Lirica Medievale Romanza
Published on Lirica Medievale Romanza (https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it)

Home > CERCAMON > EDIZIONE > Ges per lo freg temps no m'irais

Ges per lo freg temps no m'irais

BdT 112,2

Mss.: Da 196, I 133, K 119 = Cercamon; E 51 = Peire d'Alvergne; S 21 = Peire Vidal; N 110 = Gaucelm Faidit; L 18 = Bernart de Ventadorn.

Metrica: a8 a8 b8 c7' a8 c7' d8 e8 f7' (Frank 668:1). Vers di 7 coblas unissonans di 9 versi.

Edizioni critiche: Bartsch 1857, p. 132; Mahn 1859; Zenker 1900, p. 149; Mouzat 1965, p. 572; Tortoreto 1981, p. 215; Rossi 2009, p.176.

  • letto 2574 volte

Edizioni

  • letto 1016 volte

Edizioni a confronto


 
 
I.
 
 
 
 
 
 
 
9
Testo Rossi 2009 
 
Ges per lo freg temps no m’irais,
anz l’am tan cum fatz la calor,
qu’altressi posc aver d’amor
en ivern bon’escharida
com lanquan verdejon li plais
e n’aten bona esjausida,
s’a lei platz que mos ditz acuoill;
que per autr'a[mor] non s’esjau
mos cors ni a benanansa.
 
Testo Tortoreto 1981 
 
Ges per lo freg temps no m’irais,
anz l’am tan cum fatz la calor,
qu’atressi posc aver d’amor
en ivern bon’escharida, com lanquan verdejon li plais
e n’aten bona esjausida,
s’a lei platz que mos ditz acuoill;
que per autra non s’esjau
mos cors, ni a benanansa.
 
II.
 
 
 
 
 
 
 
18
Cuijasz vos doncs qu’ieu sia gais
per folla, se·s par, ni per flor,
ni plus iratz, si·l freitz vens cor?
No! quan vei gent acropida,
qe amon tan com dura mais
et fan un jorn esbruïda,
puois deschaon qant deschai·l foill,
e·ill fin remanon e·ill vassau,
cui fin’Amistatz enansa.
 
Cuidas vos doncs qu’ieu sia gais
per folla, se·s par, ni per flor,
ni plus iratz, si·l freitz vens cor?
No: quan vei gent acropida,
qe amon tan com dura Mais,
et fan un jorn esbruida,
puois deschaon qant deschai·l foill,
e·ill fin remanon e·ill vassau,
cui fin’amistatz enansa.
 
III.
 
 
 
 
 
 
 
27
Pero pro n’i a de savais,
qu’anc hom segle no vi meillor,
si tot s’en fan maint blasmador;
e cel que bon pretz oblida,
sembla·m fol que autrui abais,
et es razos deschauzida
qu’om veja·l pel en l’autrui oill
et el sieu no conois lo trau,
per la foudat que·l sobransa.
 
Pero pro n’i a de savais,
qu’anc hom segle no vi meillor,
si tot s’en fan maint blasmador;
e cel que bon pretz oblida,
sembla·m fols, que autrui abais,
et es razos deschauzida
qu’om veja·l pel en l’autrui oill,
et el sieu no conois lo trau,
per la foudat que·l sobransa.
 
IV.
 
 
 
 
 
 
 
36
Ges aquella foudatz no·m pais,
anz n’am mais lo pro que l’onor,
e celar q’o sapchon plusor,
qe fols es qui jangl’e crida
de domna ni s’en fenh trop gais,
e ten l’onor per delida,
e mou de foli'e d’orgoil,
acel q’en vol blasme ni lau,
ni bruich de fol que·s bobansa.
 
Tant es mos jois fis e verais
e grans q’anc hom non l’ac major,
que de domnas am la gensor,
que m’es tant fort abellida,
qal voilla: si m’am o s’o lais,
qu’eu l’amarai a ma vida!
E s’ela n’o vol, eu m’o voill,
qe d’aitan posc tenir la clau,
s’eu plus no n’ai d’abondansa.
 
V.
 
 
 
 
 
 
 
45
Tant es mos jois fis e verais
e grans q’anc hom non l’ac major,
qe de domnas am la gensor,
que m’es tant fort abellida
qual voilla: si m’am o s’o lais,
qu’eu l’amarai a ma vida!
E s’ela n’o vol, eu m’o voill,
qe d’aitan posc tenir la clau,
s’eu plus no n’ai d’abondansa.
 
Tot jorn perpren e·m creis e·m nais
uns rams de joi plens de dousor,
que m’a partit d’ir’ e de plor,
e·m chapdela e si·m guida
q’en als no sojorn ni engrais,
ni ai m’amor establida;
e qui q’en parle ni·n jangloill,
us no sap via ni esclau,
ni on mos cors plus balansa.
 
VI.
 
 
 
 
 
 
 
45
Tot jorn perpren e·m creis e·m nais
uns rams de joi plens de dousor
que m’a partit d’ir’e de plor,
e·m chapdela e si·m guida
q’en als no sojorn ni engrais,
ni ai m’amor establida;
e qui q’en parle ni·n jangloill,
us no sap via ni esclau,
ni on mos cors plus balansa.
 
Ges aquella foudatz no·m pais,
anz n’am mais lo pro que l’onor,
e celar q’o sapchon plusor,
qe fols es qui jangl’ e crida
de domna ni s’en fenh trop gais,
e ten l’onor per delida,
e mou de folia e d’orgoil,
acel q’en vol blasme ni lau,
ni bruich de fol que·s bobansa.
 
VII.
 
 
 
 
 
 
 
45
Bella domna, no·us si’esmais,
car no vede[z] vostr’amador;
qu’ieu sui chai ses cor trichador,
que ja non farai faillida
ver vos, on qu’ieu m’an ni m’apais;
qu’autr’amors m’es avelida,
e sui totz vostres si com suoill,
e si [...] no·us vei ni no·us au,
ades n’ai al cor membransa.
 
Bella domna, no·us si’ esmais,
car no vedez vostr’amador:
qu’ieu sui chai ses cor trichador,
que ja non farai faillida
ver vos on qu’ieu m’an ni m’apais;
qu’autr’amors m’es avelida,
e sui totz vostres, si com suoill,
e si ar no·us vei ni no·us au,
ades n’ai al cor membransa.
 
  • letto 679 volte

Rossi

I.
Ges per lo freg temps no m’irais,    
anz l’am tan cum fatz la calor,      
qu’altressi posc aver d’amor          
en ivern bon’escharida              
com lanquan verdejon li plais        
e n’aten bona esjausida,             
s’a lei platz que mos ditz acuoill;  
que per autr'a[mor] non s’esjau            
mos cors ni a benanansa.            

II.
Cuijasz vos doncs qu’ieu sia gais     
per folla, se·s par, ni per flor,    
ni plus iratz, si·l freitz vens cor? 
No! quan vei gent acropida,           
qe amon tan com dura mais           
et fan un jorn esbruïda,             
puois deschaon qant deschai·l foill, 
e·ill fin remanon e·ill vassau,      
cui fin’Amistatz enansa.             

III.
Pero pro n’i a de savais,            
qu’anc hom segle no vi meillor,      
si tot s’en fan maint blasmador;     
e cel que bon pretz oblida,          
sembla·m fol que autrui abais,     
et es razos deschauzida              
qu’om veja·l pel en l’autrui oill   
et el sieu no conois lo trau,        
per la foudat que·l sobransa.        

IV.
Ges aquella foudatz no·m pais,       
anz n’am mais lo pro que l’onor,     
e celar q’o sapchon plusor,          
qe fols es qui jangl’e crida        
de domna ni s’en fenh trop gais,     
e ten l’onor per delida,             
e mou de foli'e d’orgoil,           
acel q’en vol blasme ni lau,         
ni bruich de fol que·s bobansa.      

V.
Tant es mos jois fis e verais        
e grans q’anc hom non l’ac major,    
qe de domnas am la gensor,          
que m’es tant fort abellida         
qual voilla: si m’am o s’o lais,      
qu’eu l’amarai a ma vida!            
E s’ela n’o vol, eu m’o voill,       
qe d’aitan posc tenir la clau,       
s’eu plus no n’ai d’abondansa.       

VI.
Tot jorn perpren e·m creis e·m nais  
uns rams de joi plens de dousor     
que m’a partit d’ir’e de plor,      
e·m chapdela e si·m guida            
q’en als no sojorn ni engrais,       
ni ai m’amor establida;              
e qui q’en parle ni·n jangloill,     
us no sap via ni esclau,             
ni on mos cors plus balansa.         

VII.
Bella domna, no·us si’esmais,       
car no vede[z] vostr’amador;           
qu’ieu sui chai ses cor trichador,   
que ja non farai faillida            
ver vos, on qu’ieu m’an ni m’apais;   
qu’autr’amors m’es avelida,          
e sui totz vostres si com suoill,   
e si [...] no·us vei ni no·us au,       
ades n’ai al cor membransa.
 

  • letto 715 volte

Tortoreto

I.
Ges per lo freg temps no m’irais,    
anz l’am tan cum fatz la calor,      
qu’atressi posc aver d’amor          
en ivern bon’escharida,              
com lanquan verdejon li plais        
e n’aten bona esjausida,             
s’a lei platz que mos ditz acuoill;  
que per autra non s’esjau            
mos cors, ni a benanansa.            

II.
Cuidas vos doncs qu’ieu sia gais     
per folla, se·s par, ni per flor,    
ni plus iratz, si·l freitz vens cor? 
No: quan vei gent acropida,           
qe amon tan com dura Mais,           
et fan un jorn esbruida,             
puois deschaon qant deschai·l foill, 
e·ill fin remanon e·ill vassau,      
cui fin’amistatz enansa.             

III.
Pero pro n’i a de savais,            
qu’anc hom segle no vi meillor,      
si tot s’en fan maint blasmador;     
e cel que bon pretz oblida,          
sembla·m fols, que autrui abais,     
et es razos deschauzida              
qu’om veja·l pel en l’autrui oill,   
et el sieu no conois lo trau,        
per la foudat que·l sobransa.        

IV.
Tant es mos jois fis e verais        
e grans q’anc hom non l’ac major,    
que de domnas am la gensor,          
que m’es tant fort abellida,         
qal voilla: si m’am o s’o lais,      
qu’eu l’amarai a ma vida!            
E s’ela n’o vol, eu m’o voill,       
qe d’aitan posc tenir la clau,       
s’eu plus no n’ai d’abondansa.       

V.
Tot jorn perpren e·m creis e·m nais  
uns rams de joi plens de dousor,     
que m’a partit d’ir’ e de plor,      
e·m chapdela e si·m guida            
q’en als no sojorn ni engrais,       
ni ai m’amor establida;              
e qui q’en parle ni·n jangloill,     
us no sap via ni esclau,             
ni on mos cors plus balansa.         

VI.
Ges aquella foudatz no·m pais,       
anz n’am mais lo pro que l’onor,     
e celar q’o sapchon plusor,          
qe fols es qui jangl’ e crida        
de domna ni s’en fenh trop gais,     
e ten l’onor per delida,             
e mou de folia e d’orgoil,           
acel q’en vol blasme ni lau,         
ni bruich de fol que·s bobansa.      

VII.
Bella domna, no·us si’ esmais,       
car no vedez vostr’amador:           
qu’ieu sui chai ses cor trichador,   
que ja non farai faillida            
ver vos on qu’ieu m’an ni m’apais;   
qu’autr’amors m’es avelida,          
e sui totz vostres, si com suoill,   
e si ar no·us vei ni no·us au,       
ades n’ai al cor membransa.
 

  • letto 727 volte

Collazione

1

Da: Ges per lo fret tems no m'irais
E: Ges per lo freg tems no m'irais
I: Ges per lo temps fert no m'irais
K: Ges per lo temps fert no m'irais
L: Ges per lo freich temps no m'irais
N: Ges per lo freiz temps no m'irais
S: Ges per lo fred temps no m'irais

2

Da: anz l'am tant cum faz la calor
E: ans l'am tan com fauc la calor
I: anz l'am tan cum fatz la calor
K: anz l'am tan cum faz la calor
L: ausz l'am tan qan fach la calor
N: ainz l'am tant com faz la calor
S: anz l'am tan com faz la calor

3

Da: qu'atressi puesc aver d'amor
E: c'atressi puesc aver d'amor
I: qu'atressi posc aver d'amor
K: qu'atressi puosc aver d'amor
L: e atrestan puosch haver d'amor
N: ​c'altre tant posch aver d'amor
S: c'altresi poisc aver d'amor

4

Da: en invern born escharida
E: en ivern bon'escarida
I: en ivern bon'escharida
K: en ivern bon'escharida
L: en uuera e bona escharida
N: in invern bon'eschalida
S: manca

5

Da: col tems quant verdejon li plais
E: com lanquan verdejon los plais
I: col temps quant verdeion li plais
K: col temps qant verdion li plais
L: ... l'am qan verdejon la plains
N: cum l'an que verdejon li plais
S: com lanqan verdion li prais

6

Da: e n'atent bons esjauzida
E: e n'aten bon'esjauzida
I: e n'atent bon'esjauzida
K: e n'atent bon'esjauzida
L: qe eu n'aten bona escharida
N: qu'eu n'aten bon'eschausida
S: en aten bona partida

7

Da: s'a lei plaz qe mos diz acuoill
E: pos lieis plai que mos digz acueill
I: s'a lei platz qe mos ditz acuoill
K: s'a lei plaz que mos ditz acuoill
L: s'a lei plasz qe mos disz acuoill
N: s'a lei plaiz que mos diz accoil
S: pois lei plaz qe mos diz acoill

8

Da: que per autra no s'esjau
E: que per autra non s'ausia
I: que per autra no s'esjau
K: qe per autra no s'esjau
L: qe per autra mais no s'esjau
N: que per altra mais no s'esjau
S: qe per autra non s'esjau

9

Da: mon cor ni a benananza.
E: mon cor ni m'a benanansa.
I: mon cor m'a benanansa.
K: mon cor m'a benanansa.
L: mos cor ni m'a benenancha.
N: mos cors ni m'a benananza.
S: mon cor ni a benenanza.

10

E: Cuidas vos donx qu'ieu sia guais
L: Cujasz vos donc qu'om sia gais
N: Cuijaz vos donch que hom sia gais
S: Cuida vos q'eu sia gais

11

E: ​per se·s par ni per flor
L: per fuoilla si·us par ni per flor
N: per foilla si·us par ni per flor
S: per folla se·s par ni per flor

12

E: ni plus iratz s'il freitz vens cor
L: ni plus iratz si·l fresch ventz cor
N: ni plus iraz si·l fresch venz cor
S: ni plus vas se·l fred vent cor

13

E: ni quan vei gent acropida
L: no mais com gent acorpida
N: non mais consent acorpida
S: ne qan veg gent acropida

14

E: qe amon tan com dura mais
L: qi amon tan com dura mais
N: qui am on tant cum dura mais
S: qe amon tan com dura mais

15

E: en fra un jorn esbruïda
L: e fan adonchs esbaudida
N: e fan ab donch esbaudida
S: et faun lor esbruïda

16

E: e decazon quan par lo fueill
L: puois deschaon qant deschai·l foill
N: puois decaon cant decai o·l foil
S: et dechaon qan chai lo foill

17

E: e·ill fin remanon e·ill vassal
L: e·l fis remano e·ll vassau
N: e·l fins remanon e·l vassau
S: e·ll fin remanun e·ll vasau

18

E: cui fin'amistat enansa.
L: qui fin'amistat enancha.
N: cui fin'amistat enança.
S: cui fin'amistat enanza.

19

Da: Pero trops n'i a de savais
E: Pero pro n'i a de savais
I: Per so trop m'a de savais
K: Per so trop m'a de savais
L: Pero pro n'i a dessauvais
N: Pero pro m'a dessavais
S: Pero pro n'i a de sauvais

20

Da: c'anc hom segle non vi meillor
E: c'anc hom seigle non vi meillor
I: qu'anc hom segle non vi meillor
K: qu'anc hom segle non vi meillor
L: q'ainc el siegle no vi meillor
N: c'ainch e·l siegle non vi meillor
S: q'anc om segle no vi meillor

21

Da: si tot s'en fan maint blasmador
E: si tot s'en fan maint blasmador
I: si tot s'en fan maint blasmador
K: si tot s'en fan maint blasmador
L: se tot se fan maint blasmador
N: se toz se fan maint blasmador
S: se tot s'en fan man blasmador

22

Da: e cel que bon prez oblida
E: ​e cel que bon pretz oblida
I: et el qe bon pretz oblida
K: e cel que ben pretz oblida
L: e cel qe bon presz oblida
N: e cel que bon preç oblida
S: et cel qe bon prez oblida

23

Da: sembla fols qe l'autrui abais
E: sembla·m fol que l'autrui abais
I: senbla fols qe l'autrui abais
K: sembla fols que l'autrui abais
L: scembla fol qe autrui abais
N: scenbla fol que altrui abais
S: senbla·m fol qel autrui abais

24

Da: et es razon deschauzida
E: et es razon descauzida
I: et es rasos descahuzida
K: et es rasos deschauzida
L: ez es raszos deschausida
N: et e raisons deschausida
S: et e raison deschausida

25

Da: q'om veja·l pel en l'altrui oill
E: ​c'om veja·l pel en l'autrui hueill
I: q'om veia·l pel en l'autrui oill
K: qu'om veia·l pel en l'autrui oill
L: q'hom veja el pel en l'autrui oill
N: c'om veja el pel el l'altrui oil
S: c'om veja·l pel en l'autrui oill

26

Da: et el seu no conois lo trau
E: et el sieu no conois lo trau
I: et el sieu no conois lo trau
K: et el sieu no conois lo trau
L: ez el sieu no conois lo trau
N: et enl seu no·n conois lo trau
S: et el seu no conois lo trau

27

Da: per la foldat qe·l sobranza.
E: per la foudat que·l sobransa.
I: per la foudat que·l sobransa.
K: per la foudat que·l sobransa.
L: per la foldat qe·l sobrancha.
N: per la foldat que·l sobrança.
S: per la foldaz qe·l sobranza.

28

Da: Tant es mos jois fis e verais
E: Tant es mon joi fis e verais
I: Tant es mos jois fis e verais
K: Tant es mos jois fis e verais
L: Tan es mon jois fis e verais
N: Tant es mon jois fin e verais
S: Tant es mon jois fin et verais

29

Da: e granz c'anc hom no l'a major
E: e gran c'anc hom non ac major
I: e grans qu'anc hom no l'ac major
K: e grans qant hom no l'ac major
L: e grant q'anc hom no l'has major
N: e grant c'anch hom no·l ach major
S:  et gran q'anc om non ac major

30

Da: qe de donnas am la genzor
E: quar de donas am la meillor
I: qe de dompnas am la gensor
K: que de domnas am la gensor
L: qe de domnas am la genchor
N: que de domnas am la gençor
S: qar de dompnas am la meillor

31

Da: qe m'es tant fort abelida
E: que m'es tan fort enbellida
I: que m'es tant fort abellida
K: que m'es tant fort abellida
L: qe m'es tan fort abellida
N: que m'es tant fort abellida
S: qe m'es tan fort abelida

32

Da: qal voilla main o s'o lais
E: e s'ill vuoll si m'am o s'en lais
I: qual voilla m'am o s'o lais
K: qal voilla m'am o s'o lais
L: s'ella vol si m'an o si lais
N: s'ella vol si·m am o si lais
S: et si·l vol si·l m'am ou si·l lais

33

Da: q'eu l'amarai a ma vida
E: qu'ieu l'amarai a ma vida
I: q'eu l'amara a ma vida
K: qu'ieu l'amarai a ma vida
L: q'ieu l'amarai a ma vida
N: qu'eu l'amarai a ma vida
S: q'eu l'amerai a ma vida

34

Da: s'ill noca se vol eu m'o voill
E: ​e cela non vol ieu m'o veill
I: s'il noca se vol eu me voill
K: s'ill noca se vol eu me voill
L: qar si no voll ieu no voill
N: car si no vol eu no voil
S: et s'ela n'o vol eu m'o voill

35

Da: qe d'aitan puos tenir la clau
E: que d'aitan puesc tener la clau
I: que d'aitan pois tenir la clau
K: qe d'aitan puois tenir la clau
L: qe d'aitant puosc tener la clau
N: que d'aitant puois tenir la clau
S: qe d'aizo pos tenir la clau

36

Da: se per lui no·n ai d'avondanza.
E: s'ieu per liei non ai d'abondansa.
I: si per lui no·n ai d'avondansa.
K: se per lui no·n ai d'avondansa
L: se plus no hai d'avondancha.
N: se plus no n'ai d'avondança.
S: s'eu plus non ai d'abundanza.

37

Da: Tu jorn perpren e·m creis e·m nais
I: Tut jorn perpren e·m creis e·m nais
K: Tut jorn perpren e·m creis e·m nais
L: Totz jorn porpren e creis e nais
N: Tut jorn porpren e creis e nais

38

Da: uns rams de joi plens de dolzor
I: uns rams de jois plens de dousor
K: uns rams de jois plens de dousor
L: uns rams ple de joi e de douchor
N: un ram plen de joi e de dolçor

39

Da: que m'a partit d'ira e de plor
I: que m'a partir d'ir'e de plor
K: que m'a partit d'ir'e de plor
L: qe m'a parti d'ira e de plor
N: que m'a parti diria e de plor

40

Da: e·m capdella si e·n guida
I: e·m chapdela si e·m guida
K: e·m chapdella si e·m guida
L: e·m capdella e si·m guida
N: e·m chapdella e si·m gida

41

Da: q'en als no sojorn ni engrais
I: qu'en als no sojorn ni engrans
K: q'en als no sojorn ni engrais
L: q'en als no·m sejorn ni engrais
N: qu'en als no·m sozorn ne engrais

42

Da: ni ai m'amor establida
I: ni ai m'amor establida
K: ni ai m'amor establida
L: ni hai m'amor establida
N: ni ai m'amor establida

43

Da: e qui q'en parle ni·n jangloill
I: e qui qu'en parle ni·m jangloill
K: e qui q'en parle ni·m jangloill
L: e qi q'en parle ni zangoill
N: e qui qu'en parle ni çangoill

44

Da: uns no sap via ni esclau
I: us no sap via ni esclau
K: us no sap via ni esclau
L: hom no·n sab via ni esclau
N: hom non sabui a ni esclau

45

Da: ni on mons cors plus balanza.
I: ni on mos cors plus balansa.
K: ni on mons cors plus balansa.
L: ni o mon cor plus balancha.
N: ni o mon cor plus balança.

46

Da: Ges aqella foldatz no·m pais
E: Et aquela foudatz no·m pais
I: Ges aquella foudatz no·m pais
K: Ges aquella foudatz no·m pais
L: Ges aqesta foldat no·m pais
N: Ges aquesta foldat no·m pais

47

Da: anz n'am mais lo pro qe l'honor
E: ​ans n'am mais lo pro che l'onor
I: anz n'am mais lo pro qe l'honor
K: anz n'am mais lo pro quell'honor
L: ainz am mais lo pro qe l'onor
N: ainz am mais lo pro que l'honor

48

Da: e celar ço sapchon plusor
E: e celar so sapchon pluzor
I: e celar qu'o sapchon plusor
K: e celar q'o sapchon plusor
L: e·l celar qe·l saber plusor
N: e·l celar que·l saber plusor

49

Da: qe folz es qui jangla e crida
E: que fols qui jangl'e crida,
I: que fols es que jangla crida
K: que fols es que jangla e creida
L: qe fols es qi jangla e crida
N: que fols es qui çanla e crida

50

Da: de dompna ni s'en feing trop gais
E: de dona ni s'en fenh trop guais
I: de dompna ni s'en feing trop gais
K: de domna ni s'en feing trop gais
L: de domna ni s'en feing trop gais
N: de domna ni s'en feign trop gais

51

Da: e tenc l'onor per delida
E: e tenc l'onor per delida
I: e tenc l'onor per delida
K: e tenc l'onor per delida
L: e ten l'amor per dellida
N: e ten l'amor per dellida

52

Da: e mou de folia e d'orgoill
E: e mou de foli' e d'orgueill
I: e mou de follia e d'orgoill
K: e mou de follia e d'orguoill
L: e mou de folia e d'orguoill
N: e mou de folia e d'orgoil

53

Da: a cel qe·n vol blasme ni lau
E: qui vol blasme ni lau
I: acel que·n vol blasme ni lau
K: acel qe·n vol blasme ni lau
L: qi·n vol haver lau
N: qui·n vol aver lau

54

Da: ne bruich de fol qe·s bobanza.
E: ni bruit de fol qui·s bobansa.
I: ne bruich de fol que·s bobansa.
K: ne bruich de fol que·s bobansa.
L: ni brui de fol qi bohancha.
N: ni brui de fol qui bobança.

55

Da: Bella dompna no·us si' esmais
I: Bella domna no·us si' esmais
K: Bella domna no·us si' esmais

56

Da: car no ve de vostr'amador
I: car no ve de vostr'amador
K: car no ve de vostr'amador

57

Da: q'eu sui chai ses cor trichardor
I: qu'eu sui chai ses cor trichador
K: qu'ieu sui chai ses cor trichador

58

Da: que ja non farai faillida
I: que ja si farai faillida
K: que ja non farai faillida

59

Da: ver vos on qe man ni m'apais
I: ver vos en qu'eu m'an ni m'apais
K: ver vos on qu'ieu m'an ni m'apais

60

Da: q'autr'amors m'es avelida
I: qu'autr'amors m'es avelida
K: qu'autr'amors m'es avelida

61

Da: e sui toz vostre si con suoill
I: e sui totz vostres si cum suoill
K: e sui totz vostres si com suoill

62

Da: e si no·us vei ni no·us au
I: e si no·us vei ni no·us au
K: e si no·us vei ni no·us au

63

Da: ades n'ai al cor menbranza.
I: ades n'ai al cor menbransa.
K: ades n'ai al cor membransa.

  • letto 1057 volte

Tradizione manoscritta

A cura di Gianluca De Simone, Luca Gatti, Federica Fusaroli.

  • letto 1393 volte

CANZONIERE Dᵃ

  • letto 951 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 657 volte

Edizione diplomatica

 G Es p(er) lo fret tem(s) nomirais. Anz lam
 tant cu(m) faz la calor.  Quatressi pue
 sc auer damor. Eninuern born es
 charida. Col temp q(ua)nt uerdeion li plais.
 En atent bons es iauzida. Salei plaz qe
 mos diz acuoill. Que p(er) autra no ses iau.
 Mon cor ni a benananza. 
 P Ero trops nia desauais. Canc hom se
 gle no(n) ui meillor. Sitot sen fan mai(n)t
 blasmador. Ecel q(ue) bon prez oblida. Sem
 bla fols q(ue) lautrui abais.Et es razon des
 chauzida. Qom ueial pelen laltrui oill.
 Et el seu no conois lo trau. P(er)la foldat qel
 sobranza. 
 T ant es mos iois fis euerais. Egranz ca(n)c
 hom nola maior. Qe de do(n)nas am la ge(n)
 zor. qe mes tant fort abelida. Qal uoilla 
 main osolas. Qeu lamarai amauida.
 sill noca seuol eu mouoill. Qe daitan pu
 os tenir la clau. Se p(er)lui no(n) ai dauonda(n)
 za.
 T u iorn p(er) pren em cris em nais. Uns ra(m)s
 de ioi plens de dolzor. Que ma partit
 diræ de plor. Emcapdella sien guida. Qen
 als no soiorn ni en grais. Ni ai mamor esta
 blida. Equi qen parle nin iangloill. uns
 no sap uia ni esclau. ni on mons cors plus
 balanza. 
 G es aqella foldatz nom pais. anz nam
 mais lo pro qel honor. Ecelar ço sap-
 chon plusor. Qe folz esqui iangla ecri
 da. de do(m)pna ni sen fei(n)g trop gais. Ete(n)c
 lonor p(er)delida. Emou defolia edorgoill.
 Acel qen uol blasme nilau. Ne bruich
 de fol qes bobansa. 
 B ella do(m)pna nous sies mais. Car noue
 deuostramador. Qeu sui chai ses cor tri
 chardor. Que ia no(n) garai gaillida. Uer uos
 ou qe man nimapais. Qautramors mes
 auelida. E sui toz uostre sicon suoill. Esi
 nous uei ni nous au. ades nai al cor men
 branza. 
  • letto 799 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
 G Es p(er) lo fret tem(s) nomirais. Anz lam
 tant cu(m) faz la calor.  Quatressi pue
 sc auer damor. Eninuern born es
 charida. Col temp q(ua)nt uerdeion li plais.
 En atent bons es iauzida. Salei plaz qe
 mos diz acuoill. Que p(er) autra no ses iau.
 Mon cor ni a benananza. 
 Ges per lo fret tems no m'irais,
 anz l'am tant cum faz la calor,
 qu'atressi puesc aver d'amor
 en invern born escharida,
 col tems quant verdejon li plais
 e n'atent bons esjauzida,
 s'a lei plaz qe mos diz acuoill;
 que per autra no s'esjau
 mon cor ni a benananza. 
  II
 P Ero trops nia desauais. Canc hom se
 gle no(n) ui meillor. Sitot sen fan mai(n)t
 blasmador. Ecel q(ue) bon prez oblida. Sem
 bla fols q(ue) lautrui abais.Et es razon des
 chauzida. Qom ueial pelen laltrui oill.
 Et el seu no conois lo trau. P(er)la foldat qel
 sobranza. 
 Pero trops n'i a de savais,
 c'anc hom segle non vi meillor,
 si tot s'en fan maint blasmador;
 e cel que bon prez oblida,
 sembla fols qe l'autrui abais,
 et es razon deschauzida
 q'om veja·l pel en l'altrui oill,
 et el seu no conois lo trau,
 per la foldat qe·l sobranza.
  III
 T ant es mos iois fis euerais. Egranz ca(n)c
 hom nola maior. Qe de do(n)nas am la ge(n)
 zor. qe mes tant fort abelida. Qal uoilla 
 main osolas. Qeu lamarai amauida.
 sill noca seuol eu mouoill. Qe daitan pu
 os tenir la clau. Se p(er)lui no(n) ai dauonda(n)
 za.
 Tant es mos jois fis e verais
 e granz c'anc hom no l'a major,
 qe de donnas am la genzor,
 qe m'es tant fort abelida,
 qal voilla main o s'o lais,
 q'eu l'amarai a ma vida!
 s'ill noca se vol, eu m'o voill,
 qe d'aitan puos tenir la clau,
 se per lui no·n ai d'avondanza.
  IV
 T u iorn p(er) pren em cris em nais. Uns ra(m)s
 de ioi plens de dolzor. Que ma partit
 diræ de plor. Emcapdella sien guida. Qen
 als no soiorn ni en grais. Ni ai mamor esta
 blida. Equi qen parle nin iangloill. uns
 no sap uia ni esclau. ni on mons cors plus
 balanza. 
 Tu jorn perpren e·m creis e·m nais
 uns rams de joi plens de dolzor,
 que m'a partit d'ira e de plor,
 e·m capdella si e·n guida
 q'en als no sojorn ni engrais,
 ni ai m'amor establida;
 e qui q'en parle ni·n jangloill,
 uns no sap via ni esclau,
 ni on mons cors plus balanza. 
  V
 G es aqella foldatz nom pais. anz nam
 mais lo pro qel honor. Ecelar ço sap-
 chon plusor. Qe folz esqui iangla ecri
 da. de do(m)pna ni sen fei(n)g trop gais. Ete(n)c
 lonor p(er)delida. Emou defolia edorgoill.
 Acel qen uol blasme nilau. Ne bruich
 de fol qes bobansa. 
 Ges aqella foldatz no·m pais,
 anz n'am mais lo pro qe l'honor,
 e celar ço sapchon plusor,
 qe folz es qui jangla e crida
 de dompna ni s'en feing trop gais,
 e tenc l'onor per delida,
 e mou de folia e d'orgoill,
 a cel qe·n vol blasme ni lau,
 ne bruich de fol qe·s bobanza. 
  VI
 B ella do(m)pna nous sies mais. Car noue
 deuostramador. Qeu sui chai ses cor tri
 chardor. Que ia no(n) garai gaillida. Uer uos
 ou qe man nimapais. Qautramors mes
 auelida. E sui toz uostre sicon suoill. Esi
 nous uei ni nous au. ades nai al cor men
 branza.
 Bella dompna, no·us si' esmais,
 car no ve de vostr'amador:
 q'eu sui chai ses cor trichardor,
 que ja non farai faillida
 ver vos on qe man ni m'apais;
 q'autr'amors m'es avelida,
 e sui toz vostre si con suoill,
 e si no·us vei ni no·us au,
 ades n'ai al cor menbranza.
  • letto 744 volte

CANZONIERE E

  • letto 941 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [1]

  • letto 780 volte

Edizione diplomatica

 G es per lo freg tems nomirais.ans lam
 tan com fauc lacalor. catressi puesc
 auer damor. eniuern bonescarida. com lan
 quan uerdeion los plais. enaten bonesiauzi
 da. pos lieis plai que mos digz acueill. que
 perautra non sausia. moncor nima benan
 ansa. 
 C uidas uos donx quieu sia guais. per
 sespar ni per flor. niplus iratz sil freitz ue(n)s
 cor. ni quan uei gent acropida. q(ue) amon
 tan com dura mais. enfra un iorn esbrui
 da. edecazon quan par lo fueill. eill fin re
 mano(n) eill uassal. cui finamistat enansa.
 P ero pro nia de sauais. canc hom seigle
 non ui meillor. si tot sen fan maint blas
 mador. ecel que bon pretz oblida. sembl
 am fol que lautrui abais. (et) es razon des
 cauzida. com ueial pel enlautrui hueill.
 (et) elsieu no conois lo trau. per la foudat
 quel sobransa. 
Chansonnier_proven%C3%A7al_dit_ChansonniChansonnier_proven%C3%A7al_dit_Chansonni  T ant es mon ioi (ois) fis euerais. egran canc
 hom nonac maior. quar de donas am
 lameillor. que mes tan fort enbelida. e
 sill uoillsi mam osen lais. quieu lamarai
 amauida. ecela non uol ieu mo ueill.
 que daitan puesc tener laclau. sieu per
 liei nonai dabondansa. 
Chansonnier_proven%C3%A7al_dit_Chansonni  E t aquela foudatz nom pais. ans nam
 mais lo pro que lonor. ecelar so sapchon
 pluzor. que fols es qui iangle crida. de
 dona ni sen fenh trop guais. etenc lon
 or per delida. emou de folie dorgueill. qui
 uol blasme ni lau. ni bruit de fol quis
 bobansa.

 


 

 tant es mon ioi fis euerais. egran canc
 hom nonac maior. quar de donas amla
 meillor. que mes tan fort enbelida. esill
 uol si mam osen lais. queu lamarai am
 auida. ecela non uol ieu mo p(er)c
 ant cant ieu ai pogut ieu tan aiudat atas
 tantu(m) qua(n)tu(m) posuit te adiuuaui
 uueil que daitam puesc                                                                                                             
 tener laclau. sieu per lieu
 nonai dabondansa et aque
 lle fondat non uais. ans
 nam mais lo profics q(ue)

 Considerat que lo pa
 pa non ten conte de

 las gens darmes

 

  • letto 992 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 G es per lo freg tems nomirais.ans lam
 tan com fauc lacalor. catressi puesc
 auer damor. eniuern bonescarida. com lan
 quan uerdeion los plais. enaten bonesiauzi
 da. pos lieis plai que mos digz acueill. que
 perautra non sausia. moncor nima benan
 ansa. 
I.
Ges per lo freg tems no m'irais,
ans l'am tan com fauc la calor,
c'atressi puesc aver d'amor
en ivern bon'escarida,
com lanquan verdejon los plais
e n'aten bon'esjauzida,
pos lieis plai que mos digz acueill;
que per autra non s'ausia
mon cor ni m'a benanansa.
 C uidas uos donx quieu sia guais. per
 sespar ni per flor. niplus iratz sil freitz ue(n)s
 cor. ni quan uei gent acropida. q(ue) amon
 tan com dura mais. enfra un iorn esbrui
 da. edecazon quan par lo fueill. eill fin re
 mano(n) eill uassal. cui finamistat enansa.
II.
Cuidas vos donx qu'ieu sia guais
​per se·s par ni per flor,
ni plus iratz s'il freitz vens cor?
ni quan vei gent acropida,
qe amon tan com dura mais
en fra un jorn esbruïda,
e decazon quan par lo fueill,
e·ill fin remanon e·ill vassal,
cui fin'amistat enansa.
 P ero pro nia de sauais. canc hom seigle
 non ui meillor. si tot sen fan maint blas
 mador. ecel que bon pretz oblida. sembl
 am fol que lautrui abais. (et) es razon des
 cauzida. com ueial pel enlautrui hueill.
 (et) elsieu no conois lo trau. per la foudat
 quel sobransa. 
III.
Pero pro n'i a de savais,
c'anc hom seigle non vi meillor,
si tot s'en fan maint blasmador;
​e cel que bon pretz oblida,
sembla·m fol que l'autrui abais,
et es razon descauzida
​c'om veja·l pel en l'autrui hueill,
et el sieu no conois lo trau,
per la foudat que·l sobransa.
 T ant es mon ioi (ois) fis euerais. egran canc
 hom nonac maior. quar de donas am
 lameillor. que mes tan fort enbelida. e
 sill uoillsi mam osen lais. quieu lamarai
 amauida. ecela non uol ieu mo ueill.
 que daitan puesc tener laclau. sieu per
 liei nonai dabondansa. 
IV.
Tant es mon joi fis e verais
e gran c'anc hom non ac major,
quar de donas am la meillor,
que m'es tan fort enbellida,
e s'ill vuoll si m'am o s'en lais,
qu'ieu l'amarai a ma vida!
​e cela non vol ieu m'o veill,
que d'aitan puesc tener la clau,
s'ieu per liei non ai d'abondansa.
 E t aquela foudatz nom pais. ans nam
 mais lo pro que lonor. ecelar so sapchon
 pluzor. que fols es qui iangle crida. de
 dona ni sen fenh trop guais. etenc lon
 or per delida. emou de folie dorgueill. qui
 uol blasme ni lau. ni bruit de fol quis
 bobansa.
V.
Et aquela foudatz no·m pais,
​ans n'am mais lo pro che l'onor,
e celar so sapchon pluzor,
que fols qui jangl'e crida,
de dona ni s'en fenh trop guais,
e tenc l'onor per delida,
e mou de foli' e d'orgueill,
qui vol blasme ni lau,
ni bruit de fol qui·s bobansa.
  • letto 783 volte

CANZONIERE I

  • letto 902 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto [2]

  • letto 562 volte

Edizione diplomatica

Recueil_des_po%C3%A9sies_des_troubadours                          G es p(er)lo te(m)ps fert nomira
                         is. Anz lam tan cu(m) fatz
                         la calor. Quatressi posc
                         auer damor. En iuern ]i[
                         bonescharida. Col temps
                         qua(n)t u(er)deion li plais. E
                         nate(n)rbon esiauzida. Sa
                         lei platz q(ue) mos ditz acu
 oill. Que p(er) autra no ses iau. Mon cor ma
 benana(n)sa. 
 
 P er so trop ma de savais. Qua(n)c hom seg 
 le no(n) ui meillor. Si tot senfan mai(n)t blas
 mador. Etel q(ue) bon p(re)tz oblida. Senbla fols
 q(ue) lautrui abais. Et es rasos descahuzida. Qo(m)
 ueial pel en lautrui oill. Et el sieu no con
 ois lo trau. P(er) la foudat quel sobransa. 
 
 T ant es mos iois fis euerais. Egrans
 qua(n)c hom no lac maior. Q(ue) de do(m)pnas am
 la gensor. Que mes tant fort abellida. O
 qual uoilla mam osolais. Q(ue)ulamara a
 ma uida. Sil noca se uol eu me uoill. Q(ue) dai
 tan pois tenir la clau. Si p(er)lui n(on) ai dauon
 tansa. 
 
 T ut iorn p(er)pren em creis em nais uns ra
 ms de iois plens de dousor.  Que ma partir
 dire de plor. Em chapdela si em guida.
 Q(ue)n als no soiorn ni engrans. Niai mamo(r)
 establida. Equi q(ue)n parle nim iangloill.
 Us no sap uia niesclau. Ni on mos cors
 plus balansa.
 
 G es aquella foudatz nom pais. Anz nam
 mais Lopro q(ue)l honor. Ecelar quo sapchon
 plusor. Q(ue) fols es que iangla crida de do(m)
 pna ni sen fei(n)g trop gais. Etenc lonor p(er)
 delida. Emou de follia edorgoill. Acel q(ue)n
 uol blasme ni lau. Ne bruich de folques
 bobansa. 
 B ella domna nous sies mais. Car non ue
 de uostramador. Q(ue)usui chai ses cor t(ri)cha
 dor. Q(ue) ia si farai faillida. uer uos enq(ue)u
 
 man ni mapais. Quautramors mes auelida.
 Esui totz uostres si c(um) suoill. Esi nous uei ni
 nous au. Ades nai al cor menbransa. 
 
  • letto 717 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 G es p(er)lo te(m)ps fert nomira
 is. anz lam tan cu(m) fatz
 la calor. quatressi posc
 auer damor. en iuern ]i[
 bonescharida. col temps
 qua(n)t u(er)deion li plais. e
 nate(n)rbon esiauzida. sa
 lei platz q(ue) mos ditz acu
 oill. que p(er) autra no ses iau.  mon cor ma
 benana(n)sa. 
 I.
 Ges per lo temps fert no m'irais,
 anz l'am tan cum fatz la calor,
 qu'atressi posc aver d'amor
 en ivern bon'escharida,
 col temps quant verdeion li plais
 e n'atent bon'esjauzida,
 s'a lei platz qe mos ditz acuoill;
 que per autra no s'esjau  
 mon cor m'a benanansa.
 P er so trop ma de savais. qua(n)c hom seg
 le no(n) ui meillor. si tot senfan mai(n)t blas 
 mador. etel q(ue) bon p(re)tz oblida. senbla fols
 q(ue) lautrui abais. et es rasos descahuzida. qo(m)
 ueial pel en lautrui oill. et el sieu no con
 ois lo trau. p(er) la foudat quel sobransa. 
 II.
 Per so trop m'a de savais,
 qu'anc hom segle non vi meillor,
 si tot s'en fan maint blasmador;
 et el qe bon pretz oblida
 senbla fols qe l'autrui abais,
 et es rasos descahuzida
 q'om veia·l pel en l'autrui oill,
 et el sieu no conois lo trau,
 per la foudat que·l sobransa.
 T ant es mos iois fis euerais. egrans
 qua(n)c hom no lac maior. q(ue) de do(m)pnas am
 la gensor. Que mes tant fort abellida. o
 qual uoilla mam osolais. q(ue)ulamara a
 ma uida. sil noca se uol eu me uoill. q(ue) dai
 tan pois tenir la clau. si p(er)lui n(on) ai dauon
 tansa. 
 III.
 Tant es mos jois fis e verais
 e grans qu'anc hom no l'ac major,
 qe de dompnas am la gensor,
 que m'es tant fort abellida,
 qual voilla: m'am o s'o lais,
 q'eu l'amara a ma vida!
 S'il noca se vol, eu me voill,
 que d'aitan pois tenir la clau,
 si per lui no·n ai d'avondansa.
 T ut iorn p(er)pren em creis em nais uns ra
 ms de iois plens de dousor.  que ma partir
 dire de plor. em chapdela si em guida.
 q(ue)n als no soiorn ni engrans. niai mamo(r)
 establida. equi q(ue)n parle nim iangloill.
 us no sap uia niesclau. ni on mos cors
 plus balansa.
 IV.
 Tut jorn perpren e·m creis e·m nais
 uns rams de jois plens de dousor,
 que m'a partir d'ir'e de plor,
 e·m chapdela si e·m guida
 qu'en als no sojorn ni engrans,
 ni ai m'amor establida;
 e qui qu'en parle ni·m jangloill,
 us no sap via ni esclau,
 ni on mos cors plus balansa.
 G es aquella foudatz nom pais. anz nam
 mais lopro q(ue)l honor. ecelar quo sapchon
 plusor. q(ue) fols es que iangla crida de do(m)
 pna ni sen fei(n)g trop gais. etenc lonor p(er)
 delida. emou de follia edorgoill. acel q(ue)n
 uol blasme ni lau. ne bruich de folques
 bobansa. 
 V.
 Ges aquella foudatz no·m pais,
 anz n'am mais lo pro qe l'honor,
 e celar qu'o sapchon plusor,
 que fols es que jangla crida
 de dompna ni s'en feing trop gais,
 e tenc l'onor per delida,
 e mou de follia e d'orgoill,
 acel que·n vol blasme ni lau,
 ne bruich de fol que·s bobansa.
 B ella domna nous sies mais. car non ue
 de uostramador. q(ue)usui chai ses cor t(ri)cha
 dor. q(ue) ia si farai faillida. uer uos enq(ue)u
 man ni mapais. Quautramors mes auelida.
 esui totz uostres si c(um) suoill. esi nous uei ni
 nous au. ades nai al cor menbransa. 
 VI.
 Bella domna, no·us si' esmais,
 car no ve de vostr'amador:
 qu'eu sui chai ses cor trichador,
 que ja si farai faillida
 ver vos en qu'eu m'an ni m'apais;
 qu'autr'amors m'es avelida,
 e sui totz vostres si cum suoill,
 e si no·us vei ni no·us au,
 ades n'ai al cor menbransa. 
  • letto 734 volte

CANZONIERE K

  • letto 788 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 665 volte

Edizione diplomatica

 G es per lo temps fert nomi
 rais. anz lam tan cu(m) faz
 la calor. quatressi puose
 auer damor. en iuern bon
 escharida. col temps qa(n)t
 uerdion li plais. enatent
 bon esiauzida. sa lei plaz
 que mos ditz acuoill. qe
 per autra no sesiau. mo(n)
 cor ma benanansa.
 
​ P erso trop ma de sauais. quanc hom se
 gle no(n) ui meillor. si tot sen fan maint bla
 smador. ecel que ben pretz oblida. sembla
 fols que lautrui abais. et es rasos deschau
 zida. quom ueial pel en lautrui oill. et
 elsieu no conois lo trau. p(er) la foudat quel
 sobransa. 
 
 T ant es mos iois fis euerais. egrans qa(n)t
 hom no lac maior. que de domnas am la
 gensor. que mes tant fort abellida. qal
 uoilla mam osolais. qiueu lamarai ama
 uida. sill noca se uol eu me uoill. qe dai
 tan puois tenir la clau. se per lui no(n) ai da
 uondansa. 
 
 T ut iorn perpren em creis em nais. uns
 rams de ioi plens de dousor. que ma pa(r)
 tit dire deplor. em chapdella siem guida.
 qen als no so iorn ni engrais. ni ai mam
 or establida. equi qen parle nim iangloill.
 us no sap uia niescalu. nion mous cors
 plus balansa. 
 
 G es aquella foudatz nom pais. anz nam
 mais lo pro quell honor. ecelar qo sapchon
 plusor. que fols es que iangla e creida. d
 domna ni sen fei(n)g trop gais. etenc lonor p(er)
 delida. emou de follia e dorguoill. acel qen
 uol blòasme nil au. ne bruich de fol ques
 bobensa. 
 

 B ella domna nous siesmais. car no ue
 de uostramador. quieu sui chai ses cor tri
 chador. quei a non farai faillida. uer uos
 on quieu man ni ma pais. quautramors 
 mes auelida. esui totz uostres sicom suoill.
 esi nous uei ni nous au. ades nai al cor
 membransa.
 
  • letto 707 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I
 G es per lo temps fert nomi
 rais. anz lam tan cu(m) faz
 la calor. Quatressi puose
 auer damor. En iuern bon
 escharida. Col temps qa(n)t
 uerdion li plais. Enatent
 bon esiauzida. sa lei plaz
 que mos ditz acuoill. Qe
 per autra no sesiau. Mo(n)
 cor ma benanansa.
 Ges per lo temps fert no m'irais,
 anz l'am tan cum faz la calor,
 qu'atressi puosc aver d'amor
 en ivern bon'escharida,
 col temps qant verdion li plais
 e n'atent bon'esjauzida,
 s'a lei plaz que mos ditz acuoill;
 qe per autra no s'esjau
 mon cor m'a benanansa.
  II
 P erso trop ma de sauais. Quanc hom se
 gle no(n) ui meillor. Si tot sen fan maint bla
 smador. Ecel que ben pretz oblida. sembla
 fols que lautrui abais. Et es rasos deschau
 zida. Quom ueial pel en lautrui oill. Et
 elsieu no conois lo trau. P(er) la foudat quel
 sobransa. 
 Per so trop m'a de savais,
 qu'anc hom segle non vi meillor,
 si tot s'en fan maint blasmador;
 e cel que ben pretz oblida,
 sembla fols que l'autrui abais,
 et es rasos deschauzida
 qu'om veia·l pel en l'autrui oill,
 et el sieu no conois lo trau,
 per la foudat que·l sobransa.
  III
 T ant es mos iois fis euerais. Egrans qa(n)t
 hom no lac maior. Que de domnas am la
 gensor. Que mes tant fort abellida. Qal
 uoilla mam osolais. Qiueu lamarai ama
 uida. Sill noca se uol eu me uoill. Qe dai
 tan puois tenir la clau. se per lui no(n) ai da
 uondansa. 
 Tant es mos jois fis e verais
 e grans qant hom no l'ac major,
 que de domnas am la gensor,
 que m'es tant fort abellida,
 qal voilla: m'am o s'o lais,
 qu'ieu l'amarai a ma vida!
 s'ill noca se vol, eu me voill,
 qe d'aitan puois tenir la clau,
 se per lui no·n ai d'avondansa.
  IV
 T ut iorn perpren em creis em nais. uns
 rams de ioi plens de dousor. Que ma pa(r)
 tit dire deplor. Em chapdella siem guida.
 Qen als no so iorn ni engrais. ni ai mam
 or establida. Equi qen parle nim iangloill.
 us no sap uia niescalu. Nion mous cors
 plus balansa. 
 Tut jorn perpren e·m creis e·m nais
 uns rams de jois plens de dousor,
 que m'a partit d'ir'e de plor,
 e·m chapdella si e·m guida
 q'en als no sojorn ni engrais,
 ni ai m'amor establida;
 e qui q'en parle ni·m jangloill,
 us no sap via ni esclau,
 ni on mons cors plus balansa. 
  V
 G es aquella foudatz nom pais. anz nam
 mais lo pro quell honor. Ecelar qo sapchon
 plusor. que fols es que iangla e creida. d
 domna ni sen fei(n)g trop gais. Etenc lonor p(er)
 delida. Emou de follia e dorguoill. Acel qen
 uol blasme nil au. Ne bruich de fol ques
 bobensa. 
 Ges aquella foudatz no·m pais,
 anz n'am mais lo pro quell'honor,
 e celar q'o sapchon plusor,
 que fols es que jangla e creida
 de domna ni s'en feing trop gais,
 e tenc l'onor per delida,
 e mou de follia e d'orguoill,
 acel qe·n vol blasme ni lau,
 ne bruich de fol que·s bobansa.
  VI
 B ella domna nous siesmais. Car no ue
 de uostramador. quieu sui chai ses cor tri
 chador. quei a non farai faillida. uer uos
 on quieu man ni ma pais. quautramors
 mes auelida. Esui totz uostres sicom suoill.
 Esi nous uei ni nous au. ades nai al cor
 membransa.
 
 Bella domna no·us si' esmais,
 car no ve de vostr'amador:
 qu'ieu sui chai ses cor trichador,
 que ja non farai faillida
 ver vos on qu'ieu m'an ni m'apais;
 qu'autr'amors m'es avelida,
 e sui totz vostres si com suoill,
 e si no·us vei ni no·us au,
 ades n'ai al cor membransa.
  • letto 649 volte

CANZONIERE L

  • letto 882 volte

Riproduzione fotografica

Vai al manoscritto (c. 18r). [3]

  • letto 512 volte

Edizione diplomatica


                  Bernart daue(n)tador
 G  
es perlofreich te(m)ps nom irais
      Ausz lam ta(n) qa(n) fach la calor.
 E atresta(n) puosch hauer damor.
 En uuera ebona escharida. . . . .  lam
 qan u(er)dejo(n) la plains. Q(e) eu nate(n) bona.
 escharida. Salei plasz q(e) mos disz acuoill.
 Q(e) p(er)autra mais no sesjau. Mos cor nima
 benena(n)cha.
 C ujasz uo(s) do(n)c quo(m) sia gais. P(er)fuoilla
 sius par ni per flor. Ni pl(us) iratz sil fresch
 uentz cor. No mais co(m) gent acorpida.
 Q(i) amo(n) ta(n) co(m) dura mais. Efan ado(n)chs
 esbaudida. Puois d(e)schao(n) qa(n)t d(e)schai lfoill.
 elfis remano ell uassau. Qui finamistat
 enancha.
 Pero pro nia dessauuais. Qai(n)c el siegle
 no ui meillor. Setot sefan mai(n)t blas
 mador. Ecel q(e) bo(n) presz oblida. Sce(m)bla
 fol q(e) autrui abais. Ez es raszos d(e)scha
 usida. Qho(m) ueia elpel e(n)lautrui oill.
 ez elsieu no conois lotrau. P(er)lafoldat
 q(e)lsobrancha.
 Tan es mo(n) jois fis euerais. Egrant qa(n)c
 ho(m) nolhas maior. Q(e) d(e)do(m)nas am la gen
 chor. Q(e)mes ta(n)fort abellida. Sellauol
 siman osilais. Q(i)eu lamarai amauida.
 Qar sino uoll. jeu no uoill. Q(e) daitant
 puosc tener la clau. Sepl(us) no haj da
 uondancha.
 Totz jorn porpren. ecreis enais
 vn ram ple d(e) joi ed(e)douchor. Q(e) ma parti
 dira ed(e)plor. Em capd(e)lla esim guida. Qen
 als nom sejor(n)ni engrais. Nihai mamo(r)
 establida. Eqi qen parle ni zangoill
 ho(m) no(n) sab uia ni esclau. Ni o mo(n) cor pl(us) bala(n)cha.
 Ges aq(e)sta foldat nompais. Ainz am mais
 lo pro q(e)lonor. El celar q(e)l saber plusor.
 Q(e) fols es q(i) ja(n)gla ecrida. D(e) do(m)na. ni
 senfei(n)g tropgais. E ten lamor per d(e)l
 lida. Emou d(e)folia edorguoill. Qin uol
 hauer lau. Ni brui. d(e)fol q(i) bohancha.
  • letto 783 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 G  es perlofreich te(m)ps nom irais
      Ausz lam ta(n) qa(n) fach la calor.
 E atresta(n) puosch hauer damor.
 En uuera ebona escharida. . . . .  lam
 qan u(er)dejo(n) la plains. Q(e) eu nate(n) bona.
 escharida. Salei plasz q(e) mos disz acuoill.
 Q(e) p(er)autra mais no sesjau. Mos cor nima
 benena(n)cha.
I.
Ges per lo freich temps no m'irais,
ausz l'am tan qan fach la calor,
e atrestan puosch haver d'amor
en uuera e bona escharida
...* l'am qan verdejon la plains
qe eu n'aten bona escharida,
s'a lei plasz qe mos disz acuoill;
qe per autra mais no s'esjau
mos cor ni m'a benenancha.
 C ujasz uo(s) do(n)c quo(m) sia gais. P(er)fuoilla
 sius par ni per flor. Ni pl(us) iratz sil fresch
 uentz cor. No mais co(m) gent acorpida.
 Q(i) amo(n) ta(n) co(m) dura mais. Efan ado(n)chs
 esbaudida. Puois d(e)schao(n) qa(n)t d(e)schai lfoill.
 elfis remano ell uassau. Qui finamistat
 enancha.
II.
Cujasz vos donc qu'om sia gais
per fuoilla, si·us par, ni per flor,
ni plus iratz si·l fresch ventz cor?
No, mais com gent acorpida,
qi amon tan com dura mais
e fan adonchs esbaudida,
puois deschaon qant deschai·l foill,
e·l fis remano e·ll vassau,
qui fin'amistat enancha.
 Pero pro nia dessauuais. Qai(n)c el siegle
 no ui meillor. Setot sefan mai(n)t blas
 mador. Ecel q(e) bo(n) presz oblida. Sce(m)bla
 fol q(e) autrui abais. Ez es raszos d(e)scha
 usida. Qho(m) ueia elpel e(n)lautrui oill.
 ez elsieu no conois lotrau. P(er)lafoldat
 q(e)lsobrancha.
III.
Pero pro n'i a dessauvais,
q'ainc el siegle no vi meillor,
se tot se fan maint blasmador;
e cel qe bon presz oblida,
scembla fol qe autrui abais,
ez es raszos deschausida
q'hom veja el pel en l'autrui oill
ez el sieu no conois lo trau
per la foldat qe·l sobrancha.
 Tan es mo(n) jois fis euerais. Egrant qa(n)c
 ho(m) nolhas maior. Q(e) d(e)do(m)nas am la gen
 chor. Q(e)mes ta(n)fort abellida. Sellauol
 siman osilais. Q(i)eu lamarai amauida.
 Qar sino uoll. jeu no uoill. Q(e) daitant
 puosc tener la clau. Sepl(us) no haj da
 uondancha.
IV.
Tan es mon jois fis e verais
e grant q'anc hom no l'has major,
qe de domnas am la genchor,
qe m'es tan fort abellida:
s'ella vol, si m'an o si lais,
q'ieu l'amarai a ma vida!
Qar si no voll, ieu no voill,
qe d'aitant puosc tener la clau,
se plus no hai d'avondancha.
 Totz jorn porpren. ecreis enais
 vn ram ple d(e) joi ed(e)douchor. Q(e) ma parti
 dira ed(e)plor. Em capd(e)lla esim guida. Qen
 als nom sejor(n)ni engrais. Nihai mamo(r)
 establida. Eqi qen parle ni zangoill
 ho(m) no(n) sab uia ni esclau. Ni o mo(n) cor pl(us) bala(n)cha.
V.
Totz jorn porpren e creis e nais
uns rams ple de joi e de douchor
qe m'a parti d'ira e de plor,
e·m capdella e si·m guida
q'en als no·m sejorn ni engrais,
ni hai m'amor establida;
e qi q'en parle ni zangoill
hom no·n sab via ni esclau,
ni o mon cor plus balancha.
 Ges aq(e)sta foldat nompais. Ainz am mais
 lo pro q(e)lonor. El celar q(e)l saber plusor.
 Q(e) fols es q(i) ja(n)gla ecrida. D(e) do(m)na. ni
 senfei(n)g tropgais. E ten lamor per d(e)l
 lida. Emou d(e)folia edorguoill. Qin uol
 hauer lau. Ni brui. d(e)fol q(i) bohancha.
VI.
Ges aqesta foldat no·m pais,
ainz am mais lo pro qe l'onor,
e·l celar qe·l saber plusor,
qe fols es qi jangla e crida
de domna ni s'en feing trop gais,
e ten l'amor per dellida,
e mou de folia e d'orguoill,
qi·n vol haver lau,
ni brui de fol qi bohancha.

* Solla 2015 integra con "Com".

  • letto 591 volte

CANZONIERE N

  • letto 875 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 668 volte

Edizione diplomatica



 
 Gan selm faidiz
                       G Es per lo
                       freiz tem
                       ps no mi
                       rais. Ainz
                       lam tant
                       cum faz
 la calor. Cal tre tant posch
 auer damor. Jn in uern bo
 n escha lida. Cum lan que
 uer de ion liplais. Queu
 naten bona eschausida. Sa
 lei plaiz que mos diz ac
 coil. Que per altra mais
 no ses iau. Mos cors nima
 bene nança. 
 C Vi iazuos donch que hom
 sia gais. Per foilla sius par
 ni per flor. Ni plus iraz sil
 fresch uenz cor. Non mais
 consent acor pida. Qui am
 on tant cum dura mais. E
 fan ab donch es bau dida.
 Puois de caon cant de cai
 ol foil. El fins rema non el
 uassau. Cui fin amistat en
 ança.

 P Ero pro ma dessa uais. Cain
 ch el siegle non ui meillor.
 Se toz sefan maint blas ma
 dor. Ecel que bon preç obli
 da. Scen bla fol que altrui a
 bais. Et erai sons des chausi
 da. Com ueia el pel el laltrui
 oil. Et enl seu non conois lo
 trau. Per la foldat quel so
 brança.
 T ant es mon iois fin euerais.
 Egrant canch hom nol ach
 maior. Que]m[ de domnas
 am la gençor. Quem es tant
 fort abellida. Sella uol sim
 am osilais. Queu lamarai a
 mauida. Car sino uol eu no
 uoil. Que dai tant puois te-
 nir laclau. Se plus non ai
 da uon dan ça.

 T Vt iorn por pren ecreis ena
 is. Vn ram plen de ioi ede-
 dolçor. Que ma par ti diria
 e deplor. Em chap della esim
 gida. Quenals nom sozorn
 ne engrais. Niai mamor e
 stablida. E qui quen parle
 niçan goill. Hom non sabui
 a nies clau. Niomon cor
 plus balança.
 G es aquesta fol dat nompa
 is. Ainz am mais lo pro que
 l honor. El celar quel saber
 plusor. Que fols es qui çan
 la ecrida. De domna nisen
 feign trop gais. Eten lamor
 per dellida. Emou defolia
 e dor goil. Quin uol auer
 lau. Nibrui defol qui boban
 ça. 
  • letto 843 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

  I.
                       G Es per lo
                       freiz tem
                       ps no mi
                       rais. Ainz
                       lam tant
                       cum faz
 la calor. Cal tre tant posch
 auer damor. Jn in uern bo
 n escha lida. Cum lan que
 uer de ion liplais. Queu
 naten bona eschausida. Sa
 lei plaiz que mos diz ac
 coil. Que per altra mais
 no ses iau. Mos cors nima
 bene nança.
 Ges per lo freiz temps no m'irais,
 ainz l'am tant com faz la calor,
​ c'altre tant posch aver d'amor
 in invern bon'eschalida,
 cum l'an que verdejon li plais 
 qu'eu n'aten bon'eschausida,
 s'a lei plaiz que mos diz accoil;
​ que per altra mais no s'esjau
​ mos cors ni m'a benananza.
  II.
 C Vi iazuos donch que hom
 sia gais. Per foilla sius par
 ni per flor. Ni plus iraz sil
 fresch uenz cor. Non mais
 consent acor pida. Qui am
 on tant cum dura mais. E
 fan ab donch es bau dida.
 Puois de caon cant de cai
 ol foil. El fins rema non el
 uassau. Cui fin amistat en
 ança.
 Cuijaz vos donch que hom sia gais
 per foilla, si·us par, ni per flor,
 ni plus iraz si·l fresch venz cor?
 Non, mais consent acorpida,
 qui am on tant cum dura mais
 e fan ab donch esbaudida,
 puois decaon cant decai o·l foil,
 e·l fins remanon e·l vassau,
 cui fin'amistat enança.
 
  III.
 P Ero pro ma dessa uais. Cain
 ch el siegle non ui meillor.
 Se toz sefan maint blas ma
 dor. Ecel que bon preç obli
 da. Scen bla fol que altrui a
 bais. Et erai sons des chausi
 da. Com ueia el pel el laltrui
 oil. Et enl seu non conois lo
 trau. Per la foldat quel so
 brança.
 Pero pro m'a dessavais,
 c'ainch e·l siegle non vi meillor,
 se toz se fan maint blasmador;
 e cel que bon preç oblida,
 scenbla fol que altrui abais,
 et e raisons deschausida
 c'om veja el pel el l'altrui oil
 et enl seu no·n conois lo trau,
 per la foldat que·l sobrança.
  IV.
 T ant es mon iois fin euerais.
 Egrant canch hom nol ach
 maior. Que]m[ de domnas
 am la gençor. Quem es tant
 fort abellida. Sella uol sim
 am osilais. Queu lamarai a
 mauida. Car sino uol eu no
 uoil. Que dai tant puois te-
 nir laclau. Se plus non ai
 da uon dan ça.
 Tant es mon jois fin e verais
 e grant c'anch hom no·l ach major,
 que de domnas am la gençor,
 que m'es tant fort abellida
 s'ella vol si·m am o si lais,
 qu'eu l'amarai a ma vida!
 Car si no vol, eu no voil,
 que d'aitant puois tenir la clau,
 se plus no n'ai d'avondança.
 
  V.
 T Vt iorn por pren ecreis ena
 is. Vn ram plen de ioi ede-
 dolçor. Que ma par ti diria
 e deplor. Em chap della esim
 gida. Quenals nom sozorn
 ne engrais. Niai mamor e
 stablida. E qui quen parle
 niçan goill. Hom non sabui
 a nies clau. Niomon cor
 plus balança.
 Tut jorn porpren e creis e nais
 un ram plen de joi e de dolçor
 que m'a parti diria e de plor,
 e·m chapdella e si·m gida
 qu'en als no·m sozorn ne engrais,
 ni ai m'amor establida;
 e qui qu'en parle ni çangoill,
 hom non sabui a ni esclau,
 ni o mon cor plus balança.
  VI.
 G es aquesta fol dat nompa
 is. Ainz am mais lo pro que
 l honor. El celar quel saber
 plusor. Que fols es qui çan
 la ecrida. De domna nisen
 feign trop gais. Eten lamor
 per dellida. Emou defolia
 e dor goil. Quin uol auer
 lau. Nibrui defol qui boban
 ça. 
 Ges aquesta foldat no·m pais,
 ainz am mais lo pro que l'honor,
 e·l celar que·l saber plusor,
 que fols es qui çanla e crida
 de domna ni s'en feign trop gais,
 e ten l'amor per dellida,
 e mou de folia e d'orgoil,
 qui·n vol aver lau,
 ni brui de fol qui bobança.
  • letto 613 volte

CANZONIERE S

  • letto 833 volte

Riproduzione fotografica

  • letto 561 volte

Edizione diplomatica

 Peire uidal

​ G es per lo fred te(m)ps nomirais.
 Anz lam tan com faz la calor.
 Caltresi poisc auer damor.
 Com lan qan uerdion li prais.
 En aten bona partida. 
 Pois lei plaz qe mos diz acoill.
 Qe per autra non sesiau. 
 Mon cor ni a benenanza. 

 C uida uos qeu sia gais.
 Per folla ses par ni per flor. 
 Ni plus uas sel fred uent cor.
 Ne qan ueg gent acropida.
 Qe amon tan com dura mais.
 Et faun lor esbruida.
 Et dechaon qan chai lo foill.
 Ell fin remanun ell uasau. 
 Cui fin amistat enanza.
 P ero pro nia de sauuais.
 Qancom segle no ui meillor.
 Se tot sen fan man blasmador. 
 Et cel qe bon prez oblida. 
 Senblam fol qel autrui abais. 
 Et e raison deschausida.
 Com ueial pel en lautrui oill. 
 Et el seu no conois lo trau. 
 Per la foldaz qel sobranza. 
 Tant e(s) mon iois fin (et) uerais.
​ Et gran qanc om no(n) ac maior.
 Qar de do(m)pnas am la meillor.
 Qe mes tan fort abelida.
 Et sil uol sil mam ou sil lais.
 Qeu lamerai a ma uida.
 Et sela no uol eu mo uoill.
 Qe daizo pos tenir la clau.
 Seu plus non ai dabundanza. 
  • letto 748 volte

Edizione diplomatico-interpretativa

 G es per lo fred te(m)ps nomirais.
 Anz lam tan com faz la calor.
 Caltresi poisc auer damor.
 Com lan qan uerdion li prais.
 En aten bona partida. 
 Pois lei plaz qe mos diz acoill.
 Qe per autra non sesiau. 
 Mon cor ni a benenanza. 
 I.
 Ges per lo fred temps no m'irais,
 anz l'am tan com faz la calor,
 c'altresi poisc aver d'amor
 com lanqan verdion li prais,
 en aten bona partida, 
 pois lei plaz qe mos diz acoill;
 qe per autra non s'esjau
 mon cor ni a benenanza.
 C uida uos qeu sia gais.
 Per folla ses par ni per flor. 
 Ni plus uas sel fred uent cor.
 Ne qan ueg gent acropida.
 Qe amon tan com dura mais.
 Et faun lor esbruida.
 Et dechaon qan chai lo foill.
 Ell fin remanun ell uasau. 
 Cui fin amistat enanza.
 II.
 Cuida vos q'eu sia gais
 per folla, se·s par, ni per flor,
 ni plus vas se·l fred vent cor?
 Ne qan veg gent acropida,
 qe amon tan com dura mais
 et faun lor esbruïda,
 et dechaon qan chai lo foill,
 e·ll fin remanun e·ll vasau,
 cui fin'amistat enanza.
 P ero pro nia de sauuais.
 Qancom segle no ui meillor.
 Se tot sen fan man blasmador. 
 Et cel qe bon prez oblida. 
 Senblam fol qel autrui abais. 
 Et e raison deschausida.
 Com ueial pel en lautrui oill. 
 Et el seu no conois lo trau. 
 Per la foldaz qel sobranza. 
 III.
 Pero pro n'i a de sauvais,
 q'anc om segle no vi meillor,
 se tot s'en fan man blasmador; 
 et cel qe bon prez oblida, 
 senbla·m fol qel autrui abais, 
 et e raison deschausida
 c'om veja·l pel en l'autrui oill
 et el seu no conois lo trau, 
 per la foldaz qe·l sobranza.
 Tant e(s) mon iois fin (et) uerais.
​ Et gran qanc om no(n) ac maior.
 Qar de do(m)pnas am la meillor.
 Qe mes tan fort abelida.
 Et sil uol sil mam ou sil lais.
 Qeu lamerai a ma uida.
 Et sela no uol eu mo uoill.
 Qe daizo pos tenir la clau.
 Seu plus non ai dabundanza. 
 IV.
 Tant es mon jois fin et verais
​ et gran q'anc om non ac major,
 qar de dompnas am la meillor,
 qe m'es tan fort abelida
 et si·l vol si·l m'am ou si·l lais,
 q'eu l'amerai a ma vida!
 Et s'ela n'o vol, eu m'o voill,
 qe d'aizo pos tenir la clau,
 s'eu plus non ai d'abundanza.
  • letto 829 volte
Credits | Contatti | © Sapienza Università di Roma - Piazzale Aldo Moro 5, 00185 Roma T (+39) 06 49911 CF 80209930587 PI 02133771002

Source URL: https://letteraturaeuropea.let.uniroma1.it/?q=laboratorio/ges-lo-freg-temps-no-m%27irais

Links:
[1] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b6000801v/f55.image
[2] https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b8419245d/f279.image.r
[3] https://digi.vatlib.it/view/MSS_Vat.lat.3206