97,13
Mss.: B 1365, V 973.
Cantiga de meestria; due coblas unissonans di sette versi.
Schema metrico: a8 b8 a8 b8 c8 c8 a8 (100:47).
Edizioni: Lapa 295; Bertolucci 40; Lopes 258; Braga 973; Machado 1316; Torres, Poesia trovadoresca, p. 484; Deluy, Troubadours, p. 220; Álvarez Blázquez, Escolma, p. 86.
Lopo jograr, és garganton
e sees trist' ao comer;
pero dous nojos, per razon,
tenh' eu de ch' os omen sofrer:
mais vás no citolon rascar, 5
des i ar filhas-t' a cantar,
e estes nojos quatro son.
Come verde foucelegon,
cuidas tu i a guarecer
por nojos; mais non é sazon 10
de ch' os querer omen sofrer:
ca irás un dia cantar,
u che faran todo quebrar
na cabeça o citolon.