Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
Al descebrar del pays. on
ma uia mors conquis.
aprendetz si nous es fays
so don malegre mirays.
​on quem uir. mas tan cu[m] suy​
ab gent conia. nom dey per ira
marrir. quon mays puesc apres
non ponia.
 

Mas ues una mor fuy fis. tro
qua lieys plac quem giquis.
e quar al sieu tort mi trays. ben
fazen [et] ab ben dir. quar de dous
sa terra conia. mi trays emfetz
dessalhir. mas quan que tric 
ler uergonia.
 


Anc non aniey tans camis.
ues francs ni ues sarrazis. on
mielhs fos demandatz iays. ni
plus amatz pretz uerays. ab
seruir. el gens ques cortez [et]
conia. selhs quem ueiran tart
uenir. tamal mes qui men des 
                                                lonia.
Si la mor don fuy ue
zis. dont ara mes fredezis. a
merieu plus que roays. esi
 nom fos per fols brays. tras
salhir. [et] ala mia doussa conia.
si m’eschai e ses mentir. uos
agratz daital messonja.
 
Desser hueymais mesbau
dis. pus amar men amarzis.
quaram sent de totz assays.
uertz e blancs e brus e bays.
emalbir. e dic uos damor ne[m]s
conja. que paors es de perir.
lai on li es ops quel onja.
 
Aram ses cor e fals ris. tot ais
cum labelhis. quieu mi grup
de lieys em lays. e mi no uey
ra iamais. apartir. maue de
la terra conja. si nom fos per
ques nazir. mes mi fora en la
canonja.
 
Senher nestrieu qui sa conja.
de trop human ioy iauzir. mal
fai qui non lo calonja.

 

Al descebrar del pays
on m’aui’amors conquis,
aprendetz si no.us es fays,
so don m’alegr’e m’irays
on que.m vir;
mas tan cum suy ab gent conia
nom dey per ira marrir,
qu’on mays puesc apres non ponia.
 
Mas ves un’amor fuy fis
tro qu’a lieys plac que.m giquis,
e quar al sieu tort mi trays,
ben fazen et […….ays][1]
ab ben dir.
quar de doussa terra conia,
mi trays emfetz dessalhir
mas quan que tric l’er vergonia.
Anc non aniey tans camis
ves francs ni ves sarrazis,
on mielhs fos demandatz iays,
ni plus amatz pretz verays
ab seruir
e.l gens qu’es cortez et conia.
selhs quem veiran tart venir:
ta mal m’es qui m’en deslonia.
Si l’amor don fuy vezis.
dont ara m’esfredezis,
 amer’ieu plus que roays:
e si no.m fos per fols brays,
trassalhir,
et a la mia doussa conia
si m’eschai e ses mentir,
vos agratz d’aital messonja.
D’esser hueymais m’esbaudis,
pus amar m’enamarzis,
qu’ara.m sent de totz assays
vertz e blancs e brus e bays;
e m’albir
e dic vos d’amor nems conja
que paors es de perir
lai on li es ops que lonja.
Ara.m ses cor e fals ris
tot ais cum l’abelhis,
qu’ieu mi grup de lieys e.m lays
e mi no veyra ia mais
a partir
m’ave de la terra conja:
si no.m fos per que.s n’azir,
m’es mi fora en la canonja.
Senher n’Estrieu qui s’aconja
de trop human ioy iauzir
mal fai qui non lo calonja.