Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version

  

  I
   Ben entendi meu amigo
   que mui gran pesar ouuestes
   q(ua)ndo falar no(n) podestes
   uos noutro dia comigo
   mais certo seeda migo
   que no(n) fuy ouosso uesar
   que sao meo podessignar
  Ben entendi, meu amigo,
  que mui gran pesar ouvestes
  quando falar non podestes
  vós noutro dia comigo;
  mais certo seed’, amigo,
  que non fuy o vosso uesar
  que s’ao meo podess’ignar.
 
  II
  Mui ben soubeu p(or) uerdade
   q(ue) erates ta(n) cuytado
   q(ue) no(n) auya recado
    mays amigo aca tornade
    sabede be(n) p(or) uerdade
    que no(n) fui ouosso
  Mui ben soub’eu por verdade
  que erates tan cuytado
  que non avya recado;
  mays, amigo, aca tornad’, e
  sabede ben por verdade
  que non fui o vosso ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
 
  III
  Ben soubamigo p(or) certo
   q(ue)o pesar daq(ue)l dia
    uosso q(ue) par no(n) auya
    mays p(er)o foy entoberto
    eporen seede certo.
    que no(n) foy ouosso pesar
  Ben soub’,amigo, por certo
  que o pesar daquel dia
  vosso, que par non avya,
  mays, pero, foy entoberto;
  e por én seede certo
  que non foy o vosso pesar
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
 
  IV
  Cao meu no(n)sse podosmar
    ne(n) eu nono pudi negar
  Ca o meu non sse pod’osmar,
  nen eu non o pudi negar.