[c.256rA]
 |
B fina ioia comença. Lo uers qui bels moiz asona[1]. E de ren non afaillença. Mas no mez bon que lapreigna. Tal cui mos chanz non conuein gna. Queu non uoill aols cha(n) taire. Sel que tot chan des faissona. Mon douset son tor(n) en bram. A mor aic en souinença. Els bel diiz ren plus non dona mas per bona aten dança. Es per calcus iois men ueingna. El segles uol consi capteingna[2]. Segon que pot sempres fai re. Cab brieu temps plus asa |
[c.256rB]
 |
zona. Caprop daco don ac fam. El semblan naic enparuen ça. Que gen ma cueill emra zona. Mas del plus nom fai consença. Nitaing qui tan aut mi seingna. Nitan rics iois m(en) deueingna. On couen us enpe raire. Pro fai car sol gen mi sona. Nicar sofre queu lam. Out fai uas mig(ra)nz temenza car tant pauc si aban dona. Iois que naisi trop bi stenza. Mot mosta mal en treseingna. Si con liplaira mi teigna. Que tant nom fai gran mal traire. Sel soi que no len caizona. Tant nom tem engreu li am. Es pechat fis pene dença. Et estorrz qui non per dona. Et ieu fas longa bistenza. Pertal perdon que nom deingna. Assaiz cug que mal men pre ingna. Que per duiz es des esperaire. Per cai es perança bona. Per nostre don mirecla(m). |
[c.256vC]
 |
En es fis de gran ualença. Mos cors sa quest mabarona. Per cui toiz preiz creis egen ça. Esap pauc qui lam en sei(n) gna. Que ia nuill autram sos teingna. Tan bella filla de maire nitant con sel plo u nitrona. Non ac tal elling dasam. Ls comtes man en proença. Lo uers esai anarbona. Lai on pren iois mantenença. Segon da quels per cui rein gna. Et eu trop sai quim re teingna. Tals dompna don soi hamaire. Non ges alalei gascona. Sogon las nostras amam. |