BdT 70,12
Mss.: A 87, C 51, D 16, Dc 248, F 20, G 14, I 29, K 16, M 48, N 140, N² 15 (incipit), O 61 (Anonimo) Q 27, R 57, S 61, V 61, a¹ 95, β³ B 456 (incipit), β³ 459 (vv. 29-30).
Era presente in W attribuito a Peire Vidal.
Metrica: a10 b10' a10 b10' a10 a10 b10' (Frank 215:1). Canso di 6 coblas doblas di 7 versi, seguite da una tornada di 3.
Melodia: ABAB'CDB'' (Mss. G, R).
Edizioni: Bartsch - Koschwitz 1904, vol. I, col. 61; Appel 1915, 12, p. 67; Lazar 1966, 9, p. 92.
Be m’an perdut lai enves Ventadorn: 6 coblas doblas e una tornada; a 10, b 10’, a 10, b 10’, a 10, a 10, b 10’.
Ordine coblas:
Appel | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
A | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
C | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | / | / |
D | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | / |
Dc | 4 | / | / | / | / | / | / |
F | 3 | / | / | / | / | / | / |
G | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | / |
I | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
K | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
M | 1 | 2 | 3 | 4 | 6 | 5 | / |
N | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
O | 1 | 2 | 3 | 4 | 6 | 5 | / |
Q | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | / |
R | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | / |
S | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | / |
V | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | tor |
a | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | / | / |
Cobla I
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Be m’ant perdut lai enves Ventedorn Be m’an perdut lai enves Ventedorn Be m’an perdut lai enves Ventadorn / / Ben m’an perout lai enves Vetadorn Ben m’an perdut lai enves Ventadorn Ben m’an perdut lai enves Ventadorn Ben m’an pedut lai enver Ventadorn Ben m’a perdut en lai ves Ventadonr Ben m’an perdut lai ver Ventador Ben m’an perdut lai dever Ventador Be m’an perdut en lay ves Ventadorn Ben m’an perdu lai enves Ventadorn Be m’an perdut de sai vas Ventadon Be m’an perdut en lai ves Ventador |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
tuich mei amic, pois ma dompna no m’ama; tuit mei amic, pus ma dona no·m ama; tuit mei amic, pois ma domna no m’ama; / / tuit mei amis, pos ma domna no m’ama; tuit miei amic, car ma domna no m’ama; tuit miei amic, car ma domna no m’ama; tug miei amic, pos ma domna no m’ama; tut miei amic, pos ma dompna no m’ama; totz meus amic, pois ma dona no m’ama; toç mes amis, pos ma dona no m’ama; tug miei amic, pus ma dona no m’ama; tuich mei amic, pois ma dompna no m’ama; tuig mei amic, pus ma dona no·m ama; tuit mei amic, pos ma domna no m’ama; |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
et es ben dreitz que ia mais lai non torn, per qu’ieu non ai mais talan que lai torn, et es ben dreiz que ia mais la non tron, / / et es ben dreiz qe ia mais lai no torn, per qu’eu non ai mais talan que lla torn, per qu’ieu non ai mais talan que la torn, per qe non es dretz q’ieu ia mais lai torn, per qu’eu non ai mais talan que lai torn, e non es dreig car eo ia mais lai torn, ne non ai cor q’eu ia mmai ver lai cor, non ay razon que ieu ia mays lai torn, et es ben dreich qe ia mais la non torn, per qu’ieu non ai talan que chant un iorn, e non es dreigz qe eu ia mais lai tor, |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
car tant estai vas mi salvaga e grama. qu’ades estai ves mi salvatge grama. c’ades esta vas mi salvai’e grama. / / c’ades esta vas mi salvaz’e grama. c’ades ista vas mi salvatg’e grama. c’ades ista vas mi salvatg’e grama. q’ades esta ves mi salvag’estrainha. c’ades ista vas mi salvai’e grama. qe trop estai var mi sauvaia e grama. per q’envers mi s’estai salvaç’et grama. tant es vas mi braua e no·s relama. q’ades esta vas mi salvaza et grama. / qe truep estai ves mi salvatg’e grama. |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Ve·us per qe·m fai semblan irat e morn: Ve·us per que·m fai semblan irat e morn: Ve·us per que·m fai semblan irat e morn: / / Vez per qe·m fai senblan iraz e morn: Ve·us per que·m fai semblan marit e morn: Ve·us per que·m fai semblan marit e morn: Las! Per qe·m fai irat senblan ni morn: Ve·us per que·m fai semblan marrit e morn: Tot iorn mi fai semblar escor’e moris: E·m fai tot iorn semblant pensis et morn: Tot iorn me fai semblar irat e morn: Desper qe·m fa senblan irat et morn: pus tot ades mi fai semblan trist e morn: Toz iorns mi fai irat semblant e mor: |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
car en s’amor mi delieit e·m soiorn! quar en s’amor delieit e·m soiorn! car en s’amor me deleit e·m soiorn! / / car en s’amor mi deleiz e·n soiorn! car en s’amor me deleg e·m soiorn! car en s’amor me deleg e·m soiorn! qar en s’amor mi delieg e·m soiorn! car en s’amor mi delieig e·m soiorn. qar en amor e·m deleig e·m soiorn! per q’em s’amor me delet e·m soiorn! car en s’amor mi delieg e·m soiorn! qar en s’amor deleich e·m soiorn! car e s’amor me deleit e·m soiorn! car en s’amor me deleit e·m soior! |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Ni de ren als no·is rancura ni·s clama. Que de ren al no·s rancura ni·s clama. Ni de ren al no·s rancura ni·s clama. / / Ni de ren als no·s rancura ni·s clama. Que de ren als no·s rancura ni·s clama. Que de ren als no·s rancura ni·s clama. Ni de ren al m’arancura ni·n clama. Que de ren als no·s rancuran ni·s clama. Qe de ren als no·m rancura ni·m clama. Ni de ren als non rancora ni clama. E de res als no·s rancura ni·s clama. Ni de ren al no·s rancura ni·s clama. que de ren als no·s rancura ni·s clama. e de ren als no·s rancura ni·s clama. |
Cobla II
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Aissi co·l peis qui s’eslaissa el cadorn Aissi quo·l peis qui serca lo chandorn Aissi co·l peis qui s’eslaiss’el cadorn / / Aissi co·l pes qi s’eslaiss’el chadorn Aissi co·l peis que s’eslaissa·l cadorn Aissi co·l peis que s’eslaisa·l cadorn Aisi co·l peis q’estai ins el cadorn AIsi co·l peis que s’eslaisa·l cadorn Si com lo peis s’elaissa del chaisorn C’aissi co·l pes qi s’elaissa·l iasorn Si com lo peis se reili’el chadorn Aissi co·l peis qe s’eslaiss’el cardon Aixi co·l peis que s’esiais’el cordon Si con lo peis s’eslaissa de calor |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e no·n sap mot, tro que s’es pres en l’ama, e no·n sap re, tro que es pres en l’ama, e no sap mot, tro que s’es pres en l’ama, / / e no·n sap mot, tro qe s’es pres en l’ama, que no·n sap ren, tro que s’es pres en l’ama, qe no·n sap ren, tro que s’es pres en l’ama, e no·n sap ren, tro qe·l es pres a l’ama, que no·n sab ren,ntro que s’es pres en l’ama, e no·n sap mot, tro q’el es pres a l’ama, q’il no·n sa mot, tro qe·ll es pres a l’ama, e res no sap, tro qu’es pres en la l’ama, et no sap mot, tro qe s’es pres en l’ama, e no sap res, tro que s’es pres en l’ama, e no·n sap mot true qe·l es pres a l’ama, |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
m’eslaissiei eu vas trop amar un iorn, m’eslaishei ieu de trop amar un iorn, m’elaissei eu ves trop amat un iorn, / / m’aslaissei eu en trop amar un iorn, m’eslaissei eu envers lei trop un iorn, m’eslaissei eu envers lei trop un iorn, mi laisie ieu de trop amar un iorn, m’eslaisiei eu ves trop amar un iorn, mi laisai eu de trop amar un iorn, me lassai eu trop vos amar un … me laisei yeu a trop amar un iorn, m’eslaissei eu ves trop amar un iorn, m’eslaissi eu vas trop amar un iorn, m’eslaissei ieu de truep amar un iorn, |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
c’anc non saup mot, tro fui en miei la flama, qu’anc no·m gardiei, tro fui e mei la flama, c’anc no saup mot fo e mi la flama, (-1) / / c’anc no·n saup mot, tro fui en mi la flama, qu’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, q’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, q’ieu no·n saup ren, tro fui en miei la flama, c’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, e no·m gardei si sui en mei la flama. ni nu·m gardai tro q’eu fui en la flama, c’anc non saup mot, tro que fuy en la flama, q’anc no saop mot, tro fui en mi la flama, c’anc no·m gardei tro que fui en la flama, q’ieu non gardei, si fui el mei la flama; |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
que art plus fort que non fai fuocs de forn; qui m’art plus fort, no feira fuecs en forn; que m’art plus fort, no feira fox de forn; / / qe m’art plus fort, no feira fox de forn; que m’art plus fort que no·m fai fuecs en forn; que m’art plus fort que no·m fai fuecs en forn; qi m’art plus fort qe non fai fuecs el forn; que m’art plus fort, que no fai focs en forn; qi m’art plus fort, no·m fora foc de forn; qe m’art forces qe no fai foc de forn; que m’art pus fort no fera fuec de forn; qe m’art plus fort no feira fuox de forn; que m’art pus fort, no fera foc en forn; m’art plus fort no feira fuecs de forn, |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e ies per so non puosc partir un dorn, e ges per so no·m puesc partir un torn, e ges per ço no·m pos partir un dorn, / / e ges per cho non pos partir ut dorn, et ab tot so no·m posc partir un dorn, et ab tot so no·m posc partir un dorn, ez ab tot zo non puesc partir un iorn, et ab tot so non puesc partir non torn, E ieu de leis no·m posc partir un iorn, ni mon cor ges non posc partir un dorn, anc pus la vi no m’en parti un dorn, et ges per zo no·m puos partir un iorn, qu’eras no·m pusc de leis partit un dorn, e de s’amor no·m puesc partir un torn, |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
aissi·m ten pres s’amors que m’aliama. aissi·m destrenh s’amors qui m’aliama. aissi·m ten pres s’amors qui m’alliama. / / aissi·m ten pres Amor qi m’alliama. c’aissi·m ten pres s’amors e mi liama. c’aisi·m ten pres s’amors e mi liama. si mi ten pres s’amors e m’aliama. c’aisi·m ten pres s’amors e m’enliama. aisi·m ten pres Amors, e m’enliama. aissi·m ten pres s’amor et s’aliama. aisi·m ten pres s’amor e m’enliama. aissi·m ten pres s’amor qe m’aliama. c’ora·m saizis s’amor e m’aliama. aissi·m ten pres s’amors e m’aliama. |
Cobla III
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
No·m meravill si s’amors mi ten pres, No·m meravelh si s’amors mi ten pres, No·m meravill si s’amors mi te pres, / No·m meraveill si s’amors mi te pres, No·m miravil se s’amor mi ten pres, No·m meravill si s’amors mi ten pres, No·m meravill si s’amors mi ten pres, No·m meravill de s’amor si·m ten pres, No meravil si s’amors mi ten pres, No·m meraveil de s’amors, se·m ten pres, No me merveil si s’amor mi ten pres, No·m meravilh si s’amor mi ten pres, No·m meraveill se s’amor me ten pres, A om meravill de s’amor, se·m te pres, Non meravil de s’amor, si·m ten pres, |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
que gensser cors non cre q’el mon se mire: que tan gent cors no cre qu’el mon se mire: que genzer cors non cre q’el mon se mire: / qe genser cors non crei q’el mon se mire: qe çenzer cor no cuit q’el mon se mire: car ienser cors non cre qu’el mon se mire: car ienser cors non cre qu’el mon se mire: qar gençer cors non crei q’el mon si mire: car ienser cors non cre c’al mon se mire: car genser cors non crei q’el mon se mire: qe genser cors non cuit q’el mont se mire: la genser es qu’en tot lo mon se mire: qe genser cors non cuit q’el mond se mire: car gencer cors no crei qu’el mon se mire: qe genzer cors non cre q’el mont se mire: |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
bels e blancs es, e fres e gais e les bels e gens es, e guays e blancs e les bels e blancs es, e frex e gais e les / bels es et gais, e blancs e clars e fres bels es, e genz e blans e clar e fres bels es, e gais e blancs e francs e les bels es, e gais e blancs e francs e les bella e gentil, coind’e gai e cortes bels es, e gais e blancs e fresc e les gais et humils, franc e fin et cortes bels es, e gent e blancs e clar e fres el cors es bels, avinens e cortes bel es, et gen et blancs et clar et fres bels huils e gens, clars et fis e cortes gais e cortes, humils e francs e finz |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e totz aitals cum ieu vuoill e desire. e totz aitals cum lo vuelh nil dezire. e toz aitals com eu voil ni desire. / e totz aitals com eu voill ni desire. e toz aital com eu voil ni desire. e tot aitals com eu voill e desire. e tot aitals com eu voil e desire. e tot aital con ieu vueilh e dezire. e tot aital con eu voil ni desire. et tot aital com eu volc e desire. e tot aital qal ieu voil ne desire. e totz aitals com yeu vuelh ni dezire. et toz et tals com eu voill ni desire. e tot aital com eu vuill ni desire. e totz aitalz com ieu vueil ni dezire. |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Non puosc dir mal de lieis, que non i es; No puesc mal dir de lieys, quar no i es ges; Non puos mai dir de lei, que non i es; / Non posc mal dir per so, qe non i es; No·n os mal dir de leis, qe non i es; Non sai dir mal de lei car non i es; Non sai dir mal de llei car non i es; Non dirai mal de leis, qar non hi es; Non sai dir mal de llei, car non i es; Non posc dir mal de lei, car non li es; Mas non i posc eu dir, qe·l no·l es; Mas ges no·n puesc dire de leys, car ges no i es; (+2) Non pos mal dir de lei, qe non i es, Mas non pusc dir de leis car non ges; Non puesc dir mal de lieis, car non i es; |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
q’ie·l n’agra dich de ioi, s’ieu li saubes; qu’ie·l n’agra dig de ioi, s’ieu li saubes; q’eu n’agra dit de ioi, s’eu li saubes; / q’e·l n’agra dich de so, s’ieu li saubes; q’eu n’agra diz de ioi s’eu li sabes; q’ie·l n’agra dig de ioi, se li saubes; qu’ie·l n’agra dig de ioi, se li saubes; ben l’agra dich de ioi, s’ieu li saupes; qu’ie·l n’agra dig de ioi, se lli saubes, ben l’agra dit de ioi, s’eu lo sabes; eu l’agra dit de ioie, s’eu sabes; qu’ie·l dissera voluntiers, si·l saupes; q’e·l n’agra diz de ioi, s’eu li saubes; qu’e·l n’agra dig de lei si li saubes; q’ieu l’agra dig de ioi, s’ieu lo·i saupes; |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
mas no li sai, per so m’en lais de dire. mas no lo sai, per so m’en lais de dire. mas no li iai, per ço me lais de dire. / mas no lo·n sai, per so·m lo lais de dire. mas no li sai, per cho me lais de dire. mas non li sai, per que m’en lais del dire. mas non li sai, per qu’en m’en lais del dire. mas non o sai, per q’ieu m’en lais del dire. mas no lli sai, per qu’eu m’en lais del dire. mais no lo sai, per qes m’en lais de dire. mais no lo sai, per cho lo lais de dire. mas el no i es, per qu’ieu non lo y sai dire. mas no li sai, per cho m’o lais del dire. … per qu’e·l ne lais a dire. mas non lo·i fai, per qu’eu me lais del dire. |
Cobla IV
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Totz temps volrai sa honor e sos bes Tostemps volrai e s’onor e sos bes Toz tems volrai e s’onor e sos bes Totz temps volrai sa honor e sos bes Totz temps volrai sa honors e sos bes Toz tems voldrai sa honor e sos bes Tostemps volrai sas honors e sos bes Tos temps volrai sas honors e sos bes Totz temps volrai sa honor e sos bes Nos temps volrai sas honors e sos bes Totz temps volrai son honor e son bes Tot iorn voldrai la honor et ses bes Tot en volray sas amors e sos bes Toz temps volrai sa honor et ses bes T... sas honors … bes Tost temps volrai sos honors e sos bes |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e·il serai hom et amics e servire, e seran li hom amic e servire, e·ill serai om et amics et servire, e·il serai hom ez amics e servire, e·il serai homs et amics e servire, e·ill serai hom et amics e servire, e·il serai hom et amics e servire, e·il serai hom et amics e servire, e serai sieus homs, amics e servire, e serai hom et amics e servire, et sera hom et amic et servire, e sserai·ll om et amic et servire, e serai sieus lials homs e servire, e·ill serai hom et amicx et servire, e li serai homs, amics e servire, e·il serai homs e amics e servire, |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e l’amarai, ben li plassa o be·il pes, e l’amarai ben li plass’o li pes, e l’amerai, be li plaz’o be·ll pes, e l’amarai, be li plassa e be·l pes, e l’amarai, be li plassa o be·ill pes, e l’amerai, o be·l plaça o be·l pes, e l’amarai, o bel plas o bel pes, e l’amarai, o be·l plas o be·l pes, amarai la, si vol, plaza o pes, e l’amerai, o be·l plas’o·l bel pes, amarai leo, si ben platz o ben pes, et aimerai la, si ben li plaç au pes, e l’amarai, tot li plass’o li pes, et l’amerai, be·il li plaz et be·ill pes, e l’amarai, o li plaz o li pes, amarai la, cui qe plaiz o cui pes, |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
c’om non pot cor destreigner ses aucire. qu’hom no pot cor destrenher ses aucire. c’om no pot cor destreinger ses aucire. q’om non pot cor destreigner ses aucire. q’om non pot cor destregner ses aucire. c’om no pot cor destregner ses aucire. c’om non pot cor destreingner ses ausire. c’om non pot cor destreingner ses ausire. q’om non pot cor desteinher ses auçire. c’om non pot cor destreingner ses ausire. c’om non pot cor destregner ses aucire. c’om non pot cor destregner ses aucire. c’omz non pot cor destrenher ses aussire. c’om no pot cor destreigner ses aucire. … no pot cor destrenier ses auzire. c’om no·m pot cor destreinher sens aucire. |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Non sai dompna, volgues o non volgues, No sai domna, volgues o no volgues, No sai domna, volgues o no volgues, Non sai dompna, volgues o non volgues, Non sai dompna, volgues e non volgues, No sai donna, volgues e no volgues, Non sai dompna, volgues o non volgues, Non sai domna, volgues o non volgues, Non sai domna, volges o non volges, Non sai domna, volgues o no volgues, Non sai, dompna, volgues o non volgues, Q’eu non sai dona, volgues au non volges, No say dona, volgues o no volgues, No sai, dompna, vogues au no volgues, No sai domna, ·m volgues ho no·m volgues, Non sai domna, volgues o non volgues, |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
si·m volia, c’amar no la pogues. si·m volia qu’amar no la pogues. so·m volia, c’amar no la pogues. si·m volia q’amar non la pogues. si·m volia, q’amar non la pogues. si·m volia, c’amar no la pogues. si·m volia, c’amar no la pogues. si·m volia, c’amar no la pogues. s’ieu volia, q’amar non la poges. s’ieu volia, c’amar non la pogues. se volia, c’amar no la pogues. qe·n se·m volia, c’amar no lla pogues. (+1) si·m voli’amar, far non o pogues. si·m volia, c’amar no la pogues. si·m volia, c’amar non … / |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Mas totas res pot hom en mal escriure. Mas tota res pot hom en mal escrire. Mas totas res pot om e mal escrire. Mas totas res pot hom en mal escrire. Mas totas res pot hom en mal escrire. Mas totas res pot homz en mal escrire. Mas totas res pot l’om en mal escrire. Mas totas res pot l’om en mal escrire. Mas tota re pot hom en mal escrire. Mas tota ren pot hom en mal escrire. Car tota res pod’on en mal escrire. Mas tottas res pot hom en mal escrire. Mas tot cant es pot a me mal escrire. Mas tota res pot lo·m en mal escrire. ... totz res pot hom e mal scrire. mas totas res pot hom mal escriure. |
Cobla V
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
A las autras sui sai eschasutz (-1) A las autras sui aissi eschagutz; A las altras sui eu chai escazuz / / A las altras sui eu si escaguz A las autras sui hom escazegutz, A las autras sui hom escazegutz; A las autras sui ieu si escasutz A las autras son oimais esçhauç; De las autras sui si desescagutz, A las autras me sui si eschauç, A las autras soy may huey escazutz; A las autras soi omais escaiguz; A las au... soi hui mais escazuz; De las autras soi si descalegutz |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
la cals si vol, mi pot vas si atraire. la qual se vol, me pot a sos ops traire, la cals se vol, me pot vas si atraire, / / las qals se volt, me pot vas si atraire, que cals si vol, mi pot a ses ops traire, que cals si vol mi pot a ses ops traire, qe qals qi·s vol mi pot a son ops traire, que cal si vol, mi pot a sos ops traire, qe se vol mi pot a sei atraire, qe qal qe·s vol, mi pot a sson ops traire, cascuna·m pot, si·s vol, atraire, (-1) la cals se vol, me pot ves si atraire, cascuna·m vol, pot si·s vol a sos obs atraire, que cals se vol, pot vas se atraire, |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Per tal coven que no·m sia vendutz per tal coven que no sia vendutz per tal coven que no sia venduz / / per tal conven qe non sia venduz per tal coven que no·m sia vendutz per tal coven qe no·m sia vendutz per tal coven qe no·m sia vendutz per tal coven que no·m sia vendutç ab un coven qe no·m sei car vendutz per tal conven qe no·m sia venduç ab tal coven que non sia vendutz per tal conven qe non sia venduz ab ... no·m sia vendutz ab coven qe no·m sia vendutz |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; l’onors e·ls bes que m’an en cor a faire; lo iois ni·l bes que m’an en cor a ffaire; / / l’onors e·l bes qi m’a en cor de faire; l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; lo bens ni·l gaugz qe m’a en cor a faire; l’onor ni·l bens que m’a en cor a faire; lo ben e·l gaug qe m’a en cor a faire; la honor ne·l ben qe m’an en cor de faire; los bes ni·ls mals que m’a en cor a faire; l’onors ni·l bes qe m’an en cor a faire; lo ioi ni·l be que m’an de faire; lo bens ni·l gaug qe m’a en cor a faire; |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
q’enoios es preiars, pos es perdutz; qu’enuios es preiars, pus es perdutz; qu’enoios es pregars, pos es perduz; / / Q’enoios es preiars, pos es perduz; qu’enuios es pregars, quant es perdutz; qu’enuios es pregars, quant es perdutz; preiars ses pron es afanz trop perdutz; qu’enuios es pregars, cant es perduç; pegar ses pron sabes q’es tot perdutz; qe re no·l val preiar, quant es perduç, qu’enuios es preyars, cant es perdutz; q’enoios es preiars, pos es perduz; ... quant es vendutz; preiars sens pron sabes, ges tot perdutz; |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
per mi·us o dic, que mals m’en es vengutz, e ieu sai ben que mals m’en es vengutz, per mi e dic o·s, que mals m’en es venguz, / / per me·os dic qe mal m’en es venguz, eu o sai ben que mals m’en es vengut, eu o sai ben que mals m’en es vengutz, ez ieu m’en lais, qar m’en es mals vengutz, eu o sai ben que mals m’en es venguç: per mei lo dic, q’eu en sui confunduz, ni eu no·l vol, qe mal m’en es venuç, et yeu dic o car mal m’en es vengutz, per mi·os dic qe mal m’en es venguz, et eu no·l vuill, que mal m’en es vengutz, per me o dic, q’ieu en son coffondutz, |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
q’enganat m'a la bella de mal aire. qu’enianat m’a la bella re de mal aire. q’enganat m’a la bela de mal aire. / / q’enganat m’a la bela de mal aire. castiat m’a la bella de mal aire. castiat m’a la bella de mal aire. qar trait m’a la falsa de mal aire. castiat m’a la bela de mal aire. qe trait m’a la fausa de mal aire. chastiat m’a, la bella de mal aire. castiat m’a la bela de bon aire. q’enianat m’a la bella de mal aire. castiatz m’a la falsa de mal aire. qe trait m’a la falsa de mal aire. |
Cobla VI
v 1
|
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
En Proenssa tramet mans e salutz / En Proenza tramet manz e saluz / / En Proenza tramet iois e saluz En Proensa tramet mans e salutz En Proensa tramet mans e salutz En Proensa tramet ioi e salutz En Proença tramet manç e saluç En Provenza tramet ioi e salutz En Proença mant eu mos et saluç En Proensa tramet iois e salutz En Proenza tramet manz e saluz Em proenza tramet ioy … / |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e plus de bes c’om no lor sap retraire; / e mais de bes c’om no lur sap retraire; / / e mais de be c’om no lor sap retraire; ab mais de ioi c’om lor non pot retraire; ab mais de ioi c’om lur non pot retraire; e mais de ben q’ieu non vos sai retraire; ab mais de ioi c’hom no lor pot retraire; e mais de ben c’om no li pot retraire; e mais de ioi c’om no li sap retraire; e may de bes qu’ieu no sai retraire; et mais de bes c’om no lor sap retraire; … de be c’om no lor pot retraire; / |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e fatz esfortz, miracles e vertutz, / e faz esforz, miraclas e vertuz, / / e faz efforç, miraclas, vertuz, E fass’esfors, miraclas e vertuz, e fas esfors, miraclas e vertuz, e fatz esfortz, miraclas e vertutz, e fatç esforç, miraclas e vertuç, e sai q’eo faz miracles e vertuz, E ffas esforç , miracla e vertuç, e fas y grans miracles e vertutz, et faz esforz, miraclas et vertuz, ... miraclas ... / |
v 4 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
car ieu lor mand de so don non ai gaire, / car en lor man de zo dom non ai gaire, / / car eu lor man de cho don non ai gaire, car eu lor man aiso don non ai gaire, car eu lor man aisso don non ai gaire, q’ieu man so lai don a mon ops n’ai gaire, car eu li man aiso don non ai gaire. q’eu li tramet zo dont eo non ai gaire, car eu li mant de ço don ai gaire, car lur tramet so de qu’ieu non ai gayre, qar eu lor mant de cho dont non ai gaire, car lor tramet zo don eu non ai gaire, / |
v 5 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
q’ieu non ai ioi, mas tant qant m’en adutz / q’eu non ai ioi, mas tan can m’en aduz / / q’eu non ai ioi, mas tan com en aduz qu’eu non ai ioi, mas tan com en adutz qu’ieu non ai ioi, mas tan com en adutz qu’ieu non ai ioi, mas tan con m’en adutz Qqu’eu non ai ioi, mas tan co m’en adutç q’eu non ai ioi, mas tant cant m’en adutz q’eu non ai ioi, mas tant co m’en aduç qu’ieu non ay ioi, mas tan can m’en adutz q’eu non ai ioi, mais tan com m’en aduz qu’ieu non ai ioy, mas tan can l’om ... / |
v 6 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
mos Bels Vezers en Fraitura, mos drutz, / mos Bels Vezers e’n Faitura, mos druz, / / mos Bel Veçer e’n Faitura, mos druz, mos Bels Vezers e’n Faituratz, sos drutz, mos Bels Vezers e’n Faituratz, sos drutz, mos Bells Vezers a Fatz Iratz, sos drutz, mos Bels Vesers e’n Faituratç, sos druç, ia on Bel Vezer a Fatura, son drutz, mon Bel Conort e n’Aiman, mos druç, s’ela qu’ieu am e Faitura, sos drutz, mos Bels Vezers e’n Faitura, mos druz, mon Bel Vezer e’n Fachuratz, sos drutz, / |
v 7 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
e’n Alverngatz, lo seigner de Belcaire. / e’n Alvergnaz, lo seignor de Belcuer. / / e’n Alvernaz, lo segner de Belcaire. e’n Alvergnatz, lo seingner de Belcaire. e’n Alvergnatz, lo seingner de Belcaire. e’n Alvergna, lo seinhor de Belcaire. e’nn Alvergnatç, lo signer de Belcaire. e’n Alvergnat, lo signer de Belcaire. e mos amic, lo segner de Belcaire. e l’Alvernhas, el senhor de Belcayre. e’n Alvergnaz, lo segner de Belcaire. ...seinhor de Belcaire. / |
Tornada
v 1 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
Mos Bels Vezers, per vos fai Dieus vertutz / / / / / Mos Bels Vezers, per vos fai Dieus vertutz Mos Bels Vezers, per vos fai Dieus vertutz / Mos Bels Vesers, per vos fai Dieus vertuç / / / / Pe’n Bel Vezer fai Deus tan de vertutz, / |
v 2 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
tals c’om no·us ve que non sia ereubutz / / / / / tals c’om no·s ve que non si’errebutz tals c’om no·s ve que non si’erebutz / tals c’om no·s ve que no si creubuç / / / / c’om non lo vey non sia ere... / |
v 3 |
A C D Dc F G I K M N O Q R S V a |
delz bels plazers que sabetz dir e faire. / / / / / de bels plasers que sabez dir e faire. de bels plasers que sabez dir e faire. / de bels plaisers que saubes dir e faire. / / / / de bel semblan e dels bes que sap faire. / |
v.1 | G | |
v.1 | R | |
v.2 | G | |
v.2 | R | |
v.3 | G | |
v.3 | R | |
v.4 | G | |
v.4 | R | |
v.5 | G | |
v.5 | R | |
v.6 | G | |
v.6 | R | |
v.7 | G | |
v.7 | R |
Bernartz deuentedorn. BE mant p(er)dut lai enues uentedorn. Tuich mei amic pois ma dompna nom ama. Et es ben dreitz que ia mais lai non torn. Car tant estai uas mi saluaga egrama. Ueus p(er)qem fai sem- blan irat emorn. Car ensamor mi deli- eit em soiorn. Ni deren als nois rancu- ra nis clama. Aissi col peis qui ses laissa elcadorn. enon sap mot tro que ses pres enlama. Mes- |
|
laissiei eu uas trop amar un iorn. canc non saup mot tro fui en miei la flama. Que art plus fort que non fai fuocs de forn. Eies p(er)so nonpuosc partir un dorn. Aissim ten pres samors q(ue)maliama. Nom merauill si samors mi ten pres. Q(ue) gensser cors non cre qel mon se mire. Bels eblancs es efres egais eles. Etotz aitals cu(m) ieu uuoill edesire. Non puosc dir mal delieis que non i es. Qiel nagra dich de ioi sieu li saubes. Mas noli sai p(er) so men lais de dire. Totztemps uolrai sa honor esos bes. Eil serai hom et amics eseruire. Elamarai ben li plassa obeil pes. Com non pot cor destreigner ses aucire. Non sai dompna uolgues onon uolgues. sim uolia ca- mar nola pogues. Mas totas res pot hom en mal escriure. A las autras sui sai eschasutz. La cals si uol mi pot uas si atraire. P(er) tal couen q(ue) nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma encor afaire. Qenoios es preiars pos es p(er)dutz. P(er)mius odic q(ue) mals men es uengutz. Qenganat ma la bella demal aire. En proenssa tramet mans esalutz. epl(us) debes com nolor sap retraire. Efatz esfortz miracles euertutz. Car ieu lor mand deso don non ai gaire. Qieu non ai ioi mas tant qant men adutz. Mos bels uezers en fraitura mos drutz. Enaluer- ngatz lo seigner de bel caire. Mos bels uezers p(er) uos fai dieus uertutz. Tals com nous ue que non sia ereubutz delz bels plazers q(ue) sabetz dir efaire. |
Bernartz deuentedorn. | Bernartz de Ventedorn. |
I | I |
BE mant p(er)dut lai enues uentedorn. Tuich mei amic pois ma dompna nom ama. Et es ben dreitz que ia mais lai non torn. Car tant estai uas mi saluaga egrama. Ueus p(er)qem fai sem- blan irat emorn. Car ensamor mi deli- eit em soiorn. Ni deren als nois rancu- ra nis clama. |
Be m’ant perdut lai enves Ventedorn tuich mei amic, pois ma dompna no m’ama; et es ben dreitz que ia mais lai non torn, car tant estai vas mi salvaga e grama. Ve·us per qe·m fai semblan irat e morn: car en s’amor mi delieit e·m soiorn! Ni de ren als no·is rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi col peis qui ses laissa elcadorn. enon sap mot tro que ses pres enlama. Mes- laissiei eu uas trop amar un iorn. canc non saup mot tro fui en miei la flama. Que art plus fort que non fai fuocs de forn. Eies p(er)so nonpuosc partir un dorn. Aissim ten pres samors q(ue)maliama. |
Aissi co·l peis qui s’eslaissa el cadorn e non sap mot, tro que s’es pres en l’ama, m’eslaissiei eu vas trop amar un iorn, c’anc non saup mot, tro fui en miei la flama, que art plus fort que non fai fuocs de forn; e ies per so non puosc partir un dorn, aissi·m ten pres s’amors que m’aliama. |
III | III |
Nom merauill si samors mi ten pres. Q(ue) gensser cors non cre qel mon se mire. Bels eblancs es efres egais eles. Etotz aitals cu(m) ieu uuoill edesire. Non puosc dir mal delieis que non i es. Qiel nagra dich de ioi sieu li saubes. Mas noli sai p(er) so men lais de dire. |
No·m meravill si s’amors mi ten pres, que gensser cors non cre q’el mon se mire: bels e blancs es, e fres e gais e les e totz aitals cum ieu vuoill e desire. Non puosc dir mal de lieis, que non i es; q’ie·l n’agra dich de ioi, s’ieu li saubes; mas no li sai, per so m’en lais de dire. |
IV | IV |
Totztemps uolrai sa honor esos bes. Eil serai hom et amics eseruire. Elamarai ben li plassa obeil pes. Com non pot cor destreigner ses aucire. Non sai dompna uolgues onon uolgues. sim uolia ca- mar nola pogues. Mas totas res pot hom en mal escriure. |
Totz temps volrai sa honor e sos bes e·il serai hom et amics e servire, e l’amarai, ben li plassa o be·il pes, c’om non pot cor destreigner ses aucire. Non sai dompna, volgues o non volgues, si·m volia, c’amar no la pogues. Mas totas res pot hom en mal escriure. |
V | V |
A las autras sui sai eschasutz. La cals si uol mi pot uas si atraire. P(er) tal couen q(ue) nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma encor afaire. Qenoios es preiars pos es p(er)dutz. P(er)mius odic q(ue) mals men es uengutz. Qenganat ma la bella demal aire. |
A las autras sui sai eschasutz la cals si vol mi pot vas si atraire. Per tal coven que no·m sia vendutz l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; q’enoios es preiars, pos es perdutz; per mi·us o dic, que mals m’en es vengutz, q’enganat m a la bella de mal aire. |
VI | VI |
En proenssa tramet mans esalutz. epl(us) debes com nolor sap retraire. Efatz esfortz miracles euertutz. Car ieu lor mand deso don non ai gaire. Qieu non ai ioi mas tant qant men adutz. Mos bels uezers en fraitura mos drutz. Enaluer- ngatz lo seigner de bel caire. |
En Proenssa tramet mans e salutz e plus de bes c’om no lor sap retraire; e fatz esfortz, miracles e vertutz, car ieu lor mand de so don non ai gaire, q’ieu non ai ioi, mas tant qant m’en adutz mos Bels Vezers en Fraitura, mos drutz, e’n Alverngatz, lo seigner de Belcaire. |
VII | VII |
Mos bels uezers p(er) uos fai dieus uertutz. Tals com nous ue que non sia ereubutz delz bels plazers q(ue) sabetz dir efaire. |
Mos Bels Vezers, per vos fai, Dieus vertutz tals c’om no·us ve que non sia ereubutz delz bels plazers que sabetz dir e faire. |
Ber- BE man nat de ue(n)tedorn. perdut lai en ues uen- tedorn. tuit mei amic pus ma dona nom ama. per quieu non ai mais talan q(ue) lai torn. quades estai ues mi sal- uatge grama. ueus per que(m) fai semblan irat e morn. quar en sa mor delieit em soiorn. que de ren al nos rancura nis clam(a)[1]. Aissi quol peis qui serca lo cha(n)- dorn. e non sap re tro que es pre(s) en lama. mes laishei ieu de trop [1] Aggiunta in interlinea.
|
|
amar un iorn. quanc nom gar diei tro fui e mei la flama. q(ui) mart plus fort no feira fuecs en forn. e ges per so nom puesc partir un torn. aissim destrenh samors qui maliama. Nom merauelh si samors mi ten pres. que tan gent cors no cre quel mon se mire. bels e gen(s) es e guays e blancs e les. e totz aitals cum lo uuelh nil dezire. no puesc mal dir de lieys quar noi es ges. quiel nagra dig de ioi sieu li saubes. mas no lo sai per so men lais de dire. Tostemps uolrai e sonor e sos bes. e seran li hom amic e serui- re. e lamarai ben li plasso li pes. quhom no pot cor destrenher ses aucire. no sai domna uolgue(s) o no uolgues. sim uolia quamar no la pogues. mas tota res pot hom en mal escrire. A las autras sui aissi eschagutz. la qual se uol me pot a sos ops traire. per tal couen que no sia uendutz. lonors els bes q(ue) man en cor a faire. que nuios es prei ars pus es perdutz. e ieu sai ben que mals men es uengutz. quen ianat ma la bella re de mal aire. |
Bernat de ue(n)tedorn. | Bernat de Ventedorn. |
I | I |
BE man perdut lai en ues uen- tedorn. tuit mei amic pus ma dona nom ama. per quieu non ai mais talan q(ue) lai torn. quades estai ues mi sal- uatge grama. ueus per que(m) fai semblan irat e morn. quar en sa mor delieit em soiorn. que de ren al nos rancura nis clam(a). |
Be m’an perdut lai enves Ventedorn tuit mei amic, pus ma dona no·m ama; per qu’ieu non ai mais talan que lai torn, qu’ades estai ves mi salvatge grama. Ve·us per que·m fai semblan irat e morn: quar en s’amor delieit e·m soiorn! Que de ren al no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi quol peis qui serca lo cha(n)- dorn. e non sap re tro que es pre(s) en lama. mes laishei ieu de trop amar un iorn. quanc nom gar diei tro fui e mei la flama. q(ui) mart plus fort no feira fuecs en forn. e ges per so nom puesc partir un torn. aissim destrenh samors qui maliama. |
Aissi quo·l peis qui serca lo chandorn, e no·n sap re, tro que es pres en l’ama, m’eslaishei ieu de trop amar un iorn, qu’anc no·m gardiei, tro fui e mei la flama, qui m’art plus fort, no feira fuecs en forn; e ges per so no·m puesc partir un torn, aissi·m destrenh s’amors qui m’aliama. |
III | III |
Nom merauelh si samors mi ten pres. que tan gent cors no cre quel mon se mire. bels e gen(s) es e guays e blancs e les. e totz aitals cum lo uuelh nil dezire. no puesc mal dir de lieys quar noi es ges. quiel nagra dig de ioi sieu li saubes. mas no lo sai per so men lais de dire. |
No·m meravelh si s’amors mi ten pres, que tan gent cors no cre qu’el mon se mire: bels e gens es, e guays e blancs e les e totz aitals cum lo vuelh nil dezire. No puesc mal dir de lieys, quar no i es ges; qu’ie·l n’agra dig de ioi, s’ieu li saubes; mas no lo sai, per so m’en lais de dire. |
IV | IV |
Tostemps uolrai e sonor e sos bes. e seran li hom amic e serui- re. e lamarai ben li plasso li pes. quhom no pot cor destrenher ses aucire. no sai domna uolgue(s) o no uolgues. sim uolia quamar no la pogues. mas tota res pot hom en mal escrire. |
Tostemps volrai e s’onor e sos bes e seran li hom amic e servire, e l’amarai ben li plass’o li pes, qu’hom no pot cor destrenher ses aucire. No sai domna, volgues o no volgues, si·m volia qu’amar no la pogues. Mas tota res pot hom en mal escrire. |
V | V |
A las autras sui aissi eschagutz. la qual se uol me pot a sos ops traire. per tal couen que no sia uendutz. lonors els bes q(ue) man en cor a faire. que nuios es prei ars pus es perdutz. e ieu sai ben que mals men es uengutz. quen ianat ma la bella re de mal aire. |
A las autras sui aissi eschagutz; la qual se vol, me pot a sos ops traire, per tal coven que no sia vendutz l’onors e·ls bes que m’an en cor a faire; qu’enuios es preiars, pus es perdutz; e ieu sai ben que mals m’en es vengutz, qu’enianat m’a la bella re de mal aire. |
Bernard de uentador Bem an p(er)dut lai enues uentador(n). Tuit mei amic po(i)[1]s ma do(m)na no(m) a- ma. Et es ben dreiz q(ue) iamais la no(n) tron. Cades esta uas mi salu(ai)[2]e grama. Ueus p(er) quem fai semblan irat emorn. Car ensa mor me deleit em soiorn. Ni de ren al nos rancura nis clama. Aissi col peis qui ses laissel cador(n). Eno sap mot tro q(ue) ses pres en lama. Me laissei eu ues trop amat un ior(n). Canc no saup mot fo emi la flama. Que mart plus fort no feira fox de forn. Eges p(er)ço no(m) pos partir un dorn. Aissim te(n) pres samors qui mal li ama. Nom merauill si samors mi te pres. Que Genzer cors no(n) cre qel mon se mire. Bels eblancs es efrex egais eles. Etoz aitals com eu uoil ni de(s)[3]ire. No(n) puos mai dir delei q(ue) no(n) ies. Qeu nagra dit de ioi seu li saubes. Mas noli iai p(er) ço me lais de dire. Toz tems uolrai esonor esos ]pros[[4] bes. E- ill serai om (et) amics (et) s(er)uire. Elame]n[[5]- rai beli plaz o bell pes. Com no pot cor |
|
destreinger ses aucire. No sai do(m)na uolgues ono uolgues. Som uolia ca- mar no la pogues. Mas totas res pot om emal escrire. A las altras sui eu chai escazuz. la cals se uol me pot uas si atraire. p(er) tal co- uen q(ue) no sia uenduz. lo iois nil bes q(ue) man en cor affaire. Que noios es pre gars pos es p(er)duz. p(er)mi edic os q(ue) mals men es uenguz. Qen ganat ma la be- la de mal aire. En proenza tramet ma(n)z esaluz. Ema- is debes com nolur sap retraire. Efaz esforz miraclas euertuz. Car en lor ma(n) dezo dom no(n) ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas tan can men aduz. Mos bels ue- zers en faitura mos druz. En alu(er)gnaz lo seignor de belcuer. |
Bernard de uentador | Bernard de Ventador |
I | I |
Bem an p(er)dut lai enues uentador(n). Tuit mei amic po(i)s ma do(m)na no(m) a- ma. Et es ben dreiz q(ue) iamais la no(n) tron. Cades esta uas mi salu(ai)e grama. Ueus p(er) quem fai semblan irat emorn. Car ensa mor me deleit em soiorn. Ni de ren al nos rancura nis clama. |
Be m’an perdut lai enves Ventadorn tuit mei amic, pois ma domna no m’ama; et es ben dreiz que ia mais la non tron, c’ades esta vas mi salvai’e grama. Ve·us per que·m fai semblan irat e morn: car en s’amor me deleit e·m soiorn! Ni de ren al no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi col peis qui ses laissel cador(n). Eno sap mot tro q(ue) ses pres en lama. Me laissei eu ues trop amat un ior(n). Canc no saup mot fo emi la flama. Que mart plus fort no feira fox de forn. Eges p(er)ço no(m) pos partir un dorn. Aissim te(n) pres samors qui mal li ama. |
Aissi co·l peis qui s’eslaiss’el cadorn e no sap mot tro que s’es pres en l’ama, m’elaissei eu ves trop amat un iorn, c’anc no saup, mot fo e mi la flama, que m’art plus fort, no feira fox de forn; e ges per ço no·m pos partir un dorn, aissi·m ten pres s’amors qui m’alliama. |
III | III |
Nom merauill si samors mi te pres. Que Genzer cors no(n) cre qel mon se mire. Bels eblancs es efrex egais eles. Etoz aitals com eu uoil ni de(s)ire. No(n) puos mai dir delei q(ue) no(n) ies. Qeu nagra dit de ioi seu li saubes. Mas noli iai p(er) ço me lais de dire. |
No·m meravill si s’amors mi te pres, que genzer cors non cre q’el mon se mire: bels e blancs es, e frex e gais e les e toz aitals com eu voil ni desire. Non puos mai dir de lei, que non i es; q’eu n’agra dit de ioi, s’eu li saubes; mas no li iai, per ço me lais de dire. |
IV | IV |
Toz tems uolrai esonor esos ]pros[ bes. E- ill serai om (et) amics (et) s(er)uire. Elame]n[- rai beli plaz o bell pes. Com no pot cor destreinger ses aucire. No sai do(m)na uolgues ono uolgues. Som uolia ca- mar no la pogues. Mas totas res pot om emal escrire. |
Toz tems volrai e s’onor e sos bes e·ill serai om et amics et servire, e l’amerai, be li plaz’o be·ll pes, c’om no pot cor destreinger ses aucire. No sai domna, volgues o no volgues, so·m volia, c’amar no la pogues. Mas totas res pot om e mal escrire. |
V | V |
A las altras sui eu chai escazuz. la cals se uol me pot uas si atraire. p(er) tal co- uen q(ue) no sia uenduz. lo iois nil bes q(ue) man en cor affaire. Que noios es pre gars pos es p(er)duz. p(er)mi edic os q(ue) mals men es uenguz. Qen ganat ma la be- la de mal aire. |
A las altras sui eu chai escazuz la cals se vol, me pot vas si atraire, per tal coven que no sia venduz lo iois ni·l bes que m’an en cor a ffaire; qu’enoios es pregars, pos es perduz; per mi e dic o·s, que mals m’en es venguz, q’enganat m’a la bela de mal aire. |
VI | VI |
En proenza tramet ma(n)z esaluz. Ema- is debes com nolur sap retraire. Efaz esforz miraclas euertuz. Car en lor ma(n) dezo dom no(n) ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas tan can men aduz. Mos bels ue- zers en faitura mos druz. En alu(er)gnaz lo seignor de belcuer. |
En Proenza tramet manz e saluz e mais de bes c’om no lur sap retraire; e faz esforz, miraclas e vertuz, car en lor man de zo dom non ai gaire, q’eu non ai ioi, mas tan can m’en aduz mos Bels Vezers e’n Faitura, mos druz, e’n Alvergnaz, lo seignor de Belcuer. |
Bernartz Ben manp(er)dut la enuers ue(n)tadorn. TOtz te(m)ps uolrai sa honor esos bes. Eil serai hom ez amics es(er)uire. Ela marai be li plassa ebel pes. Qom no(n) pot cor destreigner ses aucire. Nonsai do(m)pna uol gues ono(n) uolgues. Sim uolia qama(r) no(n) la pogu es. Mas totas res pot ho(m) enmal esc(ri)re. A las autras sui aissi esscauzutz. Laqals siuol mi pot uassi atra(i)[2]re. P(er)tal co(n)uen qe nom sia uenduz. Lonors nil bes. qem(h)[1]a encor defaire. Qenoios es preia(r)s pos es p(er)dutz. P(er)mi us odic qemals menes ue(n)gutz. Qenganat ma labella d(e)mal aire. |
Bernartz | Bernartz |
Ben manp(er)dut la enuers ue(n)tadorn. | Ben m’an perdut la envers Ventadorn. |
I | I |
TOtz te(m)ps uolrai sa honor esos bes. Eil serai hom ez amics es(er)uire. Ela marai be li plassa ebel pes. Qom no(n) pot cor destreigner ses aucire. Nonsai do(m)pna uol gues ono(n) uolgues. Sim uolia qama(r) no(n) la pogu es. Mas totas res pot ho(m) enmal esc(ri)re. |
Totz temps volrai sa honor e sos bes e·il serai hom ez amics e servire, e l’amarai, be li plassa e be·l pes, q’om non pot cor destreigner ses aucire. Non sai dompna, volgues o non volgues, si·m volia q’amar non la pogues. Mas totas res pot hom en mal escrire. |
II | II |
A las autras sui aissi esscauzutz. Laqals siuol mi pot uassi atra(i)re. P(er)tal co(n)uen qe nom sia uenduz. Lonors nil bes. qem(h)a encor defaire. Qenoios es preia(r)s pos es p(er)dutz. P(er)mi us odic qemals menes ue(n)gutz. Qenganat ma labella d(e)mal aire. |
A las autras sui aissi esscauzutz la qals si vol mi pot vas si atraire, per tal conven qe no·m sia venduz l’onors ni·l bes qe m’ha en cor de faire; q’enoios es preiars, pos es perdutz; per mi·us o dic; qe mals m’en es vengutz, q’enganat m’a la bella de mal aire. |
Bernartz de ue(n)tadorn. Be(n) ma p(er)dut. la enues uentadorn. (n)Om meraueill si samors mi te pre(s). Qe ge(n)ser cors no(n) crei qel mo(n) se mire. Bels es (et) gais ebla(n)cs eclars efres. E totz aitals co(m) eu uoill ni desire. No(n) posc mal dir p(er) so qe non ies. Qel nagra dich deso sieu li saubes. Mas nolon sai p(er)som lo (l)[1]ais de dire. (t)Otz te(m)ps uolrai sa honors esos bes. E il serai homs (et) amics es(er)uire. E lamarai be li plassa obeill pes. Qom no(n) pot cor destregner ses aucire. No(n) sai do(m)pna uolgues eno(n) uolgues. Sim uolia qamar no(n) la pogues. Mas totas res pothom enmal escrire. [1] Il copista corregge segnalando l’errore e aggiungendo una l accanto al verso. L’iniziale errata non è però visibile perché raschiata.
|
Bernartz de ue(n)tadorn. | Bernartz de Ventadorn. |
Be(n) ma p(er)dut. la enues uentadorn. | Ben m’a perdut la enves Ventadorn. |
(n)Om meraueill si samors mi te pre(s). Qe ge(n)ser cors no(n) crei qel mo(n) se mire. Bels es (et) gais ebla(n)cs eclars efres. E totz aitals co(m) eu uoill ni desire. No(n) posc mal dir p(er) so qe non ies. Qel nagra dich deso sieu li saubes. Mas nolon sai p(er)som lo (l)ais de dire. |
No·m meraveill si s’amors mi te pres, qe genser cors non crei q’el mon se mire: bels es et gais, e blancs e clars e fres e totz aitals com eu voill ni desire. Non posc mal dir per so, qe non i es; q’e·l n’agra dich de so, s’ieu li saubes; mas no lo·n sai, per so·m lo lais de dire. |
(t)Otz te(m)ps uolrai sa honors esos bes. E il serai homs (et) amics es(er)uire. E lamarai be li plassa obeill pes. Qom no(n) pot cor destregner ses aucire. No(n) sai do(m)pna uolgues eno(n) uolgues. Sim uolia qamar no(n) la pogues. Mas totas res pothom enmal escrire. |
Totz temps volrai sa honors e sos bes e·il serai homs et amics e servire, e l’amarai, be li plassa o be·ill pes, q’om non pot cor destregner ses aucire. Non sai dompna, volgues e non volgues, si·m volia, q’amar non la pogues. Mas totas res pot hom en mal escrire. |
ide(m) BEn man p(er)out lai enues ueta dorn tuit mei amis pos mado(m)na nomama. et es be(n) dreiz qeiama is lai notorn. cades esta uas mi |
|
saluaze grama. uez p(er)qem fai senbla(n) iraz emorn. car ensamor mi deleiz en soiorn. ni deren als nos rancura nis clama. Aissi colpes qises laissel chadorn. E n(on) sap mot tro qe ses p(re)s en lama. Mas laissei eu e(n)trop amar un iorn. Ca(n)c n(on) saup mot t(ro) fui en mi la flama. Qemart pl(us) fort nofeira fox d(e) forn. E ges p(er) cho n(on) pos partir ut dorn. Aissim te(n) p(re)s amor q(i) malliama. No(m) mirauil sesamor mi te(n) p(re)s. Qe çe(n)zer cor no cuit q(e)l mo(n) semire. Bels es egenz ebla(n)s eclar efres. E toz aital come(u)[1] uoil nidesire. No(n) os mal dir deleis qe no(n) ies. Qeu nagra diz deioi seu lisabes. Mas nolisai p(er)cho melais dedire Toz tems uol draisa honor esos bes Eill serai hom (et) amics es(er)uire. Elamerai obel plaça obel pes. Com no pot cor destregner ses aucire. Nosai donna uolgues enouolgues. Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot ho(m)z en mal esc(r)[2]ire. |
|
Alas altras sui eu si es caguz. Las qals seuolt me pot uas si at(ra)ire. P(er) tal co(n)uen qe n(on) sia uenduz Lonors elbes qi ma encor d(e) faire. Qe noios es p(re)iars pos es p(er)duz. P(er) me os dic qe mal menes ue(n)guz. Qen ganat ma la bela demalaire. En p(ro)enza tramet iois esaluz. E mais debe com no lor sap retraire. E faz efforç miraclas uertuz. Car eu lor man decho don n(on) ai gaire. Qeu n(on) ai ioi mas tan come(n) aduz. Mos bel ueçer en faitura mos druz. E naluernaz losegner de bel caire. |
ide(m) | Idem |
I | I |
BEn man p(er)out lai enues ueta dorn tuit mei amis pos mado(m)na nomama. et es be(n) dreiz qeiama is lai notorn. cades esta uas mi saluaze grama. uez p(er)qem fai senbla(n) iraz emorn. car ensamor mi deleiz en soiorn. ni deren als nos rancura nis clama. |
Ben m’an perout lai enves Vetadorn tuit mei amis, pos ma domna no m’ama; et es ben dreiz qe ia mais lai no torn, c’ades esta vas mi salvaz’e grama. Vez per qe·m fai senblan iraz e morn: car en s’amor mi deleiz e·n soiorn! Ni de ren als no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi colpes qises laissel chadorn. E n(on) sap mot tro qe ses p(re)s en lama. Mas laissei eu e(n)trop amar un iorn. Ca(n)c n(on) saup mot t(ro) fui en mi la flama. Qemart pl(us) fort nofeira fox d(e) forn. E ges p(er) cho n(on) pos partir ut dorn. Aissim te(n) p(re)s amor q(i) malliama. |
Aissi co·l pes qi s’eslaiss’el chadorn e no·n sap mot, tro qe s’es pres en l’ama, m’aslaissei eu en trop amar un iorn, c’anc no·n saup mot, tro fui en mi la flama, qe m’art plus fort, no feira fox de forn; e ges per cho non pos partir ut dorn, aissi·m ten pres Amor qi m’alliama. |
III | III |
No(m) mirauil sesamor mi te(n) p(re)s. Qe çe(n)zer cor no cuit q(e)l mo(n) semire. Bels es egenz ebla(n)s eclar efres. E toz aital come(u) uoil nidesire. No(n) os mal dir deleis qe no(n) ies. Qeu nagra diz deioi seu lisabes. Mas nolisai p(er)cho melais dedire |
No·m miravil se s’amor mi ten pres, qe çenzer cor no cuit q’el mon se mire: bels es, e genz e blans e clar e fres e toz aital com eu voil ni desire. No·n os mal dir de leis, qe non i es; q’eu n’agra diz de ioi s’eu li sabes; mas no li sai, per cho me lais de dire. |
IV | IV |
Toz tems uol draisa honor esos bes Eill serai hom (et) amics es(er)uire. Elamerai obel plaça obel pes. Com no pot cor destregner ses aucire. Nosai donna uolgues enouolgues. Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot ho(m)z en mal esc(r)ire. |
Toz tems voldrai sa honor e sos bes e·ill serai hom et amics e servire, e l’amerai, o be·l plaça o be·l pes, c’om no pot cor destregner ses aucire. No sai donna, volgues e no volgues, si·m volia, c’amar no la pogues. Mas totas res pot homz en mal escrire. |
V | V |
Alas altras sui eu si es caguz. Las qals seuolt me pot uas si at(ra)ire. P(er) tal co(n)uen qe n(on) sia uenduz Lonors elbes qi ma encor d(e) faire. Qe noios es p(re)iars pos es p(er)duz. P(er) me os dic qe mal menes ue(n)guz. Qen ganat ma la bela demalaire. |
A las altras sui eu si escaguz las qals se volt, me pot vas si atraire, per tal conven qe non sia venduz l’onors e·l bes qi m’a en cor de faire; Q’enoios es preiars, pos es perduz; per me·os dic qe mal m’en es venguz, q’enganat m’a la bela de mal aire. |
VI | VI |
En p(ro)enza tramet iois esaluz. E mais debe com no lor sap retraire. E faz efforç miraclas uertuz. Car eu lor man decho don n(on) ai gaire. Qeu n(on) ai ioi mas tan come(n) aduz. Mos bel ueçer en faitura mos druz. E naluernaz losegner de bel caire. |
En Proenza tramet iois e saluz e mais de be c’om no lor sap retraire; e faz efforç, miraclas, vertuz, car eu lor man de cho don non ai gaire, q’eu non ai ioi, mas tan com en aduz mos Bel Veçer e’n Faitura, mos druz, e’n Alvernaz, lo segner de Belcaire. |
Benartz del uentedorn. BEn man p(er)dut lai enues uentadorn. Tuit miei amic car ma domna nomama. Per q(ue)u no(n) ai mais talan quella torn. Cades ista uas mi saluatge grama. Ueus p(er) quem fai sem- blan marit emorn. Car ensamor me deleg em soiorn. Que de ren als nos rancura nis clama. Aissi col peis que ses laissal cadorn. Que no(n) sap ren tro que ses pres en lama. Mes laissei eu enu- ers lei trop un iorn. Quanc no(m) gardei tro fui emiei la flama. Que mart plus fort que no(m) fai fuecs en forn. Et ab tot so no(m) posc partir un dorn. Caissim ten pres samors emi liama. Nom merauill si samors mi ten pres. Car ien- ser cors no(n) cre quel mon semire. bels es egais eblancs efrancs eles. Etot aitals com eu uoi- ll edesire. No(n) sai dir mal delei car no(n) ies. Qiel nagra dig de ioi se li saubes. Mas no(n) li sai p(er) q(ue) men lais del dire. Tostemps uolrai sas honors esos bes. Eil ser- ai hom (et) amics eseruire. Elamarai obel plas obel pes. Com no(n) pot cor destreingner ses au- sire. No(n) sai do(m)pna uolgues ono(n) uolgues Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot |
|
lom en mal escrire. A las autras sui hom escazegutz. Que cals si uol mi pot ases ops traire. P(er) tal couen que nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma encor afa- ire. Que nuios es p(re)gars quant es p(er)dutz. Eu osai ben que mals menes uengut. Castiat ma la bella de mal aire. En proensa tramet mans esalutz. Ab mais de ioi com lor no(n) pot retraire. Efasses fors mira- clas euertuz. Car eu lor man aiso don no(n) ai gaire. Queu no(n) ai ioi mas tan comen adu- tz. Mos bels uezers enfaituratz sos drutz. En- aluergnatz lo seingner de belcaire. Mos bels uezers p(er) uos fai dieus uertutz. Tals com nos ue que no(n) si errebutz. De bels plas- ers que sabez dir efaire. |
Benartz del uentedorn. | Benartz del Ventedorn. |
I | I |
BEn man p(er)dut lai enues uentadorn. Tuit miei amic car ma domna nomama. Per q(ue)u no(n) ai mais talan quella torn. Cades ista uas mi saluatge grama. Ueus p(er) quem fai sem- blan marit emorn. Car ensamor me deleg em soiorn. Que de ren als nos rancura nis clama. |
Ben m’an perdut lai enves Ventadorn tuit miei amic, car ma domna no m’ama; per qu’eu non ai mais talan que lla torn, c’ades ista vas mi salvatg’e grama. Ve·us per que·m fai semblan marit e morn: car en s’amor me deleg e·m soiorn! Que de ren als no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi col peis que ses laissal cadorn. Que no(n) sap ren tro que ses pres en lama. Mes laissei eu enu- ers lei trop un iorn. Quanc no(m) gardei tro fui emiei la flama. Que mart plus fort que no(m) fai fuecs en forn. Et ab tot so no(m) posc partir un dorn. Caissim ten pres samors emi liama. |
Aissi co·l peis que s’eslaissa·l cadorn, que no·n sap ren, tro que s’es pres en l’ama, m’eslaissei eu envers lei trop un iorn, qu’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, que m’art plus fort que no·m fai fuecs en forn; et ab tot so no·m posc partir un dorn, c’aissi·m ten pres s’amors e mi liama. |
III | III |
Nom merauill si samors mi ten pres. Car ien- ser cors no(n) cre quel mon semire. bels es egais eblancs efrancs eles. Etot aitals com eu uoi- ll edesire. No(n) sai dir mal delei car no(n) ies. Qiel nagra dig de ioi se li saubes. Mas no(n) li sai p(er) q(ue) men lais del dire. |
No·m meravill si s’amors mi ten pres, car ienser cors non cre qu’el mon se mire: bels es, e gais e blancs e francs e les e tot aitals com eu voill e desire. Non sai dir mal de lei car non i es; q’ie·l n’agra dig de ioi, se li saubes; mas non li sai, per que m’en lais del dire. |
IV | IV |
Tostemps uolrai sas honors esos bes. Eil ser- ai hom (et) amics eseruire. Elamarai obel plas obel pes. Com no(n) pot cor destreingner ses au- sire. No(n) sai do(m)pna uolgues ono(n) uolgues Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot lom en mal escrire. |
Tostemps volrai sas honors e sos bes e·il serai hom et amics e servire, e l’amarai, o bel plas o bel pes, c’om non pot cor destreingner ses ausire. Non sai dompna, volgues o non volgues, si·m volia, c’amar no la pogues. Mas totas res pot l’om en mal escrire. |
V | V |
A las autras sui hom escazegutz. Que cals si uol mi pot ases ops traire. P(er) tal couen que nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma encor afa- ire. Que nuios es p(re)gars quant es p(er)dutz. Eu osai ben que mals menes uengut. Castiat ma la bella de mal aire. |
A las autras sui hom escazegutz, que cals si vol, mi pot a ses ops traire, per tal coven que no·m sia vendutz l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; qu’enuios es pregars, quant es perdutz; eu o sai ben que mals m’en es vengut, castiat m’a la bella de mal aire. |
VI | VI |
En proensa tramet mans esalutz. Ab mais de ioi com lor no(n) pot retraire. Efasses fors mira- clas euertuz. Car eu lor man aiso don no(n) ai gaire. Queu no(n) ai ioi mas tan comen adu- tz. Mos bels uezers enfaituratz sos drutz. En- aluergnatz lo seingner de belcaire. |
En Proensa tramet mans e salutz ab mais de ioi c’om lor non pot retraire; E fass’esfors, miraclas e vertuz, car eu lor man aiso don non ai gaire, qu’eu non ai ioi, mas tan com en adutz mos Bels Vezers e’n Faituratz, sos drutz, e’n Alvergnatz, lo seingner de Belcaire. |
VII | VII |
Mos bels uezers p(er) uos fai dieus uertutz. Tals com nos ue que no(n) si errebutz. De bels plas- ers que sabez dir efaire. |
Mos Bels Vezers, per vos fai Dieus vertutz tals c’om no·s ve que non si’errebutz de bels plasers que sabez dir e faire. |
Bernautz del uentadorn. BEn man perdut lai enues uentadorn. Tuit miei amic car ma domna noma ma. Per quieu no(n) ai mais talan quela tor(n). Cades ista uas mi saluatge grama. Ueus p(er) quem fai semblan marit emorn. Car en sa- mor me deleg em soiorn. Que de ren als nos rancura nis clama. |
|
Aissi col peis que ses laisal cadorn. Qe no(n) sap ren tro que ses pres enlama. Mes laiss- ei eu enuers lei trop un iorn. Qanc no(m) gar- dei tro fui emiei la flama. Que mart plus fort que no(m) fai fuecs en forn. Et ab tot so no(m) posc partir un dorn. Caisim ten pres sam- ors emi liama. Nom merauill si samors mi ten pres. Car ie(n)- ser cors no(n) cre quel mon semire bels es egais eblancs efrancs eles. Etot aitals com eu uoil edesire. No(n) sai dir mal dellei car no(n) ies. Quiel nagra dig de ioi se li saubes. Mas no(n) li sai per quen men lais del dire. Tos temps uolrai sas honors esos bes. Eil se- rai hom et amics eseruire. Elamarai obel pl- as obel pes. Com no(n) pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna uolgues onon uolgues. Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot lom en mal escrire. A las autras sui hom escazegutz. Que cals si uol mi pot ases ops traire. Per tal couen qe nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma en cor afaire. Que nuios es pregars quant es per- dutz. Eu osai ben que mals me(n) es uengutz. Castiat ma la bella de mal aire. En proensa tramet mans esalutz. Ab mais d(e) ioi com lur no(n) pot retraire. Efases fors mirac- las euertuz. Car eu lor man aisso don non ai gaire. Quieu no(n) ai ioi mas tan comen adutz. Mos bels uezers en faituratz sos drutz. Enaluer- gnatz lo seingner de belcaire. Mos bels uezers per uos fai dieus uertutz. Tals com nos ue que no(n) si erebutz. De bels pla- sers que sabez dir efaire. |
Bernautz del uentadorn. | Bernautz del Ventadorn. |
I | I |
BEn man perdut lai enues uentadorn. Tuit miei amic car ma domna noma ma. Per quieu no(n) ai mais talan quela tor(n). Cades ista uas mi saluatge grama. Ueus p(er) quem fai semblan marit emorn. Car en sa- mor me deleg em soiorn. Que de ren als nos rancura nis clama. |
Ben m’an perdut lai enves Ventadorn tuit miei amic, car ma domna no m’ama; per qu’ieu non ai mais talan que la torn, c’ades ista vas mi salvatg’e grama. Ve·us per que·m fai semblan marit e morn: car en s’amor me deleg e·m soiorn! Que de ren als no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi col peis que ses laisal cadorn. Qe no(n) sap ren tro que ses pres enlama. Mes laiss- ei eu enuers lei trop un iorn. Qanc no(m) gar- dei tro fui emiei la flama. Que mart plus fort que no(m) fai fuecs en forn. Et ab tot so no(m) posc partir un dorn. Caisim ten pres sam- ors emi liama. |
Aissi co·l peis que s’eslaisa·l cadorn qe non sap ren tro que s’es pres en l’ama, m’eslaissei eu envers lei trop un iorn, q’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, que m’art plus fort que no·m fai fuecs en forn; et ab tot so no·m posc partir un dorn, c’aisi·m ten pres s’amors e mi liama. |
III | III |
Nom merauill si samors mi ten pres. Car ie(n)- ser cors no(n) cre quel mon semire bels es egais eblancs efrancs eles. Etot aitals com eu uoil edesire. No(n) sai dir mal dellei car no(n) ies. Quiel nagra dig de ioi se li saubes. Mas no(n) li sai per quen men lais del dire. |
No·m meravill si s’amors mi ten pres, car ienser cors non cre qu’el mon se mire: bels es, e gais e blancs e francs e les e tot aitals com eu voil e desire. Non sai dir mal de llei car non i es; qu’ie·l n’agra dig de ioi, se li saubes; mas non li sai, per qu’en m’en lais del dire. |
IV | IV |
Tos temps uolrai sas honors esos bes. Eil se- rai hom et amics eseruire. Elamarai obel pl- as obel pes. Com no(n) pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna uolgues onon uolgues. Sim uolia camar nola pogues. Mas totas res pot lom en mal escrire. |
Tostemps volrai sas honors e sos bes e·il serai hom et amics e servire, e l’amarai, o be·l plas o be·l pes, c’om non pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna, volgues o non volgues, si·m volia, c’amar no la pogues. Mas totas res pot l’om en mal escrire. |
V | V |
A las autras sui hom escazegutz. Que cals si uol mi pot ases ops traire. Per tal couen qe nom sia uendutz. Lonors nil bes que ma en cor afaire. Que nuios es pregars quant es per- dutz. Eu osai ben que mals me(n) es uengutz. Castiat ma la bella de mal aire. |
A las autras sui hom escazegutz; que cals si vol mi pot a ses ops traire, per tal coven qe no·m sia vendutz l’onors ni·l bes que m’a en cor a faire; qu’enuios es pregars, quant es perdutz; eu o sai ben, que mals m’en es vengutz, castiat m’a la bella de mal aire. |
VI | VI |
En proensa tramet mans esalutz. Ab mais d(e) ioi com lur no(n) pot retraire. Efases fors mirac- las euertuz. Car eu lor man aisso don non ai gaire. Quieu no(n) ai ioi mas tan comen adutz. Mos bels uezers en faituratz sos drutz. Enaluer- gnatz lo seingner de belcaire. |
En Proensa tramet mans e salutz ab mais de ioi c’om lur non pot retraire; e fas esfors, miraclas e vertuz, car eu lor man aisso don non ai gaire, qu’ieu non ai ioi, mas tan com en adutz mos Bels Vezers e’n Faituratz, sos drutz, e’n Alvergnatz, lo seingner de Belcaire. |
VII | VII |
Mos bels uezers per uos fai dieus uertutz. Tals com nos ue que no(n) si erebutz. De bels pla- sers que sabez dir efaire. |
Mos Bels Vezers, per vos fai Dieus vertutz tals c’om no·s ve que non si’erebutz de bels plasers que sabez dir e faire. |
Bernard dauetadorn BEn man pedut lai enuer uentadorn. tug miei amic pos ma domna no mama. per qe no(n) es dretz qieu iamais lai torn. qades esta ues mi salua- ge strainha. las per qem fai irat senblan ni morn. qar ensamor mi delieg em soiorn. ni de ren al ma ra(n)cura ni(n) clama. |
|
AIsi col peis qestai ins el cadorn. e non sap ren tro qel es pres alama. mi laisie ieu de trop a mar un iorn. qieu no(n) saup re(n) tro fui en miei la flama. qi mart plus fort qe no(n) fai fuec(s) el forn. ez ab tot zo no(n) puesc partir un iorn. si mi ten pres samors e maliama. NOm merauill de samor sim ten pres. qar gençer cors non crei qel mon si mire. bellae ge(n) til coinde gaie cortes. e tot ai tal con ieu uueilh e dezire. no(n) dirai mal de leis qar no(n) hies. ben lagra dich de ioi sieu li saupes. mas no(n) o sai per qieu men lais del dire. TOtz temps uolra(i) sa honor e sos bes. e serai sieus homs amics e s(er)uire. amarai la si uol plaza o pes. qom non pot cor destein- her ses auçire. non sai domna uolges o non uolges. sieu uo lia qamar non la poges. mas tota re pot hom en mal escrire. |
|
EN proe(n)sa tramet ioi e salutz. e mais de ben qieu no(n) uos sai retraire. e fatz esfortz miracla(s) e uertutz. qieu man so lai don amon ops nai gaire. q(ui)eu no(n) ai ioi mas tan con me(n) adutz. mos bells uezers a fatz iratz sos drutz. en aluergna lo seinhor de bel caire. ALas autras sui ieu si escasutz. qe qals qis uol mi pot a so(n) ops traire. per tal couen qe nom sia uendutz. lo ben(s) nil gaugz qe ma en cor afaire. preiars ses pro(n) es afanz trop perdutz. ez ieu men lais qar men es mals uengutz. qar trait ma la falsa de mal aire. |
Bernard dauetadorn | Bernard da Vetadorn |
I | I |
BEn man pedut lai enuer uentadorn. tug miei amic pos ma domna no mama. per qe no(n) es dretz qieu iamais lai torn. qades esta ues mi salua- ge strainha. las per qem fai irat senblan ni morn. qar ensamor mi delieg em soiorn. ni de ren al ma ra(n)cura ni(n) clama. |
Ben m’an pedut lai enver Ventadorn tug miei amic, pos ma domna no m’ama; per qe non es dretz q’ieu ia mais lai torn, q’ades esta ves mi salvag’estrainha. Las! Per qe·m fai irat senblan ni morn: qar en s’amor mi delieg e·m soiorn! Ni de ren al m’arancura ni·n clama. |
II | II |
AIsi col peis qestai ins el cadorn. e non sap ren tro qel es pres alama. mi laisie ieu de trop a mar un iorn. qieu no(n) saup re(n) tro fui en miei la flama. qi mart plus fort qe no(n) fai fuec(s) el forn. ez ab tot zo no(n) puesc partir un iorn. si mi ten pres samors e maliama. |
Aisi co·l peis q’estai ins el cadorn e no·n sap ren, tro qe·l es pres a l’ama, mi laisie ieu de trop amar un iorn, q’ieu no·n saup ren, tro fui en miei la flama, qi m’art plus fort qe non fai fuecs el forn; ez ab tot zo non puesc partir un iorn, si mi ten pres s’amors e m’aliama. |
III | III |
NOm merauill de samor sim ten pres. qar gençer cors non crei qel mon si mire. bellae ge(n) til coinde gaie cortes. e tot ai tal con ieu uueilh e dezire. no(n) dirai mal de leis qar no(n) hies. ben lagra dich de ioi sieu li saupes. mas no(n) o sai per qieu men lais del dire. |
No·m meravill de s’amor si·m ten pres, qar gençer cors non crei q’el mon si mire: bella e gentil, coind’e gai e cortes e tot aital con ieu vueilh e dezire. Non dirai mal de leis, qar non hi es; ben l’agra dich de ioi, s’ieu li saupes; mas non o sai, per q’ieu m’en lais del dire. |
IV | IV |
TOtz temps uolra(i) sa honor e sos bes. e serai sieus homs amics e s(er)uire. amarai la si uol plaza o pes. qom non pot cor destein- her ses auçire. non sai domna uolges o non uolges. sieu uo lia qamar non la poges. mas tota re pot hom en mal escrire. |
Totz temps volrai sa honor e sos bes e serai sieus homs, amics e servire, amarai la, si vol plaza o pes, q’om non pot cor desteinher ses auçire. Non sai domna, volges o non volges, s’ieu volia, q’amar non la poges. Mas tota re pot hom en mal escrire. |
V | V |
EN proe(n)sa tramet ioi e salutz. e mais de ben qieu no(n) uos sai retraire. e fatz esfortz miracla(s) e uertutz. qieu man so lai don amon ops nai gaire. q(ui)eu no(n) ai ioi mas tan con me(n) adutz. mos bells uezers a fatz iratz sos drutz. en aluergna lo seinhor de bel caire. |
En Proensa tramet ioi e salutz e mais de ben q’ieu non vos sai retraire; e fatz esfortz, miraclas e vertutz, q’ieu man so lai don a mon ops n’ai gaire, qu’ieu non ai ioi, mas tan con m’en adutz mos Bells Vezers a Fatz Iratz, sos drutz, e’n Alvergna, lo seinhor de Belcaire. |
VI | VI |
ALas autras sui ieu si escasutz. qe qals qis uol mi pot a so(n) ops traire. per tal couen qe nom sia uendutz. lo ben(s) nil gaugz qe ma en cor afaire. preiars ses pro(n) es afanz trop perdutz. ez ieu men lais qar men es mals uengutz. qar trait ma la falsa de mal aire. |
A las autras sui ieu si escasutz qe qals qi·s vol mi pot a son ops traire, per tal coven qe no·m sia vendutz lo bens ni·l gaugz qe m’a en cor a faire; preiars ses pron es afanz trop perdutz; ez ieu m’en lais, qar m’en es mals vengutz, qar trait m’a la falsa de mal aire. |
Bernard Lauentador. BEn ma per dut en laiu es uenta donr. Tut m(i)[1]ei amic pos ma dompna no mama. Per queu non ai m ais talan quelai torn. Cad es ista uas mi saluaie grama Ueus per quem fai sembla(n) marrit emorn. Car ensa mor midelieig emsoiorn. Que deren als nos ran cu ran nis clama. AIsi col peis que ses laisal ca dorn. Que non sab ren tro que ses pres en lama. Mes laisiei eu ues trop amar un iorn. Canc nom gardei tro fui emiei laflama. Que ma rt plus fort que nofai focs en forn. Et ab tot so non pu esc partir non torn. Caisi(m) [1] Aggiunto in interinea.
|
|
ten pres samors emen liama. NOmerauil sisamors miten pres. Car ienser cors non cre cal mon semire. Bels es egais eblancs efresc eles. Etot aital con eu uoil nidesire. Non sai dir mal dellei car non ies. Qui el nagra dig deioi sel li saube(s). Mas nollisai per queu men lais del dire. NOs temps uolrai sas honors esos bes. Eserai hom et amics eser uire. Elamerai obel p la sol bel pes. Com non pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna uolgues ono uol gues. Sieu uolia camar non lapogues. Mas tota ren pot hom en mal escrire. Alas autras son oimais es çhauç. Que cal si uol mi pot asos ops traire. Per tal couen que nom sia uen dutç. Lonor nil bens q(ue) ma en cor afaire. Quenuios es pre gars cant es perduç. |
|
Eu osai ben que mals mene(s) uenguç. Castiat ma la bela demal aire. EN proença tramet manç esa luç. Ab mais de ioi chom no lor pot retraire. Efatç es for ç miraclas euer tuç. Car eu liman aiso don non ai gaire. QQueu non ai ioi mastan comen adutç. Mos bels uesers enfaituratç sos d ruç. Ennal uer gnatç losi gner debel caire. MOs bels uesers per uos fai di eus uertuç. Tals com nos ue que nosi creubuç. Debels p laisers que saubes dir efaire. |
Bernard Lauentador. | Bernard la Ventador. |
I | I |
BEn ma per dut en laiu es uenta donr. Tut m(i)ei amic pos ma dompna no mama. Per queu non ai m ais talan quelai torn. Cad es ista uas mi saluaie grama Ueus per quem fai sembla(n) marrit emorn. Car ensa mor midelieig emsoiorn. Que deren als nos ran cu ran nis clama. |
Ben m’a perdut en lai ves Ventadonr tut miei amic, pos ma dompna no m’ama; per qu’eu non ai mais talan que lai torn, c’ades ista vas mi salvai’e grama. Ve·us per que·m fai semblan marrit e morn: car en s’amor mi delieig e·m soiorn. Que de ren als no·s rancuran ni·s clama. |
II | II |
AIsi col peis que ses laisal ca dorn. Que non sab ren tro que ses pres en lama. Mes laisiei eu ues trop amar un iorn. Canc nom gardei tro fui emiei laflama. Que ma rt plus fort que nofai focs en forn. Et ab tot so non pu esc partir non torn. Caisi(m) ten pres samors emen liama. |
AIsi co·l peis que s’eslaisa·l cadorn que no·n sab ren tro que s’es pres en l’ama, m’eslaisiei eu ves trop amar un iorn, c’anc no·m gardei tro fui e miei la flama, que m’art plus fort, que no fai focs en forn; et ab tot so non puesc partir non torn, c’aisi·m ten pres s’amors e m’enliama. |
III | III |
NOmerauil sisamors miten pres. Car ienser cors non cre cal mon semire. Bels es egais eblancs efresc eles. Etot aital con eu uoil nidesire. Non sai dir mal dellei car non ies. Qui el nagra dig deioi sel li saube(s). Mas nollisai per queu men lais del dire. |
No meravil si s’amors mi ten pres, car ienser cors non cre c’al mon se mire: bels es, e gais e blancs e fresc e les e tot aital con eu voil ni desire. Non sai dir mal de llei, car non i es; qu’ie·l n’agra dig de ioi, se lli saubes, mas no lli sai, per qu’eu m’en lais del dire. |
IV | IV |
NOs temps uolrai sas honors esos bes. Eserai hom et amics eser uire. Elamerai obel p la sol bel pes. Com non pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna uolgues ono uol gues. Sieu uolia camar non lapogues. Mas tota ren pot hom en mal escrire. |
Nos temps volrai sas honors e sos bes e serai hom et amics e servire, e l’amerai, o be·l plas’o·l bel pes, c’om non pot cor destreingner ses ausire. Non sai domna, volgues o no volgues, s’ieu volia, c’amar non la pogues. Mas tota ren pot hom en mal escrire. |
V | V |
Alas autras son oimais es çhauç. Que cal si uol mi pot asos ops traire. Per tal couen que nom sia uen dutç. Lonor nil bens q(ue) ma en cor afaire. Quenuios es pre gars cant es perduç. Eu osai ben que mals mene(s) uenguç. Castiat ma la bela demal aire. |
A las autras son oimais esçhauç; que cal si vol, mi pot a sos ops traire, per tal coven que no·m sia vendutç l’onor ni·l bens que m’a en cor a faire; qu’enuios es pregars, cant es perduç; eu o sai ben, que mals m’en es venguç: castiat m’a la bela de mal aire. |
VI | VI |
EN proença tramet manç esa luç. Ab mais de ioi chom no lor pot retraire. Efatç es for ç miraclas euer tuç. Car eu liman aiso don non ai gaire. QQueu non ai ioi mastan comen adutç. Mos bels uesers enfaituratç sos d ruç. Ennal uer gnatç losi gner debel caire. |
En Proença tramet manç e saluç ab mais de ioi c’hom no lor pot retraire; e fatç esforç, miraclas e vertuç, car eu li man aiso don non ai gaire. Qqu’eu non ai ioi, mas tan co m’en adutç mos Bels Vesers e’n Faituratç, sos druç, e’nn Alvergnatç, lo signer de Belcaire. |
VII | VII |
MOs bels uesers per uos fai di eus uertuç. Tals com nos ue que nosi creubuç. Debels p laisers que saubes dir efaire. |
Mos Bels Vesers, per vos fai Dieus vertuç tals c’om no·s ve que no si creubuç de bels plaisers que saubes dir e faire. |
BEn man p(er)dut laiuer uentador. Totz meus amic pois madona nom ama. E no(n) es dreig car eo ia mais lai torn. Qe trop estai uar mi sauuaia egrama. Tot iorn mi fai semblar escoremoris. Qar en amor em deleig em soiorn. Qe de ren als no(m) rancura nim clama. SI co(m) lo peis se laissa del chaisorn. E no(n) sap mot tro qel es p(re)s alama. Mi laisai eu de trop amar un iorn. E nom gardei si sui en mei la flama. |
|
Qi mart plus fort nom fora foc de forn. E ieu de leis no(m) posc partir un iorn. Aisim ten pres amors emen liama. Nom meraueil des amors sem ten pres. Car genser cors no(n) crei qel mo(n) semire. Gais (et) humils franc efin (et) cortes. Et tot aital co(m) eu uolc edesire. Non posc dir mal de lei car no(n) li es. Ben lagra dit de ioi seu lo sabes. Mais no lo sai p(er) qes men lais de dire. Totz te(m)ps uolrai son honor eson bes. Et sera hom (et) amic (et)seruire. Amarai leo si ben platz oben pes. Com no(n) pot cor destregner ses aucire. No(n) sai do(m)pna uolgues ono(n) uolgues. Se uolia camar nola pogues. Car tota res podon en mal escrire. EN prouenza tramet ioi esalutz. Emais de ben com noli pot retraire. E sai qeo faz miracles euertuz. Qeu li tramet zo dont eo no(n) ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas ta(n)t ca(n)t men adutz. Ia on bel uezer afatura son drutz. En aluergnat lo signer de bel caire. De las autras sui si desescagutz. Qe se uol mi pot asei atraire. Ab un couen qe nom sei car uendutz. Lo ben el gaug qe ma en cor afaire. Pegar ses pron sabes qes tot p(er)dutz. P(er) mei lo dic qeu en sui co(n)funduz. Qe trait mala fausa de mal aire. |
I | I |
BEn man p(er)dut laiuer uentador. Totz meus amic pois madona nom ama. E no(n) es dreig car eo ia mais lai torn. Qe trop estai uar mi sauuaia egrama. Tot iorn mi fai semblar escoremoris. Qar en amor em deleig em soiorn. Qe de ren als no(m) rancura nim clama. |
Ben m’an perdut lai ver Ventador totz meus amic, pois ma dona no m’ama; e non es dreig car eo ia mais lai torn, qe trop estai var mi sauvaia e grama. Tot iorn mi fai semblar escor’e moris: qar en amor e·m deleig e·m soiorn! Qe de ren als no·m rancura ni·m clama. |
II | II |
SI co(m) lo peis se laissa del chaisorn. E no(n) sap mot tro qel es p(re)s alama. Mi laisai eu de trop amar un iorn. E nom gardei si sui en mei la flama. Qi mart plus fort nom fora foc de forn. E ieu de leis no(m) posc partir un iorn. Aisim ten pres amors emen liama. |
Si com lo peis s’elaissa del chaisorn e no·n sap mot, tro q’el es pres a l’ama, mi laisai eu de trop amar un iorn, e no·m gardei si sui en mei la flama. qi m’art plus fort, no·m fora foc de forn; E ieu de leis no·m posc partir un iorn, aisi·m ten pres Amors, e m’enliama. |
III | III |
Nom meraueil des amors sem ten pres. Car genser cors no(n) crei qel mo(n) semire. Gais (et) humils franc efin (et) cortes. Et tot aital co(m) eu uolc edesire. Non posc dir mal de lei car no(n) li es. Ben lagra dit de ioi seu lo sabes. Mais no lo sai p(er) qes men lais de dire. |
No·m meraveil de s’amors, se·m ten pres, car genser cors non crei q’el mon se mire: gais et humils, franc e fin et cortes et tot aital com eu volc e desire. Non posc dir mal de lei, car non li es; ben l’agra dit de ioi, s’eu lo sabes; mais no lo sai, per qes m’en lais de dire. |
IV | IV |
Totz te(m)ps uolrai son honor eson bes. Et sera hom (et) amic (et)seruire. Amarai leo si ben platz oben pes. Com no(n) pot cor destregner ses aucire. No(n) sai do(m)pna uolgues ono(n) uolgues. Se uolia camar nola pogues. Car tota res podon en mal escrire. |
Totz temps volrai son honor e son bes et sera hom et amic et servire, amarai leo, si ben platz o ben pes, c’om non pot cor destregner ses aucire. Non sai, dompna, volgues o non volgues, se volia c’amar no la pogues. Car tota res pod’on en mal escrire. |
V | V |
EN prouenza tramet ioi esalutz. Emais de ben com noli pot retraire. E sai qeo faz miracles euertuz. Qeu li tramet zo dont eo no(n) ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas ta(n)t ca(n)t men adutz. Ia on bel uezer afatura son drutz. En aluergnat lo signer de bel caire. |
En Provenza tramet ioi e salutz e mais de ben c’om no li pot retraire; e sai q’eo faz miracles e vertuz, q’eu li tramet zo dont eo non ai gaire, q’eu non ai ioi, mas tant cant m’en adutz ia on Bel Vezer a Fatura, son drutz, e’n Alvergnat, lo signer de Belcaire. |
VI | VI |
De las autras sui si desescagutz. Qe se uol mi pot asei atraire. Ab un couen qe nom sei car uendutz. Lo ben el gaug qe ma en cor afaire. Pegar ses pron sabes qes tot p(er)dutz. P(er) mei lo dic qeu en sui co(n)funduz. Qe trait mala fausa de mal aire. |
De las autras sui si desescagutz, qe se vol mi pot a sei atraire, ab un coven qe no·m sei car vendutz lo ben e·l gaug qe m’a en cor a faire; pegar ses pron sabes q’es tot perdutz; per mei lo dic, q’eu en sui confunduz, qe trait m’a la fausa de mal aire. |
Bernardus. Ben man p(er)dut lai deuer uentador. Toç mes amis pos madona no mama. Ne non ai cor qeu ia(m)mai uer lai cor. P(er) qen uers mi se stai saluaç (et)grama. Em fai tot iorn sembla(n)t pensis (et)morn P(er) qem samor me delet em soiorn Ni de ren als non rancora ni clama Caissi col pes qi se laissal iasorn Qil non sa mot tro qelles pres alama Melassai eu trop uos amar un … Ni nu(m) gardai tro qeu fui en la flama Qe mart forces qe no fai foc de forn Ni mon cor ges no(n) posc partir un dorn Aissim ten pres samor (et)sa liama. Nome merueil si samor mi ten pres Qe genser cors non cuit qel mo(n)t se mire |
|
Bels es e gent e blancs e clar e fres E tot aital qal ieu voil ne desire Mas non iposc eu dir qel noles Eu lagra dit de ioie seu sabes Mais no lo sai p(er) cho lo lais de dire. Tot iorn uoldrai la honor (et)ses bes. Esseraillom (et)amic (et)seruire. Et aimeraila si ben li plaç au pes. Com no(n) pot cor destregner ses aucire. Qeu no(n) sai dona uolgues au no(n) uolg(e)s[1]. Qe(n) sem uolia camar nolla pogues. Mas tottas res pot hom e(n) mal escrire. A las autras me sui si eschauç. Qe qal qes uol mi pot asson ops t(ra)ire. P(er) tal co(n)uen qe no(m) sia uenduç. La honor nel ben q(e) ma(n) en cor de faire Qe re nol ual preiar q(ua)nt es p(er)duç Ni eu nol uol qe mal men es uenuç. Chastiat ma la bella de mal aire. En proença mant eu mos (et)saluç E mais de ioi com noli sap retraire. Effas esforç , miracla e uertuç. Car eu li mant de ço don ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas tant come(n) aduç. Mon bel conort enaiman mos druç. E mos amic lo segner de belcaire. [1] Il copista si dimentica la e e la aggiunge in interlinea.
|
Bernardus. | Bernardus. |
I | I |
Ben man p(er)dut lai deuer uentador. Toç mes amis pos madona no mama. Ne non ai cor qeu ia(m)mai uer lai cor. P(er) qen uers mi se stai saluaç (et)grama. Em fai tot iorn sembla(n)t pensis (et)morn P(er) qem samor me delet em soiorn Ni de ren als non rancora ni clama |
Ben m’an perdut lai dever Ventador toç mes amis, pos ma dona no m’ama; ne non ai cor q’eu ia mmai ver lai cor, per q’envers mi s’estai salvaç’et grama. E·m fai tot iorn semblant pensis et morn: per q’em s’amor me delet e·m soiorn! Ni de ren als non rancora ni clama. |
II | II |
Caissi col pes qi se laissal iasorn Qil non sa mot tro qelles pres alama Melassai eu trop uos amar un … Ni nu(m) gardai tro qeu fui en la flama Qe mart forces qe no fai foc de forn Ni mon cor ges no(n) posc partir un dorn Aissim ten pres samor (et)sa liama. |
C’aissi co·l pes qi s’elaissa·l iasorn q’il non sa mot, tro qe·ll es pres a l’ama, me lassai eu trop vos amar un … ni nu·m gardai tro q’eu fui en la flama, qe m’art forces qe no fai foc de forn; ni mon cor ges non posc partir un dorn, aissi·m ten pres s’amor et s’aliama. |
III | III |
Nome merueil si samor mi ten pres Qe genser cors non cuit qel mo(n)t se mire Bels es e gent e blancs e clar e fres E tot aital qal ieu voil ne desire Mas non iposc eu dir qel noles Eu lagra dit de ioie seu sabes Mais no lo sai p(er) cho lo lais de dire. |
No me merveil si s’amor mi ten pres, qe genser cors non cuit q’el mont se mire: bels es, e gent e blancs e clar e fres e tot aital qal ieu voil ne desire. Mas non i posc eu dir, qe·l no·l es; eu l’agra dit de ioie, s’eu sabes; mais no lo sai, per cho lo lais de dire. |
IV | IV |
Tot iorn uoldrai la honor (et)ses bes. Esseraillom (et)amic (et)seruire. Et aimeraila si ben li plaç au pes. Com no(n) pot cor destregner ses aucire. Qeu no(n) sai dona uolgues au no(n) uolg(e)s. Qe(n) sem uolia camar nolla pogues. Mas tottas res pot hom e(n) mal escrire. |
Tot iorn voldrai la honor et ses bes e sserai·ll om et amic et servire, et aimerai la, si ben li plaç au pes, c’om non pot cor destregner ses aucire. Q’eu non sai dona, volgues au non volges, qe·n se·m volia, c’amar no lla pogues. Mas tottas res pot hom en mal escrire. |
V | V |
A las autras me sui si eschauç. Qe qal qes uol mi pot asson ops t(ra)ire. P(er) tal co(n)uen qe no(m) sia uenduç. La honor nel ben q(e) ma(n) en cor de faire Qe re nol ual preiar q(ua)nt es p(er)duç Ni eu nol uol qe mal men es uenuç. Chastiat ma la bella de mal aire. |
A las autras me sui si eschauç, qe qal qe·s vol, mi pot a sson ops traire, per tal conven qe no·m sia venduç la honor ne·l ben qe m’an en cor de faire; qe re no·l val preiar, quant es perduç, ni eu no·l vol, qe mal m’en es venuç, chastiat m’a, la bella de mal aire. |
VI | VI |
En proença mant eu mos (et)saluç E mais de ioi com noli sap retraire. Effas esforç , miracla e uertuç. Car eu li mant de ço don ai gaire. Qeu no(n) ai ioi mas tant come(n) aduç. Mon bel conort enaiman mos druç. E mos amic lo segner de belcaire. |
En Proença mant eu mos et saluç e mais de ioi c’om no li sap retraire; E ffas esforç , miracla e vertuç, car eu li mant de ço don ai gaire, q’eu non ai ioi, mas tant co m’en aduç mon Bel Conort e n’Aiman, mos druç, e mos amic, lo segner de Belcaire. |
B. de ue(n)tador(n). Beman p(er)dut en lay ues uentadorn. tug miei amic pus ma dona nom ama. non ay razon que ieu iamays lai torn. tant es uas mi braua e nos relama. tot iorn me fai semblar irat e morn. car en samor mi deli- eg em soiorn. e de res als nos rancura nis clama. |
Si com lo peis se re liel chador(n). e res no sap tro q(ue)s pres e(n) la lama. me laisei yeu a trop amar. i . ior(n). canc no(n) saup mot tro q(ue) fuy e(n) la flama. q(uem) art pus fort no fera fuec de for(n). anc p(us) la ui no me(n) parti . i. dor(n). aisim te(n) pres samor e me(n) liama. |
Nom m(er)auilh si samor mi te(n) pres. la ge(n)ser es q(ue)n tot lo mo(n) se mire. el cors es bels auine(n)s e cortes. e totz aitals com yeu uuelh ni dezire. mas ges no(n) puesc dire de leys car ges noi es. q(ui)el disse- ra uoluntiers sil saupes. mas el noi es p(er) q(ui)eu no(n) loy sai dire. |
Tot e(n) uolray sas amors e sos bes. e serai si- eus lials homs e s(er)uire. el amarai tot li plasso li pes. co(m)z no(n) pot cor destrenh(er) ses aussire. no say dona uolgues ono uolgues. sim uoliamar far no(n) o pogues. mas tot ca(n)t es pot ame mal escrire. A las autrassoy may huey es- |
cazutz. cascunam pot sis uol atraire. ab tal couen q(ue) no(n) sia ue(n)dutz. los bes nils mals. q(ue) ma e(n) cor a faire. q(ue)nuios es preyars ca(n)t es p(er)- dutz. et yeu dic o car mal me(n) es ue(n)gutz. castiat ma la bela de bo(n) aire. |
En proensa tramet iois e salutz. e may de bes q(ui) eu no sai retraire. e fas y grans miracles e u(er)tutz. car lur tramet so de q(ui)eu no(n) ai gayre. q(ui)eu no(n) ay ioi mas tan can me(n) adutz. se la q(ui)eu am e faitura sos drutz. el aluernhas. el senhor de bel cayre. |
B. de ue(n)tador(n). | B. de Ventadorn. |
I | I |
Beman p(er)dut en lay ues uentadorn. tug miei amic pus ma dona nom ama. non ay razon que ieu iamays lai torn. tant es uas mi braua e nos relama. tot iorn me fai semblar irat e morn. car en samor mi deli- eg em soiorn. e de res als nos rancura nis clama. |
Be m’an perdut en lay ves Ventadorn tug miei amic, pus ma dona no m’ama; non ay razon que ieu ia mays lai torn, tant es vas mi braua e no·s relama. Tot iorn me fai semblar irat e morn: car en s’amor mi delieg e·m soiorn! E de res als no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Si com lo peis se re liel chador(n). e res no sap tro q(ue)s pres e(n) la lama. me laisei yeu a trop amar. i . ior(n). canc no(n) saup mot tro q(ue) fuy e(n) la flama. q(uem) art pus fort no fera fuec de for(n). anc p(us) la ui no me(n) parti . i. dor(n). aisim te(n) pres samor e me(n) liama. |
Si com lo peis se reili’el chadorn e res no sap, tro qu’es pres en la lama, me laisei yeu a trop amar un iorn, c’anc non saup mot, tro que fuy en la flama, que m’art pus fort no fera fuec de forn; anc pus la vi no m’en parti un dorn, aisi·m ten pres s’amor e m’enliama. |
III | III |
Nom m(er)auilh si samor mi te(n) pres. la ge(n)ser es q(ue)n tot lo mo(n) se mire. el cors es bels auine(n)s e cortes. e totz aitals com yeu uuelh ni dezire. mas ges no(n) puesc dire de leys car ges noi es. q(ui)el disse- ra uoluntiers sil saupes. mas el noi es p(er) q(ui)eu no(n) loy sai dire. |
No·m meravilh si s’amor mi ten pres, la genser es qu’en tot lo mon se mire: el cors es bels, avinens e cortes e totz aitals com yeu vuelh ni dezire. Mas ges no·n puesc dire de leys, car ges no i es; qu’ie·l dissera voluntiers, si·l saupes; mas el no i es, per qu’ieu non lo y sai dire. |
IV | IV |
Tot e(n) uolray sas amors e sos bes. e serai si- eus lials homs e s(er)uire. el amarai tot li plasso li pes. co(m)z no(n) pot cor destrenh(er) ses aussire. no say dona uolgues ono uolgues. sim uoliamar far no(n) o pogues. mas tot ca(n)t es pot ame mal escrire. |
Tot en volray sas amors e sos bes e serai sieus lials homs e servire, e l’amarai, tot li plass’o li pes, c’omz non pot cor destrenher ses aussire. No say dona, volgues o no volgues, si·m voli’amar, far non o pogues. Mas tot cant es pot a me mal escrire. |
V | V |
A las autrassoy may huey es- cazutz. cascunam pot sis uol atraire. ab tal couen q(ue) no(n) sia ue(n)dutz. los bes nils mals. q(ue) ma e(n) cor a faire. q(ue)nuios es preyars ca(n)t es p(er)- dutz. et yeu dic o car mal me(n) es ue(n)gutz. castiat ma la bela de bo(n) aire. |
A las autras soy may huey escazutz; cascuna·m pot, si·s vol, atraire, ab tal coven que non sia vendutz los bes ni·ls mals que m’a en cor a faire; qu’enuios es preyars, cant es perdutz; et yeu dic o car mal m’en es vengutz, castiat m’a la bela de bon aire. |
VI | VI |
En proensa tramet iois e salutz. e may de bes q(ui) eu no sai retraire. e fas y grans miracles e u(er)tutz. car lur tramet so de q(ui)eu no(n) ai gayre. q(ui)eu no(n) ay ioi mas tan can me(n) adutz. se la q(ui)eu am e faitura sos drutz. el aluernhas. el senhor de bel cayre. |
En Proensa tramet iois e salutz e may de bes qu’ieu no sai retraire; e fas y grans miracles e vertutz, car lur tramet so de qu’ieu non ai gayre, qu’ieu non ay ioi, mas tan can m’en adutz s’ela qu’ieu am e Faitura, sos drutz, e l’Alvernhas, el senhor de Belcayre. |
Bernard. BEn man perdu lai en ues uentadorn. Tuich mei amic pois mado(m)pna nomama. Et es ben dreich qe iamais la no(n) torn. Qades esta uas mi saluaza (et) grama. Desper qem fa senblan irat (et) morn. Qar en samor deleich em soiorn. Ni de ren al nos rancura nis clama. Aissi col peis qe seslaissel cardon. Et no sap mot tro qe ses pres en lama. Mes laissei eu ues trop amar un iorn. Qanc no saop mot tro fui en mi la flama. Qe mart plus fort no feira fuox de forn. Et ges per zo nom puos partir un iorn. |
|
Aissim ten pres samor qe maliama. Nom meraueill se samor me ten pres. Qe genser cors non cuit qel mond se mire. Bel es (et) gen (et) blancs (et) clar (et) fres. Et toz (et) tals com eu uoill ni desire. Non pos mal dir de lei qe non ies. Qel nagra diz de ioi seu li saubes. Mas no li sai per cho mo lais del dire. Toz te(m)ps uolrai sa honor (et) ses bes. Eill serai hom (et) amicx (et) seruire. Et lamerai beilli plaz (et) beill pes. Com no pot cor destreigner ses aucire. No sai do(m)pna uogues au no uolgues. Sim uolia camar no la pogues. Mas tota res pot lom en mal escrire. A las autras soi omais escaiguz. La cals se uol me pot ues si atraire. Per tal conuen qe non sia uenduz. Lonors nil bes qe man encor a faire. Qenoios es preiars pos es perduz. Per mios dic qe mal men es uenguz. Qenianat ma la bella de mal aire. En proenza tramet manz esaluz Et mais de bes com no lor sap retraire. Et faz esforz miraclas (et) uertuz. Qar eu lor mant de cho dont no(n) ai gaire. Qeu non ai ioi mais tan com men aduz. Mos bels uezers en faitura mos druz. En aluergnaz lo segner de bel caire. |
Bernard. | Bernard. |
I | I |
BEn man perdu lai en ues uentadorn. Tuich mei amic pois mado(m)pna nomama. Et es ben dreich qe iamais la no(n) torn. Qades esta uas mi saluaza (et) grama. Desper qem fa senblan irat (et) morn. Qar en samor deleich em soiorn. Ni de ren al nos rancura nis clama. |
Ben m’an perdu lai enves Ventadorn tuich mei amic, pois ma dompna no m’ama; et es ben dreich qe ia mais la non torn, q’ades esta vas mi salvaza et grama. Desper qe·m fa senblan irat et morn: qar en s’amor deleich e·m soiorn! Ni de ren al no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Aissi col peis qe seslaissel cardon. Et no sap mot tro qe ses pres en lama. Mes laissei eu ues trop amar un iorn. Qanc no saop mot tro fui en mi la flama. Qe mart plus fort no feira fuox de forn. Et ges per zo nom puos partir un iorn. Aissim ten pres samor qe maliama. |
Aissi co·l peis qe s’eslaiss’el cardon et no sap mot, tro qe s’es pres en l’ama, m’eslaissei eu ves trop amar un iorn, q’anc no saop mot, tro fui en mi la flama, qe m’art plus fort no feira fuox de forn; et ges per zo no·m puos partir un iorn, aissi·m ten pres s’amor qe m’aliama. |
III | III |
Nom meraueill se samor me ten pres. Qe genser cors non cuit qel mond se mire. Bel es (et) gen (et) blancs (et) clar (et) fres. Et toz (et) tals com eu uoill ni desire. Non pos mal dir de lei qe non ies. Qel nagra diz de ioi seu li saubes. Mas no li sai per cho mo lais del dire. |
No·m meraveill se s’amor me ten pres, qe genser cors non cuit q’el mond se mire: bel es, et gen et blancs et clar et fres et toz et tals com eu voill ni desire. Non pos mal dir de lei, qe non i es, q’e·l n’agra diz de ioi, s’eu li saubes; mas no li sai, per cho m’o lais del dire. |
IV | IV |
Toz te(m)ps uolrai sa honor (et) ses bes. Eill serai hom (et) amicx (et) seruire. Et lamerai beilli plaz (et) beill pes. Com no pot cor destreigner ses aucire. No sai do(m)pna uogues au no uolgues. Sim uolia camar no la pogues. Mas tota res pot lom en mal escrire. |
Toz temps volrai sa honor et ses bes e·ill serai hom et amicx et servire, et l’amerai, be·il li plaz et be·ill pes, c’om no pot cor destreigner ses aucire. No sai, dompna, vogues au no volgues, si·m volia, c’amar no la pogues. Mas tota res pot lo·m en mal escrire. |
V | V |
A las autras soi omais escaiguz. La cals se uol me pot ues si atraire. Per tal conuen qe non sia uenduz. Lonors nil bes qe man encor a faire. Qenoios es preiars pos es perduz. Per mios dic qe mal men es uenguz. Qenianat ma la bella de mal aire. |
A las autras soi omais escaiguz; la cals se vol, me pot ves si atraire, per tal conven qe non sia venduz l’onors ni·l bes qe m’an en cor a faire; q’enoios es preiars, pos es perduz; per mi·os dic qe mal m’en es venguz, q’enianat m’a la bella de mal aire. |
VI | VI |
En proenza tramet manz esaluz Et mais de bes com no lor sap retraire. Et faz esforz miraclas (et) uertuz. Qar eu lor mant de cho dont no(n) ai gaire. Qeu non ai ioi mais tan com men aduz. Mos bels uezers en faitura mos druz. En aluergnaz lo segner de bel caire. |
En Proenza tramet manz e saluz et mais de bes c’om no lor sap retraire; et faz esforz, miraclas et vertuz, qar eu lor mant de cho dont non ai gaire, q’eu non ai ioi, mais tan com m’en aduz mos Bels Vezers e’n Faitura, mos druz, e’n Alvergnaz, lo segner de Belcaire. |
Be man p(er)dut desai uas uentadon. tuig mei amic |
pus madona nom ama. per qui eu non ai talan que chant i. iorn. pus tot ades mi fai semblan trist emorn. car esamor me deleit em soiorn. que deren als nos rancura nis clama. |
Aixi col peix queses lais el cordon. eno sap res tro queses presen lama. meslaixei eu uas trop amar un iorn. canc nom gardei tro que fui en la flama. quem art pus fort no fera foc en forn. queras nom pusc de leis partir . i. dorn coram saizis samor emaliama. |
Aom m(er)auill de samor sim ten pres. car gencer cors nocrei quel mon se mire. bels huils (et) gens clars (et) fis e cortes. etot aital com eu uuill nidesi re mas non pusc dir de leis car non ges quel nagra dig delei silisa ubes. mas non li sai per quel ne lais a dire |
Totz tems uolrai sas honors esos bens. eli serai homs amics eserui re. elamarai o li plasa o li pes. com no pot cor destreiner. ses auzire no sai domnam uolgues ho nom uolgues. sim uolia camar non la pogues. mas totz res pot hom emal scrire. |
Alas autras son hui mais eschazutz. cascunam uol pot sis uol a sos obs atraire. ab tal couen nom sia uendutz. lo ioy nil be que man en cor de faire. q(ue)nuios es p(re)yars cant es uendutz. (et) eu nol uuill que mal menes uengutz. castiatz ma la falsa demal aire. |
Em proenza tramet ioy esalutz. emais debe com noloi pot retrai re. efaz esforz miracles eu(er)tutz. car lor tramet zo don eu non ai gai re. qui eu non ai ioy mas tan can lom adutz. mon bel uezer en fachuratz sos drutz. en alu(er)niatz el seinor debel caire. Pen bel uezer fai dieus tan de uertutz. com non lo uei no(n) sia ere ubutz. del bel semblan. edels bes q(ue)sap faire. |
I | I |
Be man p(er)dut desai uas uentadon. tuig mei amic pus madona nom ama. per qui eu non ai talan que chant i. iorn. pus tot ades mi fai semblan trist emorn. car esamor me deleit em soiorn. que deren als nos rancura nis clama. |
Be m’an perdut de sai vas Ventadon tuig mei amic, pus ma dona no·m ama; per qui eu non ai talan que chant un iorn, pus tot ades mi fai semblan trist e morn: car e s’amor me deleit e·m soiorn, que de ren als no·s rancura ni·s clama.[1] |
II | II |
Aixi col peix queses lais el cordon. eno sap res tro queses presen lama meslaixei eu uas trop amar un iorn. canc nom gardei tro que fui en la flama. quem art pus fort no fera foc en forn. queras nom pusc de leis partir . i. dorn coram saizis samor emaliama. |
Aixi co·l peix que s’eslais’el cordon e no sap res tro que s’es pres en l’ama, m’eslaixei eu vas trop amar un iorn, c’anc no·m gardei tro que fui en la flama, que m’art pus fort, no fera foc en forn; qu’eras no·m pusc de leis partir un dorn, c’ora·m saizis s’amor e m’aliama. |
III | III |
Aom m(er)auill de samor sim ten pres. car gencer cors nocrei quel mon se mire. bels huils e gens clars et fis e cortes. etot aital com eu uuill nidesi re mas non pusc dir de leis car non ges quel nagra dig delei silisa ubes. mas non li sai per quel ne lais a dire |
A om meravill de s’amor, si·m ten pres, car gencer cors no crei qu’el mon se mire: bels huils e gens, clars et fis e cortes e tot aital com eu vuill ni desire. Mas non pusc dir de leis car non ges; qu’e·l n’agra dig de lei si li saubes; mas non li sai, per qu’e·l ne lais a dire. |
IV | IV |
Totz tems uolrai sas honors esos bens. eli serai homs amics eserui re. elamarai o li plasa o li pes. com no pot cor destreiner. ses auzire no sai domnam uolgues ho nom uolgues. sim uolia camar non la pogues. mas totz res pot hom emal scrire. |
Totz tems volrai sas honors e sos bes e li serai homs, amics e servire, e l’amarai, o li plaz o li pes, c'om no pot cor destrenier ses auzire. No sai domna, ·m volgues ho no·m volgues, si·m volia, c’amar non la pogues. Mas totz res pot hom e mal scrire. |
V | V |
Alas autras son hui mais eschazutz. cascunam uol pot sis uol a sos obs atraire. ab tal couen nom sia uendutz. lo ioy nil be que man en cor de faire. q(ue)nuios es p(re)yars cant es uendutz. (et) eu nol uuill que mal menes uengutz. castiatz ma la falsa demal aire. |
A las autras son huimais eschazutz; cascuna·m vol, pot si·s vol a sos obs atraire, ab tal coven no·m sia vendutz lo ioy ni·l be que m’an en cor de faire; qu'enuios es preyars, quant es vendutz; et eu no·l vuill que mal m’en es vengutz, castiatz m’a la falsa de mal aire. |
VI | VI |
Em proenza tramet ioy esalutz. emais de be com no loi pot retrai re. efaz esforz miracles eu(er)tutz. car lor tramet zo don eu non ai gai re. qui eu non ai ioy mas tan can lom adutz. mon bel uezer en fachuratz sos drutz. enalu(er)niatz el seinor debel caire. |
Em proenza tramet ioy e salutz e mais de be c’om no lor pot retraire; e faz esforz, miracles e vertutz, car lor tramet zo don eu non ai gaire, qu’ieu non ai ioy, mas tan can lo·m adutz mon Bel Vezer e’n Fachuratz, sos drutz, e'n Alverniatz, el seinor de Belcaire. |
VII | VII |
Pen bel uezer fai dieus tan de uertutz. com non lo uei no(n) sia ere ubutz. del bel semblan. e dels bes q(ue)sap faire. |
Pe’n Bel Vezer fai Deus tan de vertutz, c’om non lo vei non sia ereubutz del bel semblan e dels bes que sap faire. |
bernartz de uentador. Be man p(er)dut en lai ues uentador. tuit mei amic pos ma do(m)na nomama. e non es dreigz qe eu iamais lai tor. qe truep estai ues mi saluatge grama. toziorns mi fai irat semblant emor. car en samor me deleit em soior. e de ren als (n)[1]os rancura nis clama. |
Si con lo peis ses laissa de calor. e no(n) sap mot tru(e)[2] qel espres a lama. mes laissei ieu de truep amar. un iorn qieu non gardei si (fui)[3] el mei la flama. mart plus fort no feira fuecs de forn. e de samor nom puesc partir un torn. aissim ten pres samors emalia(m)a. |
Non merauil de samor sim ten pres. qe genzer cors non cre qel mont se mire. gais ecortes. humils e francs e finz. e totz aitalz co(m) ieu uueil ni dezire. non puesc dir mal de lieis car non ies. qieu lagra dig de ioi sieu loi saupes. mas non loi fai p(er) q(ue)u me lais del dire. |
Tost temps uolrai sos honors e sos bes. eil serai homs e amics. e seruire. amarai la. cui qe plaiz o cui pes. com nom pot cor destreinher sens aucire.non sai do(m)na uolgues o non uolgues. mas totas res pot hom mal escriure. |
De las autras soisi descalegutz. q(ue) cals se uol pot uas se atraire. ab couen qe nom sia uendutz. lo bens nil gaug qe ma encor a faire. preiars sens pron sabes. ges tot p(er)dutz. p(er) me o dic qieu en son coffondutz. qe trait ma la falsa de mal aire. |
bernartz de uentador. | Bernartz de Ventador. |
I | I |
Be man p(er)dut en lai ues uentador. tuit mei amic pos ma do(m)na nomama. e non es dreigz qe eu iamais lai tor. qe truep estai ues mi saluatge grama. toziorns mi fai irat semblant emor. car en samor me deleit em soior. e de ren als (n)os rancura nis clama. |
Be m’an perdut en lai ves Ventador tuit mei amic, pos ma domna no m’ama; e non es dreigz qe eu ia mais lai tor, qe truep estai ves mi salvatg’e grama. Toz iorns mi fai irat semblant e mor car en s’amor me deleit e·m soior, e de ren als no·s rancura ni·s clama. |
II | II |
Si con lo peis ses laissa de calor. e no(n) sap mot tru(e) qel espres a lama. mes laissei ieu de truep amar. un iorn qieu non gardei si (fui) el mei la flama. mart plus fort no feira fuecs de forn. e de samor nom puesc partir un torn. aissim ten pres samors emalia(m)a. |
Si con lo peis s’eslaissa de calor e no·n sap mot true qe·l es pres a l’ama, m’eslaissei ieu de truep amar un iorn, q’ieu non gardei, si fui el mei la flama; m’art plus fort no feira fuecs de forn, e de s’amor no·m puesc partir un torn, aissi·m ten pres s’amors e m’aliama. |
III | III |
Non merauil de samor sim ten pres. qe genzer cors non cre qel mont se mire. gais ecortes. humils e francs e finz. e totz aitalz co(m) ieu uueil ni dezire. non puesc dir mal de lieis car non ies. qieu lagra dig de ioi sieu loi saupes. mas non loi fai p(er) q(ue)u me lais del dire. |
Non meravil de s’amor, si·m ten pres, qe genzer cors non cre q’el mont se mire: gais e cortes, humils e francs e finz e totz aitalz com ieu vueil ni dezire. Non puesc dir mal de lieis, car non i es; q’ieu l’agra dig de ioi, s’ieu lo·i saupes; mas non lo·i fai, per qu’eu me lais del dire. |
IV | IV |
Tost temps uolrai sos honors e sos bes. eil serai homs e amics. e seruire. amarai la. cui qe plaiz o cui pes. com nom pot cor destreinher sens aucire.non sai do(m)na uolgues o non uolgues. mas totas res pot hom mal escriure. |
Tost temps volrai sos honors e sos bes e·il serai homs e amics e servire, amarai la, cui qe plaiz o cui pes, c’om no·m pot cor destreinher sens aucire. Non sai domna, volgues o non volgues, mas totas res pot hom mal escriure. [1] [1] Manca il penultimo verso della cobla: si·m volia, c’amar no la pogues.
|
V | V |
De las autras soisi descalegutz. q(ue) cals se uol pot uas se atraire. ab couen qe nom sia uendutz. lo bens nil gaug qe ma encor a faire. preiars sens pron sabes. ges tot p(er)dutz. p(er) me o dic qieu en son coffondutz. qe trait ma la falsa de mal aire. |
De las autras soi si descalegutz que cals se vol, pot vas se atraire, ab coven qe no·m sia vendutz lo bens ni·l gaug qe m’a en cor a faire; preiars sens pron sabes, ges tot perdutz; per me o dic, q’ieu en son coffondutz, qe trait m’a la falsa de mal aire. |