Daqest amor sui tant cochos. Que qand D e tal dompna sui cobeitos. Acui nonaus dir mon talen. anz qan remire sas faissos. Totz lo cors men uai esp(er)den. Et aurai iatant dardimen. Q(ue) laus dir q(ue) p(er) sieu miteigna. puois noil aus merce q(ue)rer. Acum son siei dich amoros. Esiei faich son doutz eplazen. Canc non nasqet sai entre entre nos. neguna caial cors ta(n)t gen. Grailes efresca ab cor plazen. enon cre gensser sen seigna. ni non ui hom abtant plazer. Amors alegres part deuos, p(er)socar uau mon mieills queren. Esui daitan auentu ros. Qancar naurai mon cor gauzen. La merce demon bon guiren. Qem uol ema pella emdeigna. Ematornat en bon esper. |
I | |
Q andlorossignols el foillos. dona damor enquier enpren. Emou son chant gau- zen ioios. Eremi ra sapar souen. Eil riu son clar eilprat son gen. pel no uel deport que reigna. miuen alcor g(ra)ns iois iazer. |
Qand lo rossignols el foillos dona d'amor e·n quier e·n pren, e mou son chant gauzen joios e remira sa par soven, e il riu son clar e il prat son gen, pel novel deport que reigna mi ven al cor grans jois jazer. |
II | |
Daqest amor sui tant cochos. Que qand ieu uau uas lieis corren. ueiaire mes ca rehusos. mentorn equella man fugen. Emos cauals icor tant gen. Greu er qoi mais i ateigna. Samors nolan fai re maner. |
D'aqest'amor sui tant cochos que, qand ieu vau vas lieis corren, vejaire m'es c'a rehusos m'en torn e qu'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tant gen, greu er q'oimais i ateigna s'Amors no la·n fai remaner. |
III | |
D e tal dompna sui cobeitos. Acui nonaus dir mon talen. anz qan remire sas faissos. Totz lo cors men uai esp(er)den. Et aurai iatant dardimen. Q(ue) laus dir q(ue) p(er) sieu miteigna. puois noil aus merce q(ue)rer. |
De tal dompna sui cobeitos, a cui non aus dir mon talen; anz, qan remire sas faissos, totz lo cors m'en vai esperden. Et aurai ja tant d'ardimen que l'aus dir que per sieu mi teigna, puois no il aus merce querer? |
IV | |
Acum son siei dich amoros. Esiei faich son doutz eplazen. Canc non nasqet sai entre entre nos. neguna caial cors ta(n)t gen. Grailes efresca ab cor plazen. enon cre gensser sen seigna. ni non ui hom abtant plazer. |
A! cum son siei dich amoros e siei faich son doutz e plazen: c'anc non nasqet sai entre entre nos neguna c'aia·l cors tant gen; grail'es e fresca ab cor plazen, e non cre gensser s'enseigna, ni non vi hom ab tant plazer. |
V | |
Amors alegres part deuos, p(er)socar uau mon mieills queren. Esui daitan auentu res. Qancar naurai mon cor gauzen. La merce demon bon guiren. Qem uol ema pella emdeigna. Ematornat en bon esper. |
Amors alegres part de vos, per so car vau mon mieills queren; e sui d'aitan aventuros qan car n'aurai mon cor gauzen: la merce de mon Bon Guiren, qe·m vol e m'apella e·m deigna e m'a tornat en bon esper. |
And lo rossig- nols elfoil- los. dona da mor enqier enpren. en mou son ch- ant iauzen ioios. eremi ra sapar souen. eil riu son clar eill prat son gen. pel nouel deport que reigna. men uen alcor grans iois ia- zer. D aqest amor son tant cochos. Q(ue) qant |
eu uauc uas lieis corren. ueiaire mes D etal dompna sui cobeitos. a cui non aus dir mon talen. anz qan remire sas faissos. totz lo cors men uai esp(er)den. et aurai ia tant darclimen. qeilaus dir que p(er) sieu mi teigna. pois eu noil aus merce q(ue)rer. A cum son siei dich amoros. esiei faich son doutz eplazen. canc non nasqet sai entre nos. neguna qaial cors tant gen. Grailes fresca ab cor plazen. enon cre gensser sen seigna. ni non ui hom ab tant plazer. A mors alegres part de uos. p(er) so car uau mo mieills queren. e sui daitan auen turos. qencar naurai mon cor gauzen. la merce demon bon guiren. qem uol emapella emdeigna. ema tornat en bon esper. |
I | |
And lo rossig- nols elfoil - los. dona da mor enqier enpren. en mou son ch - ant iauzen ioios. eremi ra sapar souen. eil riu son clar eill prat son gen. pel nouel deport que reigna. men uen alcor grans iois ia - zer. |
[Q]and lo rossignols el foillos dona d'amor e·n qier e·n pren, en mou son chant jauzen joios e remira sa par soven, e il riu son clar e ill prat son gen, pel novel deport que reigna m'en ven al cor grans jois jazer. |
II | |
D aqest amor son tant cochos. q(ue) qant eu uauc uas lieis corren. ueiaire mes qarehusos mentorn eqella man fu gen. emos cauals i cor tant len. greu er qoimais i ateigna. samors nolan fai remaner. |
D'aqest'amor son tant cochos que, qant eu vauc vas lieis corren, vejaire m'es q'a rehusos m'en torn e q'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tant len, greu er q'oimais i ateigna s'Amors no la·n fai remaner. |
III | |
D etal dompna sui cobeitos. a cui non aus dir mon talen. anz qan remire sas faissos. totz lo cors men uai esp(er)den. et aurai ia tant darclimen. qeilaus dir que p(er) sieu mi teigna. pois eu noil aus merce q(ue)rer. |
De tal dompna sui cobeitos, a cui non aus dir mon talen; anz, qan remire sas faissos, totz lo cors m'en vai esperden. Et aurai ja tant d'arclimen qe il aus dir que per sieu mi teigna, pois eu no il aus merce querer? |
IV | |
A cum son siei dich amoros. esiei faich son doutz eplazen. canc non nasqet sai entre nos. neguna qaial cors tant gen. Grailes fresca ab cor plazen. enon cre gensser sen seigna. ni non ui hom ab tant plazer. |
A! cum son siei dich amoros e siei faich son doutz e plazen: c'anc non nasqet sai entre nos neguna q'aia·l cors tant gen; grail'es fresca ab cor plazen, e non cre gensser s'enseigna, ni non vi hom ab tant plazer. |
V | |
A mors alegres part de uos. p(er) so car uau mo mieills queren. e sui daitan auen turos. qencar naurai mon cor gauzen. la merce demon bon guiren. qem uol emapella emdeigna. ema tornat en bon esper. |
Amors alegres part de vos per so car vau mo mieills queren; e sui d'aitan aventuros q'encar n'aurai mon cor gauzen: la merce de mon Bon Guiren, qe·m vol e m'apella e·m deigna. e m'a tornat en bon esper. |
Jau- D una mistat suy enueyos. quar D aquesta mor suy cos- sabeR. siros. uellan e pueys sompnhan dormen. quar lai ay ioy meraue- los per quieu la iau iauzens ioy- os. mas sa beutat nom ual nien. quar nulhs amicx nom essenha. cum ieu ia naya bon sabeR. D a questa mor suy tan cochos. que quant ieu uau ues lieys corren. uejaire mes qua reuer- sos. men torn e que lays nau fu- gen. e mos cauals uai ai tan len. a greu cug mais quey atenha. silha nos uol areteneR. A mors alegres part de uos. p(er)- so quar uau mo mielhs queren. e fuy entant auenturos. quen |
queras nay mon cor iauzen. mas pero per mon bon guiren. quem uol em apellem denha. mes ops aparcer mon uoleR. E qui sai rema deleytos. e dieu non siec en bethleem. no sai cum iamais sia pros. ni cum uenha guerimen. quieu sai e cre mon escien. que selh qui ihesus ense - nha. seguraescola pot teneR. |
Jaufre rudel de blaya. | Jaufre Rudel de Blaya. |
I | |
Q uan lo rossinhol el follos. dona damor enquier en pren. e mou son chant iauze(n)t ioyos. e remira sa par souen. el riu son clar el prat son gen. pel nouel deport quey renha. mi uai grans ioys al cor iazer. |
Quan lo rossinhol el follos dona d'amor e·n quier e·n pren, e mou son chant iauzent joyos e remira sa par soven, e·l riu son clar e·l prat son gen, pel novel deport que·y renha mi vai grans joys al cor jazer. |
II | |
D una mistat suy enueyos. quar no sai ioya plus ualen. que da- questa que bonam fos. sim fazia damor prezen. quel cors a gras delgat e gen. e ses ren quey des- couenha. es amors bonab bon saber. |
D'un'amistat suy enveyos, quar no sai joya plus valen que d'aquesta, que bona·m fos si·m fazia d'amor prezen: que·l cors a gras, delgat e gen e ses ren que·y descovenha; es amors bon'ab bon saber. |
III | |
D aquesta mor suy cos- siros. uellan e pueys sompnhan dormen. quar lai ay ioy meraue- los per quieu la iau iauzens ioy- os. mas sa beutat nom ual nien. quar nulhs amicx nom essenha. cum ieu ia naya bon saber. |
D'aquest'amor suy cossiros vellan e pueys sompnhan dormen: quar lai ay joy meravelos, per qu'ieu la jau jauzens joyos. Mas sa beutat no·m val nien, quar nulhs amicx no·m essenha cum ieu ja n'aya bon saber. |
IV | |
D a questa mor suy tan cochos. que quant ieu uau ues lieys corren. uejaire mes qua reuer- sos. men torn e que lays nan fu- gen. e mos cauals uai ai tan len. a greu cug mais quey atenha. silha nos uol aretener. |
D'aquest'amor suy tan cochos que quant ieu vau ves lieys corren vejaire m'es qu'a reversos m'en torn e que lays n'an fugen. E mos cavals vai aitan len, a greu cug mais que y atenha s'ilha no·s vol aretener. |
V | |
A mors alegres part de uos. p(er)- so quar uau mo mielhs queren. e fuy entant auenturos. quen queras nay mon cor iauzen. mas pero per mon bon guiren. quem uol em apellem denha. mes ops aparcer mon uoleR. |
Amors, alegres part de vos per so quar vau mo mielhs queren; e fuy entant aventuros qu'enqueras n'ay mon cor jauzen: mas pero per mon Bon Guiren, que·m vol e m'apell'e·m denha, m'es ops a parcer mon voler. |
VI | |
E qui sai rema deleytos. e dieu non siec en bethleem. no sai cum iamais sia pros. ni cum uenha guerimen. quieu sai e cre mon escien. que selh qui ihesus ense- nha. seguraescola pot teneR. |
E qui sai rema deleytos e Dieu non siec en Bethleem, no sai cum ja mais sia pros ni cum venh'a guerimen; qu'ieu sai e cre, mon escien que selh qui Jhesus ensenha segura escola pot tener. |
Jaufre Rudels deblaia. D a quest amor son tan cochos. Que D E tal do(m)na soi cobeitos. Acui non aus dir mon talen. Ans quant re mir sas faisos. Toz lo cors men uai esp(er) den. Et aurai ia tan dardimen. Que laus dir que p(er) sieu mi teingna. Pois da ls no(n) llaus merce querrer. A com son sei dit amoros. Esiei fait son douz eplasen. Quanc no(n) nasqet sai entre nos. Neguna caia cors tan gen. Grailla es fresca ab cor plaisen. Enon cre genser sen seingna. Ni non ui hom aitan plazer. A mors alegrem part de uos. Per so car uau mo miellz querren. Eson daitan auenturos. Quenquar naurai mon cor iauçen. la merce de mon bon guiren. Quem uol amia pel em deig na. Ematornat en bon esper. |
Jaufre Rudels deblaia. | Jaufre Rudels de Blaia. |
I | |
Q uant lo rosignols el fuo illos. Dona damor enqui er en pren. Emou son chant iauzen ioios. Ere mira sa par souen. Eill riu son clar eill prat son gen. pel nouel deport que rei(n)gna. Me uen al cor grans iois iacer. |
Quant lo rosignols el fuoillos dona d'amor e·n quier e·n pren, e mou son chant jauzen joios e remira sa par soven, e ill riu son clar e ill prat son gen, pel novel deport que reingna me ven al cor grans jois jacer. |
II | |
D a quest amor son tan cochos. Que quant eu uauc ues leis corren. Uei aire mes careusos. Mentorn equella man fugen. Emos cauals icor tan len. Greu er cui mais iateingna. Samors no(n) lan fai romaner. |
D'aquest'amor son tan cochos que, quant eu vauc ves leis corren, vejaire m'es c'a reusos m'en torn e qu'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tan len, greu er cui mais i ateingna s'Amors non la·n fai romaner. |
III | |
D E tal do(m)na soi cobeitos. Acui non aus dir mon talen. Ans quant re mir sas faisos. Toz lo cors men uai esp(er) den. Et aurai ia tan dardimen. Que laus dir que p(er) sieu mi teingna. Pois da ls no(n) llaus merce querrer. |
De tal domna soi cobeitos, a cui non aus dir mon talen; ans, quant remir sas faisos, toz lo cors m'en vai esperden. Et aurai i a tan d'ardimen que l'aus dir que per sieu mi teingna, pois d'als non ll'aus merce querrer? |
IV | |
A com son sei dit amoros. Esiei fait son douz eplasen. Quanc no(n) nasqet sai entre nos. Neguna caia cors tan gen. Grailla es fresca ab cor plaisen. Enon cre genser sen seingna. Ni non ui hom aitan plazer. |
A! com son sei dit amoros e siei fait son douz e plasen: qu'anc non nasqet sai entre nos neguna c'aia cors tan gen; grailla es, fresca ab cor plaisen, e non cre genser s'enseingna, ni non vi hom aitan plazer. |
V | |
A mors alegrem part de uos. Per so car uau mo miellz querren. Eson daitan auenturos. Quenquar naurai mon cor iauçen. la merce de mon bon guiren. Quem uol amia pel em deig na. Ematornat en bon esper. |
Amors alegre·m part de vos per so car vau mo miellz querren; e son d'aitan aventuros qu'enquar n'aurai mon cor jauçen: la merce de mon Bon Guiren, que·m vol a mi apel e·m deigna. e m'a tornat en bon esper. |
Jaufre rudel. Q uan lo rossinhols el foills. dona damor enquer enpren. emou son chan iauzen ioios. eremira sapar souen. eill riu son clar eill prat son gen. pel nouel deport quei renha. me uai grans iois alcor iazer. Dunamistat soi enueios. qar no sai ioia plus ualen. cor edefi que bonam fos. sim fazia damor prezen. quel cors ha gras dilgat egen. eses re quei desco |
uenha. esamors bona bon saber. Daquestamor soi consiros. ueillan epueis Daquestamor soi tan coitos. que quant ieu uauc uas leis corren. ueiaire mes qu- en torn arauios. equieu men torn et elas nan fugen. emos cauals uai tan len. agreu cug mais quei atenha. cela nos uol aremaner. Amor alegrem part deuos. per so quar uauc mon meils queren. efui en tant auenturos. enque retrai mon cor iau- zen. mas pero per mon bo guiren. q(ue)in uol emapelem denha. mesteup aparser mon uoler. qui sai pema deleitos. edieu no sec enbelleen. no sai com iamais sia pros. ni com ia uenha guerimen. Quieu sai ecre mo(n) essien. que cel cui lhus ensenha. seguirescola pot tener. |
Jaufre rudel. | Jaufre Rudel. |
I | |
Q uan lo rossinhols el foillos. dona damor enquer enpren. emou son chan iauzen ioios. eremira sapar souen. eill riu son clar eill prat son gen. pel nouel deport quei renha. me uai grans iois alcor iazer. |
Quan lo rossinhols el foillos dona d'amor e·n quer e·n pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e ill riu son clar e ill prat son gen, pel novel deport que·i renha me vai grans jois al cor jazer. |
II | |
Dunamistat soi enueios. qar no sai ioia plus ualen. cor edefi que bonam fos. sim fazia damor prezen. quel cors ha gras dilgat egen. eses re quei desco uenha. esamors bona bon saber. |
D'un'amistat soi enveios, qar no sai joia plus valen c'or e de fi, que bona·m fos si·m fazia d'amor prezen: que·l cors ha gras, dilgat e gen e ses re que·i descovenha, es amors bon'a bon saber. |
III | |
Daquestamor soi consiros. ueillan epueis somian durmen. quar lai ai ioi merauillos. perquieu la iau iauzitz iauzen. mas sa beutatz nom ual nien. quar nuils amicx non ha de me. com ieu ia naia bon saber. |
D'aquest'amor soi consiros veillan e pueis somjan durmen: quar lai ai joi meravillos, per qu'ieu la jau jauzitz jauzen. Mas sa beutatz no·m val nien, quar nuils amicx non ha de me com ieu ja n'aia bon saber. |
IV | |
Daquestamor soi tan coitos. que quant ieu uauc uas leis corren. ueiaire mes qu - en torn arauios. equieu men torn et elas nan fugen. emos cauals uai tan len. agreu cug mais quei atenha. cela nos uol aremaner. |
D'aquest'amor soi tan coitos que quant ieu vauc vas leis corren vejaire m'es que·n torn aravios e qu'ieu m'en torn et elas n'an fugen. E mos cavals vai tan len, a greu cug mais que·i atenha cela no·s vol aremaner. |
V | |
Amor alegrem part deuos. per so quar uauc mon meils queren. efui en tant auenturos. enque retrai mon cor iau - zen. mas pero per mon bo guiren. q(ue)m uol emapelem denha. mesteup aparser mon uoler. |
Amor, alegre·m part de vos per so quar vauc mon meils queren; e fui en tant aventuros en que retrai mon cor jauzen mas pero per mon Bo Guiren, que·m vol e m'apel'e·m denha, m'est eup a parser mon voler. |
VI | |
Qui sai rema deleitos. edieu no sec enbelleen. no sai com iamais sia pros. ni com ia uenha guerimen. Quieu sai ecre mo(n) essien. que cel cui lh(es)us ensenha. seguirescola pot tener. |
Qui sai rema deleitos e Dieu no sec en Belleen, no sai com ja mais sia pros ni com ja venh'a guerimen; qu'ieu sai e cre, mon essien, que cel cui Jhesus ensenha seguir'escola pot tener. |
Jaufre Rudels. XI. Q uanto lo rossignols el fuoillos. Do(m)pna damor enquer enpren. Emou so(n) chant |
iauzen eioios. Eremira sa parsonen. Eill D aq(ue)st amor son tan cochos. Que qua(n)t eu D e tal domna son cobeitos. Acui no(n) aus dir mon talen. Ans qua(n)t remire sas faisos. Toz lo cor men uai esp(er)den. Et aurai ia tan dardi- men.Quel aus dir que p(er) sieu me tei(n)ga. Pois dals n(on) laus merce querer. A i com son siei dit amoros. Esiei faitz so(n) donz eplasen. Quanc n(on) nasquet sai entre uos. Neguna caia cors tan gen. Grailla esfresc e plasen. Eno(n) cre genser sen sei(n)gna. Ni non ui hom abtan plazer. A mors alegre(n) part de uos.p(er)so car uau mo- miels queren. Eson daita(n)t aue(n)turos. Qen quier naurai mo(n) cor iauzen. la merce de mon bon guren. Q(ue)m uol emapel em dei(n)gna. E ma tornat enbon esper. |
Jaufre Rudels. XI. | Jaufre Rudels. XI. |
I | |
Q uant lo rossignols el fuoillos. Do(m)pna damor enquer enpren. Emou so(n) chant iauzen eioios. Eremira sa parsonen. Eill riu son clar eill prat son gen. pel nouel depo(r)t que rei(n)gna. Me uen al cor fis iois iazer. |
Quant lo rossignols el fuoillos dompna d'amor e·n quer e·n pren, e mou son chant jauzen e joios e remira sa par sonen, e ill riu son clar e ill prat son gen, pel novel deport que reingna me ven al cor fis jois jazer. |
II | |
D aq(ue)st amor son tan cochos. Que qua(n)t eu uauc uas leis coren. Ueiaire mes e careusos. Men torn equella man fugen. Emos cauals icor tan len. Greu er cui mais atei(n)gna. Sam- ors no(n) lam fai romaner. |
D'aquest'amor son tan cochos que, quant eu vauc vas leis coren, vejaire m'es e c'a reusos m'en torn e qu'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tan len, greu er cui mais ateingna s'Amors non la·m fai romaner. |
III | |
D e tal domna son cobeitos. Acui no(n) aus dir mon talen. Ans qua(n)t remire sas faisos. Toz lo cor men uai esp(er)den. Et aurai ia tan dardi- men.Quel aus dir que p(er) sieu me tei(n)ga. Pois dals n(on) laus merce querer. |
De tal domna son cobeitos, a cui non aus dir mon talen; ans, quant remire sas faisos, toz lo cor m'en vai esperden. Et aurai ja tan d'ardimen que l'aus dir que per sieu me teinga, pois d'als non l'aus merce querer? |
IV | |
A i com son siei dit amoros. Esiei faitz so(n) douz eplasen. Quanc n(on) nasquet sai entre uos. Neguna caia cors tan gen. Grailla esfresc e plasen. Eno(n) cre genser sen sei(n)gna. Ni non ui hom abtan plazer. |
Ai! com son siei dit amoros e siei faitz son douz e plasen: qu'anc non nasquet sai entre vos neguna c'aia cors tan gen; grailla es fresc e plasen, e non cre genser s'enseingna, ni non vi hom ab tan plazer. |
V | |
A mors alegre(m) part de uos.p(er)so car uau mo- miels queren. Eson daita(n)t aue(n)turos. Qen quier naurai mo(n) cor iauzen. la merce de mon bon guren. Q(ue)m uol emapel em dei(n)gna. E ma tornat enbon esper. |
Amors, alegre·m part de vos per so car vau mo miels queren; e son d'aitant aventuros, q'enquier n'aurai mon cor jauzen: la merce de mon Bon Guren, que·m vol e m'apel e·m deingna e m'a tornat en bon esper. |
Jaufre rudels de blaia. XVII. D aquest amor son tan cochos. Que quant De tal domna son cobeitos. Acui no(n) aus dir mon talen. Ans quant remire sas faisos. Toz lo cors men uai esperden. Et aurai ia ta(n) dardimen. Quel aus dir que per sieu me teingna. Pois dals no(n) laus merce querre(r). A i co(m) son sieidit amoros.Esieifaitz so(n) douz eplasen. Quanc no(n) nasquet sai entre uos. Neguna caia cors tan gen. Grailla es fresc eplasen. Enon cre genser sen seigna. Ni n(on) ui hom abtan plazer. Amors alegrem part de uos. P(er) so car uau mo miels queren. Eson daitant au- enturos. Qen quier naurai mon cor iauze(n). la merce de mon bon guiren. Quem uol emapel em deingna. Ema tornat en bon esper. |
Jaufre rudels de blaia. XVII. | Jaufre Rudels de Blaia. XVII. |
I | |
Q uant lo rossignols el fuoillos. Domna damor enquer enpren. Emou so(n) chant iauzen eioios. Eremira sa parsonen. Eil riu son clar eil prat songen. pel nouel deport que reingna. Me uen al cor fis iois iazer. |
Quant lo rossignols el fuoillos domna d'amor e·n quer e·n pren, e mou son chant jauzen e joios e remira sa par sonen, e il riu son clar e il prat son gen, pel novel deport que reingna me ven al cor fis jois jazer. |
II | |
D aquest amor son tan cochos. Que quant eu uauc ues leis corren. ueiaire mes care- usos. Men torn equella man fugen. Emos cauals icor tan len. Greu er cui mais iatei(n)- gna. Samors no(n) lam fai romaner |
D'aquest'amor son tan cochos que, quant eu vauc ves leis corren, vejaire m'es c'a reusos m'en torn e qu'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tan len, greu er c'uimais i ateingna s'Amors non la·m fa i romaner. |
III | |
De tal domna son cobeitos. Acui no(n) aus dir mon talen. Ans quant remire sas faisos. Toz lo cors men uai esperden. Et aurai ia ta(n) dardimen. Quel aus dir que per sieu me teingna. Pois dals no(n) laus merce querre(r). |
De tal domna son cobeitos, a cui non aus dir mon talen; ans, quant remire sas faisos, toz lo cors m'en vai esperden. Et aurai ja tan d'ardimen que l'aus dir que per sieu me teingna, pois d'als non l'aus merce querrer? |
IV | |
A i co(m) son sieidit amoros.Esieifaitz so(n) douz eplasen. Quanc no(n) nasquet sai entre uos. Neguna caia cors tan gen. Grailla es fresc eplasen. Enon cre genser sen seigna. Ni n(on) ui hom abtan plazer. |
Ai! com son siei dit amoros e siei faitz son douz e plasen: qu'anc non nasquet sai entre vos neguna c'aia cors tan gen; grailla es fresc e plasen, e non cre genser s'enseigna, ni non vi hom ab tan plazer. |
V | |
Amors alegrem part de uos. P(er) so car uau mo miels queren. Eson daitant au- enturos. Qen quier naurai mon cor iauze(n). la merce de mon bon guiren. Quem uol emapel em deingna. Ema tornat en bon esper. |
Amors, alegre·m part de vos per so car vau mo miels queren; e son d'aitant aventuros q'enquier n'aurai mon cor jauzen: la merce de mon Bon Guiren, que·m vol e m'apel' e·m deingna e m'a tornat en bon esper. |
Jofre rodel. Q An le rossinhols el fo- ilhos. dona damor en qer enpren. emou so(n) chan iauzen ioios. e remira sa- par souen. el riu son clar el prat son gen. per nouell de- port qereinha. miuen al cor grandz iois iazer. DAqest amor sui tan cochos. qe qant ieu uau uas leis corren. ueiaire mes qa reuersos. men torn e qill sen an fugen. e mos caualls hi uai tanlen. qe greu er qe lai ateinha. samors no |
lam farem aner. DE tal donna sui desiros. a cui AQom son siei dich saboros. e siei bon fach fin e ualen. qa(n)c non nasqet sai entre nos. ta(n) bella de neguna gen. cors ha graille dolgat plazen. e non cug genzers si seinha. ni anc homs no(n)lapoc uezer. AMors alegres part de uos. p(er)so qenau mo miells qeren. e sui entant auenturos. qencaras nai mon cor iauzen. lamerce de mon bon geren. qem uol emapellem deinha. e ma cor nat en bon esp(er)er. EQi sai reman delechos. e dieu non sec en bellien. non sai co(m) sia iamais pros. ni co(m) siuem |
ha germien. qieu cre e sai mo(n) escien. qel cell cui ih(es)u crist seinha. segura colpa pot tener. |
Jofre rodel. | Jofre Rodel. |
I | |
Q An le rossinhols el fo- ilhos. dona damor en qer enpren. emou so(n) chan iauzen ioios. e remira sa- par souen. el riu son clar el prat son gen. per nouell de- port qereinha. miuen al cor grandz iois iazer. |
Qan le rossinhols el foilhos dona d'amor e·n qer e·n pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e·l riu son clar e·l prat son gen, per novell deport qe reinha mi ven al cor grandz jois jazer. |
II | |
DAqest amor sui tan cochos. qe qant ieu uau uas leis corren. ueiaire mes qa reuersos. men torn e qill sen an fugen. e mos caualls hi uai tanlen. qe greu er qe lai ateinha. samors no lam farem aner. |
D'aqest'amor sui tan cochos qe, qant ieu vau vas leis corren, vejaire m'es q'a reversos m'en torn e q'ill se nan fugen. E mos cavalls hi vai tan len, qe greu er qe lai ateinha s'Amors no la·m fa remaner. |
III | |
DE tal donna sui desiros. a cui non aus dir montalen. anz qant remire sas fazos. totz le cors men uai esperden. dieus saurai ia tan dardimen. qe llaus dir qe patz menteinha. pos dals no(n) llaus m(er)ce qerer. |
De tal donna sui desiros, a cui non aus dir mon talen; anz, qant remire sas fazos, totz le cors m'en vai esperden. Dieus, s'aurai ja tan d'ardimen qe ll'aus dir qe patz m'en teinha, pos d'als non ll'aus merce qerer? |
IV | |
AQom son siei dich saboros. e siei bon fach fin e ualen. qa(n)c non nasqet sai entre nos. ta(n) bella de neguna gen. cors ha graille dolgat plazen. e non cug genzers si seinha. ni anc homs no(n)lapoc uezer. |
A! qom son siei dich saboros e siei bon fach fin e valen: q'anc non nasqet sai entre nos tan bella de neguna gen; cors ha graille, dolgat, plazen, e non cug genzers si seinha, ni anc homs non la poc vezer. |
V | |
AMors alegres part de uos. p(er)so qeuau mo miells qeren. e sui entant auenturos. qencaras nai mon cor iauzen. lamerce de mon bon geren. qem uol emapellem deinha. e ma tor nat en bon esp(er)er. |
Amors, alegres part de vos per so qe vau mo miells qeren; e sui en tant aventuros q'en caras n'ai mon cor jauzen: la merce de mon Bon Geren, qe·m vol e m'apell' e·m deinha e m'a tornat en bon esperer. |
VI | |
EQi sai reman delechos. e dieu non sec en bellien. non sai co(m) sia iamais pros. ni co(m) siuein ha gerimen. qieu cre e sai mo(n) escien. qel cell cui ih(es)u crist seinha. segura colpa pot tener. |
E qi sai reman delechos e Dieu non sec en Bellien, non sai com sia ja mais pros ni com si veinha gerimen; q'ieu cre e sai mon escien, qe·l cell cui Jhesu Crist seinha segura colpa pot tener. |
Testo Careri 1996, p. 396.
Can lo rossinhol el foillos Dona damor enquier en pren E mou son chan iauzen ioios E remira sa par souen E ill riu son clar eill prat son gen Pel nouel deport que renha Me uai al cor gran ioi iazer. |
I. Can lo rossinhol el foillos dona d'amor e·n quier e·n pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e ill riu son clar e ill prat son gen, pel novel deport que renha, me vai al cor gran joi jazer. |
Dunamistat soi enueios Car non sai ioi plus ualen Cor e dezir que bonam fos Sim fazia damor prezen Quel cors a gras dalgat e gen E noia re ques descouenha A samor bona bon saber. |
II. D'un'amistat soi enveios, car non sai joi plus valen, cor e dezir que bona·m fos si·m fazia d'amor prezen: que·l cors a gras, dalgat e gen e no·i a re que·s descovenha; a s'amor bona bon saber. |
Daquestamor soi tan coitos Que cant ieu uauc ues lieis corren Veiaire mes careir torn eque las nan fugen E mos E mos cauals uai tan len Que greu cug mais quei atenha Sela nos uol aremaner. |
III. D'aquest'amor soi tan coitos que, cant ieu vauc ues lieis corren, vejaire m'es careir torn e que las n'an fugen. E mos cavals vai tan len, que greu cug mais que·i atenha s'ela nos vol aremaner. |
Daquestamor soi consiros Veillan e pueis somian durmen Car lai ai ioi merueillos Perquieu la iau iauzitz iauzen Mas si beutatz nom ual nien Car nuills amicx de mi non a Com ieu naia bon saber. |
IV. D'aquest'amor soi consiros veillan e pueis somjan durmen: car lai ai joi merveillos, per qu'ieu la jau jauzitz jauzen. Mas si beutatz no·m val nien, car nuills amicx de mi non a com ieu n'aia bon saber. |
Amor alegres part de uos Per so car uauc mon meills queren E fui en tan auenturos Quenqueras nai mon cor iauzen Mai pero per mon bon guiren Quem uol e mapella em denha Mes ops apartir mon uoler. |
V. Amor, alegres part de vos per so car vauc mon meills queren; e fui en tan aventuros qu'enqueras n'ai mon cor jauzen: mai pero per Mon Bon Guiren, que·m vol e m'apella e·m denha m'es ops a partir mon voler. |
E qui sai rema deleitos E dieu non sec enbelleen No sai com iamai sia pros Ni com ia uenhaguerimen Quieu sai e cre mon essien Que sel qui ihus ensenha Segura escola pot tener. |
VI. E qui sai rema deleitos e Dieu non sec en Belleen, no sai com jamai sia pros ni com ja venh'a guerimen; qu'ieu sai e cre, mon essien, que sel qui Ihus ensenha segura escola pot tener. |
Testo Careri 1996, p. 396.
Qan le rossinhols el foilhos, Dona, damor enquer en pren E mon son chan iauzen ioios E remira sa par souen El riu son clar el prat son gen Per nouell deport qe reinha Mi uen al cor grandz iois iazen. |
I. Qan le rossinhols el foilhos dona d'amor e·n quer e·n pren, e mon son chan jauzen joios e remira sa par soven, e·l riu son clar e·l prat son gen, per novell deport qe reinha, mi ven al cor grandz jois jazen. |
Daquest amor sui tan cochos Qe qant ieu uau uas lei corren Veiaire mes qa reuersos Men torne qill sen an fugen E mos caualls hi uai tan len Qe greu er qe lai ateinha Samors no lam fa remaner. |
II. D'aquest'amor sui tan cochos qe, qant ieu vau vas lei corren, vejaire m'es q'a reversos m'en torn e q'ill s'en an fugen. E mos cavalls hi vai tan len, qe greu er qe lai ateinha s'Amors no la·m fa remaner. |
De tal donna sui desiros A cui non aus dir mon talen Anz qant remire sas fazos Totz le cors Totz le cors men uai esperden Dieus saurai ia tan dardimen Qell aus dir qe patz menteinha Pos dals non llaus merse qerer. |
III. De tal donna sui desiros, a cui non aus dir mon talen; anz qant remire sas fazos, totz le cors m'en vai esperden. Dieus, s'aurai ja tan d'ardimen qe ll'aus dir qe patz m'en teinha pos d'als non ll'aus merse qerer? |
A qom son siei dich saboros E siei bon fach fin e ualen Qanc non nasqet sai entre nos Tan bella de neguna gen Cors ha graille delgat plazen E non cug genzers si seinha Ni anc homs non la poc uezer. |
IV. A! qom son siei dich saboros e siei bon fach fin e valen: q'anc non nasqet sai entre nos tan bella de neguna gen; cors ha graille, delgat, plazen, e non cug genzers si seinha, ni anc homs non la poc vezer. |
Amors alegres part de uos Per so qe uau mo\n/ miells qeren E sui en tant auenturos Qencaras nai mon cor iauzen La merse de mon bon geren Quem uol em apellem deinha E ma tornat en bon esper. |
V. Amors, alegres part de vos per so qe vau mon miells qeren; e sui en tant aventuros q'encaras n'ai mon cor jauzen: la merse de Mon Bon Geren, que·m vol e m'apell' e·m deinha e m'a tornat en bon esper. |
E qi sai reman delechos E dieu non sec en bellien Non sai con sia iamais pros Ni con si ueinha gerimen Qieu crei e sai mon escien Qel cell cui i Segura colpa tot tener. |
VI. E qi sai reman delechos e Dieu non sec en Bellien, non sai con sia ja mais pros ni con si veinh' a gerimen; q'ieu crei e sai, mon escien, qe·l cell cui Ihu Crist seinha segura colpa tot tener. |
Jaufres Rudels de Blaia Quant lo rossignols el fuoillos Dona damor enquer en pren E mou son chan iauzen ioios E remira sa par souen E il riu son clar E il prat son gen Pel nouel ]depot[ deport que reigna Mi uen al cor fis iois iazer |
|
Da quest amor son tan ]rochos[ cochos Que qant eu uauc ues lei corren veiaire ]Ariaire[ mes carensos Men torn a quella man fugen E mos cauals i cor tan len Greu er cui mais ia teingna Samors no lam fai remaner |
|
De tal domna son cobeitos A cui non aus dir mon talen Ans qant remir son faisos Toz lo cor men uai esperden Et aurai ia tan dardimen Queill aus dir qe per sieu me teingna Pois dals non laus merce querer |
|
Ai com son siei ditz amoros E siei faitz son dous e plaisen Quanc no nasquet sai entre nos Neguna caia cors tan gen Grailla es frescha e plaisen E non cre genser sen seigna Ni non ui hom ab tan plazer |
|
Amors alegrem part de uos Per so qar ua omo miels queren E son daitant auenturos Qen quier naurai mon cor iauzen La merce de mon bon Guiren Quem uol emappella em ]de[ deingna E ma tornat en bon esper |
Jaufres Rudels de Blaia Quant lo rossignols el fuoillos Dona damor enquer en pren E mou son chan iauzen ioios E remira sa par souen E il riu son clar E il prat son gen Pel nouel ]depot[ deport que reigna Mi uen al cor fis iois iazer |
I. Quant lo rossignols el fuoillos dona d'amor e·n quer e·n pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e il riu son clar e il prat son gen, pel novel deport que reigna, mi ven al cor fis jois jazer. |
Da quest amor son tan ]rochos[ cochos Que qant eu uauc ues lei corren veiaire ]Ariaire[ mes carensos Men torn a quella man fugen E mos cauals i cor tan len Greu er cui mais ia teingna Samors no lam fai remaner |
II. D'aquest'amor son tan cochos que, qant eu vauc ves lei corren, vejaire m'es carensos m'en torn a qu'ella m'an fugen. E mos cavals i cor tan len, greu er c'uimais i ateingna s'Amors no la·m fai remaner. |
De tal domna son cobeitos A cui non aus dir mon talen Ans qant remir son faisos Toz lo cor men uai esperden Et aurai ia tan dardimen Queill aus dir qe per sieu me teingna Pois dals non laus merce querer |
III. De tal domna son cobeitos, a cui non aus dir mon talen; ans, qant remir son faisos, toz lo cor m'en vai esperden. Et aurai ja tan d'ardimen que ill aus dir qe per sieu me teingna, pois d'als non l'aus merce querer? |
Ai com son siei ditz amoros E siei faitz son dous e plaisen Quanc no nasquet sai entre nos Neguna caia cors tan gen Grailla es frescha e plaisen E non cre genser sen seigna Ni non ui hom ab tan plazer |
IV. Ai! com son siei ditz amoros e siei faitz son dous e plaisen: qu'anc no nasquet sai entre nos neguna c'aia cors tan gen; grailla es, frescha e plaisen e non cre genser s'enseigna, ni non vi hom ab tan plazer. |
Amors alegrem part de uos Per so qar ua omo miels queren E son daitant auenturos Qen quier naurai mon cor iauzen La merce de mon bon Guiren Quem uol emappella em ]de[ deingna E ma tornat en bon esper |
V. Amors, alegre·m part de vos per so qar va o mo miels queren; e son d'aitant aventuros q'enquier n'aurai mon cor jauzen: la merce de Mon Bon Guiren, que·m vol e m'appella e·m deingna e m'a tornat en bon esper. |
Jaufre rudelh. C An lo rossinhol el fulhos. dona damor en quier |
en pren. e mou son chan iauzen ioyos. e remira sa par souen. el rieu son clier el prat son gen. pel nouel deport |
| | D un amis- | | tat soi e(n)ueios que renha. mi uen al cor gran ioy cazer. | | car no sai ioia tan uale(n). cor e dezir q(ue) bonam fos. sien fazia damar par- uen. q(ue)l cors a gran delgat e ge(n). e sen re(n) q(ue)l descouenha. es samor bonab bo saber. |
D estamor soi fort cossiros. ue- lhom e pueys sonia dormen. car lay ay ioy merauilhos. p(er) q(ui)eu laiau ab ioy iauze(n). mas sas beutatz no(m) ual nien. cam- iey mielhs no sec la senh(a). de mi ab mays de bel plazer. D aq(ue)stamor soi ta(n)t cochos. q(ue) cant yeu uau uas luy corren. ueiaire mes que raizos. me(n) tor(n) e q(ue)la man fu- gen. e sos chiuaus cor aitan leu. q(ue) greu er mays q(ui) latenh(a) samors no lam fay remaner. A mors alegrem part de uos. p(er) tal car uau mo mielhs queren. e soi de tan aue(n)- turos q(ue)n breu nau ray mo(n) cor iauze(n). la m(er)ce de mo(n) bel gui- ren. q(ue)m uol em dezirem denh(a). e ma tornat en bon esp(er). |
Jaufre rudelh. | Jaufre Rudelh. |
I | |
C An lo rossinhol el fulhos. dona damor en quier en pren. e mou son chan iauzen ioyos. e remira sa par souen. el rieu son clier el prat son gen. pel nouel deport que renha. mi uen al cor gran ioy cazer. |
Can lo rossinhol el fulhos dona d'amor e·n quier e·n pren, e mou son chan jauzen joyos e remira sa par soven, e·l rieu son clier e·l prat son gen, pel novel deport que renha mi ven al cor gran joy cazer. |
II | |
D un amis - tat soi e(n)ueios car no sai ioia tan uale(n). cor e dezir q(ue) bonam fos. sien fazia damar par- uen. q(ue)l cors a gran delgat e ge(n). e sen re(n) q(ue)l descouenha. es samor bonab bo saber. |
D'un'amistat soi enveios, car no sai joia tan valen c'or e dezir, que bona·m fos si en fazia d'amar parven: que·l cors a gran delgat e gen e sen ren que·l descovenha; es s'amor bon'ab bo saber. |
III | |
D estamor soi fort cossiros. ue- lhom e pueys sonia dormen. car lay ay ioy merauilhos. p(er) q(ui)eu laiau ab ioy iauze(n). mas sas beutatz no(m) ual nien. cam- iey mielhs no sec la senh(a). de mi ab mays de bel plazer. |
D'est'amor soi fort cossiros velhom e pueys son ja dormen: car lay ay joy meravilhos, per qu'ieu la jau ab joy jauzen. Mas sas beutatz no·m val nien, c'a miey mielhs no sec la senha de mi ab mays de bel plazer. |
IV | |
D aq(ue)stamor soi ta(n)t cochos. q(ue) cant yeu uau uas luy corren. ueiaire mes que raizos. me(n) tor(n) e q(ue)la man fu- gen. e sos chiuaus cor aitan leu. q(ue) greu er mays q(ui) latenh(a) samors no lam fay remaner. |
D'aquest'amor soi tant cochos que cant yeu vau vas luy corren vejaire m'es que raizos m'en torn e qu'ela m'an fugen. E sos chivaus cor aitan leu que greu er mays qu'i l'atenha s'Amors no la·m fay remaner. |
V | |
A mors alegrem part de uos. p(er) tal car uau mo mielhs queren. e soi de tan aue(n)- turos q(ue)n breu nau ray mo(n) cor iauze(n). la m(er)ce de mo(n) bel gui- ren. q(ue)m uol em dezirem denh(a). e ma tornat en bon esp(er). |
Amors, alegre·m part de vos per tal car vau mo mielhs queren; e soi de tan aventuros qu'en breu n'auray mon cor jauzen, la merce de Mon Bel Guiren, que·m vol e·m dezir e·m denha e m'a tornat en bon esper. |
Jufre rudel deblaia. [q] Ant lo rosynol el foilhos. dona damor enquer empren. e mou son chant gausent ioios. e remira sapar souen. el riu son clar el prat son gen. pel nouell deport que regha. me uen alcor fin ioi iazer. |
Daquestamor son tancochos. que cant eu uau ues leis cor ren. ueiaire mes car ie noi sos. mentorn e q(ue)la man fugen. emon caual icorr tan len. greu er cuymais iatenha. si amor no(n) lem fai remaner. Daital dona son cobeitos. acui non aus dir mon talan. ans can remire sas faissos. tot lo cor me uai esperden. eautra iatan dardimen. que laus dir que p(er)seu me tenha. pois daus non laus merce querer. |
Ay com son soi dit saboros. e soi faitson douz e plazen. canc no nasquet sai entrenos. neguna caia cors tan gen. gaia es e fresc e plazen. e non cre gensor sensenha. ni non ui hom ab tan plazer. Amor alegrem part de uos. per so car uau mon miells queren. eson daytan auenturos. quenquer naurai mon cor iausen. la mer ce de mon bel quiten. quin uol emapel em denha. e ma tornat em bon esper. |
Jufre rudel deblaia. | Jufre rudel deblaia. |
I | |
[q] Ant lo rosynol el foilhos. dona damor enquer empren. e mou son chant gausent ioios. e remira sapar souen. el riu son clar el prat son gen. pel nouell deport que regha. me uen alcor fin ioi iazer. |
Qant lo rosynol el foilhos dona d'amor e·n quer e·m pren, e mou son chant gausent joios e remira sa par soven, e·l riu son clar e·l prat son gen, pel novell deport que regha me ven al cor fin joi jazer. |
II | |
Daquestamor son tancochos. que cant eu uau ues leis cor ren. ueiaire mes car ie noi sos. mentorn e q(ue)la man fugen. emon caual icorr tan len. greu er cuymais iatenha. si amor no(n) lem fai remaner. |
D'aquest'amor son tan cochos que, cant eu vau ves leis corren, vejaire m'es car je n'oi sos m'en torn e qu'ela m'an fugen. E mon caval i corr tan len, greu er c'uymais i atenha si Amor non le·m fai remaner. |
III | |
Daital dona son cobeitos. acui non aus dir mon talan. ans can remire sas faissos. tot lo cor me uai esperden. eautra iatan dardimen. que laus dir que p(er)seu me tenha. pois daus non laus merce querer. |
D'aital dona son cobeitos, a cui non aus dir mon talan; ans can remire sas faissos, tot lo cor me vai esperden. E autra ja tan d'ardimen que l'aus dir que per seu me tenha, pois d'aus non l'aus merce querer? |
IV | |
Ay com son soi dit saboros. e soi faitson douz e plazen. canc no nasquet sai entrenos. neguna caia cors tan gen. gaia es e fresc e plazen. e non cre gensor sensenha. ni non ui hom ab tan plazer. |
Ay! com son soi dit saboros e soi fait son douz e plazen: c'anc no nasquet sai entre nos neguna c'aia cors tan gen; gaia es e fresc e plazen, e non cre gensor s'ensenha, ni non vi hom ab tan plazer. |
V | |
Amor alegrem part de uos. per so car uau mon miells queren. eson daytan auenturos. quenquer naurai mon cor iausen. la mer ce de mon bel quiten. quin uol emapel em denha. e ma tornat em bon esper. |
Amor, alegre·m part de vos per so car vau mon miells queren; e son d'aytan aventuros qu'enquer n'aurai mon cor jausen: la merce de Mon Bel Quiten, qui·n vol e m'apel' e·m denha e m'a tornat em bon esper. |
en iaufre rudel. P os lo rossigniols. el foillos. dona damor e qierepren e mon son chan iauzen ioios. e remira sapar souen eil riu son clar eil prat son gen. p(er) li nouel de ponr qui regna. mi uen al cor granz iois iazer. |
A mors alegrem part de uos.qieu sai qen uauc non miel qeren. e fui nal prim tan uolontos. qen qeras nai mo(n) cors iausen. mas pero port mon bon talen. qen qera mi pella mi degna. e men stoupartir moi uoler. |
M as dura amor sui tan cochos qe cant ieu uauc uasleis corren. ueiaire mes qeu reisos men torn. et elam uai fu gen. e mos cauals i cor talen qe a grieucugz. que mais la tegna. salb merce non uol remaner. |
A i con son sei fag enueios e sei bel dig fai e ualen qe non nasqet entre nos sapars segon mon escien. qel cors ha bla(n)c e gai egen. perqi eu non cug tam bella regna. ni anc qant lo pognes uezer. |
en iaufre rudel. | En Jaufre Rudel. |
I | |
P os lo rossigniols. el foillos. dona damor e qierepren e mou son chan iauzen ioios. e remira sapar souen eil riu son clar eil prat son gen. p(er) li nouel de ponr qi regna. mi uen al cor granz iois iazer. |
Pos lo rossigniols el foillos dona d'amor e qier e pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e il riu son clar e il prat son gen, per li novel de ponr qi regna mi ven al cor granz jois jazer. |
II | |
A mors alegrem part de uos.qieu sai qen uauc non miel qeren. e fui nal prim tan uolontos. qen qeras nai mo(n) cors iausen. mas pero port mon bon talen. qen qera mi pella mi degna. e men stou partir men uoler. |
Amors alegre·m part de vos q'ieu sai qen vauc non miel qeren e fui·n al prim tan volontos q'enqeras n'ai mon cors jausen: mas pero port Mon Bon Talen, q'enqera mi pella mi degna e m'en stou partir m'en voler. |
III | |
M as dura amor sui tan cochos qe cant ieu uauc uasleis corren. ueiaire mes qeu reisos men torn. et elam uai fu gen. e mos cauals i cor talen qe a grieucugz. que mais la tegna. sab merce non uol remaner. |
Mas dura amor sui tan cochos qe, cant ieu vauc vas leis corren, vejaire m'es q'eu reisos m'en torn et ela·m vai fugen. E mos cavals i cor ta len qe a grieu cugz que mais la tegna, s'ab merce non vol remaner. |
IV | |
A i con son sei fag enueios e sei bel dig fai e ualen qe non nasqet entre nos sapars segon mon escien. qel cors ha bla(n)c e gai egen. perqi eu non cug tam bella regna. ni anc qant lo pognes uezer. |
Ai! con son sei fag enveios e sei bel dig fai e valen; qe non nasqet entre nos sa pars, segon mon escien: qe·l cors ha blanc e gai e gen, per qi'eu non cug tam bella regna, ni anc qant lo pognes vezer. |
Can lo rossinhols, e'l foilhòs, Dona, d'amor enquer, e'n pren, E mou son chan iauzen ioiòs, E remira sa par souen; E'l riu son clar, e'l prat son gen Pel novell deport, que renha, Mi ven al cor gran iois iazer. |
|
D'aquest amor sui tan cochòs, Que cant ieu vau vas lei corren, Veiaire m'es, c'à reversòs Men torn, e quill sen an fugen, E mos cavals hi vai tan len, Que greu er, que lai ateinha, S'amors no la'm fa remaner. |
|
Di tal Dona sui deziròs, A cui non aus dir mon talen; Ans cant remire sas fazòs Totz lo cors men vai esperden. Dieus! s'aurai ià tan d'ardimen, Quell aus dir que patz manteinha, Pos d'als non ll'aus merci querer. |
|
Ah! com son siei dich saboros, E siei bon fach fin, e valen, C'anc non nasquet sai entre nos Tan bella de neguna gen. Cors ha graille, delgat, plazen. E non |
|
E non cug genzers si seinha, Ni anc homs non la pot vezer. |
|
Amors alegres part de vos Per so, que vau mon miells queren; E sui en tant aventuros, Que\n/càras n'ai mon cor iauzen La mersè de mon bon geren, Que'm vol, e m'apell, e'm deinha, E m'a tornat en bon esper. |
|
E qui sai reman delechòs, E Dieu non sei en Belleen, Non sai com sia iamais pros, Ni com ià venha' guerimen; Quieu crei, e sai mon essien, Que sel, qui Jesus ensenha, Segura escola pot tener. |
Can lo rossinhols, e'l foilhòs, Dona, d'amor enquer, e'n pren, E mou son chan iauzen ioiòs, E remira sa par souen; E'l riu son clar, e'l prat son gen Pel novell deport, que renha, Mi ven al cor gran iois iazer. |
I. Can lo rossinhols el foilhos dona d'amor e·n quer e·n pren, e mou son chan jauzen joios e remira sa par soven, e·l riu son clar e·l prat son gen, pel novell deport que renha, mi ven al cor gran jois jazer. |
D'aquest amor sui tan cochòs, Que cant ieu vau vas lei corren, Veiaire m'es, c'à reversòs Men torn, e quill sen an fugen, E mos cavals hi vai tan len, Que greu er, que lai ateinha, S'amors no la'm fa remaner. |
II. D'aquest'amor sui tan cochos que, cant ieu vau vas lei corren, vejaire m'es c'a reversos m'en torn e qu'ill s'en an fugen. E mos cavals hi vai tan len, que greu er que lai ateinha s'Amors no la·m fa remaner. |
Di tal Dona sui deziròs, A cui non aus dir mon talen; Ans cant remire sas fazòs Totz lo cors men vai esperden. Dieus! s'aurai ià tan d'ardimen, Quell aus dir que patz manteinha, Pos d'als non ll'aus merci querer. |
III. Di tal dona sui deziros, a cui non aus dir mon talen; ans, cant remire sas fazos, totz lo cors m'en vai esperden. Dieus! s'aurai ja tan d'ardimen que ll'aus dir que patz manteinha, pos d'als non ll'aus merci querer? |
Ah! com son siei dich saboros, E siei bon fach fin, e valen, C'anc non nasquet sai entre nos Tan bella de neguna gen. Cors ha graille, delgat, plazen. E non E non cug genzers si seinha, Ni anc homs non la pot vezer. |
IV. Ah! com son siei dich saboros e siei bon fach fin e valen: c'anc non nasquet sai entre nos tan bella de neguna gen; cors ha graille, delgat, plazen, e non cug genzers si seinha, ni anc homs non la pot vezer. |
Amors alegres part de vos Per so, que vau mon miells queren; E sui en tant aventuros, Que\n/càras n'ai mon cor iauzen La mersè de mon bon geren, Que'm vol, e m'apell, e'm deinha, E m'a tornat en bon esper. |
V. Amors, alegres part de vos per so que vau mon miells queren; e sui en tant aventuros qu'encaras n'ai mon cor jauzen: la merse de Mon Bon Geren, que·m vol e m'apell e·m deinha e m'a tornat en bon esper. |
E qui sai reman delechòs, E Dieu non sei en Belleen, Non sai com sia iamais pros, Ni com ià venha' guerimen; Quieu crei, e sai mon essien, Que sel, qui Jesus ensenha, Segura escola pot tener. |
VI. E qui sai reman delechos e Dieu non sei en Belleen, non sai com sia jamais pros ni com ja venh'a guerimen; qu'ieu crei e sai, mon essien, que sel qui Jesus ensenha segura escola pot tener. |
Links:
[1] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419241r/f162.image.r=fran%C3%A7ais%201592
[2] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419246t/f495.image.r=fran%C3%A7ais%20856
[3] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f153.image.r=fran%C3%A7ais%201749
[4] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f257.image.r=Fran%C3%A7ais%20854.langFR
[5] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60007960/f243.image.r=fran%C3%A7ais%2012473
[6] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000427q/f355.image.r=fran%C3%A7ais%2012474
[7] https://digital.staatsbibliothek-berlin.de/werkansicht?PPN=PPN82840321X&PHYSID=PHYS_0045&DMDID=DMDLOG_0001
[8] http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b60004306/f140.item.r=fran%C3%A7ais%2022543.zoom
[9] http://mdc.cbuc.cat/cdm/compoundobject/collection/manuscritBC/id/24511/rec/273