Edizione diplomatica-interpretativa

Versione stampabilePDF version
 
PEire Rogiers si fo daluerne. Efo canorges de           clarmon. Efo gentils om ebels et auine(n)z.
Esauis de letras e de sen natural. Equantaua
ben etrobaua ben. Elaisset la canorga. Efez se
ioglar. Et anet per cortz. Eforon grasit li sieu
cantar. Euenc sen anarbona. En la cort de ma
domna ermengarda. Quera adoncs de gran
ualor ede gran pretz. Et ella la cuilli fort eill
fez grans bens esenamoret della. Efez sos uers
esas cansons della. Et ella los pres en grat. Et
la clamaua. Tort nauetz. Loncs temps estet com
ella encort. Esifo creut quel agues ioi damor
della. Don ellan fo blasmada. per la gens da
quella encontrada. et per temor del dit de la gen
sil det comiat el parti de se. Et el sen anet dole(n)z
epensius econssiros emarritz. an rambaut daure(n)
ga. Si cu(m)el dis el siruentes que fetz de lui. Sein
gner ra ubaut per uezer. de uos lo conort el saber
soi sai uengutz tost euiatz. Mais qe no(n) soi per
uostrauer. Que saber uoill qua(n)t menpartrai.
Ses tals lo caps com om lo fai. Esenes plus o
meinz omai. Quom aug dir ni comtar de uos.
Tant ai de sen ede saber. Etant soi sauis emen
bratz. Quant aurai uostres faiz gardatz. Qual
partir en sabrai lo uer. Ses tals lo caps com om
retrai. Quen queron men lai entrenos.
Efez aquestas cansons que uos auzirez scriptas
sai desotz.                
Peire Rogiers si fo d’Alverne e fo canorges de Clarmon. E fo gentils om e bels et avinenz, e savis de letras e de sen natural; e quantava ben e trobava ben. E laisset la canorga e fez se ioglar et anet per cortz, e foron grasit li sieu cantar. E venc s’en a Narbona, en la cort de ma domna Ermengarda. Qu’era adoncs de gran valor e de gran pretz. Et ella l’acuilli fort e ill fez grans bens. E s’enamoret d’ella e fez sos vers e sas cansons d’ella. Et ella los pres en grat. Et la clamava Tort-n’avetz. Loncs temps estet com ella en cort e si fo creut qu’el agues ioi d’amor d’ella; don ella∙n fo blasmada per la gens d’aquella encontrada. Et per temor del dit de la gen si∙l det comiat e∙l parti de se. Et el s’en anet dolenz e pensius e conssiros e marritz a∙n Rambaut d’Aurenga. Si cum el dis e∙l sirventes que fetz de lui:
Seingner Raubaut, per vezer
de vos lo conort e∙l saber
soi sai vengutz tost e viatz,
mais qe non soi per vostr’aver;
que saber voill, quant m’en partrai,
s’es tals lo caps com om lo fai,
e se n’es plus o meinz o mai
qu’om aug dir ni comtar de vos.
Tant ai de sen e de saber
e tant soi savis e menbratz,
quant avrai vostres faiz gardatz,
qu’al partir en sabrai lo ver,
s’es tals lo caps com om retrai,
quen queron m’en lai entre nos.
E fez a questas cansons que vos auzirez scriptas
sai de sotz.