![]() ![]() |
Tante melyon pecador E ta(n)te fazedor de mal. E tante hu(n) home Infernal. Que eu soo be(n) sabedor Quantoo mays posso seer Que nu(n)ca podera ueer A façe de n(ost)ro senhor Tant(os) son os pecad(os) se(us)* E ta(n) muyto e de mal tala(n) Que eu soo(n) certo de pra(n) q(ua)(n)taq(ue)ste amig(os) me(us) Que p(or) q(ua)nto mal. ee(n)la. Que ia mays nu(n)ca ueera. En ne(n) hu(n) te(m)pa face de d(eu)s El fez semp(re) mal. e cuydou. E ia mays nu(n)ca feço be(n) Eu soo(n) certo pore(n) Del q(ue) semp(re)n mal. andou. Que nu(n)ca ia poys assy e Pode ueer per bo(n)a fe A façe do q(ue)n(os) co(m)prou. |
I | |
Tante melyon pecador E ta(n)te fazedor de mal. E tante hu(n) home Infernal. Que eu soo be(n) sabedor Quantoo mays posso seer Que nu(n)ca podera ueer A façe de n(ost)ro senhor |
Tant’é Melyon pecador, e tant’é fazedor de mal, e tant’é hun home infernal, que eu soo ben sabedor, quanto o mays posso seer, que nunca poderá veer a façe de Nostro Senhor. |
II | |
Tant(os) son os pecad(os) se(us)* E ta(n) muyto e de mal tala(n) Que eu soo(n) certo de pra(n) q(ua)(n)taq(ue)ste amig(os) me(us) Que p(or) q(ua)nto mal. ee(n)la. Que ia mays nu(n)ca ueera. En ne(n) hu(n) te(m)pa face de d(eu)s |
Tantos son os pecados seus e tan muyto é de mal talan, que eu soon certo, de pran, quant’aquest’é, amigos meus: que por quanto mal é én lá, que ia mays nunca veerá, en nen hun temp’, a face de Deus. |
III | |
El fez semp(re) mal. e cuydou. E ia mays nu(n)ca feço be(n) Eu soo(n) certo pore(n) Del q(ue) semp(re)n mal. andou. Que nu(n)ca ia poys assy e Pode ueer per bo(n)a fe A façe do q(ue)n(os) co(m)prou. |
El fez sempre mal e cuydou, e ia máys nunca feço ben; eu soon certo por én del que sempr’en mal andou, que nunca ia, poys assy é, pode veer, per bona fe, a façe do que nos comprou. |