116,19
Mss.: B 1593, V 1125.
Cantiga de meestria; tre coblas singulars di sette versi cui segue una fiinda di tre vv. modellata sulla terza strofe.
Schema metrico: a10' b10 b10 a10' c10 c10 a10' (161:163).
Fiinda: c10 c10 a10'.
Edizioni: Arias, Antoloxía, 174; Lapa 307; Marroni 20; Lopes 274; Machado 1495; Braga 1125.
Moytos s' enfingem que han guaanhado
doas das donas a que amor ham
e tragen cintas que lhis elas dam;
mais a mim vay moy peor, mal pecado,
con Sancha Díaz, que senpre quix ben, 5
ca jur' a Deus que nunca mi deu ren
se non huun peyd', o qual foy sen seu grado.
Ca, se per seu grado fos', al seerya;
mais d' aquesto nunca m' enfyngirey,
ca eu verdadeyramente o ssey 10
que per seu grado nunca mh' o daria;
mays, u estava coydando en al,
deu-m' hun gran peydo e foy-lh' y depoys mal,
hu ss' acordou que mh' o dado avya.
Coydando eu que melhor se nenbrasse 15
ela de min, por quanto a servi,
por aquesto nunca lhi ren pedy
des y, en tal que se min non queyxasse;
e ffalando-lh' eu en otra raçon,
deu-m' hun gran peyd' e deu-mh' o en tal som, 20
como quer s' ende moy mal log' achasse.
E, poys ela de tan refece dom
se peendeu, ben tenho eu que non
mi des' outro de que m' eu mays pagasse.