

I | |
Deus que pouco que sabia Em eu qual viço uiuia Quandera un mha senhor E que muy tome queixava Dela por que non pensava Demim e non gradecia. Adeus qual beumi fazia Em sol me leixar veer O seu mui bon parecer. |
Deus que pouco que sabia em eu qual viço vivia quandera um mha senhor. E que muy tome queixava dela por que non pensava de mim be non gradecia adeus qual bem mi fazia em sol me leixar veer o seu mui bom parecer |
II | |
Mais en gra(m) sandez andava En qua(ndo) me no(n) pagava De co(m) tal senhor viver. E q(ue) melhor be(m) q(ue)rria(m) Amendora pagaria mais esto ann(o) que(m) mho dava Este be(m) queno no(n) entrava Non ouvesso seu melhor Eu messental sabor |
Mais em gram sandez andava en quando me non pagava de com tal senhor viver. E que melhor bem querriam A mendora pagaria Mais esto anno quem mho dava, este bem que nom entrava Non ouvesso seu melhor Eu messental sabor |
III | |
Mais logomar mataria Du(m) cor q(ue) ei de folia Muy conprid e damor Q(ue) p(or) poucas mar mataria Quandeu mha senhor catava En tal coyta me metia Q(ue) conselho non sabia Eu dem(im) como fazer Por dela mais ben auer. |
Mais logomar mataria dum cor que ei de folia mui comprid e d'amor, que per poucas m'ar matava quand eu mia senhor catava em tal coyta me metia que conselho nom sabia eu demi, como fazer por dela mais ben haver |
IV | |
Mais seeu nu(n)ca cobrava Ouiçen que antestava Saberlhia ben sofrer Seu amor e nenbrarmi(nh)a Qua(n)d alhur morava Ta(m) muyto a deseiava Mais eu co(m) este pavor Seria bon sofredor |
Mais se eu nunca cobrava ouiçem que ante estava, saberlhia ben sofrer seu amor e nembrar minha quando alhur morava tam muito a deseiava Mais eu com este pavor seria bon sofredor |