a ioi (et) a iouen. Iuei ades qant eu plus la
remir. E qar noi ue a mos oilç so qe pes. Mor deçiran qe strai-
nia dolors es. Qe fug da qo don li sabria bo. La consogres mais
dautra ren qanc fo.
[carta 57v]
Naimerig de bellinui.
[e] Ran destreing amor. Tant amorosamen. Qel malqem
trai non sen. Anç mes lafans doulçors. Si qe lumil
pauença. El douç captença. De lei per cui ten pres. Amors masi
conqes. Qadunc hon ieu estei. Lai on la ui la uei.
e qant ieu uenc daiglors. Sa granz beutaz el sen. Trop do
blat doblamen. Per qeu men pren paors. Qe merçes no la uença.
Mas daitan nai priuença. Qes anc orgueill nos mes. En tan franc
luoc sempes. Per qe chon qe(m) chorrei. Amors son tals qon dei.
s a conuinenz colors. Els oilç clar (et) risen. Els douç esgard
plasen. E londrada ualors. Mes tant en souinença. Per qe tot iorn-
magença. Qe mos leials cor es. Meraill de tot sos bes. Per qeu un
qen cortei. Pensand ab lei donnei.
t ant es granz sa ricors. Qi eu no(n) laus par paruen. Com eu
lam finamen. Qi eu no(n) aten socors. Mais de sa conoisença. Qi eu
lam aital temença. Qesgardar no(n) laus ges. Qella uegga ni res.
Qe qan sgarda uas mei. In sieulesgard morir crei.
p uis aissi uenz temors. La bella cui me ren. Naia bon çau-
simen. Qel mond no(n) es dolors. Mas trop lungha tendença. Per
qi eu faitz tal sofrença. Qe si nom ual merces. Ab leis (et) bona fes.
Ai paor qes desrei. E qar no(n) dic follei.
Naimerig de bellinui.
[f] Ins (et) leials (et) senes tot enian. Aissi cum cel qa tot
conqes amors. Aurai en paz soffertas mas dolors.
Qanc no(n) amei palngen ni rancuran. Qai amat loniame(n)t desa-
[carta 58r]
matz. Uostre gens cors do(m)na cui me soi datz. E pois merces ab
uos ren no(m) ualria. Partiraimen eu no(n) qeu no(n) poiria.
a nz atendrai sofren (et) merçeian. Tro qe de uos aia qalqe secors.
Qa totz lo mens mes latendres honors. Bona do(m)na se ben trag
gran affan. Qar molt ual mais ric esperar honraz. Quns auols
dons don hom no(n) foç pagatz. Per qeus serai tant amics sens a-
mia. Tro qeus apel senes mentir amia.
b ella do(m)na foldaz faz per semblan. Qar eu çantan retrag
uostras ualors. Ni las beutat don sobras las gensors. Qobs me
fora qeus ames oblidan. Qorgueill uos creis (et) me creis humili-
tatz. On plus uos uau membran uostras beutatz. E lais ualors
qes aut sobre la mia. Dir nai donc mal eu non qeu mentria.
m il uetz maurei acordat en pensan. Cossis preietz reten mon
paors. Qar oblidar me fai uostras ualors. Si com hom fui dinz
lo t(er)tre chantan. Qe soblida ço don plus es me(m)bratz. Eu qan uos
uei soi del tot oblidatz. E per çom plai qar faillime(n)ç seria. Seu
perde manç lo ric solaz perdia.
d onna ben sai qar uostra ualor gran. Mabonda sens (et) sofra-
ing mi ricors. E se de plus li podez far clamors. Uos (et) amors
en siatz a mon dan. E se per ço do(n)na machaisonatz. Qar no(n) soi
rics sera tot (et) pechatz. Qar tant no(n) ual neguna manentia.
En dreit damor con fins cars ses bausia.
p ros co(n)tesa lo noms desobratz. Es long ausiz (et) p(er) tot si chausatz.
Per qeu no(m) part de uostra segnoria. Ni no(n) farai aita(n)t con uius estia.
[carta 58v bianca]
[carta 59r]
Peire Uidal.
[a] Iostar (et) laisar. Sai tan gent motz abson. Qe de
carric trobar. No(m) uen hom al talon. Si nai bona raison.
Mas aisi. Menauei. La bella de cui so(n). Com seu fes faillison. Uas lei
o mespreiso(n). Qan laui. Sim feri. Mo(n) coradge gloton. Qades poing en so(n) pro.
E no(m) fai se mal no. Mal mi uol (et) no(n) sai per qe. Mas qar eu lam leis mais qe me.
a ssatz par qe loignar. Mi uolg de sa reion. Qan passar me fe mar.
P(er) qi eu len acaison. Enoi ai sospeçon. Qil serui. Ab cor fi. Tant qant
pot abandon. Qanc no(n) ac guiherdon. Mais dun petit cordon. Si aigui.
Un maiti. Intrai dinç sa maison. E baisei al lairon. La bocha el
menton. Sonai agut (et) no(n) mais re. E son totz mortz sel plus rete.
s ospirar (et) plorar. Me fai mantas saison. Qallegrar (et) chantar.
Uolgra oi mais sil fos bon. Mas cor a de drago(n). Qan medi. Mal eri.
Els autres deu uiron. E fai oilç de leon. Per aital falleson. Feç de mi.
Pelegri. Qanc romeu de raison. Mais tant contaz no(n) fo. E qil uer en
despon. Toz hom deu prochaçar son ben. Anz qaissi seigner o malmen.
a brasar (et) cremar. Me fai col fuocs carbon. Qan lesgard tan uei clar.
Sos oilç (et) sa façon. E no(n) sai guarison. Sim desui. Nim cambi. Da-
mar leis a baron. Qem ten en sa preison. Amors qe salomon. E daui.
Autresi. Uenghet el fort sanson. El tenc en son grion. Qanc no(n) uolg
reenson. Tro qalamorç (et) puois me ten. Estar mer ab sa merçe.
e sperar (et) musar. a fait coma bricon. Qan lamar ni lonrar. No
mes en contençion. Anz se dieu me perdon. Em parti. De tal qi. Magra
fait tan gent don. Qel bon rei daragon. For ondratz e perçon. Me faidi.
Qi eus a fi. Qeu nagui ben raison. Gaug enters me somon. Qe faça
ades chançon. Doncs pois tan lam e la cre. Ia noi deb trobar mala fe.
[carta 59v]
a mon amic folcon. Tramet lai ma chançon. Qe la chant lai
en bon luoc per me. Al ten eu on ioi uai (et) uen.
m alastre deu li don. Qil conte dauignon. Mesclet malament
ab me. Per qe nauierna non ue.
Peire uidal
[b] En magrada la conuinen saiços. Et agradam lo
cortes te(m)ps de stiu. Et agradam lauçels qan chan-
ton piu. Et agradam florettas en boisos. Ben magrada tot ço
qals a dreit platz. Et agradam mils tanz la bel solatz. Per qe mon
grat iauçirai lo breumen. On de bon grat paus mo(n) cor (et) mo(n) sen.
d ieu uos sal qar es bella (et) pros. Mas ia no(n) cel qe son mal
me scriu. Mas mi uos sal qar uas uos mumeliu. Eia no(n) sal
salausengiers ni gelos. Dieu sals les pros els adreitz els presatz.
Mas ia no(n) sal los ennois maluatz. Dieu sal fin drut qi ama
finamen. Mas ia no(n) sal cels qi an uog sen pren.
b el mes bella do(n)na qant pens d(e) uos. E bel car sui en uos-
tre segnoriu. Bel mes qar naug bon prez nominatiu. E bel qar
uei uostras bellas faiços. Bel mes qan gard uostra fina beutaz.
E bel qar sui tot uostre domeniaz. Bel mes qar ai en uos mon
pensamen. Ebel do(n)na qar am uos solamen.
d onna ta(n)t soi de uos ueçer coiços. Do(n)na qe dals no(n) ai mo(n)
cor pensiu. Do(n)na qar uos ben podez far çaitiu. Do(n)na sius plaz
plus rics qel rei nan fos. Bona do(n)na tan fort mapoderaz. Do(n)na
qe dals no(n) es ma uolontaz. Do(n)na sius plaz agraz ne garimen.
Do(n)na de mi qe naiaz iausimen.
f in gauç enter plasent (et) amoros. Ab uos es gauç per qeu
[carta 60r]
toz bens creuiu. E no(n) a gaug el mon tant agradiu. Qel uostre gaug
fai tot secle ioios. Ab uos nais gaug (et) creis de uas totz latz.
Per qeu nai gaug en mon bel castiaz. E fai gran gaug cels qeus
men tant soen. Lo gauç de uos el bel captenemen.
Peire uidal.
[p] ois tornat soi en proença. Et a mi do(n)na sabi bon. Ben
de far gaia chançon. Si uals per reconoisença. Qab
seruir (et) ab honrar. Conqer hom de bon seinor. Don (et) ben faig
(et) honor. Qi bel sap tener en car. Per qeu me uoill esforçar.
e qar anc no(n) fis fallença. Soi en bona sospeison. Qel mal
trag mi torn en pro. Pois lo ben tan gen comença. E poiram
si conortar. En mi tuit lautr amador. Qar sobre forçiu labor.
T rac de freida neu foc clar. Et aiga doulça de mar.
e stiers non agra guirença. Ma qar sap qe uencuz so. Uol
madonna i tal raçon. Qe uol qe uencuz la uença. Qaisi deu
apoderar. Franc humilitat ricor. E pois noi trob ualedor.
Qa leis mi pusca aiudar. Mas preos (et) merces clamar.
e cel qe long atendença. Blasma fai gran mespreison. Qar
en artus li breton. On auian lor cresença. Et eu per loncs es-
perar. Ai conqis tan gran ricor. Lo bais qes força damor. Qe
fez a mado(n)na embrar. Don mi faitz iauçent estar.
s es pechat pris penedença. Et a qis ses tort perdon. E trait
de nient ric don. Et ai dira benuolença. E gaug entier de plorar.
E damar douça sabor. E soi arditz per paor. E sai perden gaça-
gnar. E qan sui uencutz sobrar.
b el ranier per ma cresença. Nous sai par ni co(m)pagnon.
[carta 60v]
Qar tuit li ualen baron. Ualon sotz uostra ualença. E pois dieus
uos fez ses par. Nius det mi per seruidor. Seruirai uos. de lau-
çor. E dals qant porai far. Bel ranier qar es ses par.
Peire uidal.
[n] Ieus ni gel ni pluia ni faing. Nom tollon deport ni
solatz. Qel te(m)ps escurs mi par clartaz. Per nouel
ioi en qem refraing. Qar iouens do(n)na ma co(n)ques. E seu lei co(n)que-
rer pogues. Qan la remir tan bellam par. Qe de gaug cuiera uolar.
m as laustors qom pren en la raing. Qesfers entro qes dome-
siaz. Pois torna mainers (et) priuatz. Ses qel tengua ni gen la
plaing. Mout ual mais dautre qant apres es. Totz autretal
usages es. Qi iouen do(n)na uol amar. Qe gen la deu adomeschar.
a pauc de foc roimp laur el fraing. Lobriers tro qe ben esme-
ratz. Don lobra es plus plasenz assatz. Per qeu de mal traitz
lonc no(n) plaing. E sel focs damor sen preses. En lei com en mi
ses pres. De ben amar pogra chantar. Mas hom nos deu desesperar.
a l usagem teing de ghaluaing. Qe qan no(n) soi auenturatz.
Eu mesforç tan de uas totz latz. Qeu pren (et) co(n)quer (et) guadai(n)g.
E si mos afars mauengues. Daiço de qem soi entremes. A
mon empeiri ses doptar. Faria totz lo mon sopleiar.
a d bonas do(n)nas maco(n)paing. E plaz mi iouenz (et) beutatz. E no(n)
platz baron qi re(n) garz. Ma mi no(n) plaz bar qi mi regaing. Ni trop
li duri sos arnes. Qeu sai tal dos o tal tres. Chom pot per uer
uillans cointar. Ab sol qe deuesson arar.
a drut de bona donna staing. Qe sia sauis (et) me(n)bratz. Ecor-
tes (et) amesuratz. E qe trop no(n) trabail ni laing. Qamors ab ira
[carta 61r]
nos fai ges. Qe mesura damors fruiçes. E druz *qui a bon cor *al(iter) qaia
damar. *Deu sab guauch dira refrenar. *al(iter) Dun sap gadaing
l as uenturas galuaing. Ai totas (et) daultras assatz. E qan sui dira afrenar.
chaual armatz. Tot qan consec pes (et) flaing. Cent chaualiers ai
tot sol pres. E nai agut tot lor arnes. E cent do(n)nas ai fait plo-
rar. Et aultre cent rire (et) iogar.
Peire uidal
[c] ara amiga dolsa e fra(n)ca. Conuine(n)s (et) bella (et) bona. Mos cors
a uos saba(n)dona. Si qab autra no(n) se sta(n)ca. P(er) qeus port amor
certana. Ses enia(n) (et) ses ufana. E desir mais uostrama(n)ça. Qe lo(m)bardia ni fra(n)ça.
q ar uos es arbres (et) branca. On gruig de gaug i sa saçona. Per-
ço qi ab uos se dona. Non tem fauçer ni laua(n)ca. Qel uostramors segurana.
Garis (et) reuen em sana. Em tol *en iug e pesança. Ab gaug de fin allegra(n)ça. *al(iter) ira.
q ab color uermeillia (et) blanca. Uera beultatz uos façona. Ad ops
de portar corona. Sus en lemperi ablanca. Pois qar es douça (et) uma-
na. Tenous tug p(er) sobrana. De prez (et) de benesta(n)ça. E de ualor (et) donra(n)ça.
e hom no(n) pori ab palança. Gitar del ling de narbona. Qaren tant
qant reuirona. Cels no(n) asaura ni donça. Tan auinen cristiana. Ni iudea
ni pagana. Qar de nan tota sena(n)ça. Uostra conuinen semblança.
u eilla rica teng per manca. Qan a poder (et) no(n) dona. E mal acoill
(et) peiz sona. Pres la mens qe sera ranca. Mas de gentil castellana.
Ben fait ab color de grana. Am mais la bonaspera(n)ça. Qel pel flo(n)çida ni ra(n)ça.
s i den dieg uo saranca. No(n) a mestier mas qe pona. O com tot uiu
lor re bona. En priuada poça ranca. Si cun a chi cha uillana. Recre-
senç cor de putana. Si tot a taulat ce lança. Es plena dun plit sa pança.
g es nos dol de pe ni danca. La bella na guilielmona. Ni es falsa ni
[carta 61v]
fellona. Ni porta socha ni sanca. Qanc tan bella ciutadana. No(n) nasqet
ni tan dolsana. Neis la filla na costança. On iouenz salta e dança.
Peire uidal.
[p] Er mantas guisas mes daz. Gauz (et) deport e solatz. Qe
per uergier e per praz. E per fuellas (et) per flors. E p(er)
temps qes refrescatz. Aug allegrar chantadors. Mas al mieu cha(n)t
neus ni glaz. Nom noitz ni maue . . . . .
e pero ges non desplatz. Lo bel temps ni la clartaz. Nils douç
chantz qes pels plaissaz. Dels auçels ni lauandors. Qar sim soi ab
ioi lassatz. Ab una de las meillors. Qen leis es sens e beutatz. Per
qi eu li don tot qant . . . . . . . Els iois el pros els honors.
e n trop ricas uolontaz. Ses mos cors ab ioi lasaz. Mas no(n) sai
si fez foudaz. O ardimens o paors. O gran sens amesuraz. O si es
astre damors. Qanc de lora qe fui naz. Mais no(n) destreis amistaz.
Nim sentim mals ni dolors.
t an me destrein sa beutaz. Sa proeça sa . . . . . . . . Qeu nam
mais suffrir en paz. Penas (et) dans (et) dolors. Qe dautra iauçen
aniaz. Grans bes faz (et) gras socors. Sos homs pleuiz (et) iuraz.
Seu ades salui plaz. Denant totz autres seinhors.
t an mi membra desconiaz. Qe pris de leis totz forsatz.
Allegres sui (et) iraz. Ab sospir mesclatz (et) ab plors. Me dis bels
amics tornaz. Per merçe uas mi de cors. Perqi eu tornerai
uaz. Leis qar autre baratz. No(n) mes deletz ni soiors.
[carta 62r]
Peire uidal.
[t] Ant mi plaz. Iois (et) solaz. Dhomes hondraz. Per qi eu faz.
Tal chanson uiaz. Bon reis qe uoill qaprendaz. Esim do-
ma(n)daz. Tan souen p(er) qe cha(n)taz. Per far enug als maluaz. E gauz nos enueiaz.
b en sapchaz. Seu fos amaz. Qe ausiraz. Esmeraz. Chantaretz p(re)iaz.
Qar on plus son malmenaz. Fatz merauelliaz. Motz ab un sonet dauraz.
Qami no(n) ual amistaz. Ni no(n) chant mas de prechatz.
p lus hondraz. Fora chom naz. Sil bais emblaç. Mi fos daz. O sol
autreiaz. E no uoilh qen qe iraz. On es totz mos graz. Qe ben leu mal
me faraz. Qar souen fai cobeitaz. Fallir los plus ensenhaz.
c ors dolgaz faisonaz. Merce naiaz. Piataz Uos lan conseilhaz.
Qe destreitz son (et) coitaz. La do(n)na gardatz. Mon cor e no(n) lauciaz. Qe-
mans (et) tortz (et) pechaz. Er seu mor desesperaz.
a b un daz. Menut plombaz. Nos a trichaz. Maluestaz. Et es
cassetaz. E uos ramon no(n) gitaz. Qades no(n) sassaz. De ben aita(n)z. Qant
puscaz. Qe hom mane(n)ç cobes seriaz. Ual menz qe mort soterraz.
p ois beutaz. Fal plus senhaz. Oltracuiaz. Per qes faz. Qi nos ten
solaz. Mas eu sui ben enchantaz. Sab mi donç parlaz. Qe no(n) pos par-
tir de laz. O eu son gelos proaz. O del tot enamoraz.
n eus (et) glaz. Qar no(n) restaz. Ia uen estaz. E bel praz. Qe no(n) uerde-
iaz. Qeu sui plus enamoraz. Per lei cui embraz. Qe nostr emp(er)aire faz.
Qe la perdut so sapchaz. Sec sentz sol canch no(n) tenhdadz.
Peire uidal.
[s] Im lasciaua de chantar. Per trebailh ni per affar. Bei
leu dirian las gens. Qe no(n) eraital mos sens. Ni ma gaillar-
[carta 62v]
dia. Com esser solia. Mas bens puesc en uer iurar. Qe anc mais
tant nom plac iouens. Ni prez ni cauallaria. Ni do(m)neis ni druderia.
e si eu podi acabar. So qe me fah comensar. Mos sobres forçius
talens. Qe alixandres fo niens. Contra qeu seria. E sa dieu plasia. Qel
la men denhes aiudar. Ial seus hondraz monumens. Non estaria.
Sot mal serua senhoria.
m as tant ai de qe pensar. Per qeu no(n) puesc deliurar. Totz mos
hondraz pensamens. Pero bons comensamens. Me tol bona uia. E no(n)
se cambia. Et eu per sobreforsar. Cuh dels felons mescreçens. En breu
recobrar suria. E dama (et) staberia.
t rop es dousa per amar. Mado(n)na (et) per remirar. E cortesa e co-
noichens. Et als pros (et) als ualens. De bella paria. Qe si uer deçia.
El mon no(n) auria par. Mas frautz ma cals mil couens. Qe sum sol
me natendia. Estordz (et) gherit mauria.
g es no(n) aus desesperar. A leis dun flac rei anar. Cabe sobr
aur (et) ariens. E cuidas cares mane(n)s. Qautre dieus no sia. Per
sa manentia. Cauers lo fai reneguar. Mas qan ueran als iudia-
mens. Car comprata sa feunia. E lenian e la bauçia.
p er chom si deu esforsar. De ben dir (et) ben far. Tant qant
uida les preçens. Qel segles no(n) es mas uens. E qi trop se fia. Fai be(n)
gran folia. Qa la mort pod hom proar. Qant pauc ual lo remane(n)s.
Per qes fols qi nos castia. E nos tol de la follia.
Peire uidal.
[m] Out uiu agra(n) dolor. Qi perd son bo(n)n seinhor. Qeu p(er)deu mei-
lor. Qe anc mortz pogues aucir. E qar no(n) puesc morir.
Ni uol dreitz qe hom sausia. Per ma uida guerir. Mena(n)ci al bo(n) rei nai-
[carta 63r]
meric. On trobei bon ab ric. Per qe ma fes cor tric. Seruidor (et) amic.
e aurai gran honor. Sim pren per seruidor. Qeu puesc far
sa lauçor. Ues mantas part auçir. E son prez enantir. Plus qau-
tre qel mon sia. E qar me saup chauçir. Ni mac bella paria. Niens en
preç lo croi ric. Manent ab cor mendic. Edira(n) tuh qen dic. Del filh de loçoic.
r en non ama ualor. Qi uol creire traichor. Ni seru lauçeniador.
Escoutar ni auçir. Qar cil fan ioi delir. E baison cortesia. E pughon
en trair. Lor seinhor chascun dia. Calixandres moric. Per son seru
qenriquic. El rei daire feric. De mort cel qel noirich.
p er qeu no(n) uuilh honor. Mas de gaug (et) damor. Qe ben tengh a
folor. Qi trop uol enriquir. So don no(n) pod iaurir. Qeu no(n) uilh ma
nentia. Don tota gens mair. Nim digua uillania. Mais am lieis qem
traçic. Des lora qeu la uic. E pois tant mabelic. Mos cors non sem partic.
q e rosa de pascor. Sembla de sa color. Li li de sa blancor. E qan
la uolg bastir. Dieu si mes son albir. Qe ren als nolauia. Qe ab leis
uolg reuenir. Amors (et) drudaria. Dun esgard qen feric. Al cor qanc
non guaric. Mas guerram qant cotric. De iouent o dantic.
c hanson uaiten part uic. Al rei peire qeu dic. Qe ben par ale
spic. Tals fol gras don essic.
Peire uidal.
[q] Ant hom es en autrui poder. No(n) pot totz son talanç
co(m)plir. Anz lauen souen ageqir. Per lautrui grat lo seo
uoler. Don pois en poder mi soi mes. Damor segrai los mals el
bes. Els torz els dreitz el dans el pros. Qaisi mo comanda raços.
m as qi uol al segle caber. Maintas ueiz li auen a sofrir. So
qil desplaiz ab gen cobrir. Ab semblansa de no(n) caler. Pos qan conois
[carta 63v]
qe sol locs es. Contra cels qe lauran mespres. No(n) sia flacz ni n-
uallhos. Qen gran dreitz noiz paoc dochaiços.
p rez (et) iouent uoil mantener. E bonas do(n)nas obeçir. E a
cortesa gent seruir. E no(n) ai gran cura dauer. E pero se poder
agues. No(n) es cons ni ducs ni marqes. A cui meilz plagues mes-
sios. Ni men se pag dauol baros.
m as qi pod (et) no(n) uol ualer. Com no(n) sesforça del morir. E la
morz qe nol denha auçir. Per far enoi (et) desplaçer. Per qe mes
greu donrad paics. Qant reculh las rendas els bes. Flac poirid
ab cor uermenos. Uiu ses grat de dieu (et) de nos.
t ant ai de sen (et) de saber. Qe de tot sai mon meilz chausir.
E sai conoicher (et) grasir. Qim sap hondrar ni char tener. Etenc
mal us del genoes. Qe ab bel semblant gai (et) cortes. Son allor
amics amoros. Ealsenemics orgoillos.
b ella do(n)na dieu cug ueçer. Qan lo uostre bel cors remir.
E qar tant uos am eus desir. Grans bens me douria eschaçer.
Qaisi ma uostramor conques. E uencud (et) lasad (et) pres. Qe ab tot
lo segles qe meus fos. Me tenria eu paubres ses uos.
d o(n)na qan uos ui remaner. E mauenc de uos al partir. Tant
mi dobleron li sospir. Qa pauc mauengra a chaer. Ai bella do(n)-
na franca res. Ualllam ab uos dieus (et) merces. Retenez mi (et)
mas chansoz. Si tot pes al cortes gelos
d o(n)na per uos am narbones. E molinas (et) sauartes. Castella
(et) bon rei nanfos. De cui son chaualiers per uos. Hondraz reis
(et) francs (et) cortes. Dendur fort uos prech (et) nous pes. Qentrels
uostres hondraz baros. Lo retenguaz qar ben es raços.
E mperaire soi del genoes. Et ai un tal feu conques. Don eu
[carta 64r]
mi teng onraz (et) pros. E soi amics del borbonos.
Peire uidal.
[a] Nc no mori per amor ni per al. Mas ma uida pod
ben ualer morir. Qant uei la ren qe plus am e desir.
E ren no(m) faz mas qe dolor (et) mal. No(m) ual ben mort mas anqar mes
plus greu. Qen breu sarem ia ueilz ella (et) eu. E sai si perd lo
meo el seo iouen. Mal mes del meo mas del seo per un cen.
e t anc no ui plait tant descomunal. Qe qant eo pois nul ren
far ni dir. Qa lei deignes plaçer ni abelir. Ia mais no(n) uoil far nul
altre iornal. Mas tot qan faiz par a lei uil e leu. Qe per merçe
ni per amor de deu. Nois puesc trobar merçe ni çausimen. Tort
a de mi e pechat ses conten.
b ona domna uostr hom natural. Podez seos plaz leugerament
aucir. Mas a la gent uos farez escarnir. E pois naurez un pechat
c(ri)minal. Uostr hom soi ben qe ges nom teing per meu. Mas ben lais
hom a mal seignor son feu. E ual ben pauc rics hom qan pert sa
gen. E dairel rei perse fo paruen.
e sters mon grat am totz sols per cabal. Leis qi nom deigna ue-
çer ni auçir. Qen ferai doncs pois no(n) men pois partir. Ni iausime(n)t
ni merces no mi ual. Tenrai mal us del enoios romeu. Qi qer (et)
qer qar de la freida neu. Nais lo cristals don hom trai fog arden.
Qe per esforz uençon li bon sofren.
e sforsar mai enqar dons per aital. Qel ben el mal me uoilen
pais sofrir. Mas ben sabreu honradamen graçir. Sen ses secors (et)
a lei damic coral. Qe seu uolgues do(n)na segre autre treu. Onrat
placer agra eu conqist en breu. Mas senes uos non puesc esser
[carta 64v]
plaçen. Ni de ren als gauç entier no(n) aten.
p er ço men soi gitaz a no(n) men cal. Com hom uolpilz qi soblida
fugir. Qi nos ausa tornar ni sab gandir. Qant lencausant sei
enemic mortal. No(n) ai conort mas a qel del iudeu. Qe sim fai mal
fac ades lo seu. Aisi com cel qa orba se defen. Ai tot perdut la for-
ça e lardimen.
l ai uir mon chan al rei celestial. Cui deuen tuit ornar (et)
obedir. Et es mester qe lane(m) lei seruir. On co(n)qerrem la uide spe-
rital. Queil saracin desleial canineu. Lan tolt son regne destruita
sa pleu. Qe saçitan la croz el monumen. Don deuen tuit auer
gran espauen.
c ons de piteus de uos mi clam a deu. E deus a mi p(er) aqel eis co(n)uen.
Qamdos auez traiz mout malamen. Lui de sa croz e mi de mo(n) argen.
Peire uidal.
[b] Els amics qars uaisen uer uos estius. Qentor nadal uos
trames de sas flor. E ueiz feu ures qes ça tornat pascor.
E fuç en uer qar nous es agradius. Doncs pos li te(m)ps son al uostre uo-
ler. Ben es çaitius e ben uol desçaer. Sel qi no(n) sab onrar e car tener.
m ais mi plaz tan uostre ric seignorius. Qe qant aus dir de uos
bona laudor. Aisi mes gauç en deleiz en sabor. Com als ausels qan sal-
legran pel nius. Del cortes te(m)ps qe ueçon a parer. E noil uos tan bels
amics qar ueder. Qa pena puesc sa mos oil retener.
e qar si mes entrel çilos ac rius. Tant onraz plaiz ni tan ricas
ualor. A nos cortes estribails e dolors. Mas duna ren no(n) faç eu ges
esquis. Sen traualçem no(n) po ric prez caber. Qar als auols de tos
temp mal saber. So qel preu fan per qeo nos de temer.
[carta 65r]
d el uostre dan amics sui mol çaitius. E qar no(m) fai madonna nul
socors. E destren mi tan fort la suamors. Qeu cui morir consiros (et)
pensius. Malar lo meo pos no(n) deu esçaer. E pois no(n) pois de mons dan
estener. Ar son eu sel qen mi no(n) ai poder.
e sim paresc alas autras onbrius. Tan uoil sos bens etan uoil
sas onors. Dons no deçes noçer sa gran ricors. Qaisi mag tort
no sui uas lei aontius. En na(n)z lans mais de bon cord edeuen. Qede
ren mais gauç enter no(n) esper. Gran pechat e sen torn en no caler.
l as gra(n)s ualors el prez nomenatius. Els dols plaiser qeça mar-
seia sors. Fo o guereçat per malastruz traiçors. Mas por emas lo
mals crims el fals brius. Per qe deueç hom de soror auer. Qambas
emse(n)s uos fai dieu mais ueder. Mal grat daisels qim fa(n) mo(n) cor doler.
e t iran men lai o fo mort e uius. Nostre seinor per nos toiç pe-
çadors. E socoran la sua gran dolsors. Si con el fins el uerais e pius.
En laisse far e diren son plaiser. E al bon reis dons forsa e leçer. Cosi
pusca son bon prez mantener.
n auierna tornatz e remaner. Uolgra uer uos sin men dones
leçer. Muns castiar mas trop si fai temer.
Peire uidal.
[s] I eu fos en cort on hom tengues dreitura. De mado(n)na
si tot ses bona e bella. Me clameira qa tan gran tort
me mena. Qe nom aten pleui ni co(n)uença. E donc per qem promet
ço qe nom dona. No(n) tem pechat ni sap qe ses uergogna.
e ualgram mais qem fos al prim esqiua. Qe qem tengues en
ai tan greu rancura. Mas illo fai si cum cel qe cembela. Qab bels
semblanz mi ten en mortal pena. On ia ses leis no(n) cre auer guire(n)ça.
[carta 65v]
Qanc mala fos tan bella ni tan bona.
d autres afars mes cortesa (et) chausida. Mas mal o fai qar a mo(n)
dan sabriua. Qe peiz mi fai e ren no sen meillura. Qe mals de dent
qan dol en la maissella. Qal cor me bat ades e nom refrena. Samors
ab leis (et) ab tota proeça.
e qar no(n) uei mon rainer de marseilla. Si tot me uiu mos ui-
ures no(n) es uida. E malaudes qan souen recaliua. Guaris molt
greu anz mor si sos mal dura. Doncs serai mortz sen aisim re-
nouella. A qel desir qim tol souen la lena.
a l meu semblan mout laurai tard co(n)qista. Qar nulla do(m)pna
peiz no(n) sa consella. Ues son amic qe qan plus lai seruida. De mon
poder eu la trob plus umbriua. Donc pos tan lam ben faz plus
foletura. Qel fols pastre qal bel pog caramela.
m as uencuz es cui amors apodera. A poderaz sui qan mado(n)na
aig uista. Qar null autra ab leis nos aparella. De gaug enter ab
proessa co(m)plida. Per qeu soi seus e serai tant qant uiua. E si nom
ual er tortz e desmesura.
c hansons uaiten a la ualen reina. En aragon qar mais reina
uera. No(n) sai el mon e si nai mainta uista. Ni no(n) trob mais ses
tort e ses qerella. Qill es francha e cortesa e grasida. Uas tota
gen (et) uas deu agradiua.
e qar lo reis sobrautres reis senansa. Ad aital rei conuen
aitals reina.
b els castiaç uostre prez segnoreia. Sobr autres preç qab
plus rix faiz senansa.
m on guaçagnat sal deus en auierna. Qar hom tan gent
no(n) dona ni guerreia.
[carta 66r]
Peire uidal.
[b] Aron ihesus qen croiz fo mes. Per saluar cristiana gen.
Nos manda toz comunalmen. Qannem cobrar la saint
paes. On uenc per nostra mort morir. E si nol uoleu obedir. Lai
on fenirant tuit li plach. Nauçirem maint esqui retrach.
q el saint paradis qeriz promes. On non a pena ni tormen. Uol-
raliurar franchamen. A cels qiran ab lo marqes. Outra la mar per
deu seruir. E cel qi nol uolran seguir. Noi aga negun brun ne bach.
Qe no(n) pusca auer gran esglach.
e ueiaz del segle cals es. Qar qil plus seg al piez senpren. Pero
noi amais un bon sen. Chom lais los mals e prendals bes. Qe
pos la morz uol asaillir. Neguns no(n) pot ni sab gandir. Donc pois
tuit moren a trasach. Ben es fol qi uiu mal ni lach.
t ot lo segle uei sobre pres. Denian (et) de galiamen. E son ia ta(n)
li mescreçen. Qa pena regna dreiz ni fes. Qe chascuns poigra en
trair. Son amic per se enriqir. Pero il traiçor sont aissi trach.
Con cel qe beu toisc ab lach.
c hatalan (et) aragones. An seinor honrat (et) ualen. Elarc (et) franc
e conoisen. Humil (et) adrech e cortes. Mas trop laissa enmanentir.
Sos sers cui deus bais (et) air. Qa noiz e iorn stan en agach. Per far
en cort dan e empach.
r eis auniz ual meinz qe pages. Qan uiu alei de recreçen. E
plors als bes qautre despen. E pert ço qel paire conqes. Aitals reis
faria a auçir. Ez en laich luec a sebelir. Qe uiua lei de contrach.
E no(n) pren ni dona ia maich.
d omnas ueillas non am eu ges. Qan uiuont deschausidamen.
[carta 66v]
Contramor e contra iouen. Car fin parage an si mal mes. Fers es
descoutar e de dir. E fer de contar e dauçir. Qar fran do(m)pneian si
tot frach. Qentre lor no(n) trobom esclach.
d o(m)pna sim tenez en defes. Qe dal re no(n) ai pensamen. Mais de far
uostre mandamen. E sen grat seruir uos pogues. Entrel despoilar el
uestir. Ia mais mals no(m) pogra auenir. Qar uostre dic e uostre fach.
Mant sabor de rosa de mach.
r eis deu leon senes mentir. Deuez honrat prez recuillir. Con cel
qe semena en guarach. Temprat dumor ab douz complach.
Peire uidal.
[t] ant ai loniamen cercat. So cobs no mairia. Qen aisi
ai trobat. Com eu enqeria. Perdut ai e mes cabat. So
qauer solia. E re no(n) ai guaçagnat. Don mon amics ria. E fols qan
fai foldaz cuia far sen. E nol conois troq(ue)ill ua malamen. Qen soi
loignaz d(e) plaçer e donrança. Ni iausimen ab leis re no menança.
Qel cors el cor de mi ni de lauçor. Ha e no(m) ual ni eu no(m) uir aillor.
d e ioi don ai gran uiltat. Me fa carestia. Mal ai uist sa gran
beltat. Ni sa cortesia. Trait ma e gabat. Ab bella paria. Ma si tot
mon cor emblat. Qe ia nol creria. Leis amai plus qe mi per qem
repren. Et enqier mon dan ad esien. Qab leis no(n) trob amistat ni
pietança. Ni iausiment ni neguna acordança. Qeu clam merces
ni merces no(n) socor. Merçe clamand cuig morir de dolor.
t ant clam ab umilitat. Merce chascun dia. Merces faria
pechat. Si nomen ualia. Mout ai iausiment cridat. Ues qe pauc
menbria. Pos ab leis no(n) lai trobat. E cug qe mort sia. Mado(n)na ha
mort merce e chausimen. Sos dolz esgard e sos bels oillz desmen. Ab
[carta 67r]
qem mostret tan cortesa se(m)blança. Qeu cugei plus auer qel reis de frança.
Daisom sembla del aib de traidor. Qab bel semblant met home en error.
a i bel seigner castiat. Mout ai de felnia. Qe ab bel semblant ma
nafrat. Ma mala nemia. E ges ai tan de bointat. Non demostraria.
Qem fez amors d(e) cuiat. Qe ab tan ia moria. Com sofraitos qi damor
a talen. So qe sen pot auer aicho sen pren. Et eu estau en atertal
balança. Mas en bona esmenda nai sperança. Qem socorra de las
preiços damor. Qe ualer deu do(n)na a son amador.
a r tenc qai dit gran foldat. Per ma leuiaria. Edeu messer per-
donat. Qar no(n) sai qem dia. Qe ueg mi apoderat. Del tot a sa guia. Facha
ne sa uolontat. Qaisi so faria. Bella do(n)na sius plaz a uos me ren. E
si nous plaz si mo faz eissamen. Qe ben conosc qe per neguna esma(n)ça.
No(n) ai poder mout trac greu malena(n)ça. Chaitius qe chai en ira de
seinor. Si noi troba susteng ni ualidor.
t ro qaia rodes passat. Laiues lombardia. No(n) aurai mon cor
pagat. Com qeu chai me stia. Tant ai de proensa estat. Qeu tem no
mauçia. Madonna (et) auram honrat. SI tost a façia. Qauer dei ben
uergogna (et) espauen. Qarai estat de lei tan loniamen. Si aitals pe-
chat no(n) fos desesperança. Desperaz mi far eu ses doptança. E ren
ma leis dagradag (et) damor. E fachan so qe li torn ad honor.
o ilz de merce bocha de çausimen. Nuls hom nous ue qe nol
fachaz iausen. Per qeu ai mes en uos ferma fidança. E tot mon
cor e tota ma sperança. E faz de uos madomna mon seinhor.
Eus rend mon cors de bon cor e mamor.
n auierna ben uai per uostramor. Ab sol qeu uis castiat.
mon seinhor.
[carta 67v]
Peire uidal.
[n] uls hom no(n) pot damor gandir. Pos qel seu segnoriu ses
mes. O tot li plaça o tot li pes. Sos talenz lauen a se-
guir. E sapchaz chom enamoraz. No(n) pot segre autra uolontaz. Mas
lai on uol amors lai cor. E noi garda sen ni folor.
a donc saup eu pauc descremir. Qanc nom gardei tra. Keu fui
pres. Col fols ausels qant aud los bres. Qes uai coitosame(n)t auçir.
Me mes eu coitos en tal laz. Don eram teng per engignaz. Qen poder
soi de tal seinor. Qe nom ual far ben ni honor.
e ren no(n) degra hom meill fugir. Com mal segnoriu qi pogues.
Mas fugir nol puesc eu ges. Coltra la mar manet ferix. Amors ues
dolor. Se gaug enter no men socor.
m as ab gaug me pora garir. Dira mado(n)na sil uolgues. Qar per
ma fe sa leis plagues. Nol degra mamorz abelir. Qe tot soi seus
en domeniaz. Anc no o dic ies ço sapchaz. Per ço qem faça mort
paor. Mas qar i perd son amador.
d altre mal mi sabreo cobrir. Ma daqest mi destreng lo fres. Qe
ma bella do(n)na promes. ço don madat en cor a mentir. El seruis
mal gueerdonaz. A cel qil prendes gran pechaz. Qe per mal guier-
donar. Son paubre maint bon seruidor.
b en degra madomna chausir. Com soi tornaz en sas merces.
Qar per raçon ual bona fes. On faill lo poder de seruir. Qen las
ricas corz pietaz. De sen colpals plus encolpaz. Per quimilitaz ab
ricor. Domna toz altres iois sabor.
g entils cons de petiu bem plaz. Qar es en lausor e prez mo(n)taz.
[carta 68r]
Qe gent uos uei cobrar donor. Qe perdiron uostre ancessor.
s e tot ses mal mons castiaz. Dolor men pren e pietaz. Qar
uic ueilz ab deshonor. En tornauierna en samor.
Peire uidal.
[m] out mes bon e bel. Qan uei de nouel. La fuoill el ramel.
E lafresca flor. E chanton li ausel. Sobre la uerdor. E il
fin amador. Son gai per amor. Amaire (et) druz son eu. Mas tan son
li mal trach greu. Qe nai sofert loniamen. Qun pauc nai caniat mo(n) sen.
p ero de bon sen. Am de fin talen. Amor e iouen. E tot qan mes
bel. Qab ioi loniamen. Uiu e renouel. Col fruch el ramel. Hon çan-
ton lausel. Qen mon cor ai fulh e flor. Qim ten tot lan en uerdor.
Eten gaug enter per qeu. No uei re qim sia greu.
c ora qeill fos greu. Eran ten per seu. La gençer soz dieu.
E del meil lor sen. Qar conois ben. Qeu lam de fin talen. Si qeu
mon iouen. E puis loniamen. Seruirai lo seu bel cor. Franc (et) iau-
çent (et) nouel. A lei de fin amador. Qa tot son cor en amor.
B en aurai damor. Fruit e foill e flor. E ram en uerdor.
Sanc res men fo greu. Qar per amor. Mi tenc con lo seu. E prec
la per dieu. Qill esgart cum eu. Laurai estad de bon sen. Qanc no(n)
cangei mon talen. Ni no(n) am flor ni ramel. Mas per lei ni chan dauçel.
p lus gais qe li auçel. Serai qe si les bel. Com dolz bais nouel.
Qen don de samor. Qe dautre ramel. No uuilh colhir flor. Ni fruch
ni uerdor. Ni anc amador. No(n) uis qis canges plus grieu. E pos me
ten per sieu. Amar lai e mon iouen. Pois ueils si uiu loniamen.
m es ai loniamen. Mon cor e mon sen. En far son talen. Plus
qen chan dauçel. Per leis am iouen. E tot qan mes bel. Qaisim
[carta 68v]
renouel. Col fruch el ramel. Qan ren pusc far per samor. E no(n)
desir autra flor. Mas qa lei plaça per deu. Qensems siam ill (et) eu.
q ar sos hom soi eu. Noill deu esser greu. Si fa ben al seu. Qe
mout loniamen. Ai estad perdeu. Del tot al seu sen. E si p(er) talen.
Perd tot mon iouen. Pauc me ualdra chan dauçel. Mas sa mado(m)na
fos bel. Tener me pogra en uerdor. Com son uerai amador.
s obrautre amador. Mes pres ben damor. Qan lemblei la flor.
Qal res no(n) ai eu. Chom ten en uerdor. Qan tot lalmes greu. E
salberg el seu. Per amor de deu. Tener me pod loniamen. En ualor
(et) en bon sen. Gai e cortes e nouel. Cu(m) bella flors el ramel.
n auierna de bon sen. Uos hai estat loniamen. Mas era mi
renouel. Cum bella flors en ramel.
Peire uidal.
[b] En paug di uern (et) de stiu. E de freg (et) de calors. Et
am neus aitan cum flors. E pros mort mais cauol
uiu. Qar aisim ten esforçiu. Ioi (et) iouent e ualors. E qar ar do(m)na nouella.
Sobrauinent e plus bella. Qem par toças entrel gel. Eclar te(m)ps a trebocel.
m adomnam pres sot lo riu. De nant mil combatedors. E contral
fals fignedors. Ab solaz tant agradiu. Qal partir quecz iuro (et) pliu.
Qe do(m)na es de las meillors. Qe iois (et) prez la capdella. E qa(n)t respont
ni appella. Sei dit man sabor de mel. Don sembla san gabriel.
e fas temer plus du(n)griu. Als uilans domneiadors. Et als
fins conoissedors. A solaz tan agradiu. Qal partir qex iur e pliu. Qe
domna es de las meillors. Per qem train en cembella. Em trail cor
de soz laissella. Domna leial e fiçel. E plus uist qe deus abel.
d ondrat prez nomenatiu. Creis tant la sua ualors. Qe no(n)
[carta 69r]
pot sofrir laudors. La gran força del uer briu. Sei enemic so(n) çaitiu.
E sei amic rics (et) fors. Oils front nas bocha e maisella. Blanc peiz
ab dura mamella. Del taill dels fils disrael. Et es colo(m)ba ses fel.
p er çom ten morn e pensiu. Ades qan me uir allors. Pois creis
men gaugs (et) dolçors. Qar del seu bel cors maisiu. Aisi cu(m) de re caliu.
Ar nai caud ar nai freidor. E qar es gaia (et) isnella. E de toz mals aibs
puicella. Am la mais per sant rafel. Qe iacob no fe rachel.
u ers uaiten uas mantoliu. E dim alas tres serors. Qe tan
mi plaz lor amors. Qinz en mo(n) cor las escriu. Uas totas tres momeliu.
En faz do(m)nas (et) segnors. E plagram mais de castella. Una frescha io-
uençella. Qe daur mil cargat camel. Ab lempeiri manuel.
f ranc reis proensaus apella. Qe sens claus desclauella. E ges-
taus la cera el mel. E sai tramet uos lo fel.
p er lapostol qem apella. San iame de co(m)postella. En linçi
a tal miqel. Qem ual mais qaicell del cel.
Peire uidal.
[d] Rogoman segner seu agues bon destrer. En fol plait
foron intrat mei guerrer. Qa qi meteis qant hom mi
lor mentau. Me temen plus qe cailas esparuer. E no(n) preçan lor
uida un dener. Tant me sabon fer e saluadge e brau.
q ant ai uestit mon for ausberg dobler. E cent lo bran qem
det enguis lautrer. La terras crolla per a qi en uau. E no(n) ai ene-
mic tant sobrancer. Qe tost men lais las uias el sender. Tant mi
doptan qan se ten mon esclau.
d ardiment uail rolant (et) oliuer. E de domnei beraird de mo(n)
leider. Qar soi tan pros per aicho nai bon lau. Qe souent me ue-
[carta 69v]
non messager. Ab anel daur ab cordonc blanc e ner. Ab tals
saluz don tot mon cor sesgau.
e n totas res sembli ben chaualer. Sim soi (et) sai damor tot
son mester. E tot aiço qa drudaria uau. Qanc en chambra no ui
tan plaçenter. Ni ab armas tans fers ni tant sobrer. Don ma-
ma em tem tals qe nom ue ni mau.
e seu agues cauall a dreit corser. Suau sestes lo reis per
balaguor. E dormis se planament e suau. Qel tenga en paz proe(n)sa
e monpeller. Qe raubador ni maluad rociner. Nol rauberan
uias altas ni crau.
e sil reis torn a tolosa el grauer. El cons eis fors e li cha-
itiu darder. Qi tot iorn crion aspas e orsau. Daitant me uant
qeu naurai lo colp p(ri)mer. Ei ferrai tant qen intraran dobler.
Et eu ab lor qi la porta no(m) clau.
e seu conseg gelos ni lausenger. Qab fals concell gastan lau-
trui saber. Et abaissan ioi (et) iouent a frau. Per uer saubran
qal son li colp qeu fer. Qe sauian col de fer o dacer. Ne lor
ualdra una pluma de pau.
Peire uidal.
[b] ona uentura don dieus al pisans. Qar son ardiz e dar-
mas ben apres. Et an baissat lorgoill dels genoes. Els fan e
star auniz e soterran. Si qeu am mais toz te(m)ps lonor de pisa. Qar an
uencud los perfeitz orgoillos. Qar sol le nois del uillan borbonos.
Me troncal col e mel fraing e mel brisa.
a lamans trop deschausitz e uilans. E qan negus se seing esser
cortes. Ira mortal cosentz et enoiges. Elor parlar sembla ladrar
[carta 70r]
de chans. Per qeu no(n) uoill esser segner de frisa. Qar eu agues lo
crim dels enegos. Mais uoill estar entre lombards ioios. Pres de mi
don qes blanca com flor de lisa.
e pois meus es mon ferrad e milans. A mon dangier aleman
e ties. E sim creu richart reis del engles. En breu dora torna-
ra per sas mans. Lo regeisme de palerm e de frisa. Qar a conquis
la soa redenços. De mi dig be se pel marqes non fos. Non prez
cent marcs una rota camisa.
e pos milans es rics e sobirans. Ben uolgra pads de uos (et)
dels paues. Per qe estes lombardia en defes. Dels crois ribaulds
e dels maluads scanans. Lombards menbreus qan polha fon co(n)quisa.
De las domnas e dels ualens baros. Qe son liurad en poder de guar-
sos. E fan en uos entrels peior deuisa.
a ra malberg deus e sainz iulians. En la dousa terra de ca-
naues. Qen proença non tornerai eu ges. Pos samacuilh lane-
res (et) allian. E sauer puesc sella qaitant enqisa. De la soiorn
lo ualenz rei nanfos. Qeu farei çai mos uers e mas chansos.
De la genser qe anc uestis camisa.
e nalaçais tant uos ai ades quisa. Qar lun enter lautre p(er) enoios.
Eu rema(n)drai tant qan er faitz lo dos. Qar genser es qe a(n)c fos damor
enqisa.
Peire uidal.
[p] Ois ubert ai mon ric tresaur. Trarai un gai sonet
nouel. Qeu trametrai per mongibel. Al pro marqes de
sardegna. Qab ioi uiu (et) ab sen regna. Gen sab donar (et) retener. E creis
sonor (et) son poder. E mos cars fils lo cons enrics. A destruitz totz
[carta 70v]
sos enemics. Et al sieus es tan ferms ab rics. Qe qis uol uen e
qis uol uai. Amenz de doptança e desmai.
n on uoill sobras dargen ni daur. Tant lo cor ai gai (et) isnel.
E qan trob tornei rance(m)bel. Uolentiers desplee mes segna. Eioing
e faz dastas legna. E qan trob negun qi mes per. O uiu o mort li auen
a caçer. Qab armas fai un pauc e nics. E no(n) crei co(n)seils ni castics.
Ni ma(n)daiut de loncs predics. Aisi uiu (et) aissi me stai. Et am do(m)na tal co(m) eu sai.
q er seu teng uert fuell e mon laur. E seruol plus de ce(n)t chastel.
E tres citaz ses tot reuel. Et ab cor qe prez ma(n)tegna. E aib cortesia
stegna. Qe son onraiz la uia ueçer. Tan li fai el diz de plaçer. Qal par-
tir sen uai mon amics. Et anc noil plaiz enia(n) ni trics. Ni lausengiers ni
gelos brics. Anz lor fai dir estaz uos lai. Qe ren no(n) auez a far de çai.
c olor a fresqa beill saur. Et anc no(n) obrez de pin cel. Mais mon
gaillard e daurabel. Li plac qa sos ops retegna. Bellog no uent ni
enpegna. E mi fai munt amat tener. E bon repaus p(er) mielz iacer.
E p(er)mamor plaç lo stals rics. Et es sieus esqiua mendics. Et al marqes
no(n) es destrics. Sim dona segur e clauai. Et a lei cardoine mun gai.
d e fors uoill la roche lauaur. El bel palaz el dolz pradel. El uergier
on ça(n)ton lausel. E benac en uel ni en uegna. E si la co(n)tessam degna.
Seguramen puesc remaner. Qar co(m)plit seran me uoler. Qi eu no(n)
uoill esser lodoics. Ni manuel ni frederics. Si com lo corteis naime-
rics. Qar qi a ço qe plus li plai. De tot lo mond al mielz el mai.
c lanz aguda tegnal maur. Ab duros (et) ab negriapel. E treisca niuz
e mal tortel. E crebacor e con pangna. A rognas ab qe sestegna. Mal
maitin conqes e mal ser. Qadet (et) eua per pauc dauer. Si eus es
uiellans (et) mu(n)t antics. Malas messios e uielz espics. E cauas denç
e pois lombrics. E cor dolors e fastic fai. E mala morç eu ui daltrai.
[carta 71r]
l iaiz a la coa du taur. Degresser frustatz pel mesel. Dast on
uelli rot re capel. De tracion don se pregna. De rege fals qe nos
segna. Qar hom piez no(n) pot de cader. Ni degiez no(n) pot men ualer.
Qel marqes cui es salanics. Li diz per qe no mournoit gics. E no(n)
prez tot qant el retrai. Qe sa boça plena retrai.
a l rei p(er) de cui es nics. E barçolone muniuçios. Man qe meta toz
sos afics. En destruirai totz cels de çai.
a miga tan uus sui amics. Qa dautra parec enemics. E uoil esser
en nos fenics. Qautra ia mais no(n) amarai. Et en uos mamor finirai.
Peire uidal.
[q] Ant hom honraz torna en grand paubrera. Qestat rics
(et) de gran benenança. De uergogna no(n) sab ren com se
quera. Et ama mais cubrir sa malenança. Perqes maior merces.
(et) plus francs dos. Qant hom fai ben al paubre uergoignos. Qe a-
mainz dautres qan enqerir fiança.
q eu era rics (et) de bona maineira. Tro qe madomna me mes
en errança. Qe mes mala (et) saluag (et) guerrera. Et an pechat qar
aissim desenança. E nom pot trobar mais null ochaisos. Mas qar
li sui fidels (et) amoros. E da qest tort non uoil far perdonança.
l a sua guerra mi es tant sobrancera. Qe sim fai mal no(n) aus
prender uenia(n)ça. E seu li fug ni camb ma carera. Denant mos
oils uen sa bella se(m)bla(n)ça. Per qeu no(n) sui del fugir poderos. Ni del tor-
nar p(er) qem fora bos. Plaz oc neis tals qella iagues onrança.
r en nom ual força ni geinç qeu lanqera. Plus qe len daus qanta
de mort dopta(n)ça. Qi bast de dinç e trai e fai arqera. Per sels de lost
[carta 71v]
e prend al trair esmança. Mas lautre archiers de fors es plus ginhos.
Qel fier p(ri)mer p(er) a qel loc rescos. E mado(m)nan ten en aital balança.
c hanson uaiten al bon rei part serueira. Qe sa ualors no(n) a el mo(n)
eguança. Fol fos plus douç ueis mi donç de cabreira. Qe de ren mais
no(n) fai desmesura(n)ça. Mas totz rics hom qant destruis sos baros. Sies
menç amaç (et) temsutz p(er) lor pros. Et eu lo dig qar li port fin ama(n)ça.
f ol fui eu qar anc lapellei mensognera. Mas druç certans non a
sen ni me(m)bra(n)ça. Qa pauc no mor qar tan mes uertadera. Qe iectat ma
de la paubre sperança. Doncs alas ueç era mon cor ioios. Per qera
uiu damor (et) de ioi blos. Sab gauç enter no(m) puesc far acordança.
q iles tan franc (et) douç (et) plasentera. De cortes diz (et) de bella
coindança. Qeu no(n) ai ges poder qe men sofera. Plus qelausels qes
noirit p(er) sofrança. Qant lapella el respon coichos. E sai qeu mor p(er)
mon cor uolontos. Ab mils careils qab sos bels oilç mi lança.
n auierna eu nom clam ges de uos. Mas ben ma grobs plus a
dreg guierdos. De lanc aten on aui esperança.
e castiaz uostre prez poderos. E sta sus aut qan tuit li altre
uan ios. Qab meill ualer se meillor (et) senança.
e qar no(n) uei mon guaçagnat ni uos. No(n) puesc estar allegres
ni ioios. Mas sobrafars men tol ma benenança.
Peire uidal
[g] Es pel te(m)ps ser (et) brau. Qadus tempier (et) uenz. Don torbals
elemenz. E fal cel brun (et) blau. Noc caima mos talenç.
Anc es mos pe(n)samenz. En iois (et) en chantar. Em uoill mais allegrar. Qan
uei la neu sus en lauta mo(n)tagna. Qe qant la flors se spa(n)do(n) p(er) la plagna.
a mors (et) iois men clau. Et amesuran senz. E beutaz (et) iouenz.
[carta 72r]
Mallegra (et) mesgau. E cor gais cortes (et) genz. Mes de totz mals gui-
renz. Bel ris (et) douz esgar. Me fai rire (et) iogar. Cortes solaz mi reten
en guadagna. El gauç enter me tol trebaill (et) lagna.
d omna de uos me lau. Qar es douça (et) plaçe(n)z. E la plus auinenz.
Qe negus hom mentau. Qe uostre ensegnamenz. uos fai als conoisenz.
Ben dir (et) tener car. Et a mi tant amar. Qel cor el sens me diz qab
uos remagna. E sim fai mal ad autra nomen plagna.
q ar qi uos uei ni au. No(n) pod esser dolenç. De neguns marri-
menz. E do(m)na tant suau. Mapodera em uenz. Uostra caira ridenz.
Qe qant uos au parlar. No(n) puesc mos oill uirar. Tant mabeilis
uostra fina compagna. Qe daultres mes saluag (et) estragna.
d e lai on creis olfau. Mi uen esbaudimenz. Don soi gai (et)
iausenz. Cunal uom de pietau. Eial fals recresenz. Cobes mal despen-
denz. No(n) poira conqistar. Per souen pethenar. Si tot se peinch nis
mira ni saplagna. Totz son affar no(n) preç una castagna.
q el cor a flac (et) cau. Et es menz qe nienz. Qe p(er) mil sagramenz.
Nol creiria hom dun clau. E dolon me las denz. Qan parli daitals
genz. Per qeu mo lais estar. Dun sayc filh dalbar. Qen maluestaz
se soiorna es bagna. E sos preç es aital com fils de ragna.
a l rei ualent (et) car. Uoil mon uers enuiar. Qe se ça
perd proensa pauc gadagna. Pel bel soiorn qe pren lai en
espagna.
f raire rire (et) iogar. Si uulh per uos (et) chantar. Mas
er ai dreit qe sospir (et) qe plagna. Qar uostr amors mes saluag
(et) estragna.
[carta 72v]
Peire uidal.
[s] I tuch li dol el plor e marriment. E las dolors el dan el
çaitiuer. Qe hom anc auçis en est segle dolent. Fosan em-
senç semblaran ior leuger. Contra la mort del iouen reis engles. Don
reman preç (et) iouent doloros. El mon escurs (et) tenhs (et) tenebros.
Sens de tot ioi plens de tristor (et) dira.
d olent (et) trist (et) plen de marriment. Son remangut li cortes
soldaier. El trobador el ioglar auinent. Trop an agutz en mort mor-
tal guerrer. Qe tout lor a lo iouen rei engles. Uas cui eran li plus
larc cobeitos. Ia no(n) er mais ni no(m) creças qe fos. Ueis aqest dan
el segle plors ni ira.
e stent a mort plena de marriment. Uanar te podz qel meilhor
chaualer. As tout al mon qanc fos de nulla gent. Qar no(n) es res
qa preç aia mestier. Qe tot no fos el iouen rei engles. E fora meils
sa dieu plagues raços. Qe uil qes el qe mant autre enoios. Qanc
no(n) feron als pros mas dol (et) ira.
d a qest segle flac plen de marriment. Samor sen uai son
ioi tench mensongier. Qe ren no ia qe no(n) torn en coçent. Totz iorns
uençis (et) ual mens oi qeç ier. çascuns se mir el iouen rei engles.
Qera del mon lo plus ualens dels pros. Er es anaz sos gens cors
amoros. Don es dolors (et) desconort (et) ira.
c elui qe plac pel nostre marriment. Uenir el mon nos traire
denco(m)brier. E reseup mort a nostre saluament.
. . . . Clamen merçe qal iouen rei engles. Perdon sil plaz
si cum es uers perdos. El fasa estar ab hondraz co(m)panhos. La on
anch dol no(n) ag nei aura ira.
[carta 73r]
Peire uidal.
[s] I tot lestius ses bels (et) gens. Non soi iausenz. Que marri-
menz. Mi uen de lai. Don solia auer mon cor gai. Per qeu
preç pauc abril (et) mai. Qar sellam torn en no(n) chaler. Qem sol hondrar
(et) car tener. E seu prec mas bonas chansos. Els bels diz nis auinentz
sos. Qeu solia per samor far. No(m) sai de qem dega chantar.
a nc natz ni uious nol frais couenz. Ni mandamenz. Mas qar
trop lenç tornei en lai. Ol seus genz cors soiorn (et) lai. Mais tem qe
laugençer sa uai. Qe fan druç (et) domnas doler. E ioi basar (et) deschaer.
Nome fosson contrarios. E qar son del selar ghlnos. Degra esser miels
mos pros son par. Mas ochaiços me uol trobar.
d on mes esqious lo pensamenz. Qem nara em uenç. Tant qe
mos senç. Fui (et) desuai. E ia mais chanson no(n) farai. Qe dreit ni
raçon no canai. E pois no(n) ai cor ni uoler. Cum pusca chantar ni ioi
auer. Qeu no(n) ai de lei bel respos. E seu cug dir dichz amoros. Eil fug
qe nom degna escoutar. Gardaz con dei esforsar.
p ero dels rius (et) de las denz. Ai ditz . . . . Laus auinenz.
Per leis qem ai. Al peiz qe pod. Perqen dirai. No(n) ren mas be qe no(n)
poirai. Qe seu li pogues mal uoler. Se dieus man par del meu poder.
Li fora orgoillos. Mas no(n) puesc esser poderos. Qab un ris (et) ab un
esgar. Mi fai mi deus oblidar.
a nch no(n) agh gruis tant mals talenz. Ni tan coçenç. Seguon
paruenz. Cum silh qeu li sai. Per qeu nai dolor (et) esmai. Si qa p(er) pauc
los oils no(n) trai. Qan la uei em fai li temer. Qeneis dire no(n) laus plaçer.
E doncs pos mos plaiç no(n) les bos. Romanguas cum sanc res no(n) fos.
Qeu no(m) la puesc de ren forsar. Mas qant de ben dir (et) dondrar.
[carta 73v]
p ois hom antius es greu manenz. Qensenhamenz. E iausimenz.
Ab cor uerai. Fa fin drut iausen qan seschai. E qi pren so qamors li atrai.
Si tot ses pauc el miels quer. Per noi pod pechar qa son plaser. Nolen
uegna rics guiçerdos. Per qeu lau las honors. Els dols el coilh els
mas qem fez baisar. Sil qe sap perdas emendar.
n auierna mout mes amar. Qar nous puesc souen remirar.
s einher nagout nous sai lauçar. Mas ab uos dauri mo(n) cha(n)tar.
Peire uidal.
[n] On es sauis ni gaire ben apres. Celqes blasma damor
ni mal endiz. Qamors sap gen donar gauç als marriz.
E fai tornar lo malastruc cortes. Chascun fai de failliment guar-
dar. Qi gen la sap car tener (et) celar. E als failliz torn auinen per-
don. El fin aman son per lei car (et) bon.
b en aial te(m)ps el iorn el anç el mes. Qel douç cors gais plaçen-
tiers gen noiriz. Par lo meillor desiraz (et) grasiz. De lei qes tan com-
plida de toç bes. Qe sap ferir al cor dun douç esgar. Do(n) ia nom uoill
departir ni sebrar. Qar ges no(n) es do(m)na ni er ni fon.De tan bons
aibs ab tal gentil faiçon.
a nc mais a nul aman tan ben . . . . . Ni tan no(m) fo de fin ioi
enqeriz. Com eu qel iorn qe mos chanz fo ausiz. Per uos do(m)na eus
plac qe retraisses. Uostra lauçor el preç complit (et) car. E si eu sai
ren dauinen dir ni far. Uostra beltat el honor non chaison. Qi eu
teng en gual dun complit guiardon.
t ant maueç dat pois qe magues conqes. Per qautre dons p(er)
me nous er qeriz. Ma uostre cors per lo meillor chausitz. Sap qe
conuen gardar en totas res. Pero cel qi sens qerre uol donar.
[carta 74r]
Ben fai le dons mais mil tanç apreçar. Qeu ai ben uist sens qerre
far ric don. E don qeriz mermar lo miels del pron.
m on ferm uoler do(m)na ai tan en uos mes. Qe ia non er delo-
gnatz ni partiz. E qar damor soi eu si conqeriz. Ben dei rendre
desta preison merçes. Ben fui astruc qi primier sap amar. Chom
qe cortes en sa meil esquiar. E nag uillanie (et) faillison. Per qeu
estac en bona sospeison.
s einher guill(e)m malaspina deus guar. Uostra ualor el preç
co(m)plit (et) car. Qen uos trob hom ioi (et) solaz e don. Per qeu uos uoill
presentar ma chanson.
Peire uidal.
[p] Lus qel paubres qan iai el ric ostal. Qi nocas plaing
si tot sa gran dolor. Tan tem qe torn ad enoi al seinor.
No(n) maus plagner de ma dolor mortal. Ben dei doler qant ellam
fai orgoill. Qe solamenz als no desir ni uoill. Qe si uals res non
laus clamar merçe. Tal paor ai qades senoi de me.
m ais si com cel qi guarda . . . . Qil sembla bels contra
la resplendor. Qant eu lesgard nai al cor tal dolçor. Qeu men
oblit per lei qeu uei aital. Ben bat amors ab la uerga qeu coill.
Qar una uez en son rial capdoill. Lemblei un bais don era mi
soue. Hai *com mal uiu qi ço qama no(n) ue. *al(iter) qant
s i maiut dieus pechat fa criminal. Ma bella domna qar il
nom secor. Ben sap qen lei ai mon cor (et) mamor. Si qeu non
pens de null autre iornal. Donc per qem sona tan gen ni macoill.
Pos pro non te de ço don plus me doill. E cui ia mi aisi lognat de
se. Anç sofrirai ço qai sofert anc se.
[carta 74v]
q e sofrir taing a seignor natural. Los tortz el dreitz el sen
e la folor. Qar greu pot hom de guerra auer honor. Pois qeis ses
grat faiditz de son logal. Ben soi faidiz si de samor me toill. Nomen
torrai anz lam mais qeu no(n) soill. Terrai la uil pos aman mi rete.
No(n) o deu far qar per amar maue.
q aissi ma tot mi don en son cabal. Qe si malia no(m) aura peior.
Qel seus plaçers man tan dolça sabor. Qe ges del meu nom reme(m)-
bra nim cal. Non es iorn qe samors el cor nom broill. Per qaital
ioi qan la veçon mei oill. Qa mos cor pensa de son grant be. Qel
mon no(n) uoill ni desir altra re.
s abez per qe il port amor tan coral. Qar anc no(n) ui tan bella
ni gençor. Ni tan bona don teing qai grant ricor. Qar soi amics
de domna qe tan ual. E sa la uei qensems ab mis despoill. Meilç
mi stera qal seinhor de sidoill. Qa manten preç qant altre sen recre.
E no(n) sai plus mas aitan na gaufre.
a ls qautre reis de spainha esta mout mal. Qar no(n) uolo(n) auer
paç entre lor. Qar altramen son il de gran ualor. Edreich (et) franc
(et) cortes (et) leial. Sol qe de tan gen cesson lor escoill. Qe uiresson
lor guerra en altre fuoill. Contra la gen qi nostra leg no cre. Tro qe
spagna fos tota duna fe.
b el castiaz seinher per uos mi doill. Qar nos uei la (et) qar mi
donç no ue. Nauier cui am de bona fe.
Peire uidal.
[s] I saupesson mei oill parlar. Domna de mi agron fait clam.
Qar los fai souen plorar. Mas no(n) puesc al qi eu mor
de fam. De uostr amoros qe dautre non. E si uos no(n) tenez pron. Molt
[carta 75r]
sera pauca ma uida. Mas uos es tant escernida. De çenta cabar ço
qeus plaz. Qe qant er uostra uolontaz. Tuit mei mal trag seran soiorn.
m as eus no(n) aus merçe clamar. Tan uos dopte (et) tant uos am.
Pero do(m)na mas façons par. Com eu ard per uos (et) aflam. Qen la bocha
nais lo carbon. De foc damor mantas saçon. Don ia no(n) er estan-
cida. La brasa iron si asida. Baisan la uostra don parlaz. Tan dolçamen
per qe menbraz. Mains cors cuns non sabon torn.
e de lairon qis pot guardar. Non eu per ço sui dun liam. Esta
caz qi no(n) pot trencar. Ni ia per ren tan qa n uiuam. Domna ses uos
no mer bon. Qen uostra bella faiçon. El bon ualenz prec qius garda.
Es ma uolontaz complida. Tant sui de uos enamoraz. Per qeu non
uir uas autre laz. Nim pois uos partir un iorn.
e de uos com pod hom ianglar. Domna cil cui ren no costan.
Daitan uolon uillaniar. E per ço ren mescaban. Qe tan com deu
salf tarascon. No men partrai de uiion. Qal cor me tant abellida.
Proeça per qe noblida. La dolça t(er)ra on fui naz. Per qera lais marriz
(et) iraz. Cels qi laisson pro ni adorn.
[carta 75v]
Peire uidal.
[g] es del ioi qeu ai nom rancur. Mais de las dolors soi clams.
. . . . . . . Ses colpa (et) ses tort qeu no(n) lai. Mais
eram soi mes en asai. Com eu pusca retraire (et) dir. Tal res qamors
qem fai languir. Me uulha a dreit capdelar.
t a(n)t ma saluage cor (et) dur. Cella qem bat de sos ueriants. Qe on plus li soi
humelians. Ladoncs mi do(m)na plus desglai. Mas eu aissi com fols en plai.
Uino denant (et) mes maçir. De parlar mais puis me consir. Qe trop
me nulh sobre cochar.
d e clartat ma es en escur. Cella per cui uau deçirans. Epos
amors uol toç mos dans. No(m) meraueilh si mal me uai. Mas beus dic
qe tant sofrirai. Tro qe pusca en loc aduenir. Qab os oils son bels
cors remir. E seiaura trop al eu par.
n on ei chastel serrat de mur. Ni ma terra no(n) ual dos guanz.
Mas an no fo plus fis amans. De mi ni es ni er ia mai. Per qeu
bona domna serai. Uostre (et) sim uoleç sufrir. Qeu uos am nous prec
al re dir. Qamor ma fait sobre parlar.
a qan poirei cridar segur. Ni coras serei bon amans. Qant amors
uulha mos ennans. Qautre conseilh de mi non sai. Qamor mi pod
gitar desmai. Qe ma fait em fara languir. Sab merce nom uol
recullhir. E lira de mon cor gitar.
s i la bellam uolgues sofrir. Mos precs ni mas chansos graçir.
Mos paucs iois mi pogra doblar.
[carta 76r]
Peire uidal.
[d] Ieus en sia graçitz. Qel franc reis es gueriz. E sans (et)
deleitos. Per qeu cobri cansos. Gaias (et) ab gais sos. Qe
mera giquitz. Corroços (et) marriç. Mas la sua saluç. Nosa totz
erembuz. E tornat en iouen. Mon cor (et) mon talen.
q ar de bona raiz. Es bos arbres ichiz. E fructz es car (et) bos.
E rics (et) saboros. Et en torn amoros. Uais domnas (et) chausitz.
Tant qe no ia als marriz. De cui son plus remsutz. Qe focs ni
fers agutz. Qar don men uulh men pren. Qus no las mi defen.
b en tainh qeu sia ardiz. Qe tal domna mes guiz. Qes la genser
qanc fos. Qab sas bellas faisos. Els bels oils orgoillos. An mantz
cors enuaiz. Per qe mos esperiz. Es ab leis remasuz. Don mi senc
reuenguz. De tot mon marrimen. Qai sofert loniamen.
i ouenz es mal bailiz. E pretz ces per traiz. Per colpa dels baros.
Quer uenson los guarsos. Manenz (et) orgoillos. Els cortes escarniz.
E domnas trichairiz. Regnon (con)tra nos druz.
Trop deschausidamen. Ab doble faillimen.
a bel cors gent bastiz. De totz bos aibs co(m)pliz.
. . . . . . . Si com cel qes feriz. Damor (et) cor
qem diz. Qem renda uos uencuz. Doncs si nom aiz ainz. Mort
aurez chausimen. E nous estara gen.
p er flac rei a postiz. Es bos regnes deliz. Qar planh sas messios.
E plorals autrui dos. E fug solaz dels pros. E reis pos uiu auniz.
Ual mens qe sebeliz. Mas eu son car tenguz. Pels meillors (et) cre-
suz. Per la cortesa gen. Qes contradig nomen.
p er som son gent guarniz. Contrals uags a capiz. Qe ab mi
[carta 76v]
es aragos. E castella (et) leos. Eualent rei nanfos. Els castels esta-
biliz. On preç es gent seruiz. Et ondraz (et) tensuz. Si qe dels abatuç.
Flacs auars cor de uen. Non ai nul pensamen.
a itant com plus ardiz. Es leos qe crapitz. Et ors qe bous cornuz.
E lops qe bec barbuz. Ai en tant ardiment. E qi mos diz aguz. Es con-
tra si enten. En li don franchamen.
Peire uidal.
[p] Er qes deguna chanso. Al ualent rei darago. Qestiers
no(n) chantera oguan. Per le nug (et) per lenian. Qem feç
sil cui dieus abais. E sanc fui per samor gais. Ar laguerpis (et) la lais.
E mais no(n) fora amoros. Dur cor si per uos no(n) fos.
e qar en aital saço. Mi feç socor bel (et) bo. Uos en ren merces
chantan. Qesters no(n) pogra lafan. Sofrir nil plor nil pantais. Qant
sel amor mestrais. Si no(n) fos un cortes guais. Qen ueng domna
de uasi uos. Per qeme(n)uiu deleitos.
e per ai qesta raço. Conosc ben qe uostre so E uoill estar der
enan. Del tot al uostre coman. E metren en totz assais. En far en
dir totz uos plais. Com uostre ric preç uerais. An enant totas
saços. Entrelsdruz gualliart (et) pros.
e ia dieus nocam perdo. Si anc tan bella donna fo. Ne ab tan cor-
tes semblan. Ni anc tan gen parlan. Non ui ni osara ia mais. Qe
qant leis mot del cais. Et eu laug sim son li cais. Qen cuig morir
talentos. Sal mens nol naug dire dos.
[carta 77r bianca]
[carta 77v]
Peire raimon de toloça.
[n] On puesc sufrir duna leu chanson faire. Pois e manz
nai de mon creubut. Qapres lo mal e lafan qai agut.
Conuen qab ioi mesbaudei e mesclaire. Qar segon lafan.
Qai agut ta(n) gran. No(n) agra eu raço(n) qeu cha(n)tes oguan. Mas qar fin amors me mostra
(et) mesegna. Qe mals no(m) souegna. E cobre mo(n) chan. Farai dir enan. Un cha(n)tar p(re)çan.
c an si sal dieus en mon maior mal traire. De tan bo(n) cor no(n) desirei
salut. Com fas per leis cui amors ma rendut. Pogues enqer seruir o pa-
uc o gaire. Qar tot lautrafan. No(n) preçera un gan. Si eu moris o no
sol qeu lagues tan. Seruit qe lonors er parra qem fegna. Per qeu lau
mestegna. E no(n) diga oguan. Mas al seu coman. Soi (et) serai on qeuan.
L as qe farai pos ren no(n) laus retraire. Anz qan la uei estai a lei de
mut. Ni per autre no uoil sia saubut. Sa qi meteis degra esser emp(er)-
aire. A dieu me coman. Qeu uau trebaillan. Qab la sospeiços nagreu
autrestan. Qar tan gran richor no crei qe mauegna. Mais qe qe men
prenha. Fins (et) ses enian. Li serai com can. De iorn en iorn meilluran.
q el cors el cor el saber el ueiaire. E lardiment el sen e la uertut.
Ai tot en lei qe no(n) ai retengut. Ni pauc ni pro per negun autre afaire.
Ni als no(n) deman ni uau desiran. Mais qe dieus mi don ueçer lora e lan.
Qe sa granç ualor tant uas mis destregna. Qab mos braz la tegna. E qi
eu en baisan. Tot al mieu talan. Remir son cors ben estan.
a i franca res cortesa (et) de bon aire. Merçe naiaz qamors masi
uencut. Qe ab pauc no ren lo baston elescut. Cum sel qi plus no(n) pot
la(n)çar ni traire. Sil bels oils truan. Qe tot mo(n) cor man. Emblat. No(n) sai com-
en uan conortan. Qe chastel ni tor nous cuiez qe stegna. Pos gra(n)z força
uegna. Si socors no(n) an. Sel qe dinz estan. Mais am uai trop tarçan.
[carta 78r]
d e ma chanson uuell qe tot dreit repaire. En aragon al rei cui die(us)
aiut. Qe per lui son tug bon fag car tengut. Plus qe per rei qe anc nas-
qes de maire. Qaisis uai trian. Sos prez (et) ses pan. Uers autres qe
son com sobrel uer ian. Fai la blanca flors p(er) qeu on qem uegna. Adessent
sa ensegna. E uau raçonan. Son prez e no blan. Duc ni rei ni amiran.
e t ab ma chançon e nan. Qaillors an. Men uau lai de cors on
iois e prez regna. Eu uell qe la pregna. Cumbetas uiulan. E pois en
chantan. De qal guis a hom lais de man.
Peire raimon de toloça.
[u] Ns nouels pensamenz mesbai. Al cor per qeu nai greu co(n)sir.
Don faiz maint engoissos sospir. Enai souen mon cors plus
gai. Em gard meilz de far esplaçer. E mesforç en be captener. Qan uei
qenes luocs ni saços. E cel qa son poder es pros. Be(n) deu auer mais donra(n)ça.
h onradamenz e bes len eschai. A cel qi sap en paç sofrir. Son dan
(et) bellamen cubrir. Mantas ueç ço qal cor noil plai. E qi sobriras sap
tener. De far e dir tot no de uer. Ges no(n) sen merma sa raços. Per qom
no(n) deu esser cochos. De far grand esmesurança.
d esmesura conosc (et) sai. Qe fai madomna ses mentir. Donc per
qem feç a si uenir. Qan ço qem promes ar mestrai. Qar qi non ha
ueçat auer. Gran be plus leu pot sostener. Afan qe tals es rics (et) bos.
Qel mal traiz les plus engoissos. Qan li souen benanança.
b enanança e fin ioi uerai. Nac eu de mi donç al partir. Partiz
no(n) soi per qeu maçir. Qar a mos precs braus respos fai. Denan sos
pes lirai chaçer. Sa lei plaz qella deign uoler. Qe de lei facha mas
chanços. Qar de mi no(n) soi poderos. Qen altra paus mesperança.
b en esper per lafan qeu nai. Qem uoilla mi dons mantenir. Qar
[carta 78v]
non es altra al meu albir. Nin fo tan bella ios lorai. Sopleian qe qem
deign ualer. Qeu conosc segon mon saber. Qe pauc (con)qer hom nuaillos.
E ual trop mais bes per un dos. Car compraz qe qan senança.
h umils mans ioingç de genoillos. Maren a uos qeç bel e pros.
Domna de gaia semblança.
Peire raimon de toloça.
[a] Utresi com la candela. Qe se meteicha destrui. Per far
clartat ad autrui. Chant on plus trag greu martire.
Per conort dautra gent. E car adreit esient. Fas tan gran follage. Qe
aç autrui don agradage. Eami pena (et) turmen. Nulla re se mal men pren.
No(n) deu planger del da(m)nage.
q ar ben conosc per usage. Qe lai on amor saten. Uai foldaz en
log de sen. Doncs pos tant am (et) deçire. La genser qel mon se mir.
Per mal qem deg auenir. No(n) taing qem recreia. Qaron plus mausi
denueia. Plus li dei ma mort grasir. Sil dreitz damor uulh seguir.
Qestiers sa cortz non plaideia.
d oncs pos am so qem guerreia. Conosc qe mer a blandir. Ab selar
(et) ab sofrir. Li serai hom (et) seruire. E sai sim uol retenir. Ueg me
tot al seu plaçer. Fis francs ses tota bauçia. E si ab aital tricharia.
Puesc a sa merçe uenir. El mon non es nuls saber. Per qeu camies
ma folia.
L o iorn qe sa cortesia. Mi mostret nim feç aparer. Un pauc da-
mor ab plaçer. Pareg ben qem uolc ausire. Qins el cor manet saçir
Et el cor mes mel deçir. Qe mausi denueia. Et eu com fols qe fol-
leia. Fui leus agen foletir. Qan cugei so per albir. Qenqer non pes
qesser deia.
[carta 79r]
s i per nulh autra qe sia. Me pogues mais enriqir. Ben agra
en cor a partir. Mas cum plus i fort mo consire. En tant qant lo
mon per pren. No(n) sai una tant ualen. De negun parage. Per qeu
e seu senhoradge. Remang tut uencudamen. Qar non trop melhura-
men. Per fortz o per agradage.
c hanson a port dalegrage. On preç (et) ualor saten. Al rei qe sap
(et) enten. Miras en araguon dire. Qe anc mais tant guauçens no fui.
Per fin amor cum er sui. Quabrens (et) abuela poia. Ades so qe non
sela. Pero nocan fas gran brui. Ni no(n) uulh sapcha hom de cui.
Mo dig plus qe dune stella.
m ais uos am ges una mela. No(n) preç qar ab uos no sui. Pero
aç obs uos estui. Qem siaz guouerns e uela.
Peire raimon de toloça.
[s] I eu fos auenturaz. Di domna ni damor. De tot altra
richor. Fora manentz assaz. Mas lausenger truan. Mi
tolon ioi (et) chan. Per qeu son tant iraz. . . . . desesperaz. Non
muer (et) non e senç. Qi saira per autrui faillimenç.
m as granç es lo pechatz. A tot mal parlador. Qe si met en amor.
Don ia non er laudaz. Qe mentir ab enian. Tol honor (et) fai dan. Don
es deseretaz. Mainç hom pros (et) coçhaz. AI deu per qeie consentz.
Com sofrals borç don non es malmene(n)ç.
u ergiers ni flors ni plaz. No man fait chantador. Mas per uos
cui ador. Domna si mallegraz. Qeu no(n) chantera onguan. Mas lo ge(n)t
cor plesan. E uostra gran beultaz. Mabelis tant em plaz. Qa mils uers
sagramenç. Nous porei mostrar com uos sui benuolenç.
s e ma fin amistaz. Uos auia sabor. Tan qe per s(er)uidor. Uostro
[carta 79v]
fos reclamaz. Ben agra meinç dafan. Qe ren als no deman. E ric
don qant es daç. E grasitz (et) presaz. Trop mais pels conoisenç. Qe
per maluaiç parliers desauinenç.
d omna ben uoil sapchaz. Qe la fina color. El sen (et) la ualor. El
uostre preç hondraz. Mi fan far desiran. Maintz sospir per qeu man.
Qe uostre endomeniaz. Son com serf compraz. E qil si eu meteis
uenz. No(n) par sia ges si bons asortimenz.
Peire raimon de toloça.
[a] B son guai plan car. Faz descort leu (et) bon. Auinent per
chantar. De bella raçon. E seu pogues trobar. Ab leis cui
dieus gran ben don. Chausiment ges non par. Agues ren si ben
non.
q ar se la ma conques. On son tuit fait preçan. Et anc tan bella
res. Non fo sous iur eus man. Qar sui fin preç cortes. Poia (et) creis
(et) sespan. E seu ren far saubes qel uengues en talan. Ben fora rics (et)
iais. Senç mal (et) senç dolor.
s ai sela cui bon preç nais. Mi uolgues dar samor. Qaisil soi
fis (et) uerais. E ses cor trichador. Er a se(n)t ans (et) mais. Qeu nos dic
de ualor. Tant magensa. Sa paruensa. Qe dals no(n) consire. Peneden-
sa. Et abstenensa. Ai caltra no mire.
m antenensa. Ab souenensa. Ai gran del martire. Qar pliuensa
qe ia traire. Nol serai sos manz a mon poder carire. Maitan no(n)
plai. Si tot me fai doler. E seu nai un dolç bai. Ren non pod
dan tener.
b ella domna aiaz iausiment. De mi qe non ai mais secors.
E ia per maluas parlament. Nous baiss ni streinh uostra laudors.
[carta 80r]
d iscord uai al cont ualent. De sauoia. qar sa ualors. Melhura
(et) no ment. Son ric preç ual mais dels milhors.
Peire raimon de toloça.
[p] Ois ueçem bosc (et) broils floriz. El pratz sunt groc uert
e uermeilh. El chant el refrim el tropeilh. Auçem del auçel-
let petitz. Bens taing qun nouel chant fabrec. En a qest donç te(m)ps
dabril. E si ben sol mot maestril. Leu seran dentendre adrec.
e car no(n) uei ni trop ie un desplec. Mon ferm natural sen sutil.
Per tant no(n) clam mon saber uilh. Si tot ancar grans no(n) prec. Qaisi
com si trobau escritz. Bons motz tan genç los apareill. Qen chantan
formes mei lorditz.
m as un gen cors franc (et) graçitz. Qanc tan bel no(n) uic en espeill.
Per cui pens (et) fremisc (et) ueilh. Mes en cor tant abeliz. Qe dal ren
seruir no men brec. Mas madomna ab franc cor humil. Per qe senz
tot enian mapilh. En amor qen recob en lec.
a nc hom en ben amar non erec. Tant cum eu mi dons don ma
fil. En lei seruir qab un pauc fil ma pres. E cug qe pauc me sec.
Pero no(n) tem parlers nieriz. Tant esper son leial conseilh. E sil plaitz
qe la ma conseilh. Gent serai de fin ioi guernitz.
a desesdai mos esperitz. Ond il es don no(n) merauilh. Qaitan qan
ferrai de soleill. No(n) regna tan bon aibs co(m)plitz. Nul autra no(n) par
qab lei sec. De beutat seran dautras mill. Don prec mi don qe non
auilh. Si mos cor uol qautra no(n) dec.
t an magreist per madomna sec. Chanson gen format cors gentil.
No(n) uei qeu fora mort de gilh. Tro qun pauc mon cor sesprec.
[carta 80v]
Peire raimon de toloça.
[d] E fin amor son tuch mei pensament. E mei desur (et) mei
milor iornal. E pres damor uoilh auer mon ostal. Per
so qar fis ab fin cor solament. Lim sui renduz si tot ben no macuilh.
E ges per tant de leis seruir nom tuilh. Si tot son greu (et) perilhos.
li fais. Qe fai al seus souen amors sufrir.
p ero tant ma fait amors durament. Qe mais (et) meils ab ferm
cor natural. Am qe nuls hom (et) no(n) dic cui ni qal. Tot per paor del
maluas parlament. Mas lo douç ris e lafar el bel oill. E sa faison
plaisens del bel escuill. El gai solaz el gent parlar nom lais. Mostrar
qals es aisel qe sap çausir.
q ar tant son uostri ric fait ualent. Qe miels temer uos port
amor coral. Qel mon no(n) a amador tan leial. Cum eu uos sui do(m)na
ses failliment. E sai qe fas falliment (et) orgoill. Seu dic qeus am
per qes tainh qeu en muilh. Mos oils souen qar anc de mi no stais.
Qen tan ric log per amar mon cor uir.
e las no(n) pod hom tenir son talent. Qades nol uir lai don plus fort
li cal. E si als della non as mas dolor (et) gran mal. E sec ades son din
a esient. E sapchatz domna qe on plus mi doilh. Ades mi creis lamors
el bes qeu uoilh. Eus douç pensar plaçens del cor me nais. Qe noit
ni iorn de uos nos pod partir.
p ero nous aus merçe clamar mos chausiment. Qar de ualor
nous trop par ni engal. Pero qant hom al seu socor m ual. Bella
domna fai son pro uerament. E qar tinetz de pretz lausor capdoill. E de
beutat ades mais qeu no(n) uoill. Uos uoil seruir (et) nom part nim biais.
De uostr honor amar (et) car tenir.
[carta 81r]
d omna ualens mais uos desir eus uoilh. Qe tot lo mon qar fin
amors matrais. Uostre bel cors don me lau de cauçir.
u ers lambertins de buuauel acuilh. Preç (et) ualors (et) anc iorn
no(n) sestrais. De gran solaç ni de ioi mantenir.
Peire raimon de toloça.
[t] oç te(m)ps auch dir qus iois altre naduç. Per qe no(n) uoilh
nulh te(m)ps de ioi partir. Qab ioi fui naz (et) ab ioi on qen
uir. Soi (et) serai qaissim soi captenguç. E sil fin ior de lei en cui enten.
Qeu plus aten. Pogues auer ben fora plus ioios. Qe dobles iois
e rix e cabalos. E qi ioi sec iois li ue ses doptança.
p er qeu me soi autreiaz (et) renduz. A fin amor (et) a lei cui desir.
Qe finamen man fach mi oill chausir. La bella qes flors e m railç
e luç. E caps e guiz de tot enseignamen. E pos tan gen. Naret mon
cors dun esgart amoros. Dal no(n) souent ni no(n) fo saboros. Nuilç
altre bes ni dal non ai membrança.
b ona do(m)na uostre rix preç saubuç. E las faiços eill plaçen
acuoillir. E la bocha don tan gen uos uei rir. Man tan sobrat qe
souen deueing muç. E la on cuch gen parlar pert lo sen. Qab el pauen.
Qer hom ric do per qen soi temoros. Maus eu auch dir qhom sauis
e saços. Conqer mai(n)ç bes sofren ab esperança.
d e uos amar no(n) serai recreçuç. Anç mabelis mil tanç qeu no(n)
sai dir. E sos plagues co uolgresseç sofrir. Qeu uos ames ia no(n) fora
uencuç. De uos seruir mos fis cors leialmen. Anç mer paruen.
Qengals sia lafanç de nos amdos. Et er m(er)ces si d(e) tan mes faichç dos.
Qe mos uolers nos fraing ni nos balança.
m as fis amanç nos taing qe leu bruç. Anç deu son cor celar
[carta 81v]
(et) escondir. El ben el mal qill ue damor graçir. Qab cortes aibs es
hom per pro tenguç. E qes gart be de far tot faillimen. Ab escien.
Qe de bon luoc aue bos guierdos. Qe si do(m)neis e cortiars non fos.
Non fora preç ni seruirs ni honrança.
d omna per çom soi a uos atenduç. Qem deç conseill qa pauc
no(m) fan morir. La fin amors qeus ai eill greu sospir. E si mos cors
fos per uos conoguç. Be mes semblan qe nagraz iausimen. Qeu no
(con)sen. Nuill altramor ni ma bona raços. No(m) pot sebrar ni d(e)loignar
de uos. Tan mes el cor uostra gaia semblança.
p reç (et) ualor beltat ioi (et) iouen. Ses faillimen. E toz bos aibs
totas belas faiços. Hana beatriç dest qanc non cre fos. Don ab
tan bes ses tota malestança.
Peire raimon.
[s] Ens allegrage. Chantper agradage. Follage. Fas qar
mon coradge. Seg lai on ses mes. Qanc plus saluage.
Reclus ni estage. Del meu senhorage. No(n) ag nuls hom pres.
q aissi fos presa. Del mal qe madesa. Mamia. çella cui paug
peça. Qar mi fai languir. Mais on er qeça. Merces ni franqesa.
Pos la plus cortesa. Uol sens tort aucir.
p er meils aucire. Mi tornet en iai. Del lonc consire. Pois
tornet lesmai. Souen marbire. Qe totz men paritrai. Pois sol me
uire. En trob mon cor lai.
s eria qeu laia. Greu cre qen deschaia. Sagramens sespaia.
Per fals mot escur. Ai bella (et) gaia. Plaçens no(n) ueraia. Uoillas
qeus desplaia. Greu mals don endur.
l ongein dura. Men aura. Auentura. Tals sim dura. Par mesura.
[carta 82r]
Mi periura. Lo mals qe mauçi si. Qe d(e) rancura. Ni falsura. Ni se-
gura. Ses (con)iura. No(n) meillura. Ans sadura. Qant la prec de mi xi.
s ens uolria. Sol qe mia. Fos un dia. En mauia. Non daria.
Ma follia. Perqa torçe(r) sens. Cre qe sia. Qen nenbria. Mat() çom lia.
Seu podia. Con uencuç sofrens uenç.
b en tain uença. Ben ualença. Leials qe no(n) chai lai. On se me(n)ça.
Da ualença. Floris e uerai iai. Maintenensa. Ab temensa. Qer do(m)na
seus plai sai. Qar tel gensa. Conoisença. Qeus los seus desmai irai.
d el mal traire. Merçeiaire. Son e fins leials amaire. Qe no(n) uaire.
De ben faire. Qim sapcha graçir. Dir nous aus gaire. Con ueiaire. Qel
guaus beutaç don es maire. Me fa(n) traire. Mo(n) cor laire. Enaqest co(n)sir uir.
p ois uoil e ueire. En a qest consire. Don mais am martire. Qe
daltre gaçaing. Gen gaçaina. Cui ques plaina. Mi dons na mil en
romaina. Ualor maina. En qe baina. Son gai cors plaçen gen.
Bel e genta. Matalenta. Plus qa mege fals mal.
[carta 82v]
Peire Guillielm.
[n] on sai chantars amors ni drudaria. Nim fan cha(n)tar
flors ni fulhas nil bruz. Qe fan lauçel ni per so non
seria. Plus chantaire tan ni qan ni plus mutz. Qautressi
chan qan linuerns es uengudz. Com fas lestad ni la pascha floria.
Qan chans mi plaç n raçons loniadudz.
m olt mabelis qi ma bella paria. Qan ueng en log e no soi conogudz.
Ni qi menqieren dreit de cortesia. De qal part soi reparadç ni mou-
gudz. Qar demandan es hom reconogudz. E responden per qes raços
qhom sia. De bel respos als granç (et) als menudz.
e t es bels sens qant hom sa gent respondre. A tota gent segon
qe chascun es. Qar lo sauis naura talan qeus non dre. Si de respo(n)dre
uos troba ben apres. E sal ne siqer pecs (et) malapres. No(n) respondez
greu er qel nous deçondre. De paraulas o de faitz si locs nes.
a itan uos uoil de mon plaiçers respondre. Qe ami plaz mais us
so fraidos cortes. Qe del seu pauc sap seruir (et) somondre. Lai on seschai
seguo(n) qel poder es. Qus rics maluadz a cui sofrainh merces. Tant qhom
no pod del seu raire ni tondre. Qanc de tal ric nom paguei iorn ni mes.
n im pag damor ni de son segnorage. Qar en la fin fai totz sos ser
uidors. Clamar de si tant es de mal usadge. Per qeu no(n) uulh sos
mals ni sas dolors. E lais me dieus mon meilhs trobar ailhors. Em
don tal ioi qem torn en allegradge. Qel ioi damors torna en plainç
(et) en plors.
[carta 83r]
Peire Guillielm.
[e] Naqest guai son leuger. Me uulh en chantan esguaçir.
Qar hom qe nos dona alegreier. No sai qe pogues deuenir.
Per qeu me uulh ab ioi tenir. Et ab los pros de proensa. Qe renhan
ab conoichensa. Et ab bella captenensa. Si qhom nols em pod escarnir.
d e conqerer fin preç enter. Agra eu talent (et) deçir. Si no mi
falh sen dener. E rendas don pogues complir. Los faiz qeu uolgra
mantenir. Mas pos a dieu non agensa. Qeu pusca far gran ualensa.
Guardar mi deu de failhensa. Al mens. (et) daiso qai seruir.
q ar preç no(n) demanda ni qer. Ab cels qe ualent obedir. Mas
qant al poder sa fier. E qe hom se gard de faillir. Per qaisel qe
trop uol tenir. A molt petit de sciensa. Qar lauers non a ualensa.
Mas qar hom en trai guirensa. E qar hom sen pod far graçir.
a l emperador dreiturer. Frederic uoill mandar (et) dir. Qesi
meils no(n) mante lemper. Milan lo cuida conqerir. Ab grans fauz
(et) fan sen auscir. Don uos iur per ma creçensa. Qe pauc preç sa
conoichensa. E son sen (et) sa sabensa. Si en breu no len sap far pe(n)tir.
d omna sai ab cors plaçentier. Don negus hom no(n) pod mal dir.
E no(n) tem guap de lausengier. E sap los meilhors retenir. Ab ondrar
(et) ab acuilhir. Tan gent fenis (et) comensa. Sos solaç (et) sa paruensa.
Qe ren no ni fai falhensa. Et acar nom per encarçir.
n aionna dest agensa. A totz los pros senç faillença. Per qem
uoill ab los pros tenir.
[carta 83v bianca]
[carta 84r]
Peire breumon.
[a] L pariscen de las flors. Qan larbre charguondel foill. El te(m)ps
genç ala uerdura. Per lerba qi creis (et) nais. Adoncs es acels
bonamors. Qi la en paç ses rancura. Cu(n)s uas lautre no(n) sorgoilla.
q eu uei de totz los meillors. Qe sens en deueno foill. Qe enqero
lor dreitura. Tro qe lor domnas nirais. El ris tornal puois en plors.
Els fols per mala uentura. Ua qeren lo mal quel doilla.
q amors uol tals amadors. Qe sapchan sofrir orgoill. En paz (et)
gran desmesura. Si tot sa domna si strais. Paucs plag lem sia honors.
Qar si sab mal nis nab dura. Il qeira tost qi lacoilla.
p er aqest sen sui eu sors. E no(n) sui ges cel qe soill. Qar sellam
fai gran laidura. Qant autres plag eu ma pais. Si tot ses granç ma
dolors. Sufrir tro qella meilhura. Ab un plaçer qal qes uoilla.
m ais nam trenta de senors. Cui honors si leis me noilh. Qeu sui
hom de tal natura. No(n) uoil honor qel pro lais. Ni ges no(n) laissal paors.
Don mos cor no(n) sasegura. Qades cuig qaultre lam toilla.
Peire breumon.
[m] Ei oill an gra(n) manentia. Aguda en lor bailia. Aram peça qar
uiurei. Qe ia mais ioi no(n) aurei. Ans men uoil del tot geqir.
Enolparai meis cobrar. E laissarai me morir. Qhom ses ioi no(n) deu durar.
q era remamhen suria. Mos iois (et) eu tenc ma uia. En la terra on
nasqes. Ia mais mi dons no(n) ueirei. Gran mal mi fan li sospir. Qe p(er) leis
mauen a far. Qe la nuit no(n) puesc dormir. El iorn mauen a ueillar.
d e preç (et) de cortesia. A tota la senhoria. Cesca do(m)na cui mi dei.
Lo primier iorn qel parlei. E semblan qan la remir. Qel mon no(m) aia
[carta 84v]
sa par. Qe totz los bes qhom pod dir. Poiria hom del seus doblar.
d ieus com gran merçe faria. Dun seu guarso sim seguia. Per las
terras on irei. Qem parles tot iorn de lei. Qant el seria ia ser. Eu
serial sieu col guar. E no(n) poiria sufrir. Qautrhom lanes descausar.
e ram seit dieus en aia. En torn en lai dreita uia. A mado(m)na cui
lachei. No(n) sai si eu la cobrarei. Qan de leis mi uench al partir. Anch
com gad no(m) uolc donar. Dieus la me lais co(n)uertir. Qei pusca merse trobar.
Peire breumon.
[e] N abril qan uei uerdeiar. Lo pratz uerç el uerçer florir. E
ui las aiguas esclarir. Et aug los ausels allegrar. Lolors
dunerba floiria. El dolç çhant qe lausei cria. Mi fan mon iois renouelar.
e n qel temps soli eu pensar. Com sim pogues damor iausir. Ab ca-
ualcar (et) ab guarnir. Ab gent seruir (et) ab donar. Cui aqes mesters a-
uria. Per ço es amors seruia. E pol on hom meils co(n)quistar.
m olt me sap gent lo cor emblar. Campres con iadei sa uenir.
Greus er mais iorn qeus no(n) sospir. Per un bel semblan qe il ui far. Qar
ellam dis totas maria. Qe fara la uostramia. Bels ami cosim pois laissar.
p er ço no(n) dei desesperar. Qanqera mi don no(n) remir. Qar celui qim
la fei çequir. Lam pot far ben cobrar. E seu son en sa bailia. Era mais
torn en suria. Ia deus no men lais mais tornar.
m olt en de dieus merauilhar. Com sim poic de mi don sofrir. E de-
gral molt a grat tenir. Qar anc per lui la pois laissar. Qil sa ben seu la
perdia. Qe ia mais iois no(n) auria. Ni hom no la poira mendar.
c hançon tu irai oltra mar. Fe qem dei uam ami don dir. Qagreus
afan (et) a martir. Me fai la noiç el iorn estar. A guigelme daitam pria.
Bona domna chançon qel tedia. E uama mi don conortar.
[carta 85r]
q e filippe de mon real. Meten pres en sa bailia. Et am tan
sa co(m)pagnia. Qe sens lui no men puesc tornar.
Peire breumon.
[p] Ois lo bels te(m)ps renouella. E fai de nouel renuerdir.
Tot qant es uoilh de nouel dir. Cun nouels uoler mapella.
Em di qe chant nouellamen. Dun gen cors nouel auinen. A cui.
Me sui. De nouel fer fermaz. Qar sui. Per lui. De nou renouellaz.
b en renouellet la bella. Mon gen cors el gent acuilir. Qem
fes gen per qades consir. Qan ges fi(n)s preç la capdella. E com a gen
acuillimen. Ma del cors mon fin cor trag gen. Sens brui. Refui.
Gen qe sim plac no(m) plaç. Desdui. Dautrui. Sim lai ab gen laç.
t ant lam qel cors me trauelha. Amors em fai lo cor languir.
E sim uol far aman morir. Amors qen aisim martella. Far o pot
ta(n)t am fermamen. Lei qe aman me (et) mon sen. Destrui. Qabdui.
Lama(n)ples traenç traç. Qab glui. Me stui. Tan lam ab gran senç graç.
g rat lin sai qar es isnella. E sap grat dels pros retenir. Es fai
gradan son prec grasir. E grat qar aissim ten bella. Qar sab lei trob
merce grasen. Grat maura merces eissamen. Sen trui. Sen dui.
Leis ab grat on iois laz. Per cui. Relui. Ab grat rics preç p(re)satz.
a pres fins fai neudiare ualen. Del bauç (et) il (et) el eissamen.
Don cui. Sens trui. Cerç preç ses en certatz. En lui. Per cui.
Uiu preç donor onraz.
[carta 85v bianca]
[carta 86r]
Peire rogier.
[a] Chant dauçel començer la sasos. Qant aug chantar las
iantas (et) laigros. E per cortes uei uerdeiar lo lis. Ia
blaua sespan per lo boissos. El riu son clar de sobre los
sablons. La o se spand la blanca flor de lis.
L onc temps aurai estat desamoros. De bon amor paubres e so-
fraitos. Per la colpa duna falsa amaris. Qe nes mi enian e traiçons.
Per qe nai faiz los qaranta perdons. E no(m) gardei tro maia aucis.
b en pauc ama druz qe no(n) es gelos. E pauc ama qi no(n) es amoros.
E pauc ama qe nonen follentis. E pauc ama qe no(n) fa traiçons. Mais ual
damor qi ben es enueios. Un dolç plorar no(n) qa tortz e ris.
q ant eu li qer merces de ginoillons. Elam colpa (et) me met occa-
isos. E laiguan cor aual per mei louis. Ella mefauns gart qes amoros.
E li basai la bocha els oils amb dos. Adonc me par un ioi de paradis.
d a qesta mains fo coillitz lo bastons. Ab qe maucis la plus bella
qanc fos. E uolgra far tot qa leis abelis. El gai sembla(n)t el mal trag ango-
issos. Cilan segnor el petit guierdons. Man fait estar faidit d(e) son pais.
Peire rogier.
[d] Ousa amiga non puesc mais. Mout me pesa qar uos lais.
E redolmein (et) esmais. E teng mo a gran pantais. Qar nous
abras (et) nous bais. E departen nostramor.
d aitant sab eos mon talant. Qe anc femna non amei tant.
E nous aus far semblan. Ni trob per cui uos o man. Uaimen a dieus
uos coman. Al espirital seinhor.
n on puesc mudar qe no(m) plagna. Qar se part nostra compagna.
[carta 86v]
Eu men uauc en terra estragna. Mais am freidura (et) montagna. Nos-
fas figu ni castagna. Ni ribeira ni calor.
L ai sen uai mos cors marritz. E çai reman les esperiz. Et ai
tant los uls fronçitz. Qe men dolon las raitz. Ma lo fai qi us a par
tiz. E no(n) puesc auer baudor.
s ans (et) fals fora eu gueritz. Qant serai aco(n)dormiz. Si fos de leis
tant aisiz. Qen semblant duna peruiz. Li baises sos oils uoltitz.
E la fresqetta color.
d ous estars lai mes ardura. E bons conortz desmesura. E saz
iontas fraitura. Edias clars (et) noit oscura. Per mon iouent qar
peiura. Ai marriment (et) dolor.
p arlan uauc fasc forsatz.
Peire rogier.
[g] Es no(n) puesc en bon uers faillir. Nullora qe de mi dons cha(n)t.
E com poirian ren mal dir. Qe hon no(n) es tan mal ensenhaz.
Si parla obleis un mot o dos. Qe toz uilans no(n) torn. cortes. Per qe sai
(et) cre qe uers es. Qel bes qeu dic tot es de leis.
[carta 87r]
d e ren als no(n) pens ni consir. Ni ai deçirer ni talan. Mais qel
pogues en grat seruir. E far e dir tot qant leis plaz. Qeu no(n) cre qe
per ren als fos. Mas qa leis fes so qel plagues. Per qe sai qonors mes
(et) bes. Tot qan fais per amor de leis.
b ona domna souen sospir. E trag gran pena (et) grand afan. E qar
plus souen nous remir. Ben sapchatz qe no(n) es mos graz. Mas pero
ades soi ab uos. Qel cor el sen uos ai trames. Si caissi no soi hon
tum ues. Qe tot es en poder de leis.
a ilas qe plang ge tem morir. Qe as am (et) trop o eu tant. Qe
muir mors oc no(n) pods guarir. Eu no(n) (et) cum tant sui iraz. De qe de leis
don soi aichos. Sofre no(m) ual clamal merses. Sim fas noias pro pauc
not pes. Si tras mal no qua ofas de leis.
c onseilh nai qar uulh men partir. No fas li farai qeis tan dan.
Qen puesc als uols ten ben iauçir. Hoc mout cre me ara digadz. Sias
humils larcs francs (et) pros. Sit fai mal sufren pauc soi pres. Oc samar
uols mas sim creis. Aissit poiras iauçir de leis.
b en pusc los autres escarnir. Qaissim sui saubuz traire enant.
Qel meils del mon saubi chauçir. Eu o dic (et) sai qes uertadz. Ben leu
ni anz ni aura ianglos. Qe diran nienz qe no(n) es res. Mi qen cal qe dels
no(n) ies ges. Qeu sai ben cum me uai de leis.
[carta 87v bianca]
Peirol daluernia.
[b] En dei chantar pois amor mo ensegna. Em dona engein
qeu sapcha bos motz faire. Qar sil no(n) fos ia no(n) fora
chantaire. Ni conogut per tantas bonas gen. Mas era
crei (et) sai certanamen. Qar tot lo ben qe ma fait me uol uendre.
s eu no(n) soi druz hom no me pot defendre. Qa tot lo mens nosia
fis amaire. Francs (et) suffrenz humils e merceiaire. Ses trop parlar
e de bon celamen. En aital guisa (et) per aital conuen. Mautrei a leis
qi retener nom degna.
a fors damor aten qe iois me uegna. E pot esser mas me
no(n) es ueiaire. Tant es bella (et) pros e de ric afaire. Coinda e plasenz
en fait (et) en paruen. Per qeu sai ben samor raison enten. Qil non
degues tan bas uas me descendre.
q e farai donc recreirai me datendre. Non eu mais am tot
te(m)ps perde(n) maltraire. Qeu no(n) uoil reis esser ni emperaire. Per
qe de leis ostes mon pensamen. Don soi ben rics sol qeu lam finamen.
Grans honor mes qe samor me destregna.
b ella do(m)na qalqe fals entresegna. Mi fesez don mallegre e mes-
claire. Pois conoisez qeu no men puesc estraire. Ab bel semblan
paisetz lo mal qeu sen. Qaissim podez trainar loniamen. E de mo(n) cor
qauez tot un pauc rendre.
b ona domna ben lo douez entendre. Qeu uos am tant nous
aus preiar de gaire. Mas uos es tan francha e de bon aire. Qades
naurez merce mon escien. Lo meu fin cor gardiz el meu talen.
Ia de uostra richesa nous souegna.
[carta 88v]
Peirol daluernia.
[m] Anta genz me mal rasona. Qar eu no(n) chant plus souen.
E qi daiso mochaisona. No(n) sab ies qan loniamen. Ma
tengut en greu pensamen. Cil qe mon cor empresona. Per qeu perd
esbaldimen. Tal desconort me dona.
p ero sim fo dolça (et) bona. Madomna al comensamen. Mas er
nom acoil nim sona. Mais aisi cum lautre gen. Qar conois qeu lam
finamen. Acum mal me ghiderdona. Amors fara fallimen. Sa qest
tort li perdona.
d e trastot ioi mi deslogna. Madomna e no(n) les honors. Qab qal-
qe plaçen mençogna. Me pogra far ric socors. Er sai qe non es
mas folors. a qesta atendensa longa. Don ai fait tantas clamors.
Qanta mes e uergogna.
e partirai men eu no(n) ia. Qe sos preç (et) sa ualors. Mo deueda
e mo calogna. E qant en cuid amar allors. Per tot lo cor mintra
lamors. Si cum fai laigua en lespogna. Toz te(m)ps me plairaldolors.
Cum qem destregna em pogna.
a des uoil qamors massailla. Noit e iorn maitin e ser. E ses
la tua battailla. Non uoil mais repaus auer. E seu no(n) ai tot mon
uoler. Tals es cil qaisim trabailla. Qel mon non a mais plaçer.
Qe lo meu mal traitz uailla.
L ausenga ni diuinailla. De noios nom cal temer. Sol pen-
sars de leis nom failla. Res no me pot dan tener. El consirs ont
eu maleser. Pais me miels dautra uitailla. Per mal qem fassa
doler. Mos cors no sanuailla.
[carta 89r]
Peirol daluernia.
[m] A entençion ai tot en un uers mesa. Cum ualgues ma-
is de chantar qeu feçes. E pogr esser qe fora miels a-
presa. Chansonetta seu faire la uolgues. Mas chantar torna en le-
uiaria. E bos uers qi far lo sabia. Es ben semblan qe degues mais
ualer. Per qeu *ui uoil demostrar mon saber. *al(iter) no(n)
a mors mauci tan ses en mi enpresa. Greus mes lafan el
trabail on ma mes. Qeu nai perdut deportar e gaiesa. E sanc naig
iois era no(n) sai qes es. Per mi dons sospir noit e dia. Mi dons qai
dit com lapel mia. Dir o pusc eu qar mi uen per plaser. Mas il nom
uol nim degna retener.
i a non creirai qe no(n) lagues conqesa. Seu ualgues tant qi la- *al(iter) Don ben sui sol qar
mar me degues. *Qe farai doncs amar lai sa leis pesa. Partiraimen lam pois a lei pesa
ha do(m)na no(n) pusc ges. Mas per merce uos pregaria. Qe nous peçes si
nous plasia. Qar nulla res no(m) pot del cor mouer. Lo desirer qaitan
nai en poder.
m al engardei son prez ni sa riqesa. Qan lenqeri per qo fi fola
res. Ben aig raçon quna dolça franqesa. Me mostraua ab qem lasset
empres. Qen sonauam gent em risia. Qant eu anaua ni uenia.
Mas er ma si tornat en non chaler. Qe per un pauc neus me
degna ueder.
l a gran beutat de leis ni la dreitesa. Nomes semblanç qhom
trop laudar pogues. Mas qal pro iai qar es bella e cortesa. Qeu per
leis muer e no len pren merces. Donc ben sui fol qeu trobaria.
Autra do(m)na qi maimaria. Mas er sai eu qel reprocers diz uer.
Toz temps uol hom ço qe no(n) pod auer.
[carta 89v]
d amors me clam (et) de nostra marqesa. Soi fort iraz qar lans
tol mancs. Per leis es iois mantenguz (et) proesa. Plus pro domna no(n)
cuid qe anc deus fes. Ni eu no(n) cre tan bella sia. Ni mais ma de se-
gnoria. Qapenas pot sos prez el mon caber. E creis tot iorn e nol
laissa chaer.
L os uers es faiz qil aprendia. En peirols uol ben qaudit sia. En uia-
nes on prez no(n) pot chaer. Qel marqesa li sap gent mantener.
Peirol daluernia.
[d] Un bon uers uau pensan com lo feçes. Qamors ma dui
lochaison el talan. Em fai estar del tot al seu coman. Si
qe mon cor na retengut en gage. Trop demo(n)stra uas me son poderage.
Qera mauci lo trebail on mames. Per tal do(m)na qen dreit meno satagn.
a qestam plaiz mais de neguna res. A lei mautrei liges des er er enan.
E sil nom uol mi qen qal quatertan. Serai aclis uas lo seu segnorage.
Cum seu lagues fait certan homenage. E seria granz torç qi men
tolgues. Lo deirer pos tot lals men sofragn.
b en uoil samor mais qere no(n) laus. Esters qab diz cuberz li uau
parlan. Mas sil uolgues esgardar mon semblan. No(n) calria plus uerta-
der mesage. Qa sol lesgart pot hom ben per usage. Lo pensamen cono-
iser tal uez es. E membres li qassaz per qis co(m)plagn.
b en sai qeu lam sil amar me uolgues. Mas leis no(n) cal ni non
ia gran dan. Cuidaz uos donc qe sis uai perpensan. De sa ualor ni de
son ric lignage. Qe nol deia esser fer e saluadge. Pero ualer sol en a-
mor merçes. Ueus lesperança on ma dolor refragn.
a qest conorz no(n) es mais nescies. Qar en amor pos trop uai trai-
nan. Non deu hom pois auer fiansa gran. Qe farai donc partrai me
[carta 90r]
de follage. Non eu per qe far i uoil mon da(m)nage. Aissi com cel qal iogar
ses empres. Qe perd (et) perd per respeit de gadagn.
t endra me donc ia pro ma bona fes. Qeu no(n) am ges per esqern
cum sil fan. Qi son fegnet galiador truan. Fals mensonger (et) ab uoler
uoladge. Anz ai en lei si assis mon coradge. Qora tornnoit an setma-
na e mes. En un desir son ades (et) remagn.
s ouen a hom per trop sen gran da(m)pndage, E de foldaz uen mantas
ueiz grans bes. Domna en aqest auentura remagn.
d omna el uers entendez mon coradge. El uostre cors francs na-
turalscortes. Sapchan triar ço qa uos sen atagn.
Peirol daluernia.
[a] Ora qem feçes doler. Amor nim dones esmai. Eram ten ia-
sent (et) gai. Per qeu chant a mon plaiser. Qar ai plus ric ioi
conqis. Qa mi nos tagnia. Mas on richor sumelia. Humilitaz sen reqis.
i dons mercei (et) graçis. De la benenança qeu nai. Ni ia no(n) obli-
darai. Lo plaiser qem fes em dis. Qen mi non a mais poder. Cil qamar
solia. Qen plus richa segnoria. Uoil ses enian remaner.
d er enant mi uoil tener. El reproer qhom retrai. Nos moua qi
ben estai. No(n) ferai eu ges per uer. Qel flama qamors noiris. Mard
la noit el dia. Per qeu deueng tota uia. Com fai laur el fog plus fis.
b en magrada e mabelis. De dos amis qan seschai. Qe saman de cor
uerai. Elus lautre no(n) trais. E sabon log e leser Gardar ses folia
Qe lor bona co(m)pagnia. Non puscan noios saber.
s ouen lanera ueder. La plus auine(n)ç qeu sai. Sel deuinamen qho(m)
fai. Nomauengues a temer. Per ço mon cor lies aclins. Uer leis on
qe sia. Qe finamors ioi(n)g (et) lia. Tal qi par loing del pais.
[carta 90v]
s eu fos part la croiz del ris. Don hom pois no(n) torna sai. Eu no(n) cre
qem pogues lai. Tenir altre parauis. Tant ai mon coradge assis. En
ma dolç amia. Qe senes lei no(n) poiria. Negus autre ioi plaser.
c ansonetta era ten uai. Uers ma dolç amia. Qeu sai ben qella
uolria. Te audir e mi ueder.
Peirol daluernia.
[p] er dan qe damors mauegna. Non laisserai. Qe ioi (et)
*pres non manteigna. Tant qan uiurai. E sim sui en *chan
tal esmai. Non sai qen deuegna. Qe sil ou mon cor estai. Uei camar nom
degna.
n eguna bona entresegna. De lei non ai. Qe iam conort ni
prom tegna. Del mal qeu trai. Pero si lam preierai. Qe de me il
souegna. E samors no la matrai. Merçe lan destregna.
b ona domna seus plaçia. Fort mamistaz. Qal merauilha seria.
Se mamauaz. Mas era qar no uos plaz. Se iois men uenia.
Conosc ben qe maier graz. Si atagneria.
I a nueg me trebailla el dia. Nom lais en paz. Sim destrein
cortesia. E sa gran beutaz. Doncs sofrirai pos leis plaz. Qel de-
sir mauçia. O qa lei prenda pietaz. Qe plus francam sia.
t ant ai en lei ferm mon coradge. Qe dals non pes. Et anc
mais ses cor uoladge. Non amet res. Daisom degra uenir bes.
c hanson uaiten dreit uiadge. Lai ou il es. Qel mon non a
mais messadge. Qe il trameses. E pois del tot me soi mes. El seu
segnoradge. Pregali qe non agues. Uer mi cor saluadge.
q adousar pot petit bes. Lo mieu gran da(m)nage.
[carta 91r]
Peirol daluernia.
[a] b ioi qem dimora. Uoill un sonet faire. Qe ben uai a ora.
De tot mon afaire. Fin amor menora. Si qal meu ueiaire.
Ges tan rics non fora. Seu fos emperaire. Qel coradge eu nai. Iau
çion (et) gai. Pero non a gaire. Qera mortz desmai.
p lus es amor bona. Qeu non sai retraire. Qi mal la raçona.
No(n) es fis amaire. Qe gen guierdona. Si tot fai mal traire. Qi si a-
bandona. Nil es merceiaire. On qeu me stei çai. Mon pensame(n)t
ai. Uas la dolçe repaire. Ou mi dons estai.
d e lei son qem mena. Et es cortesia. Qab soa catena. Me stre-
ing fort em lia. Mos mal no(m) refrena. Mas garitz seria. Sab tan
dolça pena. Per mi dons moria. Ia no men partirai. Mais tan com
uiurai. Si totz te(m)ps uiuia. Totz te(m)ps lamarai.
f rancha res cortesa. Bella douça mia. Amor ma uos mesa. El
cor on qeu sia. Gran ioia mes presa. Daital segnoria. Qeu sui si
nous pesa. Uostr hom tuta uia. Ia ren nous qerai. Mais uos
seruirai. Pero sius plairia. Ren plus no(n) diria.
s eu per allegrança. *Sai chantar ni rire. Dun ioi qe menan- *al(iter) Uoil iugar
ça. Don eu soi iausire. Domna ia doptança. Non aiaz del rire.
Qeu no(n) faiz semblança. Qe endreit uos consire. Ben e gen me sai.
Cobrir qan sui lai. Seu mos oilz uos uire. Tost les en retrai.
s om re mi demanda. De mon dolçe deçire. Amors mi coma(n)-
da. Lo uer contradire. Ben es dreit qeu blanda. Lei cui sui
seruire. Et er foldaz granda. Sil fatz don maçire. Segnors
cosim uai. E cossi mestai. Zo qim sol aucire. Maduz ioi uerai.
[carte da 91v a 138r bianche]
[carta 138v]
Dante da maiano.
[s] el fis amors ten el meu coragge* . Mais de res *originariamente "coradge" ,
en greu marrimen. O dimostrau uas mi son
poderagge. Illoc di dolors o di tormen.
a ta mi da di lui tal segnoragge. Qe semblant mes
qe pur lo pensamen. mi mendera la sperda el dapnagge.
Qa ranc mi de di seu namoramen.
q e tal domnas mi da sa benuolliença. Qe mes auis poi
dieu formaui adam. Non fos alcuna qe tan di plagiença.
a ges ableis qon sella qeu plus am. En leis plaier e-
cortesia sagença. En siu d'amor radiç e fruit e ram.
Dante da maiano.
[l] as ço qe mes al cor plus fins e gars. Ades uai
de mi parten e lungian. E la pena el trebail aieu
tot ses pars. On mantes ueç nai greu langir ploran.
q Que sel fis amors mi ten el qor un dars. On eus cre qel
partir non es ses dan. Tro qa mi dons ab loien parlars.
Prenda merseis del mal qeu trag tan gran.
l eu fora sem uolgues mi donç garir. De la dolor qai
al cor tan souen. Qar en lei es ma uida e mon morir.
m erse lencer a mia domna ualen. Qa per merseis deia
mon precs acoillir. E perdon faça al mieu grans ardimen.
[carte da 139r in poi bianche]
.carta 3r]
Si em sentis, fidels amics,
per ver encuser Amor!
mais er m'o lais per paor
non dobleis l'oint e l destrics.
Mas aitan puesc dire, ses dan,
anc denian ni de non fe
non membret pos a mei be,
anç n'ai sufertz de granz mals!
Qaissi s'aven als leials.
E car non grana l'espics
si com pareis a la flor,
cuiaz qe plaz al segnor,
anz l'en creis ir'e gençies
E par qe consire de l'an.
Enavan, qar sab e ve
qe sos a fars non l'ave!
Q'eu vi q'un iorn ferials
meiller q'un nadals.
E vi ia, mentr'era rics
segon lo temps q'era cors,
qe.m tornet a desonors
mainz plaiz don er soi abrics.
Cum vencuz sufrire qe blan
suferz tan e piez li ve,
zo d'on plus li descove,
qar segon qe'l er egals
l'amors e l'amics cabals.
Cuiaz, ioves ni antics,
pos en sa bailli en cor,
tri de dos danz lo menor;
non fera.l rei lodoics
Deu s'om donc ben rire denian
qi l'afan d'amor sofre
e nol sab lognar de se,
pos ve qe li res venals!
Es doncs danz d'amor aitals.
E soi fegnenz e nics
por espauentar l'os lor
si plans valers no.i a cor,
pauc i val precs ni chantzios.
Deus, s'om donc aucire preian,
dreit n'ai gran! Q'eu sai et cre,
mas ges non o dic per me,
c'als verais amix corals
non vai enan lor chaptals.
eraus semblara predics
mos chant mais, si deu ador,
trop a non vi amador
cui menz noia ainta ni trics,
mas per meilz assire mon chan
Vau cerchan bos motz en fre,
qe son tuit chariat e ple
d'uns estrainz sens naturals,
mas non sabon tuit de qals.
[carta 3v]
Girard de burnelt
A ben chantar
onven amars,
e locs e graçirs e saços.
Mas, seu agues dels care.ls dos,
non par ials altres esperes,
qe luoc me dona iois ades
e la faço, pos q'eu soi gais.
Qe ges lo temps, qan l'erba nais,
si ben se gença fuill e flors,
tan non m'aiud a mon chantar
cum prex et graçirs de seignors.
E per amar
fe ia chantars
graçif e iois et prez pels pros,
e so qe sola sospeiços,
ses autre plus q'omi i cuiges,
ensegnava q'om s'enantes
vas tot son benestar des lais
e, q'es chausis de mesescabar
e il fos vils segnorils e honors.
Era non par
qe castiars
me valgues ni clams ni tenços
pero non crei qanc amors fos
plus fin sol q'amadors trobes;
e qi per dreit la raiçones,
tot iorn meillura e val mais,
mas si cum par fin als verais,
sembla trafan als trichardos
e lor enian fa l nom camar.
qe, pos faill, non es fin amors.
de chastiar
me soi tan pars.
Qe pro veç n'estau consiros,
Qar vei q'ab pogner d'esperos
Non puesc tan far qe iois cobres.
Pero, si sos duz averes,
mos bels seigner, l'ir e l'esmais,
q'eu n'ai sofert, me fora iois
e forç e valors e socors
e deuria s'en plus coichar,
qar non deman ni voill d'ailors.
E s'eu d'afars
li fos avars
don m'agues mandit ni somos
assaz aporteta raços,
qe ia convent no m'atendes.
Mas s'eu li soi verais, penses
si s taing qes volva ni s biais,
qe la bona sperança m pais
e m'acompaing ab chantadors
e m'a faich solaz a cobrar,
don m era totz cobrar amors.
[carta 4r]
E ges dauer
no m par afars,
pos qe trabailz ni messios
no m tol qe non sia ioios.
Q'anc non paret qe ben annes
celui cui iois non agrades,
q'anc senz ni poder cui ioi bais
non m'agradet ni no m'atrais
qe d'eschai irada ricors
e qi qe sap el trop pensar:
saber, eu dic, q'anz es follors.
A merceiar
taing merceiars
e frankeç als francs amoras
e contr als sobres orgoillos.
Orgoils e mals qe si s gardes
d'un altre pas, anz qe passes,
ia vils ni sobrers ni savais
no ill plagra, qe no il taing sa pais
en tal obra don desonors
li reman ses s'a raçonar
la n'aven, entrels amadors.
Seigner Sobre totz, de colors
son li drap e qi l sap triar,
faill, si compra del sordeiors.
Girad de burnelt
Qant la bruna aura s'eslucha
pel soao termini franc
era se de ioi me stanc
s'il bes son, ne la ni s clucha
l'amors qi m fera languir,
si vo l'am de logna ublit,
mal m'er e si fal mos chan,
vos n'aurez tort, mal'ami ia.
Qar uos m'es un pauch es clucha,
m'avez iurat brun de blanc
non per so q'eu dises anc,
dom, m'aiaz tal ira aducha
e si audes descobrir
com vos, ma donna, plevit,
qe destratz ni mals ni dan
non lez qe plus vos en di ia.
Lo cor dinz m'encrida en chucha,
q'i vol rompa ni d'elsbranc
del vostr'amor, et eu planc,
qar vei qe ren no m 'a frucha.
Ans sai qem n'er a fugir,
se vivre non voill aunit
e tem i sobra l'afan
qe m tol repaos en destri ia.
Tal m'avez tornat q'a lucha
non defendri a d'un manc
[carta 4v]
e viz anc l'eu clop ni ranc,
qi per mal pas non trebucha
q'avant non pusca fugir.
Eissament va oc febreçit,
coms el desamat aman,
qe de ioi se desrai ia.
E la noiç, qan son me tucha,
dorm sobr'ascha et sobre banc,
trou qe me dolen li flanc,
per qe ma valors destrucha
qel lech non pois ren dormir
ans en leu tot esbait
e pens de vos en estan,
contra qe m'ez tant eni ia.
A ma volontat pair rucha,
non m'ai laissat carn ni sanc.
Pus tel' en son oill en cranc,
Qi us me cuid aver for ducha,
q'abanz me rier a fenir
mon vers qe sia complit.
E sui d'aiço plus claman,
qar anc mi noc gent mendi ia.
Q'eu vi l'ora e vos la vit
Non cui era uns amiran
ni noges, Deus los al maudi ia.
Girard de burnelt
Iois et chanz
e solaz
e cortesia m plaz,
mais non m'es gen
qi en sols ab cen
chant ni m'esbaudei.
Q'a penas vei,
qa ioi iog m'i sostegna,
per qe me strang
e pois q'e m plang
del us del mon seignors
qe m'avia socors
ab ioi cobrar promes.
Mais la speranç e l bes
e ço de qui eu plus vaill
mi sui fors del trebaill,
per qe m'a sospeiços,
se vai viran
qe m'er ab ioi raços.
E I maçanz
de reiaz,
qe ser en fol levaz
ira chazen,
qar follamen
enqier e donnei.
C'uei non son trei,
cui tan soven n'avegna,
mals s'en gadang
e si remang
Entr'els fis amadors,
qe qant eu cuit aillors
virar on conqeses,
l'om diz ma bona fes
e mostr'em sol miraill,
qe qi per faillir faill
non es valen ni pros:
anz son dui dan
e fora mielç q'un fos.
[carta 5r]
Ai tan danz
n'ai celaz
De qe m fora clamaz.
Mais no m'enten
e clam soven
ni lei non desrei.
Tot ben am nei
c'om ia m diz ni m'essegna
q'aissi m gavang.
Qar, si sofrang,
en loncs temps bona mors
a fins entendedors,
tot restaura un mes,
per qi eu, ni tu si m cres,
Non ai cor qe nuaill
per un an, si s trassaill.
Anz, serai vers e bos,
q'anc ab enian
non s'avenz amoros.
Mas l'enianz
es intraz,
qe destreia dans laz
vilanamen,
c'uns a presen
qe bais ni manei
non sec tornei
Ni ne scrida ses segna;
pero no s tang,
qe s'a compang
donna en cui es valors
ab tal, qan l'aura sors,
qe ia mielz non valgues,
anz volgra il conogues.
Anz qe rop s'agaçailll,
ni l don ganz ni fermaill,
si n'er genz lo resos,
qar gen maçan
sol hom far de gaz dos.
E si l manz
s'es tardaz
Qe m degr'esser mandaz
eu lo maten.
Si tot ven len,
non cug mal me stei,
qar ben fadei
et esper ia non vegna,
qar gen bargang,
si eu per estang
don mon aur per follors,
Zo troban els actors,
aiuda maintas res.
Mais er di gran dan pres,
iois e demoraill,
pos si feç d'autre taill
domneis e fo saços
com per un gan
era gais et ioios.
Et es granz
frevoltaz
c'om ben am desamaz,
ses iauçimen,
per tal conven
qe cill segnorei
cui ren non crei,
si en vau secan coma legna,
e q'am qe m lang,
Ill iaçes bang
e gença sas colors
e mi cres tal dolors,
qe l'am las et espres
mas amors ges no us pes.
Qe non par ben egaill
qi eu desir e badaill
e viva consiros
e q'ella chan
[carta 5v]
Del mieu dolsas chansos.
Perç qi qe s ait dail
non mou de las senaill
don for enqer ioios,
s'il traitz d'aitan
nos fos viraz en dos.
Girard de burnelt
Per solaz reveillar
qi s'es trop endurmiz,
e per prez, qi es faidiz,
acuillir e tornar
me cugei trabailar.
Mar ar m'en soi qegiz
per ço m'en sui failliz,
qar non es de chabar.
Com plus m'en ven volontaz e talanz,
plus creis de lai lo dannages e l danz.
Greus es de sos fraitar:
a voz o dic q' oviz
com era ioi grasiz
e tuit li benestar.
Omai poden virar
qi ega de fust no viz
ni vilan, veil, forniz
e ster gart caualchar.
Laiz es l'afars e mals e mal estanz,
don hom perd deu e reman malanananz.
E viz torneis mandar
e segre gens garniz
e pois dels meis feriz
un na saisons parlar.
Ar es prez de raubar
e d'embraçar berbiç.
Chaualer sia auniz,
qi'l met a donneiar,
pois che tocha deus mas montons belanz
ni chi rauba gleisas ni viandanz.
On sum gandit ioglar
q'eu gent acuiliz
q'a tal a mester guiz
qi solea guidar,
e pero sens reptar
Avar tan es chariz,
pois fo bon prez failliz,
qi solean menar
de compagnons, e non sai dire qanz:
gent en arnes e bels e benestanz.
E vi per cort anar
de ioglaret petiz,
gent chausat et vestiz
sol per donnas laudar.
Ar non auden [carta 6r] parlar,
tant es lor prez desliz.
Dont lo tort en siz
d'ellas mal rasonar
digas de qals, d'ellas a dels amanz
eu dic de totz qel prez n'a trait leoianz.
Girad de burnelt.
Ges aissi del tot no m lais
solatz ni deport ne rire,
can q'era non mies lais.
Mas car plus non plaz
deport ni solaz,
Non voill en mi sol despendre,
Mas bons diz presaz,
anz deis qe comenz
leus chanz avinenz
pos estreing las denz,
qar no ls aus retraire.
Qar no i vei gaire
cui plaça iais,
ni trob qi m'envei
q'ant m'alegri ni m'esbaudei.
E pero si me noç mais
mas qar no m'es bel a dire,
ma mal amiga qi m trais
e si m par foldaz
qan me soi proaz,
pois de lei no m puesc defendre.
Mal men soi menaz,
serai donc sofrenz,
Ia m'en vegna lenz
Ben ni gauçimenz,
qar nuls fins amaire
no sap d'amor gaire
qi leu s'irais,
q'amors dona lei
com l'autrui torz bland'e mercei.
Vers es qe s'amor me strais
e no se pot escondire.
E pois la força l prat pais,
qe me n val vertaz:
meill me fora assaz
qe l cor vires en atendre
vas qal acun laz.
Qe pois força venz,
dreich non es valenz,
e l paux escienz,
qe m'es cap de laire,
donna mi veiaire
qe tem biabais,
s'eu vas lei felnei.
Q'a poder qe m soria om sordei.
Mais qi m fos amix verais
e de mon ben es gauçire,
fins e francs e ses mals aibs
ab qe m fos celaz,
Ia no fos preiaz,
ioi me pogra enqera rendre.
No m soi tan lognaz
qe l [carta 6v] cor mescreçenz
se combat e l senz
e l terz espavenz.
Q'anc mais temen laire
Dinz nuill forz repaire
Sols nos n'esfrais.
Ce l cors et tuit trei
plus temen vas lei non desrei.
Era soiornez en grais,
qar sap com me pod aucire
q'anc pois no fui liez ni gais,
des qu in fols versaz
qe m'aduis pechaz
ma fiet en fes entendre
granz mensogna e l faz.
No m fo pois garenz
plus qe l ardimenz,
en qe ma soenz,
ni ia domneiaire
s'er uns emperaire
s'el sobrer fais
non er qi la vei,
q'Amors non vol c'om segnorei.
Q'anc no fo qi lei s'afrais
ni s feç vencuz ni sofrire
si tot ses en al savais,
q'anc non fos paiaz
C'uns desmesuraz
Qis menaç d'escoissendre,
per q'umilitaz
val als conoissenz.
E donc non aprenç
Q'orgoill es nienz,
per qe sofferraire
si non es gabaire,
q'ancer cui bais
e tegna e manei:
mas eu non dic qe ben estei.
Q'anc valors cui vils preç frais
per vil agradir assire
ver ben estar no m'atrais
ni ia rix malvaz.
ni mal'ensegnaz
non se degra en alt entendre
Se m fos dreich iudiaz,
e vai si m'entenz
cc e donc consenz,
qe malvaisa genz
s'aus vas domn'atraire,
Conigda e de bon aire,
qe d'aise nais
locs en qe follei
mas cui no n pesa, amors em vei.
[carta 7r]
Girad de burnelt
De cantar
me for'entromes
pro veç per cuia de solaz,
sei vis qe bon chanz fos amaz.
Pero s'agues aiuda
de raison o de druda
valen,
ges non defen
q'eu non chantes anqera,
Tant m'es eschiua e fera
la perda el danz,
qar aissi reman iois e chanz
e preç e galobia.
Q'era appellum felnia,
sen deport ni m'esgao ni chan
e non faz zo qe li altre fan.
E non par
c'om sia cortes
qi tot iorn vol esser sennaz.
Molt m'agrada bella foldaz,
lognada e retenguda,
si com locs el temps muda.
Qa l sen
fais pariscen
qe'l enansa et esmera
et eu, qi chant l'esqera
per ver enan;
s'eu sapes qe ioi fos afan
ni trabaill cortesia,
Ia Deus sos pro non sia,
qi lassa ioi ni bel semblan
per malvistat ni per enian.
Oblidar
volgra, s'eu pogues,
mas non puesc ço dan sui iraz,
qar vei a las granç poestaz
laissar solaz e briuda,
per pren
qe tol ioven
e l'encalça e l'esfera
et eu qe non cu era,
qe de mil an
Fos tant baissaz prez ni buban
qe se chavalaria
en val mens e drudaria,
pois gardet son pro ni son dan,
non nac mester de fin aman.
Ges mudar
non puesc qe non pes,
Mas d'una ren soi conortaz
Qun
[carta 7v bianca]
[carta 8 r]
Folchet de marseilla
Per Deu, Amors, ben sabez veramen
com plus descen plus paia humilitaz
et orgoill chai on plus haut es poiaz.
Don dei aver gauz e vos espaven,
qare se mostraz orgoill contra mesura
e brau respos a mas humil chansos
donc es semblant qe l'orgoill chaia ios,
Qa pres bel iorn ai vist far noit escura.
Mas vos non par puscaz far fallimen.
Pero qan faill cel qes pros ni presaz,
tan qan val mais tan es plus encolpaz,
q'en la valor poia l colp et descen,
e li tot hom perdon la forfaitura
ia del blasme no i sera faiz perdos,
e cel reman en mala sospeiços,
qa maint met cel qi vas un desmesura.
Blasme n'a hom et chascun cela sen,
per q'es le man e nes plus galiaz
aicel q'il fai qai cel q'es eniannaz.
E donc amors per qel fai tan soven,
c'om plus vos serf chascuns plus sen rancura
del servir taing qal qe gierdos,
preç o amix meillorament o dos:
ses nn da qest par fol qi si atura.
Fols fui eu donc qi mis lo cor el sen:
sen no fu gel enanz fo gran foldaz,
car cel es fol qi cuida esser senaz
e sab hom mels chascuns on mais apren.
Q'anc pois merces qe val mais qe dritura
na valg a mi ni ag poder en vos,
pauc me sembla ma gel valgud rasos.
Per q'eu fui fols qar anc de vos aig cura.
Mas er sui rix, pois en vos no inenten,
q'en cuidat es riqessa e paubretaz,
qar cel es rix qi sen ten per pagaz
e cel e paubres qen trop ricord enten.
Per qen sui rix tan rix iois masegura
qan pens qe'n sui tornaz desamoros,
qa'donc era marriz, er sui ioios:
per q'eo me l teing a gran bonaventura.
[carta 8v]
Cortesia non es als mais mesura,
mas vos amor no us sabez anc qe fos.
Mas eu serai tan plus cortes de vos
q'al maior briu calerai ma rancura.
Ab n'Aiman et ab tos temps t'atura,
chansons, qar de lor es et de lor raços,
qautressi sel chascuns desamoros. Mas
semblant fan d'aiso don non an cura.
Folchet de marseilla
A qan gent venç et ab qant pauc d'afan
aicel qi s laissa vencer a merce
qar en aisi venz hom autrui et se
et a vencut duas vez senes dan.
Mas vos, Amor, non faiz ges aisi,
q'anc iorn merces ab vos non pog valer,
anz m'avez mostrat tant vostre poder
q'eras no us ai ni vas non avez mi.
Per qe par fols qi non sap retener,
zo qe conqer, q'en prez ben acertan
qi ço reten qe a conqis de nan
per lon esforç com faz o conqerer.
Q'aissi m pograç tener qol fols rete,
le sparvier fer qan tem qe si desli
q'el estreing tant en son pong tro l'auci.
E pos estors vos soi vivre pusc be.
Tot ça qe val pod nocer autressi,
donc s'eu teng pro be us porai dan tener,
et er merces sabeis vostre saber
Qe m'avez dat don anc iorn non iaudi,
vos mon tenso e us dig mal en chantan,
mas non er fait chausimenz m'en rete:
anc voil trop mais mon dan suffrir ia se,
qels vostres tortz s'adreitures clamar.
En trobarez mais tant de bona fe,
q'anc mais nuls hom se meteis non trai,
son escien, si com en qe us servi:
tan loniamen qanc non iaudi de re
er q'er merce ço faria parer.
Qar qi trop vai servisi reprochan
semblansa fai qe gaçerdon deman.
[carta 9r] Mas ia e mi no us cuidez qe'l n'esper.
E q'il bon rei richard qe vol q'eu chan,
blasmet d'aiço qar non passet dese,
er l'en desmen si qe chascus lo ve.
Qa reire s trais per mels fallir e nan:
qe l era cons er es rix reis ses fi,
qar bon secors fai deus als bos aver.
E s'e n dis ben al croçar, eu dis ver,
Et er vei bom per q'adonc non menti.
Ia, n'Aiman ve tot temps non creran
q'eu vas amor aia iurat mon fre.
Mas eu tenc ben per probat ço q'om ve
et er sabut oi mais da qi e nan.
Folchet de marseilla
S'al cor plagues, ben fora oi mai saços
de far chanson per ioia mantener,
mas trop me fai ma ventura doler,
qant eus gard los bens e ls mals q'eu ai
qar rix diz hom qe soi e qe be n vai,
mas cel q'el diz non sab ies ben lo ver,
qar benenansa no pot nul hom aver
de nulla re, mas d'aiço q'al cor plai
per q'eu n'am mais un paubres s'es ioios
Q'us rix sens ioi q'el tot l'an consiros.
E s'eu anc iorn fui gais ni amoros,
er non ai ioi d'amor ni no l' esper,
ni autre pens no m pot el cor caber,
ainz me semblan tut autre ioi esmai.
Pero d'amor qel ver vos en dirai
no m lais del tot ni no m'en pusc remaner,
aisi cum cel q'en mei de l'arbre estai,
q'es poiaz tant qe non sap tornar ios,
ni sus no vai, tant li par temoros,
Pero non lais si tot es pereillos,
q'ades non poig en susa mon poder.
E deuria m, domna, l fis cors valer,
pos conoissez qe ia no m recreirai.
Qab ardimen apoderisc lesglai.
E no [carta 9v] ten dan qe m'en deia eschaer,
per çons er ient si m degnaz retener
el gaçerdos er ai tals cum s'eschai:
q'en eis lo dons es faiz lo gazerdos
a cel qi sap d'avinent far sos dos.
Donc se merces a nul poder en vos,
traga s'enan si ia m vol prou tener,
q'eu no m'en fi en prez ni en saber,
ni en chansos, qar ben conosc et sai
qe merces vol ça qe rasos dechai.
Per q'en vos cuiç ab merce conqerer
q'em es escuz contra l sobre valer
qi es en vos e m fai metre en assai
de vostr'amor, ço qe m veda rasos:
Merces me fai cuidar q'avinent fos.
Ara conosc qe soi neins paoros
qan al comensamen meu desesper
e mas chansons pois merce qerer
farai adonc si com lo ioglars fai:
q'aisi com mog lo lais lo finerai:
desesperaz qar eu non pusc veçer
rasons per q'el degnes de me chaler,
pero al mens ai tant retendrai.
q'enz en mon cors l'amarai a rescos
e dirai be de leis en mas chansos.
Si n'Aimanz sabia ço q'eu sai
dir poria qe ben pauc ai occhaisos
noz en amor mais qe noi val raços.
Folchet de marseilla
Ben an mort mi et lor
mei oill galiador,
per qe s tang q'ab els plor,
qar il ço an merit,
q'en tal domn an chausit
on an fait fallimen,
e qi n'aut poia baus dessen.
Pero en sa merce m'aten,
q'an eu non cre qe merces aus fallir,
lai on Deus volg toz autres bes assir.
Pero conoisc d'amor
qe mas dans li es sabor,
q'aiço dont ai largor
me fai presar petit
e pognar a estrit,
en leis qe se m defen:
zo qe m'en cauça vau fugen
e ça qem fug [carta 10r] , eu vau sigen.
Aiso non sai cosi m pusca suffrir
q'en sems non pusc encausar et fugir.
Er aviaz gran folor:
q'ardiç soi per paor,
q'er tan tem la dolor
d'amor qi m'a saçit
qai so m fai plus ardit
de mostrar mon talen
alleis qi m fai veillar dormen.
Donc ai per paor ardimen,
aisi cum cel q'esters non pon gandir
qe vai tot sols eu tre çinc çens ferir.
Pros donna cui ador,
restauraz en valor
mi et vostra laudor
q'am dui n'em afreulit
qar merces en noblit,
mi qe us am finamen.
Qai cil qi sabon, van disen
qe croi servir fai manta gen,
et eu qens am tant qe d'als non consir
per mi et vos veiaz si m dei marrir.
Mas ges o i am per flor
non viraz chantador,
mas li prec mon segnor,
lo bon rei cui deus guit,
d'Aragon m'an partit
d'ira et de matrimen.
Per q'eu chant tot forsadamen
e al seu bel plasen mandamen
non devon ges sei amic contradir,
q'als e nemix vei qe s fai obedir.
Sai, a las dolor de las dens
vir la ling a lei cui mi rens,
et er merces, se mi degna acoillir,
qe mainç bons locs faç son ric prez audir.
Bels n'Adimanz. deu mi gard de faillir
vas lei qe fail vas ini, s'eu l'auses dir.
Folchet de marseillia
Tant m'abelis l'amoros pensamen
qi s'es venguz en mon fin cor assire
per qe noi pot nul autre pens caber,
ni autre iois no m'es dolç ni plasenz,
q'adonc viu sans qan m'aucion consire
e fin'amors allevia mon martire,
qe m promet ioi mas [carta 10v] trop l'en dona len
q'ab bel semblant m'a trainat loniamen.
Ben sai qe tot qan faiz es dreiz nien,
eu q'em pusc mais s'amors me vol aucire,
qar escien m'a donat tal voler
qe ia non er vencuz ni el non ven.
Vencuz si er q'aucir m'an li consire,
tan suavet qar de leis cui dezire
non ai secors, ni d'allor non la ten,
ni d'autr'amor non pusc aver talen.
Bona domna, si us plaz, siaz suffren
del be qe us voil q'eu soi del mal suffrire,
e pois lo mals non poira dan tener
anç m'er semblanz qe l partam engalmen.
Pero, si us plaz qa d'autra part me vire,
ostaz de vos la beutad e l dolz rire
el bel semblan qe m'en folis mon sen:
pois partir m'ai de vos, mon escien.
A toz iors m'es plus bella et plus plasen
per q'en voil mal al oils ab qe us remire,
qar a mon pro non poi rien veçer
et a mon dan veçon trop suptilmen.
mos dan non es, si vals pos nominaire,
anz m'es tan dolz donna per q'eu mal bire,
si m'auçiez qe no us estara ien,
qar lo meus danz vostre ser eisamen.
Per ço, donna, no us am saviamen,
qar vos soi fis et a mos obs traire:
e vos tem perdre et mi non pusc aver,
e us cuid noçer et soi a mi nosenz.
pero mon mal no us aus mostrar ni dire,
mas a l' esgard podez mon cor devire,
qar le us cuid dir et eras men repren
e port n'als oils vergogna et ardimen.
Trop vos am mais, domna, q'eu non sai dire,
e s'eu anc iorn fui d'autr'amor iaudire
no m'en pened, anz vos am per un cen,
et ai proat l'autrui captenemen.
Cansons, vas lei ten va qi qe sen aire
gauç n'auran, per lo meo escien,
las autres domnas, a cui eu te presen
e celas tres val non mais d'altras cen.
[carta 11r]
Folchet de marseilla
En amor ai tant petit de fiansa,
q'a pena sai de qem sia ioios,
ni sai per qe m fasa gaias chantos,
qe cil en cui ai maior m'esperansa
no mi vol far de mos mal traids esmenda,
anç qan lo sgard non fai semblant qe m veia,
et en aisi fai me morir d'enveia.
Pero mos cors vas autra part, no se pleia
en dreit d'amors ni s camia ma raços:
ez eu reptin d'enian mos oils amb dos,
qe m fan amar leis qe plus me guerreia,
e s'eu col fal sec mon dan per semblansa
eu prec, Amors, pos vol q'en lui entenda,
qe non fasa faire trop longa atenda.
Qar qi ben fai non es dreitz qe car venda,
qe assaz val mais et es plus saboros.
Ca z'enqere et faire avinen doz,
qa qerire sol doz ab non a tenda,
qe ma domna non taing qe far o deia,
q'el Dieu d'amor m'a nafrad de sa lansa,
per qe mon cor en leis anar s'eslansa.
Mas toz hom fai gran follia et enfansa,
qi loniament vol servir en perdons;
e non le n'es reddutz nuls guiardons,
e cel qe l prend fai gran desmesuransa,
qar de servir taing qe hom gaçerdon renda,
per q'eu non voil ma bella do(m)na creia
qe ia del sieu serviçi mi recreia.
E sapchaz ben, Amor, vais o q'eu stia,
l'am mil aitans qecibe m'en dire con fon,
e son ient cors dous et car francs et bon,
qe de valor et de prez senhoreia
sobre qe tot aia de mi membransa,
se vals d'aitant qe mas chansos aprenda.
E donc merces me vullia et dexenda,
qe sab com eu son destreitz et choços,
e membre li qe longa entensios
an descordat mantas bonas façenda
per q'es foudatz qi d'amor non espleia
e non auçis qe mais val benenansa
qi aver la pod q'ira ni malenansa.
[carta 11v]
Folchet de marseilla
Amor, merce non mora tan soven
qe ia m podez viaz del tot aucire.
Qe vivre m faiz et morir mescladamen
et en aissi doblaz me mon martire.
Pero, meiz mort, vos sui homs et servire,
e l servis es m'es mil aitanz plus bos,
qe de nul autre aver ric guierdos
per q'es peccat amor so sabez vos,
si m'auciez pois ves vos nom m'aire.
Mas trop servir ten dan maintas sasos,
e son amic en perd hom, so auz dire,
qe us ai servit et anqer no m'en vire
e qar sabez q'al gierdons n'aten,
qi perdud vos el servirs e siamen.
Mas vos, domna, qe avez mandamen,
forzaz amors et vos cui tan desire,
non ges per me mas per dreit iausimen
qe tot plangen vos pregon mei sospire.
Q'en mon cor plor qan veiez los oils rire,
mas per paor q'eu non semble noios,
part mi de vos e traic mal en perdos.
Ia non cuiçera vostre cors orgoillos
poges al meu tan long desir assire.
Mas per paur non feçes d'un dan dos,
non aus eu tot mon maltraiz devire.
Ai qar vostr'oill non veçon mon martire,
q'adonc n'a gran il merce se al nomen,
li dolç esgard qi m fan semblan parven.
A vos volgra mostrar lo mal q'eu sen
et als autres celar et ascondire,
q'eu nol pusc plus tener celadamen.
Donc s'eu non sai cobrir qi m'er cobrire
ni qi m'er fis, s'eu eis me sui traire
qe si non sab celar non es rasos
qe l celon cel a cui non es nul pros.
Domna l fin cor qi eus ai nous ans tot dire,
mas ço q'eu lais q'eu non dic per non sen
restauraz vos en bons entendimen
mons Aimans diç q'eu li sui traire,
e mons tostemps qe vas lui sui gelos,
qar tot mon cor non retrac a el dos.
[carta 12 r]
[Folchet de Marselha]
Greu fera nuls hom fallensa,
si tan temses son bon sen,
cum lo blasme de la gen
qi iudia ab desconoissensa,
q'eu faill qar lais, per temensa
del blasme desconoissen,
q'en contramor no m'enpren,
q'autresi n'ez trop sufrensa,
cum leus cors ses retenensa.
Qar en vostra mantenensa
me mis, Amors, franchamen
e fora i morz veramen
si non fos ma conoissensa,
donc non aiaz mais credensa,
q'eu m'an si cum soi l plagnen,
ni mora oi mais tan soen.
e mas chansons q'en parvensa,
n'avian men de valensa.
Ni ia merces no vos vensa
per om q'eu non la i atten,
anz me starai planamen
ses vos pos tant vos aiensa,
franx de bella captenensa,
s'eu pusc en aison n'enten.
E cil suffran lo tormen
qi fan per fol atendensa,
anz del peccat penedensa.
Mas eu avia plivensa,
tant qant amei follamen.
En aiço q'om vai disen:
ben fenis qi mal comensa.
Per q'eu avia entendensa
qe por proar mon talen,
m'ag sez mal comensamen.
Mas er comisc a presensa
qe toz temps m'agr a tenensa.
E si m degraz dar guirensa
qar miels gazagna et plus gen
qi dona q'aicel qi pren,
si prez n'a, ni benvolensa.
Mas volts es en vil tenensa
vostra fars et en nien,
q'om vos sol dar, er vos uen.
Mas lais m'en q'eu ai sabensa
de mal dir et abstenensa.
N'Aiman al vostre sen,
e de toç temps eissamen,
mi teng d'amors qe parvensa
en faiz mas pauc vos agensa.
Folchet de marseilla
Mout i fez gran peccat, Amors,
pois li plac qe s meçes en me,
qar merce non aduis ab se,
ab qe s'adolçes ma dolors. [carta 12v]
q'Amor perd son nom e l desmen
et es desamor planamen,
pois merces no i pot far socors.
Per qe l fora prez et honors
pos il vol vencer totas res,
q'una vez la venqes merces.
Si no us venz vencuz soi, Amors:
vencer no us pusc mas ab merce.
E s'entre tanz mals n'ai un be,
ia no us er dans ni desonors.
Cui daz vos donc qe us estia gen,
qar mi faiz plagner tan soen
ans en val mens vostra laudors.
Pero mals me fora dolçors,
sol l'aut ram a cui me soi pres
me pleies merceian merces.
Mas trop adirat amors,
Qar ab merce se n desave.
Pero l miels de miels qe hom ve,
mi dons qe val mais qe valors,
eu pot leu far a cordamen,
qar maior n'a fait per un cen:
qi veu cum la neus el calors,
zo es la blanqessa e l colors
s'acordant en lei, semblanz es
q'amors si acord et merces.
Esters non pusc durar amors,
e non sai cosi s'en deve
de mon cor q'aisi us a e us te,
qe re non par qe n'aia allors,
qar si be us es grans eissamen.
Podez en mi caber leumen
qos devezis una grans tors,
en un pauc miraill e l largors
es dinz tan grans qe si us plagues,
enqer neis i caubra merces.
Mas non pod esser pos Amors
non vol, ni mi dons so cre.
Pero de mi dons non sai re,
q'anc ton non m'enfolli follors,
q'eu l'auçes dir mon pensamen,
mas cor ai qe m captel ab sen
et ardimen qe m tol paors,
Pero esperar fai la flors
tornar fruit e d'amor si m pes
qe speran la venqes merces.
Trop mi soi gardaz per no sen,
q'a mi eis m'a emblat Amors
er qe t'a estorç de sas dolors.
mas dir pusc q'eu eis me sui pres,
ne us no me'n a valgut merces.
N'Aimanz, la vostre secors
ara et tost temps voill ben aillors,
mas aiço non voil sapzaz ges,
q'anc qar neis no la sap meres.
[carta 13 r]
Folchet de marseilla
Tant mou de cortesa rason
mon chantar q'eu no is pois faillir.
Ennanz men dei meill avenir
qe mais non fe et sabez o q'om
qe l'einperaris me somon.
E prega m fort q'eu m'en ieqis,
s'il mal sufris.
Mais qar il es cim et rais
d'ensegnamen
non s'eschai q'al seu mandamen
sia mon saber flas ni lenz,
anz taing qe dobles mos enienz.
E s'am per lei en ma chanson
de lausenger cui deus a dir,
a qi lor voill del tot mal dir
ni ia deus noca lur perdon,
qar an diz so q'an ver non fon
per cela cui obedis
me relinqis
e cuia qal ior ai asis
mon pensamen.
Ben m'odon per gran fallimenz,
qan per ço q'eu ain finamen
per el q'el dison qe nienz.
Amerai la donc a lairon,
pois vei q'il nom degna sufrir,
q'i enzei mon cor la desir,
e sai qe far m'er voill o non.
qe l cor ten lo cors en preson,
et al si destrez et conqis
qe no m'e vis
c'aia poder q'eu men partis.
A banz a ten,
q'anqer la vencha sufren,
qe merce ab lung sufrir venz
lai u non val força ni nienz.
E se merce non me ten pron,
qe farai, porai m'en partir?
Non eu, qe pres soi a morir.
de guisa qi m'er sobre bon
q'en pensan remir sa faison,
e remirand en languis
qar ella m dis
qe non dara ço q'eu l'ai quis
tan loniamen,
ni per aiço no m'alen
anz dobl'ades mon pensamen
e morai si mescladamenz.
Ni per aiço no m'abadon,
qar en ai sempre audi dir,
qe mensogna non pod cubrir,
qe non mora qalqe sason.
E pois drez venz fals occhaison,
anqer aissi plus e devis,
com eu fui fis
qar si fai suiez et aclis
de bon talen,
de lei amare apres conten
mon fin corages et mon senz,
chascun cui amar plus formenz.
[carta 13v]
Folchet de marseilla
En chantan m'aven a membrar
zo q'eu cuid chantan oblidar,
mas per ço chant q'oblides la dolor
de l mal d'amor
mas on plus chant mais me sove,
qa la bocha nulla ren no m ave,
mas sol merce
per q'es vertaz et sembla be
q'inz el cor port, domna, vostra faiçon
qe m castia q'eu no vir ma roçon.
E pos amors mi vol ondrar
tant q'en cor vos me fai portar,
per merce us preg qe us gardez de l'ardor,
qe us ai paor
de vos, molt maior qe de me.
Donc pos mon cors, domna, vos a en se,
si mals li n ve
pois dinz el sufrir le us cove.
E per ço faiz del cors so qi l'es bon
el cor gardaz si com vostra maison.
Q'el garda vos et ten tant car
qi'l en fa nesci semblar,
qe'l sen i met lengein et la valor,
si qe'n error
laissa l cors per sen q'en rete.
Com mi parla mantas vez s'en deve,
q'eu non sai qe,
qe m salud hom q'eu non aug re.
E ia per ço nuls hom no m'ochaison
si m saluda et eu mot no li son.
Pero l cors no us deus ges blasmar
del cors per mal qe l sapcha far
qar tornad l'a al plus ondrat seinor
e tolt d'allor
on trobav a enian et non fe.
Mas dreiz torna vas son segnor, anc se,
pero non cre
qe n deing si merces non mante,
qe l intr el cor tan q'en log d'un ric don
deing escoltar ma veraia chanson.
Qar si llom degnaz escoltar,
domna, merce i deuria trobar,
pero obs mes q'oblides la ricor
mas la laudor
q'eu n'ai dit en dirai ia se,
pero ben sai mos laudars pro nom te
cum qe m malme.
Qar l'ardors me creis e m reve,
el focs qi l mou, sai qe creis a bandon,
e q'om nol toc mor en pauc de saçon.
Morir pusc be,
N'Aiman, per mia bona fe,
ni si m doblava l mals d'ai tal faiçon,
q'om doblal poinz del tauler per raçon.
Cansons
Folchet
[carta 14r]
Vos voler oltracuidaz
ses inz en mon cor aders,
pero non dis mos espers.
Ia puosc esser accabaz,
tant aut ses es penz.
Ni no m'autreia mos senç,
q'eu sia desperaz,
e soi aissi mertadaz,
q'eu non desper,
ni aus esperanç aver.
Qar trop me soi haut poiaz
ves q'es petit mos poders,
per qe m castia temers,
qar aital ardimenz
fac noz a mantas genz.
Mas d'un conhort soi iausenz,
qi m ven de ves autrelatz,
e mostra m q'umilitatz
l'a tant en poder
qe ben me pot escader.
Tant si es mon cor fermaz,
qe menson ia m sembla vers,
qe ai tal mal traich m'es le sers.
Pero ben sai q'es vertaz
qe long atur venz
per qe us prec, domna valenz,
qe sol d'ai tant me sofraz
e poi serai gent pagaz,
qe m laisser voler
lo gauç qu'eus desir aver.
Ben parec nesci e taz
e trop sobrardiz volers,
qar solament uns veders
m'a decebut tant viaz
qes conigdetamenz
me venc al cor uns talenz,
tals don eu soi enamoraz,
mas pos m'es tant fort doblaz
qe maitin et ser
me fai dolçament doler.
Mas pero chantar non plaz,
si m'en valgues esteners,
anz me fora non calers
laissar deport et solaz.
Oi mais pos n'es meinz
l'emperariz cui iovenz
a poiaz en lauçor graz,
e se l cors noill fos forchaz,
il fera saber
com fol se sap de chader.
Folchet
Cantan uolgra mon franc cors descobrir
la o m'agrobs qe sus saupuz mon vers.
Mas per dreit gaug me fallit mon sabers,
per q'ai paur qe no i puosc avenir
q'uns novel ioi en cui ai ma speransa
vol qe mon chant per lei sia adrers,
ed a lei plaz q'eu ennanz sa laudor
en mon chantar, don ai gaug et paor,
qar son preç sabis lauçador. [carta 14v]
Per qe non par qe podes devenir
son prez cortes q'er tant aut aders,
qar o non dei en ver semblant faillir,
qar q'eu chant en leu de bon audir,
qe son bel ris et sa bella semblansa
me pars ses oils tan garda veers,
per q'eu poghes retraire sa valor
e de bon prez triar lo meillor
e dels aman lo plus fin amador.
Car anc no l dis, tam tem vas lui faillir,
q'un ses en lei a turat mos volers.
Mas der enant no me cal mais temer,
q'eu sai qe l focs fa brasa per cobrir,
e Dieus d'amor a m nafrat de tal lansa
don non ten pro soiornar ni iazers,
q'eu ai lascad per leis cui eu açor,
tals qe m'a fait gran ben et grand honor,
mas ben dei hom cambiar per meillor.
E doncs pos eu non ai mais lo desir,
non ai donc pro mout es gran mon poders,
se vals d'aitant me n'a donat leçers
e doncs per qe ni vuilh de plus enardir,
qar sei beil oill et sa gaia semblansa
don pasc mos oils, tan m'agrada l veçer.
Mandat conort tal qe meu de folor,
q'ades m'es vis qem vulha dar s'amor,
qan voilh ves mi ses oils ples de dousor.
E donc, domna, q'eu mais non puosc sufrir
lo mal q'eu trag per vos, maitin et sers.
Merces n'aiaz, q'el mond non a avers
qi, senes vos, me podes enriqir.
E qant vos vei, soven n'ai tal doptansa
q'ab vos me faga oblidar mon calers.
Mas eu, qe sent la pena et la dolor
no vos oblit ges, anz i teing noit et ior
les oils el cor si qe nol vir aillor.
Folchet
Chantar mi torn ad afan
qant mi soven del baral,
e pois d'amor plus non cal.
Non sai com ni de qe chan,
mas qex demanda chanson
e no il cal de la raison,
q'autressi m'es obs la faça
de nuo, cum los moz el son.
E pos forsaz, fes amor,
chan per dept e de folor,
pro er mon chanz caballos,
si non es avols ni bos. [carta 15r]
Amador soi d'un semblan,
e l ric cube d'autretal,
c'ades ab dolor coral
merman lor iois on mais n'an,
qe en luoc de fenestra son,
qe merma s'om ia pan
on plus pren, qex so qe chaza
plus a de segre ochaison,
per q'eu teing cel per meillor
qe rei ni emperador
qi cel mals cubs venz am dos,
qi venz hom plus dels baros.
Ben fora s'om preçes tan
Dieus com si ni ben cum mal,
mas ço prez hom qi non val
e son pro ten hom a dan,
per q'eu non aus nostre pro
dir chantan, qe non sap bo
al segle in cue qi l placha
qi l diren si son mal no.
Mas pero la deishonor
puos dir, sil l truc entre lor.
Son vencut ni bassat ios,
puois tuich vencut venzon nos.
Ben venz hom, pois nul deman
no i fan de la vinta mortal.
Mas si nos fossam leiall,
tornera antz ad honor gran.
Q'uns cortes genz de Dieus fon,
q'al rics trobes son perdo,
qi s fan plus frevol qe glacha
qi dab strenenç a l somo,
mas combatten ab lauçor,
n'a Deus pres en son labor
mainz qe ia consessios
no ill plagra s'a qi no sos.
Donc, nostre baron qe fan,
ni l rei engles, cui Deus sal
e iuça aver fonz son iornal
molt i'aura l'art enian
s'il a faiz la messio
en autre fan la preiso,
qe l'emperaires perchaza
cum Deus cobres sa reiço.
Qe primers cre qe socor
si Deus li rent so honor,
res taing, tant es rix lo dos
qe tal sia l ghiardos.
Al rei francs lau re fachal,
tornar c'om no l teng a bo.
Per q'eu dic, s'era i socor
q'es ops qe no s don paor,
e s'ar noi vai qe saisos
dic c'au ni des per un dos.
N'Aiman molt mi sap bo
e molt en prez mais valor,
c'ab em baral mon seignor
e monos prez e messios,
aissi cum s' anc re non fos.
E toç temps et eu et vos,
e l'uns per l'autre ioios.
[carta 15 v]
Folchet de marseilla
Si tot me soi a tard aperceubuz
aisi cum cel q'a tot perdut et iura
qe non iog mais a gran bonaventura,
me dei tener, qar me soi conoguz
del grans enians q'Amors vas me façia.
Q'ab bels semblanz m'a tengud en fadia,
mais de dex ans a lei de maldeutor,
q'ades promet mas re non pagaria.
Q'ab bels semblanz qe fals amors aduz,
s'atrai vas lei fols amanz e s'atura,
q'ol parpallion, q'a tan folla natura
q'es fer el foc per la clartat q'ei luz.
Mas eu m'en part et segrai autra via,
q'om mal pagaz qe stiers no m'en partria,
e segrai l'aib de tot bon seruidor,
qe si rais fort si cum fort s'umelia.
Non muderai, si ben soi irascuz,
ni faz de leis chantan ma rancura,
ni diga ren qe no i semble mesura.
Mas ben sapcha q'a sos obs soi perduz,
q'anc sobre fre no m volg menar un dia,
anz mi fez far mon poder tota via.
Et anc sempre cavals de gran valor
q'in beorda trop soen felnia.
Fel for eu trop mas so m'en retenguz
qar q'ab plus fort de si se desmura.
Fai gran foldaz, ne is a gran aventura
e de son par, q'esser'en pot vencuz.
E de plus freol de si es villania,
per q'anc no m plag nim plaz sobransaria,
pero en s'en devon gardar honor,
qar senz aunid preç trop mens qe follia.
Amors, per ço m'en soi eu recressuz
de vos servir, qe mais non arai cura.
Q'aisi c'om mais preç hom laidi pentura
de long no fai qant es de pres venguz.
Pres au eu vos mais qan no us cainossia,
e s'anc ren volg mais, n'ai qe'r non voldria
q'aisi mes pres cum al fol qeridor
qe dis q'aurs fos tot qant el tocaria
Bel n'Aiman, s'Amors vos destregnia,
vos nin toçtemps eu non [carta 16r] conseillaria:
Sol, membres vos qant eu n'ai de dolor,
o qant de ioi i a plus non vo n caldria.
En plus leial sab los oill vos neçia
aisi cum faz ab lo cor tota via,
zo q'eu ai diç poria aver valor.
Qe us qier conseil et conseill vos daria.
Folchet
Ia non cuit hom q'eu change mas chansos,
pois non cangia mos cor ni ma raços:
qar s'em iaçis d'amor, eu m'en lauçera,
mas q'eu mentis no m seria nuils pros.
Q'autressi m ten cum se sol en balançha,
desesperat ab alques d'esperança,
pero non vol del tot laissar morir
per ço qe m puosca plus soven aucir.
Mas er vei ço q'anc non cuigei qe sos
qe soi tornaz de mi metheis gelos
contra mi don q'eu no la correiera.
Mas tot conseil qe d'amor si es bos
n'ai assaiatz et pois re no m'enança,
tot li farai de desamar semblança.
Ai lais q'ai dit ia m cui dev'eu cobrir
e donc oi mais ia sab tot mon albir.
Donna, sperança et paur ai de vos,
ar men conort et era m soi doptos,
pero paors tem qe m'apodenera.
Mas un conort ai d'amor a saços:
q'ab tal poder mi mostra sa contança,
qe plus no m pot mostrar de malestança.
E fai esforç qi pot en se sofrir
ir' e poder de cel qi vol delir.
Mas ben conosc qe gran meillorasos
es de cort fait qant hom n'es oblidos,
ia mais amors a tal tort no menera:
si ia pogues tornar desamoros.
Pero, leus cors tol mainta benenança
q'eu neg faillir maiç per q'eu doptança
qe l fallimen d'autrui taing q'om remir
per ço q'om gard se meçeis de faillir. [carta 16v]
Donna, ben vei qe non val ochaisos,
q'amor non vol q'eu tan sia gignos.
Merce vos clam qe non enqera,
tan es mon cors de vostr'amor cortos.
Voillaç, si us plaç, complir la devinança,
com dis q'eu ai dautr'amor benenança,
e qe us poges cobertamen iausir,
e l bruç venges de lai on sol venir.
A na ponça cals esforç faz per vos
qar era chan e n'ai null allegrança,
qe morç de mon seignor mi desenança,
qar vos sabeç qe il sabia iausir
cui deui om onrar ni enançir.
A n'Aiman vai, chanson, e t' enança
et an toç temps et di lor ses doptança
qe totz ai tals soi cum eis in albir,
e no me pot niulç faiç enfadeçir.
Folchet de roman
Qant ben me sui a pensaz,
tutz l'als es mens mas Deu,
q'eu hom lais la lou e l fei
e tuz las heritaz:
el ricor del segle malvaz
non e mais un trepassemenç,
per q'om deuria esser temenz
e leials ses tuç en ians,
qar chascun es viandans.
Ai tantost com hom es naz,
mou et va com romeu
a iornaz, et es greu
lo viag, ço sapchaz,
q'a hom sen va toz eslaissaz
ver la mort, q'aur ni argens
no li pod esser garens,
e qant om viv plus d'ans
ses Dieu, mais fa de sous dans.
E tu, zaitius, qe faras,
qi conois el mal el ben?
Fols es se non te souen
don es venguç, ni on vas.
E se n ta vida ben non fas,
tu metheis t'es eschernis,
e si se m part l'esperiz
charchaz de pechaz mortals,
qar a tutz es mors perpetuals.
Ar garda com oberas,
Meinç qe vida te sosten,
qa mantas [carta 17r] vez q'en deven
qe hom mor en un trapas,
per q'om non deuria esser las
de ben far, qan est ailiç:
qan un sol puntz es failliç,
le ioi da qest segle fals
qa tutz es mors comunals.
Eu non vei feble ni fort
qar tan sapcha de schermir
qe a la mort pusca gandir,
qe non gard agur ni sort,
ni dreit, ni mesura, ni tort,
q'aisi tost non prenda l meillor
com fa l sordeior.
Pero neguns hom per nul plait
non puosc gardar del soi trait.
On ias mais un conort:
qe hom pens en Deu servir,
e qe s gard de faillir
mentr'om vais vas la mort,
qar passar nus conven al port
on tutz passan a dolor,
e rei e emperador,
e la trob hom a traisat
el ben e l ma qe hom a fait.
Pregheu, Deu, per sa dolsor,
qe n'esgard de mortal agaiz
tro l seu plaser aiam faiç.
Folchet.
Luçenç, larc et arditz a drez amoros
era, qan vei lo gais termin et gentz,
qe fai la flors espanditz per la plagna.
El rosignol chanta iosta verç fuoil,
ma eu non am son douç chant si com suoil,
pois mi dons plaiz qe toç bens mi soffragna.
Pero ben sai qe dreitz es e rasos,
q'es cels q'es francs et humils et plasenz
sia plus mals d'autrom et plus felos,
qan no il ten pro merces ni çausimen.
E pois mi dons m'è selvagia et estraigna,
leu pot trobar a me mal et orgoill.
Mas leis non cal si m perd, per qe non voill
Plus de s'amor,
ni a cor qe m'en plaigna.
Non dic eu ges qe toz temps si eus non fos,
e non feçes tot son comandamenç,
sol qe non fos sos cors tant orgoillos,
mas si tot s'es bona et bella et plaçenz,
franc et gentils et d'avinent [carta 17v] compagna,
ia non aura si no l vol tot qan voill,
ai los qe m val si eu l'am o si men tuoil,
qi fai semblan qe rens de mi no il tagna.
Totz mal menaiç for ieu, si çels et bons,
franc et humils et de toç en ians bros,
e s'aubla entrels desconoisenç,
cobrir mon ioi qe fals cui deu contragna.
No me nesso de vostramor gangoill,
so si m volges la gençer qe s despuoill,
ia non ferai fencha, ni gran ni lagna.
Pero me stau marritz et consiros,
car anc l'amei, ni failli tan mon sens,
qar per un ioi don no soi poderos,
soan ai lors, totz autres çausimenz,
aisi no m sai conseil a covire magna,
s'autra non am et ella desacoill.
Fols es qi, qe totz q'an veçon sei oill,
ni qi pert trop so qe non gaçagna.
Amors, loncs temps ai estat en bretagna
e faiz pechat, qar me mostraz orgoill
si eu plus qe totz la ul n'amador vos voill,
ni mais vos ames dreitz, doncs qe m'en plagna.
Folchet
Pois entremes me soi de far gaia chanson,
ben dei gardar qe faus moç no i entenda,
e s'eu dic ren qe madonna en grat prenda,
ben m'en sera rendut bon gaçerdon,
et auren tort si mos chant non es bos.
Per qe qar il me dona l'art e l geing
e so q'eu fag non dei metre en desdein.
E si tot m'es de semblant orgoillos,
non ai poder qe vas autra m'entenda,
qe l cor e ls oils me mostron qe me renda,
tant m'agradan de sa bella faisos.
E qant eu m'en cug partir mais me pren,
La s'enamor mas denant qe m'aten,
qe m fai tornar vas leis, tant mi destrein.
Anc nuls amans per dons non sofrir,
tan gran dolor ni tan greu malennansa
per mer seus preg qe m digaz tal pesansa,
s'il cor non a qe s mellhur en vers mi,
per qe vengues plus viatz a la fi,
q'assatz val [carta 18r] mais morri al meu senblan.
Qe toz temps vivre a pena et ab afan.
Loinh m'es des oill mas del cor m'es tant pres
s'ela per cui soen plang et sospir
et on plus n'ai d'afan et de martir,
dobla l'amor et creis et nais ades.
E qar son sieus non qe m'en guanses,
si m'es tant en l'ensenhament,
per qe ai respeit qe n'aurai iausiment.
Cansonetta, vaiten tot dreit cami,
vas a mi dons en cui ai m'esperansa,
e digaç li q'aia qal qe menbransa
de mi qe l'am sens enian ab cor fi,
q'anc per ma fe da l'ora q'eu la vi,
non mi mudei, nin cangei mon talan,
ans l'am ades e la dopt e la blan.
Folchet de roman.
Qan cuit chantar, eu plaing et plor
per ço qe vei es devenir,
qa per pauc non muer de dolor,
qant en mon cor pens et consir
la perda e l gran dampnage
q'a pres cortesia et solaz.
Qar se de servir vos m'eschaz,
nius donaz allegrage,
il diran q'eus es fols provaz
si de tot ioi non vos laissaz.
Tornaç es en pauc de valor
la segles qi l ver en vol dir,
e il clerge son ia li peior,
qi degran los bes mantenir,
ez an un tal usage
Qe mais aman guerras qe paz,
tant lor plais maleça et pechaz:
per primer passage,
m'en valria esser passaz,
qe l mais de qant vei me desplaz.
E son vers lor meçeis traior,
le mais dels rics per qe ls air,
q il ant oilç on non a lugor,
q'en re non sabont avenir
qe sia d'agradage,
q'aisi ls ei sorba cobeitaz,
e ni anç et fina malvestaz
qe de struch an parage,
e per aqels pert sas clartaz,
preç et valors et leialtaz.
Ben volgra agessen un senior
ab tant de poder et d'allor, [carta 18v]
q'al avols tolgues la richor
e no il laisses terra tenir,
e dones l'eritage
a tal qi fos pros et preisaz,
q'ìaissi fo el segles comenhaz,
e no i gardes linage.
e mudes hom los rics malvaç,
si com fai prior et abaz.
Ar prec al bon emperador
qi s'es croisaz per Deu servir,
qe mueva ab força et ab vigor
ves la terra on Deus volc morir,
e mes son cor en gage
per nos, en fo en croiz levaz
et es tot hom desesperaz,
qi no i a ferm corage.
qi ve com el fo clavellaz
per nos et battuz et nafraz.
Tuit deurian aver paor
qar melç no li sa bon grazer
zo q'el sofre per nostr'amor,
q'el receup mort per mort aucir,
tan volc nostr'homenage
per qe so de honora naz.
toz hom qe l fervira croçaz
ni fara l seu viage,
q'anc puols q'el fo deseretaz
non ac honor crestiendaz.
Emperaire, si be us pensaz,
com Deus fai vostra voluntaz,
mout haurez bon corage,
q'el val et es vers ço sapchaz.
qe vos cobrez sos heritaz.
Seruentes, Mon Cenis passaz
e anoth del Carret digaz,
q e us tramettet per message,
qez an lai on Iesus fo naz
puois er sos bons preç coronaç.
Folchet de roman seruentes.
Ma bella donna, per vos de esser gais,
q'al departir me dones un dolç bais,
tan dolçamen lo cor del cors me trais
lo cor aves, donna, q'eu la vos lais
per tal conven q'eu nol voil cobrar mais,
qe meill no pres a Raol de Cambrais, [carta 19r]
ni a Flori, qan poget el palais,
com feç a mi, qar soi fins et verais,
ma bella donna.
A vos me vallia Deu,
qe mil aitans son meil vostre qe meu.
Obedient plus qe serf ni iudeu,
e de vos teng mon aluoc et mon feu,
e null trabaill non pot esser greu,
sol q'a vos plaça, anç mes plaçens et leu.
E morrai tot aissi, com fes n'Andreu,
e valgra mais pagues mort vint romeu,
ma bella donna.
Ia vos am eu tan fort;
se no vos ai vencuz, soi a mal post,
q'eu ai ben vist et coneguç en sort
q'en breu de temp m'auran li sospir mort
si eu ab vos en chambra non deport.
Ha, dolça res, vostre cor sia cort,
qe ren sen vos no me poi dar conort,
se n'aisi mor, pechat n'aurez, et tort,
ma bella donna.
No me laissaç morir,
qe mil aitant vos am q'eu non sai dir,
qe nulla ren non am tan ne desir,
com eu faz vos per cui plaing et sospir.
Lo danç er vostre se n'aissim faiz languir,
qar plus vos vei, mais vos ve embelir.
Nafrat m'avez, non sai tan de schermir
ab dolç esgard et ab genç acoillir,
ma bella donna.
De vos soi enveios:
sabeç per qe qar es valenz et pros,
e ges parlant et d'avinent respos,
q'anc non vos ne qe non si amoros,
qe Deus vos de cors ab bella faiços
e ia no us pes sen soi un pauc gelos;
e per amor fu vencuz Salamos,
aissi soi eu cortesa res per vos,
ma bella donna.
[carta 19v]
Folchet de roman.
Donna, eu pren comiat de vos,
ez anc non sui plus angoissos
com soi de vostra departia,
e comant vos a Deu, amia
per cui mos cors languis et font,
qe mais vos am qe rem del mont;
qar de puesc qe us parlai ni us vic,
ren del mont tan non m'abelic,
qar neguna tan ben non fai.
tot qant a voill en prez s'eschai,
ni neguna tan ben non di
bels plaçers ni tan gen non ri.
q'ab bel semblan, franc et cortes,
aveç mon cor laçat et pres,
tan qe dal re non pueis pensar
mais de vos servir et amar;
e sen grat seruir vos sabia,
ia mais marriment non auria,
donna, qe ia non voilla Deus,
se meilç non soi vostre qe meus.
Qe la nueit, qan soi en durmiz,
s'en vai a vos mos esperiz,
donna, ar agues eu tan de ben,
qe qan resveil et m'en soven,
per pauc non voil los oilz crebar,
qar s'entremettent del veillar;
e vauc vos per lo leich cerchan,
e qan nos trob reman ploran,
q'eu volria toç temps dormir
q'en sonian vos pogues tenir.
Mas aissi com plaira sia,
q'en vos es ma morç et ma via;
q'autra no me pot aiudar,
vos me podez far o defar.
Q'eu am pro mais per vos morir
Qe per autra dompna guarir;
mas vos n'aurez pechat et tort,
se mais non m'amaz uiu qe mort.
E sai ben qe gran ardimen
faz, dompna, qar en vos m'enten,
qe ben sai c'a mort non s'ataing.
Pero fai sol qi non s'en plaing
al mege qi lo pot guarir;
q'om non se deu laissar morir
qe non faça som mal saber
al mege qi li pot valer,
per q'eu o faz saber a vos,
bella donna valenz et pros,
de cui teing tot qant ai en feu: [carta 20r]
et comandarai vos a Deu
qe senz cor vauc et senz cor veing,
e ses cor ades me sosteing,
qe de cor soi mondes et blos,
bella dompna, vos n'avez dos,
qe vos avez lo meu e l vostre,
e ai ben talen qe vos mostre:
qan preses mon anellet d'or,
mi traisses dinz del cors lo cor,
q'anc pueis en mon poder non so,
anz remas en vostra preiso
e vos per fin'amor enteira,
dompna, mi des vostr'almosneira,
don eus vos rent cinc cenç merces,
q'amorosamen m'avez pres;
e farez peccat a sobrer
s'auciez vostre preisoner,
dompna, mais d'aitam me conort.
q'anc hom non feç tan bella mort
c'om eu farai s'eu mor per vos,
per q'en dei esser mout ioios,
q'eu non cre qe negus fos naz
con tan bel glavi fos navraz
com eu soi, ni ab tan plaçen;
o in vera o viva a vos mi ren,
qe vostre cors non a pareil
en tan qan hom vei lo soleil
qe tan l'avez bel e ben fach
Qe li autre m semblan esser lach,
qe qan vei la gula e la faça,
plus blancha qe neus sobreglaça
e vei lo menton ben assis,
ben cuch esser en paradis;
e qan vei la bocca vermeilla,
q'anc Deus non sap far la pareilla
per baisar ni per rire gen,
ni per enamorar la gen,
a donc soi eu enamoraz,
qe non sai qe dic, ni qe faz,
e qan vei vostras bellas denç,
plus blanchas qe n'es fins argenz,
e vostra color natural,
qe Deus fez qe no i a ren al,
aissi soi d'amor entrerpres.
qe q'un sona non respon ges.
Qan vei vostre bel nas traiz
e l cils gignosez e petiz,
e ls bels oilz rienz en la testa,
de ioi faz dinz mon cor gran festa;
e qan vei lo fron bel e blanc,
tal qe son pareil non vi anc,
e vei los cabeilz genz et sors,
qi reluison plus qe fins ors,
si soi esperduç et pensis, [carta 20v]
qe non sai si soi morz o vis.
Dompna, vos audir mon corage,
mas, si ben voleç el visage
esgardar, lor poreç chausir
Qe us es cella qi m fai murir;
e si esguardaz cals vos e sez,
de qal beutaz et de qal prez,
ni de mi qi soi, ni qan vail,
toç temps vivrai mais ab trebail;
mas non mi deu noire parages
ni riqueza, ni auz lignages,
c'om non deu gardar en amor
gran parage ni gran richor,
q'amors deu esser comunals
pois l'uns es ves l'autre leials,
qar fin amors pren a amic
tant tost lo paubre com lo ric,
e val mais merces qe raços
en amor, ço dis Salamos
per q'eu dei ben trobar merce
en vos, pos mais am qe re.
dompna, tot aissi o fai Deus,
qar qi meilz l'ama meilz es seus.
Donc, pos eu vos am mais e plus,
meilz vos dei aver qe negus;
qe vostr'hom soi e vostre sers,
plus obediens q'uns convers
e s'en amor volez entendre,
non vos devez ves mi defendre
q'encar non façaz plaçer,
se l Deus d'amor es dreiz ni ver;
qe tan vos soi ferms e leials
qe Tristan fo vers Ysout fals
contra mi, e vers Blancha flor
Floris ac cor galiador.
Aves qe vos soi francs et fis,
qe qan truep homen del pais
on vos estaz no il aus parlar
ni m pueis partir, ni m sai lognar,
anç li vauc demandant raços
tant qe lo faz parlar de vos;
e adonc non me pueis tener.
en pes, anz mi ven a chaer,
si qe vergoigna n'ai soven;
chascuns sen vai a perceven,
q'eu non o pueis far desconoisser,
q'uns orbs o poriad conoisser
ke vos m'avez pres et lazat:
e volgra aguesses la mitat
o l terç o l qart del mal q'eu ai,
q'adonc sabriaz co m'estai.
Mas vos, non senteç la dolor
ni l mal qi m ven de fin amor,
ez eu non serai ia mais lez. [carta 21r]
se vos vostra part non sentez
q'adonc sabriaç vos de ver
qe us es cella qi m fai doler;
q'altre mal mi semblavan iuec
tan q'eu senti d'amor lo fuec.
Vers es l'eiaxemples de ramart,
tal se cuida chal far qi s'art;
qar el primer acondamen
me trais pres de vos planamen,
e vos, ab ioi et ab solatz,
mi tendeç en rient un laz
q'eu non gardei tro qe fui pres:
aissi fui d'amor sobre pres.
E pagues mi ben come fol
qan mi meses lo braç al col
e m disses q'eu era primers
amics e seria de rers
e anc vos fos enamorada,
donc fos la veritaz provada
a qe n'agues crebat l'un hueil.
dompna, ben sai q'eu dic orgueil,
mas non m'en devez piez valer,
qe per toç luers vos ai dit ver;
e se m teneç en tal balança,
compainz serai Andreu de França
qe mori per amor s'amia;
e pueis venc tart la repentia,
q'ella s'en repenti mout fort
qar non l'ac eschapa de mort.
Atrestal aventura e de me,
dompna, se no m'aveç merce:
ke, s'en breu temps non m'aiudaz,
mort mi trobarez, ço sapchaz;
e ço es ben veritaz pura,
ke trobem en Sainta Scritura:
qe dompna qe aucit lo seu
a escien, non vei pueis Deu.
Ma bella dompna, se vos plaz,
de mi vos prenda pietaz:
qe mort me podez far caçer
o viv me podez retener,
q'eu soi tot en vostra merce,
far mi podez mal o be;
Ma s'eus prec per vostra franqesa,
qar es del mont la plus cortesa,
la plus plazenz e la plus bella,
e cil qi gençer se cap della,
q'un pauc m'aleugesez mon martire,
qar ren del mon tan non desire
com faz vostre bel cors leial;
qe Deu non sai querre ren al,
dompna, mas qe us meta bon cor,
ves vostre amic qi per vos mor;
q'eu vos dirai qe m'es desie [carta 21v]
per vos c'am mais qe nulla re:
qan men intraz el moster,
si com autres pechaires quer
a Deu perdon de sos pechaz,
ez eu vos or entre mos braz;
q'eu non sai far autra oraçon.
Ans pens tant a vostra faiçon
qe qan eu cuit dir patre nostre,
ez eu dic "dompna tot soi vostre" :
aissi m'avez ensollit
qe Deu e me en entroblit,
pero tant es granz la vertuz
de vos, a cui me soi renduz,
qe se n façiaz d'amor tan
qe me retenguesses baisan,
mos mal traichz q'es peiers qe morz,
devenria iois e deporz
e serian tuit mei sospir
e mei afan e mei desir
tornat en ioi et en dolçor;
qe tals es la força d'Amor
q'uns bens fai oblidar cent mals.
e uns iois cent iras mortals;
ni non sab d'amor ben iausir
qi non sab celar et sofrir,
ni ia non sera benananz
ai non es soffrenz et celanz.
Enaissi cre e o cuit,
e d'aiço sai eu mais qe tuit,
q'e mi non aren mais amors;
q'aisi m faderont tres serors
en aquel'ora q'eu fui naz
qe toz temps fos enamoraz,
c'Amors no s partes ia de me
ni eu d'Amor per nulla re.
d'Amor soi e d'Amor me plai
tot qant ella mi dis ni fai,
q'eu soi faiz per dompna servir,
q'anc res non poch tant abellir.
Mi donz m'autrei, mi donz mi ren,
q'eu nasqi per far son talen,
e vaill a mi Deus et merces,
en s'amor e ma bona fes.
[carta 22r bianca]
[carta 22v bianca]
[carta 23r]
Lensegnament d'arnald
de miroilt.
Raisons es e mesura
mentr'om e l segle dura,
qe aprenda chascus
de cels qe sabon plus
I al sens de Salamon,
ni l sabers de Platon,
ni l'engeinz de Virgili,
d'Omer ni de Porfili,
ni des autres doctors
q'aveç auçit pluisors.
Non fora ren presaz
s'agues e stat celaz,
per q'eu soi en consire:
com pogues far e dire
tal ren qe fas honors
e graçit pels meillors.
Mas ia uns non entenda
q'eu a qest fais mi prenda,
qe l'encrini de folor,
nun tenga per doctor
de saber u'om feng ges;
mais d'aiço q'ai apres
escoltan et veçen,
demandan et auçen,
qe uns non a doctrina
senz autrui disciplina.
Mos sabers non es granz
ves qem tiral talanz
az aprendre et auçir
zo com degues graçir
qe neus lo men apenre,
se nuls es de mi me'n re
de sen et de soiença
segon la conoissença,
q'eu sent, vi, vei ni sai
del segle mostrarai,
com se deu captener
qi bon laus vola aver;
mas ben conven guardar
on a Deu comenzar,
qar senz non es graçiç,
mas per los escherniz.
E si vos non es guaire
e per ço voil retraire.
Al rei cui es Lerida,
cui iois e iovenz guida,
premeiramen mos diç,
si com los ai escriç:
non per tal qe il sofraigna
res qa bon preç ataigna,
mas qar es conoissenz
en toz faiz avinenz
la prec qe mend eu me,
si eu mespren en re.
Qi vol cortesa vida
de menar ni graçida
ab ferm cor e segur,
per ço qe sos preç dur
sapcha dev retener,
onorar et temer,
qar preç e cortesia
senz Deu non [carta 23v] cre che sia,
pueis de totas contradas,
estraignas et privadas
a preiugas de las genz
faiç et captenemenç,
e demant ez enqeira
le ser e la maneira
dels avols e dels pros,
dels malvaz e dels bos
lo mal e l ben apreigna,
lo meilç gart et reteigna;
toç qant les leiz saber
e l ben sol retener.
E pot s'en meilç defendre,
se nuls lo vol reprendre,
ia non aura proeça.
qi non fuiç avoleça,
ni no la pot fugir
qi no la sap chausir,
ni cortes non eria
qi non conois vila,
ni bons se Deus mi sal
qi non conois lo mal,
perço nos d'eu tarçar
d'auçir e d'escoltar.
Nuls hom q'en preç enten
qar pel meu escien
dentrels nescis els faç
pot chausir lo senaç,
tal ren q'a lui er bo
eç a els non ten pro,
qi sap senç e foldaz
meillers nes sos solaz
qar li sens et li ioc
an lor temps et lor loc.
Luin se fan a retraire,
per cels qe sabon faire.
Del segle dic artan,
segon qe m'es semblan,
celui tenga per pro
qi sab guardar saço
de sas ibtas veniar.
Els bens guiçardonar.
c'aitals es sos usages,
E requer o parages
com sia humils als bos.
E als mals orgoillos
mas una re us dirai
segon lo sen q'eu ai:
non an proeça bona
ges tuit cel com raçona
q'entrels desconoissenç
es per avol garenz
proeça for iudiada
e per mainç autriada,
q'anc non saubron qe fos
proeça per raços:
proeças son divisas
e preç de maintas guisas,
las unas son venals,
e las altras cabals;
mas cui qe pes o plaça,
ia no us dirai quel faza;
preç de gab ni du fana
ab proeça certana,
q'ab son don s'asegura
tan com el segle dura.
Qi proeça desira
fols es, si non consira,
don nais ni don soste
qar senz aiço non cre,
qe nuls hom bon preçaia,
qi qe s'encrit ni m braia
per fals raçonador
qi non conois valor
en se, ne en altrui
non es se ben embrui
ges pros cel qa lauçat,
ni avol li blasmat [carta 24r]
dels non voil plus parlar,
mas laserai estar:
los nescis ab lo faz
el pros ab los presaz
e mostrarai als gais
de proeça don nais
qe no(n) nais ni comença
segon autra naisença,
q'inz el cor ço sapchaz
la noiriç volontaz
e no us sia veiaire,
qe fils fos de bon paire.
q'om per pro meravil
se non pareis al fil.
Terra pot hon laissar.
son fil et heretar,
mas preç non aura ia
qi de son cor non la,
perqe preç segnoreia
e par qe far o deia
sobre totas honors,
e n'es caps e colors,
parages d'alta gen,
poders d'aur ni d'argen
no us dara ia bon preç
se ric cor non aveç.
Ric cor se s desmesura
qe d'altre non ai cura:
proeça eis del corage
vens son meillor lignage.
Eç entendez a pres:
pre cui esta en pes
conoisença e sabers
senz largeça e poders
dan on preç per toç temps,
q'il sab aver en sens
E n'a qest çinq sens pliu,
nais proeça et reviv:
conoisença e largeça
son las claus de proeça,
poders n'es la serrailla
e qi gen la barailla
no la sap desfermar
ne pot guaire durar,
per qe l senz i conven,
qe las claus gard e ten
sabers ni messagers
cortes et placenters
qe diç plaçers e fai,
lai on ve qe s'eschai
senz a qe si cinc non vei
emperador ni rei,
duc, conte ni baro,
ni nuil altre home pro
cui preç pusca durar,
se be us fau raçonar
li flac ric de parage
sofrachos de corage
fan dir a lor privaç
per vertat sapiaç.
Mos seinor, foro pros,
ab q'els poders i fas
A qesz raçonamen
es uns devinamenz:
E a mi non lor val
segnor, se Deus mi sal,
ni ia nols encreirai,
qar conosc ben e sai
q'auc sempre so ezer
qe toz pros hom conquer
ab sen e ab saber
e ab bon cor poder.
Pero ges eu non dic,
qe cel qi an cor ric
poschan far tota via
tot qan ben estaria;
mas qi tan qan pot fai
deço qa preç s'eschai
de qalqe poder sia,
pros es senes faillia;
pero non entendaz. [carta 24v]
Qe a toz los presaz,
autrei proeça enteira
per neguna maneira
en cort non adiria,
qar sai q'eu failliria
preç ia e honors
de diversas lauçors;
mas tot cels qi prez an,
nul ei ges d'un semblan.
Li chavaler an preç,
si c'om auçir podez
li un son bon guerrer,
li autre bon conducher;
li un an preç de servir,
li autre de gent guarnir;
li un an preç de donar,
l'autre de bon estar;
li un son bon chavaler,
li autre en cort plaçenter.
Cist aibs qe us ai com itat,
son greu eu sens trobat
mas qi mais n'a ab se,
mais de bon preç rete.
E qi negun non a,
si ia pueis li rema
le noms de chavaler
no l tenc per dreiturer.
Las donnas eissamen
an preç diversamen:
las unas de belleça,
las autras de proeça;
las unas son placenz,
las autras conoisenç;
las unas gent parlanç,
las autras benestanz;
a dompnas ço sapchaç,
esta molt gent beltaz.
E sobre tot l'agença
sabers e conoisença.
E sapcha quec honrar
segn qe tain a far.
E il clerc per cui anc se
sab hom lo mal el be,
an preç cil cui s'eschai,
segon qe us dirai:
li un de bona clerçia,
li autre de cortesia;
li un de gen parlar,
li autre de rics faiz far;
ez en aissi seignors
son diversas lauçors
donadas a chascun.
Mas non ni a negun,
donna ni chaualer
ia celar no us o quer,
ni clerc ço m'es veiaire
don hom puescha retraire,
per aisi del tot fi;
q'on no i trob qe chasti,
q'aisi o de part natura,
graçia e aventura,
los dons entre las genç
non es uns tan valenz
el segle, ni tan pros,
ni tant aventuros
de qalqe poder sia,
q'en alcuna partia
de lauçor no il sofraigna
tal ren don se complaigna.
Mas ia li plus preçat
non men sapchant mal grat,
ni non s'en desesper
qi bon laus vol aver,
qar qi mais diz e fai
de ço q'a preç eschai
pro es aventuros
se meiller es dels pros
vers es ço auch retraire,
qe'l temps del primer paire
des qe cregon las genz [carta 25r]
per bons entendemenz
e l' egron poestaz,
per qe entrels fos paç
e franqeça e mesura
e merces e dreitura
maior men q'en altrui
mas sera non destrui
chascuns e non auçi
aicel qe son veçi
non cuida esser presaz,
tant es desmesuraz
lo segles deschausiç,
dessebraç et partiç
de sen e de proeça,
e mesclaç ab maleça.
Eu o plain per ioven,
per lo destric q'ei pren
mas qe non faz per vie,
q'a mi non grava re
s'el segles se deschai:
non puesc mover esmai
de ço qe veia far
ab tan qe Deus mi guar.
Ma dolça domna cara,
qe m cap della einguara
de tot altre consir
mais de leis obedir.
Pros domna e valenz,
cortesa et avinenz,
se n ren ai conoisença
la vostra sovinença,
qe m'es d'envei escrima
l'am, donna, e l'ama prima
per q'eu de toç mos bes
vos rent laus et merces;
eus o graçisc ades,
qar m'es al cor plus pres.
Arnauld de miroilt.
Domna, genser q'eu non sai dir
per cui soven plaing e sospir
lo vostr amics, fins et leials,
assaz podeç entendre qals,
mand e tramet saluz a vos;
mas a sos obs n'e sofraitos.
ia mais saluz ni autre be
non aura, si per vos no il ue.
dompna lonc temps a q'eu desir
qe us diga o vos faça dir
mon pensamen et mon corage
per un meteis o per message
mas per message non aus ges
tal paor ai no us desplagues
anç o diria eu metes
mas tan soi d'amor entrepres
qan remir vostra gran beutat,
tot m'oblit qant eu ai pensat
message us trametrai fiçel,
breu sagellat de mon anel
non sai message plus cortes,
ni qe meilz celes totas res. [carta 25v]
Cest conseil m'a donat Amors
a cui deman soven socors
Amors m'a comandat escrire
zo q'ab la boca non aus dire,
e non puesc far esdit ni ganda
d'aiço q'Amors vol e comanda.
Er auiaz, dompna, s'a vos plai,
ço qe mon breus vos dira lai.
cortesa dompna conoisenz,
de bons saluz a totas genz
a presa de tot benestanz
eu diz en faiz e en semblanç
la cortesia e la beutaz
e l genz parlars e l bels solaz,
L'ensegnamenz e la valors
e l genç cors e la fresca colors
lo bels ris, l'esgarz amoros
e il autre benestan de vos
li bon faich e il dich agradiu
me fan si noit et iorn pensiu.
Ioi ni deport non puesc aver
non pueis aver ioi ni deport
periz sai si non traiz a port.
q'en lonc esper e l greu sospir
e l trop veillars e l pauc dormir
e l desiners de veçer vos
me tenon si l cor angoissos
cen veç prec Deu la nueit e l ior
qe m don la mort o vostr'amor.
Dompna, si m don vostr'amor Deus,
cen tanz soi meilz vostre qe meus.
Qar de vos sai, dompna, q'em ven
tot qant eu faz ni dic de ben
e de vos ai l'ensegnament
e tot qant sai far d'avinent.
Lo primer iorn, dompna, qe us vi,
m'entret al cor vostr'amor si
q'un foc m'aveç lainç asis
q'anc non mermet, pueis fo empris:
focs d'amor es qart et destreing
qe vins ni aigua no l desteing
pueis fo emprens anc non esteis.
de ior en autre doble e creis
e qan soi de vos plus loignanz
e l creis e dobla treis aitanz
q'eu vos vei, dompna, ni us remir,
son sans et sals mon escien
per q'eu sai ben qe fail e men
Lo reprochiers qe hom dir sol,
Qe oilz non veçon, cor non dol
lo cors m'en dol, dompna, per ver
qar no us podon mei oil veçer; [carta 26r]
mas del veçer conseill non sai
pero mos cors qe remas lai
lo primer iorn qe anc vos vi
anc pueis de vos non se parti
non se parti de vos un iorn
ab vos soiorna nueit e iorn
ab vos esta, ou q'eu me steia.
la nueit e l iorn ab vos dompneia
ges d'autr'afar pensar non leiz
e non s'es deve maintas veiz
qan cuit entendre en autras res
de vos ai message cortes
mon cor, q'es lai vostr'ostagiers:
me ven de vos çai messagers
qe m diz e m remembra e m retrai
vostre gen cors coint e gai
las vostras bellas souras cris,
e l fronz plus blancs qe flor de lis,
los vostres oilz clars et rienz
e l nas q'es dreiz e ben scenz
la tendra face e la color
blancha e vermeilla plus qe flor
petita bocha, bellas denz
plus claras q'esmeraz argenz,
menton e guola e petrina
plus blanc qe neus ni flors de spina
las vostras bellas blanchas mans
as loncs granz grailes e plans
e la vostra bella faiçon
ou non aren de mespreison.
e l vostres guabs, plaçenz e bos
e l genz solaz e l francs respos
e l bel semlblan qe m fer al prin
con se devenc q'am don nos vim.
can çom remembral cor e m daz
adonc reman si esbahiz,
non sai ou vac, ni don me venc;
meraveil me car me sostenc
qa l cor me failh e la colors
si m destreing, dompna, vostr'amors
tot ior suffert ai tal batailla;
mas la nuit trauc peior trabailla,
qar qant eu soi anaz iaçer
eu cuid alcun repaus aver
e il compaignon dormon trestuit
qe nuls non fai noisa ni bruit
adonc me torn e m vol e m vir,
pens e repens e pueis sospir
soven me la vi en scenz
e pueis me retorn en iaçenz
e colc me sus mon braz destre
non sai si m soi sus el senestre
descobre mi si doucamenz
pueis me recobri bellamenz. [carta 26v]
E qan me soi pro trabaillaz,
eu get de fors am dos mos braz
la faç el cor e l oilz enclis.
las mans iontas vas lo pais
ou eu sai, dompna, qe vos es
faç la raçon q'auçir podes;
ai bella do mpna benestanz,
se ia veira est fin amanz
a son viven ni l iorn ni l ser
qe per celat o per leçer
vostre gen cors coind e preçan
entre mos braç remir baisan
oils e bocha tan dolçamen
q'un dolç baisar façam dels cen
e dens del ior blasmar me lais
ar ai trop dich mas non puesc mais
qar sol una veç ai parlat
ço qe l cor ai mil veç pensat
ar ai trop dich non pueis plus dir:
claus son mos oils, faç un sospir
en sospiranz vac endormiz
a donc sen va mos esperiz
tot dreitament, domna, vas vos
de cui veçer es cobeitos.
Tot en aissi com eu desir
la nueich e l iorn, qan m'o consir,
a son talent ab vos dompneia,
abraça e baisa e maneia
sol q'en aissi dures mon sons
non volri esser reis ni cons,
ni Rodocesta ni Biblis
Blanchaflors ni Samiramis
Tibes, ne Yda ni Elena
ni Antigona ni Esmena
ni bel Yseut ab lo pel blai
non agron la meitat de ioi
qant il eran ab lor amis
com eu ab vos, ço mes amis;
per la douçor faz un sospir
pueis qan me ven a l'esperir
obri mos oilz esnelamen
gard çai et lai tot bellamen
trobar vos cuit, dompna, lonc mei
mas non vos trob, ni non vos vei
clauçi mos oilz (et) torn ma chera,
las mans iontas d'aital mainera
si ia m poiria endormir.
Mas ges no i puesc esderuenir:
anç torn en eussa la batailla
d'amor, qi m'a mes en trabailla.
Domna, non sai lo centen dire
de las penas ni del martire,
del pantais ni de la dolor
q'eu trac, dompna, per vostr'amor. [carta 27r]
toz vius per vos art et aflam,
mas per merce, domna, us reclam
qe m perdones, s'eu fail ni pec:
auiaz e entendeç ces prec
dompna, la gençer criatura
qe formes anc el mon natura
gençer q'eu non puesc dir ne sai:
plus bella qe bel iorn de Mai,
soleilh de vern, ombra de stiu
rosa de mai plueia d'Abriu
flors de beltat, mirailh d'amor
claus de bon preç e scrinz d'onor.
Mans de dompnei, caps de ioven
cim et raiç d'ensegnamen,
cambra de ioi, locs de dompnei;
Dompna, mans iontas soi leialmenz
e pueis vostre soi leialmenz
vencha us merces e chausimenz,
qem retenguas a servidor
e prometteç me vostr'amor
de plus no us prec ni no s conve
mas tot sia en vostra merce,
q'aisi m lais deus d'amor iauçir.
Mais am de vos sol un desir
o l'esperança o long esper
qe de nulla autra son iacer.
E pueis de mi vos faç liança,
promettez me bona esperança:
de la promessa aurai confort,
e bon respit tro c'a la mort.
Mais voil en bon respech morir,
non faz desesperaz languir.
Dompna, no us aus de plus preiar,
mas Deus vos salf et Deus vos gar,
se us plaz rendez mi mos saluz,
qar per amor soi si vencuz,
venchaus per mi cortesamenz
Amors, qe totas chausas venz.
Dompna.
Arnald de miroilt.
Tant m'abellis e m plaz
iovens e amistaz,
cui per iasse m'autrei
nul autra re non vei
don aia soing ni cura,
q'aitals es ma ventura.
Pero la manentia
q'eu ai de druderia
es mos maier tesors,
e fes e verais cors,
e ma bona esperança,
don, si Dieus m'o enansa,
crei qe vencha al plus;
ch'aisi o fai chascus
qi s vol d'amor iauçir. [carta 27v]
Ubs l'es sapcha sofrir
las penas e ls afans,
las iras e ls bobans,
l'orgoill e l spaven,
q'amors mostra soen,
e ll vet e ll escondig
no sio e mal es rig
ab gen sofrir en paz
esta l'orgoill damnaz
e ab bellas preguieras
en diversas maineras
qi s'entremet d'amar
e ien non sap preguar
enqer so gran damaçe,
q'amors vol encoraçe.
Ardit, cortes et franc,
sol qe non sia estanc;
nulha fola vanansa
retorne en balansa.
Amors m'aiutas saços
a cui non es nuls pros,
ans val mout mais assaz
iois on es mais celaz,
qe pos el es es pars
non es tenguz en cars.
Segon a qest saber,
se dev hom captener:
cel q'amon finament
seguon mon essient.
Mais de me s'en deve,
qe mais am d'autra re,
q'aissi com eu am plus
tem plus fort qe negus,
q'a penas aug cuiar
en mon cor, ni pensar
qe sel'amar mi deing
per q'amors mi destreing,
ans n'ai lonc temps de sert
mon deçier cubert,
q'anc no li n fi semblant;
mas des er en avant
conoisca be, se l plai,
qe tant qant eu vivrai,
serai vas leis aclis,
c'ab un amoros ris
qe m feç qan m'esgardet,
m'ubri e m trasforet
mon cor iusqa en mei loc,
a donc me tenc aioc
e paregro m leugier
d'amor li cossier;
mas er son tan cregut
q'aissi m'an destolgut
de nulh autra facenda
No m plaz qe mi entenda,
ni se tot me volia
entendre no i poiria;
q'ades tenc en corage
lo donç e l bel estage
qe se la sab aver,
qe m'a en so poder
on es tota ma fortz,
ma vida e ma mortz.
La vida i es, se lh plaz,
a far sas volentatz;
ma retengut per ceu
qe u lh vir e lh don a feu
qe ia no pens ni fassa;
mas so qe a leis plassa,
bella donna corteça,
ensenhada e apreça
la vostra grans beutaz,
e l deport e l solaz
don aveç entier laus,
mi fan tener enclaus
ins el cor un desir
don m'avenra morir,
se no us en pren merces. [carta 28r]
A dousa franca res,
per vos art e aflam,
tan de bon cor vos am;
e se merces no m val
ab vos, ia mais non cal
qe m'esforce de viure;
qe non poria escriuire
Uns clers a son viven
lo mals q'eu per vos sen:
ni non crei qe l pogues
mais sufrir nulla res.
Mas Amors mi fai creire
ae ies no m dei recreire
d'amar vos a ma vida,
qe us es tant echernida
e pros e conoichens,
pera us en chausimens
de mi e pietaz.
For aissi soi lassaz
e pres de vostr'amor,
Domna, per gran dousor
vos voill merce clamar;
si no m degnaz amar,
consentez me qe us am.
Per gran merce us o clam,
c'ab sola bella semblansa
mi podez de speransa
de so q'eu plus deçir.
Lonc temps suau noirir,
qe mais am, fe qe us dei,
domna, con que m n'estei,
de vos lo bon esper
qe d'autra tot aver.
Qe, si Deus mi secora,
pueis vos vi nulh ora
no s pos de vos partir
mos cors, don vos remir
en pensan, car estiers
no puesc ke volentiers.
Vos vira de mos oils,
ies no m'o tolg orgoils,
mas failh mon ochaiços,
domna, maintas saços
qe non posc venir lai,
on vostre cors estai.
Pero, domna, on k'eu m sia,
vos m'aves en bailia,
aisi ses part d'autrui;
no fez ren Dieus ab cui
vos m'aiaz a devire.
No us me pot contradire
negun autr amistaz.
q'anc, domna, ço sapchaz,
non fo neguns amans
qe tant be ses engans
ames com eu am uos:
Neih, Leander, Eros
ni Paris Elenan,
ni Pirramus Titban,
ni Floris Blanchaflor,
q'en traich mainta dolor,
ni Lavina Eneas,
no neich Cleopatras
cel qe fo reis de Tyr
non ac tan ferm desir,
ni crei qe tant ames
lo reis Ociocles
Salamandra tan be,
ni tan per bona fe
ni anc Yseut Tristan,
qe n sofri maint afan,
ni Berenguiers Quendis,
ni Valensa Seguis,
ni, pel me un essien,
Absalon Florissen, [carta 28v]
ni anc Iris ço cre
no amet Biblis re,
avers so q'eu am vos
ni nuls amans q'anc fos
no amet tant s'amia,
ni no crei ke mais sia
cors d'aman tant verais
k'eu, domna, no m'irais
tant dousamen mi seinch
e tan gen mi destreinch
lo vostr'amor e m lassa
no sen mal qe no m plassa.
E donc, dompna, cum er
D'est vostr home qe us quer
uns don que vos li deç?
No us aus dir qe m'amez
ni no ug aug dir aitan
mous se us plaz so semblan,
dompnam podez far be,
e nous greva de re:
e sab q'a pauc d'afan
podez tan fin aman
com eu so retener,
mout o devez voler.
Dompna, no us posc plus dir
qar tot lo mon consir,
mas ben podez mon mal
e ma dolor coral
conoicher et saber.
per q'eu de toz mos bes
vos rent laus e merces,
e us o graçisc ades
q'al cor me staz plus pres.
Arnald de miroilt
Cel cui vos es a l cor plus pres
dompna, preget qe us saludes.
cel qe us amet pos anc vos vi,
ab ranc cor et humil e fi
cel qe autra non pot amar
ni auça vos merce clamar
cel qe languis per vostr'amor
e viu ses ioi e ses baudor
cel qe non pot de vos partir.
mon cor sin sabia mori.
cel qe toz temps vos amara
mais d'autra re tan qan vivra.
cel qe ses vos non pot aver
en est segle gaug ni plaçer,
cel qe no sap conseill de se
se ab vos non troba merce
vos saluda, e vostra lauçor,
vostra beutat, vostra valor,
vostre solaz, vostre parlar,
vostr'aculliir e vostr onrar
vostre preç, vostr'ensegnamen
vostre saber e vostre sen
vostre gen cors e vostre dolç ris
vostra terra, vostre pais,
mas l'orgoill q'aveç vas lui. [carta 29r]
volgra ben aesez vas autrui
qe l'orgueils, domna, e lo spavens,
qe l feces l'hes tals masrimens
qanc puich no ac ioi ni conort
ni sab en cel guisas deport
mas lo meillor conort ke n'a.
es qar sab qe per vos morra.
e plaiz li mais morir per vos
qe per autra viure ioios;
morir li plaz, qar o volez.
qel non o volgra ies isez,
anz volgra viure si us plages
e si no us plaz non o voles
qel no vol re qe non voillaz
mas una re don es forçaz
qar vos ama tan de bon cor
qe deçiran languis e mor:
el nes forsaz e forsan vos,
aison es tota la chaiços
per quens pot vas vos raçonar
seras fai qe us torn a pesar
qar hom, dai so don es forsaz
non deu esser on chaiçonaz
pero tant es grans vostre prez
raços es tot qant vos volez
mas qar no us ama e no us sab bo
sol per a qesta ochaiso,
Si us plaz lo devez be voler
mas una re devez saber
qe a locs ai guardar raços
e qi la sec maintas saços
non es cortesia ni sens,
dompna cortesa e avinens,
no us fassa raços oblidar:
raços part maintas res de re
qe merces cossent e rete
raços es esquiva e cozens,
merces es doussa e plaçens
raços s'iraih, merces blandih;
raços destrui, merces nairih;
raços regarda ab orgoilh,
de merce son humil sei oilh;
en raço agran re de fel,
en merce no are mas mel;
soven se tol raços amix,
merces pladei als e nemix;
raços auci per iudiamen,
merces aduz a salvamen;
maintas vez iudia raços mort,
qe merces perdona lo tort;
doncs, domna, vailla mai merces
per qe m semblera si us plagues,
qe m degues mais ab vos valer [carta 29v]
merces qe raços don tener
bella domna, cortez e pros,
ab gai semblan e amoros
ab toç bos fags c'us meins non es,
perqe no us pren de mi merces
qe ia ses vos ioi non aurai,
ni nulh conseilh de mi no sai;
si merces per son chausimen,
el vostre ric cor non dechen
qe us fassa humilitat aver
vas mi, cui res non pot valer
en est segle, si vos in faillez.
mas qar es tan grans vostre prez,
e l parages e la ricors,
tem qe nos mals ni mas dolors
no vengua de nans vostr oils.
e ques o defenda orgoils.
mas ab Dieu, q'es senher de nos,
dreituriers, humils, cars e bos;
val lo bos cor e l iens preiar,
e merces et humiliar
mais qe riqeça ni avers
per qe m par qe mesura fos,
s'eu anc re non forfi vas vos,
mas qar vos am de cor verai.
on plus coralmen posc ni sai,
e us tehin sobre tot qant es car
q'ab vos degues merce trobar,
q'una re us posc iurar en ver:
si m lais Deus far vostre plaçer,
qe non aveç tan bon amic
en tot lo mon paubre ni ric,
qe feçes de tan bon talen
tot lo vostre comandamen
com eu farei e totas vez
e tem qe ia be nom farez.
Bona domna, qans mi faiz mal,
en sofri dolor tan mortal
qe in vostre faiz ab peiz de mort.
E s'i pogesseç aver tort,
ni blasme de neguna re:
tort e pechat agraz de me,
qar si vos al comensamen
q'eu vos mostrei cubertamen,
cum vos amava mais qe re,
si qe vos conogues be,
non sofridez qe n diches plus,
e us tenga mon fin cor reclus,
e amera vos a rescos.
aissi qe ia re non saubratz
e non perderal bel solatz;
ni ls plaçers ni ls cortes respos, [carta 30r]
Per qe s part benvolens de vos,
chascus qe con ve segon qe ses
ab grat, ab laus e ab merces,
nuls hom no us ve no us sia amix,
tant es vostre preç, cars e rix
mas a mi es qar vos am plus,
vostre solatz esquius e brus,
e a toz autres plaçentiers:
per qe m'agra, donna, mestiers
q'aitals trebails non avengues,
mas era sai be qe vers es
tal se cuia calsar qe sart
q'eu non cuiera qe lo qart.
me destreiches per vos amors,
lo iorn qe m feiz vostra valors,
e l parages e la beutaz
ublidar autras amistaz,
delor en sa, si m vailla Dieus,
ai estat meilhs vostre qe meus,
de bon cor e de bon talen,
De bon talen e de bon sen
per tot vostre prez enansar,
totas saços qe s tainh a far;
e so merces non val ab vos,
tris e marriz e vergoignos,
lais chant e deport e solaz,
e no posc mai ioi mantener,
si a vos no ven a plaçer.
devez iurar plus pres de me
Los oils d'amor e de merce;
ma sperança, mon cor e me,
Laih tot en la vostra merce.
Arnald de miroilt.
Si com li peis an en l'aigua lor vida,
l'ai eu en ioi e toç temps l'aurai,
q'Amor m'a fait en tal domna iausir,
don viu gaudent sol del desir q'eu n'ai,
tant es valens qe, qan ben me consir,
m'en ais orgoill e m creis humilitaz;
e, si m ten ioinç amor e ioi e amb dos,
qe ren no i perd mesura ni raços.
Tot autre ioi desconois et oblida
qi vei seu cors, coind et cortes e gai
q'en aissi sab d'avinent far e dir
ab purs plaçer tot so q'il dic ni fai,
q'hom no m pot mal dir senes mentir;
q'en leis [carta 30v] es preç, honor, senç et beltaz,
e si non val son gent cors amoros,
Amor n'a tort, qi m'en fai enveios.
Bona do(m)na de toz bons aibs complida,
tant es valens per la meillors q'eu sai,
mais am de vos lo talens e l desir
qe d'aur'aver tot ço q'a drut s'eschai;
de tant n'ai pro qar tem el plus faillir,
pero non soi del tot desesperaz,
q'en richas cort ai vist maintas saços
paubr enrichir e recebre gens dos.
Vers lo pais, pros domna e ischirnida,
repaus mos oils ol voste cors estai,
e qan de vos plus pres no m poisc aisir,
tenc vos al cor ades e consir sai
vostre bels cors cortes qe m faii languir,
e l gent parlar e l deport e l solaz,
lo preç, e l sen e la beltaz de vos,
donc pois vos vi non fui anc oblidos.
Donna, cui preç et iois et iovenz guida,
ia no m'ameç, toz temps vos amerai,
q'Amor o vol, vers cui no m posc gandir;
e qar conoisc qe us ai fin cor verai,
mostran de vos de tal guisa iausir,
pensan vos bais e us manei e us embraz:
a qest domneis m'es dolç e car e bos,
e no l mi pod vedar negun gelos.
Mon gens vonquis, ioi e preç e solaz,
vos tenon guai vostre cors e ioios,
per c'hom no vos vei qi non saçaut de vos.
Vers mon franches voill qe s'and ma chansos,
qar es adreitz e larg e amoros.
Arnald de miroilt
La gran beutatz e l fins ensegnamenç,
e l verais pres a las bonas lausors
e l cortez diç ab la fresca colors
qe son en vos, bona domna valenz,
me don geing q'eu chant et essiença,
ma granç paors m'ou tol e gran temença,
q'eu non aus [carta 31r] dir, domna, q'eu chant de vos
e non sai ren si m'es o danz o pros.
Eu vos am, domna, tan celadamenz
qe non osa mas chant eu et Amors
ni vos e il sa, tan granç sobre temors
m'ou tol ades q'eu non aus far parvenz;
tal paor ai q'ira e malvolença
nom portasses, qar eu ai entendença
e pos mon cor no us aus dira rescos,
pregar vos ai sevals en ma chansos.
Aissi vos rend, pros domna conoisenç,
mon cor ni ia no l virerai aillors,
e vos faz mi qan vos plaira, secors,
q'eu vos serai de tot mon mal sofrenç,
tro conoiscaz ma fina ben voilença,
bona domna, aiaz en conoisença
e no m siaz de semblant orgoillos,
a mi, q'i soi lials e amoros.
Ia non serai vencuz ni recredenz
de vos amar, sia sens o folors;
qar s'eu follei per vos, mas m'es d'amors,
qe s'ab autra m'abo(n)dona mon senç,
e si ricors me tol vostra valença,
per merçe, prec q'umilitaç vos vença,
se va us d'aitan, domna genser qanc fos,
qe l mon servis vos plaça e sia bos.
Genser domna q'anc fos de nulla genz,
e la meiller de totas la meillors,
per vos morrai c'hom dis ades paors
s'en vos non trau merçe e iausimenç.
Bona domna, aiaz en sovinença
al cor, ni ia no me façaz parvenza
tro conoiscaz qe ben sia raiços
q'in es qalqe ric ghierdos.
Bella, guarda saber e conoisença,
vos do(n) engein sobre totas valença,
per q'eu retrai vostre prez cabaillos
al meilç q'eu sai a mas humil chansos.
Arnald de miroilt.
La franca captenensa
q'eu non posc oblidar,
e l dolors e l'esgar
e l semblan q'e us vi far
me fan, domna valen, [carta 31v]
meillor qe non aus dir,
dinc dels cors consirar;
e si per mi no us venz
Amors e iausimenz,
tem qe m'er a morir.
Sens gein e sens fallensa
vos am, e ses cor var
al plus c'hom pod pensar;
de tant vos pois forsar
per vostre mandamen.
ai, domna cui desir,
si conoisseç mos par
qe sia fallimenz
qar vos soi benvolenz,
sofreç ma qest faillir.
Tant es de gran valensa,
mais vos am ab cor clar
sens pro merce d'amar,
q'ab autra gadagnar.
El vostr'ensegnamen,
pois non m'en posc partir,
fasa vos humiliar
si q'el vostre cors genç,
amoros et plaisenç,
si no m vol non m'adir.
Domna, per gran temensa
tant vos am e us ten car,
no us aus esters preiar.
Mais plus fai ab honrar
un paubres avinen
qi sab honor graçir
e l bens d'amor celar,
c'uns rics desconoisenç,
cui par qe totas genz
lo deian obedir.
Plus noi ai de plivensa,
ni pois rason trobar
don m'aus asegurar
qe ia m degnaz amar;
mais d'uns mon ferm talen
qe poria avenir;
no m dei desesperar,
qe tals es paoc manenç
qi fa astres e senç
en ran ricor venir.
Genoes, sens faillir,
c'om plus aus demandar
cortes faiç avinenz
de reis o d'autras genç,
lo vostre vei iausir.
Arnald de miroilt.
Mout eran dolç mei consir
e ses tot marrimen,
Qan la bella ab lo cor gen,
humils e franca e de bon aire,
me dis de s'amor estraire,
don ies non pusc partir;
e pos il no m rete,
ni l'aus clamar merce,
tuit solaz mi son e strang,
pos de leis iois me sofrang. [carta 32r]
Donna, si us plagues sufrir
per vostre iausimen,
q'ab mos cors prey humilmen
merceian cum fins amaire,
vos auses mon cor retraire
en loc d'autres iaudir,
vos non costera re
e mi fera gran be;
qe l malates, qan se plang,
si no l val, si s'en refrang.
Dolsa domna cui desir,
per uostrensegnamen,
vostre bel acoilimen,
non vedeç qe m soleç faire;
de plus no us aus pregar gaire,
tan soi espaventaz,
qar es de tan rix plais.
Mas Ouidis et retrais
q'entrels corals amadors
non val parages ni ricors.
Ensegnament e beutaz,
franchesa e gens parlar,
gens acoillir e ondrar,
humils e gaia semblansa
vos fan sobr'autres onransa,
per qe iois e solaz
reviu un vos e nais.
vas qal qepart bi ais,
e no m'o fai dir Amors,
mas vers e vostra valors.
Tant es per toz autreiaz
vostre preç, rix e cars,
tem qe no i val mos laudars;
pero dir puesc ses doptansa
si tot s'es plena la balansa,
qi met de vas l'un laz
sol un gran pesa mais
vas cela part lo fais;
autressi creis vostr honors,
q'aut hom plus en diç laudors.
Arnald de miroilt.
L'ensegnament, el preç e la valors
de vos, domna cui saplei noit e dia,
m'an si mon cors duc de bella paria,
com plus mi doil e chant e m'esbaudi,
e qar amors mostran tan son poders.
vas mi tot sol cui troba plus leial,
no m val esfors contra lei, ni sabers.
E donc domna, vaillam vostre secors,
e venca vos merces e cortesia
anç qe talant del desirer maucia,
de vostre cors, gençers q'el mond estei
q'a l vostre laus dir me sofram leçers,
qar es tar rix vostre pres e tant val,
sobres melliors es auçat et ers.
De ço sai grat als autres trobadors,
q'en son chantars plic chascuns [carta 32v] et afia,
qe sa domna es la genser qe sia,
si tot s'es fals, lors diç lau e mercei,
q'entre lor gabs passa segurs mon vers,
q'uns non conois ni no so cen a mal,
q'aisi chascuns cui gen sia plaçers.
Domna, nos tri, vos et eu et Amors;
saben tot ses autra garentia,
c'als fol convent no s taing qe plus vos dia,
mas vostre soi e per vostre m'autrei,
si es mos cors en vos iont e aers;
de fin amor et de desir coral,
q'en autra part non es ferms mon volers.
Domna valens ab avinenz laudors,
ren de mon cors non teng mas la bailia;
de vos lo teng don tot lo mon terria,
sol ora meus o qar sovent no us vei,
silou vos es contrasta m e l temers,
qar eu mon cor eu vos faison aital,
com eraz lai al plus plasen veders.
Domna ls plaçers, graçis e las honors
e graçirai toz temps si tant viuria,
si tant sofreç q'en bon respec estia,
pos a vos plaz ben sai qe far o dei,
mas, s'eu i mor qe m val mos bos espers?
Si eu breu de mi plus coralment no us cal,
desesperaz me fara non calers.
Arnald de miroilt.
Si m destregnes, domna, vos e Amors,
q'amar no us aus ni no m'en posc estraire:
l'un m'enchauça, l'autre m fai remaner;
l'uns m'enardis, l'autre m fai temer,
preiar no us aus per entendre iaudir;
aissi cum cel q'es naurat a morir,
sap qe mort es e pero si s combat,
vos clam merce ab cor desesperat.
Bona domna, parages e ricor,
on plus aut es et de maier afaire,
deu mais en se d'umilitat aver,
qar ab orgoill non po bon preç chaber,
qi gent no l sa a chausiment cobrir.
Mas poes non puesc de vos amar sofrir,
merce vos clam per vostr'humilitat,
q'en vos trobes qalqe pietat. [carta 33r]
No me nogues vostra richa valor,
q'anc no la pag un iorn plus enanz traire,
pois eu vos vi ab lo sen e l saber
de vostre preç creiser a mon poder,
q'en maint bon loc l'ai diz et faiç audir;
e se us plagues q'el degnesaz graçir,
no us qeria plus de vostr'amistat
e gradiria per gederdon lo grat.
Tot los forfaitz e totas las clamor
qe us mi podes rancurar ni retraire,
es qar m'ausaz abellir ni plaiser
mais d'autra ren q'eu anc pogues veder;
autra ochaison, domna, no m sabeç dir,
mais qar vos sai conoiser et chausir
per la plus fina et ab mais de beutat;
vecç la tort en qe m'aveç trobat.
Vostre gens, vostra fresca color
e l dolç semblan plaisen qe sabeç faire
me vos fan tant desirar e voler
qe mais vos am on plus me desesper,
e faz qe fol qar non m'en sai partir.
Mas qant eu pens qi es q'em fai languir,
consir l'onor et oblit la foldat,
e fug mon sen e seg ma volontat.
Arnald de miroilt.
A grant honor viu, cui ioi es cubiç,
qe da chi mou cortesia e solatz,
ensemhament e freschesa, mesura
e cor d'amar et es fors de servir,
e chausiment, sabers e conoisença
e gens parlars et avinens respos,
e toz bon aibs per ço es gais e pros.
Toz temps er iois per mei covitz e serviz
de mon poder, car tenguz et honraz;
ma sperança i ai mes et ma ventura,
mas qar tant tarç ves lei cui plus desir
n'ai en mon cor vergogna e temença,
no m'en raçon qar no me val raços,
mas chausimenz e merces e perdos. [carta 33v]
Bona domna, cui iois e prez es guiz,
esgard mon cor la vostr'umilitaz
e se m trobaz ver mi nulla falsura,
ia vostre cors non pois ia plus iausir,
nom faça mais de fin iois mantenensa,
qe l nom qe m deç don ab dich amoros
me servis al cor per q'eu son d'enian bros.
Vas on q'eu ueu an, lo cor e le speriz
e se l vostre segno autriaz
e, s'a vos plaz, non gittez a non cura,
si vals d'aitan me podeç enriqir,
sufreç qe us am e si tot nous agença,
non puesc esser de mon cor poderos
se no us am mais de nulla ren qanc fos.
Qar vos enquer, ben i faz qe ardiz,
mais a tot iorn dobla ma volontaz
de ben amar et esmera et meillura.
L'engeing c'amor sol als autres partir
lor vai tollen car i conois fallença,
e dona l mi, qar soi fins, francs et bos,
q'ester, donna, non auser amar uos.
Mon gent consir, Dieu, vos dec conoisença
e toz bons aibs, per q'es tant enneios
e fins et cars vostre preç sobre bos
En Aragon al rei cui iois agença,
tramet mon chant, qar es cortes e pros,
e lai o s taing humils et orgoillos.
Arnaud de miroilt.
Aissi com cel q'am et non es amaz,
ai eu faiz, q'ai amat loniamen
en un sol loc, e ges no m'en repen,
ainz la voil mais amar desesperaz,
qe d'autr aver totas ma volontaz;
e car eu l'am finamen, ses enian,
crei q'ill valt tant per q'eu no i aurai dan.
Ar aviaç per q'eu son conortaz,
qar qi ben serf bon gidardon [carta 34r] aten,
sol qe l servir sia en loc valen,
q'en aissi ert mout meilz gederdonaz
per q'eu me soi del tot a vos donaz,
bella donna, qe d'als non ai talan
mais de servir vostre cors benestan.
Meilz qe no us dic, vos prec qe m'entendaz
qe mais vos am q'eu no us aus far parven,
e no m'en lais mais per dreiz espaven,
qe si m faisia de vos plus privaz,
hom diria q'eu fos enamoraz;
pero vers es q'anc re non ame tan,
mas en dreit d'amor no us aus far lo semblan.
Vos valeç tant qar ben crei qe sapchaz
qar qi plus ama prega plus temen,
e qels qe prec ades ardidamen,
bella donna, ia a qel non credaz,
q'ab enian vai, et sia enianaz,
mas eu soi cel qe temen mor aman,
per q'eu no us prec gaire mais en chantan.
Soven m'aven la noit, qan soi colqaz,
q'eu soi ab vos per semblant en dormen;
adonc estau en tan rix iausimen,
ges non volria esser resiaz,
sol qe m dures a qel plaisen pensaz;
e qant me sveill, cuig morir desiran,
per q'ei volgra aissi dormir un an.
Chascun qe vos ve, donna, sa qe vertaz
qe toz bons aibs aveç complidamen:
en vos pot hom trobar beutat et sen,
preç et valor et tot bon faiz onraz;
per ço endreit vos er maior li pechaç
se l mal eu ai et per vos mor aman,
qe non foria se non valghes aitan.
Se toz non soi avutz aventuraz
d'aiço q'eu ai tenduz loniamen,
et eu per ço non soi desconortaz,
per ço vos prec, bella donna, en chantan,
q'aiaz merce del vostre fin aman. [carta 34v]
Bella donna, sovent sui acordaz
qe us an veder et sovent vau doptan
qe no us plagues per q'eu ni stau aitan.
Segner franceis, qals qe sia baissaz,
de tot bon prez vos anai meilloran,
per dir e far trestoz faiz benestan.
Arnald de miroilt.
Sens ioi non es valors,
ni sens valors honors,
qar ioi adus amors
et amor donna gaia,
e gaieça solaz,
e solaz cortesia;
pero non voil un dia
vivre desconortaz,
q'en eis qan sui iraz
eu chant e me solaz,
cora c'avinent sia.
En ioi ai mon esper,
fin cor e ferm voler,
e ioi non posc aver,
donna, tro q'a vos plaia,
a cui s'om autreiaz
per aital aventura,
q'Amors me n'asegura
e vos m'en esfreidaz;
mas una ren sapchaz,
s'Amor e mi forsaz,
ben es salvag e dura.
Del cor vos mir ades,
e qar no us vei plus pres,
la genser q'anc nosqes,
prec vos qe d'alz no sia.
Bona donna, si us plaz
al vostre prez retraire,
ses ioi de vos mesclaire,
si m ferma volontaz,
q'en autres es baissaz
non fui a le oraz,
pois eu anc vos vi gaire.
Donna, de vos me clam
qe tot ard et aflam,
tant de bon cor vos am.
Ai franca ren verai,
qar tant aut mes poiaz
merçe us clam, donna genta,
colors d'autra beltaz,
qar s'eu orgoill i faz,
la vostr'humilitaz
per merce m'ol consenta.
Iausiment e merce
podeç aver de me,
qe us amerai [carta 35r] iase,
e toz ço qe m'en es gaia,
donna, penrai en paz
aissi com bon sofrire;
qe us am tant e desire,
mais men val un hondraz
la noiz qan soi colqaz,
e us or entre mos braz,
qe d'autre esser iausire.
Arnald de miroilt.
Aissi com cel qe anc non ac consire,
ni volontat, ni cor, ni pensamen
de nulla, pois vos vi, mais de vos,
don ai estat, donna, tan consiros
qe us pogues tan de plaiser far et dire
qe una veiç entrestot mon viven,
vos d'aiço q'eu plus desir servire.
E donc, donna gençer q'el mon servire,
pois aissi soi vostre ses liamen
per iausimen et per honor de vos,
voillaz qe l vostre bel respos
tenga l meo cor plaçen en tal albire,
qe volontaz q'ai del vostre cor gen
ten lo meo cor en angoissos martire.
Vas qal qe par eu an ni m vol ni m vire,
bona donna, tan vos am finamen,
mon corage no s pot partir de vos;
anz en dormen me vir maintas saços,
qe ioc, et ri ab vos e n sui iauçire;
pois, qe m re et conosc et sen
qe ren non torn en plainz e m'açire.
Pero plaçenç et douz et ses martire
mes lo mals per lo ben q'eu n'aten,
e si us plagues q'eu agues ren de vos,
anz c'om saubes per me qe ren en fos,
sapchaz, donna, qe m laisserai aucire.
Ia Deu non don pois viure loniamen,
qan ia ren fas don vostre cor s'açire.
Mais voill estar toz temps con franc sofrire,
q'anc plus [carta 35v] non posc aver de iauçimen,
c'aia l solaz e l'acoillir de vos,
q'annes preçan çoi et lai en rescos,
qe ges non posc mon corage devire,
q'al mieu albir, qi en dos locs s'enten,
a chascuns engannaire e mentire.
Donna, lo iorn m'auciez mantenen,
qe ia m trobeç en ren mais de ben dire.
Arnald de miroilt.
Lo iorn qe us vi, donna, primeramen,
qant a vos plac qe us mi laisaz veçer,
parti mon cor tot d'autre pensamen,
e foron ferm en vos tuit mei voler,
q'aisi m pausez, donna, en mon cor l'enveia
ab un dolç ris et ab un simple esgar,
mi et qant eis mi feçes oblidar.
Qe l granz beultaz el solatz d'avinen
e l cortes diz e l'amoros plaser
qe sabeç dir m'embleron mon sen,
q'anc pois, donna, no l poc aver;
a vos l'autrei, cui mon fins cors merçeia,
per ennantir vostre prez ab onrar,
a vos mi ren, c'om mielç non pot amar.
E qar vos am, donna, tan finamen,
qe d'aultr'amar no m don Amor poder,
mas ço, donna, q'ab aultra cortei gen,
don cuig de me la gran dolor moer,
pois qant consir de vos, cui ioi sopleia,
tot autre ioi oblit et desempar,
ab vos remaing, cui tenc al cor plus car.
E membre vos, si us plaz, del bon comien
qe me feçes al departir saber,
donc ai mon cor adonc gai et iausen
pel bon respeitz en qe'n man deis tener;
mout n'ai gran ioi, s'era lo mals s'engreia
et aurai, qan vos plaira, encar
bona domna, [carta 36r] qe us vi en l'esperar.
E ges mal traitz non m'en fan espaven,
sol q'eu en cug ma vida aver
de vos, donna, qal començamen;
tuit li mal traig mi son ioi et plaser,
sol per aiço q'anc sai q'amor autreia
qe fins amans deu gran tort perdonar
e gen sufrir maltraitz per gadaing far.
Asi er ia, donna, l'ora q'eu veia
qe per merçe me voillaz tant andrar
qe sol amic me deignaz apelar.
Arnald de miroilt.
Unn guais amoros orgoils
de leis, cui beutatz s'autreia,
plan genser q'anc formes
Amors et per la plus gaia,
e prez per la plus valent,
m'a sayit tot mon coradge,
si q'en paresc als avols orgoillos
e son plus franc et humils als plus pros.
Don mersei lo cor e ls oils,
qar en tan ondrada enveia
lor plac q'en ardir m'auçes;
q'el mon non crei tant ric n'aia
pero noi ac ges d'ondrament
e no i feç vassallage
e si m guerreia lei, qe m feç un respos
tant avinent per q'eu ne viu ioias.
Tant es sobre lauçors
Bella donna, fis capd.
de ric prez ves on qe stia,
m'es ades del cors pres,
q'eu non ai poder m'estraia
d'amar vos a mon vivent,
del vostre senhoradge;
e si no us plaz mos enatz e mos pres,
voldrai me mal, donna, et amarai vos.
Amors, merce, qar acoils
qe paradges te sopleia,
q'eu tem [carta 36v] qen deçesperes;
mas una res m'en apaia
don preç, cor et ardiment,
qe nans c'om tries paradge,
d'on senhorist tant sobre l poderos,
qe qant quer plac fo pois ades raços.
Arnald de miroilt.
Anc vas Amor no m pog res contradire,
pos ben i volc son poder demostrar;
per q'eu non puosc sa verra sol atendre,
q'en sas merces me ren totz domengiers;
e ia mos cors vas leis non er leugiers,
q'anc nuls amans pos lo primer conquis,
ni a qel eis, nol fon de cor plus fis.
D'amar no m feing, ni soi del plus iausire,
mas sol d'aitant q'ab ferm cor et ab clar
a lei d'amant me fai en tal entendre,
don es sos pretz sobr'autres tan entiers;
Ia conqisa non er per me estiers.
si fin Amor, qe a mon cor assis,
lo seu dur cor per força non languis.
Si Dieus volgues sa gran beutat devire,
gran ren pogra d'autras donnas hondrar,
tant qant mars clau ni terras pod estendre,
es lo seus pretz de totz caps e primiers;
et a gran obs lo iorn vi las portiers,
q'avei vas eis, o q'eu tan prim no vis,
qe mos sabers ai paor qe m'aucis.
Bona donna, li plaçer e l dolç rire
e l'avinent respos qe m sabeç far,
m'an si conqis q'ad autra no m puesc rendre;
partira m'en, s'eu pogues, volentiers,
qe l vostre plaiz tem qe m'es sobranciers;
mas en aiso m conort e m'afortis,
qe paradges es vas Amor aclis.
Al ferm voler don vos am e us desire,
donna, m iudiaz, e si me seraus par,
qe us endegnes merces al cor descendre,
no m'o toilla paors de lauçengiers,
qar ia negus no m'er tan plaçentiers
ab prim saber, ni lointas, ni veçis,
pere q'el sia de mon afar devis.
Q'aitant se perd q'un cuida plaçer dire,
ni lausenga per mon cor [carta 37r] devinar;
q'atertant ient o miels m'en sai defendre,
q'eu sai mentir e remaing vertadiers,
tal ver ia q'es fals e mensongiers,
qar qi diz ço per q'Amors s'avilçis,
vas si dons ment e si meteis trais.
Chansoneta, cel cui es Monpesliers,
q'es gais e pros, volgra ben qe t'audis;
mas en abanz vai a mon ient Conqis.
Arnald de miroilt.
Franqesa et noirimenz,
m'adui et chausimen,
q'ades am ses falsura,
quals qe si albes
e voill trop mais ab vos,
bella donna et pros,
totz temps far mon dampnage,
q'ab autra conqeçes,
qar tan grans honors m'es
totz mos mal traiz meilhura.
Tant es ferms mos talenz
en vos, donna valen,
non puesc aver mesura
no us am mas be us pes,
mais d'autra re q'anc fos,
aiso es l'ochaisos
don m'aveç cor salvadge,
e d'aiso, si us plagues,
s'autre tort no us feçes,
non degraz far rancura.
Franca res avinenz,
en cui iois et ioven
e totz bon prez meilhura,
a tort es mespres,
qi tant qant pod es bos,
e plus non qer raços,
e non es de paradge,
sera, cons o marqes,
avols hom mal apres,
es iudiaz per dreitura.
Pros donna conoisenz,
q'en vos es prez e sen
e beutatz fin et pura,
qe natura i mes,
cors gais et orgueillos,
ab semblanz amoros
de ioi d'agradage;
e son en totas res
tuich vostre faich cortes
plus q'autra creatura.
On plus ol vostre cors genz
mi mostrals ni men,
de ç'a segura,
Amors qe m'a pres
m'en fai plus enveios,
e m te vostra faisos
plus preç de mon coradge
e mostra m qe merçes
amainz autres conques;
ve us tota ma ventura
Senher en genoes,
a bon prez non tainh res,
don vos aiaz fraitura.
[carta 37v]
Arnald de miroilt.
Hom diz qe gauz non es senes amor,
mas eu no i trob mas enug e peçansa,
qe anc noi ac ioi qe non costes un plor,
et en aissi dobla ma malannansa,
q'al prim q'eu vi ma donna et il mi,
m'agra ben obs q'adoncs non vis en re.
Anc mais mos oils non foron traidor,
mas eras m'an traid ses desfiansa;
qar m'an traid assaz an traids lor,
q'il en ploran chascun iorn ses doptansa
en pren lo cor et eu lo iorn veniansa,
lo cor dels seus sospirs qe n'an anch se,
et eu del mal et del dan qe m'en ve.
A lor obs an chausit en la gensor
mei oill, e pres segon la lur esmansa,
mas a mos obs çausiron la peior,
pois descobrir non laus ma malenansa;
q'autressi m pues la reina de Fransa
amar, aiso no m pod vedar so cre,
pois non l'enqier, ni laus clamar merçe.
Non esgardez paradge ni ricor,
donna, vas me, mas vostra benestansa,
qar ben podez de bon faire meillor;
et er lo pro meus et vostra l'ondransa,
qar non fai trop qi'ls enansaz enansa,
mas quis humils enansa et soste,
Dieu et amics et bon prez en rete.
[carta 38r bianca]
[carta 38v bianca]
[carta 39r]
Arnald daniel.
Si m fos, Amor, de ioi donar tant larga
com eu ver leis d'aver fin cor e franc,
ia per gran be no m cal de far embarg,
q'eran ten aut qes per me puia e m tomba;
mais qant m'albir con es de preç al som,
molt me n'am mais qar ac l'auçei voler,
q'era sai eu qe mos cors et mos sens
me faran far lor grat rica conquesta.
Per ço, s'eu faz long esper no m'enbarga,
qe tant ric loc me son mes e me stanc,
qab sos bel diz me tindra de ioi larg,
o segrai tant com m'en port a la tomba,
q'eu no soi ges cel qe lais aur per plomb
e pois en leis no s tamh com ren esmer,
tant li serai fins et obediens,
tro de s'amor s'il plaz baisan m'envesta.
Un bon respeit me reven e m descarga,
d'un dolç desir don mi dolon li flanc
qe m padz pren l'afan e l sofri et parg,
pois de beutat son las autras en comba,
qe la genser par q'aia pres un tomb
plus bas de leis qi l'ave et es ver
qe totz bos aibs prez et saber et sens
ren hom ab leis, q'uns non es mens ni testa.
E pos tant val no us cuiez qe s'es pargua,
mos desirers ni ques fort ni semblanc,
qar eu no sai si eus ni me us si men parc,
per sel seinhor qe s mostret en colomba,
qe l mon nom a hom di negun nom;
tant desirers gran benenansa aver,
com eu fas leis et teng a non caler
los enoios, cui dans d'amor es festa.
Va en miels de ben ia non siatz avargua,
q'en vostr'amor me troberez tot blanc,
q'eu non ai cor, ni poder qe m descarg
del ferms volers qe non es par de recomba,
qe qan m'esveilh ni claus los oils de son
a vos m'autrei, qant leu me vauc iacer,
e no us cuies qe s merme mos talens,
non farages q'aral sent en la testa. [carta 39v]
Fals lausengiers, focs la lengua vos argua,
o qe perdaz los oils ab un mal tang!
Qe per vos son estrait caval et marc;
Amor tollez q'a pauc de tot non tomba,
confonda us Dieus qe ia non sabes com:
vos faiz als druz mal dir e vil tener,
malastres es qe us ten desconoiscens
qe pegier es qant hom vos amonesta.
Arnaud a fait et fara lonc atenz,
q'atenden fai pros hom rica conquesta.
Arnald Daniel
AIssi com cel q'a la lebre caçada
or pois la perd et autre la reten,
tot autresi es avengud a me
d'una falsa q'ai loniament amada
e servida de bon cor humilmen,
e qant cuid aver mon iaçimen,
pres soi de ioi e mi mes en soan;
aissi a fes com las lobas o fan.
Mas se raiçons m'en fos a dreit iudiada,
salvas man part en degra eu aver
eu s'amistat don ara non voil re,
qar tal donna via s'amor autreiada,
qe bella es a mos obs per un cen
e val trop mais a laus de tota gen;
fin et leial e senes cor truan
per q'eu l'am mais non fes auda Rolan.
Soven soplei vas la douçe contrada
on il estai e se tot no mi ve,
eu la vei ben en mon cor per ma fe,
qar maintas vez l'aurai sompnas baisada
en ai agud mil plaçers en dormen,
qe del menor ai plus mon cor iauçen,
qant ben me pens, ni men vauc rimembran,
qe s'autra m des tot ço q'a leis deman.
[carta 40r]
Arnald Daniel
Lo ferms volers q'el cor m'intra
no m pod ges betz escorscendre ni ongla
de lauçengier, qe perd per mal dir s'arma;
e qar non l'aus batr'ap ran ni ab verga,
se vals a frau, lai on non aurai honcle,
ni iauçirai ioi en vergier o dins cambra.
Qan mi soven de la cambra,
on a mon dan sai qe neguns non intra,
anç me son tug plus qe fraire ni oncle,
non ai membre non frenisca ni ongla,
plus qe non fai l'enfans denant la verga;
tal paor ai no l sia trop de l'arma.
Del cors Ii fos, non de l'arma,
e consentis m'a selad dins sa cambra;
qe plus me n'a fra l cor, qe colp de verga,
qar lo se us sers lai on il es non intra:
de leis serai aissi cum carns et ongla
e non creirai castig d'amic ni d'oncle. [carta 40v]
Anc la seror de mon oncle
non amei tant, ni plus per aqest arma;
q'ai tant veçis com es lo detz de l'ongla,
s'a leis plagues, volgr esser de sa cambra;
de mi pod far l'amors q'ins al cor m'intra
mielç so qes vo fort de frevol verga.
Pos florid la seca verga
e de'n Adan foron nebod et oncle,
tant fin amor cum sela q'al cor m'intra
non cre qe fos en cors ni es en arma;
qe on qe m'estes fors, en pla, o dins cambra,
mos cors nos part tant cum la carn del ongla.
Q'aisi s'en pren et s'en ogla
mos cors en leis cum le scorse en la verga;
q'el mes de ioi tors et palaidz et cambra,
e non am tant fraire, parent ni oncle,
q'en paradis n'aura doble ioi m'arma,
si negus hom per ben amar lai intra.
Arnaud tramet son chantar d'ongla en oncle,
ab ondraz diz qe de s'amia l'arma,
son Deçirat cui iois en cambra intra.
Arnald Daniel
Canson, dolç motz son plan et prim
fatz mos er a l brono l vim,
e li ausor, si m
som de color
de manta flor,
e verdeia la fulha,
e chant et brailh
son a l'ombrailh
delç auçels per la brulha.
Fels bruilh aug lo çan et referm
e per q'hom non m'en fasa crim,
obri et lim
motz de valor,
ab ar d'Amor
don non ai cor qe m tulha;
anç si ben failh
la sec a trailh,
on plus veis mi s'orgullia.
Pent val orgoill d'amor,
q'ades trabuca son senhor
del luec ausor
bas el terrailh
per tal trebailh,
qe de ioi lo despulha,
dreitz es lagrim,
et art et rim
cel qi d'amor [carta 41r] iangulha.
Bona donna ves cui açor,
ges per orgulh non vau alhor;
mas per paor
del devinailh
don ios trasailh
faz semblant qe no us volha,
q'anc non iauçim
de lor n'ai rim
mal m'es qe lor culha.
Si ben vau per tot a descailh,
mos pensamentz lai vos assailh,
q'eu chant et vailh
pel ioi q'enz fim
lai o'nt partim,
mas sovent l'oilh mi mulha
dire e de plor
e de dolsor,
qar per ioi ai qe'm dulha.
Er ai fam d'amor, don badailh
e no sec mesura ni tailh
sols m'o egailh,
q'anc non auçim
del temps Caim,
amador mens aculha
coir triçhador
ni bausador;
per qe mos iois cap dullia.
Bella qi qi's destulha,
Arnaud dreitz cor
lai o es honor,
car vostre pretz capdullia.
Arnald Daniel
Al r vei vermeilh, vertz, blaus, blancs, gruecs
vergiers, plais, plans, tertres et vaus;
e l votz dels auçels sonent tuit
ab dous acort maitin e tart;
zo'm met en cor q'eu colore mon chan
d'un aital flor don lo frutz si amors
e ioi lo grans e l'olors de noi gandres.
D'Amor me ven pesan lo fuecs
e l desiriers douç et coraus,
e l mals es saboros q'en sint,
e flama suaus on plus m'art,
q'Amors enqer lo sieus d'aital semblan;
verais francs fis merceianz partidors,
qar a sa cort notz orguelz e val blandres. [carta41v]
Mas mi non chania temps ni luecs,
conseilz aiçina, bes ni maus;
e si eu al mieu enten vos mint,
ia mais la bella no reguart,
q'el cor e l sen tenc durmen e veillan,
q'eu non voil ges, qan pens as granz valors,
valer ses leis on plus valc Alixandres.
Maintas vez m'es solatz en uecs
ses lei, qar de lei voil si vaus,
c'om parle lo qart mot o l qint
qe'l cor non vir vas autra part;
q'eu non ai d'als pensamen, ni talan,
per ço q'il es dels bos sabers sabors
e tenc la el cor sera en Poilla o en Flandres.
Molt desir q'enqer li fos cuecs
e m'avengues aitals iornaus,
qar eu n vivria danz plus de vint,
tant met el cor baut et gaillart;
va ben sui fols, qe vauc d'un als sercan?
Q'eu non voil ges mas per geing trevallors,
bailir qe clauçon Tegris e Menandres.
Entr'autres faiz soen feng iuecs,
e l iornz sembla un an noaus,
e pesa m, qar Dieus non consint
c'om pogues temps breviar ab art,
qar lonc respeitz fai languir fin aman;
luna et soleils, trop faitz lonc vostre cors.
Mal faitz qar plus soven no us faill resplandres.
Arnald daniel.
Anc eu non l'ac mais ella m'a
totz temps en so poder Amors,
e fai m irat, liet, savis et fol,
cum selui q'en ren nons torna,
c'om no s defen qi ben ama,
q'Amors comanda
c'om la serva e la blanda:
per q'eu n'aten
sufren,
bona partida,
qan m'er escarida. [carta 42r]
Q'en dic pauc q'ins el cor m'esta,
qe star me fai temen paors:
la lengas feng mais lo cor vol
ço don dolenz se saiorna:
gent languis mais non s'en clama
q'en tant a randa
qan mars et terra garanda
non a tan gen,
presen
com la chausida
q'eu ai en cobida.
Tant sai son prez fin et certan
per q'eu no m puesc virar aillors;
per ço faz eu qe l cors mi dol,
qant soleils clau ni soiorna:
eu non aus dir qi m'aflama:
lo cors m'abranda
e l'oill non la vianda,
qar solamen
veçen
m'estai aiçida
ve'us q'en ten a vida.
Fols es qi per parlar en van
qier com sos iois sia dolors,
qar lausengiers, cui Deus afol,
non an ges lenguet adorna:
l'us conseill e l'autre brama
per qes demanda
amors tals fora granda:
mas eu m defen
fegnen
de lor brugida
et am ses faillida.
Pero iauçen m'enten et san
ab un plaçer ab qe m'a sors;
mas mi non passara ia l col
per paor q'il nom fos morna,
q'enqera m sen de la flama
d'Amor qi mi manda,
qe mon cor non espanda;
si faz soven,
temen
q'eu vei per grida
maint amor delida.
Mant bon chantar levet en plan
n'agri eu plus fait si m fes socors
cella qe m da ioi el mi tol,
q'er soi leiz er m'o trastorna,
qar a son vol me liama.
Ren no il demanda
mos cors ni nol fai ganda,
mas franchamen
li'm ren:
donc, se m'oblida,
Merces es perida.
Mielz de ben
sitz pren.
chançons graçida,
q'Arnautz non oblida.
Arnal Daniel
Ans q'el cims reston dels branchas
sec ni despulhad de fulha
farai, q'Amors mi comanda,
breu chanson de raçon logna,
qar ient m'aduç ab l'afar de l'escola,
se i tant qe l cors fas restar de suberna
e mous buos es trop plus coçens qe lebres. [carta 42v]
E tu qe m'aus, no t'a franchas,
per e per c'amars aculha
sec, se t defui ni c fai ganda;
mas greu er c'om n'o i a ponha,
q'eu passera part la plutz de lerna,
loinh peregris o lai drech on cor Ebres.
S'eu n'ai passatz pontz ni planchas
per leis, cuiaz q'eu m'en dulha?
No faz cap ioi ses vianda,
mi saup far medçina conta
baisan tenen et cor si tot mi vola,
no s part de leis, qe m capdella e m governa.
Cors, on q'eu an, de leis no pars nic sebres.
E tu, c'ailhors no te stanchas,
per autra qe c denh ni t nulha;
tot pladies qi ve desmanda
sai et lai qi qi t somonha,
qe fol plah fai qi se meteis afola:
e tu non fai folha, don hom d'esqerna
mos a prop Dieu lei s'onors et selebres.
I es de Paris et us c'a Sanchas,
genser no s vest ni despulha,
e sa beutaz es tan granda
qe sembla ria us mensonia;
ben vai d'Amor silla m bais et m'acola,
non dopti mai ielada ni buerna,
ni m fai patz mals, ni guera, ni febres.
Ab raços contas et franchas
m'a mandad, q'eu no m destulha
ni non seg autra, ni m blanda
mas tant sai q'ap si m'a coinda
e ditz qe flors non semble de viola,
q'es cania leu si tot nocas iverna,
mas per s'amors sia laurs o ginebres.
Se us es n'Arnautz del sim ius q'en la sola
e senes leis no vol aver luçerna
ni l segnoriu del rei enqe cor Ebres.
Arnald Daniel
Al resplan la flors enversa
pels trenchanz rancs e pel tertres
qa flors? gels, neus e conglapis,
qe cotz e destrein et trencha,
don vei mortz qils, critz, brais, ciscles
e l foil, els rams et els [carta 43r] giscles.
Mais mi ten vert e iauçen iois
er qan vei secs los dolenz crois.
Qar enaisi o enverse
qe bel plan me semblon tertre,
e tenc per flor lo conglapi,
e l cautz m'es vis, qe l freg trenca,
e l tron mi son cant et ciscle,
e paro m foillat li giscle;
si m soi lazatz e ferms en ioi,
qe ren non vei qe m sia croi.
Mas una gens fada enversa,
qe m semblon noirit en tertres;
qe m fan trop pietz qe l conglapis,
qu s q'ei sap sa lengua trenca
en paraulas et ab ciscles,
e noi val bastons ni giscles,
ni menaças; anz lur es iois
qan fan ço don hom los clam crois.
Car en baisan no us enverse
non mo tollon vall ni tertre,
donna, ni gels ni conglapi,
mas non poders trop en trenche.
Donna, per cui chant et ciscle,
vostre bel oill mi son giscle,
qe m castiom si l cor ab ioi
q'eu non aus aver talan croi.
Anat ai cum chaus enversa
totz temps cerchan vals e tertres,
marriz com hom cui conglapis
destregn e m'açoll et trencha,
q'anc no m conqes chanz ni ciscles
plus qe l sel clerc conqer giscles;
mas er Dieu lau m'alberga iois,
mal grat dels fals lausengiers crois.
An mos ers ch'aissi enverse,
e no l tegnon vall ni tertre
lai on hom, non sen conglapi,
ni a freiz poder qe trenche;
a midonç lo cant e l ciscle
clar, q'inz el cor l'intro l giscle,
cel qe sab gen chantar ab ioi
qar no s fai a cantador croi.
Dolça donna, Amors et iois
nos ten en sems mal grat dels crois.
Ioglar gran ren ai mon de ioi,
qan no us vei en faitz semblan croi.
Arnald daniel.
Los braid e ls cric
e l sons, e l chant es voltas
qau dels auçels q'en lor latin fan pres
d'amar lors pars altresi com nos i fan
e las amigas en cui entenden:
e donca eu, q'en la gençer entendi,
deg far chanson sobre tot de bel obra
qe non aia moz fals ni rim estramba. [carta 43v]
Ben soi guaric
e mas paraulas coltas,
per tals qe gens al iausir non sai pecs,
anç volgri mais penre fin aur qe ram
al prin q'eu et ma donna nos baiçen
ni m fes escu de son gent mantel en di,
qe lauçengers fals, lenga de colobra,
non o vi si m don tan mal mot sescampa.
Don soi maric,
ni non pexi de stoltas
a prim q'entrei el castel dinz los decs,
lai on midon stai don a gran fam
anc tal nol lac bot san guillelm
cent ves lo iorn e m badais e m n'estedei
vas la bellas qi totas altras sobra
et an can val mais gran gauç qe non fa m rampa.
Deus l'au chançic
per cui foron acoltas
las faillidas qe fes Longin lo cecs,
voilla q'eu et mi don lais iaisam
en la chambra on ambedui nos mandem
un dolç conven don tan gran don atendi
e qe l son cors baisan, iuguan descobra
e qe l remir contra l lum de la lampa.
Bocha, qe dic?
Q'eu crei qe m'aiaz toltas
tals promessas qe l'emperaire grecs
foron ric o l senhor de Roam
o l rei qi ten Sur et Ierusalem;
don bei soi fols qe tan q'er qe ti rependi
qe ies Amor non a poder qe s cobra
nI San Ginei, ni hom qe ioi acampa.
Los deschauçic
ab las lengas es moutas,
non dic eu ges se l seinor dels galecs
an faig faillir per c'ades son blasman,
qe son parent pres Romeu ço saben;
Raimon lo si alcondi et aprendi,
qe greu al rei Ferran de pres cobra
se n mantenent no l sol venu l eschampa.
[carta 44r]
Arnald Daniel
Tos temps serai serventz per deservir
de serventes al flacs rics d'aver sers,
qar vei de lor conseilher et convers
conseilhadors qe fan a un hor aunir,
et en lor cortz as densenhament
no i a sol senz ni cap hom ensenhatz,
ne is io meteis qe non sui trop apres
ni trop presaz, qan mi prenc, mi tenc pres.
Mas vi anar volgra de vi ancs,
q'anc piez non vi annaz a viatz,
q'i o fui qan vinc mos parenz paratz;
pero baros, cortz, es corçatz cortes;
ai trobat manz on ren no m valg trobar,
tan son valen qe n val tan mon valgut,
q'anc piez non foros a Roma romieus,
q'io fui del mieu desmaisaitz entre l mieus.
Dona, irei dons poder del rics
despoderaz perduz
aital foss'io si eu lor qesetz adiudz,
com fu Iudas q'el vendec als iudeus
lor faitz fals fraich mon laitz desafetait,
e desolat de solaz e de chan;
lor cresier sa non rosat de gai
vil de vilan cheranz et çhervai.
Ai, qan mal viu, qi ve ço q'el desplai,
qe l desplacer son faitz qe l rio croi fan;
q'io envei mantz cui prez trach de soan,
qe so anam poi preç q'an ben lor vai,
q'io ni ia el ric rei Rugier Frideric,
fresc ses esfrei per ualer avolar,
qan non cusei tan l'auçi preç preçar,
qe i al pogues l'emperes peiorar.
En Monferrat se solen referrar
li desferrat valent al valedor
per no i a dels ensenhatz seinhor,
se tuit non fan lu inh sa valor volar;
mas io com fol volei a mon voler,
en vi aves on par dolor donat
on fuilh trebailh ma trabaillat tres anz
q'anc plus estranç trabailh non trac truanz.
[carta 44v]
Arnaud de Qintenach.
La ioi comenz en un bel mes,
en la melhor saçon del an,
qan li auçel movon lor chan
contra l dous termini de stiou,
c'adui una dolça sabor,
per qe s'allegron chantador;
et eu, las, torn en recaliou.
S'anc Amor tornet en defes
per fals amador pres lo dan;
q'el fols cuida far prim engan
e l'enganava sobre l badiou,
pois l'amistat torna en error
e donna da la colpa lor;
e diçon tuch q'om no s'i fiou.
Ves tal amor mi tira l fres,
c'anc nos açautet de truan;
ni negus no sen vau gaban,
ni sos amics non l'en castic.
Q'anc no feç blasme ni folor,
anz porta de beutat la flor
e de ric preç nomenatiou.
Petit son d'amador cortes,
qe sapchon guaire al meu semblan;
enqere d'Amor com ni can,
mais pois iois rs el mager briu,
aqi pareisson li meilhor
qi sabon tenir fin'amor,
e fols es de son segnoriou.
S'Amor fai son amic qe l pes,
ges non desconort per aitan,
qe'il li rendra son ioi doblan
s'il no l conois fol o auriou,
qe donna c'ama per amor
non cainia il meilh per sordeior
et s'ilh s'irais, hom s'omeliou.
En petit d'ora ven grans bes,
si es qe qi l'enqeira o l deman,
e de pauc ioi ven hom a gran
per q'e n'ai ric cor esforsiou,
plens d'un bon respeit qe m socor,
qe m creis ma força (et) ma ualor.
Ab qe, madonna, non obliou.
Q'ira d'amor porta merçes,
c'ab orgueill vai contra lassan; [carta 45r]
e pois s'il venz humelian,
l'ira e l mal e pes aisiou,
don lo plait porta gran valor
e cil q'ei son mal diçedor
non faron anch del meils iauçiou.
Qi sap d'Amor qant bona es,
ni com s'allegra ni reblan,
ni bel comensamen qe fan
s'il q'en sabon esser amic;
greu pot asmar sa gran valor
e cil qi son mal diçedor
non foron anc del meils iauçiou.
Bos es lo vers e chantador,
e volgra bon entendedor;
per Deu, bel clerc, tu me le scriu.
En trametrail a la gensor
q'anc iague de sotz cobertor,
per cui eu chant et vau et viou.
De Tintinach a la valor
qi fes lo vers no men atiou.
[carta 45v bianca]
[carta 46r]
Naimerig de Pegugnan
Aissi com l'arbres qe per sobre carçar
frain se meteis et perd son fruit et se,
ai eu perdut ma bella donna et me,
e mon enter s'en fraing per sobr amar.
Pero, se tot me son apoderaz,
anc iorn non fi mon dan ad esieu;
mais ar conosc qe trop sobra l foldaz.
E non es ben q'om sia tot asennaz,
qe a saçon non sega son talen;
e se no i a de çascun mesclamen,
non es bona sola l'una mitaz,
qar ben deven hom per sobresaber
ne sis en vai mantas vez foleian,
per qe s'eschai com aia en loc mesclan
sens ab foldaz, q'il sab gen retener.
Las q'eu non ai nii meteis en poder,
anç vau mon mal enqeren e cercan
e voil trop mais perdre e far mon dan
ab vos, donna, q'ab autra conqerer,
qar eu cuit far ab qest dan man pro,
e qe savis ab qesta folor;
pero a lei de fin fol amador,
m'aves ades on pieç mi fa plus bon.
Non sai nul hoc per q'eu des vostre nom,
pero soven tornon mei ris en plor,
et eu com fol ai gauç de ma dolor,
e de ma mort, qan mir vostra faiçon;
col Basalesc q'ab ioi e sanet a ocire,
qant el mirail se remireg es vi.
Tot autressi es vos mirail a mi,
qe m'aucieç qan vos vei ne us remire.
E no us en cal qan mi vedez morir,
ab anzo sai de mi tot enaisi,
com del enfant q'ab un marabotti
fai hom del plor laissar et departir;
e pois q'ant es tornaz en allegrer,
e hom l'estrai ço q'el donet el toill
et el adonc plora et fai maior doill,
mil aitant plus qe non feç de primer. [carta 46v]
N'es castellan, ges vostre preç non cal
de mellurar, qo i val pro mais qe er.
Naimerig de Pegugnan
In greu pantais m'a tenguç loniamen,
qar no m lasset et no m reteng Amors;
et am saggiat del tot sa dolors,
si qe del tot m'a faitz obedien.
E qar mi sab isforçiu et suffren,
am si carçat del amoros afan
qe i mill or cent non sufferian tan.
Amar mi fai mal mon grat finamen
leis cui mìa faitz iausir per la gensors
et agran obs q'en fes ç'ausir aillors,
q'assai val mais gadagnar in argen
qe perdr en aur, segon mon escien;
mas eu faiz a leg de fin aman,
qe fug mon pro et vau segen mon dan.
E s'eu, com fol seg mon dan follamen,
a tuz lo men m'er la foldaz honors,
qar eu ai vist far maintas folors
qe tornavon a saber et a sen;
et ai vist far maint faitz saviamen,
qe tornavon a follia trop gran.
Per q'eu cuit far sen qan voi fulleian.
E vos, donna q'avetz valor, vaen
aissi con es bona part la meillors,
vailla m merçes et oblit vostre ricors
e no i gardaz rasons, mas çausimen,
qar l'un poia ço qe l'autre descen;
e ço qe merçe creis rasons vai merman,
e s'a vos platz, auciderm podez rasonan.
Pauc vos carra de meu ennançamen,
se us remembra vostra valent valors,
del gent parlar e la fresca colors
q'anqora son al cor vostr oill plasen;
e l dolç esgard, amoros e riden,
e qan eu plus soven vus vau devan,
a pauc mei oill estier mon grat no i van.
[carta 47r]
Naimerig de Pegugnan
Mantas veiz soi enquiriç
en cortz cossi vers non faz;
per q'ieu vueill si appellaz;
e sia llor lo çausiz,
chansons o vers aqest çanç,
e respond als demandanz
c'om no i troba ni sab division,
mas sol nom entre vers e chançon.
Q'ieu ai motz mascles auçiç,
en chansoneitas assaz
e motz feminis pausaz
en versetz bos e graçiz;
e cortz sonez e choçanz
ai auçuç en verseç inanz,
et auçida chansonet ab lonc son
e l motz d'amb dos d'un grau e l chan d'un ton.
E si eu en soi desmentiz,
q'aissi non sia vertaz,
non er hom per mi blasmaz
si per dreit m'a contradiz;
anz, nes sos sabers plus granç
entr'els bons el meus mermanç,
si d'aiço n poit vençer segon raison,
q'eu non ai ges tot lo sen Salamon.
Qar es de son log partiz,
donneis qi ia fu presaz
mi soi alqes desviaz
de ioi tan ne stau marriz
q'entr'el marriz e ls amanz
s'e mes un pales enianz,
q'ei vanan l'uns l'autre cre far son pron
e no i garda temps, ni per qe ni con.
Q'eu vi anç q'el fos faidiz,
se us fos per amor donaz
us cordos qa dreitz solaz,
ni s sira e corç e coviz
per q'em par qe dur dos tanç
us mes non façi un anz
qan regnava donneis ses traiçon;
grieu es qi ve con es e sab con fon.
E non es tan relinquiz,
si tot me sui desamaz
qi eu non sia enamoraz
de tal q'e cima et raiz,
de preç tan q'a mi es danz,
puis la valors e l semblanz
son assemblat en tan bella faison
com no i pot neis pensar meillur raison.
A bel cors cars gen noiriz
adreitz e ben faisonaz,
ço qi eus [carta 47v] vueil dir de unaz
qi eu non soi ges tan ardiz
qi eus prec qe m'ames ab anç
vos clam merce merceians,
suffrez qe us am e no us quier autre don.
Ves Mala spina ten çanç,
al pro Guillelm q'es presaz,
q'el aprenda de te los moç e l son
q'alqes vuilla per vers o per çançon.
Naimerig de Pegugnan
Destreiç coiços desamaz amoros,
aissi con cel q'aman plora e felneia,
vos vac anc se merceian en perdos
e on plus vos merçi mi desmerçeia
lo vostr'orgoil, qa merce tol poder
de merçeiar pros donna de bon aire
e qar vos soi merçeian fins amaire
segon merçe me degraz ben voler,
e si merces merçeian non defen,
en dreit d'amor preç pauc merceiamen.
Pero ben sai q'en noç plus de vas vos,
ço qe mi par qe mais valer me deia
vostre ric preç e l'avinent faiços,
e l gai solaz, q'ab mesura pareia;
e l sens q'eu fais conoiser et veder,
lo mal e l ben vos e l fin conseillaire
de mal ieqir e del ben dir et faire,
per qe no faz forfaitz ni non de ver,
mais q'en vas mi cui faiz plaigner soven
ves lo meu dan e vostre fallimen.
E qar ab sens es plus gai e plus pros
e a qella qe meilç parla et condeia,
deveç gardar vostre preç per per uns dos,
com plus d'aut chai preç plus fraingn e peçeia;
mas preç mesclat ab sen non pod cader,
donde q'en faz parlers ni castiaire
q'ab sol gaoden q'en fesseç pauc ni gaire
ren nos vos pogron brasmar ni vil tener;
et eu pregrera vos en log de iausimen,
la bel sembrant q'autre faiz no enten.
Grans for a mi et a vos pauc lo dos,
tant me destreing vostr'amors et guerreia;
e fa sovent irat et tard ioios,
en defen ço [carta 48r] qe iausiment m'autreia;
mas vos se vals men deuriaz valer,
al mens d'aitant qar vos soi merçeiare
si ben non faz e non feseç mal traire;
e del ben faiz fos en vostre plaçer,
q'eu servirai preian tan loniamen,
qe m fareç ben o morai vos serven.
En Chastell al valent rei n'an fos,
q'ares lo meils q'om aoga era ni veia,
anç q'aillor vai de ma part chansos,
qe l mellura qan altra ren sordeia;
de gaidagnar preç ni retener
noli es nuls reis, pars ni emperaire,
per qes tot sols q'om noi pot trobar paire,
qe m meraveill com pod en lui caber
lo preç q'il tol e rauba et embra et pren,
e compra ades et non dona ni ven.
Naimerig de Pegugnan
Amors, a vos me dis am, clam de vos,
qar en mi es entrada solamen
e non intra l en ma donna eissamen,
si qe l'afans d'ambs comunalmen fos;
mas vos laissatz lei et retenez mi,
qar me trobaz senes tot enian fi
e daz a lei gauz et a mi dolor,
les oils e l cor vos en trai ad auctor.
E fai ben paoc d'esfortz, ço sabes vos
e grant orgoill e mal'ensegnamen,
cel qi çelui combat qe nos defen
pois es peçatz e avol ven a sos;
ma s vos o faz de mi tot autressi,
com çel qi, pres, repren e mort auçi
aver voleç l'aib de bon servidor,
qe se us deserf tan vol servir aillor.
Mais tot m'es bel pros, donna, tant am vos,
e amavaus anz qe vos vi finamen;
e qant vos vi, amei vos per un cen
e çascun ior creis l'amor per un dos;
gent me sembret a la vista e m paicti.
la vostr'amor, d'un'autra qe m trai,
ma s tolt m'aves mal et donat peior,
s'Amor ab vos e merces non secor. [carta 48v]
Qa per vos perd lei et ges non ai vos,
com cel qi vai sos qarels per traien,
qe per l'un perd l'autre tot aisi m pren
e m'eron mal vostras bellas faiços,
vostra beltaz, brasmaz qar m'abeli
a preç, brasmaz Amor qar m'enardi
e s'eu i faiz nesies ni follor;
non brasmez mi, mas vos eissa et amor.
A com man mort vostre bels oill e vos
ab un esgard qe m feron dolçemen,
qe cuiava qe fesson ucramen
e non era mais geing et traiços,
pauc en aissi
de pauc en grand et de grand en maior,
de sospir en plaing e de plaing en plor.
Anc la dolçor pois del cor no me issi,
des qe us baisei les mans si m dolçi
ne os ma bocha dinç tant n'ag gran dolçor,
q'anc non tastet de tan dolçe sabor.
Naimerig de Pegugnan
Autressi m prend com fai al iugador,
q'al comensar ioga maestramen
a petit ioc, pois se scalfa perden,
qe l fa montar tan q'es en la follor;
aissi m mis eu pauc a pauc en la via,
qe m cuiava amar a maestria,
si qe m pogues partir qan mi volgues,
ar soi entraz tant qe sir non posc ges.
Autra veç fui en la preison d'Amor,
don escapei, mais era m repren
ab un cortes engeing tan sotilmen,
q'en fai plaiser mon mal e ma dolor,
q'un laiç me mis al col ab qe m lia,
don per mon grat mais no m deslieria;
e nulz autr'om qe fos, liaz non es,
qi l deslies, qe ben no li plagues.
Anc mais nuls temps non trobei liador
tan ferm lies a tan pauc liamen
q'el liam fo cortz d'un braç solamen
don non [carta 49r] trob çh'ai qi m desli ni aillor
en li amaz soi tan qe si m volia
desliamar ges far non o porria
q'Amor qe lai mon li amet e m pres
me li amasai plus fort per un tres.
A lei del fer qe vai ses tirador,
ves l'Açiman qe l tira vao seguen
Amor, qe m sap tirar ses tiramen
mas tira ma si vals per la meillor
qe se d'autra meillurar me sabria
tant am lo meill qe ben meilluraria,
mas meillurar non cre qe mi pogues,
per qe m par la meillur q'un es.
A, gentils or format plus gent flor,
aiaz de mi qalcun iausimen,
q'eu mor per vos d'envei et de talen;
e podeç lo proar a ma color,
qan vos remir, qe travail et cambia,
qe for al mos n'a et gran cortesia,
q'umiltaz merçean vos preses.
d'aqest coiçhos, sofraiços de toz bes.
Ben plaz Guillielm Malaspina marqes
qar conqer prez et preç a li conqes.
Na Biatris D'Est, lo bens q'en vos es
e a meillorar las autras ab los bes.
Naimerig de Pegugnan
De fin'amor comença ma chansos,
plus qe non fai de nul autra sciença,
q'eu non sabria nient s'Amors no fos,
et an tan car non comprei conoisença,
q'ab bel semblan aissi com fals traire
me vai doblan chascun iorn li martire,
q'en la bocham feç al primier dolcir
ço qe m'a fait pois el cor a martir.
Si de merce acusar fos raiços,
degnad em ades benvoillença
q'Amors venç lei et iausiment amb dos
e us auria del poder qe lui vença
pero mi voil del tot en tot aucire,
qar sab et ve qe [carta 49v] merces n'es a dire,
pero non volges solament aucire
ab anz mi fai langent peiz de morir.
Peiz a de mort cel qe viu consiros
e non a iois, mais dolor et temença
pois ve la ren qe m pogra far ioios
ar non troba sosteing ni mantenença
e donc eu las qe soi del mal sofrire
de mil dolors fos d'un sol ioi iauçire
e ia no fo mais per un escarnir
son degra far al bel semblan languir.
Mas non a tort, q'eu am lei a rescos
et en mon cor non aus far parvença
d'aitant en faz a guisa d'orgoillos,
qar soi de lei aus aver sovença
ma s' eu non puesc al maor contradire,
ço qe il plaz am ço qe il desplaz aire,
pero con fols me voil enfoleçir,
qe en chauç ço q'eu non aus conseguir.
Qe son ric preç es lo meillors dels bos,
pois la beutaz es en gal a volença
qant plus remir i veg d'altras faiços;
ades m'es vis qe sa beutaz agença
per q'eu voil puos mon cor preiant devire,
se vals devant li fermisc et sospire
e si s laises ab merce convertir
dreit fora oi mais qe m fes vas si venir.
Oi mais pois lo dous temps gais ve
e la douça donna plaisenz,
en cui es preç iois et iovenz.
Naimeric de Pegugnan
Cel qe s'irais ni guerreia ab Amor,
ges qe savis non fai al meu semblan,
qar hom a tard pro de guerra et tost dan,
e guerra fa tornar mal en peior;
en guerra trou, per q'eu no la volria,
viltat de mal et de ben charestia;
e fins amors, se tu me fai languir,
ai tant de ioi qe m popi leu çonsir;
Qe l plaiser son plus qe le noi d'amor,
e l ben qe l mal, e l soiorn [carta 50r] qe l'afan,
e l ris qe l plor, e leu fais qe l pesan,
non dig aisi del tot qe mal no i sia,
mas lo mal q'om n'a plais plus qe se n garia,
qar cel q'ama de cor non vol guarir
del mal d'amors, tant es dolç a sofrir.
Enqar s'ai plus d'autre ben en amor,
q'el vil fai pro el nesis gen parlan,
e le scars larg et leals lo truan,
e l fol savis e l pec conoisidor,
e l'orgoillos domest et humilia,
e fa de dos cor un, tan ferm les lia;
pero non de hom ad Amor contradir,
pois tan gen sab emendar et finir.
Si eu l'ai servit, ben n'ai change d'amor
ia qe plu no m faç mas aitan,
q'en maint loc m'a fait tant alt et gran,
on ges ses lui non pogr aver honor,
e maintas vez mi gard de villania,
qar ses amor guardar no m'en sabria;
e maint bon motz mi fai pensar et dir,
qar sens amor no i poria avenir.
Bona domna, de vos teng et d'Amor
sen et sabers, cor et cors, mot et talan;
e si eu fai ren qe sia benestan
deves aver lo grat e la laudor,
vos et Amor qe m daz la maestria;
e se ia plus de ben no m'en venia,
pro n'ai de cange segon lo meu arbir;
mas s'el plus fos, ben sabria plus grasir.
Chançon, va t'en de ma part e d'Amor
al bon, al bel, al valen, al presan
a cui servon latin et alaman;
e so preian chom bon emperador;
contr'als maiors aura maioria,
conoisença, larghessa e cortesia,
mesura et sen parlar, entendre et dir
e toz bons aibs de preç enrichir.
Naimerig de Pegugnan
Senç mos apselg non vaug, ni senz ma lima,
ab qe fabreg moç, e aplan et lim,
q'eu non veg d'obra sotil ni preima
de nulla leg plus sotil, ni plus prim,
ni plus adreitz obrer en cara rima,
ni plus sprereg sos moç ni mielç los rim;
mas al [carta 50v] destrig tan non es erim,
son fe qe us deg qe no me val escrima.
Si per merce fes amors a percebre,
la bella qe mos precs non aperceb,
qe degnes me per servidor recebre
molt fera e fail qar non receb;
non sai per qe m'auci ni m vol decebre,
qe bona fe ai on plus me deceb;
non ai en se merse si non soy be,
mas orgoill cre, qe nolol cal sacebre.
Ben es d'amor vog e de merçe sema,
las per qe plor, qe l cor m'a de ioi sem,
qe no m secor anç loing s'estrema
de mi, c'ai glor vol q'eu mud e mi strem,
non a paor ni tant ni qant non trema
de la dolor, don eu fremisc et trem,
per q'ai maior mal e m par qe plus trem
qar de la dolor qi m'ard ella non trema.
Tant dolçamen me venc nafrar et pugner
q'eu non osen ni non sai ab qe poing,
pos ses ungen mi sap guarir et ogner
ab un plasen esgard; ve us ab qe moing,
qe fa mon sen a ma voluntat ioigner,
qe d'un talen las trob, q'els lie noing,
per q'eu, corren, veng vas lei, don mi loing.
Tan mi promet len e fai de lognor logner.
Senes maniar, domna, poiriatz passer,
ab gent parlar, qe l cortes dig mi pais:
q'ab eschivar mi tornaz en iraisser,
per q'om blasmar no m deu, s'eu m'en irais,
nei l'ingrassar em perd, qe un fora grasser
per aultr'afar no m fail la carn, ni l grais;
e s'ab peiar en vos merces non ais,
fora m ç'om par miels q'eu fosez a naisser.
Ab douç esgard s'ab sens vençedor paiser
o ab onrar n'Emmilla, cui ioi pais,
q'onor ten car et preç, q'ab leis renais,
e domneiar sufrel fa mort renaiser.
Naimerig de Pegugnan
Tant fui de dura condansa
vas vos al comensament
tant q'en prendez veriament
ab rau respos et ab longansa [carta 51r]
ans q'eu ames, m'ames vos senz enian
et eu m'eçius, bona domna en soan,
per tal qe m'a traid ses desfiansa
S'eu fui a la comensansa
fals, ar vos am finament
e sai qe direz sovent
qe fraitura d'autr'amansa
me fai venir vas vos omelian,
qar anc se us vau m'inten et gualian
e ges en faitz no van mas en semblansa.
De gran forfaitz gran veniansa,
ço dis dreitz per iudiament;
e merces dis eissament
de gran tort, gran perdonansa;
q'ambdui son en maint loc d'un semblan,
et en mant loc se van contralian,
qar dreitz auçi et merçes a pietansa.
Doncs, si dreitz ni vostra ondransa
guardatz, ni l meu falliment,
ia non aurei chausiment
qe l mal dreitz malennansa,
qe l falliment qe us fis vas vos tan gran
e l'ondrament q'aveç sobre mi tan,
creis chon m'amor et mermon m'esperansa.
Pois conoichetz ses doptansa
qe falhi nesiament,
no us sia la mal en ment;
mas del bene aiaz membransa,
si ben no i faitz, se vals non tenguaz dan
e del ben far sia l vostre coman,
q'eu atendrai senes doptansa.
Naimerig de Pegugnan
Pois ma mala enemia
m'a mes de cent sospirs captal
a for de cabaliel lial
los l'ai cregutz chascun dia
d'un mil per q'oi mais seria;
raços et dreitz comunals
qe ls partissem per engal
q'aisi stanh de compagnia.
Pois sin volla seinoria
ben es dreitz qe mais pod et val,
et emport l'amor tant coral
q'el neis si fort o non lia;
son voler non desdiria
mas d'aitant e non de ren al
d'amar son gent [carta 51v] cors natural,
ve us tot qant endes voldria.
Ma s'ella m prega e m castia,
q'eu m'en lais, qar perd mon iornal
et eu non, puesc se Dieus mi sal,
si doncs lo cor non traçia
et autre non ni metia
e mei oilh meron del tot mal
e si l semploron non me n cal,
q'il procasan lor follia.
Peiz m'es, qe si m'ausiçia
qan la prec nin soi en l'ogual
ella m respon et ditz m'aital,
qe fort se n iracheria,
si da veras lo disia,
no men crei pechat fai mortal
e si l n'ai mostrat mant senhal,
per qe creire men deuria.
Açir sen sis vol on ria,
qe ben sai qe no m'es venal,
q'e plus ver d'un libre messal
e tot ço q'eu li diçia
non puesc mais sis na feunia,
q'eu felnei per leis autretal
ab tot some a meilhs sens s'al,
qe qant li m dei non avia.
Naimerig de Pegugnan
Nuls hom non sap qe s'es gauç ni dolors
s'en son poder no l'a tengut Amors;
mas eu sai be la dolor e l turment
e ren non sai qals es sa benenansa,
pero molt mais s'envia sel consent,
qe no l rete ni l vol del tot geqir
per so qe mais le pusca far languir.
Mas mi non te mal traitz, dan ni dolors,
ans soi plus fis on plus crema l'ardors
vas leis, cui son totz se us hon non defent;
e per s'oilh ne pren ne dura veniansa.
Amor, qar faitz tant desmesuransa?
qar qi poia mais qe non deu descen
eras conosc qe m vol far penedir
de so qe il m'a fait tant abelir.
De lauçengiers ni de mals parladors
non clam en res, ans m'er lor brug honors,
per qe l menors de lor duz non desment. [carta 52r]
Pero dans m'es, mas lo dans m'es ondransa,
e lais qar bes s'il bela n'a membransa,
q'esters non sap de mi niulh mon talent,
q'adonc m'espren qant eu be mo consir,
e çels di son so q'eu non li aus dir.
Ab vos soi mutz et gent parlantz alhors
ab las autras et ges aitals errors
non deu esser contaz per falliment,
bona domna, qe ma simpla semblansa
podeç saber mon fin cor ses doptansa
e vos, si us platz, n'en gua rament,
q'en loc de fait lo li deu hom graçir
e sel qi a volontad de servir.
Si com val mais devant vi en pascors
et autresi com sobre mal douçor,
es sobre totas de bel captenement,
qe mantas n'an geloçia et pesansa,
et eu meteis en mur de sobra amansa,
qa mi son fals tan vos am finament;
e non devez de tot en tot delir
so qe ab vos a a viure et a morir.
Naimerig de pegugnan
Per solatz d'autrui chant sovent,
mas anqar q'eu per me chantes,
ni per bon respeit m'alegres;
sai q'eu chant per nient
e son a mon dan çantaire,
si com l'auçel de bon aire,
qe sap q'es pres et per so no s recre,
q'ades non chant: autretal es de me.
En amor ai lo cor e l sen,
fermad et meillur m'en, ades,
s'eu podes trobar qe m'ames
tan ben com eu am finamen!
Mas eu am lei ses cor vaire,
donc sui desamatz amaire,
et on eu plus l'am de cor et de fe
ades creis plus l'amor qe m lasa e m te.
No m'es vis q'anc plus follament
nuls hom per amor foleges,
q'eu am mais qe s'autra m baises
de leis plus l'entendiment,
q'onors m'es; mas qi pod faire
ses emper emperaire?
Qe m val honors, ni preç don mals mi ve?
Si fai qe l mals qe platz es par del be. [carta 52v]
Per so mi son li mal q'eu n'ai plaçent,
q'anc non vi domna loinh ni pres,
qi tan ben, ni tan gent parles,
ni tant amesuradament,
si qe çascun n'es lauçaire
puis es del mon la belaire,
q'anc natura no mis en leis so cre,
ni plus ni menz mas a quo qe l cove.
Domna, per merçe solament
sofrisetz c'un pauc merseies
merçes et q'un pauc afranqes
merçeian vostre dur talent
vers mi, q'eu son merseiaire
toz temps et merce clamaire;
e merseian sui et serai ia se
vostr'hom claman merse, merse, merse.
Lo pros Guillielm Malespina soste,
don et domnei cortesia et me.
Bel Peraguon, cant on plus soven ve,
na Beatritz d'Est, mais li vol de be.
Naimerig de Pegugnan
Chantar vuilh per qe m ia m pladz.
Ia te n eras tu laichatz?
O, eu! Fols es tu; qin es
de cui chantas? fola res,
de la genser q'el mon fia.
Oc, ben l'eu mas si tu l cres,
altre no l te creiria ges.
Per Deu, si faria
Toz hom qe vis sa beutatz.
Es tan pros com lo m lauçaz?
La melher q'anc Dieus feçes.
Doncs fas tu ben qe cortes.
Et eu fol no to diçia?
Si be. Doncz, de qe m mescres?
Sai, si es platz mi e sos bes
on entremetria.
Sai si no fos la vertaz.
era vos qar me digaz.
E qe ama us tan ni qan?
Vai tu, mensongier truan;
e la per qe m'ameria?
En tant qant soleilhs resplan
n'a tan pro ni tan preçan. Fol costan heria.
A mi sos genz cors hondratz?
Ben es doncs nesis et fatz.
Cum? Car as mes tot afan,
a guisa de fol aman,
cre me tu qe merseian,
aman sirven et preian,
conqer hom amia,
la on gares not valdria.
Tost o tard don er aviatz,
qe ben es hom enguanatz.
Non es ges saps qe m'a sors?
Eu no; us conort, q'Amors
restaura tot en un dia
qant [carta 53r] qe a mesfait alhors,
per qe m sofri sas dolors
en paç tota via.
E ls afans qe m'a tardatz;
las, eu mur, c'un soi nafratz;
qui t nafret? del mon la flor;
qe flors es? de la mellhors
Per qe fetz? qar se volia;
be l cre, don aten socors?
De leis, qe sa gran valors
m'es suaus medgria.
Garir ses leis no poiria,
per re de mas greus dolors,
q'asi m naifret gent s'amors,
non sai com me stia.
Na Beatrix cui iois guia,
D'Est, q'es flors de la gensors
e mellier de las meillors,
meillura tot dia.
Naimerig de Pegugnan
Qi sofrir s'en pagues,
ben fora q'om se stes,
qe ia pois no m blasmes,
so qe lausadz agues;
pero ses tot pro dan
e sens soiorn afan,
e ses aiuda fais;
volria eu portar mais,
qe desonor sofrir,
don non pogues cobrir
ni men auses veniar
non poria far
e sia pro veniança,
qi s part de falsa mança.
Soi m'en partir non ges
anz mi soven ades,
de li tan me sta pres;
del cor ço q'a mespres
si soi partitz d'aitan
qe totz l'ameinz pessan.
Mes preç sos faitz savais,
qar una en creis et nais
bens plus q'om non pot dir
l'am fai desabelir
e de mon cor loignar
e si m fai tant amar,
q'anc eu plus greu balança
non so Andreus de França.
Q'aisi cum sers o pres,
soi se us liges c'om fes
qe anc nuls hom q'ames
non fo tan leus conqes,
Q'al traire de son gan
sa bella man baiçan
m'intret tan a qel bais
qe l cor del cors mi trais
al retorn d'un sospir,
per qe l viure e l morir
mi fai esser mesclatz
e hom no s pot guardar,
ni cobrir de sa lança,
d'amor pois tan for la lança.
E ia non er ni non es
ni cuit q'om anc trobes
eu, domna q'anc nasqes
ses totz mals tan de bes,
per q'ades hom q'eu man,
humils et mer [carta 53v] çeian,
li sui fins et verais,
si qe ren non biais;
e s'eu, ab gent server
ni sufren ab brandir.
no i puois merçe trobar,
ia nos Deu hom fiar,
mais en bella semblança
ses peing o ses fermança.
Domna, si sius preses,
cu mi pres ni us forçes,
mor ni merçeies.
si com sol far merçes
vos m'agraz fin talan
no m tengaz en soan
si tot mais lols pels sais,
qe l cors es fresc et gais,
e sai ben faiz grasir,
et hondradiment chausir;
e ço q'is taing celar,
e sol de cest pensar
mes feses perdonança,
q'anc mais no us fitz pesança.
La reina sap far
de Tolosa ses par
e dir so deon s'enança
sos pretz et creis s'ondrança.
L'enfant pod hom laudar
Castellan, cui Deus guar,
q'om del mon de s'enfança
tan dreich vas prez non lanza.
Naimerig de Pegugnan
En amor trob algues en qe m refrang,
q'al meins dAmor mal o ben no m sofraing,
ni eu per mal no m loing d'Amor, ni m flaing,
c'om plus m'auci, ves Amor me flaing
mas non conosc q'Amor ves mi sofraigna,
ni eu d'Amor non ai poder qe m flagna,
ren no m sofraing sol q'Amor nom sofragna,
qar ses Amor non sai en qe m reflagna.
D'Amor no m puesc partir, q'Amor me pren
e qan me cuit emblar, plus me repren
ab un esgard don mon cor ses compren
qi m fai venir de lei en cui m'enpren;
mas a so no m cuiez q'eu mi prenda,
ni per autra mon fin cor s'esconprenda,
don hom per fals amador mi reprenda,
q'en leis es tot, se il platz qe m lais o prenda.
Aissi son faig del tot al seu coman,
qe nulla rem no l desdic q'il o man;
ero d'un ben la prec q'il no m desman
q'al començar me promes del deman,
don sol peççat oi mais qar no m demanda
e gran merçeis [carta 54r] si vals qar no m desmanda;
ma eus teing ben per desman, si l non demanda,
pero affatz qe non desditz comanda.
En lei son tot los bons aibs q'om retrai,
estiers qe greu promet et leu estrai,
per q'eu non puesc sofrir lo mal q'eu trai
si qal qe ben merces non m'atrai.
Ma pero l ben o l mal qal qe m'atraia.
sofrirai tot, qe ia per mal qe m traia,
non estarai qi qe me ne straia,
qe ia nul temps non voil q'om me retraia.
Donna, vos ai mon cor tan fin et ferm
qe ges non ai poder qe lo m deferm
ab anç vos iur sobre sainz e us aferm
com plus me cuig partir plus me referm;
e se l merces q'il per temença referma,
per çausimenç en vos plus non s'a ferma,
q'autre mais vos non voil qe me steia ferma.
Na Beatriç, tant es de bontat ferma,
qe vostre sens non cania ni disferma,
de vostre laus anç meillure e s'aferma;
e pois mos chantz e mos digs eus referma.
Naimerig de Pegugnan
Tot hom q'ai so brasma qe deu laudar,
lais autresi aiço qe de blasmar,
eu dic per so qar es Amors
foriudiada per nesci iudiadors,
qe non sabon a dreitz mostrar per qe:
mas era l temps qe diz hom de mal be,
et autresi qe de ben diç hom mal,
per qe lor diz non es conditz de sal.
Estraniament se deuria pensar,
sel q'altrui vol reprendre et vergognar,
q'eu n'ai vist mait repres reprendidors
e mainz bassatz q'estre cuiavan sus,
per q'al sel deu gardar qi repren,
si q'om non pusce lui reprendre de ren,
q'ab ainz deven se meteis far lial
q'aultrui per traitor ni venal.
Amainz homes aug Amor acusar,
et el mal dic d'Amor assotilliar, [carta 54v]
qe chavaliers ai vist et trobadors
qe de bassez feç aulç et d'aulç auçors,
tant eis laissatz qe non ten piu fren
de dir d'Amor tuit mal senes merçe;
aisi con es de traitor mortal;
Acil q'a fait de men fan aital.
Mas ges adreitz no lon pod hom provar,
q'Amors fai ben tot aiço qe deu far,
q'en n'a mairritz entra en amadors,
don nais doncs cortesia et valors,
et tutit aiço qe verais prez perten;
non es del plus tengut Amors, so cre,
dunc pois lo ben lor mostra e il fan al,
qar amb las mans fan pechat criminal.
Per . . . , menton, segon ço qe mi par,
co no ve rens qi posca ben gardar
son regnes, me tot sol ses bailidors,
de us, qi troba ses vassals traidors;
Dunc, pois aors fai tuit ço qe s conven
e cil q'a faitz li porta mala fe,
dic q'om deo dir d'els per dreit natural,
ço q'il an dit d'Amor, se Deu mi sal.
Una domna sai qe non troba par,
qe de beutat posca ab lei preçar;
e sa beutat es entres les çençors,
als com entre foilla flors;
et eu am la trop e il petit me,
mais ades n'ai un conort qe reven,
q'al menz se totz de sobre plus no m val,
tan n'ai d'onors qe ben coble los captal.
Qar conois plus dels autres et manten
sen et saber et tot ço q'es de ben,
l'emperaire qe sobre le valen val
conoisera si eu dic ben o dic mal.
Naimerig de Pegugnan
Ab tant de sen, cum Dieus m'a donat,
sui cresenç en l'afar d'Amors,
qar hom non pod aver honors
si non fai lo q'il a mandat;
e l mandament es tan granç pros
a cel qi de bon cor lo fai,
qe puis nes en prez cabalos,
qar d'aiso fai ben qis n'estrai. [carta 55r]
Q'aisi son partid et iudiat
en la cort del ver dieu d'Amors,
a dreg per leial preiadors
per qe aras o teng per proat;
qar qi de son poder es bos,
per bon a de hom tener ses plai,
e s'ama non an em per dos,
qe per dreit a mairitz li eschai.
Mos diç blasmaran li blasmat,
e sil qe son fals ves Amors.
e las fals e l trichadors
q a l'us l'autre si galiat
qe çascuna n'a al menz dos
e chascus dels doas o mai
e puis es loignans traiçonç;
il garden, q'a ben lor estai.
Qan dui cor en un amistat
s'acordan per leial amors
a qil an de fin ioi la flors
et eu ço dic, sai en vertat
et par als ditz de mas chansos
et en so q'er a vos dirai;
qe non chanta hom consiros,
ni es marritz cantaiai.
Aital domna cum per horat
am iove et es caps d'Amors:
oilz rienz ab fresca colors,
et a son cors gras e dalgat,
long et dreit, gai et amoros,
mil tanz genser q'eu dir non sai;
e d'aut paradge ab bellas faisos,
et es tot bon qant diz e fai.
Bona ventura, tant es pros.
e bella qe chascus retrai
so q'eu voill et qe m plaz de vos,
et tug en remanen verai
Naimerig de Pegugnan
Anc mais de ioi ni de chan,
ni de solatz mantener
non agui, al meu parer,
an bon ni tan ferm talan,
ni anc mais no me plac tan
com eram plaz d'amor sa mantenensa
per q'eu la voil mantener et ondrar
e contra cels defendre et raçonar,
qi'n fan clamor alqes per non sabensa.
E qals qe se van claman
d'Amor, a pauc de saber,
qar segon raçon et ver
eu l'en venserai raçonan,
cels qe se'n van [carta 55v] rancuran,
q'amors non fai mal ni desconoisensa,
per qe nuls hom en degua rancurar,
ni ges Amors non pod apoderar
neguna re ses grat d'autra valensa.
Ni fin amor so vos man, non ai ni non pod aver
ab si forsa ni poder
ni nul conseilh, pauc ni gran,
sil oilh e l cors non li dan;
mas so q'als oils plaz et al cor agensa,
vol fin'amors qe no il pod contrastar.
Per q'hom non deu amor occhaiçonar
tant qant los oils e cor e ma parvensa.
Qar li oilh son droguoman
del cor, e li oill van veçer
so q'al cor plaz retener;
e qan ben son accordan
e ferm tut trei d'un semblan,
adonc pren verai amor nachensa
d'aiço qe l'uilh fan al cor agradar,
q'esters non pod naise ni comensar
mas per lo grat dels tres nais et comensa.
Per lo grat et pels coman
dels tres et per lor plaçer
nais amors, q'en bon esper
vai sos amics confortan,
per qe tuch li fin aman.
Sapchan q'amors es fina benvolensa
qe nais del cor et dels oils sens doptare,
qe'il oill la fan florir et cor granar,
Amors, q'es frutz de lor vera semensa.
Per q'eu aclin merceian
mas oils et cors sens temer
et Amor, q'ap ferm voler
se van trestuit per chassan
de mas honors traire enan
e de mos bes ses geinh et ses temensa.
Per q'eu los dei grasir et merceiar,
qar il m'an fait de tant enamorar,
don sui paguaz ses plus ab l'entendensa.
Chanson, vai dir em Blacaz en Proensa,
qe fai valor valer et prez preçare,
q'om lui lauçan non pod sobre lauçar,
tant es valenz et fina la valensa. [56r]
Naimerig de Pegugnan
Per raçon natural
seguon ma conoichensa
deu dir de malvoilhensa,
ben qi dis d'amor mal,
per q'es fols cel qe cre
lui qe de mal diz be;
e qan dic eissamen,
del ben mal fai non sen,
qi son blasme, tem ni sa lauçor blan,
qar no aten pro sos laus ni blasmes dan.
Pauc noz dome ni val
sos ditz a ma parvensa,
qan non a de falhensa
vergogna ni paor
no noz ni val ab me,
ni entrels savis re,
q'en lui meteis enten
lo dan d'aicel qe men
e maldiz fals es laus al meu semblan
e ben diz fals blasmes, qan mon denian.
A qel qe diz aital
qe l'avia cresensa
. . .
mes eror.
e parlar contra se
Donc autresi conve,
de bon comensamen
far mal finimen
en lui par ver q'al comensar chantan
dis ben d'Amor et fenir mal gran.
Qar apres ben diz mal
fe gran desconoisensa;
mas falsa mal diçensa
mou de fals diçedor
donc no failh an l'ave
qan diz so q'il pete
mas leial failh minten
e ls fals failh ver diçen,
q'autresi l fals failh leialtad menan
cum lo leials qan se vai desvian.
Una domna leial,
sai eu q'es de plaçensa
mas esta en valensa
per mels guardar san flor
e mirabel qe te
e corteçon per qe
gaçanha ben aven
e bel iuc francamen
e ten guarda et vero n'a man dan
es bateiet lo iorn de San Ioan.
Qu i qes crod le ni estai entrenan,
Malaspina esta en ferm en l'estan
[carta 56v vuota]
[carta 57r]
Naimerig de Belhnui
AIssi co l pres qe s'en cuia fuir
ades estortz et hom pois lo repren
e li dobl om son per illos turmen,
cui gei ab geing de la preison issir
d'Amor, qe m'a tan durament repres,
qe per nul geing estorçer non puesc ges;
anc mais non fui en tan mala preison,
qe sen o geing non puogues tener pro.
Ab aital geing mi fes mon sen partir,
de son pais, q'eu non vi son cors gen,
qes oblid hom ço qe non ve soven,
mas anc mon sen nos pot tant afortir,
qe m get dal cor, cela qe m'a conqes,
don crei morir, si no le n pren merces:
qe mon cor es mirails de sa faiço,
per qe l fugir no m'es ren, se mal no.
Tant m'es a l cor qe qant de leis consir,
cels qe parlon a mi ges no ls enten,
mas faz les ben ab esgardar parven,
et ab rire et ab oc e non dir;
e pois entr'els, tris, ab fin ioi cortes,
pensan de leis com veçer la pogues;
q'eu non ai ioi mas tant qant ab leis so,
ni n'aus parlar tan tem son mal resso.
Als non aus far, mas lai on puesc auçir
de lei parlar, m'en tornerai corren;
qar fins amanz pren gran refraemen,
qant au si don laudar ni ennantir,
e parla pois a cels cui plaz los bes,
qar neguns hom tant enemic no m'es,
si la m'entau, q'eu non voilla son pro;
se vals d'aitant qant dira sa raiso.
Trestot qant deu a honor abelir,
e tot qant vei en verai preç valen,
e tot qant taing a ioi et a ioven
i vei ades qant eu plus la remir;
e, qar noi ve a mos oilç, so qe pes,
mor deçiran qe strainia dolors es,
qe fug da qo don li sabria bo
la consogres mais d'autra ren q'anc fo.
[carta 57v]
Naimerig de Bellinui
Eran destreing Amor
tant amorosamen,
qe l mal qe m trai non sen,
anç m'es l'afans doulçors:
si qe l'umil pavença
e l douç captença
de lei, per cui te n pres
Amors, m'a si conqes,
q'adunc hon ieu estei,
lai on la vi, la vei.
E qant ieu venc d'aiglors
sa granz beutaz e l sen
trop doblat doblamen
per q'eu m'en pren paors
qe merçes no la vença;
mas d'aitan n'ai privença,
qe s anc orgueill no s mes,
en tan franc luoc, se m pes,
per qe c'hon qe m chorrei
Amors, son tals q'on dei.
Sa convinenz colors,
e ls oilç clar et risen,
e ls douç esgard plasen
e l'ondrada valors
m'es tant en sovinença
per qe tot iorn m'agença,
qe mos leials cor es
meraill de tot sos bes;
per q'eu un q'en cortei
pensand, ab lei donnei.
Tant es granz sa ricors,
qi eu non l'aus par parven
com eu l'am finamen,
qi eu non aten socors
mais de sa conoisença:
Qi eu l'am aital temença,
q'esgardar non l'aus ges
q'ella vegga ni res;
qe qan sgarda vas mei,
in si eu l'esgard, morir crei.
Puis aissi venz temors,
la bella cui me ren
n'aia bon çausimen
qe l mond non es dolors
mas trop lungha tendença,
per qi eu faitz tal sofrença,
qe si no m val merces
ab leis et bona fes,
ai paor qe s desrei
e qar non dic, follei.
Naimerig de Bellinui
Fins et leials et senes tot enian,
aissi cum cel q'a tot conqes Amors,
aurai en paz soffertas mas dolors,
q'anc non amei palngen ni rancuran,
q'ai amat loniament desa [carta 58r] matz
vostre gens cors, domna, cui me soi datz;
e, pois merces ab vos ren no m valria,
partirai m'en? eu non, q'eu non poiria.
Anz, atendrai sofren et merçeian,
tro qe de vos aia qalqe secors;
q'a totz lo mens mes l'atendres honors,
bona domna, se ben trag gran affan,
qar molt val mais ric esperar honraz,
q'uns avols dons don hom non foç pagatz;
per qe us serai tant amics sens amia,
tro qe us apel, senes mentir, amia.
Bella domna, foldaz faz per semblan,
qar eu çantan retrag vostras valors,
ni las beutat don sobras las gensors;
q'obs me fora qe us ames oblidan;
q'orgueill vos creis et me creis humilitatz
on plus vos vau membran vostras beutatz
e lais valors q'es aut sobre la mia
dir n'ai donc mal? eu non q'eu mentria.
Mil vetz m'aurei acordat en pensan
Cossi s preietz reten mon paors
qar oblidar me fai vostras valors,
si com hom fui dinz lo tertre chantan,
qe s'oblida ço don plus es membratz:
eu, qan vos vei soi del tot oblidatz.
E per çom plai qar faillimenç seria
s'eu, per de manç lo ric solaz perdia.
Donna, ben sai qar vostra valor gran
m'abonda sens et sofraing mi ricors;
e se de plus li podez far clamors,
vos et Amors en siatz a mon dan.
e se per ço, domna, m'a chaisonatz,
qar non soi rics sera tot et pechatz:
qar tant non val neguna manentia,
en dreit d'amor, con fins cars ses bausia.
Pros contesa lo noms desobratz
es long ausiz et per tot si chausatz.
per q'eu no m part de vostra segnoria,
ni non farai aitant con vius estia.
[carta 58v bianca]
[carta 59r]
Peire Vidal
Aiostar et laisar
sai tan gent motz ab son,
qe de car ric trobar
no m ven hom al talon,
si n'ai bona raison.
Mas aisi m'en avei
la bella de cui son,
com seu fes faillison
vas lei o mespreison.
qan la vi, si m feri
mon coradge gloton,
q'ades poing en son pro
e no m fai se mal no
mal mi vol et non sai per qe,
mas qar eu l'am leis mais qe me.
Assatz par qe loignar
mi volg de sa reion,
qan passar me fe mar,
per qi eu l'en acaison
e no i ai sospeçon,
q'il servi ab cor fi,
tant qant pot abandon,
q'anc non ac guiherdon,
mais d'un petit cordon
Si aigui, un maiti
intrai dinç sa maison
e baisei al lairon
la bocha e l menton.
So n'ai agut et non mais re
e son totz mortz se l plus rete.
Sospirar et plorar
me fai mantas saison,
q'allegrar et chantar
volgra oi mais, si l fos bon.
Mas cor a de dragon,
q'an me di Mal e ri,
e ls autres deu viron,
e fai oilç de leon;
per aital falleson
feç de mi pelegri,
q'anc romeu de raison
mais tant contaz non fo.
E qi l ver en despon,
toz hom deu prochaçar son ben,
anz q'aissi seigner o malmen.
Abrasar et cremar
me fai col fuocs carbon,
qan l'esgard tan vei clar
sos oilç et sa façon,
e non sai guarison,
si m desvi ni m cambi,
d'amar leis a baron
qe m ten en sa preison
Amors, qe Salomon
e Davi autresi
venghet, e l fort Sanson
e l tenc en son grion,
q'anc non volg re en son,
tro q'a la morç et puois me ten,
estar mer ab sa merçe.
Esperar et musar
a fait com a bricon,
qan l'amar ni l'onrar
no m'es en contençion,
anz, se Dieu me perdon,
e m parti de tal qi
m'agra fait tan gent don
qe l bon rei d'Aragon
for ondratz e perçon
me faidi, qi eus a fi
q'eu n'agui ben raison,
gaug enters me somon
qe faça ades chançon,
doncs pois tan l'am e la cre,
ia no i deb trobar mala fe. [carta 59v]
A mon amic Folcon:
tramet lai ma chançon,
qe la chant lai en bon luoc per me,
al ten eu on ioi vai et ven.
Mal astre Deu li don,
qi l conte d'Avignon
mesclet malament ab me,
per qe na Vierna non ve.
Peire Vidal
Ben m'agrada la convinen saiços
et agrada m lo cortes temps de stiu,
et agrada m l'auçels qan chanton piu,
et agrada m florettas en boisos;
ben m'agrada tot ço qals a dreit platz
et agrada m mils tanz la bel solatz;
per qe mon grat iauçirai lo breumen,
on de bon grat paus mon cor et mon sen.
Dieu, vos sal, qar es bella et pros;
mas ia non cel qe son mal me scriu,
mas mi, vos sal qar vas vos m'umeliu,
e ia no(n) sal s'a lausengiers ni gelos;
Dieu sals les pros e ls adreitz e ls presatz,
mas ia non sal los ennois malvatz;
Dieu sal fin drut qi ama finamen,
mas ia non sal cels qi an vog sen pren.
Bel m'es, bella donna, qant pens de vos;
e bel car sui en vostre segnoriu;
bel m'es, qar n'aug bon prez nominatiu,
e bel qar vei vostras bellas faiços;
bel m'es qan gard vostra fina beutaz,
e bel qar sui tot vostre domeniaz;
bel m'es qar ai en vos mon pensamen,
e bel, donna, qar am vos solamen.
Donna, tant soi de vos veçer coiços,
donna, qe dals non ai mon cor pensiu;
donna, qar vos ben podez far çaitiu,
donna si us plaz plus rics qel rei nan fos.
Bona donna, tan fort m'apoderaz,
donna, qe d'als non es ma volontaz;
donna, si us plaz agraz ne garimen,
donna, de mi qe n'aiaz iausimen.
Fin gauç enter plasent et amoros,
ab vos es gauç per q'eu [carta 60r] toz bens creuiu
e non a gaug el mon tant agradiu,
qe l vostre gaug fai tot secle ioios.
Ab vos nais gaug et creis de vas totz latz,
per q'eu n'ai gaug en mon bel castiaz,
e fai gran gaug cels qe us men tant soen
lo gauç de vos e l bel captenemen.
Peire Vidal
Pois tornat soi en Proença
et a mi, donna, sabi bon,
ben de far gaia chançon
si vals per reconoisença
q'ab servir et ab honrar,
conqer hom de bon seinor
don et ben faig et honor,
qi bel sap tener en car,
per q'eu me voill esforçar.
E qar anc non fis fallença,
soi en bona sospeison,
q'el maltrag mi torn en pro,
pois lo ben tan gen comença
e poira m si conortar
en mi tuit l'autr amador,
qar sobre forçiu labor
trac de freida neu foc clar
et aiga doulça de mar.
Estiers non agra guirença,
ma qar sap qe vencuz so,
vol ma donna i tal raçon,
qe vol qe vencuz la vença;
q'aisi deu apoderar,
franc humilitat ricor
e pois no i trob valedor,
q'a leis mi pusca aiudar,
mas preos et merces clamar.
E cel qe long atendença
blasma, fai gran mespreison,
qar en Artus li breton
on avian lor cresença.
Et eu per loncs esperar,
ai conqis tan gran ricor;
lo bais, q'es força d'amor,
qe fez a madonna embrar
don mi faitz iauçent estar.
Ses pechat pris penedença
et a qis ses tort perdon
e trait de nient ric don
et ai dira benvolença
e gaug entier de plorar,
e d'amar douça sabor,
e soi arditz per paor,
e sai perden gaçagnar,
e qan sui vencutz, sobrar.
Bel Ranier, per ma cresença
no us sai par ni compagnon, [carta 60v]
qar tuit li valen baron
valon sotz vostra valença.
E pois Dieus vos fez ses par,
ni us det mi per servidor,
servirai vos de lauçor
e d'als qant porai far,
bel Ranier, qar es ses par.
Peire Vidal
Nieus ni gel ni pluia ni faing
no m tollon deport ni solatz,
qe l temps escurs mi par clartaz
per novel ioi en qe m refraing,
qar iovens donna m'a conques,
e s'eu lei conquerer pogues,
qan la remir tan bella m par,
qe de gaug cuiera volar.
Mas l'austors q'om pren en la raing,
q'es fers entro qes domesiaz,
pois torna mainers et privatz,
ses qe l tengua ni gen la plaing,
mout val mais d'autre qant apres es.
Totz autretal usages es,
qi ioven donna vol amar,
qe gen la deu adomeschar.
A pauc de foc roimp l'aur e l fraing,
l'obriers tro qe ben esmeratz,
don lobra es plus plasenz assatz
per q'eu de mal traitz lonc non plaing;
e se l focs d'Amor sen preses
en lei com en mi ses pres,
de ben amar pogra chantar:
mas hom no s deu desesperar.
Al usage m teing de Ghalvaing,
qe qan non soi aventuratz,
eu m'esforç tan de vas totz latz,
q'eu pren et conquer et guadaing,
e si mos afars m'avengues,
d'aiço de qe m soi entremes;
a mon empeiri ses doptar
faria totz lo mon sopleiar.
Ad bonas donnas m'aconpaing,
e plaz mi iovenz et beutatz
e no m platz baron qi ren garz;
ma mi non plaz bar qi mi regaing,
ni trop li duri sos arnes,
Q'eu sai tal dos o tal tres,
c'hom pot per ver villans cointar,
ab sol qe devesson arar.
A drut de bona donna staing,
qe sia savis et membratz,
e cortes et amesuratz,
e qe trop non trabail ni laing,
q'Amors ab ira [carta 61r] nos fai ges,
qe mesura d'amors fruiç es,
e druz qui a bon cor d'amar,
Deu s ab guauch d'ira refrenar.
Las venturas Galvaing,
ai totas et d'aultras assatz;
e qan sui chaval armatz,
tot qan consec, pes et flaing.
Cent chavaliers ai tot sol pres,
e n'ai agut tot lor arnes.
E cent donnas ai fait plorar,
et aultre cent rire et iogar.
Peire Vidal
Cara amiga, dolsa e franca,
convinens et bella et bona;
mos cors a vos s'abandona,
si q'ab autra non se stanca,
per qe us port amor certana,
ses enian et ses ufana,
e desir mais vostr'amança
qe Lombardia ni França.
Qar vos es arbres et branca
on fruig de gaug i sa saçona;
per ço, qi ab vos se dona
non tem fauçer ni lavanca,
qe l vostr'amors segurana
garis et reven e m sana,
e m tol en iug e pesança
ab gaug de fin allegrança.
Q'ab color vermeillia et blanca
vera beultatz vos façona,
ad ops de portar corona
sus en l'emperi a blanca,
pois qar es douça et umana
teno us tug per sobrana
de prez et de benestança
e de valor et d'onrança.
E hom non pori ab palança
gitar del ling de Narbona,
qar en tant qant revirona
cels non asaura ni donça
tan avinen cristiana
ni iudea ni pagana,
qar de nan tota s'enança
vostra convinen semblança.
Veilla rica teng per manca,
qan a poder et non dona
e mal acoill et peiz sona.
Pres la mens qe s'era ranca,
mas de gentil castellana
ben fait ab color de grana,
am mais la bona sperança,
qe l pel flonçida ni rança.
Si den Dieg vo s'aranca,
non a mestier mas qe pona
o com tot viu lor re bona
en privada poça ranca,
si c'un a chi ch'a villana
recresenç, cor de putana,
si tot a taulat ce lança
e s plena d'un plit sa pança.
Ges nos dol de pe ni d'anca,
la bella na Guilielmona
ni es falsa ni [carta 61v] fellona,
ni porta socha ni sanca.
Q'anc tan bella ciutadana
non nasqet ni tan dolsana,
neis la filla na Costança,
on iovenz salta e dança.
Peire Vidal
Per mantas guisas m'es daz
gauz et deport e solatz,
qe per vergier e per praz,
e per fuellas et per flors
e per temps q'es refrescatz,
aug allegrar chantadors;
mas al mieu chant neus ni glaz
no m noitz, ni m'ave . . . . .
E pero ges non desplatz
lo bel temps, ni la clartaz,
ni ls douç chantz qe s pels plaissaz
dels auçels, ni la vandors,
qar si m soi ab ioi lassatz
ab una de las meillors,
q'en leis es sens e beutatz
per qi eu li don tot qant . . . . . . .
e ls iois e l pros e ls honors.
En trop ricas volontaz
ses mos cors ab ioi lasaz;
mas non sai si fez foudaz
o ardimens o paors,
o gran sens amesuraz,
o si es astre d'Amors,
q'anc de l'ora qe fui naz,
mais non destreis amistaz.
ni m senti m mals ni dolors.
Tan me destrein sa beutaz,
sa proeça, sa . . . . . . . .
q'eu n'am mais suffrir en paz
penas et dans et dolors,
qe d'autra iauçen aniaz,
grans bes faz et gras socors;
sos homs pleviz et iuraz
s'eu ades s'a lui plaz,
denant totz autres seinhors.
Tan mi membra des coniaz
qe pris de leis totz forsatz,
allegres sui et iraz,
ab sospir mesclatz et ab plors,
me dis bels amics tornaz,
per merçe vas mi de cors!
Per qi eu tornerai vaz,
Leis qar autre baratz,
non m'es deletz ni soiors.
[carta 62r]
Peire Vidal
Tant mi plaz
iois et solaz
d'homes hondraz
per qi eu faz
tal chanson viaz,
bon reis qe voill q'aprendaz
e si m domandaz
tan soven per qe chantaz
per far enug als maluaz
e gauz nos enveiaz.
Ben sapchaz
s'eu fos amaz
qe ausiraz:
Esmeraz,
chantaretz preiaz,
qar on plus son malmenaz
fatz meravelliaz,
motz ab un sonet d'auraz.
q'a mi non val amistaz,
ni non chant mas de prechatz.
Plus hondraz
fora c'hom naz,
si l bais emblaç
mi fos daz
o sol autreiaz
e no voilh q'en qe iraz;
on es totz mos graz
qe ben leu mal me faraz,
qar soven fai cobeitaz
fallir los plus ensenhaz.
Cors dolgaz faisonaz
merce n'aiaz,
piataz vos l'an conseilhaz,
qe destreitz son et coitaz
la donna gardatz.
Mon cor e non l'auciaz,
qe m'ans et tortz et pechaz
er s'eu mor desesperaz.
Ab un daz
menut plombaz
nos a trichaz,
malvestaz
et es cassetaz
e vos, Ramon, non gitaz,
q'ades non sassaz
de ben aitanz,
qant puscaz:
qe hom manenç cobes seriaz
val menz qe mort soterraz.
Pois beutaz
fal plus senhaz
oltracuiaz;
per qes faz,
qi nos ten solaz,
mas eu sui ben enchantaz,
saab mi donç parlaz
qe non pos partir de laz;
o eu, son gelos proaz,
o del tot enamoraz.
Neus et glaz,
qar non restaz
Ia ven estaz,
e bel praz,
qe non uerdeiaz,
q'eu sui plus enamoraz
per lei cui embraz,
qe nostr emperaire faz,
qe la perdut so sapchaz,
sec sentz sol c'anch non tenh dadz.
Peire Vidal
Si m lasciava de chantar
per trebailh ni per affar
bei leu dirian las gens
qe non er aital mos sens,
ni ma gaillar [carta 62v] dia
com esser solia,
mas bens puesc en ver iurar,
qe anc mais tant no m plac iovens,
ni prez, ni cavallaria,
ni domneis, ni druderia.
E si eu podi acabar
so qe me fa comensar,
mos sobres forçius talens,
qe Alixandres fo niens
contra q'eu seria:
e s'a Dieu plasia,
q'ella men denhes aiudar,
ia l se us hondraz monumens
non estaria
sot mal serva senhoria.
Mas tant ai de qe pensar,
per q'eu non puesc deliurar
totz mos hondraz pensamens;
pero bons comensamens
me tol bona via,
e non se cambia.
Et eu per sobreforsar
cuh dels felons mescreçens
en breu recobrar Suria
e dama et staberia.
Trop es dousa per amar,
madonna, et per remirar
e cortesa e conoichens,
et als pros et als valens
de bella paria
qe si ver deçia,
el mon no n auria par.
Mas frautz m'a cals mil covens,
qe, s'um sol me n'atendia,
estordz et gherit m'auria.
Ges non aus desesperar
a leis d'un flac rei anar,
c'abe sobr aur et ariens
e cuidas c'ares manens,
q'autre Dieus no sia
per sa manentia,
c'avers lo fai reneguar
mas qan veran als iudiamens
car comprata sa feunia
e l'enian e la bauçia.
Per c'hom si deu esforsar
de ben dir et ben far,
tant qant vida les preçens
qe l segles non es mas vens,
e qi trop se fia
fai ben gran folia,
q'a la mort pod hom proar
qant pauc val lo remanens;
per qes fols qi nos castia
e nos tol de la follia.
Peire Vidal
Mout viu a gran dolor,
q'i perd son bonn seinhor,
q'eu perdeu meilor,
qe anc mortz pogues aucir
e qar non puesc morir
ni vol dreitz qe hom s'ausia
per ma vida guerir
m'enanci al bo(n) rei n'Ai [carta 63r] meric,
on trobei bon ab ric
per qe m'a fes cor tric
seruidor et amic.
E aurai gran honor
si m pren per servidor,
q'eu puesc far sa lauçor
ves mantas part auçir
e son prez enantir
plus q'autre q'el mon sia.
E qar me saup chauçir
ni m'ac bella paria,
niens en preç lo croi ric
manent ab cor mendic:
e diran tuh q'en dic
del filh de Loçoic.
Ren non ama valor
qi vol creire traichor
ni serv lauçeniador
escoutar ni auçir,
qar cil fan ioi delir
e baison cortesia
e pughon en trair
lor seinhor chascun dia,
c'Alixandres moric
per son serv q'enriquic
e l rei Daire feric
de mort cel q'el noirich.
Per q'eu non vuilh honor,
mas de gaug et d'amor
qe ben tengh a folor;
qi trop vol enriquir
so don non pod iaurir
q'eu non vilh manentia
don tota gens m'air
ni m digua villania.
Mais am lieis qe m traçic
des l'ora q'eu la vic
e pois tant m'abelic,
mos cors non s'em partic.
Qe rosa de pascor
sembla de sa color;
li li, de sa blancor
e qan la volg bastir,
Dieu, si mes son albir,
qe ren als no l'avia;
qe ab leis volg revenir
Amors et drudaria,
d'un esgard q'en feric
al cor q'anc non guaric,
mas guerram qant cotric
de iovent o d'antic.
Chanson, vaiten part vic
al rei Peire, q'eu dic
qe ben par a l'espic
tals fol gras don essic.
Peire Vidal
Qant hom es en autrui poder
non pot totz son talanç complir;
anz, l'aven soven a geqir
per l'autrui grat lo seo voler,
don pois en poder mi soi mes
d'Amor, segrai los mals e l bes,
e ls torz e ls dreitz e l dans e l pros,
q'aisi m'o comanda raços.
Mas qi vol al segle caber,
maintas veiz li aven a sofrir,
so q'il desplaiz ab gen cobrir
ab semblansa de non caler,
pos qan conois [carta 63v] qe sol locs es
contra cels qe l'auran mespres
non sia flacz ni nuallhos,
q'en gran dreitz noiz paoc d'ochaiços.
Prez et iovent voil mantener,
e bonas donnas obeçir
e a cortesa gent servir;
e non ai gran cura d'aver
e pero, se poder agues,
non es cons ni ducs ni marqes
a cui meilz plagues messios,
ni men se pag d'avol baros.
Mas qi pod et non vol valer,
com non s'esforça del morir,
e la morz qe nol denha auçir
per far enoi et desplaçer
per qe mes greu d'onrad paics
qant reculh las rendas e ls bes:
flac poirid ab cor vermenos,
viu ses grat de Dieu et de nos.
Tant ai de sen et de saber,
qe de tot sai mon meilz chausir
e sai conoicher et grasir,
qi m sap hondrar, ni char tener;
e tenc mal us del Genoes,
qe ab bel semblant gai et cortes
son allor amics amoros,
e als enemics orgoillos.
Bella donna, Dieu cug veçer
qan lo vostre bel cors remir
e qar tant vos am e us desir,
grans bens me douria eschaçer,
q'aisi m'a vostramor conques
e vencud et lasad et pres,
qe ab tot lo segles qe meus fos,
me tenria eu paubres ses vos.
Donna, qan vos vi remaner
e m'avenc de vos al partir,
tant mi dobleron li sospir,
qa pauc m'avengra a chaer.
Ai, bella donna, franca res,
valllam ab vos Dieus et merces
retenez mi et mas chansoz,
si tot pes al cortes gelos.
Donna, per vos am Narbones
e Molinas et Savartes, Castella
et bon rei n'Anfos,
de cui son chavaliers per vos.
Hondraz reis et francs et cortes,
d'en dur fort vos prech et no us pes,
q'entrels vostres hondraz baros
lo retenguaz, qar ben es raços.
Emperaire soi del Genoes,
et ai un tal feu conques,
don eu [carta 64r] mi teng onraz et pros
e soi amics del Borbonos.
Peire Vidal
Anc no mori per amor ni per al,
mas ma vida pod ben valer morir
qant vei la ren qe plus am e desir
e ren no m faz mas qe dolor et mal
non val ben mort, mas anqar m'es plus greu
q'en breu sarem ia veilz ella et eu:
e sai si perd lo meo e l seo ioven,
mal m'es del meo mas del seo per un cen.
Et anc no vi plait tant descomunal,
qe qant eo pois nul ren far ni dir,
q'a lei deignes plaçer ni abelir,
ia mais non voil far nul altre iornal.
Mas tot qan faiz par a lei vil e leu,
qe per merçe ni per amor de deu
no is puesc trobar merçe ni çausimen.
Tort a de mi e pechat ses conten.
Bona domna, vostr hom natural
podez, se os plaz, leugerament aucir;
mas a la gent vos farez escarnir
e pois n'aurez un pechat criminal.
Vostr hom soi, ben qe ges no m teing per meu,
mas ben lais hom a mal seignor son feu;
e val ben pauc rics hom, qan pert sa gen
e Daire l rei perse fo parven.
Esters mon grat am totz sols per cabal
leis qi no m deigna veçer ni auçir,
q'en ferai doncs, pois non m'en pois partir,
ni iausiment ni merces no mi val
tenrai mal us del enoios romeu,
qi qer et qer qar de la freida neu
nais lo cristals, don hom trai fog arden
qe per esforz vençon li bon sofren.
Esforsar mai enqar dons per aital,
qe l ben e l mal me voilen pais sofrir,
mas ben sabreu honradamen graçir
sen ses secors et a lei d'amic coral,
qe seu volgues, donna, segre autre treu,
onrat placer agra eu conqist en breu,
mas senes vos non puesc esser [carta 64v] plaçen,
ni de ren a ls gauç entier non aten.
Per ço m'en soi gitaz a non men cal,
com hom volpilz qi s'oblid a fugir,
qi nos ausa tornar, ni sab gandir
qant l'encausant sei enemic mortal.
Non ai conort mas a qel del Iudeu,
qe si m fai mal, fac ades lo seu.
Aisi com cel q'a orba se defen,
ai tot perdut la força e l'ardimen.
Lai vir mon chan al rei celestial,
cui deven tuit ornar et obedir,
et es mester qe l'anem lei servir,
on conqerrem la vide sperital,
que il Saracin desleial Canineu,
l'an tolt son regne, destruita sa pleu,
qe s'açitan la croz e l monumen:
don deven tuit aver gran espaven.
Cons de Piteus, de vos mi clam a Deu,
e Deus a mi per aqel eis conuen,
q'amdos avez traiz mout malamen,
lui de sa croz e mi de mon argen.
Peire Vidal
Bells amics qars, vaisen ver vos estius,
q'entor Nadal vos trames de sas flor,
e veiz feu ures, q'es ça tornat pascor,
e fuç en ver, qar no us es agradius.
Doncs pos li temps son al vostre voler,
ben es çaitius e ben vol desçaer
sel qi non sab onrar e car tener.
Mais mi plaz tan vostre ric seignorius,
qe qant aus dir de vos bona laudor,
aisi m'es gauç en deleiz en sabor
com als ausels, qan s'allegran pel nius
del cortes temps qe veçon a parer;
e no il vos tan, bels amics, qar veder,
q'a pena puesc sa mos oil retener.
E qar si m'es entre l çilos ac rius
tant onraz plaiz ni tan ricas valor,
a nos cortes es tribails e dolors.
Mas d'una ren non faç eu ges esquis,
s'en travalçem non po ric prez caber,
qar als avols de tos temp mal saber
so q'el preu fan per q'eo nos de temer. [carta 65r]
Del vostre dan, amics, sui mol çaitius
e qar no m fai, madonna, nul socors
e destren mi tan fort la su Amors,
q'eu cui morir consiros et pensius;
mal ar lo meo pos non deu esçaer
e pois non pois de mons dan estener;
ar son eu sel q'en mi non ai poder.
E si m paresc a las autras onbrius
tan voil sos bens e tan voil sas onors,
dons no deçes noçer sa gran ricors.
Q'aisi m'ag tort no sui vas lei aontius
en nanz l'ans mais de bon cor e deven,
qe de ren mais gauç enter non esper.
Gran pechat e s'en torn en no caler.
Las grans valors e l prez nomenatius
e ls dols plaiser qeç a Marseia sors
fo o guereçat per malastruz traiçors,
mas por emas lo mals crims e l fals brius.
Per qe deveç hom de soror aver,
q'ambas emsens vos fai Dieu mais veder
mal grat d'aisels qi m fan mon cor doler.
Et iran m'en lai o fo mort e vius
Nostre Seinor per nos toiç peçadors
e socoran la sua gran dolsors
si con el fins e l verais e pius
en laisse far e diren son plaiser,
e al bon reis dons forsa e leçer:
cosi pusca son bon prez mantener.
N'Avierna tornatz e remaner
volgra ver vos sin m'en dones leçer
muns Castiar, mas trop si fai temer.
Peire Vidal
Si eu fos en cort on hom tengues dreitura,
de madonna, si tot s'es bona e bella
me clameira q'a tan gran tort me mena
qe no m aten plevi ni convença
e donc per qe m promet ço qe no m dona,
non tem pechat ni sap qe s'es vergogna.
E valgram mais qe m fos al prim esqiva
qe qe m tengues en ai tan greu rancura;
mas ill o fai si cum cel qe cembela,
q'ab bels semblanz mi ten en mortal pena,
on ia ses leis non cre aver guirença, [carta 65v]
q'anc mala fos tan bella ni tan bona.
D'autres afars mes cortesa et chausida,
mas mal o fai qar a mon dan s'abriva,
qe peiz mi fai e ren no s'en meillura
qe mals de dent, qan dol en la maissella.
Q'al cor me bat ades e no m refrena
s'Amors ab leis et ab tota Proeça.
E qar non vei mon Rainer de Marseilla,
si tot me viu mos viures non es vida;
e malaudes qan soven recaliva
guaris molt greu, anz mor, si sos mal dura.
Doncs, serai mortz s'en aisi m renovella
a qel desir qi m tol soven la lena.
Al meu semblan mout l'aurai tard conqista
qar nulla dompna peiz non sa consella
ves son amic, qe qan plus l'ai servida
de mon poder, eu la trob plus umbriva.
Donc, pos tan l'am ben faz plus foletura
qe l fols pastre q'al bel pog caramela.
Mas vencuz es cui Amors apodera.
apoderaz sui qan ma donna aig vista,
qar null autra ab leis nos aparella
de gaug enter ab proessa complida;
per q'eu soi seus e serai tant qant viva,
e si no m val er tortz e desmesura.
Chansons, vaiten a la valen reina
en Aragon, qar mais reina vera
non sai el mon e si n'ai mainta vista,
ni non trob mais ses tort e ses qerella,
q'ill es francha e cortesa e grasida;
vas tota gen et vas Deu agradiva.
E qar lo reis sobr'autres reis s'enansa
ad aital rei conven aitals reina.
Bels Castiaç, vostre prez segnoreia
sobr'autres preç, q'ab plus rix faiz s'enansa.
Mon guaçagnat sal Deus en Avierna,
qar hom tan gent non dona ni guerreia.
[carta 66r]
Peire Vidal
Baron, Ihesus, q'en croiz fo mes
per salvar cristiana gen,
nos manda toz comunalmen
q'annem cobrar la saint paes,
on venc per nostra mort morir.
E si no l voleu obedir,
lai on fenirant tuit li plach
n'auçirem maint esqui retrach.
Q'el saint Paradis q'eriz promes,
on non a pena ni tormen,
vol raliurar franchamen
a cels q'iran ab lo marqes
outra la mar, per Deu servir,
e cel qi no l volran seguir
noi aga negun, brun ne bach,
qe non pusca aver gran esglach.
E veiaz del segle cals es,
qar q'il plus seg al piez senpren.
Pero no i amais un bon sen,
c'hom lais los mals e prenda ls bes,
qe pos la morz vol asaillir,
neguns non pot ni sab gandir
donc pois, tuit moren a trasach,
ben es fol qi viu mal ni lach.
Tot lo segle vei sobre pres
d'enian et de galiamen.
E son ia tan li mescreçen,
q'a pena regna dreiz ni fes,
qe chascuns poigra en trair
son amic per se enriqir;
pero il traiçor sont aissi trach
con cel qe beu toisc ab lach.
Chatalan et aragones
an seinor honrat et valen,
e larc et franc e conoisen,
humil et adrech e cortes;
mas trop laissa enmanentir
sos sers, cui Deus bais et air,
q'a noiz e iorn stan en agach
per far en cort dan e empach.
Reis auniz val meinz qe pages,
qan viu a lei de recreçen
e plors a ls bes q'autre despen
e pert ço qe l paire conqes.
Aitals reis faria a auçir,
ez en laich luec a sebelir
qe viva lei de contrach
e non pren ni dona ia maich
Domnas veillas non am eu ges,
Qan vivont deschausidamen [carta 66v]
contr'Amor e contra ioven,
car fin parage an si mal mes,
fers es descoutar e de dir
e fer de contar e d'auçir.
Qar fran dompneian si tot frach
q'entre lor non trob'om esclach.
Dompna, si m tenez en defes
qe dal re non ai pensamen
mais de far vostre mandamen;
e s'en grat servir vos pogues
entre l despoilar e l vestir,
ia mais mals no m pogra avenir.
Qar vostre dic e vostre fach
mant sabor de rosa de mach.
Reis deu Leon, senes mentir
devez honrat prez recuillir,
con cel qe semena en guarach
temprat d'umor ab douz complach.
Peire Vidal
Tant ai loniamen cercat
so c'obs no m'airia,
q'en aisi ai trobat
com eu enqeria.
Perdut ai e m'es cabat
so q'aver solia,
e re non ai guaçagnat
don mon amics ria;
e fols, qan fai foldaz, cuia far sen
e no l conois tro que ill va malamen,
q'en soi loignaz de plaçer e d'onrança
ni iausimen ab leis re no m'enança,
q'el cors e l cor de mi ni de lauçor
ha e no m val ni eu no m vir aillor.
De ioi don ai gran viltat
me fa carestia
mal ai vist sa gran beltat
ni sa cortesia.
Trait m'a e gabat
ab bella paria;
m'a si tot mon cor emblat,
qe ia no l creria.
Leis amai plus qe mi per qe m repren
et enqier mon dan ad esien,
q'ab leis non trob amistat ni pietança,
ni iausiment, ni neguna acordança
q'eu clam merces, ni merces no m socor.
Merçe clamand cuig morir de dolor.
Tant clam ab umilitat
merce chascun dia,
merces faria pechat,
si no m'en valia.
Mout ai iausiment cridat
ves qe pauc menbria,
pos ab leis non lai trobat
e cug qe mort sia.
Ma donna ha mort merce e chausimen,
sos dolz esgard e sos bels oillz desmen,
ab [carta 67r] qe m mostret tan cortesa semblança,
q'eu cugei plus aver q'el reis de França;
d'aiso m sembla del aib de traidor,
q'ab bel semblant met home en error.
Ai, bel seigner Castiat,
mout ai de felnia,
qe ab bel semblant m'a nafrat
ma mala nemia.
E ges ai tan de bointat
non demostraria,
qe m fez amors de cuiat,
qe ab tan ia moria.
C'om sofraitos, qi d'amor a talen,
so qe s'en pot aver aicho s'en pren.
Et eu estau en atertal balança;
mas en bona esmenda n'ai sperança,
qe m socorra de las preiços d'amor,
qe valer deu donna a son amador.
Ar tenc q'ai dit gran foldat
per ma leuiaria:
ed eu m esser perdonat,
qar non sai qe m dia,
qe veg mi apoderat
del tot a sa guia:
facha ne sa volontat,
q'aisi so faria.
Bella donna, si us plaz, a vos me ren,
e si no us plaz si mo faz eissamen.
Qe ben conosc qe per neguna esmança
non ai poder mout trac greu malenança;
chaitius qe chai en ira de seinor,
si no i troba susteng ni validor.
Tro q'aia Rodes passat,
lai ves Lombardia,
non aurai mon cor pagat,
com q'eu chai me stia
tant ai de Proensa estat,
q'eu tem no m'auçia
ma donna, et auram honrat,
sI tost a façia;
q'aver dei ben vergogna et espaven,
q'arai estat de lei tan loniamen,
si aitals pechat non fos desesperança
desperaz mi far eu ses doptança.
E ren ma leis d'agradag et d'Amor
e facha n so qe li torn ad honor.
Oilz de merce, bocha de çausimen,
nuls hom no us ve qe nol fachaz iausen,
per q'eu ai mes en vos ferma fidança
e tot mon cor e tota ma sperança,
e faz de vos ma domna mon seinhor
e us rend mon cors de bon cor e m'amor.
N' Avierna, ben vai per vostr'amor,
ab sol q'eu vis Castiat, mon seinhor.
[carta 67v]
Peire Vidal
Nuls hom non pot d'amor gandir,
pos q'el seu segnoriu s'es mes:
o tot li plaça o tot li pes
sos talenz l'aven a seguir
e sapchaz c'hom enamoraz
non pot segre autra volontaz,
mas lai on vol Amors lai cor
e no i garda sen ni folor.
Adonc, saup eu pauc d'escremir
q'anc no m gardei tra. k'eu fui pres
col fols ausels, qant aud los bres,
q'es vai coitosament auçir.
Me mes eu coitos en tal laz,
don era m teng per engignaz,
q'en poder soi de tal seinor,
qe no m val far ben ni honor.
E ren non degra hom meill fugir
com mal segnoriu qi pogues
mas fugir no l puesc eu ges,
c'oltra la mar m'anet ferix
Amors, ves dolor
se gaug enter no m'en socor.
Mas ab gaug me pora garir
dir a ma donna s'il uolgues;
qar per ma fe sa leis plagues,
no l degra ma morz abelir,
qe tot soi seus en domeniaz.
Anc no o dic ies, ço sapchaz,
per ço qe m faça mort paor,
mas qar i perd son amador.
D'altre mal mi sabreo cobrir,
ma d'aqest mi destreng lo fres,
qe ma bella domna promes
ço don m'a dat en cor a mentir.
E l servis mal gueerdonaz,
a cel q'il prendes gran pechaz,
qe per mal guierdonar
son paubre maint bon servidor.
Ben degra ma domna chausir,
com soi tornaz en sas merces;
qar per raçon val bona fes,
on faill lo poder de servir.
Q'en las ricas corz pietaz
de sen colpa ls plus encolpaz,
per q'uimilitaz ab ricor,
domna, toz altres iois sabor.
Gentils cons de Petiu, be m plaz
qar es en lausor e prez montaz, [carta 68r]
qe gent vos vei cobrar d'onor,
qe perdiron vostre ancessor.
Se tot ses mal, mons Castiaz,
dolor m'en pren e pietaz,
qar vic veilz ab deshonor
en torna Vierna en s'amor.
Peire Vidal
Mout m'es bon e bel,
qan vei de novel
la fuoill e l ramel
e la fresca flor
e chanton li ausel
sobre la verdor
e il fin amador
son gai per amor.
Amaire et druz son eu,
mas tan son li mal trach greu,
qe n'ai sofert loniamen
q'un pauc n'ai caniat mon sen.
Pero de bon sen
am de fin talen
Amor e ioven
e tot qan m'es bel;
q'ab ioi loniamen
viu e renovel
co l fruch e l ramel
Hon çanton l'ausel
q'en mon cor ai fulh e flor,
qi m ten tot l'an en verdor
e ten gaug enter per q'eu
no vei re qi m sia greu.
Cora qe ill fos greu,
eran ten per seu
la gençer soz Dieu
e del meil lor sen,
qar conois ben
q'eu l'am de fin talen,
si q'eu mon ioven
e puis loniamen
servirai lo seu bel cor,
franc et iauçent et novel,
a lei de fin amador,
q'a tot son cor en amor.
Ben aurai d'amor
fruit e foill e flor
e ram en verdor,
s'anc res men fo greu,
qar per amor
mi tenc con lo seu.
E prec la per Dieu,
q'ill esgart cum eu,
l'aurai estad de bon sen
q'anc non cangei mon talen,
ni non am flor ni ramel,
mas per lei ni chan d'auçel.
Plus gais qe li auçel
serai qe si l'es bel
com dolz bais novel
q'en don de s'amor
qe d'autre ramel
no vuilh colhir flor,
ni fruch, ni verdor,
ni anc amador
non vis, qi s canges plus grieu.
E pos me ten per sieu,
amar lai e mon ioven,
pois veils si viu loniamen.
Mes ai loniamen
mon cor e mon sen
en far son talen
plus q'en chan d'auçel
per leis am ioven
e tot qan m'es bel,
q'aisi m [carta 68v] renovel,
co l fruch e l ramel;
qan ren pusc far per s'amor,
e non desir autra flor
as qa lei plaça, per Deu,
q'ensems siam ill et eu.
Qar sos hom soi eu,
no ill deu esser greu,
si fa ben al seu
qe mout loniamen
ai estad, per Deu,
del tot al seu sen.
E si per talen
perd tot mon ioven,
pauc me valdra chan d'auçel;
mas s'a ma domna fos bel
tener me pogra en verdor,
com son verai amador.
Sobr'autre amador
m'es pres ben d'amor,
qan l'emblei la flor,
q'al res non ai eu:
c'hom ten en verdor
qan tot l'al m'es greu.
E s'alberg e l seu
per amor de Deu
tener me pod loniamen
en valor et en bon sen,
gai e cortes e novel,
cum bella flors e l ramel.
N'Avierna de bon sen
vos hai estat loniamen
mas era mi renovel,
cum bella flors en ramel.
Peire Vidal
Ben paug di vern et de stiu
e de freg et de calors,
et am neus aitan cum flors
e pros mort mais c'avol viu,
qar aisi m ten esforçiu
ioi et iovent e valors
e qar ar domna novella,
sobr'avinent e plus bella,
qe m par toças entrel gel
e clar temps a trebocel.
Ma domna m pres sot lo riu
de nant mil combatedors,
e contra l fals fignedors
ab solaz tant agradiu,
q'al partir quecz iuro et pliu
qe domna es de las meillors:
qe iois et prez la capdella.
E qant respont ni appella
sei dit man sabor de mel,
don sembla San Gabriel.
E fas temer plus d'un griu
als vilans domneiadors,
et als fins conoissedors
a solaz tan agradiu,
q'al partir qex iur e pliu
qe domna es de las meillors;
per q'em train en cembella
e m trail cor de soz l'aissella,
domna leial e fiçel
e plus vist qe Deus Abel.
D'ondrat prez nomenatiu
creis tant la sua valors,
qe non [carta 69r] pot sofrir laudors
la gran força del ver briu.
Sei enemic son çaitiu
e sei amic rics et fors;
oils, front, nas, bocha e maisella;
blanc peiz ab dura mamella,
del taill dels fils d'Israel
et es colomba ses fel.
Per ço m ten morn e pensiu,
ades qan me vir allors;
pois creis m'en gaugs et dolçors,
qar del seu bel cors m'aisiu.
Aisi cum de re caliu
ar n'ai caud, ar n'ai freidor
e qar es gaia et isnella
e de toz mals aibs puicella,
am la mais per Sant Rafel
qe Iacob no fe Rachel.
Vers, vai t'en vas Mantoliu
e di m a las tres serors,
qe tan mi plaz lor amors,
q'inz en mon cor las escriu.
Vas totas tres m'omeliu
en faz domnas et segnors,
e plagra m mais de Castella
una frescha iovençella
qe d'aur mil cargat camel
ab l'empeiri Manuel.
Franc reis, Proensa us apella
qe sens claus desclavella
e gesta us la cera e l mel
e sai tramet vos lo fel.
Per l'apostol qe m apella
San Iame de Compostella,
en Linçi a tal Miqel,
qe m val mais q'aicell del cel.
Peire Vidal
Drogoman segner, s'eu agues bon destrer
en fol plait foron intrat mei guerrer:
q'a qi meteis qant hom mi lor mentau
me temen plus qe cailas esparver,
e non preçan lor vida un dener,
tant me sabon fer e salvadge e brau.
Qant ai vestit mon for ausberg dobler
e cent lo bran qe m det en Guis l'autrer,
la terras crolla per a qi en vau.
E non ai enemic tant sobrancer,
qe tost men lais las vias e l sender,
tant mi doptan qan se ten mon esclau.
D'ardiment vail Rolant et Oliver
e de domnei Beraird de Monleider;
qar soi tan pros per aicho n'ai bon lau,
qe sovent me ve [carta 69v] non messager
ab anel d'aur ab cordonc blanc e ner,
ab tals saluz, don tot mon cor sesgau.
En totas res sembli ben chavaler,
si m soi et sai d'amor tot son mester
e tot aiço q'a drudaria vau.
Q'anc en chambra no vi tan plaçenter
ni ab armas tans fers ni tant sobrer,
don m'ama e m tem tals qe no m ve ni m'au.
E s'eu agues cavall a dreit corser,
suau s'estes lo reis per Balaguor
e dormis se planament e suau,
q'el tenga en paz Proensa e Monpeller,
qe raubador ni malvad rociner
no l rauberan vias altas ni Crau.
E si l reis torn a Tolosa el grauer,
e l cons eis fors e li chaitiu darder,
qi tot iorn crion Aspas e Orsau,
d'aitant me vant q'eu n'aurai lo colp primer,
ei ferrai tant qe n' intraran dobler,
et eu ab lor qi la porta no m clau.
E s'eu conseg gelos ni lausenger,
q'ab fals concell gastan l'autrui saber
et abaissan ioi et iovent a frau,
per ver saubran qal son li colp q'eu fer,
qe s'avian col de fer o d'acer
ne lor valdra una pluma de pau.
Peire Vidal
Bona ventura don Dieus al Pisans,
qar son ardiz e d'armas ben apres,
et an baissat l'orgoill dels Genoes,
e ls fan estar auniz e soterran:
si q'eu am mais toz temps l'onor de Pisa,
qar an vencud los perfeitz orgoillos.
Qar sol le nois del villan borbonos
me tronca l col e me l fraing e me l brisa.
Alamans, trop deschausitz e vilans,
e qan negus se seing esser cortes,
ira mortal cosentz et enoig es,
e lor parlar sembla ladrar [carta 70r] de chans,
per q'eu non voill esser segner de Frisa,
qar eu agues lo crim dels enegos,
mais voill estar entre Lombards ioios,
pres de midon, q'es blanca com flor de lisa.
E pois meus es Mon Ferrad e Milans,
a mon dan gier Aleman e Ties.
E si m creu Richart reis del Engles,
en breu d'ora tornara per sas mans
lo regeisme de Palerm e de Frisa,
qar a conquis la soa redenços.
De mi dig be se pel marqes non fos,
non prez cent marcs una rota camisa.
E pos Milans es rics e sobirans,
ben volgra pads de vos et dels Paves,
per qe estes Lombardia en defes
dels crois ribaulds e dels malvads scanans.
Lombards, menbre us qan Polha fon conquisa,
de las domnas e dels valens baros,
qe son liurad en poder de guarsos,
e fan en vos entrels peior devisa.
Ara m'alberg Deus e Sainz Iulians
en la dousa terra de Canaves.
Q'en Proença non tornerai eu ges,
pos sa m'acuilh Laneres et Allian.
E s'aver puesc sella q'aitant enqisa,
de la soiorn lo valenz rei n'Anfos,
q'eu farei çai mos vers e mas chansos
de la genser, qe anc vestis camisa.
E n'Alaçais, tant vos ai ades quisa,
q'ar l'un enter l'autre per enoios;
eu remandrai tant qan er faitz lo dos,
qar genser es qe anc fos d'amor enqisa.
Peire Vidal
Pois ubert ai mon ric tresaur,
trarai un gai sonet novel,
q'eu trametrai per Mongibel
al pro marqes de Sardegna,
q'ab ioi viu et ab sen regna:
gen sab donar et retener
e creis s'onor et son poder.
E mos cars fils, lo cons Enrics,
a destruitz totz [carta 70v] sos enemics
et al sieus es tan ferms ab rics,
qe qi s vol ven e qis vol vai
a menz de doptança e d'esmai.
Non voill sobras d'argen ni d'aur,
tant lo cor ai gai et isnel.
E qan trob tornei rancembel,
volentiers desplee me s segna
e ioing e faz d'astas legna
e qan trob negun qi m'es per,
o viu o mort li aven a caçer;
q'ab armas fai un pauc e nics
e non crei conseils ni castics,
ni mand aiut de loncs predics.
Aisi viu et aissi me stai
et am domna tal com eu sai.
Qer s'eu teng vert fuell e mon laur
e servo l plus de cent chastel
e tres citaz ses tot revel.
Et ab cor qe prez mantegna
e aib cortesia s tegna,
qe son onraiz la via veçer,
tan li fai e l diz de plaçer,
q'al partir s'en vai mon amics,
et anc no il plaiz enian ni trics,
ni lausengiers ni gelos brics;
anz lor fai dir estaz vos lai,
qe ren non avez a far de çai.
Color a fresqa beill saur,
et anc non obrez de pin cel,
mais Mongaillard e Daurabel
li plac q'a sos ops retegna.
Bellog no vent ni enpegna,
e mi fai munt amat tener
e bon repaus per mielz iacer
e per m'amor plaç lo stals rics
et es sieus esqiua mendics
et al marqes non es destrics,
si m dona Segur e Clavai
et a lei Cardoin e mun gai.
De fors voill la Roch e Lavaur
e l bel palaz e l dolz pradel
e l vergier on çanton l'ausel
e ben ac en vel ni en vegna
e si la contessa m degna,
seguramen puesc remaner,
qar complit seran me voler;
qi eu non voill esser Lodoics
ni Manuel ni Frederics
si com lo corteis Naimerics,
qar qi a ço qe plus li plai,
de tot lo mond a l mielz e l mai.
Clanz aguda tegna l Maur,
ab Duros et ab Negriapel,
e Treisca niuz e Mal tortel
e Crebacor e Conpangna
a Rognas ab qe s'estegna.
Mal maitin conqes e mal ser,
q'adet et eva per pauc d'aver
si eus es Viellans et Munt-Antics,
Malas-messios e Vielz-espics,
e Cavas-denç e pois Lombrics,
e Cor-dolors e Fastic fai
e mala morç eu vi d'altrai. [carta 71r]
Liaiz a la coa du taur
degresser frustatz pe l mesel
d'Ast on velli rot re capel
de tracion don se pregna
de rege fals qe no s segna,
qar hom piez non pot de cader,
ni degiez non pot men valer.
Qe l marqes cui es Salanics
li diz per qe no mour no it gics
e non prez tot qant el retrai,
qe sa boça plena retrai.
Al rei per de cui es Nics
e Barçolon e Muniuçios,
man qe meta toz sos afics,
en destruirai totz cels de çai.
Amiga, tan vus sui amics,
qa d'autra parec enemics,
e voil esser en nos fenics;
Q'autra ia mais non amarai,
et en vos m'amor finirai.
Peire Vidal
Qant hom honraz torna en grand paubrera,
q'estat rics et de gran benenança
de vergogna non sab ren com se quera,
et ama mais cubrir sa malenança.
Per q'es maior merces et plus francs dos,
qant hom fai ben al paubre uergoignos,
qe amainz d'autres qan enqerir fiança.
Q'eu era rics et de bona maineira
tro qe ma domna me mes en errança,
qe m'es mala et salvag et guerrera.
Et an pechat qar aissi m desenança
e no m pot trobar mais null ochaisos,
mas qar li sui fidels et amoros,
e da qest tort non voil far perdonança.
La sua guerra mi es tant sobrancera,
qe si m fai mal, non aus prender veniança;
e s'eu li fug ni camb ma carera,
Denant mos oils ven sa bella semblança;
per q'eu non sui del fugir poderos
ni del tornar per qe m fora bos
plaz oc neis tals q'ella i agues onrança.
Ren no m val força ni geinç q'eu l'anqera,
plus qe l'en daus qanta de mort doptança,
qi bast de dinç e trai e fai arqera
per sels de l'ost [carta 71v] e prend al trair esmança.
Mas l'autre archiers de fors es plus ginhos,
qe l fier primer per a qel loc rescos;
e ma domna n ten en aital balança.
Chanson, vai t'en al bon rei part Serveira,
qe sa valors non a el mon eguança,
fol fos plus douç veis mi donç de Cabreira,
qe de ren mais non fai desmesurança;
mas totz rics hom, qant destruis sos baros,
si es menç amaç et temsutz per lor pros,
et eu lo dig qar li port fin amança.
Fol fui eu, qar anc l'apellei mensognera;
mas druç certans non a sen ni membrança,
q'a pauc no mor qar tan m'es vertadera,
qe iectat m'a de la paubre sperança,
doncs a las veç era mon cor ioios
per q'era viu d'amor et de ioi blos,
sab gauç enter no m puesc far acordança.
Q'il es tan franc et douç et plasentera,
de cortes diz et de bella coindança,
q'eu non ai ges poder qe m'en sofera;
plus qe l'ausels q'es noirit per sofrança,
qant l'apella e l respon coichos
e sai q'eu mor per mon cor volontos
ab mils careils, q'ab sos bels oilç mi lança.
N'Avierna, eu no m clam ges de vos,
mas ben m'a grobs plus a dreg guierdos
de lanc aten on avi esperança.
E Castiaz, vostre prez poderos
e sta sus aut qan tuit li altre van ios,
q'ab meill valer se meillor et s'enança.
E qar non vei mon guaçagnat ni vos,
non puesc estar allegres ni ioios,
mas sobrafars m'en tol ma benenança.
Peire Vidal
Ges pe l temps ser et brau,
q'adus tempier et venz
don torba ls elemenz
e fa l cel brun et blau;
noc caima mos talenç.
Anc es mos pensamenz
en iois et en chantar,
e m voill mais allegrar
qan vei la neu sus en l'auta montagna,
qe qant la flors se spandon per la plagna.
Amors et iois m'enclau,
et amesuran senz,
e beutaz et iovenz [carta 72r]
m'allegra et m'esgau,
E cor gais, cortes et genz
m'es de totz mals guirenz.
Bel ris et douz esgar
me fai rire et iogar,
cortes solaz mi reten en guadagna
e l gauç enter me tol trebaill et lagna.
Domna, de vos me lau,
qar es douça et plaçenz
e la plus avinenz
qe negus hom mentau:
qe vostre ensegnamenz
vos fai als conoisenz
ben dir et tener car,
et a mi tant amar,
q'el cor e l sens me diz q'ab vos remagna,
e si m fai mal ad autra no m'en plagna.
Qar qi vos vei ni au,
non pod esser dolenç
de neguns marrimenz.
E domna tant suau
m'apodera e m venz
vostra caira ridenz,
qe qant vos au parlar,
non puesc mos oill virar;
tant m'abeilis vostra fina compagna,
qe d'aultres m'es salvag et estragna.
De lai on creis o l fau
mi ven esbaudimenz,
don soi gai et iausenz,
c'un al uom de Pietau
e ia l fals recresenz,
cobes mal despendenz
non poira conqistar
per soven pethenar;
si tot se peinch ni s mira ni s'aplagna,
totz son affar non preç una castagna.
Q'el cor a flac et cau
et es menz qe nienz.
Qe per mil sagramenz
no l creiria hom d'un clau;
e dolon me las denz,
qan parli d'aitals genz,
per q'eu m'o lais estar
d'un sayc filh d'Albar,
q'en malvestaz se soiorna e s bagna,
e sos preç es aital com fils de ragna.
Al rei valent et car
voil mon vers enuiar
qe se ça perd Proensa, pauc gadagna
pel bel soiorn qe pren lai en Espagna.
Fraire, rire et iogar
si vulh per vos et chantar,
mas er ai dreit qe sospir et qe plagna,
qar vostr'amors m'es salvag et estragna.
[carta 72v]
Peire Vidal
Si tuch li dol e l plor e marriment
e las dolors e l dan e l çaitiver
qe hom anc auçis en est segle dolent
fosan emsenç semblaran ior leuger,
contra la mort del ioven reis engles,
don reman preç et iovent doloros
e l mon escurs et tenhs et tenebros,
sens de tot ioi plens de tristor et d'ira.
Dolent et trist et plen de marriment
son remangut li cortes soldaier
e l trobador e l ioglar avinent;
trop an agutz en mort mortal guerrer,
qe tout lor a lo ioven rei engles,
vas cui eran li plus larc cobeitos.
Ia non er mais ni no m creças qe fos
veis aqest dan el segle plors ni ira.
Estent a mort plena de marriment
vanar te podz qe l meilhor chavaler
as tout al mon q'anc fos de nulla gent,
qar non es res q'a preç aia mestier
qe tot no fos el ioven rei engles;
e fora meils s'a Dieu plagues raços,
qe vil q'es el qe mant autre enoios
q'anc non feron als pros mas dol et ira.
Da qest segle flac, plen de marriment,
s'amor s'en vai, son ioi tench mensongier,
qe ren no ia qe non torn en coçent;
totz iorns vençis et val mens oi qeç ier.
çascuns se mir el ioven rei engles
q'era del mon lo plus valens dels pros:
er es anaz sos gens cors amoros,
don es dolors et desconort et ira.
Celui qe plac pel nostre marriment
venir el mon nos traire d'encombrier
e reseup mort a nostre salvament,
clamen merçe q'al ioven rei engles
perdon si l plaz, si cum es vers perdos,
e l fasa estar ab hondraz companhos
la on anch dol non ag nei aura ira.
[carta 73r]
Peire Vidal
Si tot l'estius ses bels et gens,
non soi iausenz
que marrimenz
mi ven de lai,
don solia aver mon cor gai
per q'eu preç pauc Abril et Mai,
qar se l l'am torn en non chaler
qe m sol hondrar et car tener;
e seu prec mas bonas chansos
e ls bels diz ni s avinentz sos,
q'eu solia per s'amor far
no m sai de qe m dega chantar.
Anc n'atz ni vious no l frais covenz,
ni mandamenz
mas qar trop lenç tornei en lai
o l seus genz cors soiorn et lai,
mais tem qe laugençer sa vai
qe fan druç et domnas doler
e ioi basar et deschaer
no me fosson contrarios
e qar son de l selar ghlnos
degra esser miels mos pros son par;
mas ochaiços me vol trobar.
Don m'es esqious lo pensamenz,
qe m n'ara e m venç,
tant qe mos senç
fui et desvai
e ia mais chanson non farai,
qe dreit, ni raçon, no canai
e pois non ai cor ni voler,
cum pusca chantar ni ioi aver,
q'eu non ai de lei bel respos
e s'eu cug dir dichz amoros;
e il fug qe no m degna escoutar
gardaz, con dei esforsar.
Pero de ls rius et de las denz
ai ditz . . . .
Laus avinenz
per leis q'em ai
al peiz qe pod,
per q'en dirai
non ren mas be qe non poirai,
qe s'eu li pogues mal voler,
se Dieus man par del meu poder
li fora orgoillos;
mas non puesc esser poderos,
q'ab un ris et ab un esgar
mi fai mi Deus oblidar.
Anch non agh gruis tant mals talenz,
ni tan coçenç
seguon parvenz,
cum silh q'eu li sai
per q'eu n'ai dolor et esmai,
si q'a per pauc los oils non trai,
q'an la vei e m fai li temer,
q'eneis dire non laus plaçer
e doncs, pos mos plaiç non les bos,
romanguas cum s'anc res non fos,
q'eu no m la puesc de ren forsar,
mas qant de ben dir et d'ondrar. [carta 73v]
Pois hom antius es greu manenz
q'ensenhamenz
e iausimenz
ab cor verai
fa fin drut iausen, qan s'eschai
e qi pren so q'Amors li atrai,
si tot ses pauc e l miels qu er,
per no i pod pechar, q'a son plaser
no l'en vegna rics guiçerdos,
per q'eu l'au las honors
e ls dols e l coilh e ls mas, q'em fez baisar,
s'il qe sap perdas emendar
N'Avierna mout m'es amar,
qar no us puesc soven remirar.
Seinher, n'agout no us sai lauçar,
mas ab vos d'auri mon chantar.
Peire Vidal
Non es savis ni gaire ben apres
cel qe s blasma d'Amor, ni mal en diz:
q'Amors sap gen donar gauç als marriz,
e fai tornar lo malastruc cortes,
chascun fai de failliment guardar,
qi gen la sap car tener et celar,
e als failliz torn avinen perdon
e l fin aman son per lei car et bon.
Ben aia l temps e l iorn e l anç e l mes
q'el douç cors gais plaçentiers gen noiriz,
par lo meillor desiraz et grasiz,
de lei q'es tan complida de toç bes,
qe sap ferir al cor d'un douç esgar,
don ia no m voill departir ni sebrar,
qar ges non es domna, ni er, ni fon,
de tan bons aibs ab tal gentil faiçon.
Anc mais a nul aman tan ben . .
ni tan non fo de fin ioi enqeriz,
com eu qel iorn qe mos chanz fo ausiz
per vos, domna, e us plac qe retraisses,
vostra lauçor e l preç complit et car.
E si eu sai ren d'avinen dir ni far,
vostra beltat e l'honor non chaison,
qi eu teng en gual d'un complit guiardon.
Tant m'aveç dat, pois qe m'agues conqes,
per q'autre dons per me no us er qeriz;
ma vostre cors per lo meillor chausitz
sap qe conven gardar en totas res,
pero cel qi sens qerre vol donar, [carta 74r]
ben fai le dons mais mil tanç a preçar,
q'eu ai ben vist sens qerre far ric don,
e don qeriz mermar lo miels del pron.
Mon ferm voler, domna, ai tan en vos mes,
qe ia non er delognatz ni partiz,
e qar d'Amor soi eu si conqeriz,
ben dei rendre d'esta preison merçes.
Ben fui astruc qi primier sap amar,
c'hom qe cortes en sa meil esquiar
e n'ag villanie et faillison,
per q'eu estac en bona sospeison.
Seinher Guillem Malaspina, Deus guar
vostra valor e l preç complit et car;
q'en vos trob hom ioi et solaz e don,
per q'eu vos voill presentar ma chanson.
Peire Vidal
Plus qe l paubres, qan iai e l ric ostal,
qi noca s plaing, si tot s'a gran dolor,
tan tem qe torn ad enoi al seinor,
non m'aus plagner de ma dolor mortal;
ben dei doler qant ella m fai orgoill,
qe solamenz als no desir ni voill,
qe si vals res non l'aus clamar merçe,
tal paor ai q'ades s'enoi de me.
Mais si com cel qi guarda . . . .
qi l sembla bels contra la resplendor,
qant eu l'esgard, n'ai al cor tal dolçor,
q'eu men oblit, per lei q'eu vei aital.
Ben bat Amors ab la verga q'eu coill,
qar una vez en son rial capdoill,
l'emblei un bais don era mi sove.
Hai com mal viu, qi ço q'ama non ve.
Si maiut Dieus, pechat fa criminal,
ma bella domna, qar il no m secor:
ben sap q'en lei ai mon cor et m'amor,
si q'eu non pens de null autre iornal.
Donc, per qe m sona tan gen ni m'acoill,
pos pro non te de ço don plus me doill,
e cui ia mi aisi lognat de se,
Anç sofrirai ço q'ai sofert anc se. [carta 74v]
Qe sofrir taing a seignor natural
los tortz e l dreitz e l sen e la folor,
qar greu pot hom de guerra aver honor,
pois qeis ses grat faiditz de son logal.
Ben soi faidiz, si de s'amor me toill;
no m'en torrai, anz l'am mais q'eu non soill,
terraila vil, pos aman mi rete,
non o deu far, qar per amar m'ave.
Q'aissi m'a tot mi don en son cabal,
qe si m alia no m aura peior.
Qe l seus plaçers m'an tan dolça sabor,
qe ges del meu no m remembra ni m cal.
Non es iorn qe s'amors el cor no m broill,
per q'aital ioi qan la veçon mei oill,
qa mos cor pensa de son grant be,
q'el mon non voill ni desir altra re.
Sabez per qe il port amor tan coral
qar anc non vi tan bella ni gençor
ni tan bona, don teing q'ai grant ricor,
qar soi amics de domna qe tan val
e se la vei, q'ensems ab mi s despoill,
meilç mi stera, q'al seinhor de Sidoill,
qa manten preç, qant altre s'en recre,
e non sai plus mas aitan na Gaufre.
Als qautre reis de Spainha esta mout mal,
qar non volon aver paç entre lor.
Qar altramen son il de gran valor,
edreich et franc et cortes et leial,
sol qe de tan gen cesson lor escoill,
qe viresson lor guerra en altre fuoill,
contra la gen qi nostra leg no cre,
tro qe Spagna fos tota d'una fe.
Bel Castiaz, seinher, per vos mi doill,
qar no s vei la et qar mi donç no ve,
na Vier cui am de bona fe.
Peire Vidal
Si saupesson mei oill parlar,
domna, de mi agron fait clam,
qar los fai soven plorar.
Mas non puesc al, qi eu mor de fam
de vostr'amoros, qe d'autre non.
E si vos non tenez pron,
molt [carta 75r] sera pauca ma vida:
mas vos es tant escernida
de çenta cabar, ço qe us plaz,
qe qant er vostra volontaz,
tuit mei mal trag seran soiorn.
Mas e us non aus merçe clamar,
tan vos dopte et tant vos am.
Pero, domna, mas façons par,
com eu ard per vos et aflam,
q'en la bocha nais lo carbon
de foc d'amor mantas saçon,
don ia non er estancida
la brasa ir on si asida
baisan la vostra, don parlaz
tan dolçamen, per qe menbraz
mains cors, c'uns non sabon torn.
E de lairon qi s pot guardar
non eu per ço sui d'un liam
estacaz, qi non pot trencar,
ni ia per ren tan qa n vivam,
domna, ses vos no m'er bon;
q'en vostra bella faiçon
el bon valenz prec qi us garda,
es ma volontaz complida.
Tant sui de vos enamoraz,
per q'eu non vir vas autre laz,
ni m pois vos partir un iorn.
E de vos com pod hom ianglar,
domna, cil cui ren no costan;
d'aitan volon villaniar
e per ço ren mescaban,
qe tan com Deu salf Tarascon,
no m'en partrai de viion,
q'al cor m'e tant abellida
Proeça, per qe n'oblida
la dolça terra on fui naz.
Per q'era lais marriz et iraz
cels qi laisson pro ni adorn.
[carta 75v]
Peire Vidal
Ges del ioi q'eu ai no m rancur.
mais de las dolors soi clams,
. . . . . .
ses colpa et ses tort q'eu non l'ai.
Mais era m soi mes en asai
com eu pusca retraire et dir,
tal res q'Amors, qe m fai languir,
me vulha a dreit capdelar.
Tant ma salvage cor et dur
cella qe m bat de sos veriants
qe on plus li soi humelians,
la doncs mi domna plus d'esglai,
mas eu aissi com fols en plai.
Vin o denant et mes m'açir
de parlar, mais puis me consir,
qe trop me nulh sobre cochar.
De clartat m'a es en escur
cella per cui vau deçirans.
E pos Amors vol toç mos dans,
no m meraveilh si mal me vai,
mas beus dic qe tant sofrirai,
tro qe pusca en loc advenir,
qab os oils son bels cors remir,
e se i aura trop al meu par.
Non ei chastel serrat de mur,
ni ma terra non val dos guanz,
mas an no fo plus fis amans
de mi, ni es ni er ia mai,
per q'eu, bona domna, serai
vostre et si m voleç sufrir,
q'eu vos am no us prec al re dir,
q'Amor m'a fait sobre parlar.
A qan poirei cridar segur,
ni coras serei bon amans,
qant Amors vulha mos ennans,
q'autre conseilh de mi non sai.
Q'Amor mi pod gitar d'esmai,
qe m'a fait e m fara languir,
s'ab merce no m vol recullhir
e l'ira de mon cor gitar.
Si la bella m volgues sofrir
mos precs, ni mas chansos graçir
mos paucs iois mi pogra doblar.
[carta 76r]
Peire Vidal
Dieus en sia graçitz,
qe l franc reis es gueriz
e sans et deleitos.
Per q'eu cobri cansos
gaias et ab gais sos,
qe m'era giquitz
corroços et marriç.
Mas la sua saluç
nos a totz erembuz
e tornat en ioven
mon cor et mon talen.
Qar de bona raiz
es bos arbres ichiz,
e fructz es car et bos
e rics et saboros.
Et en torn amoros,
vais domnas et chausitz
tant qe no ia als marriz
de cui son plus remsutz,
qe focs ni fers agutz
qar don m'en vulh, m'en pren,
q'us no las mi defen.
Ben tainh q'eu sia ardiz,
qe tal domna m'es guiz,
q'es la genser q'anc fos.
Q'ab sas bellas faisos
e ls bels oils orgoillos,
an mantz cors envaiz,
per qe mos esperiz
es ab leis remasuz,
don mi senc revenguz
de tot mon marrimen,
q'ai sofert loniamen.
Iovenz es mal bailiz,
e pretz ces per traiz
per colpa dels baros,
quer venson los guarsos,
manenz et orgoillos,
e ls cortes escarniz
e domnas trichairiz,
regnon contra nos druz
trop deschausidamen
ab doble faillimen.
A bel cors gent bastiz,
de totz bos aibs compliz
. . . . . . .
si com cel q'es feriz
d'amor et cor, q'em diz
qe m renda vos vencuz;
doncs si no m aiz ainz,
mort aurez chausimen,
e no us estara gen.
Per flac rei a postiz
es bos regnes deliz,
qar planh sas messios
e plora ls autrui dos
e fug solaz dels pros.
E reis, pos viu auniz,
val mens qe sebeliz;
mas eu son car tenguz
pels meillors et cresuz
per la cortesa gen
qe s contra dig no men.
Per so m son gent guarniz,
contra ls vags a capiz,
qe ab mi [carta 76v] es Aragos,
e Castella et Leos,
e valent rei n'Anfos,
e ls castels estabiliz
on preç es gent serviz
et ondraz et tensuz.
Si qe dels abatuç
flacs avars, cor de ven,
non ai nul pensamen.
Aitant com plus ardiz
es Leos qe crapitz,
et ors qe bous cornuz
e lops qe bec barbuz
ai en tant ardiment,
e qi mos diz aguz,
es contra si enten,
en li don franchamen.
Peire Vidal
Per qes deg una chanso
al valent rei d'Arago,
q'estiers non chantera oguan,
per le nug et per l'enian
qe m feç sil cui Dieus abais.
E s'anc fui per s'amor gais,
ar la guerpis et la lais,
e mais non fora amoros,
dur cor si per vos non fos.
E qar en aital saço
mi feç socor bel et bo,
vos en ren merces chantan,
q'esters non pogra l'afan
sofrir, ni l plor ni l pantais,
qant sel amor m'estrais,
si non fos un cortes guais,
q'en veng domna de vasi vos,
per qe m'en viu deleitos.
E per ai qesta raço,
conosc ben qe vostre so
e voill estar derenan
del tot al vostre coman
e metren en totz assais,
en far, en dir totz vos plais,
com vostre ric preç verais
an enant totas saços
entre ls druz gualliart et pros.
E ia, Dieus, noca m perdo,
si anc tan bella donna fo,
ne ab tan cortes semblan,
ni anc tan gen parlan
non vi, ni osara ia mais,
qe qant l'eis mot del cais
et eu l'aug, si m son li cais,
q'en cuig morir talentos,
s'al mens no l n'aug dire dos.
[carta 77r bianca]
[carta 77v]
Peire Raimon de Toloça
Non puesc sufrir d'una leu chanson faire,
pois e manz n'ai de mon creubut,
q'apres lo mal e l'afan q'ai agut
conven q'ab ioi m'esbaudei e m'esclaire,
qar segon l'afan
q'ai agut tan gran,
non agra eu raçon q'eu chantes oguan;
mas qar fin'amors me mostra et me segna,
qe mals no m sovegna.
E cobre mon chan;
farai dir enan
un chantar preçan.
Can si sal Dieus en mon maior mal traire
de tan bon cor non desirei salut
com fas per leis, cui Amors m'a rendut;
pogues enqer servir o pauc o gaire:
qar tot l'autr afan
non preçera un gan,
si eu moris o no sol q'eu l'agues tan
seruit, qe l'onors er parra qe m fegna,
per q'eu la u m'estegna
e non diga oguan;
mas al seu coman
soi et serai on q'evan.
Las qe farai pos ren non l'aus retraire,
anz qan la vei, estai a lei de mut,
ni per autre no voil sia saubut,
s'a qi meteis degra esser emperaire;
a Dieu me coman,
q'eu vau trebaillan,
q'ab la sospeiços n'agreu autrestan,
qar tan gran richor no crei qe m'avegna
mais qe qe men prenha.
Fins et ses enian
li serai com can,
de iorn en iorn meilluran.
Qe l cors e l cor e l saber e l veiaire
e l'ardiment e l sen e la vertut
ai tot en lei, qe non ai retengut,
ni pauc ni pro per negun autre afaire,
ni als non deman ni vau desiran
mais qe Dieus mi don veçer l'ora e l'an
qe sa granç valor tant vas mis destregna,
q'ab mos braz la tegna
e qi eu en baisan,
tot al mieu talan
remir son cors ben estan.
Ai, franca res cortesa et de bon aire,
merçe n'aiaz, q'Amors m'a si vencut,
qe ab pauc no ren lo baston e l'escut:
cum sel qi plus non pot lançar ni traire,
sil bels oils truan,
qe tot mon cor m'an
emblat,
non sai com, en van conortan,
qe chastel ni tor no us cuiez qe stegna,
pos granz força vegna;
si socors non an,
sel qe dinz estan.
Mais am vai trop tarçan. [carta 78r]
De ma chanson vuell qe tot dreit repaire
en Aragon, al rei cui Dieus aiut,
qe per lui son tug bon fag car tengut
plus qe per rei qe anc nasqes de maire;
q'aisi s vai trian
sos prez et ses pan,
vers autres qe son com sobr'el ver ian
fai la blanca flors per q'eu on qe m vegna
adessent sa ensegna
e vau raçonan
son prez e no blan,
duc ni rei ni amiran.
Et ab ma chançon e nan,
q'aillors an
m'en vau lai de cors on iois e prez regna,
eu vell qe la pregna
cumbetas viulan
e pois en chantan,
de qal guis a hom lais de man.
Peire Raimon de Toloça
Uns novels pensamenz m'esbai
al cor, per q'eu n'ai greu consir,
don faiz maint engoissos sospir,
e n'ai soven mon cors plus gai
e m gard meilz de far esplaçer
e m'esforç en be captener,
qan vei q'enes luocs ni saços
e cel q'a son poder es pros
ben deu aver mais d'onrança.
Honradamenz e bes l'en eschai
a cel qi sap en paç sofrir
son dan et bellamen cubrir
mantas veç ço q'al cor no il plai
e qi sobr'iras sap tener
de far e dir tot no de ver.
Ges non sen merma sa raços,
per q'om non deu esser cochos
de far grand esmesurança.
Desmesura conosc et sai
qe fai ma domna ses mentir,
donc per qe m feç a si venir,
qan ço qe m promes ar m'estrai,
qar qi non ha veçat aver
gran be, plus leu pot sostener
afan, qe tals es rics et bos,
qe l mal traiz les plus engoissos,
qan li soven benanança.
Benanança e fin ioi verai
n'ac eu de mi donç al partir.
Partiz non soi per q'eu m'açir,
qar a mos precs braus respos fai,
denan sos pes l'irai chaçer,
s'a lei plaz q'ella deign voler
qe de lei facha mas chanços,
qar de mi non soi poderos,
q'en altra paus m'esperança.
Ben esper per l'afan q'eu n'ai,
qe m voilla mi dons mantenir,
qar [carta 78v] non es altra al meu albir,
nin fo tan bella ios lo rai
sopleian, qer qe m deign valer,
q'eu conosc segon mon saber.
Qe pauc conqer hom nuaillos,
e val trop mais bes per un dos,
car compraz qe qan s'enança.
Humils mans ioingç de genoillos
m'aren a vos, q'eç bel e pros,
domna de gaia semblança.
Peire Raimon de Toloça
Autresi com la candela,
qe se meteicha destrui
per far clartat ad autrui,
chant on plus trag greu martire,
per conort d'autra gent.
E car adreit esient,
fas tan gran follage
qe aç autrui don agradage,
e a mi pena et turmen.
Nulla re, se mal m'en pren,
non deu planger del damnage.
Qar ben conosc per usage
qe lai on Amor s'aten,
vai foldaz en log de sen.
Doncs, pos tant am et deçire
la genser q'el mon se mir
per mal q'em deg avenir.
non taing qe m recreia;
q'aron plus m'ausi d'enveia,
plus li dei ma mort grasir,
s'il dreitz d'amor vulh seguir,
q'estiers sa cortz non plaideia.
Doncs, pos am so qe m guerreia,
conosc qe m'er a blandir
ab selar et ab sofrir
li serai hom et servire:
e sai si m vol retenir,
veg me tot al seu plaçer:
fis, francs, ses tota bauçia.
E si ab aital tricharia,
puesc a sa merçe venir
el mon non es nuls saber
per q'eu camies ma folia.
Lo iorn qe sa cortesia
mi mostret ni m feç aparer,
un pauc d'amor ab plaçer,
pareg ben qe m volc ausire:
q'ins el cor m'anet saçir,
et el cor m'es mel deçir,
qe m'ausi d'enveia,
et eu, com fols qe folleia,
fui leus a gen foletir,
qan cugei so per albir,
q'enqer non pes q'esser deia. [carta 79r]
Si per nulh autra qe sia
me pogues mais enriqir,
ben agra en cor a partir;
mas cum plus i fort m'o consire,
en tant qant lo mon per pren,
non sai una tant valen
de negun parage;
per q'eu e seu senhoradge
remang tut vencudamen,
qar non trop melhuramen,
per fortz o per agradage.
Chanson, a port d'alegrage,
on preç et valor s'aten,
al rei qe sap et enten,
miras en Araguon dire,
qe anc mais tant guauçens no fui
per fin'amor, cum er sui
qu ab rens et ab vela
poia, ades, so qe non sela;
pero nocan fas gran brui,
ni no(n) vulh sapcha hom de cui
m'o dig, plus qe d'une stella.
Mais vos am ges una mela,
non preç, qar ab vos no sui;
pero aç obs vos estui,
qe m siaz guoverns e vela.
Peire Raimon de Toloça
Si eu fos aventuraz
Di domna ni d'Amor,
de tot altra richor
fora manentz assaz;
mas lausenger truan
mi tolon ioi et chan
per q'eu son tant iraz. . . . . desesperaz.
Non muer et non e senç,
qi s'aira per autrui faillimenç.
Mas granç es lo pechatz
a tot mal parlador,
qe si met en amor,
don ia non er laudaz,
qe mentir ab enian
tol honor et fai dan;
don es deseretaz
mainç hom pros et coçhaz
aI Deu per qeie consentz
c'om sofrals borç don non es malmenenç.
Vergiers, ni flors, ni plaz
no m'an fait chantador,
mas per vos cui ador,
Domna, si m'allegraz,
q'eu non chantera onguan
mas lo gent cor plesan
e vostra gran beultaz
m'abelis tant e m plaz,
q'a mils vers sagramenç,
no us porei mostrar com vos sui benvolenç.
Se ma fin amistaz
vos avia sabor
tan qe per servidor
vostro [carta 79v] fos reclamaz,
ben agra meinç d'afan,
qe ren als no deman
e ric don qant es daç
e grasitz et presaz
trop mais pels conoisenç
qe per malvaiç parliers desavinenç.
Domna, ben voil sapchaz
qe la fina color
e l sen et la valor
e l vostre preç hondraz
mi fan far desiran;
maintz sospir per q'eu man,
qe vostre en domeniaz
son, com serf compraz.
E qil si eu meteis venz
non par sia ges si bons asortimenz.
Peire Raimon de Toloça
Ab son guai plan car
faz descort leu et bon;
avinent per chantar
de bella raçon;
e s'eu pogues trobar
ab leis, cui Dieus gran ben don,
chausiment ,ges non par.
Agues ren si ben non.
Qar se la m'a conques
on son tuit fait preçan,
et anc tan bella res
non fo sous iur eus m'an;
qar sui fin, preç, cortes
poia et creis et s'espan;
e s'eu ren far saubes, q'el vengues en talan,
ben fora rics et iais,
senç mal et senç dolor.
Sai sela cui bon preç nais
mi volgues dar s'amor,
q'aisi l soi fis et verais
e ses cor trichador.
Er a sent ans et mais
q'eu nos dic de valor
Tant m'agensa
sa parvensa,
qe dals non consire;
penedensa
et abstenensa
ai, c'altra no mire.
Mantenensa.
ab sovenensa
ai gran del martire,
qar plivensa qe ia traire,
nol serai sos manz a mon poder carire.
Maitan non plai,
si tot me fai doler;
e s'eu n'ai
un dolç bai,
ren non pod dan tener.
Bella domna, aiaz iausiment
de mi qe non ai mais secors,
e ia per malvas parlament
no us baiss ni streinh vostra laudors. [carta 80r]
Discord, vai al cont valent
De Savoia, qar sa valors
melhura et no ment;
son ric preç val mais dels milhors.
Peire Raimon de Toloça
Pois veçem bosc et broils floriz
e l pratz sunt groc, vert e vermeilh
e l chant e l refrim e l tropeilh
auçem del auçellet petitz;
bens taing q'un novel chant fabrec,
en a qest donç temps d'Abril
e si ben sol mot maestril,
leu seran d'entendre adrec.
E car non vei ni trop ie un desplec
mon ferm natural sen sutil,
per tant non clam mon saber vilh,
si tot ancar grans non prec,
q'aisi com si trobau escritz.
Bons motz tan genç los apareill,
q'en chantan formes mei lor ditz.
Mas un gen cors franc et graçitz,
q'anc tan bel non vic en espeill,
per cui pens et fremisc et veilh,
m'es en cor tant abeliz,
qe dal ren servir no m'en brec.
Mas, ma domna, ab franc cor humil,
per qe senz tot enian ma pilh
en amor, qe n recob en lec.
Anc hom en ben amar non erec,
tant cum eu mi dons don ma fil;
en lei servir, q'ab un pauc fil m'a pres,
e cug qe pauc me sec.
Pero non tem parlers nieriz,
tant esper son leial conseilh
e s'il plaitz qe la ma conseilh,
gent serai de fin ioi guernitz.
A desesdai mos esperitz,
ond il es don non meravilh,
q'aitan qan ferrai de soleill
Non regna, tan bon aibs complitz.
Nul autra no m par, q'ab lei sec
de beutat seran d'autras mill,
don prec mi don qe non avilh,
si mos cor vol q'autra non dec.
Tan m'agreist per ma domna sec,
chanson gen format cors gentil,
non vei q'eu fora mort de gilh,
tro q'un pauc mon cor s'esprec. [carta 80v]
Peire Raimon de Toloça
De fin'amor son tuch mei pensament
e mei desur et mei milor iornal
e pres d'Amor voilh aver mon ostal,
per so qar fis ab fin cor solament
li m sui renduz si tot ben no m'acuilh;
e ges per tant de leis servir no m tuilh,
si tot son greu et perilhos li fais,
qe fai al seus soven Amors sufrir.
Pero tant m'a fait Amors durament,
qe mais et meils ab ferm cor natural
am, qe nuls hom; et non dic cui ni qal,
tot per paor del malvas parlament;
mas lo douç ris e l'afar e l bel oill
e sa faison plaisens del bel escuill
e l gai solaz e l gent parlar no m lais
mostrar q'als es aisel qe sap çausir.
Qar tant son vostri ric fait valent,
qe miels temer vos port amor coral,
q'el mon non a amador tan leial
cum eu vos sui, domna, ses failliment.
E sai qe fas falliment et orgoill,
s'eu dic qe us am per qe s tainh q'eu en muilh
mos oils soven, qar anc de mi no s tais
q'en tan ric log per amar mon cor vir.
Elas, non pod hom tenir son talent,
q'ades nol vir lai don plus fort li cal,
e si als della non as mas dolor et gran mal,
e sec ades son din a esient;
e sapchatz, domna, qe on plus mi doilh
ades mi creis l'amors e l bes q'eu voilh:
e us douç pensar plaçens del cor me nais,
qe noit ni iorn de vos no s pod partir.
Pero no us aus merçe clamar mos chausiment,
qar de valor no us trop par ni engal;
pero qant hom al seu socor m val,
bella domna, fai son pro verament.
E qar tinetz de pretz l'ausor capdoill
e de beutat ades mais q'eu non voill
vos uoil servir et no m part ni m biais
de vostr'honor amar et car tenir. [carta 81r]
Domna valens, mais vos desir e us voilh
qe tot lo mon, qar fin amors m'atrais
vostre bel cors don me lau de cauçir.
Vers Lambertins de Buvavel acuilh
preç et valors et anc iorn non s'estrais
de gran solaç ni de ioi mantenir.
Peire Raimon de Toloça
Toç temps auch dir q'us iois altre n'aduç,
per qe non voilh nulh temps de ioi partir,
q'ab ioi fui naz et ab ioi on q'en vir,
soi et serai q'aissi m soi captenguç,
e si l fin ior de lei en cui enten,
q'eu plus aten,
pogues aver ben fora plus ioios,
qe dobles iois e rix e cabalos
e qi ioi sec iois li ve ses doptança.
Per q'eu me soi autreiaz et renduz
a fin'amor et a lei cui desir,
qe finamen m'an fach mi oill chausir
la bella q'es flors e m railç e luç,
e caps e guiz de tot enseignamen,
e pos tan gen
n'aret mon cors d'un esgart amoros,
dal non sovent ni non fo saboros;
nuilç altre bes ni d'al non ai membrança.
Bona domna, vostre rix preç saubuç
e las faiços e ill plaçen acuoillir
e la bocha, don tan gen vos vei rir
m'an tan sobrat qe soven deveing muç
e la on cuch gen parlar pert lo sen,
q'ab el paven
q'er hom ric do per q'en soi temoros,
m'aus eu auch dir q'hom savis e saços
conqer mainç bes sofren ab esperança.
De vos amar non serai recreçuç,
anç m'abelis mil tanç q'eu non sai dir
e sos plagues co volgresseç sofrir,
q'eu vos ames ia non fora vencuç
de vos servir, mos fis cors leialmen
anç m'er parven,
q'engals sia l'afanç de nos amdos
et er merces si de tan mes faichç dos,
qe mos volers no s fraing ni no s balança.
Mas fis amanç no s taing qe leu bruç,
anç deu son cor celar [carta 81v] et escondir
e l ben e l mal q ill ve d'amor graçir,
q'ab cortes aibs es hom per pro tenguç
e q'es gart be de far tot faillimen
ab escien,
qe de bon luoc ave bos guierdos,
qe si domneis e cortiars non fos
non fora preç, ni servirs, ni honrança.
Domna, per ç'om soi a vos atenduç,
q'em deç conseill q'a pauc no m fan morir
la fin'amors qe us ai e ill greu sospir
e si mos cors fos per vos conoguç,
be m'es semblan qe n'agraz iausimen,
q'eu no consen
nuill altr'amor ni ma bona raços
no m pot sebrar ni deloignar de vos,
tan mes el cor vostra gaia semblança.
Preç et valor, beltat, ioi et ioven
ses faillimen
e toz bos aibs, totas belas faiços,
Hana Beatriç d'Est, q'anc non cre fos,
don ab tan bes ses tota malestança.
Peire Raimon
Sens allegrage
chant per agradage,
follage
fas qar mon coradge
seg lai on s'es mes,
q'anc plus salvage,
reclus ni estage
del meu senhorage
non ag nuls hom pres.
Q'aissi fos presa
del mal qe m'adesa,
m'amia,
çella cui paug peça,
qar mi fai languir,
mais on er qeça
merces ni franqesa,
pos la plus cortesa
vol sens tort aucir.
Per meils aucire
mi tornet en iai
del lonc consire
pois tornet l'esmai
soven m'arbire,
qe totz m'en paritrai
pois sol me vire
en trob mon cor lai.
Seria q'eu l'aia
greu, cre q'en deschaia
sagramens s'espaia
per fals mot escur
ai bella et gaia
plaçens non veraia,
voillas qe us desplaia
greu mals don endur.
Longein dura
m'en aura
aventura
tals si m dura
par mesura [carta 82r]
mi periura
lo mals qe m'auçi si,
qe de rancura
ni falsura
ni segura
ses coniura
non meillura,
ans s'adura
qant la prec de mi xi.
Sens volria
sol qe mia
fos un dia
en m'avia
non daria.
ma follia,
per q'a torçent sens
cre qe sia,
q'en nenbria
m'aten çom lia
s'eu podia
con vencuç sofrens venç.
Ben tain vença
ben valença
leials, qe non chai lai
on se mença
da valença,
floris e verai i'ai
maintenensa
ab temensa,
q'er domna se us plai sai,
qar te l gensa
conoisença,
qe us los se us d'esmai irai.
Del mal traire
merçeiaire
son e fins leials amaire
qe non vaire
de ben faire,
qi m sapcha graçir,
dir no us aus gaire
con veiaire,
q'el guaus beutaç don es maire
me fan traire
mon cor l'aire
e n'aqest consir vir.
Pois voil e veire
en a qest consire,
don mais am martire,
qe d'altre gaçaing
gen gaçaina,
cui qu es plaina
mi dons n'a mil en romaina,
valor m'aina
en qe baina,
son gai cors plaçen gen
bel e genta
m'atalenta,
plus qa mege fals mal.
[carta 82v]
Peire Guillielm
Non sai chantars amors ni drudaria,
ni m fan chantar flors, ni fulhas, ni l bruz,
qe fan l'auçel, ni per so non seria
plus chantaire, tan ni qan, ni plus mutz;
q'autressi chan qan l'inverns es vengudz,
com fas l'estad, ni la pascha floria,
qan chans mi plaç, n raçons lo ni adudz.
Molt m'abelis qi m'a bella paria,
qan veng en log e no soi conogudz,
ni qi m'enqier en dreit de cortesia,
de qal part soi reparadç ni mougudz;
qar demandan es hom reconogudz
e responden, per q'es raços q'hom sia
de bel respos als granç et als menudz.
Et es bels sens qant hom sa gent respondre,
a tota gent, segon qe chascun es;
qar lo savis n'aura talan qe us n'ondre,
si de respondre vos troba ben apres;
e s'al ne si q'er pecs et malapres,
non respondez greu er q'el no us deçondre
de paraulas o de faitz, si locs n'es.
Aitan vos voil de mon plaiçers respondre,
qe a mi plaz mais us so fraidos cortes,
qe del seu pauc sap servir et somondre,
lai on s'eschai seguon qe l poder es,
q'us rics malvadz, a cui sofrainh merces,
tant q'hom no pod del seu raire ni tondre;
q'anc de tal ric no m paguei iorn ni mes.
Ni m pag d'amor, ni de son segnorage,
qar en la fin fai totz sos servidors,
clamar de si, tant es de mal usadge;
per q'eu non vulh sos mals ni sas dolors;
e lais me Dieus mon meilhs trobar ailhors,
e m don tal ioi qe m torn en allegradge,
q'el ioi d'amors torna en plainç et en plors.
[carta 83r]
Peire Guillielm
En aqest guai son leuger
me vulh en chantan esguaçir,
qar hom qe no s dona alegreier,
no sai qe pogues devenir:
per q'eu me vulh ab ioi tenir
et ab los pros de Proensa
qe renhan ab conoichensa
et ab bella captenensa,
si q'hom no ls em pod escarnir.
De conqerer fin preç enter
agra eu talent et deçir,
si no mi falh sen dener
E rendas don pogues complir
los faiz q'eu volgra mantenir;
mas pos a Dieu non agensa
q'eu pusca far gran valensa,
guardar mi deu de failhensa
al mens et d'aiso q'ai servir.
Qar preç non demanda ni qer
ab cels qe valent obedir,
mas qant al poder sa fier
e qe hom se gard de faillir:
per q'aisel qe trop vol tenir
a molt petit de sciensa,
qar l'avers non a valensa,
mas qar hom en trai guirensa
e qar hom s'en pod far graçir.
A l emperador dreiturer
Frederic voill mandar et dir
qe si meils non mante l'emper
Milan lo cuida conqerir
ab grans fauz et fan sen auscir;
don vos iur, per ma creçensa,
qe pauc preç sa conoichensa
e son sen et sa sabensa
si en breu no l'en sap far pentir.
Domna, sai ab cors plaçentier,
don negus hom non pod mal dir
e non tem guap de lausengier
e sap los meilhors retenir,
ab ondrar et ab acuilhir:
tan gent fenis et comensa
sos solaç et sa parvensa.
qe ren no ni fai falhensa
et a car nom per encarçir.
Na Ionna d'Est agensa
a totz los pros senç faillença,
per q'em voill ab los pros tenir.
[carta 83v bianca]
[carta 84r]
Peire Breumon
Al pariscen de las flors,
qan l'arbre charguon del foill,
e·l temps genç'a la verdura
per l'erba, qi creis et nais:
adoncs es a cels bon'amors,
qi l'a en-paç ses rancura,
c'uns vas l'autre non s'orgoilla.
Q'eu vei de totz los meillors
qe sens'en deveno foill,
qe'enqero lor dreitura
tro qe lor domna·s n'irais.
E·l ris tornal puois en plors;
e·ls fols per mal'aventura
va qeren lo mal que·l doilla.
Q'amors vol tals amadors,
qe sapchan sofrir orgoill
en-paz et gran desmesura;
si tot sa domna s'istrais,
pauc plag le·m sia honors,
qar si sab mal ni·s n'abdura,
il qeira tost qi l'acoilla.
Per aqest sen sui eu sors
e non sui ges cel qe soill,
qar s'ella·m fai gran laidura,
qant autre·s plag, eu m'apais.
Si tot s'es granz ma dolors,
sufrir tro q'ella meilhura
ab un plazer qal qe s voilla.
Mais nam trenta desenors
cui honors, si leis me noilh,
q'eu sui hom de tal natura,
non voil honor qe l pro lais.
Ni ges no·n laissa l paors,
don mos cor non s'asegura,
q'adec cuig q'aultre la m toilla.
Peire Breumon
Mei oill an gran manentia
aguda en lor bailia
ara m peça qar viurei,
qe ia mais ioi non aurei.
Ans men voil del tot geqir
e no l parai meis cobrar,
e laissarai me morir,
q'hom ses ioi non deu durar.
Q'era remamh en Suria
mos iois et eu tenc ma via
en la terra on nasqes
ia mais mi dons non veirei.
Gran mal mi fan li sospir
qe per leis m'aven a far,
qe la nuit non puesc dormir
e l iorn m'aven a veillar.
De preç et de cortesia
a tota la senhoria,
cesca domna cui mi dei
lo primier iorn qe l parlei
e semblan qan la remir,
q'el mon nom aia [carta 84v] sa par,
qe totz los bes q'hom pod dir,
poiria hom del seus doblar.
Dieus, com gran merçe faria
d'un seu guarso si m seguia
per las terras on irei.
Qe m parles tot iorn de lei,
qant el seria iaser
eu seri al sieu col guar,
e non poiria sufrir
q'autrhom l'anes descausar.
Era m seit Dieus en aia,
en torn en lai dreita via;
a madomna cui lachei
non sai si eu la cobrarei,
qan de leis mi vench al partir,
anch com gad no m volc donar.
Dieus la me lais convertir,
qe i pusca merse trobar.
Peire Breumon
En Abril qan vei verdeiar
lo pratz verç e l verçer florir
e vi las aiguas esclarir
et aug los ausels allegrar,
lolors d'un erba floiria
e l dolç çhant qe l'ausei cria
mi fan mon iois renovelar.
En qel temps soli eu pensar
com si m pogues d'amor iausir
ab cavalcar et ab guarnir
ab gent servir et ab donar,
cui aqes mesters auria,
per ço es amors servia.
E pol on hom meils conquistar.
Molt me sap gent lo cor emblar,
c'am pres con iadei sa venir;
greus er mais iorn qe us non sospir
per un bel semblan qe il vi far,
qar ella m dis totas maria:
qe fara la vostr'amia,
bels ami. Cosi m pois laissar.
Per ço non dei desesperar,
q'anqera mi don non remir,
qar celui qi m la fei çequir,
la m pot far ben cobrar;
e s'eu son en sa bailia,
era mais torn en Suria,
ia Deus no m'en lais mais tornar.
Molt en de Dieus meravilhar,
com si m poic de mi don sofrir
e degra l molt a grat tenir,
qar anc per lui la pois laissar,
q'il sa ben s'eu la perdia,
qe ia mais iois non auria
ni hom no la poira mendar.
Chançon, tu irai oltra mar
fe qe m dei va m'ami don dir,
q'a greus afan et a martir
me fai la noiç el iorn estar;
a Guigelme d'Aitam pria,
bona domna, chançon q'el te dia;
e va ma mi don conortar. [carta 85r]
Qe Filippe de Monreal,
me ten pres en sa bailia,
et am tan sa compagnia
qe sens lui no m'en puesc tornar.
Peire Breumon
Pois lo bels temps renovella
e fai de novel renverdir
tot qant es, voilh de novel dir,
c'un novels voler m'apella
e m di qe chant novellamen
d'un gen cors novel avinen,
a cui me sui de novel fer fermaz,
qar sui per lui de nou renovellaz.
Ben renovellet la bella
mon gen cors e l gent acuilir,
q'em fes gen per q'ades consir
qan ges fins preç la capdella,
e com a gen acuillimen
m'a del cors mon fin cor trag gen.
Sens brui refui gen, qe si m plac, no m plaç,
desdui d'autrui, si m lai ab gen laç.
Tant l'am qe l cors me travelha
Amors e m fai lo cor languir;
e si m vol far aman morir
Amors, q'en aisi m martella,
far o pot, tant am fermamen
lei, qe aman me et mon sen
destrui, q'abdui l'aman ples traenç traç,
q'ab glui me stui, tan l'am ab gran senç graç.
Grat li n sai qar es isnella
e sap grat dels pros retenir
e s fai gradan son prec grasir;
e grat, qar aissi m ten bella,
qar s'ab lei trob merce grasen,
grat m'aura merces eissamen:
sen trui, sen dui, leis ab grat on iois laz,
per cui relui ab grat rics preç presatz.
A pres fins fai n'Eudiare valen
del Bauç et il et el eissamen:
don cui sens trui cerç preç ses en certatz
en lui, per cui viu preç d'onor onraz.
[carta 85v bianca]
[carta 86r]
Peire Rogier
A chant d'auçel començer la sasos
qant aug chantar las iantas et l'aigros
e per cortes vei verdeiar lo lis,
Ia blaua s'espan per lo boissos
e l riu son clar de sobre los sablons,
la o se spand la blanca flor de lis.
Lonc temps aurai estat desamoros
de bon amor paubres e sofraitos,
per la colpa d'una falsa amaris
qe n'es mi enian e traiçons,
per qe n'ai faiz los qaranta perdons
e no m gardei tro m'aia aucis.
Ben pauc ama druz qe non es gelos
e pauc ama, qi non es amoros
e pauc ama qe non en follentis
e pauc ama qe non fa traiçons,
mais val d'amor qi ben es enveios
un dolç plorar non q'a tortz e ris.
Qant eu li qer merces de ginoillons
e la m colpa et me met occaisos
e l'aiguan cor aval per mei lo vis,
ella me fauns gart q'es amoros
e li basai la bocha e ls oils amb dos,
adonc me par un ioi de Paradis.
Da qesta mains fo coillitz lo bastons,
ab qe m'aucis la plus bella q'anc fos
e volgra far tot q'a leis abelis
e l gai semblant e l mal trag angoissos;
cil an segnor e l petit guierdons,
m'an fait estar faidit de son pais.
Peire Rogier
Dousa amiga non puesc mais,
mout me pesa, qar vos lais
e redolmein et esmais
e teng m'o a gran pantais,
qar no us abras et no us bais
e departen nostr'amor.
D'aitant sab eos mon talant
qe anc femna non amei tant,
e no us aus far semblan
ni trob per cui vos o man;
vai m'en a Dieus vos coman,
al espirital seinhor.
Non puesc mudar qe no m plagna,
qar se part nostra compagna; [carta 86v]
eu men vauc en terra estragna;
mais am freidura et montagna
no s fas figu ni castagna
ni ribeira ni calor.
Lai s'en vai mos cors marritz
e çai reman les esperiz;
et ai tant los uls fronçitz
qe m'en dolon las raitz;
ma lo fai qi us a partiz,
e non puesc aver baudor.
Sans et fals fora eu gueritz,
qant serai acondormiz,
si fos de leis tant aisiz,
q'en semblant d'una perviz
li baises sos oils uoltitz
e la fresqetta color.
Dous estars lai m'es ardura,
e bons conortz desmesura,
e saz iontas fraitura,
e dias clars et noit oscura;
per mon iovent qar peiura
ai marriment et dolor.
Parlan vauc fasc forsatz.
Peire Rogier
Ges non puesc en bon vers faillir,
null'ora qe de mi dons chant;
e com poirian ren mal dir,
qe hon non es tan mal ensenhaz,
si parla obleis un mot o dos,
qe toz vilans non torn cortes;
per qe sai et cre qe vers es,
qe l bes q'eu dic tot es de leis. [carta 87r]
De ren als non pens ni consir
ni ai deçirer ni talan,
mais q'el pogues en grat servir
e far e dir tot qant leis plaz,
q'eu non cre qe per ren als fos,
mas q'a leis fes so q'el plagues,
per qe sai q'onors m'es et bes
tot qan fais per amor de leis.
Bona domna, soven sospir
e trag gran pena et grand afan
e qar plus soven no us remir;
ben sapchatz qe non es mos graz;
mas pero ades soi ab vos
q'el cor el sen vos ai trames,
si c'aissi no soi hon tu m ves,
qe tot es en poder de leis.
Ailas, qe plang ge tem morir,
qe as am et trop o eu tant,
qe muir mors oc non pods guarir;
eu non - et cum - tant sui iraz,
de qe de leis don soi aichos;
sofre - no m val - clamal merses;
si m fas noias, pro pauc not pes,
si tras mal -no - qua o fas de leis.
Conseilh n'ai, qar vulh m'en partir;
no fas - li farai - qeis tan dan,
q'en puesc als - vols ten ben iauçir;
hoc mout, cre me, ara digadz;
sias humils, larcs, francs et pros,
si t fai mal, sufr'en pauc soi pres;
oc, s'amar vols mas si m creis,
aissi t poiras iauçir de leis.
Ben pusc los autres escarnir,
q'aissi m sui saubuz traire enant
q'el meils del mon saubi chauçir;
eu o dic et sai q'es vertadz;
ben leu ni anz, ni aura ianglos,
qe diran; nienz qe non es res;
mi q'en cal qe dels non ies ges
q'eu sai ben, cum me vai de leis.
[carta 87v bianca]
Peirol d'Alvernia
Ben dei chantar, pois amor m'o ensegna
e m dona engein, q'eu sapcha bos motz faire.
Qar si l non fos, ia non fora chantaire
ni conogut per tantas bonas gen.
Mas era crei et sai certanamen
qar tot lo ben qe m'a fait me vol vendre.
S'eu non soi druz, hom no me pot defendre,
q'a tot lo mens no sia fis amaire,
francs et suffrenz, humils e merceiaire,
ses trop parlar e de bon celamen
en aital guisa et per aital conven
m'autrei a leis qi retener no m degna.
A fors d'amor aten qe iois me vegna;
e pot esser mas me non es veiaire,
tant es bella et pros e de ric afaire,
coinda e plasenz en fait et en parven
per q'eu sai ben s'amor raison enten,
q'il non degues tan bas vas me descendre.
Qe farai donc recreirai me d'atendre
non eu mais am tot temps perden mal traire,
q'eu non voil reis esser ni emperaire
per qe de leis ostes mon pensamen.
Don soi ben rics sol q'eu l'am finamen
grans honor m'es qe s'amor me destregna.
Bella domna, qalqe fals entresegna
mi fesez, don m'allegre e m'esclaire,
pois conoisez q'eu no m'en puesc estraire
ab bel semblan paisetz lo mal q'eu sen,
q'aissi m podez trainar loniamen
e de mon cor q'avez tot un pauc rendre.
Bona domna, ben lo dovez entendre
q'eu vos am tant no us aus preiar de gaire.
Mas vos es tan francha e de bon aire,
q'ades n'aurez merce, mon escien
lo meu fin cor gardiz e l meu talen,
Ia de vostra richesa no us sovegna.
[carta 88v]
Peirol d'Alvernia
Manta genz me mal rasona
qar eu non chant plus soven.
E qi d'aiso m'ochaisona
non sab ies qan loniamen
m'a tengut en greu pensamen
cil qe mon cor empresona,
per q'eu perd esbaldimen,
tal desconort me dona.
Pero, si m fo dolça et bona
ma domna al comensamen,
mas er no m acoil ni m sona
mais aisi cum l'autre gen,
qar conois q'eu l'am finamen,
a cum mal me ghiderdona
Amors fara fallimen
s'a qest tort li perdona.
De trastot ioi mi deslogna
ma domna e non l'es honors,
q'ab qalqe plaçen mençogna
me pogra far ric socors.
Er sai qe non es mas folors
a qesta atendensa longa,
don ai fait tantas clamors
qant a m'es e vergogna.
E partirai m'en eu non ia,
qe sos preç et sa valors
mo deveda e mo calogna
e qant en cuid amar allors;
per tot lo cor mintra l'amors
si cum fai l'aigua en l'espogna
toz temps me plaira l dolors,
cum qe m destregna e m pogna.
Ades voil q'amors m'assailla
noit e iorn, maitin e ser
e ses la tua battailla
non voil mais repaus aver,
e s'eu non ai tot mon voler,
tals es cil q'aisi m trabailla
q'el mon non a mais plaçer
qe lo meu mal traitz vailla.
Lausenga ni divinailla
de noios no m cal temer,
sol pensars de leis no m failla
res no me pot dan tener;
e l consirs ont eu m'aleser
pais me miels d'autra vitailla,
per mal qe m fassa doler
mos cors no s'anuailla.
[carta 89r]
Peirol D'Alvernia
Ma entençion ai tot en un vers mesa
cum valgues mais de chantar q'eu feçes.
E pogr esser qe fora miels apresa,
chansonetta, s'eu faire la volgues,
mas chantar torna en leviaria.
E bos vers, qi far lo sabia,
es ben semblan, qe degues mais valer,
per q'eu vi voil demostrar mon saber.
Amors m'auci, tan s'es en mi enpresa;
Greus m'es l'afan e l trabail on m'a mes,
q'eu n'ai perdut deportar e gaiesa
e s'anc n'aig iois, era non sai qe s'es,
per mi dons sospir noit e dia,
mi dons q'ai dit com l'apel mia.
Dir o pusc eu, qar mi ven per plaser
mas il no m vol ni m degna retener.
Ia non creirai qe non l'agues conqesa,
s'eu valgues tant qi l'amar me degues,
qe farai doncs amar lai, s'a leis pesa
Partirai m'en ha, domna, non pusc ges;
mas per merce vos pregaria
qe no us peçes si no us plasia,
qar nulla res no m pot del cor mover
lo desirer q'aitan n'ai en poder.
Mal engardei son prez ni sa riqesa
qan l'enqeri per qo fi fola res;
ben aig raçon q'una dolça franqesa
me mostrava ab qe m lasset e m pres,
q'en sonavam gent e m risia
qant eu anava ni venia.
Mas er m'a si tornat en non chaler,
qe per un pauc ne us me degna veder.
La gran beutat de leis ni la dreitesa
no m'es semblanç q'hom trop laudar pogues;
mas qal pro iai qar es bella e cortesa,
q'eu per leis muer e no l'en pren merces
donc ben sui fol q'eu trobaria
autra domna qi m'aimaria.
Mas er sai eu qe l reprocers diz ver.
Toz temps vol hom ço qe non pod aver. [carta 89v]
D'amors me clam et de nostra marqesa
soi fort iraz, qar la ns tol mancs
per leis es iois mantenguz et proesa,
plus pro domna non cuid qe anc Deus fes,
ni eu non cre tan bella sia,
ni mais m'a de segnoria.
Q'a penas pot sos prez el mon caber
e creis tot iorn e no l laissa chaer.
Los vers es faiz qi l'aprendia
en Peirols vol ben q'audit sia
en Vianes on prez non pot chaer,
qe l marqesa li sap gent mantener.
Peirol d'Alvernia
D'un bon vers vau pensan com lo feçes,
q'Amors m'adui l'ochaison e l talan
e m fai estar del tot al seu coman
si qe mon cor n'a retengut en gage.
Trop demonstra vas me son poderage,
q'era m'auci lo trebail on m'a mes
per tal domna q'en dreit me no s'atagn.
Aqesta m plaiz mais de neguna res,
a lei m'autrei liges des er er enan.
e si l no m vol mi q'en qal qu'atertan
serai aclis vas lo seu segnorage
cum s'eu l'agues fait certan homenage.
E seria granz torç qi m'en tolgues
lo deirer pos tot lals m'en sofragn.
Ben voil s'amor, mais qere non l'aus
esters q'ab diz cuberz li vau parlan,
mas si l volgues esgardar mon semblan
non calria plus vertader mesage,
q'a sol l'esgart pot hom ben per usage
lo pensamen conoiser, tal vez es.
E membres li q'assaz per qi s complagn.
Ben sai q'eu l'am s'il amar me volgues,
mas leis non cal, ni non ia gran dan.
Cuidaz vos donc, qe s'is vai perpensan
de sa valor ni de son ric lignage,
qe no l deia esser fer e salvadge;
pero valer sol en amor merçes.
Veus lesperança on ma dolor refragn.
Aqest conorz non es mais nescies,
qar en amor pos trop vai trainan,
non deu hom pois aver fiansa gran,
qe farai donc partrai me [carta 90r] de follage
non eu per qe far i voil mon damnage,
aissi com cel q'al iogar s'es empres,
qe perd et perd per respeit de gadagn.
Tendra me donc ia pro ma bona fes,
q'eu non am ges per esqern cum sil fan,
q'i son fegnet galiador truan
fals mensonger et ab voler voladge.
Anz, ai en lei si assis mon coradge,
q'ora, iorn, noit an setmana e mes,
en un desir son ades et remagn.
Soven a hom per trop sen gran dampnadge,
e de foldaz ven mantas veiz grans bes.
Domna, en aqest aventura remagn.
Domna, el vers entendez mon coradge
e l vostre cors francs, naturals, cortes
sapchan triar ço q'a vos sen atagn.
Peirol d'Alvernia
Aora qe m feçes doler
Amor, ni m dones esmai,
era m ten iasent et gai,
per q'eu chant a mon plaiser.
Qar ai plus ric ioi conqis
q'a mi no s tagnia.
Mas on richor s'umelia,
humilitaz s'en reqis.
I dons mercei et graçis
de la benenança q'eu n'ai,
ni ia non oblidarai
lo plaiser qe m fes e m dis,
q'en mi non a mais poder
cil q'amar solia,
q'en plus richa segnoria
voil ses enian remaner.
Der enant mi voil tener
el reproer q'hom retrai,
no s mova qi ben estai.
Non ferai eu ges per ver
qe l flama q'amors noiris
m'ard la noit e l dia,
per q'eu deveng tota via
com fai l'aur el fog plus fis.
Ben m'agrada e m'abelis
de dos amis, qan s'eschai
qe s'aman de cor verai
e l'us l'autre non trais,
e sabon log e leser
gardar ses folia
qe lor bona compagnia
non puscan noios saber.
Soven l'anera veder,
la plus avinenç q'eu sai,
se l devinamen q'hom fai
no m'avengues a temer
per ço mon cor li es aclins
ver leis on qe sia,
qe fin'amors ioing et lia
tal qi par loing del pais. [carta 90v]
S'eu fos part la croiz del ris,
don hom pois non torna sai,
eu non cre qe m pogues lai
tenir altre paravis
tant ai mon coradge assis
en ma dolç amia,
qe senes lei non poiria
negus autre ioi plaser.
Cansonetta era ten vai
vers ma dolç amia,
q'eu sai ben q'ella volria
te audir e mi veder.
Peirol d'Alvernia
Per dan qe d'amors m'avegna
non laisserai
qe ioi et chan non manteigna
tant qan viurai.
E si m sui en tal esmai
non sai q'en devegna,
qe sil, ou mon cor estai,
vei c'amar no m degna.
Neguna bona entresegna
de lei non ai,
qe ia m conort ni pro m tegna
del mal q'eu trai.
Pero si la m preierai
qe de me il sovegna
e s'amors no la m atrai,
merçe la n destregna.
Bona domna, se us plaçia
fort m'amistaz,
q'al meravilha seria.
se m'amavaz
mas era qar no vos plaz,
se iois m'en venia
conosc ben qe maier graz
si atagneria.
La nueg me trebailla e l dia
no m lais en paz,
si m destrein cortesia
e sa gran beutaz,
doncs sofrirai pos leis plaz
q'el desir m'auçia
o q'a lei prenda pietaz
qe plus franca m sia.
Tant ai en lei ferm mon coradge
qe d'als non pes
et anc mais ses cor voladge
non amet res.
D'aiso m degra venir bes,
qe an hom dampnage
gardaz s'en amor a ies
de peior usadge.
Chanson, vai t'en dreit viadge
lai ou il es,
q'el mon non a mais messadge
qe il trameses;
e pois del tot me soi mes
e l seu segnoradge
prega li qe non agues
ver mi cor salvadge.
Q'a dousar pot petit bes
lo mieu gran damnage.
[carta 91r]
Peirol d'Alvernia
Ab ioi qe m dimora
voill un sonet faire,
qe ben vai a ora
de tot mon afaire.
Fin'amor m'enora
si q'al meu veiaire,
ges tan rics non fora
s'eu fos emperaire.
Qe l coradge eu n'ai
iauçion et gai
pero non a gaire
q'era mortz d'esmai.
Plus es amor bona
q'eu non sai retraire
qi mal la raçona
non es fis amaire,
qe gen guierdona
si tot fai mal traire,
qi si abandona,
ni l es merceiaire.
On q'eu me stei çai,
mon pensament ai,
vas la dolçe repaire
ou mi dons estai.
De lei son qe m mena
et es cortesia
q'ab soa catena
me streing fort e m lia.
Mos mal no m refrena
mas garitz seria
s'ab tan dolça pena
per mi dons moria.
Ia no m'en partirai,
mais tan com viurai
si totz temps vivia
totz temps l'amarai.
Francha res cortesa,
bella douça mia,
Amor m'a vos mesa
el cor, on q'eu sia.
Gran ioia m'es presa
d'aital segnoria,
q'eu sui, si no us pesa,
vostr'hom tuta via.
la ren no us qerai
mais vos servirai,
pero si us plairia
ren plus non diria.
S'eu, per allegrança
voil iugar ni rire
d'un ioi qe m'enança
don eu soi iausire,
domna, ia, doptança
non aiaz del rire
q'eu non faiz semblança
qe endreit vos consire.
Ben e gen me sai
cobrir, qan sui lai.
S'eu mos oilz vos vire,
tost les en retrai.
S'om re mi demanda
de mon dolçe deçire,
Amors mi comanda.
lo ver contradire.
Ben es dreit q'eu blanda
lei cui sui servire,
et er foldaz granda
s'il fatz don m'açire.
Segnors, cosi m vai
e cossi me stai
zo qi m sol aucire
m'aduz ioi verai.
[carte da 91v a 138r bianche]
[carta 138v]
Dante da maiano.
Se l fis amors ten el meu coradge
Mais de res en greu marrimen,
o dimostrau vas mi son poderagge,
Illoc di dolors o di tormen.
A ta mi da di lui tal segnoragge,
qe semblant mes qe pur lo pensamen
mi mendera la sperda e l dapnagge
q'a ranc mi de di seu namoramen.
Qe tal domnas mi da sa benvolliença,
qe mes avis poi Dieu formavi Adam,
non fos alcuna qe tan di plagiença.
A ges ableis q'on sella q'eu plus am
en leis plaier e cortesia s'agença
en siu d'Amor radiç e fruit e ram.
Dante da Maiano
Las ço qe m'es al cor plus fins e gars,
ades vai de mi parten e lungian;
e la pena e l trebail, ai eu tot ses pars
on mantes veç n'ai greu langir ploran.
q el sel fis amors mi ten e l qor un dars
on eus cre qe l partir non es ses dan,
tro q'a mi dons ab lo ien parlars,
prenda merseis del mal q'eu trag tan gran.
leu fora se m volgues mi donç garir
de la dolor q'ai al cor tan soven,
qar en lei es ma vida e mon morir.
Merse l'encer a mia domna valen,
qa per merseis deia mon precs acoillir
e perdon faça al mieu grans ardimen.
[carte da 139r in poi bianche]
Links:
[1] http://mss.bmlonline.it/s.aspx?Id=AWOMTWWUI1A4r7GxMWcy&c=Provincialium%20poetarum%20carmina#/book