Stimming

Versione stampabilePDF version

I.
No sap chantar, qui so no di,
ni vers trobar, qui motz no fa,
ni conois de rima cos va,
si razo non enten en si;
mas lo mieus chans comens aisi,
con plus lauziretz, mais valra a a.

II.
Nulhs hom nos meravilh de mi,
sieu am so que no veirai ja,
quel cor joi dautr amor non a
mas daissella, que anc non vi;
anc nom dis ver ni nom menti,
ni so sai, si ja so fara a a.

III.
Colp de joi me fer, quem ausi,
e ponha damor, quem sostra
la carn, don lo cors magrira;
et anc mais tan greu nom feri,
ni per nulh colp tan non langui;
quar no cove ni so sesca a a.

VI.
Anc tan suau nom adurmi,
mos esperitz tost no fos la,
ni tan dira non ac de sa,
mos cors ades no fos aqui;
mais, quan mi reissit lo mati,
totz mos bos sabers mi desva a a.

V.
Ben sai canc de leis nom jauzi,
ni ja de mi nos jauzira
ni per son amic nom tenra
ni coven nom fara de si
ni per nulh joi aitan no ri,
e no sai quals bes men venra a a.

VI.
Un amor lonhdana mauci,
el dous dezirs propdas mesta,
e quan malbir, quieu men an la
en forma dun bon pellegri,
mei voler son siei anc issi 
de ma mort questiers non sera a a.

VII.
Peironet, passa riu dIli,
que mos cors a lieis passara,
e si li platz, alberguar ma,
per quel parlamens sera fi; 
mal me faderon mei pairi,
samors mauci per lieis que ma a a.

VIII.
Bos es lo vers, can noi falhi,
e tot so quei es, ben esta;
e sel que de mi l'apenra 
gart se, noi falha nil pessi;
car si l’auzon en Caerci
en Bertrans el coms en Tolza a a.

IX.
Bos es lo vers, e faran hi  
calque re, don hom chantara a a.