97,22
Mss.: B 1358, V 966.
Cantiga de meestria; quattro coblas singulars (rima b alternata) di sei versi cui seguono due fiindas, ciascuna di due vv., modellate sulla quarta strofe.
Schema metrico: a10' b11 a10' b11 b11 a10' (79:1).
2 fiindas: b11 a10'.
Edizioni: Arias, Antoloxía, 155; Bertolucci 33; Lapa 288; Lopes 251; Machado 1309; Braga 966; Arias, Poesía obscena, 49.
Nostro Senhor, com' eu ando coitado
con estas manhas que mi quisestes dar:
son mui gran putanheiro aficado,
e pago-me muito d' os dados jogar;
des i, ar, ei mui gran sabor de morar 5
per estas ruas, vivend' apartado.
Podera-m' eu ben, se foss' avegoso,
caer en bon prez e onrado seer,
mais pago-m' eu deste foder astroso
e d' estas tavernas e deste bever; 10
e pois eu ja máis non posso i valer,
quero-m' andar per u seja viçoso.
E pois eu entendo que ren non valho,
nen ei por outra bondade a catar,
non quer' eu perder este fodestalho, 15
nen estas putas, nen este entençar,
nen quer' ir per outras fronteiras andar,
perdend' o viço e dando-mi trabalho.
Ainda eu outras manhas avia
per que eu non posso ja muito valer: 20
nunca vos entro na tafularia
que lh' i non aja algun preit' a volver,
por que ei pois en gran coita a seer,
e fugir, e guarir na putaria.
E pois, quando me vejo en meu lezer, 25
merendo logo, e pois vou mia via;
e leixo i putas de mi ben dizer,
e de mias manhas e de mia folia.