Edizione diplomatico-interpretativa

Versione stampabilePDF version
 G es per lo freg tems nomirais.ans lam
 tan com fauc lacalor. catressi puesc
 auer damor. eniuern bonescarida. com lan
 quan uerdeion los plais. enaten bonesiauzi
 da. pos lieis plai que mos digz acueill. que
 perautra non sausia. moncor nima benan
 ansa. 
I.
Ges per lo freg tems no m'irais,
ans l'am tan com fauc la calor,
c'atressi puesc aver d'amor
en ivern bon'escarida,
com lanquan verdejon los plais
e n'aten bon'esjauzida,
pos lieis plai que mos digz acueill;
que per autra non s'ausia
mon cor ni m'a benanansa.
 C uidas uos donx quieu sia guais. per
 sespar ni per flor. niplus iratz sil freitz ue(n)s
 cor. ni quan uei gent acropida. q(ue) amon
 tan com dura mais. enfra un iorn esbrui
 da. edecazon quan par lo fueill. eill fin re
 mano(n) eill uassal. cui finamistat enansa.
II.
Cuidas vos donx qu'ieu sia guais
​per se·s par ni per flor,
ni plus iratz s'il freitz vens cor?
ni quan vei gent acropida,
qe amon tan com dura mais
en fra un jorn esbruïda,
e decazon quan par lo fueill,
e·ill fin remanon e·ill vassal,
cui fin'amistat enansa.
 P ero pro nia de sauais. canc hom seigle
 non ui meillor. si tot sen fan maint blas
 mador. ecel que bon pretz oblida. sembl
 am fol que lautrui abais. (et) es razon des
 cauzida. com ueial pel enlautrui hueill.
 (et) elsieu no conois lo trau. per la foudat
 quel sobransa. 
III.
Pero pro n'i a de savais,
c'anc hom seigle non vi meillor,
si tot s'en fan maint blasmador;
​e cel que bon pretz oblida,
sembla·m fol que l'autrui abais,
et es razon descauzida
​c'om veja·l pel en l'autrui hueill,
et el sieu no conois lo trau,
per la foudat que·l sobransa.
 T ant es mon ioi (ois) fis euerais. egran canc
 hom nonac maior. quar de donas am
 lameillor. que mes tan fort enbelida. e
 sill uoillsi mam osen lais. quieu lamarai
 amauida. ecela non uol ieu mo ueill.
 que daitan puesc tener laclau. sieu per
 liei nonai dabondansa. 
IV.
Tant es mon joi fis e verais
e gran c'anc hom non ac major,
quar de donas am la meillor,
que m'es tan fort enbellida,
e s'ill vuoll si m'am o s'en lais,
qu'ieu l'amarai a ma vida!
​e cela non vol ieu m'o veill,
que d'aitan puesc tener la clau,
s'ieu per liei non ai d'abondansa.
 E t aquela foudatz nom pais. ans nam
 mais lo pro que lonor. ecelar so sapchon
 pluzor. que fols es qui iangle crida. de
 dona ni sen fenh trop guais. etenc lon
 or per delida. emou de folie dorgueill. qui
 uol blasme ni lau. ni bruit de fol quis
 bobansa.
V.
Et aquela foudatz no·m pais,
​ans n'am mais lo pro che l'onor,
e celar so sapchon pluzor,
que fols qui jangl'e crida,
de dona ni s'en fenh trop guais,
e tenc l'onor per delida,
e mou de foli' e d'orgueill,
qui vol blasme ni lau,
ni bruit de fol qui·s bobansa.