v.1 | B V |
O gran vic’e o gran sabor O gram vic’e o gram sabor |
v.2 | B V |
e o gran conforto que ey e o gram conforto que ey |
v.3 | B V |
é porque ben entender sey é porque ben entender sey |
v.4 | B V |
que o gram ben da mha senhor que o gram ben da mha senhor |
v.5 | B V |
non queira Deus que err’en mí non querra Deus que err’en mí, |
v.6 | B V |
que a sempr’amei e servi que a sempr’amey e servi |
v.7 | B V |
e lhi quero ca mí melhor. e lhi quero ca min melhor. |
v.8 | B V |
Esto me faz alegr’andar Esto me faz alegr’andar |
v.9 | B V |
e mi dá coufort e prax -1 e mi dá confort’e praz -1 |
v.10 | B V |
cuydand’eu como poss’aver cuydand’en como poss’aver |
v.11 | B V |
ben daquela que non á par, ben daquela que non á par, |
v.12 | B V |
e Deus, que lhi fez tanto ben, e Deus, que lhi fez tanto ben, |
v.13 | B V |
non queira que o seu bon sén non querra que o seu bon sén |
v.14 | B V |
eir’en min, quant’é meu cuydar. e ven mjn, quant’é meu cuydar. |
v.15 | B V |
E por end’ey no coraçon E por end’ey no coraçon |
v.16 | B V |
muy gran praz ca tal a fez -1 muj gran prazer: tal a fez -1 |
v.17 | B V |
Deus, que lhi deu sén e o bon prez Deus, que lhi deu seu e o bon prez |
v.18 | B V |
sobre quantas no mundo son, sobre quantas no mundo son, |
v.19 | B V |
que non queira que o bon sén que non querra que o bon sén |
v.20 | B V |
eir’en min, mays dar-mh-á, cuyd’eu, err’en min, mays dar-mh-á, cuyd’eu, |
v.21 | B V |
dela ben e bon galardon. dela ben e bon galardon. |
O gra(n) uice o gra(n) sabor E o gra(n) conforto q(ue) ey E porq(ue) be(n) entender sey Que o gram be(n) da mha senhor Non queira de(us) q(ue) errenmi Quea sempramei e serui E lhi quero cami melhor Estome faz alegrandar E mi da couforte prax Cuydandeu como possauer Be(n) da q(ue)la. q(ue) no(n) a par E d(eu)s q(ue)lhi fez Tanto be(n) Non q(ue)ira q(ue)o seu bo(n) se(n) Eire(n)mi(n) quante meu cuydar E por endey no coraço(n) Muy gra(n) praz ca tal a fez D(eu)s q(ue)lhi deu se(n) eo* bo(n) prez Sobre quantas no mu(n)do son. Que non q(ue)ira. q(ue)o bo(n) sen. Eire(n)mi(n) mays darmha cuydeu. Dela be(n) e bon galardon |
I | |
O gra(n) uice o gra(n) sabor E o gra(n) conforto q(ue) ey E porq(ue) be(n) entender sey Que o gram be(n) da mha senhor Non queira de(us) q(ue) errenmi Quea sempramei e serui E lhi quero cami melhor |
O gran vic’e o gran sabor e o gran conforto que ey é porque ben entender sey que o gram ben da mha senhor non queira Deus que err’en mí que a sempr’amei e servi e lhi quero ca mí melhor. |
II | |
Estome faz alegrandar E mi da couforte prax Cuydandeu como possauer Be(n) da q(ue)la. q(ue) no(n) a par E d(eu)s q(ue)lhi fez Tanto be(n) Non q(ue)ira q(ue)o seu bo(n) se(n) Eire(n)mi(n) quante meu cuydar |
Esto me faz alegr’andar e mi dá coufort e prax cuydand’eu como poss’aver ben daquela que non á par, e Deus, que lhi fez tanto ben, non queira que o seu bon sén eir’en min, quant’é meu cuydar. |
III | |
E por endey no coraço(n) Muy gra(n) praz ca tal a fez D(eu)s q(ue)lhi deu se(n) eo* bo(n) prez Sobre quantas no mu(n)do son. Que non q(ue)ira. q(ue)o bo(n) sen. Eire(n)mi(n) mays darmha cuydeu. Dela be(n) e bon galardon |
E por end’ey no coraçon muy gran praz ca tal a fez Deus, que lhi deu sén e o bon prez sobre quantas no mundo son, que non queira que o bon sén eir’en min, mays dar-mh-á, cuyd’eu, dela ben e bon galardon. |
O gram uice o gram sabor eo gram conforto que ey e por que ben entender sey que o gram be(n) damha senhor no(n) querra de(us) que errenmi quea sempramey e serui elhi quero camin melhor Estome faz alegra(n)dar emi da co(n)forte praz cuydanden como possauer be(n) da q(ue)la q(ue) no(n) a par ed(eu)s q(ue)lhi fez ta(n)to be(n) no(n) q(ue)rra q(ue)o seu bon sen eue(n)mj(n) qua(n)te meu cuydar E por endey no coraço(n) muj gra(n) praz(er) tal a fez d(eu)s q(ue)lhi deu seu eo bo(n) prez sobre q(ua)(n)tas no mundo son q(ue) no(n) q(ue)rra q(ue)o bon sen erre(n) mi(n) mays darmha cuydeu dela be(n) e bo(n) galardon |
I | |
O gram uice o gram sabor eo gram conforto que ey e por que ben entender sey que o gram be(n) damha senhor no(n) querra de(us) que errenmi quea sempramey e serui elhi quero camin melhor |
O gram vic’e o gram sabor e o gram conforto que ey é porque ben entender sey que o gram ben da mha senhor non querra Deus que err’en mí, que a sempr’amey e servi e lhi quero ca min melhor. |
II | |
Estome faz alegra(n)dar emi da co(n)forte praz cuydanden como possauer be(n) da q(ue)la q(ue) no(n) a par ed(eu)s q(ue)lhi fez ta(n)to be(n) no(n) q(ue)rra q(ue)o seu bon sen eue(n)mj(n) qua(n)te meu cuydar |
Esto me faz alegr’andar e mi dá confort’e praz cuydand’en como poss’aver ben daquela que non á par, e Deus, que lhi fez tanto ben, non querra que o seu bon sén e ven mjn, quant’é meu cuydar. |
III | |
E por endey no coraço(n) muj gra(n) praz(er) tal a fez d(eu)s q(ue)lhi deu seu eo bo(n) prez sobre q(ua)(n)tas no mundo son q(ue) no(n) q(ue)rra q(ue)o bon sen erre(n) mi(n) mays darmha cuydeu dela be(n) e bo(n) galardon |
E por end’ey no coraçon muj gran prazer: tal a fez Deus, que lhi deu seu e o bon prez sobre quantas no mundo son, que non querra que o bon sén err’en min, mays dar-mh-á ,cuyd’eu, dela ben e bon galardon. |