Eusebi

Versione stampabilePDF version

I
     Companho, farai un vers ... covinen, †
     et aura·i mais de foudatz no·y a de sen,
et er totz mescaltz d'Amor et de joy e de joven.
 
II
     E tenguatz lo per vilan qui no·l enten
     o dins son cor voluntiers non l'apren:
greu partir si fai d'amor qui la troba <a>talen.
 
III
     Dos cavalhs ai a ma sselha ben e gen,
     bon son et adreg per armas e valen,
e no·ls puesc amdos tener, que l'us l'autre non cossen.
 
IV
     Si·ls pogues adomesjar a mon talen,
     ja no volgr'alhors mudar mon guarnimen
que miels for'encavalguatz ce nuill ome viven. †
 
V
     Launs fon dels montaniers lo plus corren,
     mas tan fera estranhez'a longuamen
et es tan fers e salvatges que del bailar si defen.
 
VI
     L'autre fon noyritz sa jus part Cofolen,
     et anc no·n vis bellazor, mon escien:
aquest non er ja camjatz ni per aur ni per argen.
 
VII
     Qu'ie·l doney a son senhor polin payssen,
     pero si·m retinc ieu tan de covenen
que s'ilh lo tenia un an qu'ieu lo tengues mais de cen.
 
VIII
     Cavalier, datz mi cosselh d'un pessamen
     - anc mays no fuy issaratz de cauzimen -:
res non sai ab qual mi tengua, de n'Agnes o de n'Arsen.
 
IX
     De Gimel ai lo castel e·l mandamen,
     e per Niol fauc ergueill a tota gen,
c'ambedui me son jurat et plevit per sagramen.