 |
arnaut daniel Er uei u(er)meillz. uerç. blaus blans grocs. Verges plas plais rertres e- uals. El uocs dels aucels sone tin. abdolz acort mati etart. Som met encor qeu coloris mon chan dun aital flor do(n) lo fru- itz fiamors. E iois lo granz elonors d(e)noi g(ra)n- des. |
 |
Damor mi p(re)n pesan lofocs. el desieirs doz ecoraus. Elmals es sauboros q(ue)u sint. El flama suaus on plus maut. Camors enqer les seus de tal semblan. fa cels francs sis m(er)cei- naiz parcidors. Car asa cort noz orgoillz e ual blandres. |
 |
Magntas ues mes solaz onuiocs. Ses lei mas delei uoill siuaus. ades dire lo q(a)rt mot ol quint. Quel cor no(n) te(n)c ad alra part. p(er)ço nai dal pessam(en)t nitalan. Quill mes d(e)toz losbes sabers sabors. Quei lel cor ser enpeilla o euflandres. |
 |
Ami nos camia tems nil uocs. Cosseils ai- zina beni maus. Eseu al meu enten ua me(n)t. Jamais la bela nom rgart. On me sta cors dorme. pessan. Ueillan. Qeu no(n) uolgues can pes sa grans ualor. Esser ses lei on plus ualc alexandres. |
 |
Mot desir qanquar fos sos cuer. O enaue(n)- gues etaus iornaus. Quen uioria be danz plus uint. Qel cor mi te fresc egail- lart: Va be foz fols q(ue) uan don alc(er)can. Qeu no uoill ges mas p(er) geng tru aillors. Baillir lauer que clauo tig(ri)s em enadres. |
 |
Antrau altres faz souen feing uocs. El iornç senblan us anoaus. Epesan car dieus nom cossint. Cu(m) pogues tems breuiar ab art. Qe lo(n)cs respeitz fai languir fin amar lune sole- ill trep faiz loncs uostres cors pessam car plus souen nos faill resplandres. |