I.
Cars, douz e fenhz del bederesc
m’es sos bas chanz, per cui m’aerc;
c’ab joi s’espan viu e noire
el tems que·lh grill pres del siure
chantan el mur jos lo caire;
que·s compassa e s’escaira
sa vos, qu’a plus leu de siura
e ja uns non s’i aderga
mas grils e la bederesca.
II.
Car jois e genhz ses fuec grezesc
els paucs enfanz pasc e conderc,
que nul enjan no·i emploire.
Mas en brezill no m’aus pliure
(don me rancur), que·l blanc-vaire
fai fals’amistat picvaira;
savis er fols qui s’i pliura,
que greu er qu’en leis conderga
fis Jois ses flama grezesca.
III.
Cars, bruns e tenhz motz entrebesc!
Pensius — pensanz enquier e serc
com si liman pogues roire
l’estraing roill ni·l fer tiure,
don mon escur cor esclaire.
Tot can Jois genseis esclaira
malvestaz roill’ e tiura
e enclau Joven e serga
per qu’ira e jois entrebesca.
IV.
Car naus ni lenhz ni flums on pesc
no m’es enanz, anz vei Joi berc,
anz vauc troban com vis d’oire,
que mont’ el sill al fol yure.
Tan vei Prez dur per que·l laire
lauzengiers conten e laira,
e sos amars ditz eniura
Prez, per que Jois fraing e berga
que·s vol cals qu’en pren e pesca.
V.
C’ar s’es empenhz, car no m’espresc,
Vidal, Costanz, Martin, Domerc.
No·m puosc ses bran d’els decoire
(per que·m corill) c’ab un guiure
de mal aur nafro·l paire
don lo fils sofris e paira
malvestat, que·l nafr’ e·l guiura,
e fai Constanza, Domerga,
de domnas. Que Jois l’espresca!
VI.
Car petit (menhs que non paresc
als paucs semblanz del menor derc)
que vau doptan aur per coire,
car al perill on ie·m liure.
Veg un tafur q’en er fraire
(qe·l nesi·malvatz s’afraira
lai on lo francs·fis se liura);
e non cre Jois plus aut derga
que·l crims nais ans que paresca.
VII.
Car com argenz esmer’ e cresc
ab dur colps granz c’om fai a clerc
vauc castian Pretz . . .
Mas per un fill pot reviure,
vas cui m’atur, de bon aire;
si co·l venz va sus en l’aira
lo sieus noms viu, e reviura
Pretz e Jois, que mong’ e·s clerga.
Dieu prec qu’aital baron cresca.
VIII.
Cel que fa·l vers s’acompaira
ab leis que ja non esquiura;
que non tem correg ni verga
lo fuecs que compren ses esca.
IX.
Raimbautz torn’ e repaira
lai on Pretz viu e reviura, —
al comte, cui Dieus aerga,
Barselones, e Honors cresca.