SApete uoi nouelle dellamore. kema rapito (et)ab sorbitolcore. (et)te(n)me en(pr)ionato ensuo dolçore. et fame mori(r)e en mao(r) penato. Dellamore ketu ai dema(n)dato. m(u)lti amu(r) trouamo en esto stato. se tu no(n)ne dekiare deltuo amato. respo(n)dere no(n)tece sap(er)imo. Lamo(r) kio addema(n)do si elp(ri)mo. unico et(er) no sta s(ub)limo. no(n)pa(r) kel conoscate como stimo. dake(n) plurale auete le(n)te(n)e(n)ça. Questo respo(n)dere ia none falle(n)ça. dellotuo amore nonaue(n)conosce(n)ça. se no(n) te(n)cresce ad dice(r) sua uale(n)ça. del(e)ctane laudito dascolta(r)e. Lamo(r) deki demando e sing(u)lare. cielo t(er)ra enpie col suo ama(r)e. encosa bructa no(n)po demo rare. ta(n)te purissi(m)o. Lamo(r) deki dema(n)do e hu(m)ilissi(m)o. elcore o se reposa fa ditissi(m)o. hu(m)ilia laffecto sup(er)bissimo. p(er) sua bo(n)tate. Enfu(n)deme nelcore fedeletate. fame gua(r)da(r)e dalle cose uetate. le cose (con)cedute (et)ordenate. faleme usa(r)e (con)te(m)p(er)ança. Diuide della t(er)ra mia sp(er)a(n) ça. (con)duceme en cielo p(er) uicina(n)ça. fame cictadino p(er) lo(n)ga usa(n)ça.della graz cictate. Loco so(n)no lecose or denate. lascola secete(n) de ca(r)itate. tuctelegie(n)te deq(ue)lle(n) (con)trate. ciascuno en ama(r)e e (con)ue(n)tato. Deste(n)guese la more en t(er)ço stato. bono meglo su(m)mo s(u)blimato. lo su(m)mo si uolessere amato. se(n)ça (com)pagnia. Pa(r)la(r)de ta le amore facco follia. ydiota me conosco en theolo gia. lamore me (con)stre(n)gne ensua paçia. (et)fame ban nire. P(ro)ro(m)pe labu(n)da(n)ça en uole(r) dire. modo no(n)ce trouo ad p(re)fe(r)ire. la uereta me(n)pone lotace(r). kenolpo fa(r)e. Labu(n)da(n)ça no(n) sepo occulta(r)e. loco sise fo(r)ma el iubila(r)e. p(ro)ro(m)pe enca(n)to ke e sibila(r)e. ke uidde helia. Pa(r)tamone oimai da q(ue)sta uia. alledoie deste(n)to(n)e ke suo enpria. (et) loco si figa(n) la dece(r)ia. ke se (con)uene. Se(m)pre lomeglo sta sopralobene. se tu ame lo p(ro)xi(m)o co tene. (et)te noname come se (con)uene. tu cieco cieco mine ad tralipa(r)e. En p(ri)ma tuopo te cu(n) dio or dena(r)e. (et)dalui pre(n)dere regola dama(r)e. amo(r) sauio eforte en addura(r)e. (et)mai nosmagla. Fame. sete. mo(r)te noltrauagla. se(m)pre eltroui forte allabacta gla.ad pate(r) pena (et) o(n)ne ria trauagla. (et)sta(r) q(ui)eto. Loco(r)po si a reducto ad suo s(er)uito. gli sensi rego lati ad obeduto. gli excessi soctoposti si a punito. et ad raione. Tucta sta q(ui)eta lamaione. loffitia deste(n)te p(er) raione. se n(u)lla ce nascesse q(ue)stione. sta(n)nal iudicio. Lo iudece ke sede almalefitio. se(r) (con)scio uo cato p(er) offitio. no(n) p(er)dona mai p(er) p(re)ga(r)itio. ne p(er) temo(r)e. No(n) p(er)donalgra(n)de nealmenore. n(u)llacosa occulta glesta encore. tuctalaco(r)te uiue (con)tremore. ad obi de(n)ça. Poi ke lalma uiue ad (con)sciença. po amare lo p(ro)xi(m)o en piace(n)ça. amo(r) u(er)ace pa(r) se(n)ça falle(n)ça. de ca(r)itate. Tra(n)sfo(r)mate lamore en ue(re)tate. ne(l)le p(er)sone ke suo tribulate. en(com)paterno maui(r) pena pate. kel penato. Quello p(er) alcu(n)te(m)po arepusato. lo(com)pate(n)te ce sta cruciato. nocte (et) io(r)no (con)lui torm(en)tato. (et)mai no(n) posa. No(n) po lomo sap(er)e q(ue)sta cosa. se(n)ça la ca(r)itate ke e(n)fusa. como nel penato sta retrusa. ad pa(r)turi(r)e. Pa(r)tamo ne ormai dal n(ost)ro dire. (et) reto(r)nimo ad (Cristo) dolce sire. kene (per)dunelo n(ost)ro falli(r)e. (et) diane pace. Lo uostro d(e)c(t)o frate sine piace. p(er)o keluostro sie u(er)ace. De sequi(r) nui tal uia si na(n)iace.kene saluimo. Amen. |
I |
SApete uoi nouelle dellamore. kema rapito (et)ab sorbitolcore. (et)te(n)me en(pr)ionato ensuo dolçore. et fame mori(r)e en mao(r) penato. |
<<Sapete voi novelle dell’Amore, ke m’à rapito et absorbito ‘l colore et tenme enprionato en suo dolçore et fa me morire en amor penato?>> |
II |
Dellamore ketu ai dema(n)dato. m(u)lti amu(r) trouamo en esto stato. se tu no(n)ne dekiare deltuo amato. respo(n)dere no(n)tece sap(er)imo. |
<<Dell’amore ke tu ài demandato, multi amur trovamo en esto stato; se tu non ne dekiare dello tuo amato, respondere non te ce saperimo>>. |
III |
Lamo(r) kio addema(n)do si elp(ri)mo. unico et(er) no sta s(ub)limo. no(n)pa(r) kel conoscate como stimo. dake(n) plurale auete la(n)te(nn)e(n)ça. |
<<L’amor k’io addemando si è ‘l primo, unico, eterno, sta sublimo; non par ke ‘l conoscate, como stimo, de ke ‘n plurale avete lantennença>>. |
IV |
Questo respo(n)dere ia none falle(n)ça. dellotuo amore nonaue(m)conosce(n)ça. se no(n) te(n)cresce ad dice(r) sua uale(n)ça. del(e)ctane laudito dascolta(r)e. |
<<Questo respondere ia non è fallença, dello tuo amore non aven conoscença; se no 'n te ‘ncresce addicer sua valença, delectane l’audito d’ascoltare>>. |
V |
Lamo(r) deki demando e sing(u)lare. cielo t(er)ra enpie col suo ama(r)e. encosa bructa no(n)po demo rare. ta(n)te purissi(m)o. |
L’amore de ki demando è singulare cielo, terra enpie col suo amare; en cosa bructa non pò demorare tant’è purissimo. |
VI |
Lamo(r) deki dema(n)do e hu(m)ilissi(m)o. elcore o se reposa fa ditissi(m)o. hu(m)ilia laffecto sup(er)bissimo. p(er) sua bo(n)tate. |
L’amor de ki demando è humilissimo, el core, o' se reposa, fa ditissimo; humilia l’affecto superbissimo per sua bontate. |
VII |
Enfu(n)deme nelcore fedeletate. fame gua(r)da(r)e dalle cose uetate. le cose (con)cedute (et)ordenate. faleme usa(r)e (con)te(m)p(er)ança. |
Enfundeme nel core fedeletate, fame guardare dalle cose vetate; le cose concedute et ordenate faleme usare con tenperança. |
VIII |
Diuide della t(er)ra mia sp(er)a(n) ça. (con)duceme en cielo p(er) uicina(n)ça. fame cictadino p(er) lo(n)ga usa(n)ça.della graz cictate. |
Divide della terra mia sperança, conduceme en cielo per vicinança fame cictadino per longa usança della gran cictate. |
IX |
Loco so(n)no lecose or denate. lascola secete(n) de ca(r)itate. tuctelegie(n)te deq(ue)lle(n) (con)trate. ciascuno en ama(r)e e (con)ue(n)tato. |
Loco sonno le cose ordenate, la scola se ce ten de caritate; tucte le giente de quelle ‘ncontrate, ciascuno en amare è conventato. |
X |
Deste(n)guese la more en t(er)ço stato. bono meglo su(m)mo s(u)blimato. lo su(m)mo si uolessere amato. se(n)ça (com)pagnia. |
Destenguese l’Amore en terçso stato: bono, meglo, summo, sublimato; lo summo si vol’essere amato sença compagnia. |
XI |
Pa(r)la(r)de ta le amore faccio follia. ydiota me conosco en theolo gia. lamore me (con)stre(n)gne ensua paçia. (et)fame ban nire. |
Parlare de tale Amore faccio follia, ydiota me conosco en theologia; l’Amore me constrengne en sua paçia et fame bannire. |
XII |
P(ro)ro(m)pe labu(n)da(n)ça en uole(r) dire. modo no(n)ce trouo ad p(re)fe(r)ire. la uereta me(m)pone lotace(r). kenolpo fa(r)e. |
Prorompe l’abundança en voler dire, modo non ce trovo ad preferire; la Veretà me ‘mpone lo tacer, ke nol po fare. |
XIII |
Labu(n)da(n)ça no(n) sepo occulta(r)e. loco sise fo(r)ma el iubila(r)e. p(ro)ro(m)pe enca(n)to ke e sibila(r)e. ke uidde helia. |
L’abundança non se pò occultare, loco sì se forma el iubilare, prorompe en canto ke è sibilare, ke vidde Helia. |
XIV |
Pa(r)tamone oimai da q(ue)sta uia. alledoie deste(n)to(n)e ke suo enpria. (et) loco si figa(n) la dece(r)ia. ke se (con)uene. |
Partonme oimai da questa via alle doie desentone ke suo enpria et loco sì figan la deceria ke se convene. |
XV |
Se(m)pre lomeglo sta sopralobene. se tu ame lo p(ro)xi(m)o co tene. (et)te noname come se (con)uene. tu cieco cieco mine ad tralipa(r)e. |
Sempre lo meglo sta sopra lo bene; se tu ame lo proximo co’ tene et te no n'ame come se convene, tu cieco cieco mine ad tralipare. |
XVI |
En p(ri)ma tuopo te cu(n) dio or dena(r)e. (et)dalui pre(n)dere regola dama(r)e. amo(r) sauio eforte en addura(r)e. (et)mai nosmagla. |
En prima tuopo te cun Dio ordenare et da lui prendere regola d’amare; amor savio è forte en addurare et mai no smagla. |
XVII |
Fame. sete. mo(r)te noltrauagla. se(m)pre eltroui forte allabacta gla.ad pate(r) pena (et) o(n)ne ria trauagla. (et)sta(r) q(ui)eto. |
Fame, sete, morte no ‘l travagla sempre el trovi forte alla bactagla, ad pater pena et onne ria travagla et star quieto. |
XVIII |
Loco(r)po si a reducto ad suo s(er)uito. gli sensi rego lati ad obeduto. gli excessi soctoposti si a punito. et ad raione. |
Lo corpo si à reducto ad suo servitio, gli sensi regolati ad obeduto, gl’excessi soctoposti sia punito et ad raione. |
XIX |
Tucta sta q(ui)eta lamaione. loffitia deste(n)te p(er) raione. se n(u)lla ce nascesse q(ue)stione. sta(n)nal iudicio. |
Tucta sta quieta la maione l’offitia destente per raione; se nulla ce nascesse questione, stann al iudicio. |
XX |
Lo iudece ke sede almalefitio. se(r) (con)scio uo cato p(er) offitio. no(n) p(er)dona mai p(er) p(re)ga(r)itio. ne p(er) temo(r)e. |
Lo iudece ke sede al malefitio, ser Conscio vocato per offitio non perdona mai per prefaritio né per temore. |
XXI |
No(n) p(er)donalgra(n)de nealmenore. n(u)llacosa occulta glesta encore. tuctalaco(r)te uiue (con)tremore. ad obi de(n)ça. |
Non perdon’al grande né al menore, nulla cosa occulte gle sta en core; tucta la corte vive con tremore ad obidença. |
XXII |
Poi ke lalma uiue ad (con)sciença. po amare lo p(ro)xi(m)o en piace(n)ça. amo(r) u(er)ace pa(r) se(n)ça falle(n)ça. de ca(r)itate. |
Poi ke l’alma vive ad consciença po’ amare lo proximo en piacença; amor verace par, sença fallença, de caritate. |
XXIII |
Tra(n)sfo(r)mate lamore en ue(re)tate. ne(l)le p(er)sone ke suo tribulate. en(com)paterno maiu(r) pena pate. kel penato. |
Transformate l’amore, en veretate, nelle persone ke suo tribulate; en compaterno maiur pena pate ke ‘l penato. |
XXIV |
Quello p(er) alcu(n)te(m)po arepusato. lo(com)pate(n)te ce sta cruciato. nocte (et) io(r)no (con)lui torm(en)tato. (et)mai no(n) posa. |
Quello per alcun tempo à repusato, lo compatente ce sta cruciato; nocte et iorno con lui tormentato et mai non posa. |
XXV |
No(n) po lomo sap(er)e q(ue)sta cosa. se(n)ça la ca(r)itate ke e(n)fusa. como nel penato sta retrusa. ad pa(r)turi(r)e. |
Non po’ l’omo sapere questa cosa sença la Caritate ke enfusa, como nel penato sta retrusa ad parturire. |
XXVI |
Pa(r)tamo ne ormai dal n(ost)ro dire. (et) reto(r)nimo ad (Cristo) dolce sire. kene (per)dunelo n(ost)ro falli(r)e. (et) diane pace. |
Partamone ormai dal nostro dire et retornimo ad Cristo, dolce sire, ke ne perdune lo nostro fallire et diane pace>>. |
XXVII |
Lo uostro d(e)c(t)o frate sine piace. p(er)o keluostro dir sie u(er)ace. De sequi(r) nui tal uia si na(n)iace.kene saluimo. Amen. |
<<Lo vostro decto, frate, sì ne piace, però ke ‘l vostro dir sì è verace; de sequir nui tal via si na n'iace, ke ne salvimo>>. Amen. |