125,14
Mss.: B 1377, V 985.
Cantiga de meestria; tre coblas doblas di sette versi cui segue una fiinda di tre vv. modellata sulla terza strofe.
Schema metrico: a10 b10 b10 a10 c10 c10 a10 (161:80).
Fiinda: c10 c10 a10.
Edizioni: Marcenaro XLIV; Fdez. Pousa, Burgalés, 44; Lapa 379; Blasco 44; Lopes 344; Machado 1328; Braga 985; Arias, Poesía obscena, 11.
Fernand' Escalho vi eu cantar ben,
que poucos outros vi cantar melhor,
e vilhe sempre, mentre foi pastor,
mui bõa voz, e vy o cantar ben;
mais ar direivos per que o perdeu: 5
ouve sabor de foder, e fodeu,
e perdeu todo o cantar por én.
Non se guardou de foder, e mal sén
fez el, que non poderia peor;
e an lh´as gentes por én desamor, 10
per bõa voz que perdeu con mal sen,
voz de cabeça que xi lhi tolheu,
ca fodeu tanto que lh' enrouqueceu
a voz, e ora ja non canta ben.
E a Don Fernando conteceu assi; 15
de mui bõa voz que soia aver,
soubea per avoleza perder,
ca fodeu moç', e non canta ja assi;
ar fodeu poys mui grand' escudeiron,
e ficou ora, si Deus mi perdon, 20
con a peior voz que nunca vi.
E ora ainda mui grand' infançon
si quer foder, que nunca foi sazon
que máis quisesse foder, poi-lo eu vi.