I
Pos vezem de novel florir
pratz, e vergiers reverdezir,
rius e fontainas esclarzir,
auras e vens,
ben deu cascus lo joi jauzir
don es jauzens.
II
D'amor no dei dire mas be.
Quar no·n ai ni petit ni re?
Quar ben leu plus no m'en cove!
Pero leumens
dona gran joi qui be mante
los aizimens.
III
A totz jorns m'es pres enaisi
c'anc d'aquo c'amei no·m jauzi,
ni o farai, ni anc non ho fi;
c'az essiens
fauc maintas rens que·l cor me di:
