Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
  I
  Quanta senhor que meude uos parti
    atam muyta que nunca uj prazer
    nen pesar e querou(os) eu dizer
    como prazer nen pesar nen er
    perdi o sen e non possestremar
    o ben domal nen prazer do pesar
  Quant’á, senhor, que m’eu de vós parti,
  atam muyt’á que nunca vj prazer
  nen pesar, e quero-vos eu dizer
  como prazer nen pesar nen er
  perdi o sén e non poss’estremar
  o ben do mal nen prazer do pesar.
 
  II
  E des q(ue)meu senhor per boa(n) fe
    deuos parti creedagora be(n)
    q(ue)no(n) ui p(ra)zer ne(n) pesar de re(n)
    e a questo direyu(os) por q(ue) | Perdi o sen
  E des que m’eu, senhor, per boan fe,
  de vós parti, creed’agora ben
  que non vi prazer nen pesar de ren;
  e aquesto direy-vos por que: 
  perdi o sén ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
  ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...
 
  III
  Ca mha senhor ben desaq(ue)la uez
    q(ue) meu deuos parti no coraço(n)
    nunca ar ouueu pesar desento(n)
    ne(n) praz edireiu(os) q(ue)mho fez
    perdi osen eno(n) possestremar | o be(n) domal
  ca, mha senhor, ben des aquela vez
  que m’eu de vós parti, no coraçon
  nunca ar ouv’eu pesar, des enton,
  nen praz; e direi-vos que mh-o fez:
  perdi o sén e non poss’estremar 
  o ben do mal ... ... ... ... ... ... ... ... ...