Marcenaro

Versione stampabilePDF version

Qual dona Deus fez mellor parecer
e que fezo de quantas outras son
falar mellor, e en mellor razon,
e, con tod' esto, mellor prez aver,
e máis mansa das que eu nunca vi,                        5
aquesta fezo desejar a min
Deus, por ja máis nunca coita perder.
 
Non me fez Deus tal dona ben querer,
nen mi a mostrou, se por aquesto non,
por aver eu eno meu coraçon                                  10
mui grave coita ja, mentr' eu viver;
por én, cativo, mal dia naci,
que viverei, mentr' eu viver, assi
por quen-no nunca per min á saber.
 
Nen ja per outre non o sabera,                                15
ca eu a outre nunca o direi,
per bõa fe; mais atanto farei:
negall' ei sempr', ata que moira ja,
e se mi om' adevinnar poder,
e pois a vir, e tal esforç' ouver                                 20
que ll' ouse ren dizer, por sí dira.
 
Ca ben sei eu, u outra ren non á,
que tal esforç' averá qual eu ei
quando a vejo, que per ren non sei
que ll' i dizer; e el assi fara.                                      25
Se per ventura lle dizer quiser
algũa ren, ali u estever
ant' ela, todo ll' escaescerá.
 
Ca pois vir, assi Deus a mí perdon,
o seu fremoso parecer, enton                                  30
¡demo x´o lev' o que ll' al nembrará!