Marcenaro

Versione stampabilePDF version

Ora veg' eu que xe pode fazer
Nostro Sennor quanto xe fazer quer,
pois me tan bõa dona fez morrer
e mi ora fez veer outra molher,
per bõa fe, que amo máis ca mí                               5
e nunca me Deus valla, poi-la vi,
se me non fez tod' al escaecer.
 
Tanto a vi fremoso parecer
e fremoso falar que sol mester
non m' ouvera per ren de a veer;                              10
e, se vos eu verdade non disser,
non me dé Deus dela ben nen de Sí,
ca nunca tan fremosa dona vi
de quantas donas pude connocer.
 
E por atal coido sempr' a viver                                  15
en grave coita, mentr' eu vivo for,
ca me fez ela mui gran coita aver,
de que ja máis non sera sabedor
nunca per min, ca eu non lla direi,
mal pecado, nen amigo non ei                                  20
que lla nunca por min queira dizer;
 
ca me non posso oj' amigo saber,
nen mi o quis nunca dar Nostro Sennor,
tal que por min lle fezess' entender
com' oge moiro polo seu amor;                                 25
e, pois que eu tal amigo non ei,
morrer poss' eu, mais nunca llo direi,
pero me vejo por ela morrer.
 
Pero se llo por min dissess' alguen,
ben coido dela que non desse ren                            30
nen por mia morte, nen por eu viver.